Maar wel benaderingen van de werkelijkheid. Mijn punt is nu juist dat in sterke zwaartekrachtsvelden de Euclidische meetkunde geen benadering van de werkelijkheid van deze beschaving is.quote:Op woensdag 24 januari 2018 22:26 schreef crystal_meth het volgende:
[..]
Zoals de kubus hoogstens een curiositeit is, want slechts een speciaal geval van de balk die we overal om ons heen zien?
Zo kan ik er nog enkele bedenken:
- ideale gaswet: deeltjes zonder afmetingen?
- bewegingswetten van Newton (beweging zonder wrijving?!)
- Carnot cyclus: reversibel?
- Normaalverdeling, toon me één verdeling die echt normaal is.
- De slingerbeweging met constante periode: de periode kan niet onafhankelijk van de uitwijking zijn, want de oplossing van de differntiaalvgl is een Legendre veelterm van sin(a). Dat die in de limiet als de uitwijking nul nadert onafhankelijk wordt van de uitwijking is irrelevant, een slinger zonder uitwijking is nutteloos.
...
Allemaal tegenintuïtief, niet overeenkomend met de werkelijkheid. Obscure curiositeiten zonder praktisch nut.
Er is nooit een punt geweest. Het universum is altijd oneindig groot geweest, zelfs tijdens de big bang. Elk punt in ruimte bewoog en beweegt van elk ander punt weg; niet vanuit een centraal punt.quote:Op dinsdag 23 januari 2018 08:59 schreef Rolstoelvandaal het volgende:
Kan je dan het punt waar de big bang begon niet als het centrum zien? Van daaruit is toch alles beginnen uitdijen.
Dat is een mogelijkheid, maar geen noodzaak.quote:Op donderdag 25 januari 2018 11:48 schreef Stabiel het volgende:
[..]
Er is nooit een punt geweest. Het universum is altijd oneindig groot geweest, zelfs tijdens de big bang.
Als je dan toch gaat mierenneuken: het is niet massa, maar energie en impuls.quote:Op woensdag 24 januari 2018 20:29 schreef Phalon het volgende:
[..]
Je zegt het net niet helemaal correct. Het is niet zwaartekracht dat licht afbuigt, maar massa dat de ruimte enigszins vervormd waardoor het licht die vervorming in de ruimte letterlijk volgt, en voor lijkt af te buigen.
Op een locatie waar de zwaartekrachtsgradient sterk genoeg is om moleculen uiteen te trekken zie ik geen beschaving ontstaan..quote:Op donderdag 25 januari 2018 11:31 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Maar wel benaderingen van de werkelijkheid. Mijn punt is nu juist dat in sterke zwaartekrachtsvelden de Euclidische meetkunde geen benadering van de werkelijkheid van deze beschaving is.
Dat hoeft niet. Zelfs op de waarnemershorizon van een zwart gat hoeft het zwaartekrachtsveld niet absurd groot te zijn. Hoe groter de waarnemerhorizon (en dus de massa), des te verder je van de singulariteit zit.quote:Op donderdag 25 januari 2018 12:36 schreef crystal_meth het volgende:
[..]
Op een locatie waar de zwaartekrachtsgradient sterk genoeg is om moleculen uiteen te trekken zie ik geen beschaving ontstaan..
Dat is puur observatie en logisch redeneren. Boeren nuchter verstand gebruiken en niet alleen maar formules schrijven. Ik zeg dat niet dat mijn argumentatie kloppend is, maar aan de andere kant zie ik ook geen overtuigende tegen argumentatie. De argumentatie die ik aanvoer kun je samenvatten in 2 delen:quote:Op woensdag 24 januari 2018 12:38 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Daar kun je stug bij blijven, maar daar wordt het niet opeens juist van.
Omdat het gaat om inflatie. Het heelal werd groter omdat de afstand tussen alle deeltjes groter werd en heel erg snel. Er is geen centrum nodig. Centrum heeft geen functie in dit verhaal.quote:Op woensdag 24 januari 2018 11:47 schreef Phalon het volgende:
Ik denk dat jullie allemaal te kleinschalig denken en dat de meeste theorieën niet eens kloppen. Hier wordt constant gepraat over 2D->3D oplossingen, al lopend over een bol, waarbij enkel de het oppervlak van de bol hele heelal moet voorstellen.
Nou sorrry hoor, maar ik ben een boeren nuchtere Groninger en ik zie simpelweg geen heelal dat er uit ziet als een 'vel', aangezien het in 3 dimensies alle kanten op strekt. En al die complexe formules en benamingen doen daar ook niets aan af.
Ik blijf er bij, in simpele termen gesproken, als het heelal een beperkte omvang heeft, ongeacht de vorm, een driehoek, een bol, een kubus, een kegel, het zal altijd een centrum hebben en een daarbij horende leeftijd. En bovendien, dat centrum hoeft ook niet exact in het midden te liggen.
