Zijn te kleine fracties gevaarlijk?

quote:

Op maandag 4 december 2017 21:55 schreef Kaas- het volgende:

[..]

Die ondersteuning stelt alleen wel ontzettend weinig voor. Eigenlijk hebben enkel fracties met 25+ zetels hebben genoeg personeel om op minimaal niveau een beetje in de dossiers te kunnen duiken.

Ja, op andere niveaus (bijvoorbeeld de gemeenteraden) speelt dat ook, en misschien nog wel sterker. Het is hartstikke leuk dat je een gemeenteraad met 12 fracties hebt, maar als de grootste fractie 4 of 5 zetels heeft, bestaat de raad uit 33 generalisten die overal een beetje dossierkennis van hebben.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 07:47 schreef freako het volgende:

[..]

Ja, op andere niveaus (bijvoorbeeld de gemeenteraden) speelt dat ook, en misschien nog wel sterker. Het is hartstikke leuk dat je een gemeenteraad met 12 fracties hebt, maar als de grootste fractie 4 of 5 zetels heeft, bestaat de raad uit 33 generalisten die overal een beetje dossierkennis van hebben.

In het licht daarvan verscheen deze week in de media ook het bericht dat gemeenteraadsleden geen controle kunnen uitoefenen op lokaal sociaal beleid, omdat ze gewoon te weinig tijd en kunde hebben. In de Tweede Kamer is dat eigenlijk ook zo, maar niemand durft voor te stellen meer uit te geven aan de democratie.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 08:22 schreef Kaas- het volgende:

[..]

In het licht daarvan verscheen deze week in de media ook het bericht dat gemeenteraadsleden geen controle kunnen uitoefenen op lokaal sociaal beleid, omdat ze gewoon te weinig tijd en kunde hebben. In de Tweede Kamer is dat eigenlijk ook zo, maar niemand durft voor te stellen meer uit te geven aan de democratie.

In NL heb je toch relatief veel kiesgerechtigden per kamerlid in vergelijking met omringende landen? Wat zou pleiten voor meer kamerzetels, maar als er over het aantal wordt gediscussieerd, dan gaat het over verminderen van het aantal.

Heeft helemaal niets met de omvang van de fractie te maken, enkel en alleen met het kaliber van de politicus.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 08:22 schreef Kaas- het volgende:

[..]

In het licht daarvan verscheen deze week in de media ook het bericht dat gemeenteraadsleden geen controle kunnen uitoefenen op lokaal sociaal beleid, omdat ze gewoon te weinig tijd en kunde hebben. In de Tweede Kamer is dat eigenlijk ook zo, maar niemand durft voor te stellen meer uit te geven aan de democratie.

Slaat ook nergens op, ze hebben een begroting van 285 miljard te verdelen. Extra middelen voor Kamerleden zou een vrij klein deel daarvan zijn.

Kleine fracties zijn over het algemeen productiever per Kamerlid dan grote fracties. De FVD uitgezonderd. Die lijken daar niet heel veel om te geven. Het meest productieve Kamerlid van 2012 - 2017 was:



Die in zijn eentje in de Kamer zat. Juist bij grote fracties zie je dat er voor de backbenchers weinig te doen is. Kamerleden die zelden tot nooit de gelegenheid krijgen om de Kamer te debatteren omdat de woordvoerderschappen op zijn. Die Kamerleden hebben wel alle tijd om het ganse land door te trekken en met allerlei kwaadwillende belangenorganisaties als Greenpeace en Amensty International om de tafel te gaan zitten. Zouden we niet moeten willen met zijn allen.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 09:14 schreef Abschirmdienst het volgende:

[..]

Slaat ook nergens op, ze hebben een begroting van 285 miljard te verdelen. Extra middelen voor Kamerleden zou een vrij klein deel daarvan zijn.

Er is schroom bij de parlementariërs juist om zichzelf meer te geven. Ze vinden dat ze zelf maar harder moeten werken. Bang dat een voorstel voor meer poet verkeerd uitgelegd wordt door de kiezer.

Op lokaal niveau is het probleem urgenter, daar speelt weer dat raadsleden dusdanig weinig kaas hebben gegeten van hun taak en bevoegdheden dat ze soms niet eens weten dat ze extra geld vrij kunnen maken. Het gebeurt regelmatig dat een college flink bezuinigd op de raadsondersteuning op basis van "bezuinigingen moeten wij allemaal voelen" en de raad daar dan kritiekloos in mee gaat. Juridisch gezien is dat ook fout. Toch protesteert de raad zelden tot nooit.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 09:52 schreef Ryon het volgende:

[..]

