WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Reintegratie na ong. 6 maanden burn-out, werkgever stelt 2e spoor voor
Lang verhaal kort: Ik leef al een aantal jaren in een zakelijk conflict met mijn direct leidinggevende. Persoonlijk kan ik prima met hem door een deur. Het conflict komt neer op dat ik me oneerlijk beoordeeld voel en dat afspraken / verwachtingen structureel niet nagekomen worden.
Als gevolg hiervan zat ik sinds half juli met een burnout thuis. Vlak voor mijn uitval ben ik met de huisarts bezig met een behandeling wat na 4 doorverwijzingen door HSK gediagnostiseerd wordt dat ik baat zou hebben bij schematherapie.
Ik merkte dat ik baat had bij de structuur die werk bood en ben daarom op eigen gelegenheid in september weer begonnen met taken (niet noodzakelijk mijn eigen taken) weer op te pakken. Sinds 3 weken is er een reintegratieplan en ben ik weer in mijn eigen functie uren aan het maken.
Ik werk als consultant en daar zit reistijd bij, dat is bekend. Echter, ik woon 50km onder Rotterdam en ben gevraagd om te reintegreren onder begeleiding van een collega bij een project in Alkmaar.
Ik heb aangegeven bij de manager dat ik me zorgen maak om de reistijd en heb aangegeven dat zodra mijn reis de avondspits aantikt (ivm opbouw uren), ik daar afspraken over wil maken.
De manager is erg begripvol, maar kan daar geen afspraken over maken en heeft aangegeven dat hij in de toekomst niet in de hand heeft waar de projecten en mijn expertise vallen.
Hij gaf hierop aan wat ik voelde voor een "2e spoor" traject, wat over het algemeen pas na 2 jaar ziekte zonder zicht op terugkeer in de eigen rol gaat spelen.
shit, toch langer geworden als verwacht
Mijn vragen:
1. Heeft iemand ervaring met zo'n traject?
2. Zijn er punten waar ik op moet letten indien dit gaat spelen?
Als gevolg hiervan zat ik sinds half juli met een burnout thuis. Vlak voor mijn uitval ben ik met de huisarts bezig met een behandeling wat na 4 doorverwijzingen door HSK gediagnostiseerd wordt dat ik baat zou hebben bij schematherapie.
Ik merkte dat ik baat had bij de structuur die werk bood en ben daarom op eigen gelegenheid in september weer begonnen met taken (niet noodzakelijk mijn eigen taken) weer op te pakken. Sinds 3 weken is er een reintegratieplan en ben ik weer in mijn eigen functie uren aan het maken.
Ik werk als consultant en daar zit reistijd bij, dat is bekend. Echter, ik woon 50km onder Rotterdam en ben gevraagd om te reintegreren onder begeleiding van een collega bij een project in Alkmaar.
Ik heb aangegeven bij de manager dat ik me zorgen maak om de reistijd en heb aangegeven dat zodra mijn reis de avondspits aantikt (ivm opbouw uren), ik daar afspraken over wil maken.
De manager is erg begripvol, maar kan daar geen afspraken over maken en heeft aangegeven dat hij in de toekomst niet in de hand heeft waar de projecten en mijn expertise vallen.
Hij gaf hierop aan wat ik voelde voor een "2e spoor" traject, wat over het algemeen pas na 2 jaar ziekte zonder zicht op terugkeer in de eigen rol gaat spelen.
shit, toch langer geworden als verwacht
Mijn vragen:
1. Heeft iemand ervaring met zo'n traject?
2. Zijn er punten waar ik op moet letten indien dit gaat spelen?
I'm only responsible for what I say, not for what you understand.
2e spoor met iemand die er alle schijn van heeft zijn oude taken weer op ge kunnen pakken? Lijkt me een beetje apart. Maar in eerste instantie zal je met een reintegratie coach gaan kijken welke werkzaamheden je in de toekomst kan oppakken en of andere werkzaamheden beter passen.
Kan ook zijn dat je werkgever je na 2 jaar wil lozen en dan zal deze procedure ook behandeld moeten zijn.
