Geen kwaliteiten hebben

Iedereen heeft kwaliteiten, ook jij. Ik zit hier echt met verbazing soms de verhalen te lezen welke gepost worden.

Dat eerste wou ik je vooral even meegeven. Wellicht dat ik later inhoudelijk nog even reageer, maar weet nu even niet in de spreekwoordelijke pen te kruipen.

De een versterkt het ander. Doordat je inmiddels geen vertrouwen in jezelf hebt heb je stres en door stres onthou je minder en doordat je minder je kan focusen doe je het slecht wat dus tot kritiek leidt en het cirkeltje begint weer.
Je moet dingen noteren voor jezelf in een klein notitieblokje of thuis alles nog bestuderen.

Hielpen je ouders je met veel dingen?

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:30 schreef Googke het volgende:

[..]

Dat is allemaal van die psychologische onzinpraat. Er zijn nu eenmaal ook mensen die geen kwaliteiten hebben, of nutteloze kwaliteiten in onze maatschappij. Men kijkt nu eenmaal echt op elkaar neer, wat er ook gezegd mag worden.

Dan nog. Practice makes perfect.

Jij bent momenteel zelf je grootste probleem. Overtuigd van het feit dat je geen kwaliteiten hebt. Is gewoon bullshit.

Wat wellicht wel zo is, is dat jouw kwaliteiten niet aan het licht komen, op de manier waarop nu je leven ingedeeld is. Maar je kan altijd iets veranderen. Mooi toch, dat je als mens keuzes kan maken?

Vervelend en ook wel enigszins herkenbaar.
Wat mij hielp is alles wat je op je werk uitgelegd krijgt direct op te schrijven en na te vragen om te checken of je het snapt.
Als stress je te veel wordt, is het dan niet beter een minder veeleisende baan te zoeken?
En hier met je leidinggevende over te praten?
Dat weekendwerk had je gewoon kunnen navragen, waarom deed je dat niet gelijk tijdens het gesprek?

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:01 schreef Googke het volgende:
Als ik het zo vaak heb moeten aanhoren dat ik in alles faal en er altijd iets aan de hand is, dan zal er wel een kern van waarheid inzitten.

Als ik alles wat ik ooit heb aan moeten horen voor waarheid aangenomen had...

Aannames.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:01 schreef Googke het volgende:
Als ik het zo vaak heb moeten aanhoren dat ik in alles faal en er altijd iets aan de hand is, dan zal er wel een kern van waarheid inzitten.

Zelfmedelijden.

Waar heb je je diploma in?

Lijkt me inderdaad belangrijk dat je iets vindt dat je leuk vindt.

Wat vond je als kind leuk? Waar haal je plezier uit? Zoek het in die hoek.

Veel geld verdienen lijkt me onbelangrijk als je het niet naar je zin hebt.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:24 schreef Googke het volgende:

[..]

Ik heb maar een diploma behaald omdat ik iets moest doen,

Wat voor diploma heb je, waarom zoek je in dat vakgebied geen werk?
Ik vind werken ook ruk, deed liever iets buiten mijn vakgebied, maar ik blijf dit doen omdat het goed betaalt.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:34 schreef Googke het volgende:

[..]

Ik heb een administratief diploma en doe ook een administratieve baan met ook wat kassawerk. Ik deed het maar met de insteek om IETS te doen want ik zou toch nooit weten wat ik moet doen. Ik ben ook al 23 jaar en heb 0.0 zin om opnieuw te studeren want ik wil ook eens geld hebben. Als ik geen 2 linkerhanden had...

Heel veel Belgen kunnen niks, en toch rijden er veel in een Mercedes rond.
Dus moet jou ook lukken, ik zou iig vertrekken waar je nu werkt, zat andere werkgevers die ook prima overweg kunnen met niksnutten. Ik zou proberen om een administratief baantje bij de gemeente te bemachtigen, heb je het heerlijk rustig en kun je het prima uitzitten tot je pensioen + het betaalt volgens mij nog best redelijk. Beter dan verkoopmedewerker.

Nu geef je geen antwoord op mijn vraag, hielpen je ouders je met veel dingen?

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:43 schreef Googke het volgende:

[..]

Wat verwacht je dat ik ga zeggen? Nee, ze lieten me aan me lot over. Ze hebben voor me gezorgd en ze hebben bijles voor me betaald als ik iets niet begreep.

Mijn vader is wel wat ''hard'' opgevoed en bijgevolg ongeduldig en roept snel dat iets te traag gaat of dat het sukkelend overkomt. Volgens hem kan ik niet met mijn handen werken en moet het maar hoofdarbeid zijn. Uiteindelijk heb ik wel een diploma behaald, maar dat kan iedereen.

Maakt dat je niet onzeker over dingen? Bang dat je op je donder krijgt?

Blijkbaar voldeed je niet aan de wensen van je vader en heeft hij je dat even goed ingepeperd. Plus verwaarloosd want voor je kind zorgen houdt meer in dan eten, kleding en onderdak.
Waardoor je een minderwaardigheidscomplex hebt ontwikkeld. En ja, dit is waarschijnlijk een open deur voor jou, maar ik wilde het opschrijven.

En "al" 23 jaar? Man, je komt net kijken.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:50 schreef DoubleDip het volgende:
Vervelend en ook wel enigszins herkenbaar.
Wat mij hielp is alles wat je op je werk uitgelegd krijgt direct op te schrijven en na te vragen om te checken of je het snapt.
Als stress je te veel wordt, is het dan niet beter een minder veeleisende baan te zoeken?
En hier met je leidinggevende over te praten?
Dat weekendwerk had je gewoon kunnen navragen, waarom deed je dat niet gelijk tijdens het gesprek?

Dit zijn hele praktische tips. Tenzij je met het antwoord komt dat je dat al gedaan hebt zonder resultaat.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:49 schreef Googke het volgende:

[..]

Haha faalangst terwijl ik simpelweg niks kan. Dank je, het leven stelde toch al geen zak voor. Geloof jij nog meer in kwaliteiten, posiviteit en meer van die onbestaande zever.

Je kan een samenhangend verhaal schrijven hier. Dat is al meer dan de helft ooit zal kunnen.

Je kan niets noemenswaardigs? Chapeau. Dat geldt voor de overgrote meerderheid van de mensen. Het verschil tussen jou en de rest zit hem in de mentaliteit. Je hebt zelfreflectie (een vorm van intelligentie), dus kennelijk weet je weet waar het probleem schuilt. Er zijn allerlei manieren om je tekortkomingen te maskeren of aan te vullen zodat ze op een acceptabel middelmatig niveau zitten.

Vervallen in defaitisme is funest.

Is er iets sinds je bachelor gebeurd? Iets wat kan verklaren dat je geheugen slecht is bijvoorbeeld. Als ik de OP zo lees kan ik me ook niet voorstellen dat je een bachelor hebt gehaald. Dus lijkt me dat er iets gaande is of gebeurd is..? Ook al stel je dat iedereen een bachelor kan halen, wat gewoon niet zo is, en die mensen zou ik zelfs niet zo'n OP zien schrijven in mijn gedachtes

Ik zie wel wat raakvlakken in ADHD als ik het zo lees.

Je gedachten zijn veel te negatief en onrealistisch gekleurd. Maar ik begrijp als geen ander dat je ervan baalt dat je je leven niet op poten krijgt. En ook "Happiness-uitspraken" als "iedereen is wel ergens goed in" als het tegendeel elke keer bevestigd wordt.

Troost je ... je hebt het al veel beter gedaan dan ik.

Maar concreet, je zou je op ADHD kunnen laten testen. Dat kan je bijvoorbeeld doen bij ADHDCentraal: dat staat goed bekend en je kan er relatief snel terecht. Als je het niet blijkt te hebben, komt er wel iets anders uit. Niet dat zo'n label alles op gaat lossen, maar medicijnen kunnen iets helpen (lossen niet alles op!) Maar voor mezelf hielp vooral de erkenning.

Autisme zou ook nog een optie kunmen wezen. Mensen hebben een bepaald beeld daarover alsof je dan in meer of mindere mate Rainman bent, maar dat hoeft helemaal niet want het spectrum is heel breed. Sommige mensen met ASS functioneren sociaal prima en begrijpen dingen voldoende, maar hebben problemen met plannen en organiseren en keuzes maken.

Je kan het zelf het beste beoordelen of zoiets op jou van toepassing kan zijn of dat het meer te maken heeft met een emotionele blokkade / te streng zijn voor jezelf.

Goed dat je op zoek bent naar een concrete oplossing ipv 'gezever' aanhoren. Hou dat vast! Maar vergeet niet dat dingen te zwaarmoedig zien en jezelf naar beneden trappen met uitspraken "ik kan niets" het je moeilijker maken. En Rome is ook niet binnen één dag gebouwd. Het lege gevoel wat je nu hebt, is morgen niet opeens voor altijd verdwenen.

Het klinkt cliché, maar dat iedereen ergens goed in is, klopt wel. Jij moet alleen nog uitvogelen wat dat is en hoe je er iets mee kan. En kijk ook naar de dingen die wel goed gaan, ook al stelt het in jouw beleving weinig voor.

En denk je dat iedereen behalve jij succes heeft? Think again! Het gras is altijd groener aan de overkant. Hoewel er niks mis is om je door anderen te laten inspireren.

Het is vervelend als je aan alle kanten hoort dat je iets niet kan. Maar je moet niet alles geloven. Ik heb dergelijke dingen ook gehoord, terwijl ik zeker weet dat ze niet kloppen. ik snap dat een werkomgeving als deze je doet geloven dat je echt niks kan. Maar het kan best zijn dat je bij een andere werkgever in een soortgelijke functie wel op je plek zit. Misschien begeleiden ze jou niet op de manier die je nodig hebt. Ik zou proberen om instructies die je krijgt te noteren en te verifiëren bij degene die ze geeft net zolang totdat je ze snapt. En daarnaast aan je werkgever aangeven wat er nodig is om te zorgen dat jij je werk goed kan doen. Misschien word je compleet in het diepe gegooid en ben je iemand die iets meer begeleiding nodig heeft. Dat kan. Maar geef dat dan aan bij je werkgever als je denkt dat dat de oorzaak is.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 20:32 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik zie wel wat raakvlakken in ADHD als ik het zo lees.

Je gedachten zijn veel te negatief en onrealistisch gekleurd. Maar ik begrijp als geen ander dat je ervan baalt dat je je leven niet op poten krijgt. En ook "Happiness-uitspraken" als "iedereen is wel ergens goed in" als het tegendeel elke keer bevestigd wordt.

Troost je ... je hebt het al veel beter gedaan dan ik.

Maar concreet, je zou je op ADHD kunnen laten testen. Dat kan je bijvoorbeeld doen bij ADHDCentraal: dat staat goed bekend en je kan er relatief snel terecht. Als je het niet blijkt te hebben, komt er wel iets anders uit. Niet dat zo'n label alles op gaat lossen, maar medicijnen kunnen iets helpen (lossen niet alles op!) Maar voor mezelf hielp vooral de erkenning.

Autisme zou ook nog een optie kunmen wezen. Mensen hebben een bepaald beeld daarover alsof je dan in meer of mindere mate Rainman bent, maar dat hoeft helemaal niet want het spectrum is heel breed. Sommige mensen met ASS functioneren sociaal prima en begrijpen dingen voldoende, maar hebben problemen met plannen en organiseren en keuzes maken.

Je kan het zelf het beste beoordelen of zoiets op jou van toepassing kan zijn of dat het meer te maken heeft met een emotionele blokkade / te streng zijn voor jezelf.

Goed dat je op zoek bent naar een concrete oplossing ipv 'gezever' aanhoren. Hou dat vast! Maar vergeet niet dat dingen te zwaarmoedig zien en jezelf naar beneden trappen met uitspraken "ik kan niets" het je moeilijker maken. En Rome is ook niet binnen één dag gebouwd. Het lege gevoel wat je nu hebt, is morgen niet opeens voor altijd verdwenen.

Het klinkt cliché, maar dat iedereen ergens goed in is, klopt wel. Jij moet alleen nog uitvogelen wat dat is en hoe je er iets mee kan. En kijk ook naar de dingen die wel goed gaan, ook al stelt het in jouw beleving weinig voor.

En denk je dat iedereen behalve jij succes heeft? Think again! Het gras is altijd groener aan de overkant. Hoewel er niks mis is om je door anderen te laten inspireren.

AD(H)D is ook het eerste dat bij mij op kwam.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:22 schreef Googke het volgende:
Ik zie het al voor me, thuis zeggen dat ik naar een psycholoog ga voor zulke testen. Goed, ik moet hiervoor ook open staan en als het kan helpen om me beter te doen voelen dan een stuk vuil dat enkel tijd kost maar niet opbrengt...

Nochtans wil ik wel werken en ben ik gemotiveerd om een baan te hebben. Het lijkt alleen dat ik amper iets kan onthouden. Zelfs als iemand me vraagt ''haal dit, dit dit en dit en geef door waarvan de voorraad'' slaag ik erin iets te vergeten of is het niet goed. Of zodra een ongeregelmatigheid in het werk sluipt, ik niet meer weet wat te doen terwijl de rest ook bezig is. Ik probeer het uiteraard zelf te redden en uiteraard verknal ik het. Iedere dag gebeurt er wel iets. Ik neem nochtans nota's zodat ik eens een overzicht heb..

Als ik dit doortrek naar andere banen, is het simpel dat ik goed ben om dozen dicht te vouwen of gras te maaien.

