quote:
Op donderdag 14 december 2017 22:49 schreef Pistolenhenkie het volgende:Ik net thuis van sporten, moe, gaar, veel te moe word je van dat sporten...
Dus kat weer blij of zo, en meteen om me heen lopen, mauwen, tegen m'n been aan draaien met z'n staart; net alles waar ik nou effe net geen zin in heb. Dus 'Kat ga nou eens weg!', en hij ging braaf weg, de keuken in. Want in de keuken staat eten. Nou was die al de hele tijd irritant trouwens, wat ik beschrijf is niet helemaal volledig. Maar goed, dus hij naar de keuken, en ik effe kijken wat ie aan het doen is en of ik van 'm af ben.... ja hoor, mijn blik wordt gevangen door meneer de kat! Kut! Hij zag het... en daar komt ie weer aan gelopen, het als een of ander signaal ziend dat ik 'm er weer bij wil hebben. En weer irritant doen.....
Het is allemaal heus niet onhanteerbaar, maar ik vraag me wel af, wat is dat met die beesten dat zodra ze je naar hun ziet kijken, ze dat meteen weer als een signaal zien om terug te komen en verder te gaan met aandacht trekken?
Zo gaat dat heel vaak namelijk. Probeer ik stilletjes een blik te werpen, vangt dat beest m'n blik weer......
Ik weet het, ik hou gigantisch veel van mijn katten... maar soms?! Soms zijn ze net even iets te veel.
Veel liefhebbers zullen zeggen dat die katten te weinig afleiding hebben (dat leuk kattenspeelgoed iets zou oplossen). En soms hebben ze ook wel gelijk.
Maar niet elke kat houdt van nepmuizen, en dergelijke speeltjes.
En dan vervelen ze zich dus alsnog. En dan helpt soms alleen maar eten, kattenmelk of kattensnoepjes. Maar moet je die dan geven? Niet te vaak in elk geval, anders voelen ze zich beloond. Wat aandacht geven kan ook helpen, maar als ze te lang doorgaan dan komen ze maar naar mij om wat aaitjes... of ik doe de deur dicht.
Ik hou teveel van mijn katten om kwaad te reageren, maar er is soms wel een grens. En dat is om me even een half uurtje helemaal van ze af te sluiten. En na 5 minuten jammeren aan mijn slaapkamerdeur (als ik wil rusten) druipen ze vanzelf af.