Op de rand van de afgrond na 14 jaar 7

Beste mensen,

Ik heb even een kloon account aangemaakt, omdat ik vrij bekend ben op dit forum en ik sta op de rand van de afgrond na 14 jaar samen te zijn met mijn meissie. Ik zal alles proberen zo goed mogelijk te omschrijven, zodat het helder is. Mochten er vragen zijn dan ben ik uiteraard bereid deze te beantwoorden. Hopelijk zijn er wat mensen die mij kunnen adviseren ofzo.

Zoals gezegd ben ik al 14 jaar samen met de liefde van mijn leven. We zijn vanaf dat we 17 jaar zijn bijelkaar en wonen sinds een kleine 10 jaar samen. Eerst 6 jaar in een heel klein dorp en nu sinds 4 jaar in een groter dorp met ongeveer 10.000 inwoners.

Wij hebben in ons leven heel veel dingen meegemaakt en dit begon al op de allereerste dag dat ik haar voor de eerste keer zag. Haar ouders lagen namelijk in scheiding en er werd net niet gevochten in huis. Uiteindelijk is dat overigens goed gekomen, nadat haar moeder 6 weken uit huis is geweest.

Enkele jaren geleden kreeg mijn vriendin een ongeluk en werd aangereden. Hierdoor kwam ze 6 maanden in het ziekenhuis te liggen en hield daar beenletsel aan over, mede door toedoen van het ziekenhuis (wonden niet goed schoongemaakt). Ze moest opnieuw leren lopen, staan etc en is inmiddels al 8 jaar werkzaam in een Horeca bedrijf waar ze het reuze naar haar zin heeft, maar daar kom ik later nog op terug.

In de tussentijd heb ik gewoon gewerkt, maar op en af. Aantal keer goed pech gehad dat de bedrijven waar ik werkzaam voor was failliet gingen of ik kon het gewoon niet vinden met collega's etc. Ik ben daar zeer gevoelig voor vanwege een psychische stoornis die ik heb en die sinds vorig jaar pas erkend is (eindelijk). Ik ben dus niet iemand die langer dan 2-3 jaar bij een baas blijft hangen, ook al wil ik dat wel, het lukt telkens niet.

Sinds wij wonen waar wij nu wonen is er veel gebeurd. In de afgelopen 4 jaar hebben wij ieder jaar iemand verloren waar wij veel om geven. Zo overleed mijn oom plotseling aan een hartaanval 4 jaar geleden (waar mijn vriendin ook een goede band mee had), 3 jaar geleden mijn nicht van 32 aan een meervoudige hersentumor, 2 jaar geleden haar beste collega en vriendin aan kanker (ook net 38 ofzo) en nu staan wij op het punt om opnieuw iemand te verliezen, namelijk een vriendin van 26 ook aan kanker. Die zal op korte termijn overlijden en is niet meer te redden.

Toen wij hier kwamen wonen vertelde mijn vriendin mij; Ey ga nou eens wat doen, zoek eens wat contact etc. Uiteindelijk kwam ik bij de vereniging terecht waar ik nu bij zit en waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Het zijn echt vrienden geworden en ook mijn vriendin voelt zich daar welkom. Jaarlijks hebben we uitjes of komt ze kijken etc etc. En een tijdje geleden zijn we nog samen naar een bruiloft geweest van iemand uit mijn team.

Nu is het zo dat ik de afgelopen 2 jaar een ziektewetuitkering heb gehad en uiteindelijk ben ik goedgekeurd (niet geheel terecht maar goed). Ik was sinds Augustus dit jaar bezig om te solliciteren. Letterlijk honderden sollicitaties en gesprekken reeds gevoerd. Ik kon niet eerder dan Augustus solliciteren, omdat ik een ziektewetuitkering had en ik moest wachten op het eindoordeel van de arts. Mijn vriendin vertelde mij dat ze erg trots was dat ik het eindelijk inzag en dat ik zo snel reageerde. Ze maakte zich logischerwijs druk om de financiën.

