Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 406

Die gil- en driftbuien klinken als een flinke uitdaging! Ik moet de Fokwet niet tarten, dus zeg niks.

En het wordt elke week wel even gezegd: wat gaan ze toch ineens hard hè? Afijn, vandaag dacht ik weer: wat wordt 'ie groot!

Gelukkig is Max tussen de pijn aan zijn bakkes en tot nu toe sporadische spuugpartij niet ziek, maar gewoon vrolijk. Lekker veel gefietst, gistermiddag naar een borrellocatie waar we met vrienden hadden afgesproken, vandaag naar een hardloopwedstrijd. Beide fietsritjes door de polder. Ingepakt en al en dan met tranen over de wangen en snottebellen overal. Lekkâh

Wat lastig dat gillen, hier nog niet aan de orde. Wel boos als ze iets niet mag, soms met een hoop drama en een stervende zwaan. Soms laat ik haar even en soms ga ik naar haar toe en zoek op ooghoogte contact en leg uit waarom ze iets niet mag. Even knuffelen en klaar.
Van de week gooide ze steeds expres brood op de grond, na 80x zeggen dat het niet mag, zei ik dat als ze het nog een keer zou doen, ik haar stoel (met haar erin...) om zou draaien. En zo geschiedde. Voelde super naar om te doen en ze moest heel hard huilen. Na 1 seconde heb ik haar geknuffeld en uitgelegd dat als zij eten op de grond gooit, mama het op moet ruimen. Toen knuffelde ze me en was het goed Maar ‘straffen’ vind ik echt heel naar dus doe ik nooit, maar op zo’n moment weet ik ook niet wat anders kan werken.

Haha Vosje ik zou echt in een scheur liggen

Quoi, wat klinken jouw verhalen toch altijd fijn

Fokwet is actief, pas op mensen. Gillen en stampen nadat hij niet in een keukenkastje mag rotzooien en dat x10

En wij hebben een plankje met blokjes kaas en mosterd op tafel. Meneertje pakt precies zoals wij een blokje, doopt die in de mosterd en eet die op. En het lege flesje bier pakt hij op en schenkt hij zogenaamd leeg in een glas Papegaaitje!

Mies, dat klinkt fijn hè, die fietstochtjes. Ik had ook kunnen zeggen dat ik me de t#ring heb gefietst tegen viaducten op, met dat zwaargewichtje voorop, dat ik eenmaal thuis weer kon douchen. Maar goed, ik onthoud altijd de positieve dingen

Omdraaien is al straffen he . Kan gebeuren natuurlijk uit wanhoop en je kwam erop terug door te knuffelen..
Het op moeten ruimen an sich is ook geen reden imo. Dat je slecht geslapen hebt en last van je rig dat je telkens moet bukken en het je lichamelijke grens is is anders. Of je laat het gewoon liggen en haalt kind uit stoel ofzo, zou ik dan doen zoeken naar zulke oplossingen.
Verder moet je opruimen toch, waarom dan niet het brood en wel het speelgoed .
Vind ik ook wel eens las ig

Hihi, zelf laten ervaren wat consequenties zijn is natuurlijk het meest leerzaam. Bij de lunch ging het bord weer eens op de grond en vertelde vriend dreumes dat hij toch echt een bord nodig had om een boterham te krijgen en dat hij dus maar even zijn bord moest oprapen en terugzetten. Tot mijn verrassing keek dreumes even boos, klom van zijn stoel, raapte bord op en klom weer terug in zijn stoel
Deze houden we erin denk ik

quote:

Op zondag 14 januari 2018 18:23 schreef Unihipili het volgende:
Omdraaien is al straffen he . Kan gebeuren natuurlijk uit wanhoop en je kwam erop terug door te knuffelen..
Het op moeten ruimen an sich is ook geen reden imo. Dat je slecht geslapen hebt en last van je rig dat je telkens moet bukken en het je lichamelijke grens is is anders. Of je laat het gewoon liggen en haalt kind uit stoel ofzo, zou ik dan doen zoeken naar zulke oplossingen.
Verder moet je opruimen toch, waarom dan niet het brood en wel het speelgoed .
Vind ik ook wel eens las ig

Ze mag met eten spelen, vind ik helemaal prima en stimuleer ik, maar uit nijd eten op de grond gooien of niet uit nijd, maar voor de lol vind ik niet altijd nodig.
Opruimen moet ik sowieso als ze gegeten heb, maar waarom leren dat eten op de grond gooien goed is?
Ik weet het niet, ben nog erg zoekende. Sowieso mag ze bijna alles, maar als ze boos is vind ik dingen toch niet altijd goed.
Wat zou jij dan doen, uni? Dat je moet opruimen is geen excuus, mag ze bij jou alles wat los en vast zit doen/op de grond gooien etc. tenzij het gevaarlijk is?

