Tot in hoeverre staat je (maximale) IQ vast?

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 01:30 schreef Roland010 het volgende:
Bij mij is er een kloof gemeten tussen het zogenaamde verbale IQ en het performale IQ (een verschil van ca. 38 punten, terwijl dit gemiddeld 10-15 is).

Grappig. Hier ook. Aangeboren?

tvp

Wat bedoel je met intelligentie? Als je een tijdje oefent met Sudoku's, of je leert jezelf de hoofdsteden van de wereld aan, dan zal je die specifieke taken na verloop van tijd beter kunnen uitvoeren. Er is ook aangetoond dat je fysieke gezondheid invloed kan hebben op je mentale vermogen; je kan je lichaam, en dus ook je hersenen voorzien van goede voeding of lichaamsbeweging om het zo goed mogelijk te laten presteren. In muizen bijvoorbeeld waren ze cognitief het sterkst na een sessie op de loopband.

Maar ik denk dat je intelligentie bedoelt zoals je vermogen om informatie te verwerken, probleem-oplossend te denken, en met nieuwe ideëen komen. Als je je daarin zou kunnen verbeteren heeft dat invloed op veel meer dan alleen wat specifieke taken. De vraag is: kan dat?

Daar is nog geen unaniem antwoord op. Er was laatst wel een studie die meende dat je slimmer kan worden door dingen te doen waar je slecht in bent, en er net zo lang mee door te gaan tot je er niet meer slecht in bent, hoe oncomfortabel dat ook kan zijn.

Anderen adviseren om een instrument te leren spelen, of om (meer) boeken te lezen.

Het ene einde van het spectrum beweert dat je letterlijk iedereen een bepaald beroep kan aanleren als je maar jong genoeg begint (iedereen kan arts, of componist, of ingenieur worden), en het andere einde van het spectrum beweert dat je gebonden bent aan je genen en er dus een limiet zit op wat je kan bereiken.

Dus helaas, er is geen sluitend antwoord op. Wat zijn praktische dingen waar je nu tegenaan loopt?

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 01:50 schreef Roland010 het volgende:

[..]

Aangeboren idd. Maar de vraag is dus eigenlijk voor hoe een groot deel.
Herken je het ook, dat 'ontwijken'?

Heb je bepaalde voorbeelden in het dagelijks leven dan? Van situaties waar je je performale vermogens moet gebruiken?

Ik merk nou niet echt dat ik het bewust ontwijk namelijk, bij mij gaat het ook gepaard met een oogafwijking dus ik ben me gewoon bewust van mijn vermogens en gebreken. Maar of ik het ook echt bewust ontwijk..

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 01:30 schreef Roland010 het volgende:
Bij mij is er een kloof gemeten tussen het zogenaamde verbale IQ en het performale IQ (een verschil van ca. 38 punten, terwijl dit gemiddeld 10-15 is). Echter wat ik wel van mezelf merk dat ik een natuurlijke (enorme) aversie heb tegen taken waarvoor ik m'n performale IQ moet aanspreken. Waar ik m'n verbale IQ graag veel gebruik en 'prikkel' , ontwijk ik (onbewust en bewust) alles wat ook maar met ruimtelijk inzicht en praktisch toepassen etc. te maken heeft: ik begin er niet eens aan, of ik stop ik snel gefrustreerd met de 'taak'.

Intelligentie is voor een groot deel genetische aanleg en voor een deeltje de omstandigheden waarin je opgroeit. Maar hoeveel marge is er ongeveer te winnen qua 'intelligentie' door functies te trainen (ook al moet je uit je comfort zone en is het niet leuk)?

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 01:37 schreef Roland010 het volgende:
Toevoeging: die kloof zal ik nooit naar 10 gaan verkleinen, maar aangezien je de hersenen als een spier kan zien die getraind moet worden om fit te blijven, en ik m'n performale hersenfunties m'n hele leven eigenlijk al totaal 'verwaarloos'. Niet omdat IQ alles zegt, maar omdat die disbalans voor problemen zorgt in het dagelijkse leven.

Waarom maak je je zo druk om die kloof?

Stel je zogenaamde verbale IQ is 138 en je performale IQ is 'slechts' 100, dan ben je toch even goed beter af dan iemand met IQ-deelscores van 100 en 100?

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 01:50 schreef Roland010 het volgende:

[..]

Aangeboren idd. Maar de vraag is dus eigenlijk voor hoe een groot deel.
Herken je het ook, dat 'ontwijken'?

Dat 'ontwijken', zou dat vergelijkbaar met cognitieve dissonantie kunnen zijn? Dat het een soort inflexibiliteit is (als een arm die bij een slangenmens veel makkelijker (en minder pijnlijk) gebogen kan worden dan bij een stijve oude man) en dat het 'er niet aan willen denken' in dit geval veroorzaakt wordt doordat het zwaarder denkwerk vereist.

In zekere zin is het denk ik wel braintraining als je dan toch probeert hieraan te denken, ook al wil je 't liever niet.

Bij 't lastigere denkwerk is een soort coach misschien wel een idee (iemand waarvan je kunt leren en die je op weg kan helpen, waaraan je je kunt spiegelen..beetje zoals bij een docent of zo) maar niks doen zal je denkvermogen niet veel goeds doen

Ik heb dit ook, al is mijn verbale iq iets van in de 80 en mijn performale iq tussen de 60 en 80, of zoiets dergelijks. Ik plaats dit hier omdat ik me inmiddels te weinig meer van psychologen en hun onderzoeken aantrek om me ervoor te schamen. Ja, mijn twee momentopnames van algemene ontwikkeling en voortgang in rekenen konden beter, so what. Genoeg te verbeteren. Ga er dus gewoon van uit dat je iq score komt omdat je niet genoeg je best hebt gedaan. Blijkt achteraf dat je als mens toch niet 100% maakbaar bent en je iq je beperking was, dan weet je in ieder geval zeker dat je er zelf alles aan hebt gedaan om jezelf te verbeteren.

1 à 2 punten; tijdens je leven doe je kennis op, maar niet meer vaardigheid om dit te verwerken.

Zo'n iq-kloof, dat is toch een autistendingetje?

Mijn dochter is getest, verbale iq 68, performale 117, ze blijkt een taalontwikkelingsstoornis te hebben, ze verwerkt de taal niet goed in haar hoofd. Dit zal altijd zo blijven, alleen ze zal er beter mee leren omgaan. waardoor ze haar zwakke punten kan verbergen, of dan de punten van verbaal zal stijgen weet ik niet, dat zien we straks wel weer als ze naar voortgezet onderwijs moet.

Genetisch staat het vast. Maar de hersenen zijn behoorlijk plastisch, zeker op jonge leeftijd. Dus omgeving heeft enorm veel invloed. Je kunt alleen nooit slimmer worden dan biologisch voor jou mogelijk is. In zoverre staat je maximale IQ vast, maar je IQ zeker niet.

Ik heb zelf gemerkt dat ik laatste jaren een stuk intelligenter ben geworden op meerdere gebieden waar ik mijzelf in vast heb gebeten. Qua het opdoen van kennis kun jij jouzelf in principe zo intelligent mogelijk maken als die wil er daadwerkelijk is. Maar toch zul je ergens in wat voor gebied jij jou ook ontwikkelt tegen een grens aanlopen wat betreft jouw eigen kunnen. Ikzelf ben bijvoorbeeld erg slecht in wiskunde en ruimtelijk inzicht, maar dit zijn vooral de gebieden die het systeem jou toereikt om juist daar intelligenter in te worden omdat het haast standaard in elk pakket zit, het voelt niet authentiek aan.

Als jij in jouw vrije uurtjes boeken gaat lezen over zelf specifiek gekozen onderwerpen zonder dat daar een of andere verplichting aan vastzit dan zul jij ongetwijfeld intelligenter worden al had ik toen ik dit deed voor mijzelf telkens het gevoel dat ik wat met alle geleerde informatie moest doen anders dan is het ook maar een soort van opgekropte brei van informatie die jij dan uiteindelijk ook nergens voor gebruikt.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 02:13 schreef magnetronkoffie het volgende:


Stel je zogenaamde verbale IQ is 138 en je performale IQ is 'slechts' 100, dan ben je toch even goed beter af dan iemand met IQ-deelscores van 100 en 100?

Ik denk dat je dan door de bank genomen beter af bent. Toch zit er wel een bepaald nadeel aan, zo heb ik gemerkt.

Verbaal scoor ik in het hoogbegaafde gebied. Mijn performale IQ heeft slechts twee cijfers. Daardoor ben ik erg onpraktisch. En omdat ik in de ogen van veel mensen slim genoeg ben, wordt het me extra hard aangerekend als ik iets niet al te handig aanpak.

Men ziet iemand die tijdens theoretische discussies in de kroeg vaak het hoogste woord heeft, maar het af laat weten wanneer er een praktische klus gedaan moet worden. Ik wil dan heus wel helpen, maar ik loop iedereen in de weg, zie het werk niet liggen en ruim steevast het verkeerde gereedschap op.

Het is me meer dan eens verweten dat ik iets onhandig heb aangepakt. Als ik nou 'even' had nagedacht, dan had ik toch óók gezien dat dit niet snugger was? Mevrouw had zeker haar hoofd er weer eens niet bij. Vast aan het nadenken over een wetenschappelijk vraagstuk.

Ik heb zo vaak staan uitleggen dat ik het niet zo bedoelde, maar het helpt allemaal niets. Men blijft me zien als een verstrooide professor, die zich te goed voelt om zich bezig te houden met dagelijkse klusjes.

Ik merk dat men met minder slimme mensen veel meer geduld heeft. Men snapt dat die over bepaalde dingen geen overzicht hebben. Ik word geacht dat overzicht wel te hebben.

Overigens ben ik nu wel veel praktischer dan ik vroeger was, doordat ik nu een hobby heb waar veel praktische dingen bij komen kijken. Dus zoiets is wel in enige mate te trainen.

[ Bericht 2% gewijzigd door Brandaris01 op 08-02-2018 20:41:23 ]

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 07:35 schreef Roland010 het volgende:

-De weg vinden, ook al ben ik ergens eerder geweest
-Ruimtelijk inzicht (achteruit parkeren b.v.)
-Een planning maken, tijdig plannen en vertrekken
-Fijne motoriek is slecht (schrijven b.v.)
-Visueel iets inbeelden en systematisch werken (een meubel met veel onderdelen, schroeven etc. in elkaar zetten of planken aan de muur hangen b.v.)
- Niet altijd goed nadenken voordat ik iets doe, hoewel het geheugen soms heel goed is vergeet ik soms echt domme details (standaard dingen die ik wel weet, maar die pas later naar 'boven komen')

Ik vraag me dus af of deze dingen enigzins te verbeteren aan de hand van oefeningen.

plannen zeker, gewoon ruim de tijd nemen, weet ik uit ervaring. ik was altijd slecht in plannen en nu plan ik alles.
de weg vinden lijkt mij een kwestie van veel google maps bekijken. fijne motoriek schrijven, gewoon oefenen. visueel iets inbeelden, van die iq quizzen dat je de juiste figuur moet kiezen, zal vast wel een game ofzo van zijn. games helpen trouwens sowieso om performale kant te verbeteren. Domme fouten maken in plaats van altijd alles perfect doen, sorry maar dat heeft iedereen. En zo niet tja, dan is er denk ik niemand die dit weet en niemand die zin heeft om je ermee te helpen. Psychologen, die dit zouden moeten weten, vinden afhankelijk van hun standpunt of mening over je waarschijnlijk dat je je aanstelt of dat als je 'mazzel' hebt je ADHD hebt en dan krijg je cocaïne ritalin voorgeschreven.

Een jaar of 10 geleden heb ik de officiële Mensa test gedaan en na afloop vroeg ik me ook af of niet iedereen kon slagen als ze maar genoeg oefenden. Na een hoop uitzoekwerk bleek de wetenschappelijke consensus dat je met veel oefenen je IQ maximaal maar met een paar punten kon opkrikken bij een goede IQ-test (bagger testjes kun je natuurlijk veel makkelijker "misleiden" met oefenen). Je IQ verlagen is wel goed te doen.
IQ is een vreselijk complex onderwerp dus er kan in 10 jaar veel veranderd zijn, maar toen was in ieder geval de gedachte dat meer dan een paar punten niet mogelijk was, tenzij er een oorzaak was waardoor je IQ lager leek dan het echt was.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 01:24 schreef Dally het volgende:
Een jaar of 10 geleden heb ik de officiële Mensa test gedaan en na afloop vroeg ik me ook af of niet iedereen kon slagen als ze maar genoeg oefenden. Na een hoop uitzoekwerk bleek de wetenschappelijke consensus dat je met veel oefenen je IQ maximaal maar met een paar punten kon opkrikken bij een goede IQ-test (bagger testjes kun je natuurlijk veel makkelijker "misleiden" met oefenen). Je IQ verlagen is wel goed te doen.
IQ is een vreselijk complex onderwerp dus er kan in 10 jaar veel veranderd zijn, maar toen was in ieder geval de gedachte dat meer dan een paar punten niet mogelijk was, tenzij er een oorzaak was waardoor je IQ lager leek dan het echt was.