Tevens zijn we al 3 jaar bezig om vader en moeder te worden. Na uitgebreid onderzoek bleek dat wij niet natuurlijk zwanger kunnen worden. De ''fout'' ligt bij mij. Hiervoor zijn we dit jaar een traject ingegaan bij het Erasmus in Rotterdam. Door middel van een ICSI-behandeling kunnen wij alsnog vader en moeder worden.Wel moest mijn vriendin 5 kilo afvallen oftewel erbij sporten. En ze werkt nog eens 40-45 uur per week en ik deed op dat moment niets.

In November zouden wij terug moeten komen bij het ziekenhuis, maar je raad het al. Enkele dagen voor we zouden gaan kwam ze met het nieuws dat ze twijfelt aan onze relatie. Ze zag op tegen de datum van het ziekenhuis en of we het wel allemaal konden rondbreien. Aan de ene kant heeft ze gelijk, omdat ik al een aantal keer een kans heb gehad wat betreft werk etc, maar aan de andere kant denk ik; Een baby dat gaat 9 maanden duren. Geef mij dan ook die tijd, je zag dat ik goed bezig was.

Op haar werk is ze heel goed met haar collega's, zelfs te goed misschien. Ze gaat graag op stap, feestjes en dat soort dingen. Dat is na de dood van haar beste collega meer geworden (die hield daar ook van, maar stierf alleen en was vaak eenzaam, eeuwige vrijgezel en kwam vaak de verkeerde mannen tegen zeg maar). Ik heb haar die vrijheid NOOIT ontnomen, omdat ik wist dat ze dat gemist heeft in haar jeugd, mede door toedoen van haar ouders. Ze zorgde immers altijd voor alles en iedereen.

Nu is de situatie zo dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Ze loopt bij een psycholoog voor haarzelf, maar niet voor onze relatie. Ik heb haar verteld dat die psycholoog het waarschijnlijk erger maakt. Waarom? Als jij met een vraag komt; Ik heb altijd voor anderen gezorgd, wat moet ik doen? Dan zegt die psycholoog uiteraard dat je voor jezelf moet kiezen.

Onze relatie is ALTIJD goed geweest. Samen op vakantie, samen lachen en huilen, respect, waardering, goede sex (nog steeds) en zelden tot nooit ruzie. Weleens discussies maar geen ruzie. Tevens drink ik niet, drugs gebruik ik niet en geweld gebruik ik al helemaal niet. Ik ben eigenlijk een lief persoon die ook liefde nodig heeft en zij idem.

Nu is het zo dat ik bij mijn ouders verblijf voor inmiddels 10+ dagen en ik het zelf misschien erger heb gemaakt door haar te appen, vanwege onzekerheid en het ongewisse. Dit heb ik niet gewild, maar als ze in mijn schoenen had gestaan had ze hetzelfde gedaan denk ik. Wel hebben we enkele malen per email contact gehad.

In deze emails geeft ze de volgende punten aan;

Financiën (daar was ik mee bezig en ik heb vrijdag bijvoorbeeld weer een gesprek staan)
Vrijheid (die ze altijd van mij gekregen heeft maar toch heeft ze het gevoel een bepaalde verantwoordelijk richting mij te hebben)
Genegenheid (die gaf ik haar erg veel, zeker toen ik net wegging en dat vond ze ook heel fijn.)
Huishouden (oftewel of ik vaker dingen zelf wil zien, maar het probleem is ik zie het niet en dat stinkt haar terecht. Ook dit is op te lossen lijkt mij bijv met een memo bord ofzo)

Ik denk dat ze zich teveel spiegelt aan haar collega's die vaak jonger zijn en lekker alles los en vast neuken wat er is en lekker zuipen. Ik merk dat ze dat ook wil, maar dat heeft ze altijd tot op zekere hoogte gemogen. Het is voor mij dus een raadsel en het kwam als koude kak op mijn dak waar dit ineens vandaan komt.

1 week voordat ze met dit verhaal kwam hadden we nog wereldse sex en was het hou van je, wil je niet kwijt en we gaan ervoor he in 2018 en ineens PATS BOEM.

Ik ben nu 31 en mijn leven is helemaal vernield. Ik verlies haar, mijn 2 honden en 3 katten en mijn vrienden die ik net had opgebouwd daarzo. Nu ik 100 kilometer verder zit denk ik; Wat nu? Ik heb hier bij mijn ouders helemaal niets en ik wil dat het goed komt, maar wat te doen?

