Broer verpest oudejaarsborrel (en jubileum ouders)

quote:

Op zondag 31 december 2017 01:43 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
DM gehad, zo even lezen

quote:

Op zondag 31 december 2017 01:31 schreef Werkman het volgende:
Dit jaar besloot die ouwe om dit jaar geen kerstdiner te organiseren. (Zoals twee jaar terug verpest door mijn broer KLB / Broer verkloot kerstdiner voor kringlooppersoneel... )
Nee, dit keer besloot ie een ’’oudejaarsborrel’’ te houden. In principe dezelfde opzet, alleen niet voor de kerst maar vandaag op de avond van 29 december, de laatste werkdag van de kringloop want met oudjaarsdag en nieuwjaarsdag gooit die ouwe de tent dicht om iedereen de gelegenheid te geven oud en nieuw in familieverband te vieren.

Deze verandering in datum had ook te maken met de verjaardag van mijn moeder en het feit dat zij en die ouwe dan ook precies 50 jaar getrouwd zijn! Ja, verjaardag en trouwdag in één dus!
Dus behalve het voltallige kringloop-personeel was ook de hele bubs kinderen en andere familie aanwezig.
Koste nog moeite werden gespaard, de winkel ging vroeger dicht, de koopwaar en verkoopstallingen werden opzij gepleurd en er werden lange rijen tafels neer gezet in de bovenzaal van de kringloopwinkel.
Peperdure catering met hapjes en drankjes, bier en ingehuurde muzikanten (normaliter moeten we het met de stereo en een stapel Cd's doen)
De kerstboom stond nog in vol ornaat en stond aan het einde van de tafel met daar de ereplaatsen voor het bruidspaar en de jarige job.
Er stond een hoop op het programma, waaronder ook iets met gedichten.
Personeel, kinderen en andere gasten mochten een gedicht voor elkaar, maar ook voor het bruidspaar onder de boom leggen, hiervan werden er dan een paar geselecteerd en voor gelezen.
Daarover later meer...

Nu was er voorgaande jaren echter een beetje gezeik geweest over de verspilling van eten…
Het is natuurlijk een sociale werkplek en er werken nogal wat asielzoekers en boomknuffellaars.
Nu heb je daar gewoonlijk niet al te veel last van, maar er onder deze groep waren er een paar die moeilijk deden over het feit dat de overblijfselen van de vorige schranspartijen lukraak in de restcontainer werd gesodemieterd. Je weet wel...Derde wereld annex welvaartsgelul..moeilijk doen..blablabla..
Afijn! Om het voor iedereen leuk en acceptabel te houden heeft die ouwe aan die paar geitenwollen sokken beloofd om er voor te zorgen dat wat overbleef niet verspild zou worden!
Krelis kwam namelijk ook met de tractor en de aanhanger en besloten was om de resten maar aan hem mee te geven als veevoer voor de varkens...weinig elegant, maar inderdaad geen verspilling, daar waren ze het dan gelukkig over eens, probleem opgelost!

Terwijl iedereen zich het zweet tussen de bilnaad werkte om het grote feest mogelijk te maken ging dit alles langs mijn broer heen...die had zijn eigen plannen.
Mijn broer had namelijk een oogje op Marietje, Marietje was een lekker jong ding van laat in de twintig. Zij was sinds kort in de kringloop komen werken achter de kassa.
Zij en die lamlul hadden elkaar echter al veel eerder leren kennen, mijn broer en Marietje hadden een paar jaar geleden namelijk iets gehad…
Zoals ik al eens eerder gezegd heb, mijn broer is niet geheel onaantrekkelijk voor vrouwen.
Alleen als ze hem langer leren kennen als de klapmongool dat ie is gaan ze weg, zoals iedereen trouwens. Zo ook Marietje, ze was aardig en vriendelijk, maar daar kon ie het mee doen.
Het antwoord op zijn herhaalde vraag om een dat werd steevast beantwoord met ’’nee’’

Maar daar nam mijn broer geen genoegen mee! Hij had het plan opgevat om speciaal voor Marietje een gedicht te schrijven! Deze zou hij dan in een rode geparfumeerde envelop onder de kerstboom leggen met haar naam er op, de bedoeling was dan dat zij die zou pakken om te lezen.
Ijverig als een gladiool zat die lamlul als Jules deelder te pennen in het kantoor van die ouwe...hij had zijn gedicht klaar en likte net de envelop dicht..hij wilde net de naam van Marietje er op schrijven toen ie gestoord werd door die ouwe ’’KOM JE OOK NOG HELPEN LAMLUL !!!’’
Terwijl ie mijn broer bij de kraag greep en meesleurde de winkelruimte in.
De envelop werd even later echter gevonden door mijn zus, die hem op het bureau zag liggen en zo attent was om hem voor mijn broer onder de kerstboom te leggen…

