Nee, ik kwam er ook niet voor. Het was ook één van onze laatste sessies, al heb ik een gevoel dat ik er nog wel weer een keer kom.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 19:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Op papier wel.
[..]
Daar kom ik dus niet voor bij een hulpverlener. Tuurlijk, tis gezellig en zo maar wat schiet je ermee op?
Trouwens, welke/wat voor belangstelling voor WW2 heb je? Het was vroeger 1 van mijn fieps
Ja, alhoewel ik eerlijk gezegd niet denk dat de huisarts zich daarin verdiept heeft omdat die toch meer bezig is met lichamelijke ziekten, maar misschien is dat de laatste jaren met de bezuinigingen wel verplicht geworden. Maar omdat het ook om mijn functioneren gaat is de gemeente misschien voor de hand liggender of MEE. Dit zijn ook instanties die soms wel kunnen dienen als alternatief bij mensen die geen baat hebben bij reguliere psychologische hulp. lokale vrijwilligersorganisatie heb ik al het aanbod van versleten. Maar voor sommige anderen is dat wellicht ook een optie, daar heb je coaches die je gratis helpen. Nu gaat het mij niet alleen om het geld, ik houd niet van geld verspillen maar sommige dingen hebben gewoon een prijs dat snap ik ook wel salarissen moeten betaald worden. Maar het punt is dat ik in dit geval helaas niet heb meegemaakt dat betaling ook iets toevoegt.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 08:44 schreef naoomx het volgende:
Ik zou praten met de huisarts over een vervanging van de medicijnen (meditatie?) en over of een assertiviteitscursus iets voor jou zou zijn of dat je beter wat anders kunt doen.
Nou ja, als ik daar opnieuw therapie zou hebben, zou ze me denk ik hetzelfde advies geven, dus ik weet niet of het veel toe zal voegen. En ik denk dat iedereen wel bepaalde mensen heeft die diegene niet meer onder ogen durft te komen ja. Ik heb dit gevoel heel snel, ik noem het zelf sociale angst al is het daar niet erg genoeg voor omdat ik nog wel onder de mensen kom. Maar wat voor manieren zijn er dan voor?quote:Op dinsdag 2 januari 2018 09:03 schreef Raskolnikow het volgende:
Ik lees in je posts dat je erg streng kunt zijn voor jezelf. Je zegt bijvoorbeeld dat je een therapeut niet meer onder ogen wil komen omdat je het gevoel hebt jezelf belachelijk gemaakt te hebben. Zo'n gedachte haalt jezelf onderuit en er zijn zeker manieren om dat soort gedachten minder sterk te maken, waardoor je ook wat meer lucht krijgt.
Hoeveel moest je betalen voor die map dan? Dat wil ik ook wel, maar mijn ervaring van mijn dossier is dat het hele stukken bevat met letterlijk uitgetypt wat ik had gezegd met alleen samenvattingen en de (niet professioneel onderbouwde) mening van de psycholoog als toelichting, korter vaak dan mijn posts hier. Had jij dat ook? Ook wil ik zoiets liever niet in mn huis hebben waar anderen het kunnen vinden. Maar goed dat je het zegt ik ga het misschien nog een keer proberen of ik toch mijn hele dossier mag.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 09:44 schreef LordofLeaves het volgende:
Dat is juist het gemene. Ik kreeg de hele map mee en een dikke zes maanden later kreeg ik de rekening. Belde dus meteen met m'n zorgverzekeraar en die stuurde mij tekst en uitleg mbt de claim vanuit de GGZ.
Ik bleek dus kenmerken van bepaalde stoornissen te hebben. Mijn huidige psych zei mij dat hij vond dat die diagnoses herzien moesten worden. Ik lijdt er dus niet aan en heb er ook geen last van. Het ging dus om een narcistische persoonlijkheidsstoornis en een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Kenmerken okee, maar een volledige diagnose op papier... Dat vind ik nogal wat. En voor de claim maakt het geen drol uit nee, maar enige feedback kreeg ik dus niet.
quote:Op dinsdag 2 januari 2018 11:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik heb niet 't hele topic gelezen (zit nu ff op youtube), maar "Waarom mensen praten over psychologische problemen" doen mensen ook (soms) omdat ze een oplossing willen hebben voor een probleem.
Er zijn ook mensen die praten over problemen om stoom af te blazen, maar daar kan ik gewoonlijk weinig mee (en als ik er wel wat mee kan, ga ik vaak weer (proberen te) helpen).
Ik begrijp niet zo god wat je zegt over psychologen, maar ben 't wel met je eens dat ikzelf niet 't idee heb dat men veel aan ze heeft (lang verhaal en een deel kende je dacht ik al).
quote:Op dinsdag 2 januari 2018 11:52 schreef magnetronkoffie het volgende:
Zelf heb ik deze ervaring niet. Geregeld vond ik hun vragen eerder dom, alsof ik had zitten uitleggen en uitleggen en uiteindelijk komen ze dan met een stap die 5 stappen achter ligt en vaak een beetje kinderachtig aandoet omdat ze -niet echt- hebben geluisterd.
Ongeveer de helft van de psychologen bleven soort van maar gewoon wachten totdat ikzelf maar wat ging doen en in 1 geval duurde dit wachten een jaar, totdat ik het wachten zat werd en zelf probeerde die luie koe in beweging te krijgen
In theorie heb je wel gelijk, maar ik heb de indruk dat ze vaak maar een soort script of vooraf ingestudeerd schema af zitten te werken en ik heb nog liever een pluk-de-dag-zegger (die ik daarna meteen niet meer serieus hoef te nemen) dan een universitair-opgeleide-scriptkiddie.
Ja klopt. Maar het wordt vooral een probleem als er geen oplossing is maar mensen gaan doen alsof die er wel is (de meeste mensen) of als er wel een oplossing is maar mensen gaan doen alsof die er niet is (psychologen die ik heb meegemaakt). Dat kan waarschijnlijk ook aan pessimisme liggen. Ik ken het verhaal in de zin van dat je autisme had en een trauma maar dat het trauma werd genegeerd en dat de behandelaars te weinig van autisme af wisten of er bevooroordeeld naar waren.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 12:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
Vaak gaan mensen naar de hulpverlening omdat het ze niet meer lukt om 't zelf te doen.
Ben je hier wel serieus? Dit is toch dom? Ben je hier echt serieus of overdrijf je dit?
Ik kan me trouwens wel weer voorstellen dat er hulpverleners zijn die van hun cliënten verwachten dat het zulke mensen zijn. Zou wel bepaalde hulpverlening kunnen verklaren die ik zo nu en dan tegenkom. Elke keer weer moeten uitleggen dat dat soort methodes niet bij mij werken en dat mijn hulpvraag een vraag is om hulp voor dingen die ik dus juist niet zelfstandig bleek te kunnen doen (omdat ik was vastgelopen).
Ik vind dat soort mensen (dus mensen die mij ondersneeuwen met hun negativiteit waar ik ze tips geef en zij daar toch nooit wat mee doen en ik er zelf ook niks aan heb) een last.
Waarom vinden die mensen zichzelf eigenlijk niet een last?
Ja precies dat is het. Het is een vicieuze cirkel: maatschappij die vind dat je niet genoeg zelfreflectie hebt en niet genoeg invloed hebt op je gevoelens/gedachten en niet genoeg leeft als robot stuurt je naar een psychiater/psycholoog, psychiater/psycholoog zegt precies hetzelfde.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 16:18 schreef Loohcs het volgende:
Het blijft imho een vage wetenschap. En misschien dat er mensen zijn die wel postieve ervaringen hebben met de ggz, maar mijn persoonlijke ervaringen zijn enkel negatief. Onder andere hoe snel ze pillen voorschrijven, wat voor dagbesteding ze aanbieden ("we weten niet of 't op deze manier nut heeft, maar zo wordt het in ieder geval door de verzekering gedekt"), hoe slecht een psychiater omging met personen die niet zo communicatief waren.
.
Het probleem met kritiek van een cliënt/patiënt is dat dat meteen wordt teruggekaatst door alle 'specialisten' die daar rondlopen (en dat spelletje winnen ze altijd want daar hebben ze voor doorgeleerd). Ook hier worden dan dingen gezegd in de trant van: "je zal er wel naar toe gaan met een reden en hebt niet genoeg zelfreflectie" of "je werkt er niet hard genoeg voor."
Ik heb zelf heel veel gehad aan schema-therapie om dat soort denkpatronen te leren herkennen en vervolgens te verzwakken en de 'gezonde volwassene' in mezelf sterker te laten worden. Hierdoor kon ik anders gaan reageren op anderen en op mezelf wat een heel groot onderdeel is geworden van mijn herstel.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 22:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
[..]
Nou ja, als ik daar opnieuw therapie zou hebben, zou ze me denk ik hetzelfde advies geven, dus ik weet niet of het veel toe zal voegen. En ik denk dat iedereen wel bepaalde mensen heeft die diegene niet meer onder ogen durft te komen ja. Ik heb dit gevoel heel snel, ik noem het zelf sociale angst al is het daar niet erg genoeg voor omdat ik nog wel onder de mensen kom. Maar wat voor manieren zijn er dan voor?
[..]
Gelukkig. Het klinkt ook interessant omdat er een idee achter zit ipv dat het alleen improviserend kletsen is. Ik mocht het alleen helaas niet omdat mijn klachten daar voor de behandelaar helaas niet ernstig of specifiek genoeg voor waren om in een stoornis te passen, terwijl ik op papier uit onderzoeken wel deze stoornissen had maar dat telde dan weer niet en heb ook zelf heel erg aan moeten dringen op het onderzoek omdat ik ervoor doorverwezen was maar met de doorverwijzing werd ook niets gedaan er werd letterlijk gezegd "ik weet zo al dat je het niet hebt, maar vooruit voor spek en bonen een onderzoek" waarvan het resultaat de psycholoog kennelijk verbaasde en daarom was het niet geldig. Dat maakte mij vooral boos. Want het klinkt misschien ongeloofwaardig na wat ik heb geschreven, maar ik wilde die schematherapie echt heel erg graag, totdat ik gedesillusioneerd raakte omdat duidelijk werd dat ik het toch niet ging krijgen. Anderen die het wel konden krijgen moesten overigens ook absurd lang erop wachten, wel een jaar. En dan nog zei een psycholoog dat dit vanwege bezuiniging ook een soort van improvisatie vorm ervan was.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 23:45 schreef Raskolnikow het volgende:
Ik heb zelf heel veel gehad aan schema-therapie om dat soort denkpatronen te leren herkennen en vervolgens te verzwakken en de 'gezonde volwassene' in mezelf sterker te laten worden. Hierdoor kon ik anders gaan reageren op anderen en op mezelf wat een heel groot onderdeel is geworden van mijn herstel.
Kut dat het zo gelopen is bij jou. Ik vind argumenten als 'bezuinigingen' ook echt niet kunnen van een hulpverlener. Als je met een gebroken been bij het ziekenhuis komt zeggen ze ook niet 'We doen wat dunner gips want er zijn bezuinigingen'. Ik heb ook heel wat onzinnige ellende meegemaakt in de hulpverlening, maar uiteindelijk heb ik wel therapeuten gevonden waar ik mijn vertrouwen in kon leggen. Ik heb uiteindelijk 4 jaar schematherapie gedaan, eerst individueel, later in een groep. Wat de kosten zijn weet ik niet, daar hou ik me niet mee bezig. De wachttijd is inderdaad belachelijk lang, maar dat is met meer therapieën waar tweedelijns hulp voor nodig is.quote:Op woensdag 3 januari 2018 07:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Gelukkig. Het klinkt ook interessant omdat er een idee achter zit ipv dat het alleen improviserend kletsen is. Ik mocht het alleen helaas niet omdat mijn klachten daar voor de behandelaar helaas niet ernstig of specifiek genoeg voor waren om in een stoornis te passen, terwijl ik op papier uit onderzoeken wel deze stoornissen had maar dat telde dan weer niet en heb ook zelf heel erg aan moeten dringen op het onderzoek omdat ik ervoor doorverwezen was maar met de doorverwijzing werd ook niets gedaan er werd letterlijk gezegd "ik weet zo al dat je het niet hebt, maar vooruit voor spek en bonen een onderzoek" waarvan het resultaat de psycholoog kennelijk verbaasde en daarom was het niet geldig. Dat maakte mij vooral boos. Want het klinkt misschien ongeloofwaardig na wat ik heb geschreven, maar ik wilde die schematherapie echt heel erg graag, totdat ik gedesillusioneerd raakte omdat duidelijk werd dat ik het toch niet ging krijgen. Anderen die het wel konden krijgen moesten overigens ook absurd lang erop wachten, wel een jaar. En dan nog zei een psycholoog dat dit vanwege bezuiniging ook een soort van improvisatie vorm ervan was.
Ik snap haar gedachtengang dat anderen wel een trauma hadden en ik niet, maar vraag dan in het begin naar mijn geschiedenis en bied vooraf duidelijkheid dat ik niet geholpen kan worden voor mijn doorverwijzing. Ga mij niet achter m'n rug om onderzoeken op autisme waar ik helemaal niet om gevraagd had. Achteraf wel blij om want dat vroeg ik me inderdaad ook af maar het was niet het probleem (problemen van mensen van autisme waar geen behandeling voor is zoals schematherapie wat mij aansprak) waar ik voor kwam. En dan zeggen ze "het is geen catalogus", maar dan vraag ik me af waarom eigenlijk niet. Waarom moeten zij bepalen wat voor hulp ik nodig heb, als ze met hun eigen advies ook geen hulp kunnen bieden? Want al dat nutteloze onderzoek en ongerichte gepraat heeft de verzekering waarschijnlijk meer geld gekost dan als er gewoon in was gegaan op mijn eigen behandelkeuze en direct snel een behandeling was gestart. Vandaar dat ik het ook zo ontzettend storend vind als "bezuinigingen!!!! Verzekering!!" wordt gegeven als verklaring voor deze werkwijze. Duurt schematherapie langer dan 3 jaar? Of zijn de kosten ervan fors hoger dan van andere behandelingen en zoja waarom aangezien het een script/voorbedacht concept is? Ik weet wel dat onderzoeken, waarvan ik er 2 geadviseerd heb gekregen en 2 heb gekregen die bij m'n doorverwijzing pasten op eigen aandringen iets van 2000 euro per stuk kosten. Of dat ook geldt voor spek en bonen onderzoeken weet ik niet.
Al met al... zo rond de 350 euro? Ik heb mijn dossier hier in huis achter slot en grendel liggen. Ben ook bang dat anderen het lezen en daar weer een mening over gaan vormen. Ze snappen het toch niet. Kenmerken van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gaan prima hand in hand met borderline. Ook trekken van narcisme gaan daarin fijn samen. Het kwam in de Vers training ook terug. Ik mocht gaan en staan waar ik maar wilde. Er werd mij nooit naar de mond gepraat om mij als cliënt te houden. Er werd veel gericht op schematherapie om zo valkuilen te herkennen. En er werd veel gepraat over depressieve periodes. Beetje standaard allemaal, maar het hielp wel tot op zekere hoogte.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 22:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
[..]
Hoeveel moest je betalen voor die map dan? Dat wil ik ook wel, maar mijn ervaring van mijn dossier is dat het hele stukken bevat met letterlijk uitgetypt wat ik had gezegd met alleen samenvattingen en de (niet professioneel onderbouwde) mening van de psycholoog als toelichting, korter vaak dan mijn posts hier. Had jij dat ook? Ook wil ik zoiets liever niet in mn huis hebben waar anderen het kunnen vinden. Maar goed dat je het zegt ik ga het misschien nog een keer proberen of ik toch mijn hele dossier mag.
Ik begrijp echt niet waarom er achter je rug om diagnoses gesteld worden. Nu ben ik heel benieuwd of de behandeling nou afgestemd was op die stoornissen, of dat ook niet. En dat zal dan wel weer heel subtiel zijn allemaal of zo, wat ik denk is dat het vooral voor de psycholoog is dat die weet welke dingen diegene wel of niet moet zeggen om jou als client te houden. Maar goed dat is alleen maar wat voor gevoel ik erbij krijg vandaar dat ik erg benieuwd ben of het ook invloed had op de behandeling.
En WO2 is voor veel mensen in het algemeen wel interessant, maar misschien is het ook een psychologending want ik herinner me nog wel van een psycholoog in het verleden dat diens man ofzo daar ook veel boeken van had.
Hmm ik dacht dat je je dossier gratis zou mogen krijgen?quote:Op woensdag 3 januari 2018 09:37 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Al met al... zo rond de 350 euro? Ik heb mijn dossier hier in huis achter slot en grendel liggen. Ben ook bang dat anderen het lezen en daar weer een mening over gaan vormen. Ze snappen het toch niet. Kenmerken van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gaan prima hand in hand met borderline. Ook trekken van narcisme gaan daarin fijn samen. Het kwam in de Vers training ook terug. Ik mocht gaan en staan waar ik maar wilde. Er werd mij nooit naar de mond gepraat om mij als cliënt te houden. Er werd veel gericht op schematherapie om zo valkuilen te herkennen. En er werd veel gepraat over depressieve periodes. Beetje standaard allemaal, maar het hielp wel tot op zekere hoogte.
Is WO2 een psychologen dingetje? Ik zal er eens op letten.
Je gaat naar de (psychologische) hulpverlener met de verwachting geholpen te worden. Dat zij hopelijk meer verstand hebben over onderliggende oorzaken voor het probleem. En hoe je deze wellicht kunt oplossen. In plaats daarvan ben je gewoon een lul-therapie aan het volgen. Waarbij je een uur lang mag lullen over jeZelf. Dit lucht tijdlijk op. Maar het probleem blijft.quote:Op donderdag 28 december 2017 14:10 schreef wiskundenoob het volgende:
Je gaat met de verkeerde verwachtingen ernaar toe.
Oh huisartsen houden zich ook niet bezig daarmee hoor, daar heb je helemaal gelijk in.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 22:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja, alhoewel ik eerlijk gezegd niet denk dat de huisarts zich daarin verdiept heeft omdat die toch meer bezig is met lichamelijke ziekten, maar misschien is dat de laatste jaren met de bezuinigingen wel verplicht geworden.
Ja kijk, dit soort opties kun je dus met de huisarts bespreken. Hij heeft misschien geen kennis & kunde van hoe jouw problemen opgelost kunnen worden, maar (als het goed is) wel van wat voor aanbod hierin er precies is en wat ongeveer voor welke problematiek zou kunnen werken.quote:Maar omdat het ook om mijn functioneren gaat is de gemeente misschien voor de hand liggender of MEE. Dit zijn ook instanties die soms wel kunnen dienen als alternatief bij mensen die geen baat hebben bij reguliere psychologische hulp. lokale vrijwilligersorganisatie heb ik al het aanbod van versleten. Maar voor sommige anderen is dat wellicht ook een optie, daar heb je coaches die je gratis helpen. Nu gaat het mij niet alleen om het geld, ik houd niet van geld verspillen maar sommige dingen hebben gewoon een prijs dat snap ik ook wel salarissen moeten betaald worden. Maar het punt is dat ik in dit geval helaas niet heb meegemaakt dat betaling ook iets toevoegt.
Echt balen voor je.quote:Op woensdag 3 januari 2018 07:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Gelukkig. Het klinkt ook interessant omdat er een idee achter zit ipv dat het alleen improviserend kletsen is. Ik mocht het alleen helaas niet omdat mijn klachten daar voor de behandelaar helaas niet ernstig of specifiek genoeg voor waren om in een stoornis te passen, terwijl ik op papier uit onderzoeken wel deze stoornissen had maar dat telde dan weer niet en heb ook zelf heel erg aan moeten dringen op het onderzoek omdat ik ervoor doorverwezen was maar met de doorverwijzing werd ook niets gedaan er werd letterlijk gezegd "ik weet zo al dat je het niet hebt, maar vooruit voor spek en bonen een onderzoek" waarvan het resultaat de psycholoog kennelijk verbaasde en daarom was het niet geldig. Dat maakte mij vooral boos. Want het klinkt misschien ongeloofwaardig na wat ik heb geschreven, maar ik wilde die schematherapie echt heel erg graag, totdat ik gedesillusioneerd raakte omdat duidelijk werd dat ik het toch niet ging krijgen. Anderen die het wel konden krijgen moesten overigens ook absurd lang erop wachten, wel een jaar. En dan nog zei een psycholoog dat dit vanwege bezuiniging ook een soort van improvisatie vorm ervan was.
Ik snap haar gedachtengang dat anderen wel een trauma hadden en ik niet, maar vraag dan in het begin naar mijn geschiedenis en bied vooraf duidelijkheid dat ik niet geholpen kan worden voor mijn doorverwijzing. Ga mij niet achter m'n rug om onderzoeken op autisme waar ik helemaal niet om gevraagd had. Achteraf wel blij om want dat vroeg ik me inderdaad ook af maar het was niet het probleem (problemen van mensen van autisme waar geen behandeling voor is zoals schematherapie wat mij aansprak) waar ik voor kwam. En dan zeggen ze "het is geen catalogus", maar dan vraag ik me af waarom eigenlijk niet. Waarom moeten zij bepalen wat voor hulp ik nodig heb, als ze met hun eigen advies ook geen hulp kunnen bieden? Want al dat nutteloze onderzoek en ongerichte gepraat heeft de verzekering waarschijnlijk meer geld gekost dan als er gewoon in was gegaan op mijn eigen behandelkeuze en direct snel een behandeling was gestart. Vandaar dat ik het ook zo ontzettend storend vind als "bezuinigingen!!!! Verzekering!!" wordt gegeven als verklaring voor deze werkwijze. Duurt schematherapie langer dan 3 jaar? Of zijn de kosten ervan fors hoger dan van andere behandelingen en zoja waarom aangezien het een script/voorbedacht concept is? Ik weet wel dat onderzoeken, waarvan ik er 2 geadviseerd heb gekregen en 2 heb gekregen die bij m'n doorverwijzing pasten op eigen aandringen rond de 2000 euro per stuk kosten. Of dat ook geldt voor spek en bonen onderzoeken weet ik niet. Extra gespecialiseerd onderzoek kost 4000 euro, ben je er niet meer volledig voor verzekerd omdat je al teveel ander onderzoek hebt gehad dan moet je de helft zelf betalen.
Precies dit is het vaak idd (hoor ik ook van anderen).quote:Op woensdag 3 januari 2018 11:46 schreef Sadcopter het volgende:
[..]
Je gaat naar de (psychologische) hulpverlener met de verwachting geholpen te worden. Dat zij hopelijk meer verstand hebben over onderliggende oorzaken voor het probleem. En hoe je deze wellicht kunt oplossen. In plaats daarvan ben je gewoon een lul-therapie aan het volgen. Waarbij je een uur lang mag lullen over jeZelf. Dit lucht tijdlijk op. Maar het probleem blijft.
Ik heb nu ook zoiets. De hulpverleenster houdt dr smoel en knikt alleen. En geeft afentoe suggesties. Na afloop is het doei. Wel aftikken. Maar ik als patient ben nogsteeds niet geholpen.
Dank je. Het is goed dat je je over die onzinnige ellende heen hebt kunnen stappen. Dat is erg moeilijk, maar het is wel noodzakelijk voor jezelf aangezien er toch niets met klachten zal worden gedaan wanneer je maar een client bent en niet de bevoegdheid hebt om het systeem te veranderen. Ik ben blij dat je iets aan de schematherapie gehad hebt. Als iemand met psychische problemen genoeg zoekt, is er altijd wel een therapeut te vinden die bereid is om een bepaald soort therapie te volgen. Maar het is dan wel een investering qua geld en tijd en dan weet je vooraf niet hoeveel je er nog moet proberen. Dat is het vooral. Maar ik heb voor mezelf dankzij dit topic wel al de keuze gemaakt dat als ik in een periode ben waarin ik geen belangrijke andere uitgaven meer heb en voldoende tijd ik het nog bij een andere instantie ga proberen, een meer commerciële die wel klantgericht is. Want ik voel me meer een klant dan client dus misschien ligt het daaraan, dan kan ik beter iets zoeken waar ik ook zo behandeld word.quote:Op woensdag 3 januari 2018 08:01 schreef Raskolnikow het volgende:
Kut dat het zo gelopen is bij jou. Ik vind argumenten als 'bezuinigingen' ook echt niet kunnen van een hulpverlener. Als je met een gebroken been bij het ziekenhuis komt zeggen ze ook niet 'We doen wat dunner gips want er zijn bezuinigingen'. Ik heb ook heel wat onzinnige ellende meegemaakt in de hulpverlening, maar uiteindelijk heb ik wel therapeuten gevonden waar ik mijn vertrouwen in kon leggen. Ik heb uiteindelijk 4 jaar schematherapie gedaan, eerst individueel, later in een groep. Wat de kosten zijn weet ik niet, daar hou ik me niet mee bezig. De wachttijd is inderdaad belachelijk lang, maar dat is met meer therapieën waar tweedelijns hulp voor nodig is.
Hopelijk lukt het je een keer om een therapeut te vinden waarop je kan vertrouwen, ook al is dat altijd wel een sprong in het diepe, vertrouwen.
Bedankt voor de uitleg, ik ben blij dat het heeft geholpen. 350 euro is wel veel geld, goed dat ik dat van tevoren weet. Vind het absurd voor iets dat gratis had moeten zijn en waarvan ik heb gelezen dat het maar 12.50 kostte, maar dat zal wel geweest zijn omdat er van uit wordt gegaan dat de meeste mensen niet het hele dossier willen.quote:Op woensdag 3 januari 2018 09:37 schreef LordofLeaves het volgende:
Al met al... zo rond de 350 euro? Ik heb mijn dossier hier in huis achter slot en grendel liggen. Ben ook bang dat anderen het lezen en daar weer een mening over gaan vormen. Ze snappen het toch niet. Kenmerken van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gaan prima hand in hand met borderline. Ook trekken van narcisme gaan daarin fijn samen. Het kwam in de Vers training ook terug. Ik mocht gaan en staan waar ik maar wilde. Er werd mij nooit naar de mond gepraat om mij als cliënt te houden. Er werd veel gericht op schematherapie om zo valkuilen te herkennen. En er werd veel gepraat over depressieve periodes. Beetje standaard allemaal, maar het hielp wel tot op zekere hoogte.
Is WO2 een psychologen dingetje? Ik zal er eens op letten.
Dankje. Ja, ik zal mijn huisarts alleen vragen naar zijn kennis over het aanbod, dat is een goed idee.quote:Op woensdag 3 januari 2018 12:42 schreef naoomx het volgende:
Oh huisartsen houden zich ook niet bezig daarmee hoor, daar heb je helemaal gelijk in.
Ze houden zich alleen bezig met de doorverwijzing naar een behandelaar voor je psychische klachten. Maar hoe meer je hem vertelt en hoe beter de huisarts is, hoe beter een mogelijk goed passende plek voor jou gevonden kan worden om te werken aan je problematiek.
Ja kijk, dit soort opties kun je dus met de huisarts bespreken. Hij heeft misschien geen kennis & kunde van hoe jouw problemen opgelost kunnen worden, maar (als het goed is) wel van wat voor aanbod hierin er precies is en wat ongeveer voor welke problematiek zou kunnen werken.
Echt balen voor je.
Gelukkig is niet iedere therapeut zo. Misschien dat je van een ander wel schematherapie zou mogen doen of dat diegene iets vergelijkbaars voor jou voorstelt.
Precies dit is het vaak idd (hoor ik ook van anderen).
En die paar suggesties zijn dan de meest standaard adviezen ooit....
Een paar jaar nadat ik er naartoe was gestuurd, en toen ik met medicatie en therapie vrij snel van een psychologisch probleem was afgeraakt, wilde ik mijn psychologische problemen niet zelf oplossen. Want ik dacht: ik heb een psychologisch probleem, een psychiater/psycholoog heeft als beroep het oplossen van deze problemen, mijn verzekering betaald, waarom moet ik het zelf doen? Een psychiater wordt immers gezien als een arts en psychische stoornissen als ziekten.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 12:06 schreef magnetronkoffie het volgende:
Je wilt je eigen problemen oplossen en het oplossen van je eigen problemen geeft je ook een goed gevoel? Is dat wat je bedoelde met "de credit krijgen"?
Maar hoe verklaar je dan dat belangrijke ontdekkers of mensen die de psychiatrie vorm hebben gegeven mannen zijn, dat die vrouwelijke psychologen vaak voor een mannelijke psychiater werken die hun soort behandeling aan cliënten voorschrijft? Dat cognitieve gedragstherapie bedacht is door mannen en dat de schrijver van het "Praktijkboek gesprekstherapie" ook mannelijk is?quote:Op woensdag 3 januari 2018 11:46 schreef Sadcopter het volgende:
Je gaat naar de (psychologische) hulpverlener met de verwachting geholpen te worden. Dat zij hopelijk meer verstand hebben over onderliggende oorzaken voor het probleem. En hoe je deze wellicht kunt oplossen. In plaats daarvan ben je gewoon een lul-therapie aan het volgen. Waarbij je een uur lang mag lullen over jeZelf. Dit lucht tijdlijk op. Maar het probleem blijft.
Ik heb nu ook zoiets. De hulpverleenster houdt dr smoel en knikt alleen. En geeft afentoe suggesties. Na afloop is het doei. Wel aftikken. Maar ik als patient ben nogsteeds niet geholpen. Dit gaat al bijna twee jaar zo.
Psychologie is volgens mij echt een vrouwending. Een vrouwentactiek. Om agressieve mensen op afstand te houden middels conversatie. Het doet een beroep op je fatsoen als mens. Zoals je werd geleerd op school en thuis. Het is zelf non-fysiek. Het is een tactiek om vooral agressieve mannen op een afstand te houden. Zonder één vinger uit te steken. Het werkt alleen (tijdelijk) sussend. Maar effectief castrerend (castrerend bedoelende, weren van alles wat fysieke actie inhoudt).
Weet je wat het leukste is, lieve schat? Voordat de Vers training begon (ik heb ze beiden doorlopen), werd mij verteld dat al het "studiemateriaal " volledig werd vergoed. Je moest er alleen voor betalen als je halverwege de training zou afhaken. Of je nou slaagde of niet, het ging je geld kosten. Beetje gemeen, maar die diploma's staan wel leuk op m'n muur.quote:Op woensdag 3 januari 2018 18:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Bedankt voor de uitleg, ik ben blij dat het heeft geholpen. 350 euro is wel veel geld, goed dat ik dat van tevoren weet. Vind het absurd voor iets dat gratis had moeten zijn en waarvan ik heb gelezen dat het maar 12.50 kostte, maar dat zal wel geweest zijn omdat er van uit wordt gegaan dat de meeste mensen niet het hele dossier willen.
Zelfs de koffie was niet gratis bij de GGZ. Ze willen eigenlijk niet dat je je dossier in wilt zien. Ik snap dat ook wel. Schrok me dood!quote:Op woensdag 3 januari 2018 10:54 schreef Somberling het volgende:
[..]
Hmm ik dacht dat je je dossier gratis zou mogen krijgen?
Ik heb dat in 2005 gedaan, heb er 1x in gelezen maar sindsdien durf ik niet meer. Ik ben tijdens en voor de onderzoeken 2 jaar achtereen psychotisch geweest en er zijn echt geen frisse dingen gebeurd in die periode.
quote:Op woensdag 3 januari 2018 18:41 schreef LordofLeaves het volgende:
Weet je wat het leukste is, lieve schat? Voordat de Vers training begon (ik heb ze beiden doorlopen), werd mij verteld dat al het "studiemateriaal " volledig werd vergoed. Je moest er alleen voor betalen als je halverwege de training zou afhaken. Of je nou slaagde of niet, het ging je geld kosten. Beetje gemeen, maar die diploma's staan wel leuk op m'n muur.
Dat vind ik echt liegen om eerst te zeggen als je slaagt is het gratis en achteraf niet..gewoon misleiding... Ik moest 25 euro of zo betalen voor het studiemateriaal, moest jij dat ook? Het was het wel waard op zich maar bij mij was het wel vooraf verteld.quote:Op woensdag 3 januari 2018 18:42 schreef LordofLeaves het volgende:
Zelfs de koffie was niet gratis bij de GGZ. Ze willen eigenlijk niet dat je je dossier in wilt zien. Ik snap dat ook wel. Schrok me dood!
25 euro? Nee, ik moest de volle mep betalen. De Vers 2 gaat voornamelijk iets dieper in op de materie, vooral over de schema's. Ja, er zit wel iets in over een gezondere levensstijl. Al hield niemand zich eraan, haha. Ach, ze konden mooi wat verdienen aan de koffie. De thee was wel weer gratis. Niet dat het te drinken was, maar goed.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
[..]
Dat vind ik echt liegen om eerst te zeggen als je slaagt is het gratis en achteraf niet..gewoon misleiding... Ik moest 25 euro of zo betalen voor het studiemateriaal, moest jij dat ook?
Ja zulke diploma's zijn goed als bewijs dat je moeite hebt gedaan om aan jezelf te werken, het is goed dat je alle twee de cursussen hebt afgerond.
Nu ben ik wel heel benieuwd wat deel 2 inhield want die heb ik nooit gedaan? Er werd mij gezegd dat die dus vooral ging over een gezonde levensstijl klopt dat?
Dat zelfs de koffie niet gratis is komt wel heel gierig over maar kan natuurlijk ook echt puur uit noodzaak zijn dan is het wel triest. Bij de instelling bij mij in de buurt was het nog niet zo erg.
Ja ze willen inderdaad niet dat je je dossier in wilt zien en soms heeft dat op zich nog wel een reden inderdaad omdat het vaak niet leuk is om terug te lezen wat voor dingen je hebt gezegd en wat voor negatieve resultaten van onderzoeken erin staan. Maar dan vind ik eigenlijk dat je dan achteraf uitleg moet krijgen dat het toegelicht wordt bij de dingen die je moeilijk vind. Ze kunnen altijd alles zo goed toelichten en uitleggen, waarom dit dan niet? Want dit komt gewoon geheimzinnig over alsof ze iets te verbergen hebben en is echt iets om als client achterdochtig van te worden vind ik.
Zou ik mogen weten wat de volle mep dan was?quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:25 schreef LordofLeaves het volgende:
25 euro? Nee, ik moest de volle mep betalen. De Vers 2 gaat voornamelijk iets dieper in op de materie, vooral over de schema's. Ja, er zit wel iets in over een gezondere levensstijl. Al hield niemand zich eraan, haha. Ach, ze konden mooi wat verdienen aan de koffie. De thee was wel weer gratis. Niet dat het te drinken was, maar goed.
Toen ik m'n dossier las, werd ik er haast moedeloos van. Begon ernstig aan mezelf te twijfelen of het allemaal wel goed zou komen. Snap nu wel waarom ze alles in eigen beheer willen houden. Maar de geheimzinnigheid is niet netjes nee. Als men er om vraagt, dan kunnen ze de boel gewoon afgeven.
In totaal was ik aan medische kosten bij de GGZ meer dan 600 euro kwijt. Dat viel mij wel rauw op m'n dak. De uitleg kreeg ik niet, heb daarna veel op moeten zoeken. Zodoende werd ik al snel meer bekwaam met al die medische termen.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Zou ik mogen weten wat de volle mep dan was?
Ja, ik werd ook moedeloos toen ik een deel van mijn dossier las. Maar ik kreeg er uitleg bij en ik vind dat ze dat ook wel verplicht zijn. Het is gewoon een service waar cliënten recht op hebben. Het scheelt dat je in ieder geval over de moedeloosheid heen bent gekomen, dan ben je er misschien toch op vooruit gegaan qua persoonlijke ontwikkeling.
Dat kan ik me voorstellen, 600 euro is nogal veel... Daar zat misschien ook de eigen bijdrage bij.. Raar hoor dat de uitleg ontbrak. Maar bedankt voor de toelichting. Het scheelt misschien dat de meeste mensen in dit leven veel te leren hebben. Dat is ook weer zo'n nietszeggende cliché zin want het gaat immers om hoeveel ze nog te leren hebben in vergelijking met jou en dat is vaak niet bekend. Maar "niemand is perfect" en je hebt inderdaad al veel gewonnen als je dingen kunt accepteren.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:39 schreef LordofLeaves het volgende:
In totaal was ik aan medische kosten bij de GGZ meer dan 600 euro kwijt. Dat viel mij wel rauw op m'n dak. De uitleg kreeg ik niet, heb daarna veel op moeten zoeken. Zodoende werd ik al snel meer bekwaam met al die medische termen.
Ben nog niet helemaal over die moedeloosheid heen hoor. Ik heb nog een hoop te leren en sommige dingen zullen wel nooit veranderen. Ik kan dat accepteren of verwerpen. De keuze is geheel aan mij wat ik met mezelf doe. Maar je hebt gelijk, ik ben er wel op vooruit gegaan.
Pfff je doet je naam een eer aan.quote:Op donderdag 28 december 2017 12:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Waarom moet ik naar een andere? Als ik moet aangeven waar ik begoefte aan heb, kan ik het net zo goed zelf doen. Want dan willen ze het wel allemaal zo duidelijk mogelijk voorgeschreven krijgen, anders voeren ze het alsnog niet uit.
Alle mensen die zeggen "lekker makkelijk! Je toont geen inzet!" Willen het gewoon niet begrijpen wat ik bedoel. Ik wil graag mezelf helpen maar ik wil niet dat een ander daarvoor betaald wordt en de credit krijgt, en snap eerlijk gezegd ook niet waarom anderen dat willen. Daarom ben ik zelf blij dat ik ermee ben gestopt. Maar ja ieder zn ding he. Bedankt voor de reacties. Heb spijt van dit kuttopic. Weet ook niet wat ik ermee wou bereiken. Niks dnk kl
600 op kosten van meer dan 3000 euro, vind ik nogal meevallen. Als ik de hele volle mep moest betalen, dan was ik nooit aan therapie begonnen. De kans was groot dat ik dan niet meer geleefd had.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Dat kan ik me voorstellen, 600 euro is nogal veel... Daar zat misschien ook de eigen bijdrage bij.. Raar hoor dat de uitleg ontbrak. Maar bedankt voor de toelichting.
Vind je die laatste zin ook niet nogal raar? Iedereen is het hiermee eens maar waar zit de logica in deze tegenstrijdigheid? gezag van autoriteit? sympathie voor psychologen? nou ja het zal wel. Ik heb geen energie meer om het er nog mee oneens te zijn.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:43 schreef Terminuz het volgende:
Pfff je doet je naam een eer aan.
Je kan zeggen dat psychs je niet kan helpen of niet goed zijn. En beter zelf kan gaan doktoren.
Het klopt dat je je eigen issue moet verhelpen. Een psych kan niet sim salabimmen. Wel kan hij naar je issue luisteren en verlichten of handvaten geven. Wat een vriend niet kan. Een psych is een neutrale persoon die beoordeeld of veroordeeld je niet.
Niemand kan jezelf helpen behalve jezelf. Maar ga niet zelf zitten kutten.
Oke, gelukkig maar dan. Tja dan ga ik maar af op dit soort ervaringen en dan denk ik er voortaan wel anders over. Dan zal psychologische behandeling toch wel iets wezenlijks toevoegen aan het zelf oplossen van problemen.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:45 schreef LordofLeaves het volgende:
600 op kosten van meer dan 3000 euro, vind ik nogal meevallen. Als ik de hele volle mep moest betalen, dan was ik nooit aan therapie begonnen. De kans was groot dat ik dan niet meer geleefd had.
Je denkt erover, zoals je erover denkt. En het kan zeker iets toevoegen aan het zelf oplossen van problemen, zolang je maar weet waar je moet beginnen.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
[..]
Oke, gelukkig maar dan. Tja dan ga ik maar af op dit soort ervaringen en dan denk ik er voortaan wel anders over. Dan zal psychologische behandeling toch wel iets wezenlijks toevoegen aan het zelf oplossen van problemen.
Het is geen tegenstrijdigheid. Zonder psychiatrie zitten de meeste mensen maar wat te kutten als ze "zichzelf helpen". Psychiatrie kan je vertellen hoe je jezelf het beste kunt helpen. Waarbij ze overigens wel van jou moeten horen wat er precies aan de hand is.quote:Op woensdag 3 januari 2018 19:59 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Vind je die laatste zin ook niet nogal raar? Iedereen is het hiermee eens maar waar zit de logica in deze tegenstrijdigheid?
En als wat zij vertellen hetzelfde is als wat je zelf ook al had bedacht? Ik zeg niet dat het altijd zo is, maar in de gevallen dat dit wel zo is?quote:Op woensdag 3 januari 2018 20:36 schreef Lunatiek het volgende:
Het is geen tegenstrijdigheid. Zonder psychiatrie zitten de meeste mensen maar wat te kutten als ze "zichzelf helpen". Psychiatrie kan je vertellen hoe je jezelf het beste kunt helpen. Waarbij ze overigens wel van jou moeten horen wat er precies aan de hand is.
In de gevallen dat het wel zo is hoor jij neem ik aan hen duidelijk te maken dat jij dit ook zo ziet als hen en dat je dan daarmee samen verder gaat om te zorgen dat dit zo wordt.quote:Op woensdag 3 januari 2018 20:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
En als wat zij vertellen hetzelfde is als wat je zelf ook al had bedacht? Ik zeg niet dat het altijd zo is, maar in de gevallen dat dit wel zo is?
En wat als jij vertelt wat er aan de hand is en ze dit negeren?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |