De afgelopen maanden merkte ik dat ik vaker hoofdpijn had en vermoeide ogen in de avond, dus twee weken geleden ben ik naar de opticiën geweest voor een oogmeting. Ik heb daar zeker een half uur gezeten en kreeg het idee dat alles keurig is opgemeten, met de volgende resultaten:
Sterkte links: -0,50
Sterkte rechts: +0,75 (C: -0,50, as: 45,0)
Volgens de opticiën was het beter om toch aan de bril te gaan en zo geschiedde: montuurtje uitgezocht, gisterochtend opgehaald. Allemaal prima.
Probleem is dat ik vanaf de eerste minuut geen klap zie van veraf. Dichtbij (lees: alles binnen ongeveer anderhalve meter afstand) is retescherp, maar hoe verder weg iets is, hoe waziger ik het zie. Verkeersborden kan ik niet meer lezen, gebouwen in de verte zie ik wel maar enorm wazig en zonder details. Ook moeten mijn ogen constant “scherpstellen” wanneer ik wissel van dichtbij naar veraf kijken (een beetje als een camera waarbij je de focus veranderd).
Vanmorgen terug geweest naar de opticiën, verhaal uitgelegd: “Mjaa, je moet er gewoon even aan wennen. Hoort erbij. Duurt een paar dagen. Bril is prima.”
Ik heb nooit een bril gehad en ik heb geen idee in hoeverre dit daadwerkelijk normaal is. Vooraf zei de opticiën dat ik er direct profijt van zou hebben en het wennen aan de bril “wel mee zou vallen” maar autorijden of fatsoenlijk tv kijken met mijn bril op gaat nu gewoon niet.
Dus, brildragers.... Iemand die hier ervaring mee heeft?