Stef Biemans maakt een reis door het Andesgebergte en ontdekt hoe Latijns-Amerika aan het veranderen is. De geschiedenis van het continent is er een van vallen en opstaan. Biemans vraagt zich af hoe het nu gaat met de Zuid-Amerikaan.
Stef Biemans zoekt onderweg van Vuurland naar Colombia naar kleine verhalen over grote zaken. Verhalen die iets vertellen over het Zuid-Amerika van nu: 'De adembenemend mooie bergen van de Andes leken soms een drempel voor de beschaving te zijn. Je zou het ook om kunnen draaien: in het Andesgebergte is de beschaving van Latijns-Amerika juist ontstaan.'
Biemans over de Andes: 'De wervelkolom van Zuid-Amerika is 7000 kilometer lang en loopt door zeven landen. Je vindt er Chileens kapitalisme in de smog van Santiago en reist 30 jaar terug in de tijd door de wolken van afgelegen Boliviaanse bergdorpen. Ik ken de latino als een politiek bevlogen mens. Altijd aan het strijden, maar wel met een glimlach. Sterk, maar niet keihard. De geschiedenis van dit continent is er eentje van vallen en opstaan. Soms gloort er hoop, en dan opeens lijkt alles weer in elkaar te storten.'
Vandaag was aflevering 1:
In deze aflevering gaat hij kijken hoe het leven gevierd wordt op een plek waar het juist zo kort is: Potosí, de hoogste stad ter wereld.
In de mijnwerkersstad Potosí is als het ware het kapitalisme ontstaan. Hier werd de eerste munt geslagen met zilver uit de mijn van de ‘rijke berg’, die nog steeds in gebruik is. Er is zoveel zilver uit deze imposante berg getrokken dat je er een brug naar Spanje mee zou kunnen bouwen. Maar je zou ook een brug kunnen bouwen van de botten van overleden mijnwerkers en slaven. De berg eet je langzaam op, hapje voor hapje. Een mijnwerker wordt gemiddeld niet ouder dan 45 jaar. Ga je met die wetenschap op een andere manier leven? En hoe vergaat het de achterblijvers, die met zeven kinderen alleen overblijven?
Zondag, NPO2 20:15 uur.
Alle afleveringen en meer informatie kan je hier vinden:
https://www.vpro.nl/progr(...)jk/afleveringen.html
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mooi gemaakt en gefilmd programma met Stef Biemans, die al vele jaren in Nicaragua woont en de Spaanse taal vloeiend spreekt.
Kleine details vielen me meteen op, zoals verering van Pachamama (voor het drinken wat druppels op de vloer strooien) en inderdaad, de verzorgde begraafplaatsen (en het blijkt toch te spoken
)En de katholieke feestdagen aangrijpen om een borrel te nemen.
In die zin is het een feest van herkenning
Maar was wel onder de indruk van de mijnwerkers die een kort leven beschoren hebben, maar de mijn toch hun passie is. En dan die kuchende mannetjes in het ziekenhuis...
Deze reeks ga ik volgen
Net als Terlou spreekt Biemans de taal dus dat is wel een groot pluspunt.
Ik vond vooral de visie van die Mapuche-indiaan die communiceert met een vulkaan juist mooi.quote:Op zondag 11 maart 2018 21:44 schreef golfer het volgende:
Prachtig gefilmd, vooral in die psychiatrische kliniek tijdens dat optreden.
'Dat is wel het clichébeeld dat indianen met rooksignalen communiceren'
Plus de thema's en de interessante mensen die hij spreekt.quote:Op zondag 18 maart 2018 21:01 schreef xzaz het volgende:
Prima tv. Lekker rustig en hij neemt er de tijd voor.
Die gaucho en die kluizenaar die op bevers jaagt.
Wat een baas
104 zelfs en een vrouw van 65 jaar.quote:Op zondag 25 maart 2018 20:30 schreef Remqo het volgende:
103 jaar en gewoon nog keihard doorwerken.
Wat een baas
Heb 'm toen uitgezet.quote:
Op Dan heb je gemist dat de cavia gespaard is en nog leefde.quote:
Op Mooie kleine menselijke ontmoetingen.
Hopelijk nog een keer een vervolg.
Omayra*quote:
Kende dat verhaal van Armeyro Sanchez niet. Tragisch.
Ja, diequote:
In dat licht gezien is de titel 'Over de rug van de Andes' goed gekozen. Vooruitgang gaat altijd ten koste van iets of iemand.quote:
Stef maakt een reis over de belangrijkste rivier van Colombia: de Magdalena rivier. De Colombianen willen vooral vooruit kijken. Het vredesakkoord met FARC is getekend en men kijkt naar de toekomst. Het is de hoopvolste periode uit de geschiedenis van het land. De Magdalena rivier, ook wel de moeder van het land genoemd, betekent nog altijd veel voor de Colombianen, maar ze zien ook uit naar de aanleg van nieuwe wegen en bruggen. Aan de ene kant wil dit continent vooruit, maar er is ook angst voor wat die vooruitgang allemaal kapot zal maken.