De avond was aangebroken! De hele tent zat vol met circa 80 personen en iedereen had het gezellig en had zich vol gevreten, men liet zich het wijn en bier goed smaken en het moment was bijna aangebroken om te toasten voor het bruidspaar en te zingen en te speechen, ook de hiep hiep hoera voor mijn moeder mocht niet ontbreken.
Mijn broer had in het bijzonder van het bier genoten...zo zat als een tor zat ie naast Marietje haar kapot te vervelen met gezeik en onverstaanbaar dronkemansgelal.
Het werd op een gegeven moment zo erg dat ie op begon te vallen en hier besloot mijn zus in te grijpen, ze was met een paar meiden bezig de tafel af te ruimen en het was aan mijn broer om de zak met etensresten bij Krelis achter op de aanhanger van de tractor te gooien, wat ie dan ook deed.
Echter , op het moment dat ie met de levensgrote containerzak weg wilde lopen, riep die ouwe net iedereen weer naar de tafel toe! Met zijn bezopen kop gooide ie haastig de containerzak met etensresten uit het raam waaronder de aanhanger van Krelis stond op de parkeerplaats.

Er was getoast, eer was gelukgewenst en die ouwe had gespeecht en eht personeel bedankt voor de moeite het afgelopen jaar.
Het was nu tijd om de gedichten te lezen. Gedicht na gedicht werd onder de boom vandaan gepakt, voorgelezen voor diegene voor wie het bedoeld was.
Eerst personeelsleden voor elkaar, met humor, plezier en complimenten voor elkaar, en daarna voor het bruidspaar. Gedicht na gedicht van de kinderen volgde, ook mijn gekonkel werd met plezier ontvangen...

Mijn moeder zou uiteindelijk het laatste gedicht pakken en zelf voorlezen...uitgerekend pakte ze een rode envelop waarop stond ’’VOOR MA’’ echter, dit was het gedicht van mijn broer voor Marietje geschreven had! Omdat hij echter door die ouwe ruw werd onderbroken was ie niet verder gekomen met het schrijven van haar naam dan de eerste twee letters...’’Ma’’
Mijn moeder snikte nog van geluk van die avond en begon hard op te lezen…

’’Lieverd, met heimwee denk ik terug aan die tijden van weleer, dat ik me bij jou geborgen en veilig voelde keer op keer, je lieve zorgen, zonder gedachten aan morgen…
Jij was er altijd voor mij, en je maakte mij toen erg blij..
Je hield me vast als ik je nodig had, met je warme lijf en je liefde, tintelend vond ik dat…
Ik denk nog met weemoed aan die tijd, en die ben ik jammer genoeg kwijt.
Ik kreeg van jouw lijf nooit genoeg, en zeg nou zelf, jij was het ook die hetzelfde van mij vroeg.
Want ook al weet niemand het ondanks alle schijn, je weet dat je altijd de mijne zal zijn.
Herinner je nog onze wandelingen hand en hand, en onze vrijpartijen op het strand.
Oh, schat, kreeg ik 'm maar eenmaal terug die dag, dat ik tussen je zachte enorme borsten lag...’'

Getekend: je lieve Rick''
(Mijn broers naam, de enige die daar zo heet. Plus onmiskenbaar zijn handschrift. Dus geen misverstand over de afzender mogelijk)

Na het voorlezen hiervan bleef mijn moeders bek open hangen, net als van ieder ander die had staan luisteren...die ouwe stikte de moord in een stuk cake en mijn moeder viel verdoofd achterover in haar stoel..
Ondertussen kwamen er een Ethiopische asielzoeker en een geitenwollen trut van streek de winkel binnen alwaar ze tierden en brulden dat ze onder de voedselresten zaten, ze stonden buiten een sigaretje te roken naast de tractor van Krelis…Pal onder het raam… De Ethiopiër was buiten zichzelf van woede en de geitenwollen trut vroeg of dit het nieuwe beleid was om verspilling tegen te gaan.
Die ouwe hoorde het echter niet meer...hij was te druk om met één hand de luchtpijp van mijn broer dicht te knijpen en met de andere om de hersens van mijn broer in te slaan met het miniatuur kerststalletje wat naast de kerstboom stond…

Klacht: Wederom waren ook de kerstpakketten dit jaar weer verkeerd verzonden, een dakloze die wel eens komt vegen op het terrein van de kringloop en die net een nieuwe kartonnen doos van de gemeente had gekregen kreeg het pakket wat bedoeld was voor een pas getrouwd stel, een theeservies met een kaart ’’Veel geluk in het nieuwe huis’’

En een schizo die stemmen hoort en die in een psychiatrische kliniek zit en af en toe komt helpen als ie met verlof is kreeg een pakket voor een medewerker die zend-amateur was, namelijk een koptelefoon met de tekst ’’Dat je dit jaar nog veel en beter van je vrienden mag horen!’’

Beste wensen iedereen!

quote:

Op zondag 31 december 2017 01:31 schreef Werkman het volgende:
Dit jaar besloot die ouwe om dit jaar geen kerstdiner te organiseren. (Zoals twee jaar terug verpest door mijn broer KLB / Broer verkloot kerstdiner voor kringlooppersoneel... )
Nee, dit keer besloot ie een ’’oudejaarsborrel’’ te houden. In principe dezelfde opzet, alleen niet voor de kerst maar vandaag op de avond van 29 december, de laatste werkdag van de kringloop want met oudjaarsdag en nieuwjaarsdag gooit die ouwe de tent dicht om iedereen de gelegenheid te geven oud en nieuw in familieverband te vieren.

Deze verandering in datum had ook te maken met de verjaardag van mijn moeder en het feit dat zij en die ouwe dan ook precies 50 jaar getrouwd zijn! Ja, verjaardag en trouwdag in één dus!
Dus behalve het voltallige kringloop-personeel was ook de hele bubs kinderen en andere familie aanwezig.
Koste nog moeite werden gespaard, de winkel ging vroeger dicht, de koopwaar en verkoopstallingen werden opzij gepleurd en er werden lange rijen tafels neer gezet in de bovenzaal van de kringloopwinkel.
Peperdure catering met hapjes en drankjes, bier en ingehuurde muzikanten (normaliter moeten we het met de stereo en een stapel Cd's doen)
De kerstboom stond nog in vol ornaat en stond aan het einde van de tafel met daar de ereplaatsen voor het bruidspaar en de jarige job.
Er stond een hoop op het programma, waaronder ook iets met gedichten.
Personeel, kinderen en andere gasten mochten een gedicht voor elkaar, maar ook voor het bruidspaar onder de boom leggen, hiervan werden er dan een paar geselecteerd en voor gelezen.
Daarover later meer...

Nu was er voorgaande jaren echter een beetje gezeik geweest over de verspilling van eten…
Het is natuurlijk een sociale werkplek en er werken nogal wat asielzoekers en boomknuffellaars.
Nu heb je daar gewoonlijk niet al te veel last van, maar er onder deze groep waren er een paar die moeilijk deden over het feit dat de overblijfselen van de vorige schranspartijen lukraak in de restcontainer werd gesodemieterd. Je weet wel...Derde wereld annex welvaartsgelul..moeilijk doen..blablabla..
Afijn! Om het voor iedereen leuk en acceptabel te houden heeft die ouwe aan die paar geitenwollen sokken beloofd om er voor te zorgen dat wat overbleef niet verspild zou worden!
Krelis kwam namelijk ook met de tractor en de aanhanger en besloten was om de resten maar aan hem mee te geven als veevoer voor de varkens...weinig elegant, maar inderdaad geen verspilling, daar waren ze het dan gelukkig over eens, probleem opgelost!

Terwijl iedereen zich het zweet tussen de bilnaad werkte om het grote feest mogelijk te maken ging dit alles langs mijn broer heen...die had zijn eigen plannen.
Mijn broer had namelijk een oogje op Marietje, Marietje was een lekker jong ding van laat in de twintig. Zij was sinds kort in de kringloop komen werken achter de kassa.
Zij en die lamlul hadden elkaar echter al veel eerder leren kennen, mijn broer en Marietje hadden een paar jaar geleden namelijk iets gehad…
Zoals ik al eens eerder gezegd heb, mijn broer is niet geheel onaantrekkelijk voor vrouwen.
Alleen als ze hem langer leren kennen als de klapmongool dat ie is gaan ze weg, zoals iedereen trouwens. Zo ook Marietje, ze was aardig en vriendelijk, maar daar kon ie het mee doen.
Het antwoord op zijn herhaalde vraag om een dat werd steevast beantwoord met ’’nee’’

Maar daar nam mijn broer geen genoegen mee! Hij had het plan opgevat om speciaal voor Marietje een gedicht te schrijven! Deze zou hij dan in een rode geparfumeerde envelop onder de kerstboom leggen met haar naam er op, de bedoeling was dan dat zij die zou pakken om te lezen.
Ijverig als een gladiool zat die lamlul als Jules deelder te pennen in het kantoor van die ouwe...hij had zijn gedicht klaar en likte net de envelop dicht..hij wilde net de naam van Marietje er op schrijven toen ie gestoord werd door die ouwe ’’KOM JE OOK NOG HELPEN LAMLUL !!!’’
Terwijl ie mijn broer bij de kraag greep en meesleurde de winkelruimte in.
De envelop werd even later echter gevonden door mijn zus, die hem op het bureau zag liggen en zo attent was om hem voor mijn broer onder de kerstboom te leggen…

De avond was aangebroken! De hele tent zat vol met circa 80 personen en iedereen had het gezellig en had zich vol gevreten, men liet zich het wijn en bier goed smaken en het moment was bijna aangebroken om te toasten voor het bruidspaar en te zingen en te speechen, ook de hiep hiep hoera voor mijn moeder mocht niet ontbreken.
Mijn broer had in het bijzonder van het bier genoten...zo zat als een tor zat ie naast Marietje haar kapot te vervelen met gezeik en onverstaanbaar dronkemansgelal.
Het werd op een gegeven moment zo erg dat ie op begon te vallen en hier besloot mijn zus in te grijpen, ze was met een paar meiden bezig de tafel af te ruimen en het was aan mijn broer om de zak met etensresten bij Krelis achter op de aanhanger van de tractor te gooien, wat ie dan ook deed.
Echter , op het moment dat ie met de levensgrote containerzak weg wilde lopen, riep die ouwe net iedereen weer naar de tafel toe! Met zijn bezopen kop gooide ie haastig de containerzak met etensresten uit het raam waaronder de aanhanger van Krelis stond op de parkeerplaats.

Er was getoast, eer was gelukgewenst en die ouwe had gespeecht en eht personeel bedankt voor de moeite het afgelopen jaar.
Het was nu tijd om de gedichten te lezen. Gedicht na gedicht werd onder de boom vandaan gepakt, voorgelezen voor diegene voor wie het bedoeld was.
Eerst personeelsleden voor elkaar, met humor, plezier en complimenten voor elkaar, en daarna voor het bruidspaar. Gedicht na gedicht van de kinderen volgde, ook mijn gekonkel werd met plezier ontvangen...

Mijn moeder zou uiteindelijk het laatste gedicht pakken en zelf voorlezen...uitgerekend pakte ze een rode envelop waarop stond ’’VOOR MA’’ echter, dit was het gedicht van mijn broer voor Marietje geschreven had! Omdat hij echter door die ouwe ruw werd onderbroken was ie niet verder gekomen met het schrijven van haar naam dan de eerste twee letters...’’Ma’’
Mijn moeder snikte nog van geluk van die avond en begon hard op te lezen…

’’Lieverd, met heimwee denk ik terug aan die tijden van weleer, dat ik me bij jou geborgen en veilig voelde keer op keer, je lieve zorgen, zonder gedachten aan morgen…
Jij was er altijd voor mij, en je maakte mij toen erg blij..
Je hield me vast als ik je nodig had, met je warme lijf en je liefde, tintelend vond ik dat…
Ik denk nog met weemoed aan die tijd, en die ben ik jammer genoeg kwijt.
Ik kreeg van jouw lijf nooit genoeg, en zeg nou zelf, jij was het ook die hetzelfde van mij vroeg.
Want ook al weet niemand het ondanks alle schijn, je weet dat je altijd de mijne zal zijn.
Herinner je nog onze wandelingen hand en hand, en onze vrijpartijen op het strand.
Oh, schat, kreeg ik 'm maar eenmaal terug die dag, dat ik tussen je zachte enorme borsten lag...’'

Getekend: je lieve Rick''
(Mijn broers naam, de enige die daar zo heet. Plus onmiskenbaar zijn handschrift. Dus geen misverstand over de afzender mogelijk)

Na het voorlezen hiervan bleef mijn moeders bek open hangen, net als van ieder ander die had staan luisteren...die ouwe stikte de moord in een stuk cake en mijn moeder viel verdoofd achterover in haar stoel..
Ondertussen kwamen er een Ethiopische asielzoeker en een geitenwollen trut van streek de winkel binnen alwaar ze tierden en brulden dat ze onder de voedselresten zaten, ze stonden buiten een sigaretje te roken naast de tractor van Krelis…Pal onder het raam… De Ethiopiër was buiten zichzelf van woede en de geitenwollen trut vroeg of dit het nieuwe beleid was om verspilling tegen te gaan.
Die ouwe hoorde het echter niet meer...hij was te druk om met één hand de luchtpijp van mijn broer dicht te knijpen en met de andere om de hersens van mijn broer in te slaan met het miniatuur kerststalletje wat naast de kerstboom stond…

Klacht: Wederom waren ook de kerstpakketten dit jaar weer verkeerd verzonden, een dakloze die wel eens komt vegen op het terrein van de kringloop en die net een nieuwe kartonnen doos van de gemeente had gekregen kreeg het pakket wat bedoeld was voor een pas getrouwd stel, een theeservies met een kaart ’’Veel geluk in het nieuwe huis’’

En een schizo die stemmen hoort en die in een psychiatrische kliniek zit en af en toe komt helpen als ie met verlof is kreeg een pakket voor een medewerker die zend-amateur was, namelijk een koptelefoon met de tekst ’’Dat je dit jaar nog veel en beter van je vrienden mag horen!’’

Beste wensen iedereen!