Aan mijn opleiding heb ik gewoon niets gehad buiten een ''waardevol'' papiertje. Ja, zo waardevol dat alles mij geleerd wordt en ik verwijten krijg ''hoe ben jij aan een bachelor geraakt eigenlijk''?
Ik kijk er enorm tegenop om donderdag weer te gaan, maarja het is en blijft geld.

En ja, ik heb echt genoeg van die profetische onzin van ''doe werk wat u interesseert of wat je graag doet'', want NIEMAND zou werken als het niet moest.

Mocht je ADHD hebben (wat mij absoluut niet zou verbazen) dan kun je daar gericht hulp en eventueel medicijnen voor krijgen om daarmee om te gaan.

Ik heb zelf ADHD en alles wat je vertelt is enorm herkenbaar. Je wilt wel, maar het lukt gewoon niet. Sinds ik de juiste hulp en medicijnen heb, lukt het me wel om de dingen te onthouden en te doen die ik moet doen.


Echt, laat je testen op ADHD!

Wat je wel kan doen is eens gaan naar een ergo-therapeut, daar heb ik destijds wel baat bij gehad toen ik met concentratie problemen liep en met geheugen problemen.

Wat is er precies dat je terug naar huis moet gaan? Kan je niet op jezelf wonen in een huurhuis? Hoef je ook geen verantwoording af te leggen aan je ouders\

En eigenlijk wat betreft je geheugen dat je nu weer aanhaalt.. als ik 5 dingen van de supermarkt op moet halen kan ik soms de 5e ook niet meer bedenken als ik er ben. Maak ook gewoon lijstjes daarom. In de praktijk verder geen problemen mee, maar kan me voorstellen dat als ik zo'n baan zou hebben waarbij ik elke keer zulke dingen moest onthouden ik een ontzettende faalhaas zou zijn. Ben zelf programmeur en hoef nooit zulke lijstjes te onthouden of ik kan ze snel noteren achter de pc xd Maar wat ik wil zeggen is vooral dat dat mij niet zegt dat je niks kan ofzo. Meer iets waar ik ook niet goed in ben terwijl in het leven er gelukkig wel meer nuttig is dan lijstjes onthouden

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:37 schreef Somberling het volgende:
Psychiaters stellen diagnoses. Naar een arts gaan met het idee om te testen op een specifieke stoornis is belachelijk.

GZ- en klinisch psychologen, psychiaters en psychotherapeuten zijn bevoegd om diagnoses te stellen. Het is helemaal niet belachelijk om je op een specifieke stoornis te laten testen als je het idee hebt dat je deze stoornis hebt. Waarom zou dat belachelijk zijn?!

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:53 schreef Chai het volgende:

[..]

Waarom zou je thuis overal verantwoording over moet afleggen?

Dit. Je bent 23, dus je hoeft het zelfs helemaal niet te zeggen!
Gewoon doen! Zeg desnoods maar dat je gaat sporten ofzo.
En je hebt een bachelor gehaald, dat zegt wel wat!
Trouwens, ik denk dat je echt op de verkeerde plaats werkt. Noem eens iets positief op over je baan? Leuke collega's? Wel een interessante baan qua omgeving? Interesseren die meubels je?
Voor mij zou het alleszins niets zijn. Ik werk liever op mijzelf, met mijn eigen taken en kan mijn tijd indelen met dingen opzoeken, uitwerken en uitvinden. Zolang het maar klaar is binnen de aangegeven tijd.
Maar als ik terugkijk naar mijn eerste baantjes . Een wonder dat ik daar normaal van ben gebleven .
Het is geen schande om te stoppen. De generatie van je ouders leeft nog in de tijd dat je 45 jaar voor eenzelfde baas werkt tot je pensioen en dat de baas altijd gerespecteerd moet worden, ook al is het een zak.
Zo is het niet meer. Mensen komen voor zichzelf op en ontwikkelen zich door regelmatig te wisselen. Zo blijf je bijleren en ontdek je nieuwe kanten van jezelf!
Maar begin maar met jezelf te laten testen. En kijk dan verder!

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 22:00 schreef Somberling het volgende:

[..]

Misschien zie ik het anders vanuit mijn ervaring. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je naar een psychiater gaat met het idee een bepaalde stoornis te hebben.

Waar dan wel?

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 22:00 schreef Somberling het volgende:

[..]

Misschien zie ik het anders vanuit mijn ervaring. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je naar een psychiater gaat met het idee een bepaalde stoornis te hebben.

Als je vermoedt dat je een bepaalde stoornis hebt, ga je in eerste instantie naar je huisarts, daar leg je uit waarom je denkt dat je die stoornis hebt en vraag je om een verwijzing naar een GGZ instelling om je te laten testen. De huisarts bepaald dan of je wordt doorverwezen.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:53 schreef Chai het volgende:

[..]

Waarom zou je thuis overal verantwoording over moet afleggen?

Omdat TS zo is opgevoed dat hij zonder zijn ouders (of in ieder geval zijn vader) nergens is? Een nietsnut? Verkeerd geprogrammeerd dus en hij gelooft niet in een herprogrammering, laat staan een die hij zelf kan oppakken.
Zit vast in de klitten van zijn ouders dus.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 22:08 schreef Lenny77 het volgende:

[..]

Dit. Je bent 23, dus je hoeft het zelfs helemaal niet te zeggen!
Gewoon doen! Zeg desnoods maar dat je gaat sporten ofzo.
En je hebt een bachelor gehaald, dat zegt wel wat!
Trouwens, ik denk dat je echt op de verkeerde plaats werkt. Noem eens iets positief op over je baan? Leuke collega's? Wel een interessante baan qua omgeving? Interesseren die meubels je?
Voor mij zou het alleszins niets zijn. Ik werk liever op mijzelf, met mijn eigen taken en kan mijn tijd indelen met dingen opzoeken, uitwerken en uitvinden. Zolang het maar klaar is binnen de aangegeven tijd.
Maar als ik terugkijk naar mijn eerste baantjes . Een wonder dat ik daar normaal van ben gebleven .
Het is geen schande om te stoppen. De generatie van je ouders leeft nog in de tijd dat je 45 jaar voor eenzelfde baas werkt tot je pensioen en dat de baas altijd gerespecteerd moet worden, ook al is het een zak.
Zo is het niet meer. Mensen komen voor zichzelf op en ontwikkelen zich door regelmatig te wisselen. Zo blijf je bijleren en ontdek je nieuwe kanten van jezelf!
Maar begin maar met jezelf te laten testen. En kijk dan verder!

Dat is over het algemeen wel waar ja. En misschien verwachten TS' ouders dit ook wel van hem.

Maar dat weet hij zelf beter.

Uiteindelijk hoop ik dat TS meer openstaat voor adviezen dan bepaalde andere users hier... maar dat moeten zijn eventuele toekomstige posts nog maar laten zien.

Vooral openstaan voor mijn adviezen

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 22:00 schreef Somberling het volgende:

[..]

Misschien zie ik het anders vanuit mijn ervaring. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je naar een psychiater gaat met het idee een bepaalde stoornis te hebben.

Het zal best dat het erg beladen op je overkomt, maar als je zoekt naar oplossingen moet je het gewoon aangaan. Iets wordt tegenwoordig al heel snel een stoornis genoemd. Meestal houdt het in dat je last hebt van een blokkade die je belemmert in je levensgeluk. Nou, aan jouw posts te lezen hoef je er niet aan te twijfelen dat dat bij jou het geval is.

Lees je in over ADHD en over autisme en kijk of je dingen van jezelf terug herkent. Als jij genoeg raakvlakken daarin kan plaatsen op jezelf, moet je daarmee beginnen. Doe je dat niet, dan is de kans aanzienlijk dat je jarenlang bij diverse psychologen komt die bij voorbaat aannemen dat het aan perfectionisme, een laag zelfbeeld, etc komt. Dat zal waarschijnlijk ook meespelen en het zijn zeker belangrijke dingen, maar dit zijn dingen die je niet concreet kan maken en vreemd genoeg wordt daar vaak altijd mee begonnen. Ik heb het zelf meegemaakt en dit leed in mijn geval alleen maar tot nog meer verwarring en een gevoel van machteloosheid.

Jij zit nog niet in het psychische hulpverlenerscirquit en ik hoop voor jou dat je daar ook niet teveel in komt. Ik hoop voor jou eigenlijk dat het toch ADHD blijkt te zijn, want met zo'n diagnose sla je heel veel vliegen in een klap. Er hoeft dan niet teveel gegraven te worden in jouw geest.

Werken aan je eigenwaarde kan je ook op andere manieren. Heb je moeite om voor jezelf op te komen, dan kan je deelnemen aan bijvoorbeeld een assertiviteitstraining. Of als je bijvoorbeeld zelf gelooft dat je weerbaarder kan worden door te gaan kickboksen, probeer je dat.

Ik sta heel ambivalent tegenover de psychische hulpverlening. Het is enerzijds een middel wat je zeker verder kan brengen. En tref je de juiste therapeut, dan kan je er heel veel mee bereiken. Ga het gewoon aan, want het is veel minder beladen dan wat je nu denkt. Maar ik zeg je wel: behoud de regie over jezelf en zorg niet dat je met kastje-naar-muur praktijken te maken krijgt. Trek je muil open wanneer dat nodig is.

Maar sowieso neem dit van mij aan. Denk in mogelijkheden! Als jij het niet ziet zitten, ga jezelf niet wijsmaken dat de oplossing niet bestaat, maar dat je de oplossing nog niet ziet! Maak van je hart geen moordkuil en als je baalt van hoe het loopt, mag je gerust kankeren, schelden, janken. Pas wel op met agressie Maar hou de basis positief door te bedenken dat jij aan het roer staat van je leven en daardoor kan bepalen hoe het eruitziet

Excuus ... ik heb de laatste posts niet gelezen. Met bijvoorbeeld centrum eerste psychose etc.

Ik laat mijn vorige post nog staan; wie weet pik je er iets uit waar je wat mee kan.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:43 schreef Googke het volgende:

[..]

Wat verwacht je dat ik ga zeggen? Nee, ze lieten me aan me lot over. Ze hebben voor me gezorgd en ze hebben bijles voor me betaald als ik iets niet begreep.

Mijn vader is wel wat ''hard'' opgevoed en bijgevolg ongeduldig en roept snel dat iets te traag gaat of dat het sukkelend overkomt. Volgens hem kan ik niet met mijn handen werken en moet het maar hoofdarbeid zijn. Uiteindelijk heb ik wel een diploma behaald, maar dat kan iedereen.

Nee, dat kan niet iedereen.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 18:18 schreef Googke het volgende:
ik stel me enorm de reden waarom ik leef in vraag. Zelfs als ik er objectief over probeer na te denken, besef ik nu eenmaal dat ik niets goed kan op professioneel vlak en relationeel vlak. Ik mag dan wel een bachelor hebben, ik faal op iedere soort test en er zijn nu eenmaal veel mensen beter die eerder in aanmerking komen voor een baan.

Op de baan waar ik nu werk, merk ik dat het geduld opgeraakt omdat ik na 2 weken nog altijd moet vragen wat ik moet doen. Ik werk als een soort onthaalbediende in een meubelwinkel en daarnaast zou ik ook de kassa moeten doen van een boetiek zeg maar, waar kleinere spelletjes gekocht kunnen worden. Ik onthoud precies niks, neem nota's maar na 5 seconden ben ik het alweer vergeten. Logisch nadenken kan precies ook niet. Daarnaast bevat de baan weekendwerk, wat ik wel wist, maar ik heb pas om de 5 weken een vrij weekend. Hierover loog men wel gezien ik verwachtte dat het om het weekend ging zijn.

Mijn karakter is ook gewoon gedoemd om te falen eender waar ik zou zitten. Ik ben ongeduldig, niet stressbestendig, kan vaag onthouden als ik een order krijg en ben snel in paniek. Als gevolg hiervan heb ik ook gewoon nul zelfvertrouwen gezien ik hard nadenk over wat ik kan, maar dat is helaas niets. Ik ben er wel realistisch over dat ik dus een baan waar je niet fysiek afgepeigerd van bent kan vergeten gezien ze me in de meubelwinkel wel zullen ontslaan binnen afzienbare tijd helaas.

Op relationeel vlak heeft het hebben van geen zelfvertrouwen nog een invloed. Ik voel me vaak zonder meer ongelukkig wat ik probeer op te lossen door te gamen, te sporten wat maar een tijdelijk effect heeft.

Soms als ik terugkeer van de meubelwinkel heb ik zin om me tegen een boom te rijden gezien ik die preken beu ben dat het te lang duurt, hoe ik in hemelsnaam een bachelor heb geraakt, waarom ik niet eens logisch kan denken... M'n ouders denken maar dat ik een wonderkind ben en verwachten maar dat ik een geweldige baan ga hebben met bakken geld.

Ik slaap er slecht van, uiteindelijk 5u terwijl ik constant zit te gapen in de meubelwinkel en eenmaal thuis terug in slaap val voor de zetel.

Ontslag nemen is natuurlijk makkelijk, maar dan zit ik terug thuis en word ik weer als een leegloper bekeken en krijg ik weer het stempel van hopeloos geval. Ik begon ook door te draaien omdat ik constant afgewezen werd.

Wat doen gezien ik met de rug tegen de muur sta.

Hoe heb jij je hbo afgerond als je zo vergeetachtig bent?

Probeer ook je slaap te fixen. Als ik consequent 5u per nacht zou maken ben ik ook een wrak die alles vergeet en nergens zin in heeft.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 23:41 schreef Somberling het volgende:

[..]

No problem en je hebt zeker gelijk. Voorkomen is beter dan genezen. In die zin ben ik pas in het psychiatriewereldje gekomen toen ik totaal psychotisch was.

Ik zit er al heel lang in. Mijn tip: ga zelf op zoek naar geschikte behandelingen en/of therapeuten en laat het niet afhangen van je huisarts of GGZ.

Bij mij hadden ze behalve ADHD ook het vermoeden dat ik licht autistisch ben. Dat zou in principe weinig uit moeten maken. Ze denken heel erg in hokjes. "Ben je autistisch, dan is schematherapie niet geschikt voor je" Dat klopt wel, maar je kan niet een haarscherpe grens trekken tussen autisme en niet-autisme. Iedereen heeft autistiforme kenmerken en pas bij een x-aantal kenmerken kom je in aanmerking voor de diagnose. Voldoe je aan de criteria maar zit je op het grensgebied, dan zou schematherapie wel kunnen werken. Dat hangt namelijk vooral af van wie je bent als persoon. Dáár moet meer naar gekeken worden.

In mijn geval, ik val buiten het autisme-spectrum en mag schematherapie volgen. Puur door dit zijn concrete behandelplannen anderhalf jaar lang uitgebleven. Maar het ergste vind ik dat ze dat pas een paar maanden terug aan mij uitlegden en daarvoor net als politici heel vaag erover bleven.

Ik denk dat dit vage protocollen zijn ofzo. De individuele behandelaars zijn meestal als persoon wel betrokken met je en zien je niet als debiel. Een kennis van me is sociotherapeut op een verslavingskliniek en hij legde uit dat vooral zorgverzekeraars het heel moeilijk maken. De overheid draait ook steeds meer de geldkraan dicht, maar juist op de zorg. Het is makkelijker om geld te krijgen voor stoelen en kamerplanten dan om bepaalde therapie bij mensen te mogen praktiseren.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 00:11 schreef tjoptjop het volgende:
Probeer ook je slaap te fixen. Als ik consequent 5u per nacht zou maken ben ik ook een wrak die alles vergeet en nergens zin in heeft.

Ja precies.. Minstens 7-9 uur..inclusief voldoende groenten/fruit, beweging enz...

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 23:08 schreef Somberling het volgende:

Je hebt gelijk. En dat ik zei belachelijk was geen goede woordkeuze.

Ik ben via het ziekenhuis doorgestuurd naar de psychose afdeling.

Goed dat je zelf inziet dat jouw ervaring niet geldt voor iedereen of die van anderen belachelijk maakt. Ben zelf ook een keer in het ziekenhuis belandt vanwege psychische problemen, denk maar niet dat ik werd doorgestuurd of dat het psychiaters/psychologen nog iets interesseerde bij mijn onderzoek.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 04:21 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Bij mij hadden ze behalve ADHD ook het vermoeden dat ik licht autistisch ben. Dat zou in principe weinig uit moeten maken. Ze denken heel erg in hokjes. "Ben je autistisch, dan is schematherapie niet geschikt voor je" Dat klopt wel, maar je kan niet een haarscherpe grens trekken tussen autisme en niet-autisme. Iedereen heeft autistiforme kenmerken en pas bij een x-aantal kenmerken kom je in aanmerking voor de diagnose. Voldoe je aan de criteria maar zit je op het grensgebied, dan zou schematherapie wel kunnen werken. Dat hangt namelijk vooral af van wie je bent als persoon. Dáár moet meer naar gekeken worden.

In mijn geval, ik val buiten het autisme-spectrum en mag schematherapie volgen. Puur door dit zijn concrete behandelplannen anderhalf jaar lang uitgebleven. Maar het ergste vind ik dat ze dat pas een paar maanden terug aan mij uitlegden en daarvoor net als politici heel vaag erover bleven.

Dit irriteert mij dus mateloos, is ook mijn ervaring. Wel zeggen wat allemaal niet kan, maar geen uitleg geven waarom iets niet geschikt is voor mensen met autisme (in mijn geval hersenbeschadiging, zonder dat er ooit een scan was gemaakt) en ook geen uitleg geven waarom ze je dan de "diagnose" geven die ze doen. En dat moet je dan maar accepteren, want zij zijn immers de deskundigen. Puur op autoriteit moet je alles van ze aannemen. Dat gaat tegen mijn gevoel in. Ik ben normaal gesproken niet eigenwijs, ik wil best respect hebben voor autoriteiten. Dat is het leven, sommige mensen hebben ergens voor gestudeerd. Of hebben door ervaring meer kennis dan dar ik bezit. Maar als ze zich dan te goed voelen om uitleg te geven, dan is voor mij de grens bereikt. Dan tast het in mijn ogen ook hun geloofwaardigheid aan.

[ Bericht 5% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 10-01-2018 08:27:35 ]

Wat een gast, die TS. Alles wat wordt voorgesteld wordt afgewezen. Zak er dan ook lekker in!

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:22 schreef Googke het volgende:
. Het lijkt alleen dat ik amper iets kan onthouden. Zelfs als iemand me vraagt ''haal dit, dit dit en dit en geef door waarvan de voorraad'' slaag ik erin iets te vergeten of is het niet goed. Of zodra een ongeregelmatigheid in het werk sluipt, ik niet meer weet wat te doen terwijl de rest ook bezig is. Ik probeer het uiteraard zelf te redden en uiteraard verknal ik het. Iedere dag gebeurt er wel iets. Ik neem nochtans nota's zodat ik eens een overzicht heb..

Maar wat ik niet snap, hoe vergeet je dingen als je nota's maakt? Maak je wel nota's of maak je gewoon verkeerde nota's

Ik vergeet nog meer, maar ik schrijf dan ook alles op.. alles. Ik ga geeneens naar de winkel zonder dat ik het op papier heb staan.
Na school en in het echte werkveld is het eerste wat je leert, hoe ga je met je beperkingen om.. de tijd van hosanna en disney sprookjes/waarheden waar het altijd wel goed komt en iedereen een wonderkind is, is dan wel voorbij:D

Kortom, leer goede nota's te maken en dan komt dat stuk vanzelf goed.

ps. doe al 10 jaar hbo+ werk.. dus het kan prima

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:22 schreef Googke het volgende:
Nochtans wil ik wel werken en ben ik gemotiveerd om een baan te hebben. Het lijkt alleen dat ik amper iets kan onthouden. Zelfs als iemand me vraagt ''haal dit, dit dit en dit en geef door waarvan de voorraad'' slaag ik erin iets te vergeten of is het niet goed.

Schrijf het dan op wat je moet doen. En controleer het nadat je het gedaan hebt.

Er zijn diverse wegen die je naar rome kunnen brengen en je handgrepen kunnen geven.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 07:39 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dit irriteert mij dus mateloos, is ook mijn ervaring. Wel zeggen wat allemaal niet kan, maar geen uitleg geven waarom iets niet geschikt is voor mensen met autisme (in mijn geval hersenbeschadiging, zonder dat er ooit een scan was gemaakt) en ook geen uitleg geven waarom ze je dan de "diagnose" geven die ze doen. En dat moet je dan maar accepteren, want zij zijn immers de deskundigen. Puur op autoriteit moet je alles van ze aannemen. Dat gaat tegen mijn gevoel in. Ik ben normaal gesproken niet eigenwijs, ik wil best respect hebben voor autoriteiten. Dat is het leven, sommige mensen hebben ergens voor gestudeerd. Of hebben door ervaring meer kennis dan dar ik bezit. Maar als ze zich dan te goed voelen om uitleg te geven, dan is voor mij de grens bereikt. Dan tast het in mijn ogen ook hun geloofwaardigheid aan.

Ik weet dat je erg mee worstelt, dat merk ik ook in je andere topics. Heb je nou concrete hulp of kom je alleen bij de instantie waar je aan het lijntje gehouden wordt? Want als je de diagnose autisme hebt, kan je wel in aanmerking komen voor een coach. Die zorg moet je aanvragen via de gemeente.

Ik weet wel dat er goede coaches zijn. Omdat ze met die doelgroep werken, begrijpen ze beter dat je mensen met autisme niet moet onderschatten en ze zijn daarom minder bevooroordeeld. Ze houden wel rekening met het autisme, bijvoorbeeld dat je de tijd nodig hebt om veranderingen op je in moet laten werken of dat bepaalde dingen die voor anderen vaak vanzelfsprekend zijn voor jou net effe een stukje te complex zijn. Maar verder ben je gewoon een mens met zijn eigen karakter, valkuilen maar ook mogelijkheden. En dat zien zij vaak beter in dan een psycholoog die bij de GGZ werkt, omdat zo'n psycholoog minder praktisch te werk kan gaan.

Trouwens mensen met autisme hebben vaak meer last van de comorbide problemen, zoals bijvoorbeeld sociale angst. Dat maakt dingen zoals overprikkeling een stuk heftiger. Daarbij is het gevoel anders dan anderen te zijn voor een groot deel ingeprent door anderen. Als je maar iets afwijkt van de norm, gaan mensen je buitensluiten en in een ander hokje stoppen. Heb je autisme, dan wordt daarop de nadruk gelegd. En dan ga je zelf ook denken dat alles waar je mee worstelt komt omdat je autistisch / raar / anders dan anderen bent, terwijl je in werkelijkheid worstelt met problemen die voor anderen ook herkenbaar zijn.

Ik ga hiermee offtopic, maar wie weet kan TS hier ook iets mee. Behalve psychische hulpverleningsinstanties en echt behandelingen, bestaat er ook meer praktisch ingestelde hulp die je via de gemeente kan aanvragen. Meestal biedt een gemeente meer dan je in eerste instantie zou denken.

Ik herken je probleem wel. Voel mij ook alsof ik nergens goed/oké in ben en vergeet ook gauw dingen. Bij mij ben ik er zeker van dat het grotendeels ligt aan mijn negatieve houding en gedachten. Ik heb een heel leeg gevoel en vind weinig plezier in dingen. Maar heb geleerd me niet zoveel te vergelijken met anderen. Je bent er nog niet in geslaagd te worden zoals je wilde zijn, maar je bent nog bezig dat te veranderen, toch? Als je al perfect zou zijn is je leven ook niet leuk.
Als je niet kan veranderen is dat trouwens ook gewoon prima.

Het is niet gezond je nu al zo met werk bezig te houden. En het idee hebben dat iedereen wat van je verwacht.
Leg uit dat je af en toe dingen vergeet, omdat je niet lekker in je vel zit. Op die manier kunnen ze rekening met je houden en wordt het voor jou ook rustiger in je hoofd. Als ze blijven zeggen dat je iets niet kan, jammer dan. Je probeert het toch?
Niet opgeven.

Ga jij je echt de rest van je leven je druk maken dat je iets niet even goed kan als de mensen om je heen? Jij bent op werk de allerbeste in het te druk maken om dingen, en je collega's zijn weer ergens anders goed in.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 07:40 schreef C.L.Werner het volgende:
Wat een gast, die TS. Alles wat wordt voorgesteld wordt afgewezen. Zak er dan ook lekker in!

Dat maak je 9 van de 10 keer mee op R&P, als het niet meer is. Is ook niet raar, want het is moeilijk om ten eerste psychische problemen te erkennen en ten tweede moet je je eigen gedrag onder de loep nemen en veranderen. Ten derde ... iedereen doet zijn zegje hier, maar hij kan alleen zelf bepalen of het op hem van toepassing kan zijn.

En last but not least ... mensen hier kunnen wel op zoek zijn naar concrete handvaten. Maar daarbij willen ze eigenlijk gewoon begrepen en erkend worden.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 14:23 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Dat maak je 9 van de 10 keer mee op R&P, als het niet meer is. Is ook niet raar, want het is moeilijk om ten eerste psychische problemen te erkennen en ten tweede moet je je eigen gedrag onder de loep nemen en veranderen. Ten derde ... iedereen doet zijn zegje hier, maar hij kan alleen zelf bepalen of het op hem van toepassing kan zijn.

En last but not least ... mensen hier kunnen wel op zoek zijn naar concrete handvaten. Maar daarbij willen ze eigenlijk gewoon begrepen en erkend worden.

Ik denk ook wel dat de reacties, die via zo'n topic gestuurd worden, erg hard aankomen voor TS.

Het is vaak zo dat TS een probleem stuurt en er gelijk allemaal users reageren met oplossingen, die nogal voor de hand lijken te liggen, al dan niet met een "stel je niet zo aan TS".
Dat is misschien allemaal waar, maar ook ontzettend confronterend voor de TS.

We moeten niet vergeten dat de mensen, die hier problemen sturen, 9/10 keer nou niet bepaald de sterkste mensen zijn. Voor de meesten is het al een moeilijke stap om überhaupt hun probleem hier te posten, al is het op een anoniem forum.
En als er dan vervolgens ook nog eens mensen nogal negatief naar de TS toe gaan lopen posten en met heel veel suggesties komen, kan de TS het zo confronterend vinden dat hij er maar helemaal niks mee doet. Want dan heeft hij nog tenminste het gevoel dat hij met een écht probleem zit en dat het helemaal niet zo makkelijk voor hem geweest is bladiebladiebla, in plaats van het confronterende "je doet er veel te moeilijk over"-gevoel dat reacties op topics deze user al snel kunnen geven.

Ik zou niet stellen dat de reacties van de FOKkers nou daadwerkelijk schuldig zijn of iets dergelijks, maar soms vind ik wel dat we ons wat meer aan zouden kunnen passen aan de TS. Door wat empatischer te reageren en met wat minder soorten maar uitgebreider uitgewerkte suggesties in één keer te komen.
Niet omdat de TS nou zo fantastischer is dan ons ofzo (zeker niet...), maar omdat de inhoud van het topic voor de TS persoonlijk & confronterend is en hij daaraan wilt werken, terwijl wij eigenlijk voornamelijk lopen te posten om onze ego's te boosten want oh kijk we hebben zulk goed advies en helpen anderen zo goed.

