Het babytopic (0-1 jaar) Deel 676

quote:

Op maandag 11 december 2017 12:25 schreef BlueEyes het volgende:

[..]

Beginnersfout bij de 1e een keer ja
Even boven de hoofd oetsiekoetsie doen.
Jamjam 2ehandborstvoeding in mijn mond

nee, dit was vorige week zondag, gewoon op mijn arm. Ik had die echt niet aan kunnen zien komen

Noud

quote:

Op maandag 11 december 2017 12:25 schreef Flav het volgende:
Soms doe ik ook wel de wisseltruc, nieuwe luier eronder dan kijken of de kust veilig is en de oude luier onder hem vandaan trekken Dan even een snelle check of den plasser goed ligt en even vegen met een doekje. Mocht er ooit een meisje komen zal ik ook moeten wennen, ik veeg nu van alle kanten. Heb begrepen dat dat bij meisjes niet kan haha

zo doen wij t ook meteen de droge eronder, snel die ander wegtrekken, wipedywipe, en dicht die handel. Helemaal wanneer je ziet dat het eraan zit te komen, n soort disturbing babybonertje krijgt ie dan

quote:

Op maandag 11 december 2017 12:23 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

ik afgelopen week met de kapitein naar mn vriend toe die nog in bed lag en uit zou slapen"even papa kusje geven" dus ik zwiep baby boven mn vriend zn gezicht...baaaaaaaaarf . Dat eehm werd geen uitslapen

whehehe

Jullie bemoedigende woorden en lachwekkende verhalen helpen. Dat, met een slapende baby en kat op schoot en het uitzicht op een witte wereld die steeds witter wordt , maken me weer wat rustiger.

Nanuke

Deze lurker moest even melden dat ze vijf minuten lang hardop moest lachen om plassen in eigen mond van de baby van ldg en barf met brokjes van Noud

(Ik voel een inwendige “ wachtmaar”)

Ik kan hier ivm fokwet dus niet over meepraten.

In handdoek plassen is wel elke keer raak. En poep 2 dagen opsparen en dan poepen in de newborn-inzet waardoor het dus rechtstreeks zijn luier uitsplasht

Ik ben zo benieuwd hoe M. het doet, de hele dag bij oma. Ik wil hem kussen en knuffelen...

Ben ik de enige die z'n jongen niet schoonpoetst na het plassen? Ik zie het nut daar nooit zo van in eerlijk gezegd..

Verder erg geglimlacht om jullie verhalen. De wasbare luier-variant is dat J al-tijd poept als de was net in de machine zit. Best jammer.

Ik moet trouwens bekennen dat ik in een zeer moeie bui ook wel eens heb gedacht dat Jacob mij niet leuk vond. Dat ik het niet goed deed, dat ik niet gezellig was, zoiets. Dat is wel over gegaan. Hij lacht nu minstens zo vaak naar vreemden als naar mij op het eerste gezicht, maar dat verontrust me helemaal niet. Ik vind het mooi hoe hij contact zoekt en ik weet heel zeker dat hij nergens zo tot rust komt als bij mij. Dat lijkt me nu mijn belangrijkste taak: vertrouwdheid.
Ik realiseer me trouwens dat hij dus een heel arsenaal aan lachjes heeft inmiddels. De openingslach met een soort verlegen wegtrekken van zijn hoofd, de geluidloze grijns die ik 's ochtends krijg, het schateren als je wild genoeg doet, slapende stuiplachjes, steeds-een-beetje-harder bij spelletjes.

Ik houd zo absurd veel van dit kind.

Heerlijk die poep en plasverhalen Onze dame heeft me gelijk ondergepoept toen ik na de KS terugkwam op de kamer en haar lekker op mijn blote borst kreeg Ik dacht wat een mooie introductie in het moederschap

We hadden vannacht een aardig goede nacht; het is wel lekker dat mijn man nu lekker 2 weken thuis is, dat geeft ook wel rust om aan alles te wennen maar als ik zie wat ik al geleerd heb in de week dat we thuis zijn ben ik trots op mezelf Vandaag was al de laatste dag kraamzorg

https://www.nu.nl/eten-en(...)nellabesmetting.html

Die plasongelukjes waren hier dus ondanks die tip van een doekje erop leggen hè? Want dat schopt meneer er gewoon vanaf
Maar fijn om te horen dat dat snel minder wordt

Rena jullie hadden langer kraamzorg vanwege de keizersnede dan? Hier was ze vrijdag al voor het laatst. Vond het stiekem ook wel een beetje fijn; dan kom je toch weer wat meer in je eigen ritme
Fijn dat je er zo'n vertrouwen in hebt

Hier is man ook nog de hele week thuis, terwijl de Minion ook alweer naar m'n zus en oma gaat; die stond te trappelen en heeft vandaag heerlijk in de sneeuw kunnen spelen
Nu dus maar even extra genieten van de rust, want volgende week alleen met baby (3 dagen) en baby+peuter (2 dagen) zie ik nog even niet voor me

Nu op de bank met baby, kerstversiering, kerstmuziek en een dik pak sneeuw terwijl je nergens naartoe hoeft: heerlijk!

Haha, die plasverhalen
Het lijkt me ook zo gek om ineens een jongetje te hebben na een meisje (of visa versa)

Hier hielp het doekje op de piemel ook meestal niet Soms gebruikte we een sokje en dat is hier dan ingeburgerd als piemelsokje
Ik merk inderdaad dat het plassen-als-de-luier-uit een stuk minder is, hij is nu ruim 7 weken.

Ik heb net een puckababy newborn gekocht. Wat moeten ze daar nou nog in aan? Alleen een dun pyamaatje? Of alleen een romper met lange mouwen en een pyamabroekje?

quote:

Op maandag 11 december 2017 16:47 schreef LadyS het volgende:
Hier hielp het doekje op de piemel ook meestal niet Soms gebruikte we een sokje en dat is hier dan ingeburgerd als piemelsokje
Ik merk inderdaad dat het plassen-als-de-luier-uit een stuk minder is, hij is nu ruim 7 weken.

Ik heb net een puckababy newborn gekocht. Wat moeten ze daar nou nog in aan? Alleen een dun pyamaatje? Of alleen een romper met lange mouwen en een pyamabroekje?

ligt een beetje aan hoe warm de slaapkamer is ook. Ons boefje slaapt nu in n dikke winterslaapzak met alleen n lange mouwen romper en onze kamer is rond de 18 graden denk ik? Staat er niet zon TOV waarde in het label?

Twist; klopt, ik had een herindicatie vanwege de dagen in het ziekenhuis, ben blij dat ik die wel gepakt heb.

Ja, dat plassen is heel herkenbaar. Snel de luier weer dichtdoen is ook geen garantie op droog blijven.

Ik had vanochtend onverwachts mijn vuurdoop alleen met twee kinderen. Man moest naar verplichte lessen op school en er zou een nieuwe kraamhulp komen om 8 uur. Maar er kwam maar niemand. Zal de sneeuw wel zijn, dacht ik nog. Om half 9 toch maar even gebeld. Ja, er was niemand beschikbaar maar ze gingen het nu uitzoeken. Uiteindelijk is m'n vorige kraamhulp op dr vrije dag nog gekomen. Toen was ik al drie huilbuien verder. Baby overstuur, peuter in drakenmodus, moeder wanhopig. En dat was na 2 uur alleen.

Ja maar dat was onverwachts ongepland alleen. Logisch dat dat niet soepel verloopt. Slecht verhaal trouwens dat er zomaar niemand kwam.

Ja, inderdaad. Ik kreeg vanmiddag een mailtje met een enquête van ze. Daar ga ik ook heel eerlijk in zijn.

Voor morgen is er gelukkig wel daadwerkelijk iemand geregeld.

Oh Kris dat is ook echt niet tof nee!

Nou. Hier dan de aanleiding van mijn rant van gisteren. Wij hebben sinds een paar dagen een ventje wat ineens (met name s avonds) meer huilt. Waar eerder overdag moe wegleggen goed ging, is het nu zichzelf wakker houden tot in zoverre over de zeik dat het echt heel lang duurt tot hij kalmeert. Zelfs als hij niet 'zelf' hoeft te proberen en bij mij of man ligt is slapen moeilijk. Half slapend wegleggen is instant huilen. Slapend wegleggen is goed voor een kort dutje. Ik heb eigenlijk heel de tijd géen idee wat hij nu wil. Is hij moe? Zijn het krampjes? Is het honger? Heeft hij pijn? Ik. Weet. Het. Niet. Niets lijkt te helpen, ik ben sip en kapotmoe.

En verder wil ik de nieuwe aanwas welkom heten, want volgens mij had ik dat nog niet gedaan. Ik vind het leuk om te horen over jullie kraamtijd, lijkt hier alweer heel lang geleden!
Krisvc, ik weet nog heel goed dat ik als een berg opzag tegen de eerste dagen alleen, maar in de kraamtijd herstel je elke dag zoveel dat het eigenlijk uiteindelijk best meeviel. Echt heel stom dat ze je zomaar alleen achterlieten. Snap niet hoe ze dat kunnen...

quote:

Op maandag 11 december 2017 19:57 schreef Nanuke het volgende:
Nou. Hier dan de aanleiding van mijn rant van gisteren. Wij hebben sinds een paar dagen een ventje wat ineens (met name s avonds) meer huilt. Waar eerder overdag moe wegleggen goed ging, is het nu zichzelf wakker houden tot in zoverre over de zeik dat het echt heel lang duurt tot hij kalmeert. Zelfs als hij niet 'zelf' hoeft te proberen en bij mij of man ligt is slapen moeilijk. Half slapend wegleggen is instant huilen. Slapend wegleggen is goed voor een kort dutje. Ik heb eigenlijk heel de tijd géen idee wat hij nu wil. Is hij moe? Zijn het krampjes? Is het honger? Heeft hij pijn? Ik. Weet. Het. Niet. Niets lijkt te helpen, ik ben sip en kapotmoe.

klinkt als een sprongetje, zou dat kunnen?

Hier gaat t slapen overigens net zo hoor. Zelf in slaap vallen lukt hem alleen als wij zelf ook naar bed gaan. Verder slaapt ie in de wagen als we onderweg zijn of bovenop ons.

Soms is het gewoon even goed kut en dat mag ook gewoon. We doen ook maar ons best

quote:

Op maandag 11 december 2017 20:16 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

klinkt als een sprongetje, zou dat kunnen?

Hier gaat t slapen overigens net zo hoor. Zelf in slaap vallen lukt hem alleen als wij zelf ook naar bed gaan. Verder slaapt ie in de wagen als we onderweg zijn of bovenop ons.

Soms is het gewoon even goed kut en dat mag ook gewoon. We doen ook maar ons best

Ik heb echt geen idee. In de sprongetjes die we gehad hebben, ging het wel niet lekker, maar niet zó. Dan was draagdoek=slapen, of wandelwagen=slapen, en zelfs auto=slapen. En nu is alles behalve slapen. Zelfs papa/mama is nog best goede plek om te vechten tegen de slaap. En hoe later op de dag, hoe groter het gevecht/hoe meer gehuil lijkt wel.

Edit; Maar het is meer dan gewoon niet slapen. Ook gewoon echt heel veel meer huilen. En waar hij dan last van heeft weet ik echt niet. Soms is hij echt ontroostbaar, soms kalmeert hij wel maar is hij nog steeds onrustig en begint zomaar opnieuw. Ik weet gewoon echt niet waar hij last van heeft.
En in combinatie met al meer dan 2 weken geen ontlasting en het niet aankomen vorige week, heb ik alleen maar twijfels en onzekerheden en angst dat het iets is wat ik niet zie/goed doe.

[ Bericht 2% gewijzigd door Nanuke op 11-12-2017 20:42:10 ]

Weet je wat het meest irritante van die kleintjes is?
Dan denk je het net door te hebben hoe ze lekker slapen of comfortabel zijn en dan gooien ze ineens weer alles in de war.
Dan slapen ze weer niet door, willen niet inslapen, gaan huilen zonder dat je een oorzaak hebt en ben je je hele gebruiksaanwijzing weer kwijt en moet je het wiel weer opnieuw uitvinden.
Om radeloos van te worden af en toe en om verdrietig van te worden.
En dan ineens doen ze het weer en zijn ze niet meer 'stuk'.
En dan repeat

Helaas kan ik je alleen een hart onder de riem steken Nanuke.
En zeggen wat velen ooit al gezegd hebben en wat een dooddoener is; het wordt echt beter

En blijf vertrouwen op jezelf als mama (en papa)

Ja, baby's zijn onvoorspelbare eikels!
Maar: het komt goed!