Ik weet dat mijn tante haar vanavond belt en ik spreek haar donderdagavond even. Zaterdag ga ik denk ik wel met de vereniging het uitje doen en een vriend raadde mij aan om haar zondag even lekker mee te nemen naar de schaatsbaan, maar aan de andere kant komt dat misschien opdringerig over, omdat ze aangaf rust te willen. Ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je zoveel van houd en dat doet ze, zo ineens kan behandelen.

Ze is van een lieve, open, eerlijke, charmante en zorgzame vrouw INEENS omgeslagen naar iemand die alleen wil zijn, koud is en weinig empathie heeft. Ik begrijp er werkelijk niets van aan een kant.

Nu zul je denken; Ze wil ermee stoppen. Maar er zijn een aantal dingen waaraan ik denk waarvan ik zeg; Ze wil niet stoppen. Ze heeft namelijk de afspraak bij het ziekenhuis VERZET en niet geannuleerd. Verzet naar volgende week al zelfs. Tevens draagt ze onze verlovingsring nog.

Ik weet het niet meer en sorry voor het warrige verhaal.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:00 schreef Sarabi het volgende:

[..]

Onee het hoort dat jij 90% niets doet.

En kom op je bent geen 16 uur per dag aan het solliciteren

Het is geen 90% niks doen lol. Ik denk 35/65 ongeveer. Tussendoor laat ik natuurlijk de honden uit en dat soort dingen zoals hierboven genoemd. Het is echt niet zo dat ik de hele dag loop te lamstralen.

Maar ik ben daar gewoon minder goed in in die dingen zien, maar waarom - als je weet dat dat vòor mij moeilijk is - kun je dan niet zeggen; Ey lieverd wil je dat en dat even doen? Want doen doe ik het zeker, maar misschien ga ik het dan dmv automatisme zelf zien met de tijd weet je wel.

Ik bedoel ik help haar toch ook met dingen waar zij niet sterk in is? Bellen van instanties bijvoorbeeld?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:04 schreef Samzz het volgende:

[..]

Dus zij doet alsnog 65% van het huishouden terwijl jij de hele dag op je reet zit. Christus, TS .

Maar ik ben daar gewoon minder goed in in die dingen zien, maar waarom - als je weet dat dat vòor mij moeilijk is - kun je dan niet zeggen; Ey lieverd wil je dat en dat even doen? Want doen doe ik het zeker, maar misschien ga ik het dan dmv automatisme zelf zien met de tijd weet je wel.

Ik bedoel ik help haar toch ook met dingen waar zij niet sterk in is? Bellen van instanties bijvoorbeeld?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:05 schreef Samzz het volgende:

[..]

Je gaat me toch niet vertellen dat jij niet zelf kunt bedenken dat er best even stofgezogen kan worden. Of een lap over de meubels en vensterbanken...

Je gaat mij toch niet vertellen dat je zelf niet een instantie kunt bellen?

Zelfde laken een pak.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:05 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Ze geeft aan dat ze het o.a. met het huishouden niet goed vind gaan TS.

Dat weet ik Ras maar het is toch geven en nemen in een relatie? Ik heb haar ook 180 x verteld bel nou zelf eens, dat kun je best. Iedereen heeft dingen waar die minder sterk in is.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:06 schreef Chai het volgende:

[..]

Maar je ex heeft niet het gevoel gehad dat je haar actief taken uit handen hebt genomen.

Opgeteld met een heleboel andere zaken (zijn gevoelens van haar, dus niet altijd concreet en op basis van analyse te duiden) is het einde voor jullie nu daar.

Je kan jezelf nog zo vaak blijven wijsmaken dat je het allemaal zo goed hebt gedaan, maar daar ga je niks meer voor kopen.

Hoezo is het mijn ex dan?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:06 schreef Samzz het volgende:

[..]

Nee. Gewoon nee.

Maak verdomme je huis schoon.

Ja gewoon ja. Of het nu het huishouden is of administratieve taken dat doet er niet terzake. Wat ik bedoel te zeggen is dat als je WEET dat je partner ergens minder goed in is, bied dan de helpende hand. Dat doe ik andersom toch ook? Je probeert toch samen een oplossing te bedenken?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:07 schreef EttovanBelgie het volgende:
Inderdaad is het geven en nemen. Dat geldt echter alleen als beide partijen dat willen. Wil een van beide partijen dat niet, valt er niets meer te geven en niets meer te nemen.