Bij stress en onzekerheid is je aandacht teveel inwaards gericht richting doemdenken en faalangst. Daarom onthoud je niet waar je mee bezig was of wat je moest doen: je aandacht was er slechts minimaal op gericht. Stress en onzekerheid beïnvloed het leren en automatiseren in een negatieve zin.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 17:59 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ik denk ook wel dat de reacties, die via zo'n topic gestuurd worden, erg hard aankomen voor TS.

Het is vaak zo dat TS een probleem stuurt en er gelijk allemaal users reageren met oplossingen, die nogal voor de hand lijken te liggen, al dan niet met een "stel je niet zo aan TS".
Dat is misschien allemaal waar, maar ook ontzettend confronterend voor de TS.

We moeten niet vergeten dat de mensen, die hier problemen sturen, 9/10 keer nou niet bepaald de sterkste mensen zijn. Voor de meesten is het al een moeilijke stap om überhaupt hun probleem hier te posten, al is het op een anoniem forum.
En als er dan vervolgens ook nog eens mensen nogal negatief naar de TS toe gaan lopen posten en met heel veel suggesties komen, kan de TS het zo confronterend vinden dat hij er maar helemaal niks mee doet. Want dan heeft hij nog tenminste het gevoel dat hij met een écht probleem zit en dat het helemaal niet zo makkelijk voor hem geweest is bladiebladiebla, in plaats van het confronterende "je doet er veel te moeilijk over"-gevoel dat reacties op topics deze user al snel kunnen geven.

Ik zou niet stellen dat de reacties van de FOKkers nou daadwerkelijk schuldig zijn of iets dergelijks, maar soms vind ik wel dat we ons wat meer aan zouden kunnen passen aan de TS. Door wat empatischer te reageren en met wat minder soorten maar uitgebreider uitgewerkte suggesties in één keer te komen.
Niet omdat de TS nou zo fantastischer is dan ons ofzo (zeker niet...), maar omdat de inhoud van het topic voor de TS persoonlijk & confronterend is en hij daaraan wilt werken, terwijl wij eigenlijk voornamelijk lopen te posten om onze ego's te boosten want oh kijk we hebben zulk goed advies en helpen anderen zo goed.

Dat ben ik helemaal met je eens. Je moet ook wel enigszins een dikke huid hebben voordat je hier om advies vraagt. Anderzijds reflecteert dit wel wat veel mensen denken. Anoniem op een forum reageren veel mensen veel directer dan face to face. Het is nog erger als je wordt betutteld, maar aan de gezichtsuitdrukking of iets anders maak je op dat de ander je eigenlijk niet serieus neemt.

Als je bekend bent met FOK! weet je dat je sommige reacties met een korrel zout moet nemen. En laat je zeker niet door een anoniem iemand op internet je van je voetstuk aftrappen. Neem het niet te persoonlijk, want de meeste vervelende reacties worden vooral gepost uit onwetendheid. Iemand die zegt "stel je niet zo aan" kent deze problemen niet en begrijpt ook niet hoeveel impact dit heeft op je gedrag.

Als jij bijvoorbeeld gewend bent altijd met vrienden en andere mensen te socializen en te stappen, ken je het gevoel niet dat je wordt buitengesloten. Mensen die bijvoorbeeld zijn gepest, zijn zich veel meer bewust dat je alert moet zijn op je eigen gedrag, want anders doe je misschien iets waardoor je afgewezen en uitgelachen wordt. Je bent veel kritischer op jezelf en veel alerter op hoe andere mensen op jou reageren. Daardoor verandert je hele gedrag, waardoor je meer geneigd bent jezelf terug te trekken en op de koop toe word je ook daarop afgerekend.

De discussie dat mensen zich weleens wat empathischer mogen opstellen is wel vaker gevoerd hier. Maar het maakt niks uit. Er zijn teveel lui die zoiets niet snappen en dan reageren met "ik doe niet aan kusjekroel"

...
Jajajaaj

[ Bericht 95% gewijzigd door EEKB op 10-01-2018 18:45:56 (Hoi) ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:26 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Anderzijds reflecteert dit wel wat veel mensen denken. Anoniem op een forum reageren veel mensen veel directer dan face to face.

Dit vind ik wel echt een bullshit excuus.
Het gaat er in R&P helemaal niet om de TS een spiegel voor te houden (tenzij TS er expliciet om vraagt), maar om de problemen van de TS op te lossen, toch?
En in zo'n geval kun je beter rustig opbouwen met dingen, stapje voor stapje advies geven en liever het wat uitgebreider hebben over één of twee mogelijkheden en te kijken of TS zich misschien beter eerst kan testen op een bepaalde stoornis dan maar gelijk een hele lading aan dingen die je kunt doen op te noemen.

Ik vind de meeste reacties in hulptopics echt (voornamelijk) egogeilerij.
Ook veel van de mijne trouwens (al ben ik tenminste wel empatisch altijd, wat nog wel het belangrijkste is dan I guess). Ja leuk dat ik voor een meisje van mijn leeftijd nog op best wel wat dingen kan komen, maar daar gaat het helemaal niet om in het topic...
Dusja, het is iets waar ikzelf ook aan moet werken iig.

Ben het verder wel helemaal met je eens trouwens.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:46 schreef naoomx het volgende:
Ik vind de meeste reacties in hulptopics echt (voornamelijk) egogeilerij.
Ook veel van de mijne trouwens (al ben ik tenminste wel empatisch altijd, wat nog wel het belangrijkste is dan I guess). Ja leuk dat ik voor een meisje van mijn leeftijd nog op best wel wat dingen kan komen, maar daar gaat het helemaal niet om in het topic...
Dusja, het is iets waar ikzelf ook aan moet werken iig.

Ben het verder wel helemaal met je eens trouwens.

Oke ja je hebt het recht op je mening en ook om die hier te uiten. Ook dat je 'tenminste wel' empatisch bent altijd wat dan toevalligerwijs volgens jezelf ook weer het belangrijkste is.

Maar afgezien daarvan denk ik juist omgekeerd als jou. Het gaat er juist wel om een spiegel op te houden zodat TS zelf zijn problemen op gaat/kan lossen. Wij hoeven juist niet zijn problemen op te lossen, met zulke stellingen geef je ons nogal wat verantwoordelijkheid terwijl dat juist die van TS hoort te zijn.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:46 schreef naoomx het volgende:

Dit vind ik wel echt een bullshit excuus.
Het gaat er in R&P helemaal niet om de TS een spiegel voor te houden (tenzij TS er expliciet om vraagt), maar om de problemen van de TS op te lossen, toch?
En in zo'n geval kun je beter rustig opbouwen met dingen, stapje voor stapje advies geven en liever het wat uitgebreider hebben over één of twee mogelijkheden en te kijken of TS zich misschien beter eerst kan testen op een bepaalde stoornis dan maar gelijk een hele lading aan dingen die je kunt doen op te noemen.

Ik vind de meeste reacties in hulptopics echt (voornamelijk) egogeilerij.
Ook veel van de mijne trouwens (al ben ik tenminste wel empatisch altijd, wat nog wel het belangrijkste is dan I guess). Ja leuk dat ik voor een meisje van mijn leeftijd nog op best wel wat dingen kan komen, maar daar gaat het helemaal niet om in het topic...
Dusja, het is iets waar ikzelf ook aan moet werken iig.

Ben het verder wel helemaal met je eens trouwens.

Nou ja, dat je aan jezelf twijfelt is al heel wat, dat doen veel mensen niet eens... jezelf niet perfect vinden wordt gezien als negatief .
Ik vind je zeker empathisch, maar men hecht hier vaak meer belang aan wat ze "de waarheid" vinden.. dat het gewoon slecht is als je vriendelijk reageert want dat is slecht voor iemands ontwikkeling, zoiets.. natuurlijk is het goed om niet alleen maar vriendelijke reacties te krijgen. maar als de reacties overwegend onvriendelijk zijn, zoals hier dus ook, kan een vriendelijke reactie juist voor een betere balans zorgen.
De eigen problemen oplossen gaat inderdaad pas echt goed als er geen hulp van anderen wordt geboden, maar waarom dan eigenlijk überhaupt reageren? Het is tegenstrijdig. Enerzijds moeten mensen al hun problemen zelf oplossen. Anderzijds moeten ze wel de adviezen uit de reacties opvolgen. Anders stikken ze er maar in.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:15 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Oke ja je hebt het recht op je mening en ook om die hier te uiten. Ook dat je 'tenminste wel' empatisch bent altijd wat dan toevalligerwijs volgens jezelf ook weer het belangrijkste is.

Ik verwoordde het misschien verkeerd.
Ik vind empathie niet het allerbelangrijkste, maar wel belangrijker dan dat je niet met teveel adviezen in één keer komt zegmaar.

Echt goed en het liefst deskundig advies geven stel ik echt wel boven empathie hebben hoor. En ik vind echt wel dat ik vrij gebrekkig ben op dat vlak.

Zo hoog schat ik mijn posts dus niet in, al lijkt dat misschien wel zo op basis van wat ik schreef over empathie ben ja.

quote:

Maar afgezien daarvan denk ik juist omgekeerd als jou. Het gaat er juist wel om een spiegel op te houden zodat TS zelf zijn problemen op gaat/kan lossen. Wij hoeven juist niet zijn problemen op te lossen, met zulke stellingen geef je ons nogal wat verantwoordelijkheid terwijl dat juist die van TS hoort te zijn.

Je hebt gelijk met dat dit een forum blijft en geen van ons hier zit omdat we "mensen helpen" als baan hebben. Dat had ik dus inderdaad wel kunnen/moeten nuanceren.

Maar dat met die spiegel ophouden, ben ik je dan weer niet eens... (In de zin van dat het béter is als we dit anders aanpakten he, niet dat we dit ook per se móeten doen.)
Ja, de spiegel ophouden, is wel het uiteindelijke doel ja. Maar dan wel in stapjes in plaats van gelijk maar alles in één keer zegmaar.
TS kan niet met een magic pill al zijn problemen in één keer oplossen, zoals zo vaak gezegd wordt op FOK, dus waarom dan die spiegel ophouden wel in één keer doen? We zijn hier toch om TS te helpen, niet om hem neer te halen en te showen met onze "deskundigheid" om onszelf beter te laten voelen?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nou ja, dat je aan jezelf twijfelt is al heel wat, dat doen veel mensen niet eens... jezelf niet perfect vinden wordt gezien als negatief .
Ik vind je zeker empathisch, maar men hecht hier vaak meer belang aan wat ze "de waarheid" vinden.. dat het gewoon slecht is als je vriendelijk reageert want dat is slecht voor iemands ontwikkeling, zoiets..

Ja, dat zeggen ze wel inderdaad. Maar volgens mij reageren veel users hier ook (onbewust) op die manier om zich gewoon beter over zichzelf te laten voelen, want zij zitten niet in de slachtofferrol zoals TS en/of kunnen zulke ge-wel-di-ge adviezen geven.
Ik ben er zelf ook schuldig aan hoor, zeker aan het tweede (niet dat ik vind dat mijn adviezen goed zijn, maar vaak wel goed voor mijn leeftijd, en dat is ook al wat).

quote:

natuurlijk is het goed om niet alleen maar vriendelijke reacties te krijgen. maar als de reacties overwegend onvriendelijk zijn, zoals hier dus ook, kan een vriendelijke reactie juist voor een betere balans zorgen.

Je zou best gelijk kunnen hebben hoor, maar ik weet het niet.
Mij lijken vriendelijke reacties altijd beter (tenzij TS expliciet om iets anders vragen). Maar er moet wel meer in zitten dan kusjekroel natuurlijk, ook wel wát opbouwende kritiek.
Maar misschien bedoelen we ook gewoon hetzelfde daarmee.

quote:

De eigen problemen oplossen gaat inderdaad pas echt goed als er geen hulp van anderen wordt geboden, maar waarom dan eigenlijk überhaupt reageren? Het is tegenstrijdig. Enerzijds moeten mensen al hun problemen zelf oplossen. Anderzijds moeten ze wel de adviezen uit de reacties opvolgen. Anders stikken ze er maar in.

Ik snap wel een beetje wat je bedoelt, het is inderdaad echt tegenstrijdig.

Weet je wat het is... Mensen hebben mekaar nodig en slagen ook door wederzijdse afhankelijkheid in het leven (aka: wat voor mensen er veelal toevallig in je leven zijn, maakt echt wel uit). Altijd al zo geweest, en zal altijd zo blijven.
Maar in deze tijd en cultuur willen veel mensen dat niet toegeven... Ze praten liever maar zichzelf aan dat ze alles maar zelf oplossen en dat op z'n minst emotionele steun helemaal niet nodig is enzo. En dat reageren ze dus ook af op TS.
En dat van die "je moet mijn adviezen opvolgen" is ook wel weer een egoding. Het idee dat jouw adviezen natuurlijk de allerbeste zijn en dat het echt niet zo kan zijn dat je helemaal geen raad weet met de situatie van TS enzo.

[ Bericht 40% gewijzigd door naoomx op 10-01-2018 20:39:07 ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:30 schreef naoomx het volgende:

TS kan niet met een magic pill al zijn problemen in één keer oplossen, zoals zo vaak gezegd wordt op FOK, dus waarom dan die spiegel ophouden wel in één keer doen? We zijn hier toch om TS te helpen, niet om hem neer te halen en te showen met onze "deskundigheid" om onszelf beter te laten voelen?

Nou ja ik denk dat de meesten niet reageren om zichzelf beter te voelen om even daarmee te beginnen. Is vaak vechten tegen de bierkaai en je krijgt toch nooit volledig gelijk.

En denk je dat het tot mensen doordringt als je telkens 1 klein stapje doet elke keer? Dan weten ze uiteindelijk nog niks tot ze maandenlang met deskundigen en fokkers hun reacties verder zijn en dan heeft ook geen enkele fokker ongelijk. Beter om gewoon te zeggen wat volgens jou er aan de hand is als je redelijk zeker meent te weten dat het zo is en dan kan TS alle tussenstapjes wel uitvoeren. Ik zie zelf in ieder geval niet in hoe het in de praktijk zou moeten gaan dat we TS stapje voor stapje meenemen in van alles.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:35 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Nou ja ik denk dat de meesten niet reageren om zichzelf beter te voelen om even daarmee te beginnen. Is vaak vechten tegen de bierkaai en je krijgt toch nooit volledig gelijk.

Ons ego speelt altijd wel mee met wat we doen...

quote:

En denk je dat het tot mensen doordringt als je telkens 1 klein stapje doet elke keer? Dan weten ze uiteindelijk nog niks tot ze maandenlang met deskundigen en fokkers hun reacties verder zijn en dan heeft ook geen enkele fokker ongelijk. Beter om gewoon te zeggen wat volgens jou er aan de hand is als je redelijk zeker meent te weten dat het zo is en dan kan TS alle tussenstapjes wel uitvoeren. Ik zie zelf in ieder geval niet in hoe het in de praktijk zou moeten gaan dat we TS stapje voor stapje meenemen in van alles.

Ik weet ook niet precies hoe dat zou werken, maar het lijkt me wel waard om een keer uit te proberen bij wat gevoelige topics. Hoe het nu in topics gaat, geeft in ieder geval wel aan dat onze huidige methode niet vaak vruchten afwerpt, dus waarom niet.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:45 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ons ego speelt altijd wel mee met wat we doen...

[..]

Ik weet ook niet precies hoe dat zou werken, maar het lijkt me wel waard om een keer uit te proberen bij wat gevoelige topics. Hoe het nu in topics gaat, geeft in ieder geval wel aan dat onze huidige methode niet vaak vruchten afwerpt, dus waarom niet.

Nou ja jij kan het toch uitproberen. Als TS je reacties waardeert gaat hij wel vooral op jou reageren en de rest meer negeren. Het is niet zo dat de rest jou met opzet gaat zitten trollen ofzo als je goed advies geeft en TS hapt. Denk alleen dat het wat minder werkt dan je denkt.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 21:28 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Nou ja jij kan het toch uitproberen. Als TS je reacties waardeert gaat hij wel vooral op jou reageren en de rest meer negeren. Het is niet zo dat de rest jou met opzet gaat zitten trollen ofzo als je goed advies geeft en TS hapt.

Nee precies.
Dat ga ik dan ook maar doen. De rest hiermee lastig vallen terwijl dit maar een forum is, is ook weer zoiets...
Ik heb mijn mening hierover gegeven, en daar laat ik het dan ook gewoon bij.

quote:

Denk alleen dat het wat minder werkt dan je denkt.

Kan het ook niet echt goed uittesten als de rest nog steeds hetzelfde soort reacties post, dus dat zullen we nooit weten he.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:19 schreef naoomx het volgende:

[..]

Nee precies.
Dat ga ik dan ook maar doen. De rest hiermee lastig vallen terwijl dit maar een forum is, is ook weer zoiets...
Ik heb mijn mening hierover gegeven, en daar laat ik het dan ook gewoon bij.

[..]

Kan het ook niet echt goed uittesten als de rest nog steeds hetzelfde soort reacties post, dus dat zullen we nooit weten he.

Laat je het er nou bij of ga je het wel zelf uitproberen?

En ik wil best proberen om de rest in toom te houden. Maar anders kan je altijd DM'en met een TS'er. Dat is gewoon 1 op 1. En zoals ik al zei als je zelf zo gaat reageren zoals je zegt dan gaat de TS wel op je reageren toch.. bedoel als hij of zij bepaalde negatieve reacties niet weg kan filteren dan is een dergelijk persoon sowieso niet te redden

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:22 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Laat je het er nou bij of ga je het wel zelf uitproberen?

Ik laat het bij deze discussie en ga wat ik zei zelf uitproberen. Dat bedoelde ik.
Sorry als het even onduidelijk was.

quote:

En ik wil best proberen om de rest in toom te houden. Maar anders kan je altijd DM'en met een TS'er. Dat is gewoon 1 op 1.

Dat is zeker wel een goeie ja.
Niet eens aan gedacht tijdens deze discussie tbh.

quote:

En zoals ik al zei als je zelf zo gaat reageren zoals je zegt dan gaat de TS wel op je reageren toch.. bedoel als hij of zij alle andere goede reacties niet weg kan filteren dan is een dergelijk persoon sowieso niet te redden

Ik zit niet iedere dag op FOK ofzo, en of een TS wel/niet te redden is als hij/zij goede reacties niet kan filteren, verschilt ook per persoon toch?
Je zal voor de meesten wel gelijk hebben hoor, maar ieder persoon heeft toch wel een ander mechanisme voor wanneer het niet goed met diegene gaat zegmaar.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:26 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ik laat het bij deze discussie en ga wat ik zei zelf uitproberen. Dat bedoelde ik.
Sorry als het even onduidelijk was.

[..]

Dat is zeker wel een goeie ja.
Niet eens aan gedacht tijdens deze discussie tbh.

[..]

Ik zit niet iedere dag op FOK ofzo, en of een TS wel/niet te redden is als hij/zij goede reacties niet kan filteren, verschilt ook per persoon toch?
Je zal voor de meesten wel gelijk hebben hoor, maar ieder persoon heeft toch wel een ander mechanisme voor wanneer het niet goed met diegene gaat zegmaar.

Nou ja het was voor mij een volle 3 minuten onduidelijk. Dus een sorry is wel op zijn plaats inderdaad.

Nou ja goed dat ik aan zoiets als DM'en denk dan.

En je zou vaker op fok moeten zijn. Je bent 1 van de weinigen die ik mag.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:29 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Nou ja het was voor mij een volle 3 minuten onduidelijk. Dus een sorry is wel op zijn plaats inderdaad.

Haha ja, krijg dan ook wel vaker te horen dat ik onduidelijk ben op FOK...

quote:

Nou ja goed dat ik aan zoiets als DM'en denk dan.

Jazeker.

quote:

En je zou vaker op fok moeten zijn. Je bent 1 van de weinigen die ik mag.

Dankjewel.

Ik mag jou ook wel hoor, al ben ik het niet altijd met je eens.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:31 schreef naoomx het volgende:
Ik mag jou ook wel hoor, al ben ik het niet altijd met je eens.

Niemand is perfect

quote:

Die rare meiz die maar geen tu

Wat hoort dit trouwens te betekenen? Mist daar iets?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:46 schreef naoomx het volgende:

[..]

Dit vind ik wel echt een bullshit excuus.

Het is niet bedoeld als excuus, maar ook minder aardige reacties kunnen leerzaam zijn.

Zoals mensen hier op je reageren, zo kunnen mensen elders ook op je reageren. Mensen zijn nou eenmaal niet allemaal goed, lief en aardig. Als je gelukkiger door het leven wilt gaan, kan je niet bij anderen afdwingen dat ze je aardig gaan behandelen.

Als een 16-jarig onwetend knulletje hier post dat je je niet zo moet aanstellen, dan hoef je je daar niet al teveel van aan te trekken, aangezien veel ventjes van die leeftijd nog heel zwartwit naar het leven kijken en er nog achter moeten komen dat het complexer in elkaar zit

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:36 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Het is niet bedoeld als excuus, maar ook minder aardige reacties kunnen leerzaam zijn.

Zoals mensen hier op je reageren, zo kunnen mensen elders ook op je reageren. Mensen zijn nou eenmaal niet allemaal goed, lief en aardig. Als je gelukkiger door het leven wilt gaan, kan je niet bij anderen afdwingen dat ze je aardig gaan behandelen.

Als een 16-jarig onwetend knulletje hier post dat je je niet zo moet aanstellen, dan hoef je je daar niet al teveel van aan te trekken, aangezien veel ventjes van die leeftijd nog heel zwartwit naar het leven kijken en er nog achter moeten komen dat het complexer in elkaar zit

Wat een gelul. Je hoeft je er niks van aan te trekken nee maar dat maakt het niet normaal. Net als dat je je van een dreigement niks hoeft aan te trekken, maar dan ga je ook niet stellen dat het is omdat dit en dit en dit en bla. Een beetje positief gedrag is veel beter dan al het negatieve gedrag hier en is 10x zo nuttig. Op deze manier kan je alles wel gaan verheerlijken

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:36 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Het is niet bedoeld als excuus, maar ook minder aardige reacties kunnen leerzaam zijn.

Klopt. Maar die komen niet bij iedereen aan.

quote:

Zoals mensen hier op je reageren, zo kunnen mensen elders ook op je reageren. Mensen zijn nou eenmaal niet allemaal goed, lief en aardig. Als je gelukkiger door het leven wilt gaan, kan je niet bij anderen afdwingen dat ze je aardig gaan behandelen.

Is zeker waar. Ik hoef ook niks bij FOKkers hier áf te dwingen.
Ik vind gewoon dat, als je echt zo graag TS wilt helpen, je je beter kunt schikken naar TS ipv dat niet te doen. Júist ook omdat TS kutreacties in het "echte leven" waarschijnlijk al genoeg krijgt.

quote:

Als een 16-jarig onwetend knulletje hier post dat je je niet zo moet aanstellen, dan hoef je je daar niet al teveel van aan te trekken, aangezien veel ventjes van die leeftijd nog heel zwartwit naar het leven kijken en er nog achter moeten komen dat het complexer in elkaar zit

Je mag daar toch wel kritiek op hebben?

En trouwens, hoeveel 16-jarigen zitten er nou op FOK? Ik ben met m'n 19 jaar toch echt een jonkie hier hoor, geloof ik.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:35 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Wat hoort dit trouwens te betekenen? Mist daar iets?

Ja, was een motto van me (of hoe het ook heette), maar die was dus te lang. En toen was ik te lui om het te veranderen.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:42 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ja, was een motto van me (of hoe het ook heette), maar die was dus te lang. En toen was ik te lui om het te veranderen.

Oke, was was het complete motto dan?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:38 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Wat een gelul. Je hoeft je er niks van aan te trekken nee maar dat maakt het niet normaal. Net als dat je je van een dreigement niks hoeft aan te trekken, maar dan ga je ook niet stellen dat het is omdat dit en dit en dit en bla. Een beetje positief gedrag is veel beter dan al het negatieve gedrag hier en is 10x zo nuttig. Op deze manier kan je alles wel gaan verheerlijken

Ik verheerlijk niks. Je hoort mij niet zeggen dat ik zulk gedrag goedkeur. Je hoort mij wel zeggen dat ook dit in je voordeel kan werken.

Als je hier gaat dreigen, krijg je een ban. Maar het zou raar zijn als je een ban krijgt wanneer je zegt dat iemand zich niet moet aanstellen, tenzij het overduidelijk is dat je dit puur doet om de ander naar beneden te trappen.

Het zijn misschien niet de goede adviezen, maar het zijn adviezen. TS kan zelf kiezen waar hij wat mee kan en waarmee niet

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 20:45 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ons ego speelt altijd wel mee met wat we doen...

[..]

Ik weet ook niet precies hoe dat zou werken, maar het lijkt me wel waard om een keer uit te proberen bij wat gevoelige topics. Hoe het nu in topics gaat, geeft in ieder geval wel aan dat onze huidige methode niet vaak vruchten afwerpt, dus waarom niet.

Welkom op het internet, waar mensen hun ware aard laten zien ipv hun politiek correcte zelf.

Ik moet ook een motto hebben

Hero of R&P
I will be

Saviour of relations

Time to pass
Some gass

Die laatste is wat minder sterk vind ik zelf

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:43 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Oke, was was het complete motto dan?

Iets van: "Die rare meiz die maar geen tussenweg kan vinden"

Is niet echt een motto ofzo nee, maar ik weet niet meer precies hoe dat ding nou heette.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:46 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Welkom op het internet, waar mensen hun ware aard laten zien ipv hun politiek correcte zelf.

Haha dat is wel waar ja.

Maar ik ben zelf gewoon meer voor je schikken naar TS in hulptopics en je "ware aard" ergens anders laten zien. Maarja, dat ben ik.

Zo ben ik ook, soms denken mensen hier negatief over mij maar ik laat mijn ware aard wel ergens anders zien, niet hier.

Zet me wel aan het denken trouwens. Als ik jou mag maar je stelt dat je je ware aard hier niet toont...

Ik moet morgen wel werken trouwens nog dus kan niet echt langer dan nog een 1-2 uur hier zijn tenzij ik mezelf wat onnodig moe wil maken.

Je kan goed reflecteren. Dat is toch een kwaliteit?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:38 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

[..]

Wat een gelul. Je hoeft je er niks van aan te trekken nee maar dat maakt het niet normaal. Net als dat je je van een dreigement niks hoeft aan te trekken, maar dan ga je ook niet stellen dat het is omdat dit en dit en dit en bla. Een beetje positief gedrag is veel beter dan al het negatieve gedrag hier en is 10x zo nuttig. Op deze manier kan je alles wel gaan verheerlijken

Zegt degene die R&P / Het antwoord topic zonder emotie opende..

