Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 17:03 |
Volgens mijn psycholoog ben ik een depressie aan het ontwikkelen. Dit komt doordat ik de hele dag thuis zit en niks doe. Ik heb schizofrenie en de medicatie vlakken mijn emoties af. Daarbij heb ik last van negatieve symptomen, waardoor ik geen energie op kan brengen om iets te doen. Ook kan ik niet goed functioneren, mijn concentratie is slecht en het voelt alsof ik niks kan. Daarnaast ben ik weer single en ik zit eraan te denken om definitief zo te blijven. Ik zie geen toekomst in een relatie, niet zoals ik nu ben. Ik moet weer beginnen met sporten en een baan vinden. Gewoon iets doen met mijn leven. Zijn er mensen hier met schizofrenie die gelukkig zijn? | |
hoechst | maandag 20 november 2017 @ 17:05 |
Welke klachten ondervind je daar dan aan. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 17:47 |
Ik snap de vraag niet. Op medicatie ben ik stabiel, maar er zijn bijwerkingen. | |
hoechst | maandag 20 november 2017 @ 17:53 |
Sorry daarvoor, het is ook niet heel relevant om dat te weten. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 18:09 |
Heb je advies of commentaar op de topic? | |
hoechst | maandag 20 november 2017 @ 18:12 |
Vroeg me af wat voor stemmen je dan hoort. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 18:17 |
Ik heb nooit stemmen gehoord. | |
inslagenreuring | maandag 20 november 2017 @ 18:26 |
Misschien eens ophouden met werkelijk alle facetten in het leven dood te analyseren en gewoon in het nu leven (en dankbaar zijn dat je leeft)? | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 20 november 2017 @ 18:41 |
Kun je geen vrijwilligerswerk doen om een dagbesteding te hebben? Ontmoet je nieuwe mensen, misschien zelfs een vrouw die je van gedachte doet veranderen. | |
PJR | maandag 20 november 2017 @ 18:46 |
Een blik op je postgeschiedenis: alsmaar focus op klachten, alles helemaal de moeder analyseren, zelfs een topic over seksvoordelen van negers die bij hogere leeftijd weg zouden vallen. Je zoekt het op. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 18:51 |
Misschien een goed idee. Ik heb na mijn laatste psychose vrijwilligerswerk geprobeerd maar het lukte toen niet. Had te veel last van bijwerkingen. | |
hoechst | maandag 20 november 2017 @ 18:54 |
Oke | |
Quotidien | maandag 20 november 2017 @ 19:12 |
![]() Er komt wel bijna dagelijks een topic van je TS. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 20:01 |
Was een trolltopic. | |
Keep_Walking | maandag 20 november 2017 @ 20:04 |
Ik heb niks anders te doen dan fokken. | |
PabstBlueRibbon | maandag 20 november 2017 @ 20:49 |
Tuurlijk wel. Ga gewoon op zoek naar een dagbesteding. Ga ergens bardienst draaien ofzo of vraag aan het sociaal team in je buurt of ze vrijwilligerswerk weten wat past bij jou. Kom onder de mensen. Doe nieuwe prikkels op en ga een beetje aarden in the real world. Dat helpt je om uit dat gepieker te komen. | |
Scary_Mary | maandag 20 november 2017 @ 20:49 |
Niet zo raar dat je dan depressief bent hè. Is dit topic een beetje ontwijkingsgedrag of wil je jezelf alleen een kans geven als een andere schizo wel gelukkig zegt te zijn? | |
Ali-Chemicali | maandag 20 november 2017 @ 22:10 |
Je zegt geen stemmen te horen. Heb je überhaupt geen hallucinaties? Heb je dan waanbeelden? | |
Lenny77 | maandag 20 november 2017 @ 22:14 |
Ga helpen in een bejaardentehuis! Gewoon wat kletsen met die mensjes! Die zijn vaak eenzaam.. Oh en hoe zit het met je verhuis? Ik zou dat doen als ik jou was. Familie, werk, zon, mooie omgeving.. Ik denk dat het je erg goed zou doen. | |
PabstBlueRibbon | maandag 20 november 2017 @ 22:53 |
Waarom krijgen mensen die zelf depressief zijn of andere psychische problemen hebben zo vaak het advies om bejaarden gezelschap te houden? | |
matigeuser | maandag 20 november 2017 @ 23:21 |
Zie daar het probleem en de oplossing in 1 zin. En je zegt hem nota bene zelf. Mensen zijn van nature sociale wezens. Sociaal contact is goed voor de mens. Ook al heb je er nu wellicht geen zin in, toch voel je je beter als je er weer even 'uit' bent geweest en sociaal contact hebt gehad. Hoe dichter je bij de natuur komt, hoe gelukkiger je wordt. Andersom werkt het ook zo. Hoe onnatuurlijker je bestaan, hoe ongelukkiger je wordt. En gekker ook. Zo zijn mensen gemaakt om te bewegen, te socialisen, uitdagingen aan te gaan om jezelf te bewijzen (aan anderen), je seksuele marktwaarde te verhogen en uiteindelijk dan ook te neuken. Daarnaast zijn natuurlijke gedragingen alles wat met directe overleving te maken heeft. Eten, eten verzamelen of koken, slapen, je omgeving schoon en netjes houden, zonlicht, etc. Zie hier allemaal dingen die je zou kunnen aanpakken. Het tegenovergestelde is namelijk ook hier weer waar. Ongelukkig word je van de hele dag stil zitten, onder kunstlicht zitten, tegen jezelf lullen , problemen zoeken in dingen omdat je jezelf niet uitdaagt in het echte leven, sociaal contact mijden, slechte meuk vreten, je slaappatroon verneuken, etc. Je hoeft geen psycholoog te zijn om je eigen leven eens flink en eerlijk te beoordelen. Hoeveel onnatuurlijk gedrag vertoon jij eigenlijk? Een vraag die iedereen zich af en toe eens moet stellen. | |
Metalfrost | dinsdag 21 november 2017 @ 03:16 |
Klopt. Welke sport lijkt je leuk? Is er een bestaande hobby die je buitenhuis kan doen? | |
-Strawberry- | dinsdag 21 november 2017 @ 09:37 |
Hallucinaties zijn toch niet enkel auditief. | |
Jaeger85 | dinsdag 21 november 2017 @ 09:50 |
WMO indicatie voor begeleiding/dagbesteding aanvragen geen optie? Dan zit je tenminste niet de hele dag tussen die vier muren. | |
borbit | dinsdag 21 november 2017 @ 10:10 |
Misschien kun je af en toe een uitstapje maken naar 9gag / Reddit / 4chan / bokt? | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 10:41 |
Ik zit ook op reddit. | |
Lienekien | dinsdag 21 november 2017 @ 10:52 |
Borbit is een trol. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 11:23 |
Ik zat te denken aan schaken. | |
Adept | dinsdag 21 november 2017 @ 11:34 |
Bam ![]() Klopt als een bus natuurlijk. Alleen wordt de drempel helaas steeds hoger om weer te gaan deelnemen, en dat lijkt hier ook gaande. Het wordt al snel een neerwaartse spiraal, ben hier ook ervaringsdeskundige in helaas. En naar buiten, iets doen, etc, heeft helaas niet altijd het gewenste effect, zeker als je van nature bijvoorbeeld minder aansluiting hebt, andere interesses, andere manier van omgang, andere verwachtingen en ga zo maar door, en dat kan een hoop redenen hebben. Niet alleen maar van omdat men niets wil of doet. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 12:05 |
Dat is mijn probleem. De normale advies werkt niet bij me, vanwege mijn ziekte. Meedoen met de rest lukt niet meer. Ik zit steeds meer te denken aan euthanasie. | |
-Strawberry- | dinsdag 21 november 2017 @ 12:14 |
Vanwaar deze ommezwaai? Nog niet zo lang geleden was je een stuk positiever. Studie afgerond en alles. Is dit niet gewoon een depressieve periode waar je je weer uit moet vechten? Ik snap dat je ziekte het moeilijk maakt om een positieve uitkijk op het leven te hebben, maar kijk vooral naar de dingen die je nog wél kunt doen en niet naar wat je op dit moment niet kunt. Kunnen de bijwerkingen nog afnemen? Sporten zou ik in ieder geval doen als ik jou was. ![]() | |
Lokasenna | dinsdag 21 november 2017 @ 12:21 |
Misschien kun je je aanmelden voor een buddy project, als je de drempel voor 'normale' opties om zelf het contact buiten de deur op te zoeken te hoog geworden vindt, door je mentale problemen. | |
Ali-Chemicali | dinsdag 21 november 2017 @ 12:39 |
Klopt, dat zei ik ook niet. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 12:49 |
Geen zin in buddy projecten. Geen zin in zo'n leven waar ik afhankelijk ben van de liefdadidheid van anderen. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 12:52 |
Nee, ik zit vast aan de bijwerkingen. En sporten lukt niet meer. Ik kan gewoon niet veel meer. Waarschijnlijk ook niet werken. | |
Ali-Chemicali | dinsdag 21 november 2017 @ 12:54 |
Maar TS zou je kunnen vertellen wat voor bijwerkingen je last van hebt. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 13:22 |
Leegte Drang om te lopen Gebrek aan energie Gewicht toename | |
-Strawberry- | dinsdag 21 november 2017 @ 13:22 |
Wat maakt dat sporten niet meer lukt? | |
Ali-Chemicali | dinsdag 21 november 2017 @ 13:32 |
Volgens mij valt dat allemaal op te lossen met sporten. Gebruik je abilify? | |
LurkJeRot | dinsdag 21 november 2017 @ 13:51 |
Creer een tulpa om je gezelschap te houden, schijnt dat het zelfs makkelijker is als je schizofreen bent. https://www.wikihow.com/Create-a-Tulpa | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 13:54 |
De medicijnen. Gebrek aan kracht en energie. | |
naoomx | dinsdag 21 november 2017 @ 16:31 |
Dan moet je dus licht gaan sporten. Begin desnoods eerst met wandelen. | |
Scarlet_Dragonfly | dinsdag 21 november 2017 @ 17:06 |
Als je problemen denkt te ondervinden door toedoen van de medicatie die je slikt, dan zou ik daar eens over gaan praten met degene die die medicatie aan jou heeft voorgeschreven. De psychiater neem ik aan? Die kan vaak best wel samen met jou een alternatief proberen wat je (in combinatie met alle hierboven genoemde opties!!) best wel zou kunnen helpen. | |
-Strawberry- | dinsdag 21 november 2017 @ 17:41 |
Je hoeft niet direct op je oude niveau te sporten. Zelfs wandelen zou al goed zijn. Helpt tegen depressieve gevoelens. | |
Quotidien | dinsdag 21 november 2017 @ 18:04 |
Dit kan niet serieus zijn. Ik denk niet dat waanbeelden voor jezelf gaan creëren goed voor je is. | |
-Strawberry- | dinsdag 21 november 2017 @ 18:06 |
Hoe vind je huisdieren? Mits je in staat bent ervoor te zorgen. Wandelen met een hond haalt je uit het huis. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 18:57 |
Mijn moeder heeft een hond. Ik moet er regelmatig oppassen. | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 18:59 |
Ik zat te denken om regelmatig te gaan fietsen. | |
naoomx | dinsdag 21 november 2017 @ 19:02 |
Dat is zeker een goeie! Ik zal maar die gedachte zo spoedig mogelijk omzetten in daden dan (als het je niet bevalt, kun je later nog altijd stoppen toch?) ![]() | |
Keep_Walking | dinsdag 21 november 2017 @ 19:11 |
Hoe gaat het met jou? | |
Jolie1930 | dinsdag 21 november 2017 @ 21:36 |
Schrizofrenie is een hele moeilijke en ingewikkelde ziekte. Psychiaters hebben zelfs weinig kennis op dat vlak. Ik kan goed begrijpen in jouw situatie dat je zin hebt om jezelf af te zonderen, dat hoort bij het ziektebeeld. Het is daarom belangrijk sterk te blijven en dagbesteding te zoeken. Stabiliteit en regelmaat is belangrijk. Mag ik vragen of je,je hele leven al een schrizofrene stoornis hebt? Of is dit in de jaren heen ontwikkeld? Ervaringen met drugs en drank (mis)gebruik. | |
Jolie1930 | dinsdag 21 november 2017 @ 21:44 |
Ik lees trouwens in je andere topics dat je donker bent? Welke medicatie slik je. Bepaalde anti psychoticas hebben een negatieve werking op negroide mensen. | |
Lenny77 | dinsdag 21 november 2017 @ 22:06 |
Reactie weggehaald om het voor Ts niet te verpesten.. [ Bericht 11% gewijzigd door Lenny77 op 21-11-2017 22:12:39 ] | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 12:23 |
Dat hoef niet hoor. Ik kan wel lachen om racisme. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 12:23 |
Risperdal. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 12:25 |
Ik heb het op mijn 19de voor het eerst gekregen. Daarvoor was ik een extraverte slimme atletische man met veel potentie. Nu is elke dag een struggle. Ik heb wel geëxperimenteerd met drugs. Heel lang niet, maar de laatste paar jaar heb ik geëxperimenteerd met xtc. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 12:46 |
Ik doe geen drugs. Heb wel met xtc geëxperimenteerd. [ Bericht 85% gewijzigd door Samzz op 23-11-2017 12:49:16 ] | |
Lienekien | woensdag 22 november 2017 @ 15:49 |
Heb je al een plan, KW? | |
Ali-Chemicali | woensdag 22 november 2017 @ 15:52 |
Hoe vaak heb je xtc gedaan, en nam je er 3 maanden rust tussen? Ik ging er namelijk vanuit dat xtc niet zo schadelijk is. | |
Groepfunder | woensdag 22 november 2017 @ 16:15 |
Een buddy is niet hetzelfde als jezelf afhankelijk maken van liefdadigheid. Dat ben je niet. Jij bent jij! Maar een buddy kan jou misschien wel helpen om samen dingen te doen, te ontdekken en te zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Maar: it starts with you! (Nivea) Je schrijft dat je drang hebt om te lopen. Prima, ga wandelen! Ga naar buiten en zoek een groene omgeving op (park, bos, weiland) en ga lopen. Dat is geen wondermiddel, maar fysiek bezig zijn en een groene omgeving hebben wel een positief effect op je psyche (ookal merk je dat niet meteen). Hetzelfde geldt voor fietsen. En het is al genoemd, maar structuur en regelmaat zijn ook belangrijk. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 18:57 |
Sociale contact maakt me niet meer blij zoals vroeger. Voelt als een verplichting. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 18:58 |
Nee, niet echt. Zit serieus over euthanasie te denken. Ik weet dat het in sommige gevallen mogelijk is. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 18:59 |
Het is ook niet zo schadelijk. Maar ik heb het misbruikt. Eigenlijk heb ik een zelfmoordpoging gedaan met xtc. | |
-Strawberry- | woensdag 22 november 2017 @ 19:04 |
Ook matig xtc gebruik blijf neurotoxisch voor de hersenen en als je gevoelig bent voor depressies doet het natuurlijk weinig goed voor je serotonine huishouding. Was het een bewuste zelfmoordpoging? | |
-Strawberry- | woensdag 22 november 2017 @ 19:06 |
Dat heb ik ook gehad toen ik in een depressie zat. Dat betekent niet dat je dat gevoel nog steeds hebt over een tijd. Of jaren van nu. | |
-Strawberry- | woensdag 22 november 2017 @ 19:06 |
Misschien moet je eerst andere dingen proberen? Je had het bijvoorbeeld over emigreren. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 19:09 |
Nee. Ik wou gewoon niks meer voelen. Wat zijn de lange termijn gevolgen van misbruik van xtc? | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 19:10 |
Ja, misschien moet ik dat eerst proberen. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 19:10 |
Zoals het nu voelt is het alsof het alleen maar erger gaat worden. | |
#ANONIEM | woensdag 22 november 2017 @ 19:13 |
Misschien voor een tijdje naar Curaçao en vanuit daar verder kijken? Voelde me een tijdje ook wat minder en ben toen voor een langere tijd naar Marokko gegaan en dat heeft me echt goed gedaan. Leerde me relativeren. | |
-Strawberry- | woensdag 22 november 2017 @ 19:15 |
Nog niet precies bekend. Zie lange termijn: https://www.jellinek.nl/i(...)c-basisinfo/risicos/ | |
asco | woensdag 22 november 2017 @ 19:22 |
Gebruiker sinds 1991. Nergens last van. ![]() | |
-Strawberry- | woensdag 22 november 2017 @ 19:37 |
n = 1 Fijn voor je, maar dat betekent niks. Ook niet iedere roker krijgt longkanker. | |
Keep_Walking | woensdag 22 november 2017 @ 19:45 |
Gebruik je ook 3 maanden tussenpauze? | |
Lienekien | woensdag 22 november 2017 @ 20:18 |
Dat is een uiterste plan. Ik denk dat je nog niet zover bent. Ik denk dat het goed is als je wel een plan maakt. En begin eens eenvoudig. | |
Groepfunder | woensdag 22 november 2017 @ 21:11 |
Het is bij jou wel van "Himmelhoch jauchzend, Zum Tode betrübt." Een paar weken terug was je nog overgelukkig en vroeg jij je af waarom sommige mensen op Fok! geen relatie konden krijgen. En nu dit. Je hebt dit eerder gehad en bent er toen ook uitgekomen. Waarom zou het je nu niet (weer) lukken? | |
Lienekien | woensdag 22 november 2017 @ 21:26 |
Ja, dat. Ik snap het wel: opleiding met veel inspanning afgerond en dan? Je bent niet de eerste die dan even in een zwart gat valt. Niet iedereen stoomt maar makkelijk door naar een betaalde baan en jij hebt daarin misschien nog wel een grotere overbrugging te maken. En dan is je verkering uit, ook niet mis. Dat gekoppeld aan je ziekte/medicatie snap ik de neerwaartse spiraal wel. Maar het is niet uitzichtloos. | |
Keep_Walking | donderdag 23 november 2017 @ 10:56 |
Ergens besef ik ook wel dat het niet uitzichtloos is. Maar ik zie niet hoe ik een leven met kwaliteit kan leven. Vooral vanwege de ziekte. Ik ben altijd moe, kan amper voor mezelf zorgen of de huishouden doen en ik voel me leeg van binnen door de medicatie. Het leven is gewoon niet fijn meer en is al een lange tijd niet geweest. Als ik beter kon worden en normaal kon functioneren zou ik het nog kunnen verdragen. | |
Keep_Walking | donderdag 23 november 2017 @ 10:58 |
Ik heb nooit geluk, alleen afleiding. Relatie krijgen lukt me wel, relatie houden is moeilijk vanwege de ziekte. Ik probeer me positief op te stellen, ook hier op fok, maar ik ben moe. Ik ben er klaar mee. Forever alone, forever handicapped. | |
Lienekien | donderdag 23 november 2017 @ 12:41 |
Je ziet dat nu niet voor je, hoe je een leven met kwaliteit kunt leven. Houd voor ogen dat je weliswaar niet beter zult worden, maar dat het wel beter met je kan gaan. Ik weet niet of dit een advies is waar je nu wat aan hebt, maar hier komt het. Elke stap die je kunt zetten, is er een. Ik zou ook zeggen: letterlijk. Anderen zeiden het ook al: ga naar buiten, ga wandelen. Ik weet natuurlijk niet hoe jij je voelt, met je ziekte en met je medicatie. Ik weet wel hoe het voelt om langdurig moe en futloos te zijn. Vanuit die ervaring kan ik zeggen dat het een opgave kan zijn om er dagelijks uit te gaan om een stuk te lopen. Maar het brengt je wel iets, misschien zelfs veel: beweging is goed voor je lijf, je zit niet de hele dag binnen, je kunt onderweg muziek luisteren of naar een boek luisteren, of gewoon alleen de wereld om je heen bekijken. En het geeft voldoening, dat je het hebt gedaan. Je zit erna waarschijnlijk weer moe op de bank, maar het zal anders voelen. Voor je huishouden. Begin eens met een heel simpel schema te maken. Wat moet echt gedaan worden, wat geeft je een goed gevoel? Heb je het graag opgeruimd, heb je graag een schone badkamer, heb je graag een leeg aanrecht, etc. Maak dan bijv. een lijstje voor een week en vink af wat je hebt gedaan. Lukt het vandaag niet? Maakt niet uit, doe je het morgen. Leg de lat niet te hoog. Voed je geest met goede dingen. Lees een mooi boek, kijk een interessante documentaire. Of bedenk iets anders wat je leuk vindt om te doen. Eet goed en eet lekker. | |
Adept | zaterdag 25 november 2017 @ 10:35 |
Misschien toch eens tijd om voor jezelf te gaan onderzoeken waar je met je beperking nog wel geluk in zou kunnen vinden? Jezelf onmogelijk doelen stellen op basis van oude perspectieven is een recept voor teleurstellingen natuurlijk ![]() Het leven kan op vele manieren een succes zijn, en heeft helemaal niets te maken met prestaties op welk vlak dan ook. Werk en succes dan ook de minste factoren die samenhangen met het beleven van geluk.. Relaties op persoonlijk vlak wel, en ook daar voel je je ongezien en niet in staat, althans nu dan, maar dat kan allemaal nog een wending krijgen natuurlijk. Al lijkt het allemaal hopeloos nu. Maar het valt of staat in deze fase met acceptatie. | |
maily | zaterdag 25 november 2017 @ 10:38 |
Waardevolle goed geschreven post! 👌 |