Haha Nanuke, volgens mij is papier eten niet zo erg hoor. Tenminste, volgens mij doen ze het allemaal wel eens. Jacob in ieder geval, want hij heeft een fascinatie voor de krant en is er soms sneller bij dan ik opsta om het uit zijn handen/mond te grissen.
Ik vind voor 7 uur ook geen opstaantijd dus we zijn vandaag blijven liggen tot 7. Hiervoor sliep hij altijd verder na voedingen tot een uur of half 9, maar dat gaat echt niet meer. Ik vind het wel grappig dat we net al lang aangekleed en ontbeten in de woonkamer zaten, en ik ergens heen belde en het antwoordapparaat kreeg omdat ze nog niet open waren. Zoiets zo me vroeger nooit gebeurd zijn
.
Ik vind ook dat de band met mijn ouders is verdiept. Ze waren al grootouders, en ik vind het leuk dat ze die rol nu ook kunnen uitleven op mijn kind en om te zien dat ze dol op hem zijn, simpelweg omdat het hun kleinkind is. Verder past vooral mijn moeder veel op en dat maakt dat ik haar vaker spreek dan hiervoor en meer deel.
Ik verbaas me zo hard over Jacob de afgelopen dagen. Hij kan nu bewust iets loslaten (vooral de lepel of stukjes eten naast de kinderstoel - en dan het nakijken hoe het op de grond valt en na daarna mij verwachtingsvol aankijken of ik het weer opraap) en trekt de boekjes uit de kast (om erop te bijten natuurlijk) en toen ik net muziek aanzette op mijn laptop keek hij verbaasd van mij naar de stereo in de kast waar vaker geluid uit komt. En tussendoor ligt hij me aan te kijken met een eigenwijs hoofd waar ik mezelf nogal in herken
.
.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder