De zelf bestaat niet

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:10 schreef Elzies het volgende:
Dat begrijp ik best, maar ondanks leeftijd en ervaring is er altijd dat constante zelfbesef van IK.

Ik maak dan ook onderscheid tussen persoon of karaktereigenschap en dat zelfbesef van IK.

Toen ik wat jonger was had ik vaak de neiging om met een masker op te lopen, een soort van ego neer te zetten. Maar tegelijkertijd was er altijd dat zelfbesef van IK dat wist dat die met een masker opliep. Net zoals datzelfde zelfbesef van IK er was toen dat masker door ervaringen werd afgedaan.

Het leven is niets meer of minder dan het spelen van rollen. Maar er is altijd een acteur die weet dat die zijn rollen speelt of juist zijn rollen uitkiest.

Die maskers zijn even bijzaak. Probeer eens puur naar dat 'IK'-gevoel toe te gaan van door die leeftijdsfases heen: was dat echt zo constant als dat het lijkt? Waarschijnlijk ging dit toch echt wel met een ander gevoel, een andere gedachtestroom, en een andere mentale zelf-representatie gepaard 20, 30, 40 jaar geleden dan nu. Wat is de absolute constante in dat alles? Die is er m.i. wel, alleen we kijken er meestal overheen. Ik kom erop uit dat die constante puur de basis is van het vermogen te kijken te ervaren, te denken, te voelen. Die openheid waarin dat allemaal plaatsvond en vind, dat is volgens mij de constante. Al daarin - hoe subtiel ook - is op zich bijzaak en veranderlijk. Die absolute onveranderlijke constante is m.i. leeg van wat dan ook.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:38 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Die maskers zijn even bijzaak. Probeer eens puur naar dat 'IK'-gevoel toe te gaan van door die leeftijdsfases heen: was dat echt zo constant als dat het lijkt? Waarschijnlijk ging dit toch echt wel met een ander gevoel, een andere gedachtestroom, en een andere mentale zelf-representatie gepaard 20, 30, 40 jaar geleden dan nu. Wat is de absolute constante in dat alles? Die is er m.i. wel, alleen we kijken er meestal overheen. Ik kom erop uit dat die constante puur de basis is van het vermogen te kijken te ervaren, te denken, te voelen. Die openheid waarin dat allemaal plaatsvond en vind, dat is volgens mij de constante. Al daarin - hoe subtiel ook - is op zich bijzaak en veranderlijk. Die absolute onveranderlijke constante is m.i. leeg van wat dan ook.

Het 'ik' is datgene wat zichzelf bestuurt....voor het bestaan van persoonlijkheid et cetera.

""Know the Self as the rider in a chariot, and the body as simply the chariot. Know the intellect as the charioteer, and the mind as the reins. The senses, they say are the horses, and sense objects are the paths around them". The Katha Upanishad then declares that "when the Self [Ātman] understands this and is unified, integrated with body, senses and mind, is virtuous, mindful and pure, he reaches bliss, freedom and liberation""

https://en.wikipedia.org/wiki/%C4%80tman_(Hinduism)

Boeddhisme en Sam Harris ontkennen die ''rider in the chariot'' maar dat is m.i. een vreemde kronkel aangezien we bijna allemaal een 'ik' gevoel hebben en onszelf moeten besturen.

Om jezelf in meditatieve staat te forceren heb je een Atman nodig die de meditatie forceert

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:45 schreef Libertarisch het volgende:
Boeddhisme en Sam Harris ontkennen die ''rider in the chariot'' maar dat is m.i. een vreemde kronkel aangezien we bijna allemaal een 'ik' gevoel hebben en onszelf moeten besturen.

Om jezelf in meditatieve staat te forceren heb je een Atman nodig die de meditatie forceert

Je zou denk ik kunnen zeggen: 'de doener' is een kwaliteit, of een uitstraling, van de op zich lege essentie. Er is zeg maar het Zijn, maar dit is geen doods, levenloos zijn. Het heeft een oneindig potentieel en dynamiek: het heeft z'n kwaliteiten.
Leegte en volte tegelijkertijd. Niets en Alles.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:59 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Je zou denk ik kunnen zeggen: 'de doener' is een kwaliteit, of een uitstraling, van de op zich lege essentie. Er is zeg maar het Zijn, maar dit is geen doods, levenloos zijn. Het heeft een oneindig potentieel en dynamiek: het heeft z'n kwaliteiten.
Leegte en volte tegelijkertijd. Niets en Alles.

Ja, de essentie van bewustzijn is leeg en kan gevuld worden met universa aan inhoud.

Het Zijn is geen doods, levenloos zijn. Het Zijn heeft intentie en intelligentie, zowel op micro als macro niveau.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 12:02 schreef Super_Stunner het volgende:

[..]

Dit! En als er geen zelf zou zijn - en we maar een patroon zouden zijn. Wat zou het ons dan uitmaken dat we de hele dag poep moesten scheppen? Ik verwact toch dat de meeste hier niet op zitten te wachten..(uitzonderingen daargelaten)

Als het alleen om voeding zou gaan waarom willen we dan lekker eten etc. Het lijkt me ook dat als er geen bestuurder is, dat je ook geen veranderingen in je leven kunt bewerkstelligen.

Ik vergelijk het leven met een MMORPG. In ons geval wordt ons character voor ons gekozen (voor zover we weten) maar het doel van de RPG is dan om die character te besturen en quests te halen.

Zonder Atman die zichzelf bestuurt vervalt het idee van het leven, dan kom je in een situatie terecht dat je ontkent dat je een 'ik' hebt maar dat je vervolgens niks anders doet dan die 'ik' te gebruiken in meditatie om die 'ik' te ontkennen omdat je denkt dat het ontkennen van die 'ik' verlichting brengt omdat je problemen hebt met je kleine ego zoals Sam Harris

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 13:05 schreef Super_Stunner het volgende:

[..]

Helemaal mee eens. Plus het feit dat het ego altijd onderdeel van je blijft iig in dit leven. Kun je die beter te vriend houden - dan deze vijand te maken door hem weg te willen hebben naar mijn mening. Als je, je ego weg wilt hebben is dat een afwijzing van dat deel van jezelf en creëer je een interne oorlog. Ik heb dat helaas persoonlijk jaren moeten ervaren en dat is echt een hell - en zelfs nu zit dat patroon nog vaak in me.

Het ego is in mijn optiek voor een groot gedeelte door andere, door je ouders, de media, cultuur etc – en daar zit over het algemeen veel troep bij die jou en de ander niet dient.
Teal Swan heeft hier ook een erg mooi filmpje over.

Is Your Mind Your Friend or Foe? - Teal Swan-

De Atman is de 'true Self', datgene wat voor persoonlijkheid e.d. ligt. De Atman is gelijk voor iedereen en geeft dus niks om trots of schaamte, geeft niks om prestatie of geen prestatie, geeft niks om geprezen worden of niet. De Atman weet dat het gelijk staat aan Brahman en heeft geen moeite met kleine ego problemen die veroorzaakt worden door de sociale structuren van de sociale primaat, de mens.

Ons sociale primaat zijn brengt sociale moeilijkheden met zich mee maar een verlicht persoon geeft daar niks om!

"Beyond caste, creed, family or lineage,
That which is without name and form, beyond merit and demerit,
That which is beyond space, time and sense-objects,
You are that, God himself; Meditate this within yourself. "||Verse 254||

— Vivekachudamani, 8th Century AD

https://en.wikipedia.org/wiki/Moksha

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:38 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Die maskers zijn even bijzaak. Probeer eens puur naar dat 'IK'-gevoel toe te gaan van door die leeftijdsfases heen: was dat echt zo constant als dat het lijkt? Waarschijnlijk ging dit toch echt wel met een ander gevoel, een andere gedachtestroom, en een andere mentale zelf-representatie gepaard 20, 30, 40 jaar geleden dan nu. Wat is de absolute constante in dat alles? Die is er m.i. wel, alleen we kijken er meestal overheen. Ik kom erop uit dat die constante puur de basis is van het vermogen te kijken te ervaren, te denken, te voelen. Die openheid waarin dat allemaal plaatsvond en vind, dat is volgens mij de constante. Al daarin - hoe subtiel ook - is op zich bijzaak en veranderlijk. Die absolute onveranderlijke constante is m.i. leeg van wat dan ook.