Er is schroom bij de parlementariërs juist om zichzelf meer te geven. Ze vinden dat ze zelf maar harder moeten werken. Bang dat een voorstel voor meer poet verkeerd uitgelegd wordt door de kiezer.

Op lokaal niveau is het probleem urgenter, daar speelt weer dat raadsleden dusdanig weinig kaas hebben gegeten van hun taak en bevoegdheden dat ze soms niet eens weten dat ze extra geld vrij kunnen maken. Het gebeurt regelmatig dat een college flink bezuinigd op de raadsondersteuning op basis van "bezuinigingen moeten wij allemaal voelen" en de raad daar dan kritiekloos in mee gaat. Juridisch gezien is dat ook fout. Toch protesteert de raad zelden tot nooit.

Ik snap dat daar de schoen wringt, en als het daardoor niet beter wordt is de keuze van het volk. Maar om hoeveel geld gaat het onderaan de streep? Volgens het FD in 2015 ruim 23 miljoen euro per jaar voor het werk van Kamerleden. Totale kosten van de Staten Generaal in 2013 140 miljoen.

Zou mooi zijn om dit te kunnen vergelijken met andere landen. Als ik de kosten van de Amerikaanse en Canadese equivalent van de Staten Generaal zie t.o.v. het federale budget is Nederland behoorlijk goedkoop.

Hoe kleiner de fracties hoe minimalistischer de thema's.

Dus al als je maar 2 leden in de kamer hebt dan ga je je niet in alle commissies storten, maar kies je er een paar die je het belangrijkst vind. Aangezien een kleine partij ook minder invloed heeft dan een grote, hoeven zij dus ook niet bij alles themas invloed uit te oefenen.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 10:35 schreef Abschirmdienst het volgende:

[..]

Ik snap dat daar de schoen wringt, en als het daardoor niet beter wordt is de keuze van het volk. Maar om hoeveel geld gaat het onderaan de streep? Volgens het FD in 2015 ruim 23 miljoen euro per jaar voor het werk van Kamerleden. Totale kosten van de Staten Generaal in 2013 140 miljoen.

Zou mooi zijn om dit te kunnen vergelijken met andere landen. Als ik de kosten van de Amerikaanse en Canadese equivalent van de Staten Generaal zie t.o.v. het federale budget is Nederland behoorlijk goedkoop.

Ja, mag wat mij betreft ook best wat geld bij. Maar goed, er wordt ook al een tijdje gewaarschuwd daarvoor:

https://www.trouw.nl/home(...)-ambtelijk~a4967574/

Dat stuk komt uit de jaren negentig maar deze riedel is nog tot en met dit jaar herhaald:

quote:

Wiegel schetste hoe het aantal medewerkers van de Tweede-Kamerfracties in enkele decennia tijd is verveelvoudigd, een proces dat samenging met een steeds verdergaande specialisatie van de Kamerleden. “De Tweede Kamer is daarmee verbureaucratiseerd. We moeten een stapje terug doen.” Wiegel herinnerde zich dat bij zijn aantreden als Kamerlid, in 1966, slechts drie van de 150 Kamerleden geen andere functies bekleedden. De anderen konden zich permitteren naast het Kamerlidmaatschap een baan aan te houden.
Rottenberg sprak van 'overwoekerde' fractiespecialisten. “De onderwijsspecialisten in de Kamer hebben zich zo ver op een deelterrein teruggetrokken dat één fractie voor de behandeling van de onderwijsbegroting zeven leden moet inzetten.” Een bijkomend effect is dat lobbyisten en adviesbureaus die zich hebben toegelegd op die deelterreinen hun kans schoon zien. “Dat is echt link”, zei Rottenberg onder bijval van Wiegel.

Volgens Wiegel/Rottenberg zijn juiste grote fracties en de overdaad aan medewerkers de reden dat lobbyisten vrij spel hebben.

Als je politiek (of eigenlijk: de vertegenwoordiging) ziet als iets van "de grote lijnen" dan wil je juist niet te veel specialisten hebben. Van Kamerleden verwachten we steeds vaker dat het ambtenaren zijn. Mensen met veel dossierkennis en technische know-how. Het nadeel daarvan is wel dat er veel juridische/economische professionals in de Kamer zitten en relatief weinig "normale Nederlanders" of mensen met een niet-specialistische achtergrond. Mogen die geen politieke kaders stellen?

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 11:04 schreef Ryon het volgende:

Volgens Wiegel/Rottenberg zijn juiste grote fracties en de overdaad aan medewerkers de reden dat lobbyisten vrij spel hebben.

Zit wat in. Helemaal als we weer naar Amerika kijken, twee gigantische partijen en lobbyisten hebben minstens net zoveel invloed als de kiezers gezamenlijk

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 08:31 schreef Wombcat het volgende:

[..]

In NL heb je toch relatief veel kiesgerechtigden per kamerlid in vergelijking met omringende landen? Wat zou pleiten voor meer kamerzetels, maar als er over het aantal wordt gediscussieerd, dan gaat het over verminderen van het aantal.

Klopt. Aanpassen van het aantal Kamerzetels is wel een crime, daar is een Grondwetswijziging voor nodig.

Meer Kamerleden
Meer ondersteuning
Hogere salarissen bewindslieden.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 09:48 schreef Ryon het volgende:
Kleine fracties zijn over het algemeen productiever per Kamerlid dan grote fracties.

Zou er een curve inzitten, met een optimale fractiegrootte bij bv een zetel of 15?

Een kleine fractie heeft bij het vormen van coalities altijd een zeer sterke positie.

Coalities worden nagenoeg altijd gewonnen door slechts een kleine meerderheid. Des te groter de groep, des te groter de eventuele verdeling van de macht. Kleine fracties kunnen daardoor handig manouvreren, mede doordat een kleine fractie inderdaad beperkte capaciteit heeft en dus relatief "goedkoop" tevreden gesteld zou kunnen worden door een megapartij. Andersom is het ook zo dat een kleine fractie in die mate doorslaggevend kan blijken te zijn door steun aan de een of de ander te geven, zodat vrijwel elke eis gesteld kan worden.

Als je dit interessant vindt moet je eens kijken hoe Kees vd Staaij in de politiek staat.

Die man krijgt heel wat van zijn zaken voor elkaar.

De SGP gaat dus gewoon een gereformeerd geurtje ergens de komende 3,5 jaar achterlaten. Die positie hebben ze immers als best van alle coalitiepartners bemand.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 20:00 schreef freako het volgende:

[..]

Zou er een curve inzitten, met een optimale fractiegrootte bij bv een zetel of 15?

Bij hoeveel onderwerpen? En hoe meet je productie?

Het debat energietransitie en het debat opslag duurzame energie lopen al jaren en jaren. Nog nooit is daar ook maar serieus gesproken over de balanshandhaving (P_m=P_e+P_a) gedurende deze energietransitie. En als je over transitie wilt spreken zul je daar moeten beginnen.

Maar dat vraagstuk is altijd bij TenneT gedumpt want het is te technisch.

Tennet had 1-2 jaar geleden een nationale wedstrijd georganiseerd waar mensen ideeen en hersenspinsels kwijt konden. Heeft de krant niet eens gehaald ofc. En nu heb je dus van die nieuwe buurtinitiatieven voor energieopslag, bedrijven die met van alles op de proppen komen zoals dat spul van Tesla, en zelfs grote energieboeren die waterstof als opslagmethode proberen te verkopen. Allemaal onzinnige kwakzalverij.

Geen enkel kamerlid is bezig om het energiedebat een debat van ons allemaal te maken, zoals energie dat ook zou moeten zijn.

Stel bijvoorbeeld nou dat er morgen ineens wel een kamerlid is die dat wel doet, dan is dat ene kamerlid alleen al toch veel productiever dan de rest?

[ Bericht 27% gewijzigd door Het_Peenvarken op 06-12-2017 05:52:15 ]

quote:

Op woensdag 6 december 2017 05:37 schreef Het_Peenvarken het volgende:

[..]

Bij hoeveel onderwerpen?

Dat is eindeloos natuurlijk. Maar hoeveel mensen zouden er werken voor bijvoorbeeld de SGP? En hoeveel vrijwilligers met eventuele specifieke kennis?
Grote partijen zijn veelal ook gemeentelijk vertegenwoordigd en hebben misschien daardoor ook makkelijker toegang tot plaatsspecifieke onderwerpen.

quote:

Op dinsdag 5 december 2017 11:04 schreef Ryon het volgende:

[..]
Van Kamerleden verwachten we steeds vaker dat het ambtenaren zijn. Mensen met veel dossierkennis en technische know-how. Het nadeel daarvan is wel dat er veel juridische/economische professionals in de Kamer zitten en relatief weinig "normale Nederlanders" of mensen met een niet-specialistische achtergrond.

