Ik kan me wel herkennen in de OP. Ik heb ook wat vrienden met issues (wie niet?) en bied graag een luisterend oor aan. Maar mensen die verdrinken in zelfmedelijden, hun slachtofferschap en zieligheid verheerlijken, alles overanalyseren en door het leven gaan als een martelaar: nee, blijf
VÉR uit mijn buurt.
Zo heb ik er de afgelopen jaren al flink wat van zulke figuren m'n leven uit gegooid en het voelt nog steeds aan als een opluchting. Afgelopen november weer een opzij gezet. Niemand kan de hele tijd positief in het leven staan, maar de hele tijd gezeik, geen enkel initiatief nemen om je leven te verbeteren en je blijven identificeren met je problemen? Tyf dan lekker een eind op. Niet dat ik geen issues heb/had, maar ik werk er constant aan om morgen beter te worden dan vandaag. Als je in de stront zit, moet je die stront opruimen, en niet er lekker aan ruiken en klagen/afvragen/analyseren waarom het zo stinkt.
Naast de geestelijke bescherming (ik werd altijd moe en depressief van zulke mensen), is het ook een bescherming van mijn eigen leven. Als je omgaat met losers, word je vanzelf ook een loser. Geen zin om te gaan circlejerken over levensproblemen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Gary_Oak op 26-03-2018 22:08:07 ]