Daar wil ik in meegaan maar had dat dan eerder aangegeven. Nu komt het als koude kak.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:08 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Zij heeft blijkbaar het gevoel dat ze meer moet geven en minder kan nemen. Je kunt ook eigenwijs blijven en zeggen dat je wel voldoende doet, maar dan is de kans groot dat je haar kwijtraakt. Op dat punt ben je namelijk al aanbeland.

Ja en dat gevoel is onterecht. Natuurlijk ga ik haar dat niet zo vertellen.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:09 schreef Samzz het volgende:

[..]

Jij bedenkt geen oplossing. Jij legt alles alsnog bij je vriendin. Die al meer dan 40 u werkt. Terwijl jij op FOK! 7 topics vol zit te verexcuseren.

Ik geef wel de oplossing. Ik belde voor haar en gaf vaak aan dat ze dat ook zelf kon bijv. Welke oplossing heeft zij geboden dan?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:10 schreef Chai het volgende:

[..]

Wat heb jij dan bedacht behalve: 'Help mij, instrueer mij' ?

Een schema had je ook heel veel houvast kunnen bieden en er zijn genoeg voorbeelden op internet te vinden.

Schema goede. 1 week voordat ik wegging zei ik; Wat denk je van een memo bord die heb ik nog op zolder liggen? Zegt ze; Goed idee gaan we doen!

Dag later hebben we het er weer over zegt ze; Ja hallo hoezo heb jij een memo bord nodig

WISPELTURIGHEID WAT WIL JE NU

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:11 schreef Samzz het volgende:

[..]

Taakverdeling is 35/65, maar haar gevoel is onterecht.

Hilarisch.

Taakverdeling is in heel veel andere dingen 90/10 etc. Dat boeit verder niet, ik doe dat met alle plezier voor dr. Denk hierbij aan financiele dingen/beslissingen etc.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:11 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Je kunt zelf geen memobord ophangen?

Dat kan maar als ze dat niet wilt? Ik wil niks tegen haar zin doen.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:12 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Dan zet je het in je agenda in plaats van op een bord.

Dat zou zeker kunnen. Alleen als ik dan de bank stofzuig zoals 2 weken terug krijg ik te horen; Waarom heb je de bank gestofzuigd dat wilde ik zelf doen. Dat bedoel ik dus.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:13 schreef Samzz het volgende:

[..]

Wat ?

Ik stop hoor. Succes met jezelf, TS.

Wat wat? Ik bedoel aan te geven dat ik weer heel veel andere dingen doe zoals het hoort en ook veel meer als zij. Ook toen ik nog werkte etc. Dus wat dat betreft en dat ging altijd goed.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:14 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Maar jullie relatie was zo intens, de vrouw van je leven.

Dat is ze ook nog steeds alleen moet ze gewoon duidelijker zijn wat ze wil, dat is alles en ik moet meer doen.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:14 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Afgaande op hoe jij je hier presenteert vraag ik me af of ze letterlijk heeft gezegd dat je geen memobord nodig had.
Of dat ze met rollende ogen heeft verzucht dat het belachelijk is dat jij als volwassen man een memobord nodig hebt.

Jij gaat me vast verzekeren dat het eerste scenario klopt. En toch ga ik er dan voor kiezen dat niet voetstoots aan te nemen.

Nee het was mijn voorstel dat memo bord en ze vond het een goed idee, maar dag later weer niet.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:15 schreef Chai het volgende:

[..]

Is niet heel handig gecommuniceerd nee, maar daar had je eerder met je ex in wording een open gesprek over moeten aangaan: hoe stemmen we onze verwachtingen op elkaar af en in hoeverre kan de ander daaraan voldoen?

Die gesprekken hebben we zo vaak gevoerd maar dan zegt ze A en doet B, weer wispelturigheid. Waarom denk je dat ze nu bij psych loopt?

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:16 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Ik geloof niet dat het zo gegaan is.

En nu?

Dat moet jij weten lol. Ik weet het wel zeker namelijk.

quote:

Op woensdag 13 december 2017 19:15 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Ze MOET helemaal niks!

Wel als ze met mij verder wil natuurlijk anders niet idd.