Ik denk dat het zelfbewuste bestaan een opeenstapeling is van ervaringen en verschillende persoonlijkheden afhankelijk van de situatie waar je in bevind. Maar eris altijd een constant besef van een IK gevoel wat als een rode draad door je leven gaat.

Waarom zou je dat IK besef moeten ontkennen of als een illusie willen zien?

Ik ben bekend met al die stromingen die dat concept promoten, maar levert een dergelijke ontkenning daadwerkelijk iets op? Je bent niet voor niets zelfbewust. Pak juist die kansen die een persoonlijk besef ons kan bieden. Mijnsinziens niets mis mee.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 13:05 schreef Super_Stunner het volgende:
Helemaal mee eens. Plus het feit dat het ego altijd onderdeel van je blijft iig in dit leven. Kun je die beter te vriend houden - dan deze vijand te maken door hem weg te willen hebben naar mijn mening. Als je, je ego weg wilt hebben is dat een afwijzing van dat deel van jezelf en creëer je een interne oorlog. Ik heb dat helaas persoonlijk jaren moeten ervaren en dat is echt een hell - en zelfs nu zit dat patroon nog vaak in me.

Het ego is in mijn optiek voor een groot gedeelte door andere, door je ouders, de media, cultuur etc – en daar zit over het algemeen veel troep bij die jou en de ander niet dient.
Teal Swan heeft hier ook een erg mooi filmpje over.

Denken 'het ego is een illusie DUS ik moet er vanaf', is datzelfde ego is die dat bedenkt.
Je kunt er echter wel doorhéén leren kijken, waardoor het z'n absolute waarheid kan verliezen, want dat is het vaak voor je zolang het ego leidend is en dat onderscheid er niet is.
Je kunt de neigingen vanuit het ego zien opkomen en er tegelijkertijd doorheen kijken. Want mij hielp was het inzicht dat al die toestanden in je kop eigenlijk gewoon zo tieren omdat dat nu eenmaal is hoe het brein werkt. Die legt nu eenmaal voortdurend allerlei verbanden/associaties met wat het in z'n geheugen heeft zitten. Eigenlijk simpelweg een geniaal systeem, en alleen maar een teken van een goed stel functionerende hersenen. Alleen het centrale poppetje 'jij' denkt dat ie dat zelf 'doet', en dus gaat ie zichzelf de schuld ervan geven, zich verwijten maken en wordt zo 'gek van zichzelf'. Maar je doet dat dus niet. Zo werkt je brein gewoon.... jij kunt daar doorheen gaan kijken met dat feit in je achterhoofd.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 15:27 schreef Super_Stunner het volgende:
Maar kun jij dan jouw gedachtes observeren terwijl ze gebeuren? Of is dat pas naderhand dat je er achter kwam dat je een gedachte had. Want in mijn ervaring is dat als in een gedachtepatroon zit je die gedachte ook daadwerkelijk wordt - als een soort trance as het ware.

Dat kan ik wel zien als ik in meditatie ben. Ook als ik ergens rustig op een bankje zit en stil wordt. In de hectiek van het alledaagse is dat lastiger inderdaad. Dan is een gedachte inderdaad als een soort trance waarin je tijdelijk bevangen raakt. Eigenlijk letterlijk een dagdroom. Een perfect woord ervoor, want het is echt hetzelfde als dromen.
Moet wel zeggen dat ik er veel scherper op geworden ben, en vaker in het het 'zien' verkeer. Maar voor volledige helderheid is meestal stil worden wel nodig.

Het is net zo goed een logisch valide mening om te zeggen dat de zelf (ziel), jij die keuzes maakt, niet bestaat, als om te zeggen dat de zelf wel bestaat.

Hier geldt de regel voor subjectieve meningen, volgens welke regel het net zo goed juist is om te zeggen dat een schilderij mooi is of lelijk.

Het vereist geloof om het bestaan van je eigen zelf / ziel, te aanvaarden.

Het is een feit dat er keuzes worden gemaakt, maar een mening dat er een ziel is die de keuzes maakt.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 16:28 schreef Super_Stunner het volgende:

[..]

Maar wie of wat wij ook zijn, jij maakt toch op dat moment de keuze om zoiets wel of niet te geloven?

Het is een kwestie van logica. De regel is dat hetgene wat een keuze maakt alleen met een keuze geïdentificeerd kan worden.

Met een keuze heb je altijd alternatieven. Dus wanneer jij zegt jij, dan is er altijd een alternatief van niet jij, welk alternatief net zo goed juist is, gelijk het net zo goed juist is om te zeggen dat een schilderij mooi is of lelijk.

En men spreekt ook wel over dingen zoals dat, ik toen mezelf niet was, of over een gevoel van leegte. En dat is niet feitelijk onjuist, het is helemaal geen feitelijke kwestie, het is een logisch valide mening.

Het simpelste om het te begrijpen is toch met de kennis dat alles wat je bewust doet kort daarvoor al door je onderbewustzijn zo bedacht is. Dus je bent je er bewust van dat je iets uitvoert, je bent je niet bewust van het onderbewustzijn wat de keuze maakt en hebt daarom het gevoel dat jij het bewust beslist. Maar ja je doet gewoon het enige wat je kan, als er iets is wat een keuze kan maken is het onderbewustzijn en daar heb jij (de bewuste kant die dus niks echt kan) geen controle over. Dus tjah

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:38 schreef Aansteker707 het volgende:

[..]

Die maskers zijn even bijzaak. Probeer eens puur naar dat 'IK'-gevoel toe te gaan van door die leeftijdsfases heen: was dat echt zo constant als dat het lijkt? Waarschijnlijk ging dit toch echt wel met een ander gevoel, een andere gedachtestroom, en een andere mentale zelf-representatie gepaard 20, 30, 40 jaar geleden dan nu. Wat is de absolute constante in dat alles? Die is er m.i. wel, alleen we kijken er meestal overheen. Ik kom erop uit dat die constante puur de basis is van het vermogen te kijken te ervaren, te denken, te voelen. Die openheid waarin dat allemaal plaatsvond en vind, dat is volgens mij de constante. Al daarin - hoe subtiel ook - is op zich bijzaak en veranderlijk. Die absolute onveranderlijke constante is m.i. leeg van wat dan ook.

Het constante is lokaliteit, zowel ruimtelijk als temporaal (zij het deels in herinnering en anticipatie).

[ Bericht 0% gewijzigd door Cockwhale op 22-03-2018 22:55:24 ]

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 11:25 schreef Super_Stunner het volgende:

[..]

We spelen zeker rollen, maar veel van die rollen spelen we onbewust in mijn ervaring.. Die rollen worden automatisch getriggerd bij bepaalde situaties, plaatsen mensen etc. Zolang je niet bewust ben wat deze rollen zijn - en wanneer je ze speelt is het wel vrij lastig om daar controle op te hebben.

Onzin. Tuurlijk speelt onbewust gedrag een rol maar als zelfbewust persoon maak je toch echt bewuste keuzes.

Net zoals gisteren in het stemhokje. Weloverwogen en over nagedacht. Allesbehalve een onbewust mechanisme.

Zo werkt het dus. De keuze is het mechanisme van creatie, hoe dingen ontstaan. Een keuze maken betekent een alternatieve mogelijkheid, welke in de toekomst liggen, tot het heden maken.

Het bestaan van alle creaties is een feitelijke kwestie. Het feit is dat het wel of niet bestaat, er is maar 1 correct antwoord. Het bestaan van een creator is een kwestie van meningen, elke gekzozen mening is correct.

Emoties zoals liefde en haat, ze zijn motivatie van keuzes, ze maken dus keuzes, en vallen daarom in de categorie van creator. Dat betekent dat je emoties niet kan creëeren, en dat het bestaan van emoties een mening is. God en de ziel vallen natuurlijk ook in de categorie creator.

Materialisme valideert alleen feiten, het bestaan van materie is een feitelijke kwestie, gelijk de creatie kant van de tabel. Er is geen plaats voor subjectieve meningen over wat goed en lelijk is binnen materialisme.


