quote:
Op donderdag 23 november 2017 14:50 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:[..]
Dat komt alleen maar goed uit want dan vallen ze in de statistieken onder "Nederlanders in de bijstand" en dan kunnen SerCiapeletto en SicSicSic hier weer verkondigen dat het allemaal wel meevalt.
Cijfers in Rotterdam dan, niet vertroebeld door Nederlanders.
Gros van de vluchtelingen in de bijstandDuizenden vluchtelingen hebben sinds 2015 een huis gekregen in Rotterdam. Vier hebben een betaalde baan gevonden, 95 procent leeft van een uitkering. ,,Ze hebben het druk met inburgeren.'' De stad heeft de afgelopen twee jaar 2.429 asielzoekers een huis gegeven, dat zijn er 80 meer dan wettelijk verplicht was. Volgend jaar hoeft de stad er dan 80 minder. Van die 2.429 leeft 95 procent van een uitkering. Zij vormen samen bijna 5 procent van het totale aantal mensen dat in Rotterdam bijstand krijgt.
De cijfers staan in het onderzoek van de gemeente naar vluchtelingen die de afgelopen twee jaar in Rotterdam mochten komen wonen: de monitor Rotterdamse Aanpak Statushouders 2016-2020. Het is de eerste keer dat bekeken wordt hoe de stad het doet, na de grote golf vluchtelingen die in 2015 Europa verraste.
Leefbaar Rotterdam, zeer kritisch op de komst van statushouders, ziet in de 95 procent die een uitkering krijgt een bevestiging van haar zorgen. ,,Vluchtelingen zouden een verrijking zijn voor de stad. Maar nu zie je dat deze mensen een ticket naar de bijstand krijgen. Rotterdam heeft al genoeg problemen.''
,,Om gek van te worden", aldus Barbara Kathmann (PvdA). ,,Keer op keer heeft de PvdA erop gehamerd dat het stadsbestuur in moet zetten op taallessen, het omzetten van diploma's, het begeleiden naar werk. Alles om te voorkomen dat weer de fout gemaakt wordt dat asielzoekers jaren in de bijstand zitten. Bij het stadsbestuur van Leefbaar heb ik soms het idee dat wethouders met genoegen op hun handen zitten.''
Die 95 procent is inderdaad iets om van te schrikken, zegt hoogleraar integratie en migratie Jaco Dagevos van de Erasmus Universiteit Rotterdam, werkzaam bij het Sociaal en Cultureel Planbureau. Net als het landelijke gemiddelde van 90 procent. Al zijn die percentages wel goed verklaarbaar, zegt hij. ,,Statushouders hebben het heel druk met het leren van de taal, inburgeren, gezinshereniging en het op orde krijgen van hun financiën.''
Daarnaast heeft een behoorlijk aantal vluchtelingen trauma's, zegt Dagevos, al dan niet opgelopen in een azc. ,,Alles bij elkaar baart zo'n cijfer zorgen, maar is het ook heel goed te begrijpen.'' Maar er is hoop, stelt hij, al is het niet veel. Uit onderzoek naar eerdere migrantengroepen blijkt dat na drie à vier jaar de arbeidsparticipatie oploopt, maar de achterstand ook hardnekkig blijkt.
Los-vaste baanTot nu toe zijn vier vluchtelingen 'vrijwel volledig aan het werk', staat in de monitor. Ook hebben een paar mensen een los-vaste baan. Het gaat dan om werk bij een garage, bakker, schoenmaker, kwekerij, hotelschool en ict-bedrijf.
Daarnaast doen iets meer dan 150 ex-vluchtelingen vrijwilligerswerk, als tolk bij Vluchtelingenwerk, ze schenken koffie in buurthuizen, of zijn begeleider bij een naai-atelier. Ook volgen 137 mensen een opleiding, dat verschilt van het mbo Zadkine Oriëntatiejaar, tot civiele techniek aan de TU Delft. Statushouders zijn verplicht taalles te volgen en een participatiecursus te doen.
In 2016 zijn in Rotterdam met name alleenstaande mannen en gezinsherenigers gehuisvest. Dit jaar zijn het vooral gezinsherenigers.
https://www.ad.nl/rotterd(...)e-bijstand~a9b48dc0/