Dat is wel wat cliché vind ik. De dood is er al wel, alleen nog niet voor jou.quote:Op dinsdag 20 februari 2018 20:46 schreef DuizendGezichten het volgende:
Als ik er ben, is de dood er nog niet.
Als de dood er is, ben ik er niet meer.
Het idee dat je ophoudt te bestaan is gebaseerd op de intuïtie dat het bewustzijn uit het brein moet komen. Die intuïtie is denk ik verkeerd.quote:Op woensdag 21 februari 2018 09:03 schreef Cockwhale het volgende:
Natuurkundig en biologisch gezien zou ik zeggen dat je ophoudt met bestaan. Een narcose is genoeg om je bewustzijn tijdelijk uit te schakelen. Op het hoogtepunt van dat moment ben je 'niets'. De sprong van wel - geen - wel bewust, lijkt dan ook slecht seconden te duren. Mocht er wel 'iets' zijn na de dood, dan is er iets nodig dat gebeurt tijdens het sterven dat zich onderscheid van bijvoorbeeld een narcose ondergaan. Een soort 'immortalizing of transitioning effect', vanuit lichamelijke processen of externe processen.
Nee, niet op intuïtie gebaseerd op kennis, op basis van inductie. Ik ben narcose ondergaan, en er is op dat punt geen sprake van een bewustzijn. (geen ervaring, geen besef, geen waarneming) Als ik puur de ervaring zou beschrijven (voor zover die er is, met uitzondering van voor en na de narcose), zou ik deze omschrijven als gradueel terugkerend (waarschijnlijk naarmate de narcose afneemt in werking, hoewel ik dat niet kan staven), vergelijkbaar met beginnende dromen tijdens het slapen. Verder ontbreekt er letterlijk een deel, waarin mijn lichaam actief was (al dan anders dan normaal), maar mijn bewustzijn niet.quote:Op woensdag 21 februari 2018 11:21 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Het idee dat je ophoudt te bestaan is gebaseerd op de intuïtie dat het bewustzijn uit het brein moet komen. Die intuïtie is denk ik verkeerd.
Het enige wat je ooit hebt meegemaakt is bewustzijn namelijk. Denken over hoe het was voordat je geboren was heeft geen zin, denken hoe het zal zijn na je dood heeft geen zin want het enige wat je kent is bewustzijn.
Ik heb ook een narcose meegemaakt en weet precies hoe het voelt als het lichtje uitgaat. Het probleem is alleen dat het lichtje in mijn bewustzijn altijd aan is gebleven, het voelt alsof je nooit echt weg bent geweest of dat je even een dutje hebt gedaan. Wat er gebeurd met je geest als je lichaam definitief vergaat is onbekend.
Ik denk dat de geest terugkeert naar de mentale dimensie.
Maar je bent wel druk bezig met ademhalen, dus je onderbewustzijn is blijkbaar wel bij de les. Ik mag graag geloven dat die zich beperkt ons daaraan te herinneren omdat we zó dom zijn dat we anders gewoon nog vergeten adem te halen. En ik zou haast gaan denken dat dit alvast onderschrijft wat het belang is van dat onderbewustzijn, maar ook van zuurstof, en dat áls er al iets van ons overblijft, dit allereerst bestaat uit de noodzaak om te ademen. (naast alle andere plezierige zaken) Het is wel een benauwende gedachte maar ervan uitgaan dat je zélf die verantwoordelijkheid moet nemen lijkt mij de enige juiste ethiek, en mogelijk de weg naar eeuwig leven. Zo krijgt dat onderbewustzijn, 'de geest', misschien pas echt de ruimte om belangrijke dingen te doen, want wij weten toch niet wat we doen. Zware gedachte, maar dat laatste is ergens ook wel hilarisch.quote:Op woensdag 21 februari 2018 12:16 schreef Cockwhale het volgende:
Ik ben narcose ondergaan, en er is op dat punt geen sprake van een bewustzijn. (geen ervaring, geen besef, geen waarneming)
Inderdaad interessant maar daar wordt het niet simpeler van. Speculeren over dimensies heb ik wel gedaan maar de 4e dimensie wordt is voor mij in ieder geval al vrij problematisch om te begrijpen, en ik hou eigenlijk wel van eenvoud. De tijd in plaats ervan als 4e dimensie gebruiken geeft een goed besef van het begrip relativiteit en daar kun je volgens mij alle kanten mee op.quote:Op woensdag 21 februari 2018 11:36 schreef truthortruth het volgende:
Als je het leuk vindt om hierover te fantaseren zou ik als ik jou was een stapje verder gaan en het universum/tijd loslaten en gaan speculeren over meerdere dimensies, m-theorie en parallele werelden. Van het universum weten we al vrij veel qua materie/energie
Ja idd. Ik denk dat je eigen overtuiging heel belangrijk is. Believe the very best.quote:Op woensdag 21 februari 2018 00:46 schreef up7 het volgende:
Maar wat als je eigen overtuiging over wat komen gaat van belang is voor dat eeuwige moment? Dat het geloof in hemel en hel, in God bepaalt of je toegang "krijgt" tot de hemel? Dat het dus niet door een externe kracht wordt aangestuurd maar dat alles intern "geregeld" is.