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:38 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:

Wat een gelul. Je hoeft je er niks van aan te trekken nee maar dat maakt het niet normaal. Net als dat je je van een dreigement niks hoeft aan te trekken, maar dan ga je ook niet stellen dat het is omdat dit en dit en dit en bla. Een beetje positief gedrag is veel beter dan al het negatieve gedrag hier en is 10x zo nuttig. Op deze manier kan je alles wel gaan verheerlijken

Zo is het ook met adviezen in de trant van "accepteer alles". Op zich nuttig, als iemand zich er wat van aantrekt. Maar hoe nuttig het is verschilt per persoon en hoe die sowieso al geneigd was het op te volgen en hoeveel moeite diegene kan doen. Dus zo kun je ieder advies gaan verheerlijken. Want als het niet werkt is het niet de schuld van wie het advies gaf.
Belangeloos iets voor een ander doen is natuurlijk sowieso altijd positief, maar dit begin idee zorgt voor hele wisselende uitkomsten en het is ook niet altijd even duidelijk voor wie de reageerder eigenlijk reageert als het niet voor zichzelf is, wanneer er dus advies wordt gegeven dat ieder normaal denkend mens wel weet , ben er zelf ook schuldig aan, zoals "moet je maar meer je best doen" of zo.
Het is niet compleet waardeloos maar of het echt ervoor zorgt dat mensen als ts hun probleem oplossen, ik denk het niet.

[ Bericht 5% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-01-2018 00:08:40 ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 22:58 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:
Zo ben ik ook, soms denken mensen hier negatief over mij maar ik laat mijn ware aard wel ergens anders zien, niet hier.

waarom niet? je bent toch anoniem dus wat maakt het uit? niemand weet wie je bent zolang je niet teveel prijsgeeft.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 21:22 schreef Googke het volgende:
Het lijkt alleen dat ik amper iets kan onthouden. Zelfs als iemand me vraagt ''haal dit, dit dit en dit en geef door waarvan de voorraad'' slaag ik erin iets te vergeten

Ik zou daarin ook waardeloos zijn hoor.

Maar jij kunt weer andere dingen. Sowieso communiceer je al goed in je posts in dit topic. Dat kan lang niet iedereen. En je schrijft mooi Vlaams

Er is heus wel iets te vinden wat aansluit op jouw goede punten.

Ow en werk hoeft ook niet persé leuk te zijn. Werken doe je om te vreten te hebben. Natuurlijk is het mooi meegenomen als je plezier hebt in je werk maar lang niet iedereen komt in die luxe situatie. Richt je dan gewoon meer op leuke dingen buiten het werk.

Gisteren dit tegengekomen:



https://www.goodreads.com(...)p-saying-you-re-fine

en ook dit:

5 Powerful Exercises To Increase Your Mental Strength

Dit spreekt mij persoonlijk heel erg aan. Ik heb wel de indruk dat het tegen de mentaliteit ingaat die tegenwoordig wordt nagestreefd.

Als ik voor mezelf spreek: ik loop ook tegen meerdere blokkades aan, waardoor ik mij ongelukkig voel met mezelf en mij belemmerd in mijn leven. Ik heb wel heel sterk de motivatie om dit te veranderen en ik blijf hoop putten dat het mogelijk is, want mensen kunnen leren en zich ontwikkelen. Maar ik word heel erg belemmerd door faalangst en gepieker; daardoor lukt het mij niet op eigen kracht en wil ik heel graag hulp.

Maar in mijn beleving zegt iedereen "Stop looking for a more powerfull you. You're fine!" In mijn geval is dat waarschijnlijk deels zelfsabotage. Maar ik heb daarbij ook het idee dat het wel enigszins realistisch is wat ik denk en voel. Kijk bijvoorbeeld om je heen: mensen worden steeds arroganter, gemakzuchtiger, lakser, egoïstischer en vooral minder krachtig.

Je zou mogen verwachten dat met al die psychische hulp en adviezen waar steeds meer mensen gebruik van maken mensen over het algemeen gelukkiger maar ook mentaal sterker zijn dan pakweg een paar decennia terug. Maar persoonlijk zie ik een averechts effect. Ik ga hiermee zeker niet de beschuldigende vinger wijzen naar de psychische hulpverlening. Ik denk eerder dat het te maken heeft dat de maatschappij in zijn geheel meer 'decadent' is geworden. We klagen wat af in Nederland, maar dingen gaan eigenlijk zo lang goed dat mensen het niet meer kennen hoe je met moeilijke situaties moet omgaan.

Om weer het pesten als voorbeeld te nemen. Als ik zeg dat slachtoffers van pestgedrag moeten leren beter voor zichzelf op te komen, krijg ik daar vaak kritiek op dat dit de omgekeerde wereld is. Het zijn de daders die zich dan moeten aanpassen, niet de slachtoffers. Het wordt zo geïnterpreteerd dat ik de schuld leg bij de slachtoffers. Ik vind dat erg jammer, want mijn betrokkenheid gaat juist naar het slachtoffer toe. Ik gun het hem dat hij sterker wordt. Stel dat jij het slachtoffer bent van pestgedrag, wat vind je erger? Het feit dat mensen gemeen tegen je doen? Of het feit dat jij niet in staat bent voor jezelf op te kunnen komen en je jezelf zwak en inferieur voelt?

Met de daders ben ik overigens niet eens bezig. Zij komen zichzelf trouwens wel tegen. Iemand die zich op de middelbare school als een stoere bink gedraagt door anderen naar beneden te trappen, wordt als volwassene echt niet meer gewaardeerd.


Kan jij je van je middelbare schooltijd dit soort dingen nog herinneren? Die gast (Snapking dus) vindt zichzelf heel erg stoer en dat figuur die je hoort lachen vindt het ook blijkbaar wel leuk. Maar wat denk jij ervan? Ik vind het gewoon heel erg zielig. Als ik daarbij was ... had ik er op zijn minst wat van gezegd, maar mijn handen jeuken eigenlijk om hem gewoon neer te hoeken, want ik vind dit zo ontzettend laf. Maar vooral dat het slachtoffer zo in elkaar duikt, raakt mij. Ik ken het gevoel. En ik zou hem juist dat gevoel willen geven "laat je niet door zo'n loser jezelf naar beneden trappen, want ook al voelt het niet zo voor je, hij is degene die zwak is en geen potentie heeft. Jij hebt (waarschijnlijk) wel veel potentie ... je moet alleen wat zelfverzekerder worden en van je af durven bijten en dat is zeker mogelijk!"

quote:

Op donderdag 11 januari 2018 16:56 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Gisteren dit tegengekomen:

[ afbeelding ]

https://www.goodreads.com(...)p-saying-you-re-fine

en ook dit:

5 Powerful Exercises To Increase Your Mental Strength

Dit spreekt mij persoonlijk heel erg aan. Ik heb wel de indruk dat het tegen de mentaliteit ingaat die tegenwoordig wordt nagestreefd.

Als ik voor mezelf spreek: ik loop ook tegen meerdere blokkades aan, waardoor ik mij ongelukkig voel met mezelf en mij belemmerd in mijn leven. Ik heb wel heel sterk de motivatie om dit te veranderen en ik blijf hoop putten dat het mogelijk is, want mensen kunnen leren en zich ontwikkelen. Maar ik word heel erg belemmerd door faalangst en gepieker; daardoor lukt het mij niet op eigen kracht en wil ik heel graag hulp.

Maar in mijn beleving zegt iedereen "Stop looking for a more powerfull you. You're fine!" In mijn geval is dat waarschijnlijk deels zelfsabotage. Maar ik heb daarbij ook het idee dat het wel enigszins realistisch is wat ik denk en voel. Kijk bijvoorbeeld om je heen: mensen worden steeds arroganter, gemakzuchtiger, lakser, egoïstischer en vooral minder krachtig.

Je zou mogen verwachten dat met al die psychische hulp en adviezen waar steeds meer mensen gebruik van maken mensen over het algemeen gelukkiger maar ook mentaal sterker zijn dan pakweg een paar decennia terug. Maar persoonlijk zie ik een averechts effect. Ik ga hiermee zeker niet de beschuldigende vinger wijzen naar de psychische hulpverlening. Ik denk eerder dat het te maken heeft dat de maatschappij in zijn geheel meer 'decadent' is geworden. We klagen wat af in Nederland, maar dingen gaan eigenlijk zo lang goed dat mensen het niet meer kennen hoe je met moeilijke situaties moet omgaan.

Om weer het pesten als voorbeeld te nemen. Als ik zeg dat slachtoffers van pestgedrag moeten leren beter voor zichzelf op te komen, krijg ik daar vaak kritiek op dat dit de omgekeerde wereld is. Het zijn de daders die zich dan moeten aanpassen, niet de slachtoffers. Het wordt zo geïnterpreteerd dat ik de schuld leg bij de slachtoffers. Ik vind dat erg jammer, want mijn betrokkenheid gaat juist naar het slachtoffer toe. Ik gun het hem dat hij sterker wordt. Stel dat jij het slachtoffer bent van pestgedrag, wat vind je erger? Het feit dat mensen gemeen tegen je doen? Of het feit dat jij niet in staat bent voor jezelf op te kunnen komen en je jezelf zwak en inferieur voelt?

Met de daders ben ik overigens niet eens bezig. Zij komen zichzelf trouwens wel tegen. Iemand die zich op de middelbare school als een stoere bink gedraagt door anderen naar beneden te trappen, wordt als volwassene echt niet meer gewaardeerd.

Snapking wenst wilkeurige jongen in de trein de kanker!!!!

Kan jij je van je middelbare schooltijd dit soort dingen nog herinneren? Die gast (Snapking dus) vindt zichzelf heel erg stoer en dat figuur die je hoort lachen vindt het ook blijkbaar wel leuk. Maar wat denk jij ervan? Ik vind het gewoon heel erg zielig. Als ik daarbij was ... had ik er op zijn minst wat van gezegd, maar mijn handen jeuken eigenlijk om hem gewoon neer te hoeken, want ik vind dit zo ontzettend laf. Maar vooral dat het slachtoffer zo in elkaar duikt, raakt mij. Ik ken het gevoel. En ik zou hem juist dat gevoel willen geven "laat je niet door zo'n loser jezelf naar beneden trappen, want ook al voelt het niet zo voor je, hij is degene die zwak is en geen potentie heeft. Jij hebt (waarschijnlijk) wel veel potentie ... je moet alleen wat zelfverzekerder worden en van je af durven bijten en dat is zeker mogelijk!"

Heftig, die video.

quote:

Op donderdag 11 januari 2018 19:52 schreef -mosrednA het volgende:
Als je nix te verliezen hebt kun je de gekste dingen gaan doen. Doe eens gek, dan ontdek je je ware kwaliteiten.

Waarom zou iemand uberhaupt kwaliteiten moeten ontdekken? Je hebt de luxe dat dit niet verplicht is. Ik ben het wel met de ts eens, dat gezever en die Amerikaanse mindset. Als je doodgaat boeit het ook niet meer of je nou wel of niet kwaliteiten bezat. Genoeg mensen op aarde, de kwaliteiten die je niet hebt heeft iemand anders wel. Er geforceerd naar zoeken hoeft niet.

quote:

Op donderdag 11 januari 2018 20:50 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom zou iemand uberhaupt kwaliteiten moeten ontdekken?

Omdat je van daaruit perspectief in je leven kan creeren.

Kwaliteiten hoeft niet perse te betekenen dat je goed kan schilderen, muzikaal ben of met iets in het guinness book of records kan komen. Een aardig persoon zijn is bijvoorbeeld ook een kwaliteit

quote:

Op donderdag 11 januari 2018 17:19 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Heftig, die video.

Ik heb dit soort dingen zelf meerdere malen meegemaakt en ook regelmatig gezien bij anderen. Dit soort gedrag kwam in mijn middelbare schooltijd in elke klas wel voor. Ik denk niet dat het sindsdien minder is geworden.

Wel heftig dat dit soort randmongolen tegenwoordig schijnbaar als voorbeeldfunctie worden neergezet in de media. Barbie is ook niet bepaald de ideale schoondochter met haar aso-gedrag. Maar juist door aso-gedrag en dom zijn ben je interessant voor de media. Maar goed, de media is ook corrupt als de pest.

Dat je bepaalde kwaliteiten niet hebt om een baan te vervullen betekent niet dat je er geen hebt. Als ik het zo lees is een slecht geheugen de hoofdoorzaak van je probleem. Geheugen valt gelukkig te trainen daar kan je dus aan werken om het te verbeteren, op heel veel manieren. Hetzelfde geldt voor zelfvertrouwen. Niet stressbestendig kan een gevolg zijn van deze dingen. Een baan hoort niet je persoonlijke leven te beïnvloeden naar mijn mening.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 04:13 schreef Virtuoszo het volgende:
Dat je bepaalde kwaliteiten niet hebt om een baan te vervullen betekent niet dat je er geen hebt. Als ik het zo lees is een slecht geheugen de hoofdoorzaak van je probleem. Geheugen valt gelukkig te trainen daar kan je dus aan werken om het te verbeteren, op heel veel manieren. Hetzelfde geldt voor zelfvertrouwen. Niet stressbestendig kan een gevolg zijn van deze dingen. Een baan hoort niet je persoonlijke leven te beïnvloeden naar mijn mening.