Maar omdat de meeste astronomen zeggen dat het heelal geen centrum heeft, dan kan het ook nooit een beperkte omvang hebben. Het kan wel zodanig gevormd zijn dat een centrum een beetje lastig te definiëren valt. Ik bedoel, waar ligt het centrum van de letter Q? maar hoe dan ook, het heeft dan wel een ontstaan bron. Daar we die niet kunnen zien en het heelal er alle kanten op bijzonder uniform uitziet denk ik dat het oneindig is, zonder centrum.
Volgens mij is een significante locale afwijking van euclidische meetkunde enkel mogelijk als de gravitatiegradient hoog is. Als de getijdekracht voor een voorwerp met lengte X meevalt, zal de omtrek van een cirkel met straal X nauwelijks afwijken van 2*pi*X.quote:Op donderdag 25 januari 2018 13:35 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dat hoeft niet. Zelfs op de waarnemershorizon van een zwart gat hoeft het zwaartekrachtsveld niet absurd groot te zijn. Hoe groter de waarnemerhorizon (en dus de massa), des te verder je van de singulariteit zit.
Neem bvb een zwart gat met 10 maal de massa van de zon.quote:Riemann curvature tensor:
It associates a tensor to each point of a Riemannian manifold (i.e., it is a tensor field), that measures the extent to which the metric tensor is not locally isometric to that of Euclidean space.
It is a central mathematical tool in the theory of general relativity, the modern theory of gravity, and the curvature of spacetime is in principle observable via the geodesic deviation equation. The curvature tensor represents the tidal force experienced by a rigid body moving along a geodesic in a sense made precise by the Jacobi equation.
Ik weet niet hoeveel zwaartekracht de vorming van leven en de binding van de desbetreffende moleculen zou weerhouden, maar zo'n beschaving hoeft zich natuurlijk ook niet direct nabij de waarnemershorizon te bevinden.quote:Op vrijdag 26 januari 2018 05:33 schreef crystal_meth het volgende:
[..]
Volgens mij is een significante locale afwijking van euclidische meetkunde enkel mogelijk als de gravitatiegradient hoog is. Als de getijdekracht voor een voorwerp met lengte X meevalt, zal de omtrek van een cirkel met straal X nauwelijks afwijken van 2*pi*X.
[..]
Neem bvb een zwart gat met 10 maal de massa van de zon.
Als je op 300km afstand een cirkel rond het zwart gat afmeet, dan een kilometer dichtbij gaat en weer meet, is het verschil in lengte 5.96 ipv de verwachte 6.28 km ( http://blackholes.stardat(...)-daring-journey.html ). Dat is een afwijking van 5.4%, maar daarvoor moet je wel een afstand van 1885km afleggen. De locale afwijking, over bvb een afstand van een kilometer is kleiner: Stel dat je van een punt op de binnenste cirkel 1 km loodrecht naar buiten gaat, op de buitenste cirkel een km aflegt, dan weer loodrecht naar de binnenste cirkel en dan over die cirkel naar je vertrekpunt. Dan heb je een weg van 3996.84 meter afgelegd, terwijl je met euclidische meetkunde een afstand van 3996.67 verwacht. Een afwijking van 0.0043% voor een figuur met afmetingen van een kilometer.
(nogal een omweg, ik weet het, maar kwantitatieve voorbeelden van de afwijking zijn moeilijk te vinden, en zelf berekenen lijkt me...)
Terwijl de getijdekracht op die locatie reeds over een meter afstand enorm is, voor een homogene staaf van 1 meter lengte en massa van 1 kg zou die ruim 10 kN bedragen. ( https://en.wikipedia.org/wiki/Spaghettification )
Er worden hier niet "alleen maar formules geschreven", er worden je heldere tegenvoorbeelden gegeven. Daarbij, ik zie niet in waarom we jouw boerenverstand moeten verkiezen boven wiskundig redeneren.quote:Op vrijdag 26 januari 2018 00:42 schreef Phalon het volgende:
[..]
Dat is puur observatie en logisch redeneren. Boeren nuchter verstand gebruiken en niet alleen maar formules schrijven.
Ja, we zijn afgedwaald, maar ik kon moeilijk naar fourier transformaties, normaalverdelingen, de golffunctie, Heisenberg's onzekersheidsprincipe etc. verwijzen om het belang van pi aan te tonen, want die ken je al...quote:Op vrijdag 26 januari 2018 08:39 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik weet niet hoeveel zwaartekracht de vorming van leven en de binding van de desbetreffende moleculen zou weerhouden, maar zo'n beschaving hoeft zich natuurlijk ook niet direct nabij de waarnemershorizon te bevinden.
Het was ook meer hypothetisch bedoeld, om aan te geven hoe onze "intuïtie", die in ons aardse geval ons de Euclidische meetkunde heeft laten ontdekken, afhangt van de omgeving waarin we ons bevinden,
Ik ging uit van een hypothetische beschaving die zich vooral met meetkunde bezighoudtquote:Op vrijdag 26 januari 2018 09:24 schreef crystal_meth het volgende:
Ik kan gewoon niet begrijpen dat je pi (of e) een curiositeit zou noemen, er zou nauwelijks iets van de wiskunde of natuurwetenschappen overblijven als je alles waar pi gebruikt wordt of dat gebaseerd is op een afleiding waarin pi verschijnt zou schrappen.
