R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb op mijn 15de veel gedaan aan meditatie via therapie om mijn angststoornis te verhelpen en ben er sinds mijn 18de weer dagelijks mee begonnen (wel met weken/maanden ertussen waarin ik het niet deed). Het helpt voor mij wel en daarom doe ik het ook, maar ik vind het eerlijk gezegd niet zo prettig om echt bijna 24/7 mindful te zijn (zoals ik dat op m'n 15de op een gegeven moment een tijd was). Ik vind dat gewoon ontzettend saai en leeg, wat ik ook doe (dit geldt dus ook wanneer ik bvb op vakantie ben en de hele tijd druk bezig met van alles zien & doen - en geloof me, dat is bij mij nogal extreem op vakantie 
). De hele tijd gebrek aan stress, kalmte etc spreekt me gewoon totaal niet aan. Ik heb wat drukte nodig, ook in mijn hoofd.
Misschien dat het beter gaat wanneer ik wat ouder word...
Nu doe ik het overigens 10 minuten per dag, maar ik denk dat ik het wel weer opschroef naar een begeleidende meditatie van 30 minuten per dag of zoiets. Maar meer dan dat (dus tussendoor mediteren etc)? Echt geen behoefte aan. Dat gevoel van toen ik 15 was en meerdere begeleidende oefeningen per dag deed, vond ik best verschrikkelijk eerlijk gezegd.
). De hele tijd gebrek aan stress, kalmte etc spreekt me gewoon totaal niet aan. Ik heb wat drukte nodig, ook in mijn hoofd.Misschien dat het beter gaat wanneer ik wat ouder word...
Nu doe ik het overigens 10 minuten per dag, maar ik denk dat ik het wel weer opschroef naar een begeleidende meditatie van 30 minuten per dag of zoiets. Maar meer dan dat (dus tussendoor mediteren etc)? Echt geen behoefte aan. Dat gevoel van toen ik 15 was en meerdere begeleidende oefeningen per dag deed, vond ik best verschrikkelijk eerlijk gezegd.
Dat kan ik zeer goed begrijpen.... zeker op jouw leeftijd. Maar ik herken het eigenlijk ook wel. Ik heb ook zeker niet de behoefte om alleen maar de hele tijd mindful te zijn, en alleen maar in rust en stilte te verkeren. Moet er niet aan denken zeg.quote:Op zondag 5 november 2017 15:52 schreef naoomx het volgende:
Ik heb op mijn 15de veel gedaan aan meditatie via therapie om mijn angststoornis te verhelpen en ben er sinds mijn 18de weer dagelijks mee begonnen (wel met weken/maanden ertussen waarin ik het niet deed). Het helpt voor mij wel en daarom doe ik het ook, maar ik vind het eerlijk gezegd niet zo prettig om echt bijna 24/7 mindful te zijn (zoals ik dat op m'n 15de op een gegeven moment een tijd was). Ik vind dat gewoon ontzettend saai en leeg, wat ik ook doe (dit geldt dus ook wanneer ik bvb op vakantie ben en de hele tijd druk bezig met van alles zien & doen - en geloof me, dat is bij mij nogal extreem op vakantie
Misschien dat het beter gaat wanneer ik wat ouder word...
Af en toe even gek doen, feestje pakken, drankje drinken, weet ik veel wat, hoort er ook gewoon bij.En zeker als je jong bent moet je gewoon lekker leven en je stadia van ontwikkeling doorlopen.
En veel mensen hebben zelfs hun dagelijkse portie drama nodig - ook al zeggen ze het zogenaamd te verafschuwen. De menselijke geest werkt gek wat dat betreft. We vervloeken vaak de ellende in ons leven, maar eigenlijk houden we ervan en creëren we het allemaal zelf (niet alles natuurlijk!).
In ieder geval, wanneer je, zoals jij aangeeft, bijvoorbeeld angstklachten hebt, kan het heel nuttig zijn daar gericht mindfulness op toe te passen. Dan doe je het gewoon met een duidelijke, specifieke reden. Maar constant mindful zijn, nah.. dat lijkt me toch niet nodig.
Nee precies.quote:
[..]
Dat kan ik zeer goed begrijpen.... zeker op jouw leeftijd. Maar ik herken het eigenlijk ook wel. Ik heb ook zeker niet de behoefte om alleen maar de hele tijd mindful te zijn, en alleen maar in rust en stilte te verkeren. Moet er niet aan denken zeg.
En zeker als je jong bent moet je gewoon lekker leven en je stadia van ontwikkeling doorlopen.
En veel mensen hebben zelfs hun dagelijkse portie drama nodig - ook al zeggen ze het zogenaamd te verafschuwen. De menselijke geest werkt gek wat dat betreft. We vervloeken vaak de ellende in ons leven, maar eigenlijk houden we ervan en creëren we het allemaal zelf (niet alles natuurlijk!).
In ieder geval, wanneer je, zoals jij aangeeft, bijvoorbeeld angstklachten hebt, kan het heel nuttig zijn daar gericht mindfulness op toe te passen. Dan doe je het gewoon met een duidelijke, specifieke reden. Maar constant mindful zijn, nah.. dat lijkt me toch niet nodig.
Oh ik durf wel toe te geven dat ik mijn dagelijkse portie drama nodig heb hoor haha. Maar ik ben dan ook masochistisch (is ook bevestigd door de psycholoog), dus ik ben daar ook wel wat extreem in.
Je had dus gewoon je shot nodig!? Okay...quote:
[..]
Nee precies.
Oh ik durf wel toe te geven dat ik mijn dagelijkse portie drama nodig heb hoor haha. Maar ik ben dan ook masochistisch (is ook bevestigd door de psycholoog), dus ik ben daar ook wel wat extreem in.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Wat betreft 'mindful worden', om daar nog even wat op terug te komen. Dit kan vooral frustrerend worden wanneer je dit van jezelf moet. Wanneer je dit in feite door inspanning en 'doen' probeert te bewerkstelligen. Maar in feite is het iets dat ook in zekere zin gewoon vanzelf groeit. Door meditatie ontstaat geleidelijk een soort 'zien' wat ook in je dagelijks leven gaat doorwerken. Er ontstaat meer ruimte voor zien of 'zijn' (niet hetzelfde) wanneer er meer rust ontstaat en minder identificatie met het denken.
In feite is het heel simpel: doe gewoon je meditatie, liefst op grond van behoefte ipv 'moeten', en de rest volgt vanzelf. Het maakt niet uit hoe snel of hoe langzaam dat gebeurt. Het is vooral een proces van ook steeds meer leren dat het leven zichzelf wel 'doet'; daar heeft het jou eigenlijk niet voor nodig. Het leven leeft zichzelf door jou heen. Je hoeft eigenlijk niets te doen. Je kunt het gewoon laten zijn, het doet zichzelf. Dat leren beseffen alleen al schept enorme rust en vrijheid. Juist dat 'ik moet dit, ik moet dat' is je illusie van het denken vanuit je ik.
In feite is het heel simpel: doe gewoon je meditatie, liefst op grond van behoefte ipv 'moeten', en de rest volgt vanzelf. Het maakt niet uit hoe snel of hoe langzaam dat gebeurt. Het is vooral een proces van ook steeds meer leren dat het leven zichzelf wel 'doet'; daar heeft het jou eigenlijk niet voor nodig. Het leven leeft zichzelf door jou heen. Je hoeft eigenlijk niets te doen. Je kunt het gewoon laten zijn, het doet zichzelf. Dat leren beseffen alleen al schept enorme rust en vrijheid. Juist dat 'ik moet dit, ik moet dat' is je illusie van het denken vanuit je ik.
|
|