Tot dusver dit mengsel van amateur-theologie en amateur-wetenschap.
Hemel /hel :kans nihilquote:Op dinsdag 27 februari 2018 10:01 schreef Libertarisch het volgende:
De kans op een hel/hemel achtige dimensie lijkt me nihil en de kans op een vorm van bewustzijn na de dood lijkt me groot maar meer dan dat hoef ik niet te speculeren, geen behoefte aan.
Hemel/hel zijn antropocentrische concepten gebaseerd op ideeën van goed/slecht en beoordeling door een externe entiteit en bovendien gebaseerd op sensaties zoals we die kennen ('eeuwig vuur').quote:Op dinsdag 27 februari 2018 14:46 schreef hoatzin het volgende:
[..]
Hemel /hel :kans nihil
bewustzijn na dood : kans waarschijnlijk
?
De aarde is er dan nog steeds? In dit rappe tempo zorgen wij als mensheid er voor dat de aarde ook een rappe dood tegemoet kan zien. Dus in dat licht kan het best zo zijn dat wij er over 500 jaar niet meer zijn maar dat er dan ook geen aarde meer is. Maar dat zal je dan nooit weten want je bent er niet meerquote:Op dinsdag 20 februari 2018 21:13 schreef HartjeZwolle het volgende:
[..]
Dat is wel wat cliché vind ik. De dood is er al wel, alleen nog niet voor jou.
En die laatste opmerking klopt ongetwijfeld. Maar de aarde is er dan nog steeds, want die was er ook al voordat je geboren werd. De zon idem dito. En er komt vast wel wat energie vrij als jij doodgaat, dat kan niet missen. Is die gedachte niet veel begrijpelijker dan het besef dat jij er niet meer bent, maar de rest wel? Waar is dan dat ''niet meer zijn'' Dat moet ook ergens plaatsvinden, en tijdsduur hebben, toch? Als je zegt: ik ben er niet meer, wat is dan de deifnitie van ''er''?
Ik wil de interafhankelijkheid van subject-object nog even verduidelijken:quote:Op dinsdag 27 februari 2018 14:46 schreef hoatzin het volgende:
[..]
Hemel /hel :kans nihil
bewustzijn na dood : kans waarschijnlijk
?
Er worden geen separate subjecten geboren en er gaan geen separate subjecten dood.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 16:38 schreef Maria2.0 het volgende:
Ik neem aan dat je bewustzijn verdwijnt, dat je dus eigenlijk teruggaat naar niks. Net als de tijd dat je nog niet geboren was, waar je ook heen herinneringen van hebt.
Ik denk wel dat je ziel of bewustzijn of hoe je het ook wilt noemen een bepaalde energie of prent achterlaat. Of dit vrij snel verdwijnt weet ik niet, maar ik vraag me nu ineens af of dat vlak na je dood nog meetbaar zou zijn.
Ik vind het erg interessante stof tot nadenken, de zaken die je aangeeft. Maar zo stellig zijn over een onderwerp als de dood of het bestaan zou ik niet snel zijn.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 16:51 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Er worden geen separate subjecten geboren en er gaan geen separate subjecten dood.
Ten eerste kom je niet uit het niets, je bent een product van en interafhankelijk met het universum. Je bent letterlijk gemaakt van sterrenstof, 'jij' hebt dus altijd al bestaan. Zelfde geldt voor de dood, het is gewoon een transformatie binnen het universum maar geen destructie.
Het idee dat een persoon met een unieke 'ziel' geboren wordt uit het niets dat losstaat van de wereld is helemaal fout.
Ten eerste is er geen vaste ziel, er is alleen een constant veranderend bewustzijn zonder vast element. Er is dus geen 'Maria' ziel (kan een ziel dronken worden?). Er is dus geen 'ik' dat kan sterven want er is geen vast 'ik'.
