Zwangerschap en geboorte deel 1834

Bijgelezen en alweer een boel vergeten, sorry is niet persoonlijk.

Malteser, jij hebt ook echt veel tegenslagen deze zwangerschap. Bewonderenswaardig hoe positief je erbij blijft.
En voor de hopelijk geruststelling, wij hebben nog helemaal niets gedaan, voor de komst van onze kleine. Moet zelf nog lijstjes maken, met alles wat er gedaan moet worden.

Silliegirl een goede echo, fijn om die bevestiging te krijgen.

Aventura, ik hoop dat deze kamergenote, wat rustiger en normaler is en 's nachts niet gaat bellen. Had je het nog wel aangegeven bij verpleegkundige?

Fuchsia, ik hoop en duim zo hard voor je dat het goed zit.

Natuurlijk ook voor alle prille zwangeren die hier zijn en wachten op eerste echo.

Jagärtrut, ben je nu alleen met T? Is het straks de bedoeling dat hij weer naar een kdv gaat?
Hoe gaan de zwangerschapscontroles, is het een groot verschil met Duitsland?

Klinkt inderdaad pittig, Jagar. Het is een enorme omschakeling voor jullie beide. En die dutjes zijn mij ook heilig hoor!

En fijn van de nieuwe kamergenote, Aventura!

Ben benieuwd hoe het met Bella is

Ik heb het gevoel alsof ik vorige week tegen m'n venusheuvel ben getrapt en dat het nu nog bont en blauw is. Of zo. Grrr.

Goeiemorgen, trouwens.

Hoe zou het met Bella zijn?

Sethiwe, hoe gaat het met jullie?

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 10:48 schreef D.U.M.A.N. het volgende:
Ik heb het gevoel alsof ik vorige week tegen m'n venusheuvel ben getrapt en dat het nu nog bont en blauw is. Of zo. Grrr.

Goeiemorgen, trouwens.

Dat klinkt als niet prettig.


Hier gisteravond even echt heel hard gehuild. Ik vind het zo verdrietig dat ik niet voor Twix kan zorgen. Continu leuren met mijn jongetje, van kdv naar oppas A naar oppas B. En hij doet het super, zit goed in zijn vel. Maar hij zoekt continu de bevestiging bij mij. Slaapt ook steevast het tweede deel van de nacht in ons bed, of nee, in mijn bed tegen mij aangeplakt want "Ikke mama misse".

"Morgen Oma spelen? Nee, je mag morgen gaan spelen op het kinderdagverblijf. Mama mij brengen? Ja, ik breng je morgen. Mama mij ook ophalen offe mama ziekenhuis?"

"Morgen Oma spelen? Ja, morgen mag je bij Oma spelen. Nee, wille bij mama spelen. Dat gaat niet lieverd, Oma helpt ons. Oké, mama kan niet, mama ziekenhuis."

En toen gisteravond bij het doorspuiten van de sonde de slang van de aansluiting klapte en alles in de keuken dus onder de plakkerige zooi zat, brak ik. En man snapt het even niet zo goed want "We hebben alles voor Twix toch goed geregeld en iedereen helpt ons toch? Niet huilen lieverd, dat heeft geen zin."
En ik weet dat hij gelijk heeft, we moeten het gewoon even zo doen want we hebben geen keuze. En Twix doet het ondanks alles super goed. En de baby groeit super goed in mijn buik. Maar ik vind het heel eventjes geen feestje. Ik vind het heel eventjes gewoon heel naar.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 11:23 schreef Malteser het volgende:
Hoe zou het met Bella zijn?

Sethiwe, hoe gaat het met jullie?

[..]

Dat klinkt als niet prettig.


Hier gisteravond even echt heel hard gehuild. Ik vind het zo verdrietig dat ik niet voor Twix kan zorgen. Continu leuren met mijn jongetje, van kdv naar oppas A naar oppas B. En hij doet het super, zit goed in zijn vel. Maar hij zoekt continu de bevestiging bij mij. Slaapt ook steevast het tweede deel van de nacht in ons bed, of nee, in mijn bed tegen mij aangeplakt want "Ikke mama misse".

"Morgen Oma spelen? Nee, je mag morgen gaan spelen op het kinderdagverblijf. Mama mij brengen? Ja, ik breng je morgen. Mama mij ook ophalen offe mama ziekenhuis?"

