R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dus je hebt om die reden de diagnose autisme gekregenquote:Op woensdag 15 november 2017 22:06 schreef handkant het volgende:
[..]
`
Hulpverlening kijkt niet meer naar waarom je klachten zijn ontstaan maar als je klachten hebt die ergens in vallen heb je die diagnose gewoon, zoals autisme die je zogenaamd je hele leven dan hebt. Kreeg van me huisarts te horen dat dit is omdat ze moeten kunnen declareren en dat het niet zoveel met autisme zelf te maken heeft omdat elk mens andere problemen heeft die in mijn geval weer opgelost werden door me uit mijn omgeving te halen.. Dusja dan is die hulpverlening behoorlijke troep als je erin ging geloven.
Ik heb pas geleden ook een autisme-onderzoek ondergaan. De uitslag moet ik nog krijgen. Echter dit is niet iets wat elke willekeurige psycholoog of huisarts kan stellen.Verder heb je wel gelijk dat er teveel naar diagnosen wordt gekeken. Al zou je autisme hebben, dan zijn niet al je problemen daaraan te wijten. Of je nou autisme, ADHD, borderline, schizofrenie of whatever hebt: je dealt dan met het gevoel dat je anders bent dan anderen en minderwaardig omdat je worstelt met dingen die voor de meeste mensen vanzelfsprekend lijken. Als de stoornis er elke keer wordt bijgesleept, wordt dat gevoel nog eens benadrukt en kom je vast te zitten in een impasse als psychisch zorgbehoevend.
Maar nogmaals ... dat kom je ook elders in de samenleving tegen.
Dit is bij mij ook mis gegaan. Ik kwam met paniek klachten bij mijn huisarts. Zij meende eigenlijk beter te weten dan ik waar ik last van had, en stuurde me daardoor door naar de plek met de langste wachttijd, en de afdeling persoonlijkheidsproblematiek ipv paniek en angst. Dit was een nieuwe huisarts. Ik had haar 1 keer in paniek meegemaakt en heb haar vervolgens in een brief uitgelegd wat mijn trauma klachten met me deden en of er alsjeblieft verder gekeken kon worden.quote:Op woensdag 15 november 2017 23:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dus je hebt om die reden de diagnose autisme gekregen
Verder heb je wel gelijk dat er teveel naar diagnosen wordt gekeken. Al zou je autisme hebben, dan zijn niet al je problemen daaraan te wijten. Of je nou autisme, ADHD, borderline, schizofrenie of whatever hebt: je dealt dan met het gevoel dat je anders bent dan anderen en minderwaardig omdat je worstelt met dingen die voor de meeste mensen vanzelfsprekend lijken. Als de stoornis er elke keer wordt bijgesleept, wordt dat gevoel nog eens benadrukt en kom je vast te zitten in een impasse als psychisch zorgbehoevend.
Maar nogmaals ... dat kom je ook elders in de samenleving tegen.
Haar antwoord was nee, absoluut niet mogelijk. Ik heb de zorgverzekering nog gebeld, maar die wilde geen zorgbemiddeling geven. En dan lig je dus iedere nacht opnieuw je trauma her te beleven, en word je op een wachtlijst gezet van 6+ maanden en is er niks meer mogelijk.
Dan sta je dus al met 1-0 achter als je eenmaal bij de GGZ aanklopt want alle angsten hebben vrij spel gehad. Nou, daar willen ze er liever niet over praten. Want he, de emoties zitten je zo hoog (gek he!), maar je zit op de verkeerde afdeling dus je word opnieuw doorverwezen.
En zo heeft dat 1,5 jaar doorgesleept om de juiste plek te vinden. En dan zit je eindelijk bij de juiste plek, voer je 1 gesprek, krijg je eindelijk een diagnose waar je wat mee kan. En komt er vervolgens, maar "na de behandeling kan blijken dat er dit en dit en dit en dit en dit" ook nog aan de hand is.
Nou dan ben je al gek als je aan de bel trekt.. Het besef begint nu een beetje bij me binnen te komen wat die vervolg 1,5 jaar met me gedaan hebben. En hoeveel moeite het me ook kost, om ook daar weer overheen te stappen.
Het is alleen te makkelijk om naar de GGZ alleen te wijzen vind ik. Mijn psycholoog kan wel met al haar collega's op het maliveld gaan staan net als die docenten.. maar dan? Ook al maakt me dat tegelijkertijd ook heel boos. Omdat ik weet dat hun woord in ieder geval 100x serieuzer zou worden dan het mijne en ik vind het wel erg stil rond het onderwerp.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2017 00:20:25 ]
Er zijn ca. 1.000.000 patiënten van de ggz. Je hoort er alleen van als het mis gaat. Ik zou graag zien dat de beweringen uit de OP met wat onderzoekscijfers werden gestaafd en niet alleen met persoonlijke anekdotes.
Voorbeeld: In Nigeria geen autisme? Beg to differ: https://www.vanguardngr.c(...)om-parents-left-die/ (zomaar een random googleresultaat)
Voorbeeld: In Nigeria geen autisme? Beg to differ: https://www.vanguardngr.c(...)om-parents-left-die/ (zomaar een random googleresultaat)
Ik vraag je nogmaals wat de bron van deze beweringen is, gezien het onprofessionele taalgebruik.quote:
[..]
'Het betreft alleen een echt wetenschappelijk effect als het gereproduceerd kan worden door iedereen die het experiment op de beschreven manier nabootst.
De psychologie, vooral de sociale variant, blijft maar negatief in het nieuws komen. De grote bom ontplofte vorig jaar. Alsof de grootschalige fraude van Diederik Stapel (in 2012) niet genoeg was, werd bekend dat zo'n 60 % van honderd gepubliceerde psychologische onderzoeken uit de sociale en cognitieve psychologie niet gerepliceerd kon worden, en dus waarschijnlijk niet deugt. Dit grootschalige replica-onderzoek – bekend geworden als the Reproducibility Project– veroorzaakte een schokgolf door de psychologiewereld.
En waar kunnen we je BIG inschrijving vinden?quote:
[..]
Jij ook succes, als er wat is mag je altijd bij mij aankloppen, ik vraag een tientje per uur voor gesprekjes, ik ben niet duur.
je mag het via ideal overmaken en ik geef consulten via Skype.
Maar zou het niet ook zo kunnen zijn, dat zeg maar de meeste, wel beter weten dan denken dan dat ze er iets aan kunnen doen?quote:
Er zijn ca. 1.000.000 patiënten van de ggz. Je hoort er alleen van als het mis gaat. Ik zou graag zien dat de beweringen uit de OP met wat onderzoekscijfers werden gestaafd en niet alleen met persoonlijke anekdotes.
Voorbeeld: In Nigeria geen autisme? Beg to differ: https://www.vanguardngr.c(...)om-parents-left-die/ (zomaar een random googleresultaat)
En het liever los proberen te laten? Want hoeveel van die 1.000.000 met positieve verhalen heb je bijvoorbeeld gehoord? En ik weet ook dat mensen geneigd zijn om eerder het slechte te benoemen. Daarom benadruk ik het extra als ik me wel goed geholpen voel.
Het is ook zo typerend dat het vaak gaat om van die extremen zoals jij er nu bijhaalt. Beide groepen gaan daarmee het punt voorbij.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2017 00:47:29 ]
quote:
[..]
Ik vraag je nogmaals wat de bron van deze beweringen is, gezien het onprofessionele taalgebruik.
Ga tapdansen ofzo mafketel.
Bekijk die stoornissen eens anders, bijvoorbeeld als een ontbrekend been.quote:
[..]
Dus je hebt om die reden de diagnose autisme gekregen
Verder heb je wel gelijk dat er teveel naar diagnosen wordt gekeken. Al zou je autisme hebben, dan zijn niet al je problemen daaraan te wijten. Of je nou autisme, ADHD, borderline, schizofrenie of whatever hebt: je dealt dan met het gevoel dat je anders bent dan anderen en minderwaardig omdat je worstelt met dingen die voor de meeste mensen vanzelfsprekend lijken. Als de stoornis er elke keer wordt bijgesleept, wordt dat gevoel nog eens benadrukt en kom je vast te zitten in een impasse als psychisch zorgbehoevend.
Maar nogmaals ... dat kom je ook elders in de samenleving tegen.
Je hebt ontbrekend been waardoor je problemen in je functioneren ondervindt. Moeite met lopen en zo. Bij het vinden van oplossingen van die problemen in je functioneren moet er wel rekening worden gehouden met die diagnose. Je therapie richt zich niet op het laten aangroeien van dat been, maar op aanpassingen zodat je beter gaat functioneren. Eventueel met hulpmiddelen.
Als jij komt in de veronderstelling dat ze je been laten aangroeien ben je teleurgesteld. Die hulpmiddelen laten je been ook niet aangroeien, dus die negeer je. Dat je behandelaar je vertelt hoe je je functioneren kunt verbeteren houdt niet in dat hij je achter je kont aan blijft lopen om alles voor je te doen: je moet het (uiteindelijk) zelf doen.
Is het redelijk dan te zeuren over die zorg?
Niet alle problemen hebben rechtstreeks betrekking op je ontbrekende been. Dat je geen rijbewijs hebt bijvoorbeeld. Maar als je dat wilt halen, moet er rekening met je diagnose worden gehouden, zodat je een aangepaste lesauto krijgt.
Jij doet herhaaldelijk een bewering die niet klopt. Ik vraag je waar je de informatie vandaan hebt, zodat ik kan controleren waar die fout vandaan komt. Of dat jij maar wat roept.quote:
Maar stel nou dat ze een prothese maken dan, ipv dat ze je been aan laten groeien. En die prothese die heeft een hele pijnlijke rand. Dan moet daar hoor en wederhoor over mogelijk zijn.quote:
[..]
Bekijk die stoornissen eens anders, bijvoorbeeld als een ontbrekend been.
Je hebt ontbrekend been waardoor je problemen in je functioneren ondervindt. Moeite met lopen en zo. Bij het vinden van oplossingen van die problemen in je functioneren moet er wel rekening worden gehouden met die diagnose. Je therapie richt zich niet op het laten aangroeien van dat been, maar op aanpassingen zodat je beter gaat functioneren. Eventueel met hulpmiddelen.
Als jij komt in de veronderstelling dat ze je been laten aangroeien ben je teleurgesteld. Die hulpmiddelen laten je been ook niet aangroeien, dus die negeer je. Dat je behandelaar je vertelt hoe je je functioneren kunt verbeteren houdt niet in dat hij je achter je kont aan blijft lopen om alles voor je te doen: je moet het (uiteindelijk) zelf doen.
Is het redelijk dan te zeuren over die zorg?
Niet alle problemen hebben rechtstreeks betrekking op je ontbrekende been. Dat je geen rijbewijs hebt bijvoorbeeld. Maar als je dat wilt halen, moet er rekening met je diagnose worden gehouden, zodat je een aangepaste lesauto krijgt.
Al vraag ik me af of dit nu een discussie word over het algemeen of een koppige fokker.
1.000.000 patiënten. Lang niet allemaal onmondige kasplantjes. Vermoedelijk veel kinderen wiens ouders hun mond zouden kunnen opentrekken. Patiënten wiens familie overal zal zitten: o.a. politiek, gezondheidszorg, inspectie.quote:
[..]
Maar zou het niet ook zo kunnen zijn, dat zeg maar de meeste, wel beter weten dan denken dan dat ze er iets aan kunnen doen?
Als het structureel mis is hoor je daar echt wel van en niet ergens op een obscuur forumpje.
Dat er dingen niet goed zijn weet men, de oorzaak ligt voornamelijk in chronisch geldgebrek (net als bij o.a. de ouderenzorg en in verpleeghuizen) waardoor er een hoge werkdruk is en men moeilijke keuzes moet maken.
Verder is een ggz-behandeling meestal niet iets waar mensen openlijk over spreken als dat niet hoeft. Dus als je behandeling goed was en de problemen liggen achter je, waarom zou je er dan over spreken?
Sorry maar wat zeg je nu. Is er nou wel of niet iets mis? Volgens mij benadruk je nu mooi hoe er dus wel degelijk dat er iets mis is en dat het zinloos is want en want.quote:
[..]
1.000.000 patiënten. Lang niet allemaal onmondige kasplantjes. Vermoedelijk veel kinderen wiens ouders hun mond zouden kunnen opentrekken. Patiënten wiens familie overal zal zitten: o.a. politiek, gezondheidszorg, inspectie.
Als het structureel mis is hoor je daar echt wel van en niet ergens op een obscuur forumpje.
Dat er dingen niet goed zijn weet men, de oorzaak ligt voornamelijk in chronisch geldgebrek (net als bij o.a. de ouderenzorg en in verpleeghuizen) waardoor er een hoge werkdruk is en men moeilijke keuzes moet maken.
Verder is een ggz-behandeling meestal niet iets waar mensen openlijk over spreken als dat niet hoeft. Dus als je behandeling goed was en de problemen liggen achter je, waarom zou je er dan over spreken?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2017 01:27:20 ]
Ja, natuurlijk moet je daarover praten. Maar ook niet de schuld bij de gezondheidszorg leggen als blijkt dat de oorzaak is dat je hem verkeerd om hebt gedaan.quote:
[..]
Maar stel nou dat ze een prothese maken dan, ipv dat ze je been aan laten groeien. En die prothese die heeft een hele pijnlijke rand. Dan moet daar hoor en wederhoor over mogelijk zijn.
Al vraag ik me af of dit nu een discussie word over het algemeen of een koppige fokker.
En dan kan het ook nog eens heel goed zijn dat er door personeelstekorten niemand je heeft verteld wat voor en achter was. Rot voor je, maar niet de schuld van de behandelaar die er wel was. Ja, het geheel van de zorg is er schuldig aan, maar dat los je niet op met betere opleidingen of meer inspectie of klagen op een forum.
Nee maar een beetje begrip doet niemand pijn, al zou je dat wel denken als je sommige reacties soms ziet.quote:
[..]
Ja, natuurlijk moet je daarover praten. Maar ook niet de schuld bij de gezondheidszorg leggen als blijkt dat de oorzaak is dat je hem verkeerd om hebt gedaan.
En dan kan het ook nog eens heel goed zijn dat er door personeelstekorten niemand je heeft verteld wat voor en achter was. Rot voor je, maar niet de schuld van de behandelaar die er wel was. Ja, het geheel van de zorg is er schuldig aan, maar dat los je niet op met betere opleidingen of meer inspectie of klagen op een forum.
Er gaan wel degelijk dingen mis en dat zullen maar weinig mensen ontkennen.quote:
[..]
Sorry maar wat zeg je nu. Is er nou wel of niet iets mis? Volgens mij benadruk je nu mooi hoe er dus wel degelijk dat er iets mis is en dat het zinloos is want en want.
Maar in de OP staat dat het allemaal mis gaat en de hele ggz een onbetrouwbare puinzooi is, en dat is niet waar. Er worden wel degelijk mensen met goed resultaat behandeld of goed verzorgd.
Begrip zou van beide kanten moeten komen.quote:
[..]
Nee maar een beetje begrip doet niemand pijn, al zou je dat wel denken als je sommige reacties soms ziet.
TS stelt in zijn OP niet dat het in alle gevallen mis gaat volgens mij. Wel dat het in veel gevallen mis gaat.quote:
[..]
Er gaan wel degelijk dingen mis en dat zullen maar weinig mensen ontkennen.
Maar in de OP staat dat het allemaal mis gaat en de hele ggz een onbetrouwbare puinzooi is, en dat is niet waar. Er worden wel degelijk mensen met goed resultaat behandeld of goed verzorgd.
Ben jij zo'n psycholoog of een betrokkene bij de GGZ dan dat je vind dat het dus zwaar overtrokken lijkt te vinden? En dus ook begrip nodig hebt? Of snap ik het nu verkeerd?quote:
[..]
Begrip zou van beide kanten moeten komen.
TS ik vind het opvallend hoe je misstanden in de GGZ linkt aan hulpverleners die zelf een persoonlijkheidsstoornis zouden hebben. Een van de veranderingen die is ingezet is herstelondersteunende zorg en de inzet van ervaringsdeskundigen. Op veel instellingen, onder andere de instelling waar ik zelf werk als ervaringsdeskundige, is al winst geboekt als het gaat om bejegening en de strijd tegen stigmatisering.
Daarom vind ik het wel jammer dat je slecht functioneren als hulpverlener koppelt aan een diagnose die sommige hulpverleners zouden krijgen volgens jou. Daarmee werk je zelf mee aan de stigmatisering van mensen met een psychiatrische aandoening.
Verder ben ik ook wel benieuwd welke oplossingen jij voor het door jou geschetste probleem ziet. Heb je daar ideeën over?
Daarom vind ik het wel jammer dat je slecht functioneren als hulpverlener koppelt aan een diagnose die sommige hulpverleners zouden krijgen volgens jou. Daarmee werk je zelf mee aan de stigmatisering van mensen met een psychiatrische aandoening.
Verder ben ik ook wel benieuwd welke oplossingen jij voor het door jou geschetste probleem ziet. Heb je daar ideeën over?
De behandelaar moet begrip hebben voor de klachten van de patiënt. De patiënt moet begrip hebben voor het feit dat de behandelaar ijzer niet met handen kan breken. De behandelaar moet er begrip voor hebben dat de patiënt omdat hij patiënt is dat misschien niet zo goed kan.quote:
[..]
Ben jij zo'n psycholoog of een betrokkene bij de GGZ dan dat je vind dat het dus zwaar overtrokken lijkt te vinden? En dus ook begrip nodig hebt? Of snap ik het nu verkeerd?
Een van de klachten is bijvoorbeeld de lange wachtlijst. Ik heb niet de indruk dat de behandelaars dat expres doen uit machtswellust. Dat ze er zelf ook flink van balen.
Verder zijn de klachten over allerlei administratieve zaken als de wachtlijst of aantal (vergoede) behandelingen niet de schuld van behandelaren, maar van het management (van de zorginstelling of de verzekeraar) dat geen zorg-achtergrond hoeft te hebben. Dan gaat dat verhaal over "zorgen om jezelf beter te voelen" niet op.
Het frappante is dat TS die beschuldiging doet, maar tegelijk ontkent dat de persoonlijkheidsstoornissen bestaan.quote:
TS ik vind het opvallend hoe je misstanden in de GGZ linkt aan hulpverleners die zelf een persoonlijkheidsstoornis zouden hebben.
Mjah, wat versta je onder bestaan? De diagnose hysterie bestaat ook niet meer, maar dat wil niet zeggen dat de mensen die honderd jaar geleden die diagnose kregen geen problemen hadden. Je kunt veel vraagtekens zetten bij de DSM, maar we moeten wel woorden hebben om met elkaar over deze dingen te praten. Dus daarin snap ik TS ergens wel.quote:
[..]
Het frappante is dat TS die beschuldiging doet, maar tegelijk ontkent dat de persoonlijkheidsstoornissen bestaan.
Scheikunde en natuurkunde zijn duizenden jaren oud. In het begin zat er ook weinig progressie in. Dat het nu zo snel gaat, heeft ermee te maken dat kan worden teruggekeken op eeuwen van proberen en falen, en toch niet opgeven. Plus dat men dit nodig heeft voor wat we belangrijk vinden, dus gaat er veel geld naartoe.quote:
[..]
Er zijn wel stappen gezet, maar het heeft nooit voor doorbraken gezorgd.
Neem scheikunde en natuurkunde, dat zijn wetenschappen die wat neergezet hebben. In een jaar tijd bereiken ze meer doorbraken dan de psychoanalyse in 100 jaar tijd.
Niet zo extreem als TS het brengt.quote:
[..]
De behandelaar moet begrip hebben voor de klachten van de patiënt. De patiënt moet begrip hebben voor het feit dat de behandelaar ijzer niet met handen kan breken. De behandelaar moet er begrip voor hebben dat de patiënt omdat hij patiënt is dat misschien niet zo goed kan.
Een van de klachten is bijvoorbeeld de lange wachtlijst. Ik heb niet de indruk dat de behandelaars dat expres doen uit machtswellust. Dat ze er zelf ook flink van balen.
Verder zijn de klachten over allerlei administratieve zaken als de wachtlijst of aantal (vergoede) behandelingen niet de schuld van behandelaren, maar van het management (van de zorginstelling of de verzekeraar) dat geen zorg-achtergrond hoeft te hebben. Dan gaat dat verhaal over "zorgen om jezelf beter te voelen" niet op.
Kijk ik kan alleen voor mezelf praten. Maar mijn huisarts, is zo'n voorbeeld waar haar ego al belangrijker is dan het gesprek erover.
Wat denk je dat er gebeurt wanneer ik mijn diagnose ter discussie stel na die ervaring? Ik had al paniekaanvallen. Die ervaring maakte het er niet beter op. De meeste hulpverleners storten zich dan heel erg op het "ja maar ik zit hier nu toch om je te helpen" verhaal, terwijl, dat is mijn probleem niet. Dat neem ik meteen van je aan! Het is een erg lastig iets om uit te leggen.
En het is ook moeilijk. Want hulpverleners zijn ook mensen. Maar wel de mensen die sterker zouden moeten zijn dan wij patiënten. Die voor mij, en ik denk ook TS, "beter zouden moeten weten" en ze geven vaak reacties die je aan het twijfelen doen brengen. Niet alleen mij. Mijn vriend zij op gegeven moment tegen me na een afspraak over medicijnen "ik hoop dat je niet boos word. Maar als ik hier nu niet bij was geweest, en je had me verteld hoe dit was gegaan had ik gedacht dat je het zou verzinnen".
TS zet het neer als aanstellerij. Als iets dat je oploopt door lui of arm te zijn, dat voorkomen of genezen kan worden door mensen een zak geld te geven en werk. Dat is omkeren van oorzaak en gevolg.quote:
[..]
Mjah, wat versta je onder bestaan? De diagnose hysterie bestaat ook niet meer, maar dat wil niet zeggen dat de mensen die honderd jaar geleden die diagnose kregen geen problemen hadden. Je kunt veel vraagtekens zetten bij de DSM, maar we moeten wel woorden hebben om met elkaar over deze dingen te praten. Dus daarin snap ik TS ergens wel.
Eens met je opmerkingen over DSM, maar ik geloof niet dat TS erin staat zoals jij denkt. Dat bleek uit een eerder topic.
Onder "bestaan" versta ik dat er mensen zijn die symptomen hebben waarmee een diagnose kan worden gesteld. Overigens ook biologisch/chemisch aantoonbaar bij sommige diagnoses, dus zeker geen aanstellerij.
Psychische aandoeningen zijn vaak heel complex, het beste zou zijn om elke patiënt als een uniek academisch project te behandelen met eigen yeam van specialisten en onderzoekers, maar dat is in de praktijk onmogelijk. Dus werk je met modellen (diagnoses met behandelplan). De doorsnee patiënt zal ermee geholpen zijn op een acceptabel niveau, anderen wijken te veel af van het model om effectief te kunnen behandelen.
Het is keuzes maken: geef je 1 patiënt een optimale behandeling en laat je er 10 in de kou staan, of doe je groepstherapie wat voor 8 patiënten redelijk werkt, voor 3 niet, maar waarbij niemand in de kou staat?
Is het klagen van die drie dat het niet werkt voldoende om dan slechts 1 persoon te helpen en de andere 10 niet (kunnen die 10 ook niet klagen). De drie klagers willen alledrie die ene patiënt zijn, maar beseffen niet dat die anderen niet behandeld zullen worden - en dat de kans groot is dat ze zelf niet behandeld zullen worden.
|
|