Maar hoe kun je geheugen trainen dan. Stel je hebt de volgende situaties:
- je leest iets of je denkt dat je het hebt gelezen en onthouden. Daardoor lijkt het niet nodig om het vaker te lezen gezien tijdgebrek. Maar daarna realiseer je je opeens dat je er niks van hebt onthouden of kom je erachter dat je feiten uit de tekst hebt verzonnen die eigenlijk heel anders waren bijv datum of tijd anders onthouden
- je noteert alles en legt het op een zichtbare plek maar dan vergeet je daar te kijken
- je zet het in je telefoon en laat je telefoon afgaan als herinnering. Maar dan vergeet je je telefoon van stil modus af te zetten
- je vergeet niet je telefoon van stil modus af te zettrn. Je leest de feiten en onthoud ze goed. Maar dan raak je afgeleid door dingen om je heen en vergeet je uberhaupt dat je dingen moest onthouden

Net zoals domme beslissingen maken. Alsof je dat af kan leren! Alleen in sommige gevallen dat de situatie precies hetzelfde is of je een feit verkeerd had. Maar de situatie is meestal anders. En dan denk je natuurlijk altijd dat een domme bedlissing de juiste is anders doe je het niet.

[ Bericht 4% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 12-01-2018 06:57:06 ]

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 06:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar hoe kun je geheugen trainen dan. Stel je hebt de volgende situaties:
- je leest iets of je denkt dat je het hebt gelezen en onthouden. Daardoor lijkt het niet nodig om het vaker te lezen gezien tijdgebrek. Maar daarna realiseer je je opeens dat je er niks van hebt onthouden of kom je erachter dat je feiten uit de tekst hebt verzonnen die eigenlijk heel anders waren bijv datum of tijd anders onthouden
- je noteert alles en legt het op een zichtbare plek maar dan vergeet je daar te kijken
- je zet het in je telefoon en laat je telefoon afgaan als herinnering. Maar dan vergeet je je telefoon van stil modus af te zetten
- je vergeet niet je telefoon van stil modus af te zettrn. Je leest de feiten en onthoud ze goed. Maar dan raak je afgeleid door dingen om je heen en vergeet je uberhaupt dat je dingen moest onthouden

Net zoals domme beslissingen maken. Alsof je dat af kan leren! Alleen in sommige gevallen dat de situatie precies hetzelfde is of je een feit verkeerd had. Maar de situatie is meestal anders. En dan denk je natuurlijk altijd dat een domme bedlissing de juiste is anders doe je het niet.

Alles valt te trainen. Als al het bovenstaande elke keer mis gaat zou ik toch eens de huisarts bellen.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 10:35 schreef DoubleDip het volgende:
Alles valt te trainen. Als al het bovenstaande elke keer mis gaat zou ik toch eens de huisarts bellen.

Heel veel mensen hebben dit. Minder gejaagd leven, begrijpend lezen en controleren kun je trainen, maar wanneer je niet weet wanneer je iets gaat vergeten en zo ja wat, dan kun je je daar van tevoren niet op voorbereiden lijkt mij.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 15:14 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
maar wanneer je niet weet wanneer je iets gaat vergeten en zo ja wat, dan kun je je daar van tevoren niet op voorbereiden lijkt mij.

Er vanuit gaan dat je het sowieso gaat vergeten en dus alles standaard gaan opschrijven.

Als blijkt dat het bij bepaalde zaken niet hoeft, kan je die dan weer minderen.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 15:20 schreef Cue_ het volgende:

Er vanuit gaan dat je het sowieso gaat vergeten en dus alles standaard gaan opschrijven.

Als blijkt dat het bij bepaalde zaken niet hoeft, kan je die dan weer minderen.

Je kunt toch niet alles altijd opschrijven? Moet je met een blocnote in je zak rondlopen. Dat doet toch bijna niemand? De TS kan dat niet op zijn werk doen waarschijnlijk, dan is die daar veel te veel tijd mee kwijt.

quote:

Op vrijdag 12 januari 2018 15:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Je kunt toch niet alles altijd opschrijven? Moet je met een blocnote in je zak rondlopen. Dat doet toch bijna niemand? De TS kan dat niet op zijn werk doen waarschijnlijk, dan is die daar veel te veel tijd mee kwijt.

ik heb liever dat iemand standaard zaken opschrijft het dan goed doet, dan dingen niet opschrijven ivm schaamte/tijd en daardoor zaken fout doet.
Aangezien fouten meer tijd kost over het algemeen dna goede voorbereiding.

En wie weet gaat het na 3x wel beter en kost het steeds minder tijd. Is het investeren wel waard.
Heb het nu ook puur over werk. En daarbuiten kan je evt dingen in je mobiel opslaan waarvan je denkt dat het handig is.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 19:33 schreef Googke het volgende:
Update: ik denk dat het idd komt door een afwezigheid van zelfvertrouwen en angst om iets achterlijks te doen voor negatieve reacties. Ik heb schrik dat ik achterlijk overkom... En net daarom gebeurt het wel eens terwijl toch het merendeel van de gevallen gewoon afloopt. Dit kan echt over belachelijk simpele dingen gaan:

Bv aanwijzingen voor iets te nemen waar iets ligt die goed zijn uitgelegd niet begrijpen of links vastnemen terwijl het rechts moet.

Ik neem ook alles persoonlijk op. Ja, soms sta ik voor de spiegel en zeg ik dat ik niks kan, het allemaal niet waard en dat de bus me beter goed had geraakt.

In feite heb je niks aan studeren. Ja, memorize op een andere manier is het. Mijn abstract redeneervermogen is daarnaast gewoon zo slecht dat ik niet eens een testoefening begreep en ja dat was zonder opgejaagd gevoel.

Ik moet een vertrouwenscursus gaan volgen want bij geen enkele baan zal ik op mijn gemak zijn en me niet verdenken van achterlijkheid.

Of ik graag die baan doe? Tja, werken moet nu eenmaal maar ik hou constant de tijd in de gaten ja.

Hmm... ik gun het je wel dat het zo makkelijk zou zijn om je dankzij een 'vertrouwenscursus' sterk genoeg te voelen om je angsten aan te gaan. Er bestaan wel diverse manieren om aan je zelfvertrouwen te werken. Maar die werken niet op de manier waar jij op hoopt.

Uit wat jij beschrijft maak ik op dat je dit eigenlijk je hele leven hebt, dus het gebrek aan zelfvertrouwen zit dan best diep en is ook helemaal in je manier van denken verweven. Daarom krijg je bijvoorbeeld hier van een aantal mensen kritiek dat je niet je best wilt doen. Je wilt het waarschijnlijk wel, maar door de jaren heen is je manier van denken zo gevormd dat je het instinctief uit de weg gaat. Dat verdwijnt niet met een paar maandjes hard aan de slag met een cursus.

Dus heeft het dan zin? denk je waarschijnlijk... En ik zeg je: het heeft absoluut zin! Je hebt nog een heel leven voor je. Dat jij je niet kan voorstellen dat een gelukkiger leven voor jou is weggelegd, betekent nog niet dat het er niet is. Je bent overigens niet de enige, want iedereen wordt op den duur geconfronteerd dat de dingen in het leven niet vanzelf gaan. Iedereen heeft een leerproces. Jouw leerproces is erachter komen wie je bent en wat je kan. Misschien voel je je zo waardeloos en slecht dat je dit juist eigenlijk niet wilt weten. Zo had ik mij ook altijd gevoeld in mijn leven. Ik liep voor mezelf weg omdat ik dacht dat ik een heel slecht persoon was. Maar stukje bij beetje kom ik erachter hoe het werkelijk zit en kom ik er ook achter dat ik niet bang voor mezelf hoef te zijn.

Wat ik je eerder adviseerde over het laten testen op ADHD en/of autisme. Ik raad je nog steeds aan dit te laten doen. Niet dat ik perse denk dat je het zou kunnen hebben, maar heel veel mensen die vele jaren zonder succes in therapie zijn gegaan, blijken uiteindelijk ADHD of autisme of allebei te hebben. Hoewel het beiden de meest gestelde diagnosen zijn binnen de psychiatrie, weten de meeste behandelaars er te weinig van om het te kunnen herkennen bij mensen, omdat kenmerken subtieler zijn of gemaskeerd kunnen worden door depressies, angststoornissen of een laag zelfbeeld. Daarbij zijn ADHD en autisme veel complexer dan veel mensen denken.

Het omgekeerde kan trouwens ook, dat mensen heel lang worden aangezien dat ze ADHD hebben of autisme, terwijl er juist een emotioneel probleem achter zit.

Ik zeg je dit, omdat mijn eigen ervaring helaas is dat behandelaars te snel conclusies trekken. Ik vermoedde zelf al zeker tien jaar lang dat ik ADHD zou kunnen hebben voordat die diagnose werd gesteld. Maar de behandelaars en nota bene zelfs behandelaars in een kliniek bleven maar volharden dat het allemaal kwam omdat ik teveel piekerde. Ik nam dat dus ook aan en ik nam ook aan dat alles te maken had met mijn vermeende onzekerheid en persoonlijkheidsproblemen. Ik werd weleens getest, maar dat was dan een psychiater die een kwartier de tijd neemt, alle ADHD-kenmerken afgaat en vervolgens concludeert dat het dat niet is en dat het allemaal komt door onzekerheid etc. Tja, als een psychiater zoiets zegt, zal het wel kloppen. En dat ik mezelf herken in de beschrijving van ADHD, wil nog niet zeggen dat ik het daarmee ook heb. En daarbij, ik heb een persoonlijkheidsstoornis en een verkeerd gedachtenpatroon, dus ik durfde mijzelf daardoor ook niet al te serieus te nemen.

Toch bleek ik elke keer maar vastlopen met structuur. De zoveelste psych die tegen mij gaat zeggen dat ik niet te streng voor mezelf moet zijn en mezelf moet gaan leren waarderen, zou absoluut niet gaan helpen. Ik heb mij rot gezocht op internet op zoek naar een psych of whatever die je helpt in geval je eigenlijk gewoon lui bent en te weinig zelfdiscipline hebt. Er speelt bij mij zeker onzekerheid en weinig eigenwaarde en ook wat shit uit mijn verleden, maar het is niet goed als dat dat elke keer wordt uitgemolken, want daarmee kom ik meer in een slachtofferrol. En ik zou mij beter voelen als ik minder kwetsbaar ben en de kracht heb om mijn problemen aan te gaan en op te lossen. Uiteindelijk kwam ik na lang tevergeefs zoeken weer uit op ADHD. Ik besloot mezelf nog een keer goed te laten testen, wel in de veronderstelling dat ik mezelf daarmee voor lul zet, aangezien alles wat ikzelf bedenk door zoveel mensen niet serieus genomen wordt. Blijk ik het wel degelijk te hebben. Alle testen bevestigden het. En dat betekent dus ook dat ik mezelf serieuzer mag nemen.

Ik hoop echt dat het bij jou niet zolang zal duren. Maar als het nodig is, moet je echt volhardend zijn. Ik heb vaak ervaren dat met name behandelaars van grote behandelinstellingen zoals de GGZ en PsyQ liever zelf bedenken wat jij hebt en verder jouw input niet serieus nemen. Ik heb ook vaak gemerkt dat ze trucjes gebruiken om je te manipuleren als ze merken dat jij teveel de leiding neemt in het gesprek. Als jij bijvoorbeeld bij je standpunt blijft waar zij het niet mee eens zijn, is de kans groot dat ze op jouw gevoel inspelen, want gevoel is niet concreet. Het zal best dat behandelaars serieus denken dat ze dit alleen maar doen voor jouw bestwil, maar als jij verder niet debiel bent moet wederkerige communicatie altijd mogelijk zijn.

Het kan best dat ze jou een bepaalde behandeling die jij graag wilt niet willen geven. En tuurlijk moet je bepaalde dingen van je behandelaar ook aannemen, ook al vind je het niet leuk of begrijp je het nog niet. Maar laat je niet afschepen met vage ontwijkende antwoorden. Dat hoef je van niemand te pikken en van hen dus ook niet.

Wat je ook kan helpen hiermee, is maatschappelijke hulp via de gemeente. Ik heb dat geloof ik al eerder gezegd overigens... Mocht je problemen gaan krijgen met psychische behandelinstellingen zoals ik die heb beschreven, dan kunnen deze mensen je wel bijstaan. Ook voor het geval "psychische behandeling" nog een stap te groot is voor je, is dit wel toegankelijker.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 19:33 schreef Googke het volgende:
Update: ik denk dat het idd komt door een afwezigheid van zelfvertrouwen en angst om iets achterlijks te doen voor negatieve reacties. Ik heb schrik dat ik achterlijk overkom... En net daarom gebeurt het wel eens terwijl toch het merendeel van de gevallen gewoon afloopt. Dit kan echt over belachelijk simpele dingen gaan:

Bv aanwijzingen voor iets te nemen waar iets ligt die goed zijn uitgelegd niet begrijpen of links vastnemen terwijl het rechts moet.

Ik neem ook alles persoonlijk op. Ja, soms sta ik voor de spiegel en zeg ik dat ik niks kan, het allemaal niet waard en dat de bus me beter goed had geraakt.

In feite heb je niks aan studeren. Ja, memorize op een andere manier is het. Mijn abstract redeneervermogen is daarnaast gewoon zo slecht dat ik niet eens een testoefening begreep en ja dat was zonder opgejaagd gevoel.

Ik moet een vertrouwenscursus gaan volgen want bij geen enkele baan zal ik op mijn gemak zijn en me niet verdenken van achterlijkheid.

Of ik graag die baan doe? Tja, werken moet nu eenmaal maar ik hou constant de tijd in de gaten ja.

Waarom laat je je niet eerst testen op ADHD?

Als je het blijkt te hebben, kun je vervolgens medicatie nemen en mogelijk zelfs hulp zoeken dat beter bij je past.

