quote:
Prioriteiten.
Bij de opmerkingen over het eten: "het moet allemaal wat oppervlakkig zijn, want anders vindt niet iedereen het lekker". Nee muts. Je hebt een kaart vol verschillende gerechten. Iedereen kiest van die kaart een gerecht wat hij/zij lekker vindt. En dan verwacht je als gast juist dat de smaken heel uitgesproken zijn. De ingrediënten waarvan de smaak vrij sterk naar voren komt (zoals de mosterd op de tosti) vermeld je op de menukaart bij het gerecht. De gast is dan vooraf geďnformeerd en kiest dan wat anders als hij een ingrediënt ziet waar hij niet van houdt, of vraagt aan de bediening om het ingrediënt waar hij/zij niet van houdt weg te laten.
Als ik een oppervlakkige smaak wil, ga ik thuis zelf wel 'uit een pakje van Knorr of Maggi' koken.
Ook die opmerking "weet je wat mij elke maand aan salaris betalen". Zonder de mensen waarvan jij maandelijks het salaris betaalt, heb je als werkgever óók geen inkomsten omdat al je klanten/gasten weg blijven. Echt, zo'n opmerking zou bij mij totaal in het verkeerde keelgat schieten.
Dat investeringen niet altijd allemaal tegelijk gedaan kunnen worden, dat snapt waarschijnlijk het personeel ook wel. Maar als er flink geďnvesteerd gaat worden, mag je als betrokken personeelslid verwachten dat van elke afdeling er 1 of 2 personen bij het overleg betrokken worden om mee te denken over de plannen en inbreng vanaf de werkvloer te kunnen geven. Het is dan prima naar het personeel te verantwoorden dat niet élk idee uitgevoerd zal worden en dat het gevormde totaalplan om financiële redenen in stukken gehakt moet worden en in fases met tussenpozen moet worden uitgevoerd. Maar moeders wil is wet en die heeft klaarblijkelijk de meningen van anderen niet nodig. Een algehele visie lijkt ze echter ook niet te hebben. Of de visie is "Tot nu toe redden we het met een beetje aanrommelen, dus dat zal in de toekomst ook wel zo zijn dus we hoeven geen grote veranderingen door te voeren".
Volgens mij komt het met die koks en het eten wel goed als ze flink meer vrijheid krijgen. Alleen met pa en moe die zich er mee bemoeien gaan ze die vrijheid zéker niet krijgen, die durven helemaal niks los te laten of uit handen te geven. Zelfs niet om even wat te proberen en kijken hoe het uitpakt.