Iemand?quote:Op dinsdag 23 januari 2018 08:59 schreef Rolstoelvandaal het volgende:
Kan je dan het punt waar de big bang begon niet als het centrum zien? Van daaruit is toch alles beginnen uitdijen.
De Big Bang begon overal. Elk punt in het universum was één en hetzelfde punt ten tijde van de Big Bang.quote:
Dat is neit zo, want de lichtsnelheid blijft constant. Ga ik daar mee meten (wat om diverse redenen praktischer is dan met een meetlat) dan zal ik wel zeker zien dat het universum uitrekt.quote:Op vrijdag 26 januari 2018 10:06 schreef SeLang het volgende:
Die expansie van het heelal zou je in het dagelijks leven volgens mij (bijna) niets van merken, ook niet als je 1 miljard jaar oud wordt.
Stel ik heb een meetlat en ik meet daarmee de afstand tot een ster. Een miljard jaar later doe ik dat opnieuw. Dan meet ik volgens mij precies dezelfde afstand want de meetlat is evenveel uitgerekt als de rest van het heelal.
Ik zie ook niet alles om mij heen kleiner worden en in de verte verdwijnen want alles wordt naar alle kanten uitgerekt. Een onveranderlijk object dat een schijnbare afmeting aan de hemel heeft van bijvoorbeeld 1 boogminuut heeft dat over 1 miljard jaar nog steeds omdat het object niet alleen verder weg is maar ook zelf evenredig veel wordt uitgerekt.
Je ziet wel dat objecten een roodverschuiving hebben en die 2,73K achtergrondstraling zal na 1 miljard jaar wat lager zijn. Daardoor weet je dat expandeert.
Zie b.v. ookquote:Op vrijdag 26 januari 2018 10:58 schreef LXIV het volgende:
[..]
Dat is neit zo, want de lichtsnelheid blijft constant. Ga ik daar mee meten (wat om diverse redenen praktischer is dan met een meetlat) dan zal ik wel zeker zien dat het universum uitrekt.
De oerknal was niet de expansie van materie in een al bestaande ruimte De oerknal is het expanderen van de ruimte zelf.quote:
Daarom heb ik het ook expliciet over een meetlat (zo'n ding dat je zelf in de kast hebt liggen). Als je licht als meetlat gebruikt zie je het inderdaad wel, zoals ik al aangaf in de laatste alinea (roodverschuiving).quote:Op vrijdag 26 januari 2018 10:58 schreef LXIV het volgende:
[..]
Dat is neit zo, want de lichtsnelheid blijft constant. Ga ik daar mee meten (wat om diverse redenen praktischer is dan met een meetlat) dan zal ik wel zeker zien dat het universum uitrekt.
Een meetlat zou niet uitrekken, de inter- en intra-moleculaire krachten zouden dat beletten, net zoals sterrenstelsels niet mee expanderen, omdat ze door gravitatie bijeen gehouden worden....quote:Op vrijdag 26 januari 2018 11:27 schreef SeLang het volgende:
[..]
Daarom heb ik het ook expliciet over een meetlat (zo'n ding dat je zelf in de kast hebt liggen). Als je licht als meetlat gebruikt zie je het inderdaad wel, zoals ik al aangaf in de laatste alinea (roodverschuiving).
Natuurlijk is dit puur een gedachten experiment. Ik wou alleen aangeven dat dit iets anders is dan een gewone explosie waarbij objecten zich verplaatsen door de ruimte terwijl hier de ruimte zelf expandeert en daarmee ook de normale referenties uit het dagelijks leven mee expanderen. En omdat c wel constant is krijg je daardoor van die rare dingen die tegen je gevoel ingaan zoals klokken die op verschillende snelheden lopen.
Ja dat snap ik natuurlijk ook wel. Maar dat soort effecten verhult het punt dat ik wilde maken.quote:Op vrijdag 26 januari 2018 11:37 schreef crystal_meth het volgende:
[..]
Een meetlat zou niet uitrekken, de inter- en intra-moleculaire krachten zouden dat beletten, net zoals sterrenstelsels niet mee expanderen, omdat ze door gravitatie bijeen gehouden worden....
Ik weet dat uiteindelijk alles achter de waarnemingshorizon verdwijnt. Maar is dat omdat dingen als puntjes in de verte verdwijnen of omdat ze steeds meer roodverschuiving krijgen waardoor ze uiteindelijk niet meer waarneembaar zijn?quote:Op vrijdag 26 januari 2018 12:12 schreef Perrin het volgende:
Je hebt het fout vrees ik. De objecten lijken wel degelijk verder weg.
Lees bijv:
https://www.universetoday(...)-universe-expanding/
Over een paar miljard jaar zal er zelfs geen enkel ander sterrenstelsel meer waar te nemen zijn omdat ze zo ver van ons verwijderd zijn.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |