Gestopt met blowen.

Hoezo

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 13:20 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

Poepen is awesome.

Soms wel..Maarre..nog steeds gestopt?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 16:34 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

Yezzer!

Netjes.
Hoe onrustig voel je je?

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 16:50 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

Overdag, 0 problemen mee. Nu begint het langzaam te kriebelen, gisteren heb ik de hele avond in de keuken gestaan en alle groentehapjes voor de hele maand voor de kleine gemaakt. Ik kan in ieder geval niet op de bank zitten.

Ohh, je hebt een kind. Ja, dan snap ik dat je graag wilt stoppen. Dat moet een goede stimulator zijn..
Ik hoop voor je dat je het volhoudt! Succes

Maat, aventoe een jointje is niks mis mee.
Je zweert alchohol toch ook niet af tot je dood?
Gewoon de controle erover houden het leven is kort en aan het eind van de rit maakt het geen bal uit wat je wel of niet gedaan hebt, het is een van de dingen in het leven die heerlijk is.
Dus maak er op zijn tijd gebruik van maar laat het geen gebruik van jou maken.

quote:

Op zondag 7 januari 2018 23:03 schreef robijntjestralendwit het volgende:

[..]

15¤ is 15¤

Afzetter Pendule doet het gratis.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:31 schreef Terminuz het volgende:

[..]

Afzetter Pendule doet het gratis.

Maar die gebruikt zijn tanden.

Goed bezig, TS. Geen last met in slaap komen? Ik heb 3 weken naar het plafond liggen staren destijds, ook lollig.

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 18:12 schreef Stillemeneer het volgende:
Maat, aventoe een jointje is niks mis mee.
[..]

Wel als je nog een baby/peuter/kind hebt rondrennen.
Lijkt me geen goed voorbeeld en om zoveel meer redenen..
Maar met een joint als kind niet thuis slaapt, kan het wmb prima.

Ik ken veel ouders die blowen. Sommigen maken er idd een puinzooi van, anderen functioneren prima..itt ouders die [dagelijks] drinken..

quote:

Op zondag 7 januari 2018 22:45 schreef robijntjestralendwit het volgende:
Zojuist al mijn draai-spullen weggegooid. Vind het al een tijdje genoeg en was er vandaag helemaal klaar mee. Gaat met tijden wel lastig worden, maar moet maar een ruggengraat kweken.

Klacht: te slap geweest om dit eerder te doen.

Inb4: junkie, aso, pauper.
Allemaal waar, ik weet dat de gemiddelde Fok!ker geen zwaktes kent.

Stap over naar het blowen van piemels als substituut.

[ Bericht 0% gewijzigd door Atak op 11-01-2018 09:06:20 ]

quote:

Op woensdag 10 januari 2018 19:00 schreef Kim-Holland het volgende:

[..]

Wel als je nog een baby/peuter/kind hebt rondrennen.
Lijkt me geen goed voorbeeld en om zoveel meer redenen..
Maar met een joint als kind niet thuis slaapt, kan het wmb prima.

Ik ken veel ouders die blowen. Sommigen maken er idd een puinzooi van, anderen functioneren prima..itt ouders die [dagelijks] drinken..

Als je kind slaapt kun je er toch gewoon een opsteken?

Ik ben sinds 12 dagen cold turkey gestopt met blowen en voel de behoefte om dat hier met jullie te delen. Dit klinkt voor sommige welicht alsof ik aardig op weg ben maar heb het vermoeden dat dit toch helaas niet helemaal waar is en merk dat ik op dit moment een steuntje in de rug nodig heb en doe dat door hier mijn verhaal te delen. Met uitzondering van wat vrienden is niemand in mijn directe omgeving op de hoogte van de ernst van mijn probleem, zelfs mijn vriendin waarmee ik inmiddels 1 jaar samenwoon heeft absoluut geen idee.