PastBlueRibbon en madam-april hebben niet alleen zelf ADHD, maar zijn ook slimme users.
Als zij gelijk aan ADHD denken, is het het echt wel waard om jezelf daarnaar te laten onderzoeken.
Ik denk zelf overigens ook dat het ADHD kan zijn (ik heb het misschien ook en iig trekjes ervan).

Of is er soms een reden waarom je het labeltje ADHD niet zou willen hebben?

quote:

Op zaterdag 13 januari 2018 22:05 schreef naoomx het volgende:
PastBlueRibbon en madam-april hebben niet alleen zelf ADHD, maar zijn ook slimme users.

Thanks! Leuk om te horen

Ik had eerst wel een sterker vermoeden bij TS dan nu. Sinds hij aangaf een keer een psychose te hebben gehad, denk ik dat het vanalles kan zijn.

Wat het ook is, het lijkt mij belangrijk dat hij eerst goed onderzocht wordt om duidelijk te krijgen wat er nou aan de hand is. Want pas dan kan je een goede behandeling opstellen.

Daar maak ik mij wel zorgen over. Zoals ik eerder in de 5000-woorden post aangaf: behandelaars denken het vaak beter te weten, maar als de diagnose eenmaal gesteld is wijken ze daar moeilijk vanaf.

Wat TS kan doen is zelf het initiatief nemen zich op ADHD te laten testen. De stoute schoenen aantrekken en dit ook niet met andere behandelaars overleggen, want die zeggen waarschijnlijk nee.

http://www.adhdcentraal.nl

Het wordt voor een groot deel vergoed, maar eigen risico etc moet hij geloof ik wel betalen. Hij kan altijd eerst een mail sturen en zijn problemen beschrijven. Ze zijn aardig daar en vrijblijvend. De testen die daar worden gedaan, zijn zo uitgebreid dat andere behandelaars er niet aan hoeven te twijfelen.

De kenmerken van ADHD komen bij ontzettend veel andere stoornissen ook voor. De onderzoeken hebben dus ook kennid van andere stoornissen, anders kunnen ze geen onderscheid maken en een goede diagnose stellen. Er komt altijd wat uit dus.

quote:

Op zondag 14 januari 2018 00:37 schreef Googke het volgende:
Bwa, no offence maar voorheen werd ADHD beschouwd als iets "voor die wat niet stil kunnen zitten". Ik had nooit gedacht dat het meer bevatte ofzo.

Misschien een domme vraag, maar hoe begin je aan zulke onderzoek? Je gaat naar de dokter, legt uit wat er is en dan vraag je een soort onderzoek aan?

In mijn geval ging ik ermee naar de huisarts, want ik ontdekte zelf dat ik mij wel herken in de beschrijving. Hij verwees mij door naar PsyQ voor een onderzoek.

Het niet stil kunnen zitten en druk zijn is iets wat andere mensen vooral opvalt.

ADHDers zelf merken het vooral omdat ze niet de dingen bereiken die ze willen. Ze halen lage cijfers op school omdat ze niet kunnen opletten en zich er niet toe kunnen zetten om huiswerk te maken. Ze kunnen geen structuur aanbrengen in hun leven. Omdat ze nogal impulsief en wat praten betreft flapuit kunnen zijn, komt het vaak voor dat ze door anderen worden onderschat of aangezien worden als onnozel en dom. ADHD-ers hebben het meestal prima door hoe ze op anderen overkomen en snappen het allemaal wel. De frustratie is nou juist dat ze hun gedrag niet kunnen sturen en aanpassen.

Als je van jezelf niet weet dat je ADHD hebt, voel je je ook niet ziek of gestoord. Je voelt je vooral lui en onvolwassen, omdat je niet bereikt wat leeftijdgenoten allemaal wel blijkt te lukken. Het lijkt in eerste instantie dat er verder niks aan de hand is, want zoveel mensen hebben moeite met concentreren en het is ook normaal dat mensen zich er niet toe kunnen zetten klusjes te doen die ze niet leuk vinden. Het verschil is dat het hen wel beter afgaat om zich aan de nodige routine te houden en zodoende kunnen studeren en daarnaast ook plek kunnen maken om hun huishouden te runnen, administratie op orde te houden en te socializen. En dat is hetgeen wat mensen met ADHD gewoon niet lukt, of ze nou streng zijn of lief zijn voor zichzelf, zich ertoe zetten om je aan routine te houden en dingen te doen die je moet doen in plaats van wilt doen, blijft altijd veel energie kosten.

ADD wordt vaak gezien als subvariant van ADHD, omdat mensen met ADD eerder passief zijn dan druk. Officieel is het nog steeds een andere vorm, maar tegenwoordig denkt men wel dat het eigenlijk op hetzelfde neerkomt. Je gedrag is niet alleen afhankelijk van ADHD maar ook van heel veel andere factoren. Bij ADD trekt het gedrag wat je bij ADHDers ziet meer naar binnen. In plaats van impulsief dingen doen op zoek naar kicks en uitdagingen, doet iemand met ADD dat meer in zijn eigen hoofd. Veel dagdromen en fantaseren. Hij zit juist meer in de passieve modus. Maar in de passieve modus vastzitten is ook iets wat mensen met ADHD kennen. Daarbij gaat ADHD vaak gepaard met cormobide stoornissen zoals depressies, angststoornissen, autisme, persoonlijkheidsstoornissen, bipolaire stoornissen. En die kunnen zoveel invloed hebben dat de ADHD maar niet wordt opgemerkt door behandelaars.

Autisme is ook veel complexer dan veel mensen denken.


Dit is een lange uitzending. Als je geen tijd/zin hebt om dat helemaal af te kijken, kan je er ook vlug doorheen scrollen. Het beeld over autisme wat hier neergezet wordt, is wat veel mensen denken, maar wat heel stigmatiserend is. Mensen die de diagnose autisme krijgen, kunnen het daar vaak heel moeilijk mee hebben. En dat is eigenlijk logisch, want cru gezegd denken veel mensen dat je met autisme een sociaal incompetente dwangmatige randdebiel zonder inlevingsvermogen bent. Het overgrote deel van mensen hebben geen verstandelijke beperking - ook geen licht verstandelijke beperking - en zijn daarmee niet dus absoluut niet debiel. De dwangmatigheid is eerder een gevolg van autisme in plaats van dat het bij de autisme op zich hoor. Daarbij heeft niet iedereen dat. En het vermeende gebrek aan inlevingsvermogen ligt ook een stuk genuanceerder. Het komt inderdaad voor dat mensen met ASS signalen niet kunnen oppikken of verbanden kunnen leggen en zich daarmee niet goed in de ander kunnen verplaatsen. Dat gaat meestal om subtiele signalen, zoals een bepaalde gezichtsuitdrukking. Als een persoon duidelijk overstuur is, merkt iemand met ASS dat uiteraard ook op. En het is zeker niet zo dat het verdriet van die persoon hem onberoerd laat. Integendeel zelfs. Er gebeurt dan zoveel in het hoofd van iemand met autisme, maar al die emoties, gedachten en prikkels kunnen geen eenheid vormen. Om te voorkomen dat hij zelf overstuur erdoor raakt, sluit hij zich af. Op de ander komt het over dat hij er niks bij voelt. Hij kan dat zelf misschien ook denken, want hij voelt het niet. Maar dat wil niet zeggen dat het er niet is. Iemand met autisme wil vaak juist heel graag iemand anders kunnen steunen, maar het lukt hem niet om daar op gepaste manier uiting aan te geven. Dat iemand met autisme toch betrokken is met je, kan je vaak wel merken aan andere dingen. Mijn moeder heeft autisme en zij is inderdaad niet de persoon waartegen je je gevoelens kan bespreken, want dat snapt ze niet goed. Maar tegelijkertijd is zij de liefste toegewijde moeder die mij nooit in de steek heeft gelaten en die mij onvoorwaardelijk zal blijven helpen en steunen

En excuus overigens voor het lange leesvoer

quote:

Op zondag 14 januari 2018 18:58 schreef JimmyDean het volgende:

[..]

Ja, daar moet je mee omgaan. Gewoon je plek in de circle of life vinden.

Succes.

Dat is het eigenlijk.

Tuurlijk moet je niet ervan uitgaan dat mensen alleen maar lief en goed zijn voor elkaar. Een beetje achterdocht en reserve kan ook goed zijn, anders zullen mensen misbruik van je maken. Een beetje strijd aangaan met elkaar maakt het leven ook wel interessant.

Maar mensen zijn meer dan alleen dat. Vriendschap, liefde en betrokkenheid maken ook deel uit van het leven.

Niemand weet waarom je een bachelor en rijbewijs hebt behaald met adhd.. omdat het niet bekend is of je adhd hebt..
Zelfs al zeggen psychologen van wel, dan kunnen ze het alsnog mis hebben omdat het niet is aangetoond jouw hersenen.
Maar in ieder geval krijg je dan hulp bij je adhd klachten zoals vergeetachtigheid, hoop ik ten minste voor je. Want in het beste (of juist slechtste) geval experimenteren ze met medicijnen en anders herhalen ze waarschijnlijk wat mensen hier hebben gezegd

Niet iedereen met ADHD is hetzelfde. Er zijn er ook die het wel hebben maar het staat hun functioneren niet in de weg.

Lees er wat over en besluit zelf of je er iets mee wilt of kunt.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:43 schreef Googke het volgende:

[..]

Volgens hem kan ik niet met mijn handen werken en moet het maar hoofdarbeid zijn. Uiteindelijk heb ik wel een diploma behaald, maar dat kan iedereen.

Gelijk heeft je Pa.

Wat voor bachelor heb je gehaald?

Ik ben ook van dertien steden en duizend ongelukken in handenarbeid. Mensen snapten nooit dat ik een Universitaire studie kon doen want het was toch logisch dat je met die simpele beweging een tomaat van een plant afhaalt. Ik moest dit rustig doen. Om vervolgens te horen dat ik een slome was (het moest toch rustig??) en logischer mijn werk paden moest kiezen.

quote:

Op dinsdag 9 januari 2018 19:43 schreef Googke het volgende:
Uiteindelijk heb ik wel een diploma behaald, maar dat kan iedereen.

Denk je dat?

Misschien lijkt het voor jou makkelijk omdat dit iets is waar jij goed in bent. Een bachelor-diploma behalen is niet voor iedereen vanzelfsprekend.

Probeer het idee los te laten dat je in alles slecht en minder bent.

Geen kwaliteiten? Kom op, als je zegt dat je een order snel vergeet zorg dan dat je jezelf helpt door het direct op te schrijven. Wat ik wil zeggen is dat wanneer je iets niet onder de knie hebt je datgene gewoon moet doen, veel doen totdat je er goed in bent. En falen betekent juist dat je op de goede weg bent, nooit opgeven en ieder moment, goed of slecht, van leren.
Dat slecht slapen is gewoon je kop die geen rust heeft. Veel nadenken en piekeren, jezelf helemaal gek maken. Onthoud dat je eigen gedachtes je grootste vijand zijn, je kan ze beter uitspreken met iemand dan in je hoofd laten. En logischerwijs ben je daardoor ook minder zelfverzekerd en dat straal je dan ook uit waardoor mensen een loopje met je proberen te nemen, vreselijk natuurlijk als je werkgever tegen je liegt maar jij laat het ook gebeuren. Je kan over veel praten met iedereen als je maar beleefd en duidelijk bent.
Laat dingen los waar je geen controle over hebt want die kan je toch niet beïnvloeden. Leef nu, het verleden is geweest, de toekomst komt vanzelf, alleen in het heden kan je invloed hebben op wat je doet. Dat je sport beoefent is goed als je daar rustig van wordt. Doe iets, anders dan je nu doet en zorg dat je weer de mooie dingen in het leven gaat zien. De wereld is voor iedereen hetzelfde, je kan je focussen op het mooie groene gras van de buurman maar daardoor zie je de prachtige paardenbloemen in je eigen tuin niet meer.

"Luck: Good luck and bad luck are the balance in action and the way the balance most affects our lives. Luck is manifested on many levels. There is the day-to-day luck, from little things like getting a good parking space or a bad one, to big things, such as winning the lottery or finding out you have cancer. Then there is the long-term luck. You are lucky if you are born with good looks, money, health, talent and intelligence. You are unlucky if you are born unattractive, poor, sickly and without talent or intelligence. Most people are in between the extremes, but it does not matter, because we are immortal, and it will all balance out. Luck will move back and forth; everyone will get equal amounts of good and bad luck." Bron: http://www.truthcontest.com/entries/the-present-universal-truth/

quote:

Op donderdag 1 februari 2018 15:56 schreef Googke het volgende:
Update: ik heb inmiddels een afspraak met een psycho gemaakt en ben ook doorverwezen naar een psychiater voor medicatie omdat ik mezelf vaak tegenspreek over m'n gedachten, mezelf constant verwijt etc. Ik heb ook ontslag genomen omdat ik inmiddels 3 weken gedegradeerd was tot winkelmedewerker en vrij weinig werk had; dan duren 8,5 uren lang. Met mijn mind en mood hield ik het ook niet meer vol.

Goed om te horen. Ik zou nu idd met jezelf aan de slag gaan en als het goed gaat op zoek gaan naar ander werk.

Goed bezig.

Realistische verwachtingen zullen je goed doen.
(i.e. ouders die tevreden zijn dat je überhaupt werk hebt)

Je hoeft geen wonderkind te zijn. Geen 'topbaan' (bestaat niet) te hebben. Wel trots zijn op wat WEL lukt.

Ook heb ik het vermoeden dat je veel in het leven zomaar kreeg, en nu opeens de realiteit voor je kiezen krijgt.

Nee hij kan niks
en dan zie je iemand zichzelf even haarfijn analyseren en dat perfect onder woorden brengen.