[ Bericht 7% gewijzigd door Syamsu op 22-03-2018 15:29:30 ]

quote:

Op donderdag 22 maart 2018 15:22 schreef Syamsu het volgende:
Zo werkt het dus. De keuze is het mechanisme van creatie, hoe dingen ontstaan. Een keuze maken betekent een alternatieve mogelijkheid, welke in de toekomst liggen, tot het heden maken.

Het bestaan van alle creaties is een feitelijke kwestie. Het feit is dat het wel of niet bestaat, er is maar 1 correct antwoord. Het bestaan van een creator is een kwestie van meningen, elke gekzozen mening is correct.

Emoties zoals liefde en haat, ze zijn motivatie van keuzes, ze maken dus keuzes, en vallen daarom in de categorie van creator. Dat betekent dat je emoties niet kan creëeren, en dat het bestaan van emoties een mening is. God en de ziel vallen natuurlijk ook in de categorie creator.

Materialisme valideert alleen feiten, het bestaan van materie is een feitelijke kwestie, gelijk de creatie kant van de tabel. Er is geen plaats voor subjectieve meningen over wat goed en lelijk is binnen materialisme.
[ link | afbeelding ]

'
Je maakt een fout in je denken Syamsu.

Het is een feit dat jij post #70 hebt geplaatst, het is een feit dat jij een creator bent, het bestaan van de creator is dus een feit en geen subjectieve mening.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 12:02 schreef Libertarisch het volgende:

[..]

Ja, de essentie van bewustzijn is leeg en kan gevuld worden met universa aan inhoud.

Als bewustzijn volgens jou immaterieel is, hoe kan het dan inhoud hebben?

quote:

Op donderdag 22 maart 2018 20:51 schreef Libertarisch het volgende:

[..]

'
Je maakt een fout in je denken Syamsu.

Het is een feit dat jij post #70 hebt geplaatst, het is een feit dat jij een creator bent, het bestaan van de creator is dus een feit en geen subjectieve mening.

Dat is geen argumentatie. Het is een feit omdat jij het zegt dat het een feit is.

Iets is een feit als het een 1 op 1 corresponderend model is van waar het feit over gaat. Als ik zeg de aarde is rond, dan corresponderen die woorden min of meer 1 op 1 met de vorm van de aarde.

Dus waar is je 1 op 1 model van mij als zijnde creator, als degene die kiest postings te maken? Mijn lichaam en hersens enz. zijn allen creaties, geen creator.

En ook, je ondermijnt de basis logica van subjectieve mening. Moet je dan niet aantonen dat de logica aangaande subjectieve woorden in de algemene spreektaal anders is dan als ik zeg? Je verwerpt nu dus eigenlijk alles wat men zegt mooi, lelijk, goed te vinden als onjuist, want de creator is feitelijk volgens jou.

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 15:03 schreef Aansteker707 het volgende:
Denken 'het ego is een illusie DUS ik moet er vanaf', is datzelfde ego is die dat bedenkt.

Blijft een klassieker

quote:

Op woensdag 21 maart 2018 22:35 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:
Het simpelste om het te begrijpen is toch met de kennis dat alles wat je bewust doet kort daarvoor al door je onderbewustzijn zo bedacht is. Dus je bent je er bewust van dat je iets uitvoert, je bent je niet bewust van het onderbewustzijn wat de keuze maakt en hebt daarom het gevoel dat jij het bewust beslist. Maar ja je doet gewoon het enige wat je kan, als er iets is wat een keuze kan maken is het onderbewustzijn en daar heb jij (de bewuste kant die dus niks echt kan) geen controle over. Dus tjah

Op zich klopt deze beschrijving, want hoe kan het ook anders?
Op zijn beurt is "het onderbewustzijn" (whatever that may be) weer afhankelijk van allerlei biochemische / electrische processen. Echter welke processen leiden tot bepaalde synaptische activiteiten is ook bepaald door ervaringen en bewuste verwerking ervan in het verleden en wordt dus wel degelijk door de "persoon/het ik" bepaald.