Kort samengevat: ik blow al heel lang en heel veel. Op mijn 16e ben ik hier door middel van min vrienden mee in aanraking gekomen en heb nu inmiddels dus ruim 12 jaar geblowt waarvan toch zeker de laatste 10 jaar dagelijks gebruik. Gedurende de laatste 8 jaar heeft dit extremer vormen aangenomen waarbij ik soms al 2 joints achter de kiezen had voordat ik 's ochtends op mijn werk verscheen en eindigde de dag vaak in de range van 5 tot 8 stuks in totaal. Dit klinkt voor sommige welicht absurd maar is voor mij wel heel lang realiteit geweest. Er is voor mij eigenlijk totaal geen aanleiding om hiermee door te gaan. Ik kom uit een net gezin en op een of andere manier heb ik toch altijd redelijk kunnen functioneren op school en werk. Ik heb ook een vrij serieuze baan op kantoor waarbij ik zelfs leiding moet geven aan andere.

Als ik eerlijk terug kijk zíjn de enige dagen in deze 10 jaar dat ik geen wiet heb aangeraakt de dagen dat ik op vakantie was, simpelweg omdat ik op dat moment gewoon geen beschikking erover had en dat geldt helaas ook zeker niet voor iedere vakantie want zodra ik ook in het buitenland de mogelijkheid zag kon ik er helaas niet vanaf blijven.

Van deze 12 dagen dat ik momenteel gestopt ben heb ik er 10 doorgebracht in het buitenland en deze dagen waren uiteraard het makkelijkst desondanks de eerste 2 weken vaak juist als het moeilijkst worden bestempeld. Vandaag heb ik denk ik voor het eerst in 8 jaar een doorsnee werkdag op kantoor overleefd zonder mij eraan te vergrijpen en merk dat het proces voor mij nu pas echt is begonnen. Uiteraard heb ik me in deze jaren al meerdere keren voorgenomen te stoppen en meestal na een vakantie waardoor ik al even niet had gebruikt. In vrijwel alle gevallen faalde deze pogingen al op de eerste dag dat ik terug was en kon ik het niet weerstaan toch even de coffeeshop aan te doen bij terugkomst. Soms als beloning en soms als zijnde excuus omdat ik niet goed met mijn emoties kon omgaan.

Gedurende de laatste 12 dagen slaap ik slecht, ben ik snel geiriteerd, heb last van opvliegers en heb best wel een leeg gevoel van binnen. Om eerlijk te zijn vind ik het momenteel erg lastig om met de gedachten te leven dat ik nooit meer die dagelijkse momentjes heb waarbij ik door het gebruik van wiet even tot mezelf kan komen. Ik ben echter wel vastberaden om hier volledig mee te stoppen. Ik wil niet op het moment komen dat ik langer in mijn leven met- als zonder doe en ben get spuugzat om mijzelf en mijn omgeving voor de gek te blijven houden.

Ik hoop door het hier van mij af te schrijven nu toch echt eens de stap echt ga maken en zal indien gewenst zo nu en dan een update geven. Ik hoop daarnaast hier ervaringsdeskundige te treffen die mij hier wellicht bij kunnen helpen met tips. Ik ben in het verleden uiteraard al eens bij mijn huisarts en een psycholoog langs geweest maar ook zij hebben mij hier totaal niet bij kunnen helpen. Het wordt een lange en moeilijke strijd maar nu ik rillend op de bank lig geeft mij deze eerste werkdag zonder mij toch enigzins vertrouwen. Ik hoop dat het mij morgen net zo goed afgaat als vandaag.

Ja de eerste periode kan zwaar zijn. Maar je bent goed op weg. 10 jaar is lang, probeer andere afleiding te zoeken. Hoe heb je het ooit verborgen kunnen houden voor je vriendin?

Ondergeschikt

quote:

Op maandag 14 oktober 2019 21:37 schreef 49euro het volgende:
Ik ben sinds 12 dagen cold turkey gestopt met blowen en voel de behoefte om dat hier met jullie te delen. Dit klinkt voor sommige welicht alsof ik aardig op weg ben maar heb het vermoeden dat dit toch helaas niet helemaal waar is en merk dat ik op dit moment een steuntje in de rug nodig heb en doe dat door hier mijn verhaal te delen. Met uitzondering van wat vrienden is niemand in mijn directe omgeving op de hoogte van de ernst van mijn probleem, zelfs mijn vriendin waarmee ik inmiddels 1 jaar samenwoon heeft absoluut geen idee.