"Morgen Oma spelen? Ja, morgen mag je bij Oma spelen. Nee, wille bij mama spelen. Dat gaat niet lieverd, Oma helpt ons. Oké, mama kan niet, mama ziekenhuis."

En toen gisteravond bij het doorspuiten van de sonde de slang van de aansluiting klapte en alles in de keuken dus onder de plakkerige zooi zat, brak ik. En man snapt het even niet zo goed want "We hebben alles voor Twix toch goed geregeld en iedereen helpt ons toch? Niet huilen lieverd, dat heeft geen zin."
En ik weet dat hij gelijk heeft, we moeten het gewoon even zo doen want we hebben geen keuze. En Twix doet het ondanks alles super goed. En de baby groeit super goed in mijn buik. Maar ik vind het heel eventjes geen feestje. Ik vind het heel eventjes gewoon heel naar.

arme lieve meid! Ik zit hier gewoon te huilen! Wat heb jij het pittig! Ik ga hopen en wensen voor je dat dit compensatie voor het meest geweldige kindje is! Kan bijna niet anders toch. Ik wou ook heel graag dat ik een goede raad had zodat je meer kon doen met je grote... maar ik zou het niet weten. Hou vol!

Malteser, het is ook gewoon kut. Alles is goed geregeld en Twix krijgt er heus niks van, maar dat betekebt niet dat je het niet gewoon kut mag vinden. Gun jezelf die emoties maar, gooi het er maar uit. En knuffel je kleine mannetje maar extra veel als dat kan, in het tweede gedeelte van de nacht bijvoorbeeld.

quote:

Op woensdag 17 januari 2018 13:33 schreef Spees_Eend het volgende:
Oh top, dankjewel! (en Ludann ook)
Ik beloof plechtig niet het hele pakje op te kauwen.

Ik had alleen die studie over de effecten van op jongetjes gelezen, daar bleek uit dat bij 17,5 keer de aangeraden humane dosis er een schadelijk effect was waargenomen bij ratten. Bij een normale dosis was er geen verschil. De studie over meisjes heb ik niet nagelopen maar meestal is het zo dat dit soort studies echt niet zomaar 1 op 1 naar een normale dagelijkse, menselijke situatie te vertalen zijn. Ik geloof het wel verder.

Bijgelezen maar slecht onthouden verder. Ik las 2 goede SEO´s van Jentin en DnD en een goede echo voor sillie!

En Malteser, lijkt me heel logisch dat je er af en toe even flink om moet huilen. Lekker doen ook, het is gewoon een k*t situatie. Je doet het supergoed, echt waar.

Wolk lekker op het kdv vandaag, ik ben op geboortekaartjes-jacht (bij mijn eerste heb ik die in de kraamweek uitgezocht maar daar heb ik geen zin/tijd voor straks vermoed ik). En straks naar de film met een hoogzwangere vriendin. Lekker walvissen met popcorn.

Verder vanochtend naar de huisarts geweest met man. Die is nogal ingestort, burnout waarschijnlijk. Dat zat er al een tijd aan te komen en wisten we ook al wel maar pff. Zwaar. Maar goed, daar zal ik jullie verder niet mee lastig vallen.

Ik heb wel meteen even urine ingeleverd en blijk toch (of weer) een infectie te hebben. De huisarts belt me later even op voor medicatie, ik had zelf geen afspraak verder.

Oh en ik zit mezelf lekker gek te maken door ervaringsverhalen te zoeken over een vaginale bevalling na een niet vorderende uitdrijving en ks de eerste keer. Ik kan dus gewoon geen succesverhalen vinden he.

Helpt ook niet mee dat ze bij de voorlichting in het ziekenhuis een gyn hadden die een praatje hield onder andere over vaginale bevalling na ks. Die was heel positief zei ze, behalve dus als de oorzaak niet vorderende uitdrijving was. Dan raadde zij persoonlijk toch altijd een ks aan omdat de kans van slagen zo klein was (40% is wat ik ook terugvind online).

Ik weet dus gewoon echt nog niet wat ik nu wil. Ik wil graag een vaginale bevalling maar niet als het uiteindelijk toch uit gaat lopen op weer een spoedks. En dan kijk ik de foto´s van het hoofd van Wolk terug na de ks (ze had geen rond hoofd maar een kegelvormig hoofd omdat ze zo hard mijn bekken in is geduwd en dat niet lukte) en dan denk ik ´als het de eerste keer niet paste, waarom zou het de tweede keer wel gaan?´. En er is gewoon niemand die hier iets zinnigs over kan zeggen dus ik loop een beetje met mijn ziel onder mijn arm.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 11:23 schreef Malteser het volgende:
Hoe zou het met Bella zijn?

Sethiwe, hoe gaat het met jullie?

[..]

Dat klinkt als niet prettig.


Hier gisteravond even echt heel hard gehuild. Ik vind het zo verdrietig dat ik niet voor Twix kan zorgen. Continu leuren met mijn jongetje, van kdv naar oppas A naar oppas B. En hij doet het super, zit goed in zijn vel. Maar hij zoekt continu de bevestiging bij mij. Slaapt ook steevast het tweede deel van de nacht in ons bed, of nee, in mijn bed tegen mij aangeplakt want "Ikke mama misse".

"Morgen Oma spelen? Nee, je mag morgen gaan spelen op het kinderdagverblijf. Mama mij brengen? Ja, ik breng je morgen. Mama mij ook ophalen offe mama ziekenhuis?"

"Morgen Oma spelen? Ja, morgen mag je bij Oma spelen. Nee, wille bij mama spelen. Dat gaat niet lieverd, Oma helpt ons. Oké, mama kan niet, mama ziekenhuis."

En toen gisteravond bij het doorspuiten van de sonde de slang van de aansluiting klapte en alles in de keuken dus onder de plakkerige zooi zat, brak ik. En man snapt het even niet zo goed want "We hebben alles voor Twix toch goed geregeld en iedereen helpt ons toch? Niet huilen lieverd, dat heeft geen zin."
En ik weet dat hij gelijk heeft, we moeten het gewoon even zo doen want we hebben geen keuze. En Twix doet het ondanks alles super goed. En de baby groeit super goed in mijn buik. Maar ik vind het heel eventjes geen feestje. Ik vind het heel eventjes gewoon heel naar.

Natuurlijk heeft dat huilen wel zin, soms moet het er gewoon even uit En het is ook geen feestje en ik vind dat je het desondanks heel stoer doet!

Lieve Malteser, wat een ontzettend vervelende situatie moet dit toch voor je zijn. Logisch dat Twix je opzoekt in de nacht. Ondanks dat je er op andere manier minder voor hem kunt zijn, krijgt hij op deze manier toch z’n momentjes met mama binnen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het af en toe teveel voor je wordt en dat je daar heel verdrietig van wordt. Maar hoe liefdevol jij schrijft over Twix, volgens mij is jullie band als moeder en zoon ontzettend sterk. En ja, je ‘moet’ helaas nog wel even, ervan uitgaande dat de situatie niet beter wordt, en je mag het naar vinden (en ik vind dat je dat heel netjes uitdrukt ). Maar wat moet jullie gezin, ondanks de problemen nu, een feestje zijn om in op te groeien

LuDann, wat vervelend om te lezen, over je man Hoe was het gesprek met de huisarts? Kan me goed voorstellen dat dit ook voor jou wat stress oplevert, de kraamtijd kan al heftig zijn en als je partner dan ook nog eens niet goed in zijn vel zit... sterkte voor jullie!
En wat betreft de bevalling, wanneer ‘moet’ je daar een keuze over maken?

Dikke knuffel voor jou Malteser. Je houdt je al zo sterk en groot en je doet het al zo goed. Ik kan me zo goed voorstellen dat het zo lastig is om de zorg uit handen te geven omdat je het zo graag zelf wilt doen. Fijn dat jullie goed opgevangen worden maar het is en blijft gewoon klote. Dat snap ik heel goed. Ook zo naar om continu zo vreselijk misselijk te zijn. Misselijk zijn vind ik het ergste wat er is. Geef mij liever pijn of ander ongemak maar misselijk zijn dan functioneer je ook gewoon niet. Sterkte en je mag zoveel klagen hier als je wil. Je doet het echt super goed allemaal!!!

Ludann sterkte met je man. Vervelend zeg!! Voor jullie beide.

Vanochtend de vlokkentest gehad. Moest inwendig want via de buik konden ze niet goed bij de placenta. Ik vond het minder zeer doen als via de buik dat wel. Wel heel naar om te zien op de echo dat die naald/tang wat het ook mag wezen zo rakelings langs een spartelend mini baby'tje gaat.
Woensdag krijgen we de uitslag van de sneltest en daarbij ook de belangrijkste uitslag dus dat worden nog een aantal zenuwslopende dagen. Nu lekker m'n bedje ingedoken en daar blijf ik ook lekker liggen voorlopig.

Hallo allemaal !
Ik ben geen trouwe volger maar af en toe een berichtje plaatsen vind ik wel leuk. Ook lees ik dan weer een beetje wat er allemaal hier is gebeurd.
Zo leuk om af en toe echo foto’s voorbij te zien komen !

Pasgeleden eerste echo gehad in ziekenhuis ivm zwanger worden met medicijnen. Toen hebben ze gemeten dat ik 6 weken en 6 dagen zwanger was. Iets korter dan ik zelf dacht.
Vanaf dat moment mocht ik naar de verloskundige en hoef ik niet meer naar het ziekenhuis ! Heb die dag meteen gebeld en 2 afspraken gemaakt.
De eerste afspraak is zometeen 😃
Een cadeautje want ik krijg straks weer een echo. Ben nu (volgens de meting van het ziekenhuis) precies 8 weken.
Met de termijnecho die ook gepland staat, kunnen ze waarschijnlijk definitief laten weten hoe ver ik ben want nu kon daar nog een paar dagen verschil in zitten zeiden ze.
Best fijn om nog eens ons kindje te zien, zodat ik zeker weet dat het nog goed gaat.

Verder voel ik me redelijk vaak moe na het werk en ben ook gedurende de dag tussen het eten door wat misselijk. Niet zo misselijk dat ik er van moet overgeven, maar wel zo dat je je niet heel prettig voelt...
Daarnaast heb ik ook veel last van mijn darmen die aan het verschuiven zijn.
Hebben jullie nog goeie tips om de dagen goed door te komen ? Voor als het weer even wat minder lekker gaat..

Dankjewel lieve dames .

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 12:10 schreef OliviaIsTaken het volgende:
Lieve Malteser, wat een ontzettend vervelende situatie moet dit toch voor je zijn. Logisch dat Twix je opzoekt in de nacht. Ondanks dat je er op andere manier minder voor hem kunt zijn, krijgt hij op deze manier toch z’n momentjes met mama binnen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het af en toe teveel voor je wordt en dat je daar heel verdrietig van wordt. Maar hoe liefdevol jij schrijft over Twix, volgens mij is jullie band als moeder en zoon ontzettend sterk. En ja, je ‘moet’ helaas nog wel even, ervan uitgaande dat de situatie niet beter wordt, en je mag het naar vinden (en ik vind dat je dat heel netjes uitdrukt ). Maar wat moet jullie gezin, ondanks de problemen nu, een feestje zijn om in op te groeien

Wat ontzettend lief, en van die ene zin moest ik heel hard huilen.
Onze band is goud en gelukkig gaat dat vanzelf en zonder moeite. Maar misschien dat het ook wel daardoor komt dat ik het nu zo moeilijk vind om hem zoveel weg te moeten brengen.

En die nachten maken me niets uit, heerlijk om dat kleine lijfje zo dicht tegen me aan te voelen. Man is wel wat bezorgd over hoe dat straks moet als de baby er is maar dat zien we dan wel weer. Voor nu genieten we gewoon van elkaars nabijheid . Mijn dappere, kleine jongetje .

Malteser, wat vind ik het knap hoe je toch zo sterk kunt blijven.
Het is echt niet gek dat je soms breekt, hoe jij de zwangerschap moet doorkomen is echt heel zwaar.
Het lijkt me ook heel moeilijk om er voor je gevoel niet te kunnen zijn voor je zoon, maar door de momentjes die Twix ook zelf creëert, kun je toch zijn behoefte vullen.
En ook deze zwangerschap is eindig, en dan hoop ik dat deze zware tijd wordt beloond met de liefste, makkelijkste en best slapende baby die er is.