Dit leidt inderdaad tot een verjuridisering (alles regeltechnisch dichttimmeren) en economisering (aan alles een economische waarde toekennen) van de maatschappij. En daarmee vanzelf tot een groeiende overheid/overhead/ambtenarij die vooral bezig is met het opstellen, uitvoeren en controleren van regels.

Terwijl de maatschappij in mijn visie veel meer behoefte heeft aan werknemers van de overheid die sporthallen, buurthuizen, onderwijsinstellingen en hulpinstanties bemensen dan aan ambtenaren die richtlijnen en beleidsplannen opstellen voor de exploitatie van dit soort locaties. De verzelfstandigde organisaties van de sporthallen, buurthuizen, onderwijsinstellingen en hulpinstanties op hun beurt moeten weer overhead inhuren om de juiste rapportages voor de overheid op orde te houden.

Gevolg: te weinig handjes, te veel overhead en een inefficiënte besteding van budgetten.

quote:

Op woensdag 6 december 2017 10:11 schreef Dwersdriever het volgende:

[..]

Dit leidt inderdaad tot een verjuridisering (alles regeltechnisch dichttimmeren) en economisering (aan alles een economische waarde toekennen) van de maatschappij. En daarmee vanzelf tot een groeiende overheid/overhead/ambtenarij die vooral bezig is met het opstellen, uitvoeren en controleren van regels.

Terwijl de maatschappij in mijn visie veel meer behoefte heeft aan werknemers van de overheid die sporthallen, buurthuizen, onderwijsinstellingen en hulpinstanties bemensen dan aan ambtenaren die richtlijnen en beleidsplannen opstellen voor de exploitatie van dit soort locaties. De verzelfstandigde organisaties van de sporthallen, buurthuizen, onderwijsinstellingen en hulpinstanties op hun beurt moeten weer overhead inhuren om de juiste rapportages voor de overheid op orde te houden.

Gevolg: te weinig handjes, te veel overhead en een inefficiënte besteding van budgetten.

Een ambtenaar die koffie zet in een buurthuis? Lijkt mij niet helemaal de meest wenselijke besteding van menskracht en de collectieve middelen. Het is toch logischer dat de buurthuizen zelf zorg dragen van hun organisatie en dat de ambtenaar toe ziet op een eerlijke verdeling van de daarvoor benodigde budgetten onder alle instellingen die aanspraak willen maken?

quote:

Op woensdag 6 december 2017 11:00 schreef Ryon het volgende:

[..]

Een ambtenaar die koffie zet in een buurthuis? Lijkt mij niet helemaal de meest wenselijke besteding van menskracht en de collectieve middelen. Het is toch logischer dat de buurthuizen zelf zorg dragen van hun organisatie en dat de ambtenaar toe ziet op een eerlijke verdeling van de daarvoor benodigde budgetten onder alle instellingen die aanspraak willen maken?

Het hangt er een beetje vanaf of je de overheid ziet als uitvoerend op het gebied van welzijn of voorwaardescheppend. Voor de instelling waar ik enige tijd bestuursactiviteiten heb uitgevoerd ging een behoorlijk deel van het budget op aan het voldoen aan voorwaarden om subsidie te kunnen ontvangen. Beleidsplannen schrijven, administratie voeren, overleggen, rapporteren. Een vanuit subsidies betaalde medewerker en de ambtenaren hielen vooral elkaar bezig, terwijl de uitvoering om budgettaire redeneen moest worden gedaan door vrijwilligers. Dat was in mijn visie een weinig efficiënte besteding van menskracht en collectieve middelen. Als de medewerker ingezet had kunnen worden voor uitvoerende taken had de instelling meer kunnen betekenen voor zijn doelgroep.

Het is maar een voorbeeldje uit de praktijk, maar zonder een professional in te huren hadden we nooit kunnen voldoen aan de voorwaarden die werden gesteld aan de subsidie. Maar van de subsidie kwam uiteindelijk maar een klein deel terecht bij de uitvoering.

quote:

Op woensdag 6 december 2017 11:28 schreef Dwersdriever het volgende:

[..]