Kort samengevat: ik blow al heel lang en heel veel. Op mijn 16e ben ik hier door middel van min vrienden mee in aanraking gekomen en heb nu inmiddels dus ruim 12 jaar geblowt waarvan toch zeker de laatste 10 jaar dagelijks gebruik. Gedurende de laatste 8 jaar heeft dit extremer vormen aangenomen waarbij ik soms al 2 joints achter de kiezen had voordat ik 's ochtends op mijn werk verscheen en eindigde de dag vaak in de range van 5 tot 8 stuks in totaal. Dit klinkt voor sommige welicht absurd maar is voor mij wel heel lang realiteit geweest. Er is voor mij eigenlijk totaal geen aanleiding om hiermee door te gaan. Ik kom uit een net gezin en op een of andere manier heb ik toch altijd redelijk kunnen functioneren op school en werk. Ik heb ook een vrij serieuze baan op kantoor waarbij ik zelfs leiding moet geven aan andere.

Als ik eerlijk terug kijk zíjn de enige dagen in deze 10 jaar dat ik geen wiet heb aangeraakt de dagen dat ik op vakantie was, simpelweg omdat ik op dat moment gewoon geen beschikking erover had en dat geldt helaas ook zeker niet voor iedere vakantie want zodra ik ook in het buitenland de mogelijkheid zag kon ik er helaas niet vanaf blijven.

Van deze 12 dagen dat ik momenteel gestopt ben heb ik er 10 doorgebracht in het buitenland en deze dagen waren uiteraard het makkelijkst desondanks de eerste 2 weken vaak juist als het moeilijkst worden bestempeld. Vandaag heb ik denk ik voor het eerst in 8 jaar een doorsnee werkdag op kantoor overleefd zonder mij eraan te vergrijpen en merk dat het proces voor mij nu pas echt is begonnen. Uiteraard heb ik me in deze jaren al meerdere keren voorgenomen te stoppen en meestal na een vakantie waardoor ik al even niet had gebruikt. In vrijwel alle gevallen faalde deze pogingen al op de eerste dag dat ik terug was en kon ik het niet weerstaan toch even de coffeeshop aan te doen bij terugkomst. Soms als beloning en soms als zijnde excuus omdat ik niet goed met mijn emoties kon omgaan.

Gedurende de laatste 12 dagen slaap ik slecht, ben ik snel geiriteerd, heb last van opvliegers en heb best wel een leeg gevoel van binnen. Om eerlijk te zijn vind ik het momenteel erg lastig om met de gedachten te leven dat ik nooit meer die dagelijkse momentjes heb waarbij ik door het gebruik van wiet even tot mezelf kan komen. Ik ben echter wel vastberaden om hier volledig mee te stoppen. Ik wil niet op het moment komen dat ik langer in mijn leven met- als zonder doe en ben get spuugzat om mijzelf en mijn omgeving voor de gek te blijven houden.

Ik hoop door het hier van mij af te schrijven nu toch echt eens de stap echt ga maken en zal indien gewenst zo nu en dan een update geven. Ik hoop daarnaast hier ervaringsdeskundige te treffen die mij hier wellicht bij kunnen helpen met tips. Ik ben in het verleden uiteraard al eens bij mijn huisarts en een psycholoog langs geweest maar ook zij hebben mij hier totaal niet bij kunnen helpen. Het wordt een lange en moeilijke strijd maar nu ik rillend op de bank lig geeft mij deze eerste werkdag zonder mij toch enigzins vertrouwen. Ik hoop dat het mij morgen net zo goed afgaat als vandaag.

Wauw wat een verhaal. Bedenk dat je nieuwe gewoonte erin moet slijten. Na tien jaar duurt dat even, maar het gaat je lukken. Denk aan het feit dat je je omgeving straks niet meer voor liegt, dat voelt gewoon erg fijn.

Je kan heel trots op jezelf zijn dat je de eerste dag gehaald, die is zo moeilijk na zo'n stap.

Heb je leuke hobby's? Iets waar je je tijd in kwijt kunt?

Ik heb ook redelijk veel geblowd vroeger is inmiddels 20 jaar geleden ofzo ik was er gewoon klaar mee

quote:

Op maandag 14 oktober 2019 21:40 schreef SebbeSwensje het volgende:

[..]

Dit zijn de betere berichten. Lekker bezig maat!

Ik dacht even dat ljr terug was