Verzorgingstaat of Geloofsstaat?

quote:

Op dinsdag 20 februari 2018 22:59 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Hoewel dit wel wat cru is, denk ik dat een ondernemer in Nederland bij arbeidsongeschiktheid, gegeven de hoge prijzen voor een AOV, ook het bokje is. Een werknemer heeft in Nederland dan doorgaans een paar jaar (!) een doorbetaald salaris en niet zo gek lang geleden was de WAO een manier om een hele hoop mensen gedeeltelijk afgekeurd thuis te laten zitten met een salaris dat redelijk in de buurt kwam van 75% van een vroeger inkomen. Begrijp me goed, ik ben best voor wat basale solidariteit, maar waarom zouden burgers jou een salaris moeten garanderen omdat je ooit (voor het noodlot je trof) een riant salaris genoot?

In de basis is solidariteit goed, maar in het huidige stelsel is wel een heel groot deel van Nederland afhankelijk van de solidariteit van een ander. Voor elke euro die er aan extra herverdeling nodig is, zijn de marginale kosten 50 cent. Als je 10 euro meer belasting gaat betalen, dan kost de verzorgingsstaat 5 euro en de rest gaat dan naar een veelheid aan begunstigden, van mensen met een afbetaalde woning, tot mensen die een riant inkomen genoten voordat ze werden afgekeurd, tot mensen die in de bijstand sappelen.

Iemand die gedeeltelijk arbeidsongeschikt was kreeg geen 75% van zijn oude loon. Daarnaast was de Tijdelijke Loondervingsuitkering WAO afhankelijk van leeftijd en mensen onder de 33 jaar gelijk in de Vervolguitkering WAO.

Ik laat een aantal zaken in je betoog buiten beschouwing, want ik denk niet dat er in NL nog substantiële religieuze groepen zijn die serieuze politieke ambities hebben en ik zie het ook niet als iets dat populariteit aan het verliezen is. Het was even een hot topic in de crisisjaren, ook met name door opportunistisch handelen vanuit de liberalen maar je ziet al snel dat nu de druk van de ketel af is zulke onderwerpen naar de achtergrond verdwijnen en het publieke discours zich weer buigt over andere existentiële zaken, zoals identiteit en whatever the fuck het laatste verkiezingscircus allemaal over ging. Ik kan er nog steeds geen kaas van maken eerlijk gezegd.

Hoe dan ook, je moet denk ik onderscheid maken tussen de begrippen vangnet en verzorgingsstaat. Het zijn geen tegenpolen maar tonen wel een verschillende visie over het uitgangspunt ervan, wat wij hier de verzorgingsstaat noemen is natuurlijk de uitkomst van een langlopend polderoverleg geweest en zodoende hebben alle grote stromingen een hand erin gehad.
Toch kan ik me het meest vinden in de stelling dat het - iig in NL - vooral een liberaal project is geweest, waardoor het zich vooral manifesteert als een soort algemene inkomstenverzekering i.c.m. gesocialiseerde zorg, maar wel gebaseerd op personen die al een "bijdrage" geleverd hebben. Dit slaat aan bij middenklassers en bij de elites die beiden belang hebben bij een gesmeerde beroepsmarkt.
De groep die erbuiten valt is de lagere klasse, en dat is ook de kern van mijn kritiek op het systeem. Het is teveel gebaseerd op het opvangen van pechscenario's en te weinig op het stimuleren van ontwikkeling, oftewel de overheid als "geluksmachine" zoals Rutte het schertsend beschreef.
Die visie vind je nog wel lager bij de grond, op gemeente en NGO niveau, maar heel weinig in de hogere regionen van de politiek. Daar lijkt ook de grote afkeer onder de bevolking te zitten, zodra je een dit soort onderwerpen aansnijd neemt de angst voor het belonen van slecht gedrag de overhand. Die suggestie lijkt dan ook een vorm van politieke zelfmoord te zijn, zie bijvoorbeeld de zaak Vogelaar.

quote:

Op woensdag 21 februari 2018 01:39 schreef Harvest89 het volgende:

[..]

Het Noorse systeem is hier ook haalbaar, het is een kwestie van inrichten.

Je moet bijvoorbeeld dan niet de dividendbelasting gaan afschaffen, dan wordt het iets moeilijker natuurlijk.

Volgens mij heeft Noorwegen (of Nederland, for that matter) hun verzorgingsstaat niet te danken aan iets futiels (paar miljard) als dividendbelasting. Het gaat om de inkomstenbelasting en gratis geld, zoals Slochteren en het Noorse Staatsfonds.

quote:

Op woensdag 21 februari 2018 07:52 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Iemand die gedeeltelijk arbeidsongeschikt was kreeg geen 75% van zijn oude loon. Daarnaast was de Tijdelijke Loondervingsuitkering WAO afhankelijk van leeftijd en mensen onder de 33 jaar gelijk in de Vervolguitkering WAO.

Klopt, bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid en jonge arbeidsongeschiktheid zit dit anders. Iemand die in 1995 op z'n 50e door een noodlottig ongeluk getroffen werd, mag onverwijld van geluk spreken ooit in Nederland te zijn geboren, als je de resterende uitkering zou bekijken.

quote:

Op woensdag 21 februari 2018 10:46 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Klopt, bij gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid en jonge arbeidsongeschiktheid zit dit anders. Iemand die in 1995 op z'n 50e door een noodlottig ongeluk getroffen werd, mag onverwijld van geluk spreken ooit in Nederland te zijn geboren, als je de resterende uitkering zou bekijken.

Om eerlijk te zijn vind ik de WIA wel beter in elkaar zitten dan de WAO. Bij de WIA wordt tenminste gekeken naar je arbeidsverleden en worden gedeeltelijke arbeidsongeschikten gestimuleerd om gedeeltelijk te gaan werken.