Ach ja, je moet toch zelf met je eigen kind aftasten wat werkt en wat niet. Trial and error. En echt, het is soms lastig om te bedenken wat 'goed' is.

Ik moet zeggen dat ik erg blij ben met het onderscheid tussen "op" en "klaar", dat Max nu doorheeft. Hier verdween eten ook vaak op de grond, maar dan omdat hij er klaar mee was. Nu zeggen we: "Is het klaar? geef het dan maar aan mama/papa." Ook als het "op" is wordt het bord nu aan ons gegeven, met vork/lepel erop. Want dingen geven is leuk

Dingen doen omdat ze nu eenmaal zo horen zijn (ondanks tegendelen bewezen tijdens uittestgedrag) ook echt zo'n dreumes favo ding he? Die Max met zijn bitterbal en netjes teruggeven van zijn bord

Ieder zijn eigen ding inderdaad; ieder huishouden heeft nu eenmaal zijn eigen regels en ieder kind is anders in wat nuttig is qua aanpak. Persoonlijk vind ik dat stoel even omdraaien geen ernstige 'straf'. En knuffelen na uitleg over hoe en waarom is geen goedmakertje voor je 'straf' of erop terugkomen. Is gewoon een fijne afsluiting; gedrag over, consequentie voorbij, niemand meer boos, iedereen houdt nog steeds van elkaar.

Het kan bij mij zelfs van mijn eigen humeur afhangen hoe ik reageer. Meestal gaat het zoals molo beschrijft maar soms heb ik daar helemaal geen puf voor een laat ik ze maar. Dan maar alles op de grond.

Mijn man is meer van het waarschuwen en daar blijft het dan bij en dat weten de kinderen heel goed want het helpt voor geen meter. Maar hij zegt altijd dat ze heel lief zijn zolang ik er maar niet bij ben. En bedankt schat

quote:

Op zondag 14 januari 2018 11:29 schreef ReginaFalange het volgende:
Hoe gaat het nu Vivi? Voelt ZZ zich al wat beter?

Ja hoor, ze is helemaal de oude qua eten, slapen, vrolijkheid, spelen. Haar ademhaling klinkt nog steeds niet lekker, maar daar wordt ze dus niet door gehinderd.

Als ZZ eten op de grond laat vallen let ik bij het volgende stukje goed op of ze dat per ongeluk of expres aan het doen is. Expres betekent dat ze er geen zin (meer) in heeft. Dan haal ik het eten weg (niet vanwege het opruimen, maar vanwege verspilling), bied ik wat anders aan en soms wil ze daarna alsnog wat van dat eerste opeten. Ik probeer aan tafel niet al te veel nadruk te leggen op wat niet mag, want een tijdje terug leek ze het juist om die reactie te doen. Toen gooide ze alles zonder ook maar één hap te nemen op de grond, zelfs dingen die ze super lekker vindt. Ze stak zelfs eten in haar mond, keek dan naar mij en dan bedacht ze zich en hop, alsnog op de grond.

Als S. expres eten op de grond gooit haal ik zijn bord ook weg. Niet vanwege verspilling of opruimen, want het wordt toch weggegooid en schoonmaken moet altijd, maar omdat ik vind dat hij tafelmanieren moet leren

Ik probeer S. zoveel mogelijk positief op te voeden, maar straf is toch niet super erg ofzo? Sommige dingen mogen gewoon niet en dat moet hij leren. Mensen fysiek pijn doen bijvoorbeeld, dan krijgt hij straf. Of iets expres kapot maken. Nu gebeurt dat heus niet vaak, maar als het gebeurt vind ik straf heel prima.
Scheelt denk ik ook wat voor kind je hebt. S. is behoorlijk pittig en daagt je echt uit. Je ziet hem zoeken naar de grens en die geef ik hem ook.

quote:

Op zondag 14 januari 2018 20:04 schreef Mies_poes het volgende:

[..]

Ze mag met eten spelen, vind ik helemaal prima en stimuleer ik, maar uit nijd eten op de grond gooien of niet uit nijd, maar voor de lol vind ik niet altijd nodig.
Opruimen moet ik sowieso als ze gegeten heb, maar waarom leren dat eten op de grond gooien goed is?
Ik weet het niet, ben nog erg zoekende. Sowieso mag ze bijna alles, maar als ze boos is vind ik dingen toch niet altijd goed.
Wat zou jij dan doen, uni? Dat je moet opruimen is geen excuus, mag ze bij jou alles wat los en vast zit doen/op de grond gooien etc. tenzij het gevaarlijk is?

Soms is het gewoon een teken van klaar met eten, dan dus uit de stoel. Boos/gefrustreerd is daar hier wel een teken voor. Dus kijken naar wat er achter het gedrag zit.