Kan ook zijn dat je werkgever je na 2 jaar wil lozen en dan zal deze procedure ook behandeld moeten zijn.
.
Vooralsnog geeft hij aan dat hij me liever niet kwijt wil, maar hij kan niet garanderen dat hij projecten met acceptabele reistijden kan bieden en wil daar ook geen afspraken over maken (ivm precedent voor de afdeling).quote:Op dinsdag 19 december 2017 21:43 schreef Fer het volgende:
2e spoor met iemand die er alle schijn van heeft zijn oude taken weer op ge kunnen pakken? Lijkt me een beetje apart. Maar in eerste instantie zal je met een reintegratie coach gaan kijken welke werkzaamheden je in de toekomst kan oppakken en of andere werkzaamheden beter passen.
Kan ook zijn dat je werkgever je na 2 jaar wil lozen en dan zal deze procedure ook behandeld moeten zijn.
Er is nog niets concreets, maar hij gaf aan dat hij bij HR eens zou navragen welke mogelijkheden er zijn. Ik heb aangegeven dat -if nothing else- de ervaring al interessant lijkt. Alleen heb ik het idee dat ik me moet gaan indekken.
I'm only responsible for what I say, not for what you understand.
Yep, ervaringsdeskundige hier.
In het ‘kort’ mijn situatie. Werkte als consultant. Pijn in arm, diagnose versleten nek. In het verleden kanker gehad, nooit echt verwerkt. Gevolg vette depressie, volledig vd wereld. Na 42 weken ziekte met arbeidsdeskundige rapportage in 2e spoor traject. Zoeken naar passende arbeid. Uiteindelijk soort van stage gelopen (via detacheringsconstructie). Ondertussen 2 jaar ziek, dus keuring UWV. Eindoordeel van UWV is zo spot on dat het bijna eng is. Baan aangenomen op stage adres waarbij volledig rekening wordt gehouden met mijn beperkingen. Werk daar nu bijna 2 jaar, ben inmiddels directeur (1 van de 4), waarbij nog steeds goed rekening wordt gehouden met mijn beperkingen.
Wat staat er in het reintegratieplan? Terugkeer in eigen werk? Dan zal daar naar gewerkt moeten worden. De werkgever kan niet zomaar eenzijdig besluiten dat er een 2e spoor opgestart moet worden.
Ik onderschrijf je zorgen omtrent de reistijden. Dit was voor mij ook een (mede-)reden om uit de detachering te gaan. Een opdracht op 20 minuten rijden is prima. Dag in, dag uit 3 tot 4 uur reistijd bovenop een reintegratie is op zijn zachtst gezegd een uitdaging.
Verdere vragen? Stel ze gerust.
In het ‘kort’ mijn situatie. Werkte als consultant. Pijn in arm, diagnose versleten nek. In het verleden kanker gehad, nooit echt verwerkt. Gevolg vette depressie, volledig vd wereld. Na 42 weken ziekte met arbeidsdeskundige rapportage in 2e spoor traject. Zoeken naar passende arbeid. Uiteindelijk soort van stage gelopen (via detacheringsconstructie). Ondertussen 2 jaar ziek, dus keuring UWV. Eindoordeel van UWV is zo spot on dat het bijna eng is. Baan aangenomen op stage adres waarbij volledig rekening wordt gehouden met mijn beperkingen. Werk daar nu bijna 2 jaar, ben inmiddels directeur (1 van de 4), waarbij nog steeds goed rekening wordt gehouden met mijn beperkingen.
Wat staat er in het reintegratieplan? Terugkeer in eigen werk? Dan zal daar naar gewerkt moeten worden. De werkgever kan niet zomaar eenzijdig besluiten dat er een 2e spoor opgestart moet worden.
Ik onderschrijf je zorgen omtrent de reistijden. Dit was voor mij ook een (mede-)reden om uit de detachering te gaan. Een opdracht op 20 minuten rijden is prima. Dag in, dag uit 3 tot 4 uur reistijd bovenop een reintegratie is op zijn zachtst gezegd een uitdaging.