Malteser wat ben je een stoere vrouw zeg ! Huilen kan en mag, en soms is het juist goed om te huilen. Twix is vast en zeker trots op jou als mamma, jullie klinken ook echt als maatjes Geniet lekker van die kroel nachten
Je kan er namelijk echt niets aan doen

Update van mij: gister dus naar de VK geweest. 10/01 lag ze volgens de echo ingedaald vast (vibi). Nu blijkt dat ze helemaal nog niet is ingedaald En heb advies gehad voor wat te doen als mn vliezen breken.
Verder heb ik een inwendig onderzoek gehad, baarmoedermond(hals) voor de helft verweekt dus er is wel wat gaande.
Ik moet urine inleveren om te kijken voor een blaasontsteking en moet op kweek. Indien ik weer hele erge harde buiken en pijnen ervaar moet ik gelijk contact opnemen.

Malteser, ik vind het echt ontzettend knap hoe je je hier door heen slaat. En huilen hoort daar ook bij

Ludann, sterkte voor jullie beiden.

Bella wat gek dat ze opeens toch niet blijkt ingedaald. Hoe ver ben jij nu eigenlijk?


Hier gaat alles zn gangetje. Volgende week 20weken echo en de week erna weer een checkup in het ziekenhuis. Ik voel me wel enorm en ik kan inmiddels niet meer bijhouden hoeveel mensen mij vragen of het niet stiekem toch een tweeling is (mede omdat mijn broer en zijn vrouw destijds geheim hebben gehouden dat zij een tweeling kregen, daar kwamen wij pas na de geboorte achter )

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 16:35 schreef Aure het volgende:

Bella wat gek dat ze opeens toch niet blijkt ingedaald. Hoe ver ben jij nu eigenlijk?


Hier gaat alles zn gangetje. Volgende week 20weken echo en de week erna weer een checkup in het ziekenhuis. Ik voel me wel enorm en ik kan inmiddels niet meer bijhouden hoeveel mensen mij vragen of het niet stiekem toch een tweeling is (mede omdat mijn broer en zijn vrouw destijds geheim hebben gehouden dat zij een tweeling kregen, daar kwamen wij pas na de geboorte achter )

37+2

Geheim houden dat je een tweeling verwacht, zou wat zijn Spannend 20 weken echo komt vast goed

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 16:38 schreef BellaaElisa het volgende:

[..]

37+2

Geheim houden dat je een tweeling verwacht, zou wat zijn Spannend 20 weken echo komt vast goed

Ahh dus het kan ook echt wel elk moment gaan gebeuren! Spannend!!

Ja die grap kunnen wij dus echt niet meer doen zou ik ook niet aan kunnen (zij hebben elk 2e ding, wiegje, maxicosi etc, verborgen gehouden in de schuur daar heb je toch geen zin in )

Met 37+2 MAG het elk moment gebeuren, maar het moment dat het echt elk moment KAN gebeuren is meestal pas na de 40 weken

(ik maak die nuance even, omdat ik soms lees dat vrouwen al vanaf 37 weken de minuten weg zitten te kijken terwijl de kans dat het dan nog 4 weken duurt echt vele vele malen groter is dan dat het op dat moment gebeurt )

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 16:47 schreef Stormqueen het volgende:
Met 37+2 MAG het elk moment gebeuren, maar het moment dat het echt elk moment KAN gebeuren is meestal pas na de 40 weken

(ik maak die nuance even, omdat ik soms lees dat vrouwen al vanaf 37 weken de minuten weg zitten te kijken terwijl de kans dat het dan nog 4 weken duurt echt vele vele malen groter is dan dat het op dat moment gebeurt )

Hehe ik bedoelde inderdaad ook meer mag dan kan! Nooit zo naar gekeken eigenlijk

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 14:21 schreef Malteser het volgende:
Dankjewel lieve dames .

[..]

Wat ontzettend lief, en van die ene zin moest ik heel hard huilen.
Onze band is goud en gelukkig gaat dat vanzelf en zonder moeite. Maar misschien dat het ook wel daardoor komt dat ik het nu zo moeilijk vind om hem zoveel weg te moeten brengen.

En die nachten maken me niets uit, heerlijk om dat kleine lijfje zo dicht tegen me aan te voelen. Man is wel wat bezorgd over hoe dat straks moet als de baby er is maar dat zien we dan wel weer. Voor nu genieten we gewoon van elkaars nabijheid . Mijn dappere, kleine jongetje .

Als de baby er is wordt het voor Twix hoe dan ook een omschakeling, dus daar zou ik me inderdaad niet heel veel zorgen om maken . Jullie redden het wel!