quote:
Op dinsdag 23 januari 2018 20:37 schreef littlemindy het volgende:Ik zou uitgaan van wat je minimale maandelijkse kosten zijn en dat maal X (aantal maanden dat je in je onderhoud wilt kunnen voorzien wanneer je inkomen wegvalt).
Dat laatste kan ook weer afhangen van hoe lang je recht hebt op WW (alleen de minimale 3 maanden of langer) en of alleen WW kostendekkend is qua maandelijkse uitgaven.
Verder natuurlijk een potje voor zaken die stuk kunnen gaan of onderhoud nodig hebben (auto, wasmachine e.d.)
Zelf kan ik het al gauw 1,5 á 2 jaar uitzingen mocht ik werkloos raken, das toch wel een heel rustgevende gedachte. Zeker als ik het vergelijk met collega's die al in paniek raken wanneer het salaris 2 dagen later gestort wordt dan normaal. Dan heb je toch iets niet op orde denk ik dan.
Een buffer achter de hand is uiteraard een goed plan.
Als 26 jarige werd ik ineens wegbezuinigd bij mijn toenmalige werkgever en krijg je de deksel wel op je neus gedrukt. Gelukkig zat ik niet van de ene op de andere dag zonder inkomen, ik werd nog 2 maanden doorbetaald en daarbij zat ook de maand mei, dus het vakantiegeld. Genoeg tijd om de uitkering te regelen die achteraf niet nodig was omdat ik binnen no-time een ontzettend leuke maar ontzettend slecht betaalde baan had gevonden en aangenomen. Geen spijt van! Daar heb ik de tijd van m'n leven gehad, al was het salaris maar net genoeg om rond te komen en geen basis om aan een toekomst te bouwen. Met de traagheid van het UWV moet je inderdaad wel rekening houden met 2 maanden zonder inkomen. 1 maand om al het papierwerk in orde te maken en de tweede maand omdat het UWV pas achteraf betaald. De meeste werkgevers betalen het salaris al in de lopende maand.
Naar aanleiding van je bericht heb ik nog maar even naar mijn huidige WW rechten gekeken. Maar liefst 17 maanden heb ik al opgebouwd, mede dankzij mijn vroegere bijbaantjes vanaf 14 jarige leeftijd. De netto bedragen zijn net voldoende om rond te kunnen komen zonder mijn uitgavenpatroon grondig aan te moeten passen. Als ik meeneem dat er een stukje reiskosten vervalt als ik werkloos ben, komt dat gedeelte wel goed.
Op dit moment gaat namelijk zo'n 25% van mijn netto inkomen op aan mijn potje voor onvoorziene uitgaven en de renovatie van mijn huis. Werkloosheid heeft dus wel als consequentie dat ik de renovatie tijdelijk moet stopzetten.
Zodra mijn partner hier intrekt en in de regio een baan heeft gevonden met voldoende uren wordt is een stukje inkomensverlies aan mijn kant al helemaal geen probleem meer. Een buffer voor het overbruggen van meer dan 2 maanden en een potje voor onvoorziene uitgaven is in mijn ogen dan ook meer dan voldoende. Alles boven de 5.000 euro is nergens voor nodig.
Voor de toekomst ben ik me er van bewust dat 5 dagen per week werken tot aan mijn pensioen lichamelijk een zeer grote opgave zal worden. Laag houden (en verder terugbrengen) van vaste lasten is mijn derde pensioenpijler. Voor elke 100 euro die je netto niet hoeft uit te geven, kun je met bijna 200 euro bruto minder inkomsten toe. Zo liggen er al zonnepanelen op het dak en wordt het huis zodanig geïsoleerd dat straks de energiekosten hooguit nog 20 euro per maand zijn. Als de renovatie is afgerond, zal er jaarlijks een extra bedrag afgelost worden op de hypotheek. Dat samen zorgt uiteindelijk voor 700 euro minder netto uitgaven.
Die lagere uitgaven bieden de mogelijkheid om zelf ook nog wat te sparen in mijn vierde pensioenpijler (spaargeld/beleggingen) en tevens om al ruim voor de pensioenleeftijd 1, 2 of misschien zelfs 3 dagen per week minder te gaan werken of te switchen naar een minder belastende (slechter betaalde) functie.