Verdere vragen? Stel ze gerust.
Thanx! Wordt erg gewaardeerd.quote:Op dinsdag 19 december 2017 21:49 schreef enno het volgende:
Yep, ervaringsdeskundige hier.
In het ‘kort’ mijn situatie. Werkte als consultant. Pijn in arm, diagnose versleten nek. In het verleden kanker gehad, nooit echt verwerkt. Gevolg vette depressie, volledig vd wereld. Na 42 weken ziekte met arbeidsdeskundige rapportage in 2e spoor traject. Zoeken naar passende arbeid. Uiteindelijk soort van stage gelopen (via detacheringsconstructie). Ondertussen 2 jaar ziek, dus keuring UWV. Eindoordeel van UWV is zo spot on dat het bijna eng is. Baan aangenomen op stage adres waarbij volledig rekening wordt gehouden met mijn beperkingen. Werk daar nu bijna 2 jaar, ben inmiddels directeur (1 van de 4), waarbij nog steeds goed rekening wordt gehouden met mijn beperkingen.
Wat staat er in het reintegratieplan? Terugkeer in eigen werk? Dan zal daar naar gewerkt moeten worden. De werkgever kan niet zomaar eenzijdig besluiten dat er een 2e spoor opgestart moet worden.
Ik onderschrijf je zorgen omtrent de reistijden. Dit was voor mij ook een (mede-)reden om uit de detachering te gaan. Een opdracht op 20 minuten rijden is prima. Dag in, dag uit 3 tot 4 uur reistijd bovenop een reintegratie is op zijn zachtst gezegd een uitdaging.
Verdere vragen? Stel ze gerust.
Mijn uitval heeft met name te maken met dat ik een erg groot rechtvaardigheidsgevoel en verantwoordelijkheidsgevoel heb en daardoor moeite heb met het accepteren van onrechtvaardigheden die ik ervaar (wat door meerdere collega's wordt bevestigt).
Voor mijn gevoel zal ik niet snel (nooit?) mijn doelen / ambities halen bij dit bedrijf, vanwege de geschiedenis. maar zelf weggaan voelt als verlies.
De manager is sinds 2 jaar werkzaam en bij hem heb ik het gevoel de coaching te krijgen waar ik al jaren om vraag.
Een andere uitdaging die ik heb is dat ik me erg fijn voel in een projectenorganisatie, omdat ik gemerkt heb dat ik na een X-tijd (zeg 2 jaar) op een vaste werkplek me ga irriteren aan processen en procedures die veel efficienter kunnen, maar waar ik geen invloed op heb.
Mbt reistijden ben ik destijds aangenomen met de melding dat ze juist mensen nodig hadden in mijn regio. Ik snap dat de wereld verder gaat en dat ze geen invloed hebben op waar de projecten zitten, maar de afgelopen jaren zijn projecten met minimaal 2 uur enkele reis geen uitzondering, wat me dus mede op is gaan breken.
Heb jij achteraf gezien dingen waarvan je beter op had moeten letten? Ik heb het idee dat ik me moet gaan indekken, zie ook de reactie van Fer .
I'm only responsible for what I say, not for what you understand.
Ondanks dat het ongelofelijk ruk is om door chronische pijn en een mega wak uit te vallen, is het 2e spoor traject en de gelijklopende GGZ-hulp briljant geweest. Een complete reset van mijn systeem, het opnieuw invullen van priorieteiten, de nieuwe werkomgeving, het zelfbeeld herontdekken zijn enorme aanwinsten voor mijzelf.
Maw een 2e spoor traject is niet per definitie een enkeltje uitgang en geraniums.
Opletten op het volgende;
1) Wet Poortwachter is een bitch. Qua regeltjes dus. In het eerste jaar vooral voor de werkgever, maar naar het einde minstens net zo veeleisend richting werknemer. Houdt vooral de scheiding der machten in de gaten. De arboarts en arbeidsdeskundige zijn vooral degenen die de touwtjes in handen hebben. Hun woord is wet, bijna letterlijk. De mening van jouw manager\werkgever, van jezelf, van je behandelend arts, zijn allen dat, totdat ze opgenomen worden in de rapportage en de arboarts er een aanwijzing over geeft.
2) een 2e spoor coach wordt weliswaar aangesteld en betaald door je werkgever, hij\zij is een vertrouwenspersoon. Niets mag teruggekoppeld worden naar je werkgever zonder jouw toestemming. Vertel alles aan deze coach. Hoe beter die op de hoogte is van je situatie, des te beter kan die het werk doen.
3) mocht je alsnog uitkomen bij een 2 jarig traject met een UWV keuring op het einde, zorg dat je ruim, zeer ruim op tijd begint met de voorbereidingen.
4) zorg dat je van alles een dossier hebt. Patientendossiers kosten tijd om samen te stellen dus vraag die op tijd aan bij je artsen.
5) De stukken vd arboarts kun je ten allen tijde opvragen. Doe dat ook. Zorg dat je exact weet welke info de werkgever krijgt van de arbodienst.
6) wees niet bang voor het UWV. Het zijn geen boe-mensen. Ze proberen je te helpen waar mogelijk/nodig.
7) wees eerlijk. Tegen jezelf, je omgeving, de mensen die je helpen.
8) zorg dat je weet wat er van jou verwacht wordt en mag worden. En houdt je aan die afspraken.
Maw een 2e spoor traject is niet per definitie een enkeltje uitgang en geraniums.
Opletten op het volgende;
1) Wet Poortwachter is een bitch. Qua regeltjes dus. In het eerste jaar vooral voor de werkgever, maar naar het einde minstens net zo veeleisend richting werknemer. Houdt vooral de scheiding der machten in de gaten. De arboarts en arbeidsdeskundige zijn vooral degenen die de touwtjes in handen hebben. Hun woord is wet, bijna letterlijk. De mening van jouw manager\werkgever, van jezelf, van je behandelend arts, zijn allen dat, totdat ze opgenomen worden in de rapportage en de arboarts er een aanwijzing over geeft.
2) een 2e spoor coach wordt weliswaar aangesteld en betaald door je werkgever, hij\zij is een vertrouwenspersoon. Niets mag teruggekoppeld worden naar je werkgever zonder jouw toestemming. Vertel alles aan deze coach. Hoe beter die op de hoogte is van je situatie, des te beter kan die het werk doen.
3) mocht je alsnog uitkomen bij een 2 jarig traject met een UWV keuring op het einde, zorg dat je ruim, zeer ruim op tijd begint met de voorbereidingen.
4) zorg dat je van alles een dossier hebt. Patientendossiers kosten tijd om samen te stellen dus vraag die op tijd aan bij je artsen.
5) De stukken vd arboarts kun je ten allen tijde opvragen. Doe dat ook. Zorg dat je exact weet welke info de werkgever krijgt van de arbodienst.
6) wees niet bang voor het UWV. Het zijn geen boe-mensen. Ze proberen je te helpen waar mogelijk/nodig.
7) wees eerlijk. Tegen jezelf, je omgeving, de mensen die je helpen.
8) zorg dat je weet wat er van jou verwacht wordt en mag worden. En houdt je aan die afspraken.
Ik ben vanmiddag bij de bedrijfsarts geweest en ik kreeg de indruk dat hij het erg voorbarig acht, zeker omdat de verwachting is dat ik "gewoon" in mijn eigen functie kan reintegreren. Daarnaast kwam hij met het logische cliche "Het gras lijkt altijd groener....".quote:
Ondanks dat het ongelofelijk ruk is om door chronische pijn en een mega wak uit te vallen, is het 2e spoor traject en de gelijklopende GGZ-hulp briljant geweest. Een complete reset van mijn systeem, het opnieuw invullen van priorieteiten, de nieuwe werkomgeving, het zelfbeeld herontdekken zijn enorme aanwinsten voor mijzelf.
Maw een 2e spoor traject is niet per definitie een enkeltje uitgang en geraniums.
Opletten op het volgende;
1) Wet Poortwachter is een bitch. Qua regeltjes dus. In het eerste jaar vooral voor de werkgever, maar naar het einde minstens net zo veeleisend richting werknemer. Houdt vooral de scheiding der machten in de gaten. De arboarts en arbeidsdeskundige zijn vooral degenen die de touwtjes in handen hebben. Hun woord is wet, bijna letterlijk. De mening van jouw manager\werkgever, van jezelf, van je behandelend arts, zijn allen dat, totdat ze opgenomen worden in de rapportage en de arboarts er een aanwijzing over geeft.
2) een 2e spoor coach wordt weliswaar aangesteld en betaald door je werkgever, hij\zij is een vertrouwenspersoon. Niets mag teruggekoppeld worden naar je werkgever zonder jouw toestemming. Vertel alles aan deze coach. Hoe beter die op de hoogte is van je situatie, des te beter kan die het werk doen.
3) mocht je alsnog uitkomen bij een 2 jarig traject met een UWV keuring op het einde, zorg dat je ruim, zeer ruim op tijd begint met de voorbereidingen.
4) zorg dat je van alles een dossier hebt. Patientendossiers kosten tijd om samen te stellen dus vraag die op tijd aan bij je artsen.
5) De stukken vd arboarts kun je ten allen tijde opvragen. Doe dat ook. Zorg dat je exact weet welke info de werkgever krijgt van de arbodienst.
6) wees niet bang voor het UWV. Het zijn geen boe-mensen. Ze proberen je te helpen waar mogelijk/nodig.
7) wees eerlijk. Tegen jezelf, je omgeving, de mensen die je helpen.
8) zorg dat je weet wat er van jou verwacht wordt en mag worden. En houdt je aan die afspraken.
Nogmaals, op zich logisch, maar ik heb niet de indruk dat ik nog wat te winnen heb bij mijn huidige werkgever.
Mbt tot jouw punten:
1. De bedrijfsarts heeft vrijwel direct aangegeven dat hij zich ook sterk laat leiden door wat de experts (HSK en nu de nieuwe organisatie) aangeven.
2. Omdat de werkgever nu al heeft aangegeven te kijken of het 2e spoor een optie is, zou het kunnen dat die exacte procedures niet gevolgd worden. Ik heb wel de insteek dat ik het laatste woord heb, dit heb ik ook uitgesproken naar mijn manager.
3. Misschien wat gemakkelijk, maar daar ga ik me nu nog niet druk over maken. Eerst een week vakantie
.4. Tot nog toe heb ik van ieder document een kopie gevraagd en gekregen, dus dat zit wel goed.
5. Zijn verslagen worden eerst met mij besproken voordat deze naar mijn werkgever gemaild worden. Ik krijg altijd een kopie.
6. Neem ik mee, dank je dat is in ieder geval bemoedigend.
7. Das ietwat lastig. Ik vind mezelf nog steeds laf dat ik in deze positie ben gekomen. Afgezien van mijn vrouw en schoonvader weet niemand dat ik thuiszit.
8. Het feit dat ik me altijd zeer strak aan de afspraken hou is een van de grootste redenen dat ik in deze situatie zit
Nogmaals, bedankt voor je input! Het geeft me moed.
I'm only responsible for what I say, not for what you understand.
2e spoor eerder starten hoeft niet perse fout te zijn. Het kan ook zijn ter orientatie wat voor jouw beter is, blijven of vertrekken.
Zorg dat je zelf een reintegratiebureau kiest waar je je prettig bij voelt en ga samen aan de gang om te kijken wat voor jouw de beste toekomst is. Blijven of gaan, die keuze komt pas later.
Zorg dat je zelf een reintegratiebureau kiest waar je je prettig bij voelt en ga samen aan de gang om te kijken wat voor jouw de beste toekomst is. Blijven of gaan, die keuze komt pas later.
.
|
|
Reintegratie na ong. 6 maanden burn-out, werkgever stelt 2e spoor voor