Maximale IQ opkrikken door oefening zal idd nooit 10 punten zijn. Maar dat betekent niet dat je je maximale IQ niet op andere manieren kunt opkrikken (gezond leven, sporten). En scholing is heel belangrijk. Je brein blijven uitdagen.

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 08:15 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Maximale IQ opkrikken door oefening zal idd nooit 10 punten zijn. Maar dat betekent niet dat je je maximale IQ niet op andere manieren kunt opkrikken (gezond leven, sporten). En scholing is heel belangrijk. Je brein blijven uitdagen.

Je spreekt jezelf tegen, vooral als je je vorige post bijpakt. Tenzij maximale iq een verzamelnaam is voor heleboel dingen.

Bij een onderdeel scoor ik ook nu bovengemiddeld hbo niveau terwijl dat eerst net bovengemiddeld was jaren terug. Hoeveel is bovengemiddeld hbo niveau? 120-130?

quote:

Op vrijdag 9 februari 2018 01:24 schreef Dally het volgende:
Een jaar of 10 geleden heb ik de officiële Mensa test gedaan en na afloop vroeg ik me ook af of niet iedereen kon slagen als ze maar genoeg oefenden. Na een hoop uitzoekwerk bleek de wetenschappelijke consensus dat je met veel oefenen je IQ maximaal maar met een paar punten kon opkrikken bij een goede IQ-test (bagger testjes kun je natuurlijk veel makkelijker "misleiden" met oefenen). Je IQ verlagen is wel goed te doen.
IQ is een vreselijk complex onderwerp dus er kan in 10 jaar veel veranderd zijn, maar toen was in ieder geval de gedachte dat meer dan een paar punten niet mogelijk was, tenzij er een oorzaak was waardoor je IQ lager leek dan het echt was.

Wat zou een oorzaak kunnen zijn dat iemand zijn IQ lager uitziet dan dat het echt is.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 06:39 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik heb dit ook, al is mijn verbale iq iets van in de 80 en mijn performale iq tussen de 60 en 80, of zoiets dergelijks. Ik plaats dit hier omdat ik me inmiddels te weinig meer van psychologen en hun onderzoeken aantrek om me ervoor te schamen. Ja, mijn twee momentopnames van algemene ontwikkeling en voortgang in rekenen konden beter, so what. Genoeg te verbeteren. Ga er dus gewoon van uit dat je iq score komt omdat je niet genoeg je best hebt gedaan. Blijkt achteraf dat je als mens toch niet 100% maakbaar bent en je iq je beperking was, dan weet je in ieder geval zeker dat je er zelf alles aan hebt gedaan om jezelf te verbeteren.

Het zal wel ontzettend naïef zijn van me, maar wat bijzonder dat je met een iq van lager dan 80 beter formuleert en kunt spellen dan het gros van de users hier.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 18:37 schreef Brandaris01 het volgende:
Ik merk dat men met minder slimme mensen veel meer geduld heeft. Men snapt dat die over bepaalde dingen geen overzicht hebben. Ik word geacht dat overzicht wel te hebben.

Dit vind ik wel een leuke Ik heb me heel bewust moeten realiseren dat anderen niet de stappen A-D-G-K nemen bij het nadenken over iets maar A-B-C-D-enz. denken. Dat heeft mij geholpen om meer geduld op te brengen bij het uitleggen van dingen die ik veel sneller inzie of begrijp.

Wat niet wegneemt dat ik net als jij soms heel hard moet nadenken over praktische dingen. Ik moet het eerst voor me zien en snappen wat er moet gebeuren.