Er is ook geen vast lichaam, het lichaam verandert constant. Er is dus geen onveranderend onafhankelijk subject, er is alleen een constant transformerend en interafhankelijk subject.
'De dood' bestaat dus niet in de zin zoals de meeste mensen denken (het idee dat een onafhankelijke vaste entiteit gecreëerd en vervolgens vernietigd wordt).
Ik weet ook niks zeker, ik doe slechts uitspraken gebaseerd op directe ervaring en kennis en trek de meest logische conclusie waar ik op kan komen. Ik heb niet de illusie de waarheid in pacht te hebben.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 17:07 schreef Maria2.0 het volgende:
[..]
Ik vind het erg interessante stof tot nadenken, de zaken die je aangeeft. Maar zo stellig zijn over een onderwerp als de dood of het bestaan zou ik niet snel zijn.
Ho is even, hoe kan een vast 'ik' evolueren? Dat is een contradictio in terminis. Iets wat vast is (een vaste ziel) evolueert niet. Dus is er geen vaste ziel, er wordt dus geen vaste ziel geboren en er gaat geen vaste ziel dood.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 17:07 schreef Maria2.0 het volgende:
Dat er een samenhang is met de kosmos ben ik met je eens. Ik ben het niet per definitie eens dat een mens geen ziel heeft, want ook het begrip ziel is zo multi-interpretabel. Vroeger dacht ik dat een ziel een soort grijs pistoletje met een oog was (bij gebrek aan betere beeldvorming) en dat dat dan wegvloog naar de hemel en de wolken als je doodging.
Dát geloof ik niet meer, maar ik geloof wel in een bepaalde uniekheid, dus in mijn ogen is er wel een vast 'ik'. Dat wil overigens niet zeggen dat dat 'ik' niet kan evolueren.
Yes, jij beschrijft hier het hindoe concept van de Atman:quote:Op dinsdag 27 februari 2018 17:07 schreef Maria2.0 het volgende:
Ik denk dat er altijd een bepaalde vastheid in een persoon aanwezig is, maar daaromheen kunnen zaken veranderen. Ik zie het misschien als een soort 'pitje' dat er altijd is, met een amorfe vloeistof er omheen die aan verandering onderhevig is.
Ik hou van m'n beeldspraak.
De aarde is er dan nog wel!! Kan ik je verzekeren. Mijn ouders hebben me vooraf verzekerd dat ze er al was voordat ik hier was, en als wij het verprutsen worden we wel door de wind omver geblazen, of overspoeld door water, lava, of getroffen door ziekte. Of radioactiviteit. We zijn namelijk de enige die haar uit balans brengen. En ze zit zo perfect in elkaar dat het een logische gedachte is dat ze al héél lang bestaat, zo niet altijd zal doen, en het is niet vreemd om daarbij de aarde als middelpunt van het universum te zien.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 14:57 schreef matspontius het volgende:
[..]
De aarde is er dan nog steeds? In dit rappe tempo zorgen wij als mensheid er voor dat de aarde ook een rappe dood tegemoet kan zien. Dus in dat licht kan het best zo zijn dat wij er over 500 jaar niet meer zijn maar dat er dan ook geen aarde meer is. Maar dat zal je dan nooit weten want je bent er niet meer
Ik zie de dood als iets wat bij het leven hoort en ben benieuwd hoe het zal zijn, dood? Hoe is dat, besef ik dat überhaupt wel? Wij weten zo weinig en van de dood weten we helemaal niets - doodgaan is wat dat betreft ook wel een beetje spannend .........
Ik vind hem weldoordacht; iedereen is zelf overtuigd van zijn/haar ‘overtuiging’ / ‘gelijk’.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 23:39 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:
Niet dat iemand met een iq van 160 deze shit kan gaan stellen maar oke
Ik weet niet wie je hiermee bedoeld maar ik Ik ken er ongeveer een stuk of 25 die bij elkaar slimmer waren dan 7,000,000,000 mensen nu. En die zijn al lang en breed dood maar konden het wel zo samen vatten dat ik me er ergens een voorstelling van kan maken. Heeft niets met intelligentie te maken, eerder met ontzag. Als de één de ander niet uitsluit kon het maar zo eens waar zijn en zo krijg je best een goed resultaat. En ik weet donders goed hoe dom ik ben, ten opzichte van hun tenminste. Wat kan mij het nou schelen of ik bij die 52 of 48 hoor als ik weet dat ze alle 100 dom zijn?quote:Op dinsdag 27 februari 2018 23:31 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:
96% van de mensen denken dat ze bovengemiddeld intelligent zijn terwijl slechts 48% dat echt is.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |