Heb je weleens van déjà-vu gehoord? Dit lijkt er een beetje op, zoals je het vertelt. Het kan te maken hebben met een glitch in je geheugen, volgens een van de onderstaande principes:
- je onthoudt alleen wat bijzonder is. In dit geval: dat je vantevoren weet wat iemand gaat zeggen. Alle keren dat je het mis had, vergeet je. Ook als je twee of meer gedachten had over wat iemand gaat zeggen, vergeet je de verkeerde aanname.
- je denkt dat je het weet voordat hij het zegt, maar je geheugen bedriegt je en je hebt de gedachte pas als het wordt gezegd, of kort erna. Bij déjà-vu zie je iets en denkt het eerder te hebben gezien, en dat klopt, je hersenen verwerken de informatie niet chronologisch. De informatie van het zien wordt te laat verwerkt waardoor wat je een fractie van een seconde eerder zag als een herinnering wordt ervaren.
- mensen communiceren niet alleen verbaal. Voordat iemand iets zegt, kun je aan andere zaken al afleiden dat hij iets gaat zeggen en ook wat het ongeveer is. Als je iemand goed kent, ken je diens patronen en kun je nauwkeuriger voorspellen wat er gezegd zou kunnen worden. Bijvoorbeeld: je vader zegt in situatie X altijd "keigaaf", dus kun je uitsluiten dat hij "mieters" zal zeggen, of "gers".
- je gedachten herkennen graag patronen en als die er niet zijn, maken ze die. Dat vereenvoudigd je denken, de patronen gaan op routine en intuïtie. Je hoeft alleen alert te zijn op wat afwijkt, want daar kan het gevaar zitten. Van de patronen zijn we ons nauwelijks bewust.