Wat ik bedoelde is dat ik zo min mogelijk nee zeg tegen ontdekken. Het op de grond gooien kan onderdeel zijn van het ontdekken, zwaartekracht is vet interessant bijv.
Het is ook niet dat als je het toelaat op de grond gooien goed is. Ik denk hierbij niet in goed of fout. Wat ze interessant vindt hoort er gewoon bij. Imo zijn tafelmanieren iets om voor te leven, kan je nog niet verwachten van een dreumes dus steek ik daar ook geen energie in. Komt later wel, scheelt corrigeerstress.
Dus ja ze mag alles op de grond gooien en in principe alles wat binnen handbereik is hebben. Tenzij veiligheidszorgen of twijfel daarover. Of dingen die niet fatsoenlijk op te ruimen zijn zoals pindakaas op het tapijt, gaat niet gebeuren . Als ze dan toch zoiets in handen krijgt dan ergens anders ermee pielen onder toezicht of een alternatief aanbieden met dezelfde eigenschappen (iets smeren, of een lege pot of zo).
Gisteren had ze een zak droge erwten leeggegooid, prachtig is dat . En dan in pannetjes doen en netjes op iets anders leggen, voelt zo leuk door je handen laten glijden, maakt verschillend geluid op verschillende ondergronden. Vermaak voor nop.

En ik ben emand die een hekel heeft aan troep maar het beter kan hebben als het van de dreumes komt want dan heeft het een nut namelijk leren/ontdekken . En opruimen is ook verre van mijn hobby, terwijl ik geniet van een leeg opgeruimd huis. Maar gevalletje prioriteiten vaak. Ingrijpen is op zowel korte als lange termijn voor mij meer gedoe dan haar gewoon de wereld te laten ontdekken.

_{Beetje lang verhaal tralala
Oh wacht er is meer!}

quote:

Op maandag 15 januari 2018 00:29 schreef LeSage het volgende:
Als S. expres eten op de grond gooit haal ik zijn bord ook weg. Niet vanwege verspilling of opruimen, want het wordt toch weggegooid en schoonmaken moet altijd, maar omdat ik vind dat hij tafelmanieren moet leren

Ik probeer S. zoveel mogelijk positief op te voeden, maar straf is toch niet super erg ofzo? Sommige dingen mogen gewoon niet en dat moet hij leren. Mensen fysiek pijn doen bijvoorbeeld, dan krijgt hij straf. Of iets expres kapot maken. Nu gebeurt dat heus niet vaak, maar als het gebeurt vind ik straf heel prima.
Scheelt denk ik ook wat voor kind je hebt. S. is behoorlijk pittig en daagt je echt uit. Je ziet hem zoeken naar de grens en die geef ik hem ook.

Ik zie gedrag van kinderen als uiting van iets dat ze nodig hebben, er zit een onvervulde behoefte achter. Kinderen zijn nog niet zo heel vaardig om dat handig te uiten, ze hebben nog maar heel weinig ervaring, zijn nog maar net op de wereld en moeten zich weten op te boksen tegen de grotemensen met veeel meer ervaring. Ze zijn vaak machteloos, hebben de juiste woorden niet, krijgen niet genoeg ruimte om gehoord te worden, geen controle, moeten aanpassen aan anderen... Dat kan echt enorm frustrerend zijn. Wat ik dan doe is me proberen voor te stellen hoe dat is. Geen woorden hebben dan gaan slaan en dan gestraft worden voor voor jezelf opkomen.

Het zoeken naar grenzen is vaak ook zoeken naar duidelijkheid, voorspelbaarheid en daarmee veiligheid.
Ik ben van de natuurlijke consequenties, die zijn duidelijk en voorspelbaar.
Soms is het gewoon aandacht vragen, en dat is niet verkeerd. Als kind manieren weet om negatieve aandacht te krijgen en aandacht nodig heeft is het beter dan geen aandacht dus dan alleen op de negatieve manier.

_{Ik ga maar slapen ik kom er niet meer helemaal uit}

[ Bericht 20% gewijzigd door Unihipili op 15-01-2018 23:14:56 ]

Interssant om jullie visies over opvoeden te lezen
Misschien komt het nu over alsof M. niet mag ontdekken, maar dat mag ze juíst. Ik ben zo’n moeder die met M. op de tafel gaat dansen, door de plassen gaat stampen en haar een volle pot appelmoes/pindakaas/fles ketchup geeft en haar daar lekker mee laat spelen/ontdekken.
Natuurlijk zit er altijd een reden achter gedrag en bij M. was het ten tijden van het botherham-incident ( ) dat ze inderdaad genoeg gegeten had. Dit betekent niet dat als zij klaar is met eten, ik dat ook ben dus soms moet ze gewoon even blijven zitten. Volgende keer zal ik dan haar boterham weghalen, dat is misschien een beter idee, al zal het me niks verbazen als ze dan drama schopt
We leren haar nu ook dat als ze iets niet meer wil, ze het aan ons mag geven.

M. heeft volgens mij koorts (10 dagen na vaccinatie, reactie?) niet gemeten, maar ze voelt zo warm. Gisteravond al de mouwen van haar slaapzak gehaald en net haar broek uit grdaan. Op zulke momenten ben ik het liefst thuis, maar moet helaas werken. Gelukkig zijn haar opa en oma bij ons thuis.

Na de vaccinatie rond 14 maanden kunnen ze idd na zo een 10 dagen koorts krijgen Mies.

Als I. Gaat lopen vervelen met haar eten haal ik het ook weg. Meestal bedenkt ze dan dat ze toch wel honger had en eet het daarna wel netjes op.

Ik denk dat er ook een verschil zit tussen bepaalde reacties op kind-gedrag 'straffen' noemen of het meer zien als oorzaak-gevolg. Ik haal niet iets weg waar zoon niet mee mag spleen om hem te straffen, maar om reden x. En x kan dan zijn ik ga niet 27 keer iets opruimen/het frustreert hem/ik heb geen zin meer in lawaai/etc. Het is dus vaak niet een straf, maar meer een gevolgtrekking van wat er gebeurt. En met iets van uitleg daarbij, is dat natuurlijk ook leerzaam voor het kind en dat hoort ook bij ontdekken; leren dat er andere mensen zijn met hun eigen wensen/personal space/spullen.

M zal wat ik doe ik vast zien als straf, maar ik moet gewoon regelmatig dingen weghalen of uit zijn handen pakken omdat niet alles bedoeld is om op te kauwen.

Zoals je ledikant opvreten... Zit amper nog verf of lak op dat ding.
Of zijn houten speelgoed opvreten. Volgens mij heb ik een bever gebaard.
Maar ja gillen en huilen dan natuurlijk als dat niet mag..

quote:

Op maandag 15 januari 2018 11:45 schreef ReginaFalange het volgende:
M zal wat ik doe ik vast zien als straf, maar ik moet gewoon regelmatig dingen weghalen of uit zijn handen pakken omdat niet alles bedoeld is om op te kauwen.

Zoals je ledikant opvreten... Zit amper nog verf of lak op dat ding.

Herkenbaar. Maar je het ledikant weghalen, gaat ook weer zo ver

Dat zal 'm leren

quote:

Op maandag 15 januari 2018 05:58 schreef Mies_poes het volgende:
Interssant om jullie visies over opvoeden te lezen
Misschien komt het nu over alsof M. niet mag ontdekken, maar dat mag ze juíst. Ik ben zo’n moeder die met M. op de tafel gaat dansen, door de plassen gaat stampen en haar een volle pot appelmoes/pindakaas/fles ketchup geeft en haar daar lekker mee laat spelen/ontdekken.
Natuurlijk zit er altijd een reden achter gedrag en bij M. was het ten tijden van het botherham-incident ( ) dat ze inderdaad genoeg gegeten had. Dit betekent niet dat als zij klaar is met eten, ik dat ook ben dus soms moet ze gewoon even blijven zitten. Volgende keer zal ik dan haar boterham weghalen, dat is misschien een beter idee, al zal het me niks verbazen als ze dan drama schopt
We leren haar nu ook dat als ze iets niet meer wil, ze het aan ons mag geven.

M. heeft volgens mij koorts (10 dagen na vaccinatie, reactie?) niet gemeten, maar ze voelt zo warm. Gisteravond al de mouwen van haar slaapzak gehaald en net haar broek uit grdaan. Op zulke momenten ben ik het liefst thuis, maar moet helaas werken. Gelukkig zijn haar opa en oma bij ons thuis.

Zo zwartwit zag ik het niet hoor, je schreef wel dat je liet ontdekken .
Ik haal dan uit de stoel en eet zelf verder als ik nog niet klaar ben. Wel irritant als ze dan op m'n bord wil kijken maar strekken in de stoel is geen doen.

Koorts is wel heel vervelend. Dan moeten de boterhammen ervoor boeten *smijtsmijt* . Beterschap!

Er deed er net eentje een snel dutje in de tipi.

Die weet al precies waar een tent voor is!

L heeft een speelgoedkeuken gekregen van de weggeefhoek. Hit! Alles in de afwasbak, in de vaatwasser en weer terug. Kan je heel druk mee zijn.

En goede oefening ook. Over 2 maanden hoef je nooit meer zelf de vaatwasser in te ruimen.

En een speelgoed keukentje in de weggeefhoek?!

Het enige wat hier in de weggeefhoek wordt gepost is half opgegeten zakken chips, matrassen vol vlekken en ander leed.
Vind het vermakelijk en kan uren huisvrouwen comment ruzies lezen om een pot okè sperziebonen.