Het hangt er een beetje vanaf of je de overheid ziet als uitvoerend op het gebied van welzijn of voorwaardescheppend. Voor de instelling waar ik enige tijd bestuursactiviteiten heb uitgevoerd ging een behoorlijk deel van het budget op aan het voldoen aan voorwaarden om subsidie te kunnen ontvangen. Beleidsplannen schrijven, administratie voeren, overleggen, rapporteren. Een vanuit subsidies betaalde medewerker en de ambtenaren hielen vooral elkaar bezig, terwijl de uitvoering om budgettaire redeneen moest worden gedaan door vrijwilligers. Dat was in mijn visie een weinig efficiënte besteding van menskracht en collectieve middelen. Als de medewerker ingezet had kunnen worden voor uitvoerende taken had de instelling meer kunnen betekenen voor zijn doelgroep.

Ik mag hopen dat je dat vanzelfsprekend vindt? Je bedelt om een bijdrage uit de algemene middelen en dan is het toch logisch dat je daar verantwoording over moet afleggen? Dat die verantwoording vereist dat je rapporteert en een administratie bijhoudt, is een onderdeel van het maatschappelijk ondernemen. Elke professional in Nederland krijgt te maken met overhead en is een deel van zijn omzet / tijd kwijt aan administratie. Dat geldt voor grote bedrijven als Unilever als voor de kleine ondernemer op de hoek. Dus ook voor sportclubs en buurthuizen.

quote:

Het is maar een voorbeeldje uit de praktijk, maar zonder een professional in te huren hadden we nooit kunnen voldoen aan de voorwaarden die werden gesteld aan de subsidie. Maar van de subsidie kwam uiteindelijk maar een klein deel terecht bij de uitvoering.

Die voorwaarden zijn er natuurlijk niet voor niets. Het is niet de bedoeling dat elke stichting onbeperkt subsidie kan aanvragen.Subsidie wordt verleend met een doel en is maar vrij beperkt. De voorwaarden zijn door de wetgever (veelal de raad) opgesteld om te voldoen aan bepaalde beleidsdoelstellingen, het is niet de bedoeling dat dubieuze stichtingen op eigen inzicht maar op kosten van de belastingbetaler hun hobby's gaan uitoefenen.

Als je maar een klein deel van de subsidie aan de uitvoering kan besteden, dan zegt dat ook wel wat over het amateurisme waar de aanvragende organisatie mee te kampen heeft. Persoonlijk ben ik ook groot tegenstander van dat buurthuisjes en dergelijke subsidies aanvragen. Het is weggegooid geld. Mensen zoeken maar een echte baan en dan kunnen de belastingen vervolgens ook omlaag.

quote:

Op woensdag 6 december 2017 11:46 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ik mag hopen dat je dat vanzelfsprekend vindt? Je bedelt om een bijdrage uit de algemene middelen en dan is het toch logisch dat je daar verantwoording over moet afleggen? Dat die verantwoording vereist dat je rapporteert en een administratie bijhoudt, is een onderdeel van het maatschappelijk ondernemen. Elke professional in Nederland krijgt te maken met overhead en is een deel van zijn omzet / tijd kwijt aan administratie. Dat geldt voor grote bedrijven als Unilever als voor de kleine ondernemer op de hoek. Dus ook voor sportclubs en buurthuizen.

Natuurlijk is een zekere hoeveelheid overhead onvermijdelijk. Alleen vind ik het niet zo'n goede besteding van overheidsgeld als ambtenaren en semi-ambtenaren elkaar gaan bezighouden door regelgeving, uitvoering en administratie van regelgeving en controle op regelgeving. Dan kun je ervoor kiezen helemaal geen subsidies meer te geven, om het buurthuis gewoon vanuit de overheid te runnen of de regelgeving te versimpelen. Het hangt af van je politieke achtergrond welke oplossing je voorstaat. De huidige situatie met grote ambtelijke apparaten op landelijk, provinciaal, regionaal, gemeentelijk en soms deelgemeentelijk niveau die allemaal regels opstellen en controleren zorgt voor veel overhead.

quote:

Die voorwaarden zijn er natuurlijk niet voor niets. Het is niet de bedoeling dat elke stichting onbeperkt subsidie kan aanvragen.Subsidie wordt verleend met een doel en is maar vrij beperkt. De voorwaarden zijn door de wetgever (veelal de raad) opgesteld om te voldoen aan bepaalde beleidsdoelstellingen, het is niet de bedoeling dat dubieuze stichtingen op eigen inzicht maar op kosten van de belastingbetaler hun hobby's gaan uitoefenen.

Daar heb je gelijk in. Waarom zou je als overheid dat geld überhaupt aan stichtingen geven?

quote:

Persoonlijk ben ik ook groot tegenstander van dat buurthuisjes en dergelijke subsidies aanvragen. Het is weggegooid geld. Mensen zoeken maar een echte baan en dan kunnen de belastingen vervolgens ook omlaag.

Dat is een visie op de maatschappij. Ik kan daar deels in meegaan, maar zie wel degelijk een rol voor de overheid op het gebied van welzijn. Goedlopende buurthuizen, om dit voorbeeld maar aan te houden, versterken de binding en het verenigingsleven in buurten, hebben een signaleringsfunctie rondom maatschappelijke problemen en zo zin er nog wel meer taken. Dat afdoen als 'weggegooid geld' is mij te kort door de bocht.

De belastingen omlaag lijkt me overigens een utopie. Het geld vindt dan wel een andere bestemming. De overheid geeft een steeds groter deel van het nationaal inkomen uit.

quote:

Op woensdag 6 december 2017 12:33 schreef Dwersdriever het volgende:
Natuurlijk is een zekere hoeveelheid overhead onvermijdelijk. Alleen vind ik het niet zo'n goede besteding van overheidsgeld als ambtenaren en semi-ambtenaren elkaar gaan bezighouden door regelgeving, uitvoering en administratie van regelgeving en controle op regelgeving. Dan kun je ervoor kiezen helemaal geen subsidies meer te geven, om het buurthuis gewoon vanuit de overheid te runnen of de regelgeving te versimpelen. Het hangt af van je politieke achtergrond welke oplossing je voorstaat. De huidige situatie met grote ambtelijke apparaten op landelijk, provinciaal, regionaal, gemeentelijk en soms deelgemeentelijk niveau die allemaal regels opstellen en controleren zorgt voor veel overhead.

Een buurthuis is per definitie geen ambtelijke organisatie maar een maatschappelijke. Alle medewerkers van een buurthuis een aanstelling geven is onzinnig om tal van redenen. Dacht je dat ambtenaren zich niet aan regels moesten houden en verantwoording moeten afleggen? Juist door ze op te nemen in een grootschalig ambtelijk apparaat ontneem je ze alle flexibiliteit.

Als je geld uit de collectieve middelen wil aanwenden dan hoort daar controle en verantwoording bij. Aan de ene kant om misbruik tegen te gaan (een buurthuis moet geen rovershol worden), aan de andere kant om te waarborgen dat het geld gebruikt wordt waarvoor door de volksvertegenwoordiging toestemming voor is gegeven. Uiteindelijk is en het blijft het "ons" geld.

quote:

Daar heb je gelijk in. Waarom zou je als overheid dat geld überhaupt aan stichtingen geven?

Eerlijk gezegd: dat zouden we zo min mogelijk moeten doen. Als een stichting geen maatschappelijke verankering kent, maar volledig staatsgefinancierd wordt (verstatelijking heet dat), wordt het ook steeds meer de vraag waar de stichting (of de maatschappelijke organisatie) haar bestaansrecht aan ontleent.

Als de stichting een maatschappelijk product op de markt zet (zorg of woningen) kan via privaatrechtelijke financiering door de overheid mee gefinancierd worden mocht daar een grote maatschappelijke behoefte aan bestaan en kan er ook gewoon worden aanbesteed. Omdat allemaal via subsidies te regelen lijkt mij niet wenselijk.

quote:

Dat is een visie op de maatschappij. Ik kan daar deels in meegaan, maar zie wel degelijk een rol voor de overheid op het gebied van welzijn. Goedlopende buurthuizen, om dit voorbeeld maar aan te houden, versterken de binding en het verenigingsleven in buurten, hebben een signaleringsfunctie rondom maatschappelijke problemen en zo zin er nog wel meer taken. Dat afdoen als 'weggegooid geld' is mij te kort door de bocht.

De belastingen omlaag lijkt me overigens een utopie. Het geld vindt dan wel een andere bestemming. De overheid geeft een steeds groter deel van het nationaal inkomen uit.

Bestedingen in het sociale domein kunnen op tal van manieren uitgegeven worden. Of een buurthuisje het meeste resultaat oplevert betwijfel ik. Dat is verder aan de gemeenteraad om te besluiten.

Wanneer een buurthuis een groot deel van haar budget nodig heeft om de bonnetjes te archiveren kunnen er tal van vraagtekens geplaatst worden bij de organisatiekracht van een dergelijk buurthuis. Ik kan mij goed voorstellen dat inwoners dan liever zien dat de gemeentelijke belastingen met een procentpuntje naar beneden gaan. Amateurisme hoeft niet perse gefinancierd te worden uit de collectieve middelen.