ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #149 GGZ

quote:

Op zaterdag 10 februari 2018 10:52 schreef Szikha2 het volgende:
https://mariagroot.com/20(...)t-blauw-smurfen-wel/

Zeer interssant interview met peter vermeulen. Peter noemt autisme "het meest uitgeholde stoornis" van de dsm

Hij praat over dat autisme te populair is geworden. Verder spreekt hij over de grote misverstanden, vooroordelevan over autisme en hoe nu de toekomst

Uit je bron:

quote:

Doordat de autisme-criteria zo vaag zijn, kun je als arts elk kind dat moeite heeft om mee te kunnen komen op school, er wel in onderbrengen. Er zijn zelfs artsen die toegeven: 'Als ik zie dat een kind hulp nodig heeft en giraffen hebben recht op hulp, maak ik er desnoods een giraf van'"

Waarom is dat erg?
"Omdat we een verkeerde oplossing bieden voor een probleem dat wel bestaat. Het risico is dat het begrip straks zijn waarde gaat verliezen en mensen met autisme niet de zorg krijgen waarop ze recht hebben. Dat kom je nu al tegen bij leerkrachten die zeggen 'ik had vorig jaar ook al drie autisten, en dit jaar vier, het zijn allemaal autisten tegenwoordig.'"

Ik wilde meer quoten, maar liever copypaste ik het ipv dat ik het moet overtypen

De autismecriteria zijn op zich als vaag te benoemen, het zit niet in iets biologisch wat op dit moment makkelijk opgespoord kan worden (al zijn er wel meerdere hypothetische wijzen om dit later wel te kunnen doen, zoals genen of bepaalde hersenscans).
Autisten denken anders en dat zou in principe wel meetbaar moeten kunnen zijn. Ik had 't een tijdje geleden over om preventief IQ-tests te staven aan bepaalde autistische kenmerken wat misschien gebruikt zou kunnen worden om preventief op autisme te scannen. Het gebeurt weleens dat IQ-tests met andere psychologische tests worden afgenomen. Er zijn op zich wel mogelijkheden.

Wat het minder kunnen meekomen op school betreft, dit komt denk ik ook door de basisvorming en dat het tegenwoordig minder om leren en stampwerk gaat en dat er meer in groepjes gewerkt moet worden en je meer afhankelijk bent van je social skillz bij mensen die minder goed zijn in stampwerk (daar die nu relatief makkelijker het onderwijs wel halen en zij dus een grotere groep zijn gaan vormen, zodat je ook vaker met dit soort mensen moet gaan samenwerken ipv met de blokkers).

Ook het feit dat het steeds lastiger wordt (voor autisten) geschikte woonruimte te vinden, is een andere bottleneck voor autisten. Die hebben meer belang bij een ruimere/laagdrempelige woonmarkt.

En dat verhaal van die giraffen...schande. Zulke mensen zouden helemaal niet in de hulpverlening moeten werken. Verder vormt de verzekering ook een probleem in deze, daar deze teveel macht hebben. Verder wordt er te weinig op langetermijnbesparingen gelet (denk aan minder snel opgenomen kunnen worden, waardoor de situatie eerst verder verergerd moet worden voordat er dan nog duurdere maatregelen genomen kunnen worden, maar denk ook aan inkomstenderving of de verborgen kosten voor mantelzorg door familie/vrienden/vrijwilligers, deze lijst is best wel lang).

Ik ben zelf niet bepaald te spreken over de hulpverlening en gezien wat er tegenwoordig allemaal wel gediplomeerd raakt en wat niet, heb ik er weinig vertrouwen in dat er relatief begripvolle mensen in dat werkveld terecht zullen gaan komen.

Ik krijg steeds meer een gevoel alsof autisten de zwarten van de (verborgen/taboe) Nederlandse apartheid is, in elk geval qua begrip. Het roept wel de vraag wat autisme nou eigenlijk is en daar ben ik al langer mee bezig.

Iedereen is wel een beetje autistisch? Das net zulke bullshit als "Doe niet zo autistisch" of andere dingen als autistisch/autisme bestempelen, terwijl het gewoon dom nageroeperij is. In dat artikel zie ik dat ook een beetje terug, in het begin. Dat iedereen de signalen van autisme wel herkent bij zichzelf of bij een ander. Er zijn mensen die de neiging hebben om dingen die ze niet kennen/snappen, in reeds bestaande hokjes te plaatsen en die vervolgens daar te houden. Dat is dan wel dom gedrag, maar ik denk dat dit (in elk geval deels) onvermogen is. Een ander deel is desinteresse/luiheid en er zijn vast wel meer factoren.
Zolang mensen niet naar dit soort mensen luisteren, hoeven anderen deze foutieve info ook niet meer tegen te komen of aan te nemen.

Ik neig op dit moment naar dit idee:
Autisme heeft een redelijk normale verdeling wat IQ betreft en bepaalde vormen van autisme lijken zelfs IQ-verhogend te zijn. Autisme zorgt voor een vertraagde veroudering van de hersenen, maar zorgt ook voor een vergrote sensorische gevoeligheid.
Ik vergelijk deze weleens met het naast elkaar gebruiken van 2 verschillende voltmeters met van die ouderwetse pijltjes (niet een digitaal display dus): Als je een 50v meter belast met 2v, zal deze te weinig input hebben en wil deze meer om zo tot een bruikbare uitslag te komen (een streepje ergens op de 1 of de 2 of de 3 is nogal onzuiver). Belast je de 5v meter met 2v, dan kan je behoorlijk nauwkeurig zien dat ie rond de 2 zit. Misschien 1,9v of 2,1v.
Hier is het voor de 5v meter duidelijker, er is voldoende input.

Maar als je deze 2 meters met bijvoorbeeld 30v gaat belasten, zal de 50v meter zich beter voelen want 30v kan ie goed aflezen (29v, 30v, 31v geeft een goeie nauwkeurigheid aan) maar de 5v meter zal bij een input van 30v doorbranden. De 5v meter is te gevoelig voor deze grote hoeveelheid stroom (of amperage of watt, mijn natuurkunde is nogal lang terug).

Bij deze illustratie is de niet-autist de 50v meter en is de autist de 5v meter. Autisten zijn gevoeliger, ook sensorisch. Dat sensorische mis ik wel een beetje in dat artikel. Bij vrouwen is dit wel bekend, maar er zijn ook mannen die dit hebben (zoals ikzelf).

Ook verwacht ik dat veel van de klachten die bij (misschien de hoofdzakelijk) intelligentere autisten als klachten door het autisme worden gezien, eigenlijk traumagerelateerde klachten zijn. Want wat is nou eigenlijk een trauma? Een trauma kan beschreven worden als een psychisch trauma. Een fysiek trauma is bijvoorbeeld een beenbreuk. Maar het been van de ene breekt makkelijker dan het been van een ander, elk mens heeft een verschillende gevoeligheid hiervoor. Soms door botontkalking of door ouderdom of door de genen. Dus bot-trauma heeft niet dezelfde drempelwaarde voor verschillende mensen. Wel dezelfde uitkomst (namelijk dat als er trauma is, dat deze min of meer gelijk is voor mensen met een verschillende bottrauma-gevoeligheid).

Ik verwacht dat autisten ook sneller getraumatiseerd kunnen raken (dus waar voor de niet-autist een bepaalde gebeurtenis niet een trauma tot gevolg zal hebben omdat de gebeurtenis voor deze niet-autisti simpelweg niet traumatiserend genoeg is, een autist die exact dezelfde gebeurtenis meemaakt, wel hierdoor getraumatiseerd kan worden). En -dit- stukje mis ik nog behoorlijk bij de hulpverlening bij autisten. Het is op zich wel bekend, maar ik merk dat het meer als kanttekening wordt gezien. Als 'autistische kwetsbaarheid' (wat 't ook is) maar het valt dus wel te behandelen.

Autisme komt ook even vaak bij vrouwen voor als bij mannen. Autisme is genetisch en de helft van de hieruit voortkomende foetussen worden als vrouw geboren. Waar zijn al die vrouwen dan? Die hebben hun diagnose nog niet, de verhouding autisme bij mannen en vrouwen zal gewoon 1 op 1 zijn.

En er is nog iets wat autisten onderscheidt, it's all in the name.
Autisten zijn over het algemeen gesproken minder gevoelig voor bepaalde sociale dingen, zoals sociale drang/dwang en voor groupthink. Dit heeft weer met die storing te maken denk ik. Ik had begrepen dat bij niet-autisten sensorische informatie eerst door een bepaald hersengedeelte (ik noem dit hersengedeelte maar even AAA) werd geleid en verwerkt voordat andere hersendelen deze informatie verder kunnen verwerken. En dit AAA heeft te maken met hoe de persoon zelf in de groep staat. Dit hersengedeelte is volgens mij bij autisten of niet aanwezig (het zou kunnen) of het is er wel maar heeft een mindere prioriteit dan bij niet-autisten. Of iets anders?

Dit wordt gezien als stoornis, en ook waarom autisten meer moeite hebben de sociale cues van niet-autisten op de standaardmanier te begrijpen. Maar niet-autisten kunnen dit AAA niet uitschakelen en ik heb het vermoeden dat niet-autisten daarom meer moeite hebben om bijvoorbeeld objectief te denken. Het zou wel verklaren waarom ze menen dat objectief denken nioet mogelijk zou kunnen zijn. Ze kunnen zich simpelweg niet voorstellen hoe 't is om gewoon analytisch over een persoon te kunnen oordelen, want het oordelen kunnen ze niet uitschakelen.

Ik heb het idee dat niet-autisten dit wel kunnen, maar dat dit AAA bij autisten een minder hoge prioriteit heeft (behalve dan misschien als ze zich verplicht voelen sociaal wenselijk gedrag te vertonen, waardoor ze zichzelf gewoonlijk zullen overbelasten en uiteindelijk uitputten, maar dit is meestal uit angst bijvoorbeeld (bijvoorbeeld uit angst voor meer trauma, zoals pestgedrag)).
En autisten -kunnen- dit AAA ook gewoon uitschakelen.

Dat kunnen kiezen dit sociale deel uit te schakelen (of er zich nieteens van bewust zijn dat ze dit hebben) is denk ik ook een belangrijk aspect van autisme.

Dat niet-autisten dit niet -kunnen- uitschakelen, zou goed kunnen verklaren waarom ze zich beledigd voelen als hun (overigens vaak dus ook subjectieve of op sociale status gebaseerde) argumenten door pure logica van tafel worden geveegd. Dan voelen ze zich vaak klemgezet (want ten slotte hebben ze toch gewoon ongelijk) en dan zullen ze gaan negeren of hun vriendjes erbij roepen (het idee hierbij is sociale druk, iets waar autisten dus minder gevoelig voor zijn, maar ze zijn wel gevoeliger voor psychisch trauma dus dat pestgedrag werkt wel maar niet op de manier waarop niet-autistische pesters zich dat wellicht voorstellen) of andere vormen van dwang/drang. Of je compleet negeren of je monddood maken. Maar de dingen waarvoor ze kiezen zullen vaak (of bij bepaalde mensen misschien zelfs zo goed als altijd) dat sociale aspect in zich hebben, want ten slotte is hun complete 'zijn' daarmee doorspekt.

Autisten zijn over het algemeen gesproken daarom ook eerlijker en minder manipulatief. Tis meer gewoon input->output (want dat sociale deel staat meestal niet aan).

Dat slimmere autisten over het algemeen gesproken beter konden meekomen, was omdat ze in een auti-vriendelijkere maatschappij aan het deelnemen waren en gezien de maatschappij steeds auti-onvriendelijker wordt, vallen deze autisten meer uit. Ook zullen (vanwege de veranderingen in het onderwijs en de woningmarkt) autisten meer/makkelijker psychische problemen gaan ontwikkelen, want de mogelijkheid deze -zelf- te voorkomen of te genezen is er minder.

Dan zijn er nog dingen als 'rigiditeit' en 'empathie' en 'creativiteit'. Veel van de conclusies van hoe er naar autisme wordt gekeken, is gekleurd door het onvermogen van niet-autisten bepaalde dingen correct te zien, juist door hun beperking. Hun beperking is een verminderde gevoeligheid, een verminderd vermogen objectief/analytisch feiten te bekijken (bijvoorbeeld naar zichzelf of naar mensen bij wie een kwetsing hun eigen sociale status zou kunnen beschadigen), een snellere veroudering van het brein en een bepaald onvermogen goed/voldoende kritisch naar zichzelf te kunnen kijken (tenzij ze in een soort absolute staat van sociale onkwetsbaarheid zitten).

De conclusie van de schrijver dat autisme weer kleiner gemaakt zou moeten worden is grote onzin. Het probleem zit hem niet in de foutieve diagnostiseringen maar in het niet correct kunnen concluderen van wat autisme nou eigenlijk is en met de beperkingen die niet-autisten hebben.

Je zou zelfs kunnen zien dat de door mij genoemde kenmerken ook bij autisten voorkomen (hoe ironisch ook, iedereen lijkt wel een beetje niet-autistisch. Ook autisten, bijvoorbeeld als het om het gedwongen voelen sociaal wenselijk gedrag te uiten aankomt), maar het is niet de natuurlijke staat van een autist.

Verder zal autisme op zich denk ik niet automatisch tot dermate veel klachten lijden dat een diagnose in een DSM dat alleen maar nadelen diagnostiseert, noodzakelijk is. Wel zal de grtoere gevoeligheid (voor bijvoorbeeld sociaal trauma) wel erkend moeten gaan worden, maar daarvoor is zelfreflectie bij de niet-autist nodig en dat is een gevecht tegen de bierkaai. Ik denk dat binnen de psychologie (ik tikte bijna "de psycholigie " deze handicap van de niet-autist de grootste bottleneck is van waaruit vooruitgang belemmerd wordt, dat krampachtig excuusjes worden bedacht om dit 'probleem' van de niet-autist maar zoveel mogelijk te omzeilen.

Ik bedoel, dat 'autist' anno 2018 nog steeds makkelijk als synoniem voor 'dom' wordt gebruikt, komt denk ik voort uit het onvermogen van bepaalde mensen zichzelf kritisch te bekijken en hun eigen zwakheden en 'privileges' te onderkennen en zelfs te beschermen. Ze zullen niet willen inzien dat hun gedrag voor psychisch trauma zorgt want dan is hun handicap 'bewezen' en dat kunnen ze niet uitschakelen want dat hersengebied staat bij hun altijd aan. Zoiets.

Zij zijn minder gevoelig voor pestgedrag, dus hebben zij er geen belang bij pestgedrag aan te pakken. De gepeste moet zich maar aanpassen. Ik kan nog meer schrijven, maar m'n maag dwingt me tot ander gedrag

Sorry als ik stoor in de huidig lopende discussie. Ik ben vandaag per toeval op dit topic gestuit:R&P / mild autisme en seks

Kort samengevat gaat dit over autisme en (omgang met) seks/seksualiteit. Een aantal dingen die de TS beschrijft door het topic heen herken ik wel bij mijzelf. Het gat mij hierbij om het sociaal nog wel eens gehandicapt zijn/lijken, waardoor ik een liefdesrelatie nog niet zo snel zie gebeuren, en dat is op dit moment voor mijzelf een must/heel zware pre om seks te hebben met een vrouw; Ik denk dat dat de enige manier is om een goed en aan elkaar gelijkwaardig seksleven te hebben. Mede hierdoor ben ik dan ook nog maagd(28 jaar). Andere redenen van het maagd zijn zijn/waren angst (religie/voor het onbekende), en niet verwachten dat ik kan bieden wat ik zoek, (en derhalve?) maar vinden dat vrouwen me niet zien zitten.

Los van het relatiegezeur zijn er de seksuele nood en prikkels; ik merk de laatste tijd wederom dat ik eigenlijk alleen met seks bezig ben als het aangepraat is. Ik sta er steeds meer boven(gelukkig), maar vind het niet zo belangrijk als het in sommige delen van mijn omgeving wordt geacht te zijn. Ook dat is een reden voor mij om te zeggen van 'wil ik het, of vinden anderen dat ik het maar moet doen?'

Ik voor mijzelf sta hier nog wel eens bij stil, en vraag mij af: Hoe is dit voor jullie? Welke ervaringen hebben jullie als het gaat om relaties en seksualiteit? Hoe gaan jullie om met in deze post beschreven situaties, als dit voor jullie geldt?

Ik zou graag horen

quote:

Op woensdag 11 oktober 2017 17:27 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]

Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJsland Vanaf dat moment is bij mij alles bergafwaarts gegaan, op het rijbewijs behalen na

Maar bij mijn familie: ze komen gewoon nooit op bezoek! Mijn oudste (half)broer was zelf offended toen ik hem vroeg of hij iets had van een ontwikkelingstoornis. Want ja dat moest ik voor het onderzoek naar autisme invullen! En die broer woont letterlijk op loopafstand, alleen hij ziet mij duidelijk niet zitten en ik denk dat mijn ouders er mede schuld aan zijn.

Alleen mijn andere broertjes komen ook nooit op bezoek en ik moet altijd eerst vragen of ik langs mag komen, en op een gegeven moment stop je met vragen. Want ze zijn toch altijd druk druk....

Mijn ouders daarin tegen draag ik wel op handen en voeten, al is dat vooral vanwege mijn vader die afasie aan zijn herseninfarct overgehouden heeft. En ja het is naast mijn vriendin mijn enige sociale contact..... ben zelfs al zover dat ik ze maar mee op reis neem en alles betaal, want voor de rest heb ik niemand.

Ik herken je verhaal wat je broer betreft, Ik heb een zus waar ik onlangs het contact simpelweg mee verbroken heb, zij vond vrienden en geld belangrijker dan een broer in nood. Toegegeven ze heeft onderdak voor me geregeld toen ik ineens dakloos werd, maar dat is me uiteindelijk duur komen te staan, terwijl ik ook zo goed als bankroet was. Helaas geen andere broers of zussen gelukkig wel een nicht die als een grote zus voor me is. Helaas zijn mijn beide ouders al overleden.

Hoi!
Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.

Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen

Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei

quote:

Op maandag 4 december 2017 10:04 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]

Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.

Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.

Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.

Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.

Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.

Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.

Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.

Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!

Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.

Hoi, ik lees je verhaal en ik zie weer een stukje van mijn leven voorbijkomen. Wat betreft het aanspreken van mensen, dat heeft bij mij lang geduurd eer ik dat onder de duim had maar nu heb ik er niet zo'n probleem meer mee. Als je gewoon voorstelt dat winkel of horecapersoneel soort "slaven" zijn en je altijd beleefd moeten toespreken, dan wordt die drempel ineens een stuk lager, voor mij dan iig wel. En regel nr. 1, als je een frusti op voelt borrelen, ogen eventjes sluiten en de logica van rustig blijven inzien, ogen weer open en rustig reageren. Vriendelijk blijven is altijd voordelig. Wat kan jou nou schelen wat die ander denkt, hijs toch gek en laat hem maar zo denken, denk ik dan. Wat dat betreft mogen we ons op dat moment best superieur noemen, vooral als we daardoor als winnaar uit een debakel komen. Als het eenmaal lukt, sterkt dat en kun je het weer. Kwestie van oefenen, dan wordt die app vanzelf een kernelroutine. Anyhow, ik mag me dus sinds enkele maanden officieel tot het aspie kamp scharen en wat mij dus direct opviel is hoe weinig begrip er wereldwijd is, en dat is exact de reden dat we verstoten worden, omdat we maar mafketels zijn. Onze sociale ineptheid gooit dat ook nog eens in een negatieve spiraal - countdown to detonation.

Als de massa met een grote campagne bewust wordt gemaakt van autisme en wat het werkelijk inhoudt (alleen om die onwetendheid zou er al een campagne moeten komen) en dat autisten even goed kunnen functioneren in de maatschappij als beide kanten flexibel zijn, dan zou dat al een flinke verbetering opleveren. Het vertellen op need-to-know-basis levert alleen maar onbegrip op omdat de meesten niet eens zin hebben om het op te zoeken. Zelfs vrienden van me doen niet eens moeite. Maar als mensen er over gaan praten is het hek van de dam. Een campagne kan dat teweeg brengen. Ik zou zoiets willen doen, maar ik ben geen spotlightmens en haat aandacht direct op mij. Tevens heb ik andere plannen in de directe toekomst. Maar ik zou het fantastisch vinden om te zien dat er mensen opstaan voor ons om ons in ene beter licht te stellen. Hoe cool zou het zijn dat als je ergens bent en je zegt dat je autistisch bent, de mensen dan wat toleranter met je zijn. Wauw.

Die confrontatie met de werkelijkheid was voor mij vroeger ook altijd een harde klap. En ik begreep er nooit wat van. En ik kon ook zo frusti raken dat ik heel kriebelig van werd. Meestal niet zo erg dat ik echt agressief werd (Daar heb ik andere knoppen voor). Tegenwoordig (en ik geef toe, met behulp van THC, oftewel wiet) ben ik stukken kalmer waardoor ik ook minder gestresst raak. Alsof mijn breinactiviteit afneemt waardoor alles helderder wordt. Mijn zintuigen zijn nog net zo scherp, alleen kan ik dan alles beter verwerken. Tegenwoordig als ik in het ongelijk steld word, dan gebruik ik een slimme zin zoals, "Dat wist ik nog niet, maar ik zal er nog een keer op nalezen, ik laat het je nog even weten." Als je eenmaal een database hebt opgebouwd met standaard antwoorden, wordt het in de loop der tijd makkelijker om snel een antwoord te hebben. Oefenen helpt daarbij, bijv. als je in de auto zit, bedenk je een hypothetische situatie en ga je verzinnen wat je allemaal kunt beantwoorden op bepaalde vragen of wat je kunt doen als iemand iets doet waar je even van je stuk van gebracht wordt (Lees je concentratie op je sociale vaardigheden). En echt, oefen hard op het inhouden van je initiele reactie, en gebruik 1 seconde om te bedenken of je dat echt wel kunt zeggen. Ik geef toe dat is fokking moeilijk maar het lukt me steeds beter en beter.

Nou hou ik ff op want mn vingers kunnen mijn hersenen niet meer bijhouden. Ik zou nog wel een uur door kunnen gaan.

[ Bericht 2% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 02:13:10 ]

quote:

Op maandag 12 februari 2018 00:27 schreef The_Pink_Lady het volgende:
Hoi!
Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.

Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen

Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei

Hoi Pinky

Ik zal hier ook denk ik de komende tijd veel posten omdat ik gewoon barst van de dingen die ik eruit wil gooien. Sinds het besef is die hele puzzel die ik mijn leven noem, in 1 keer helemaal op zijn plek gevallen. Kraakhelder. Natuurlijk is niet alles achter AS te scharen, sommige dingen zijn gewoon dom. Ik gebruik het ook nooit als excuus. Ik verontschuldig mij altijd als iemand niet blij met me is en als het toepasselijk is ik leg ik erbij uit dat ik door AS niet altijd in staat ben te oordelen of iets maatschappelijk geaccepteerd is of niet. Nu is het nog maar relatief weinig voorgekomen sinds ik er veel beter mee om kan gaan, maar het gaat steeds beter. Gewoon blijven oefenen. Ik heb gelukkig door zelfstandig ondernemer te worden 15 jaar geleden mezelf in het diepe gegooid. Tja toen moest ik mensen gaan benaderen op hun grondgebied (acquisitie voor portfolio), teringjantje. De allereerste waar ik naar binnen ging stond ik te trillen op mn benen, er kwam niet meer als gemompel uit mijn mond (ze zullen wel gedacht hebben maar ze bleven beleefd) heb mijn flyer afgegeven en ben toen in een drafje naar buiten geschoten, omdat ik dacht dat ik moest kotsen. De tweede keer dat ik bij een bedrijf naar binnen ging, mompelde ik al niet meer. De vijfde is mijn eerste klant geworden. Niet lang, maar het was een win. Daarna knalde mijn zelfverzekerdheid de lucht in, en ging ik dagenlang bedrijf in bedrijf uit. Dat gezegd had/heb ik heel veel problemen met op tijd komen, chronologisch dingen afhandelen, en het omschrijven van oplossingen (dat laatste nu niet meer zo, en mijn punctualiteit wordt nu wel beter) waardoor in de loop der tijd door fouten mijnerzijds ik klanten verloor. Vallen en opstaan - My life's story.

[ Bericht 4% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 02:48:46 ]

quote:

Op zondag 11 februari 2018 15:53 schreef Dactylus het volgende:
Sorry als ik stoor in de huidig lopende discussie. Ik ben vandaag per toeval op dit topic gestuit:R&P / mild autisme en seks

Kort samengevat gaat dit over autisme en (omgang met) seks/seksualiteit. Een aantal dingen die de TS beschrijft door het topic heen herken ik wel bij mijzelf. Het gat mij hierbij om het sociaal nog wel eens gehandicapt zijn/lijken, waardoor ik een liefdesrelatie nog niet zo snel zie gebeuren, en dat is op dit moment voor mijzelf een must/heel zware pre om seks te hebben met een vrouw; Ik denk dat dat de enige manier is om een goed en aan elkaar gelijkwaardig seksleven te hebben. Mede hierdoor ben ik dan ook nog maagd(28 jaar). Andere redenen van het maagd zijn zijn/waren angst (religie/voor het onbekende), en niet verwachten dat ik kan bieden wat ik zoek, (en derhalve?) maar vinden dat vrouwen me niet zien zitten.

Los van het relatiegezeur zijn er de seksuele nood en prikkels; ik merk de laatste tijd wederom dat ik eigenlijk alleen met seks bezig ben als het aangepraat is. Ik sta er steeds meer boven(gelukkig), maar vind het niet zo belangrijk als het in sommige delen van mijn omgeving wordt geacht te zijn. Ook dat is een reden voor mij om te zeggen van 'wil ik het, of vinden anderen dat ik het maar moet doen?'

Ik voor mijzelf sta hier nog wel eens bij stil, en vraag mij af: Hoe is dit voor jullie? Welke ervaringen hebben jullie als het gaat om relaties en seksualiteit? Hoe gaan jullie om met in deze post beschreven situaties, als dit voor jullie geldt?

Ik zou graag horen

Ik zit redelijk diep in het autistisch spectrum, toch is dit in mijn jeugd onopgemerkt gegaan en mijn eerste vriendin die toen ook mijn vrouw is geworden en de moeder van mijn kinderen, scoort in dezelfde test die ik destijds gedaan heb normaler dan normaal. Wel is ze supertolerant plus we waren heel jong toen we elkaar leerden kennen (16+15). We hebben elkaar toen ook ontmaagd. Ik heb inmiddels een behoorlijk actief sexleven gehad (grotendeels binnen relaties) maar heb wel gemerkt dat ik dominant kan zijn of minstens de leiding neem. Ik probeer dat sinds kort wat in te dimmen, als het lukt om er dan aan te denken, dat is best moeilijk op zo'n moment Bovendien krijg ik nooit klachten over de sex, blijkbaar zijn mijn moves dan wel goed, want ik krijg regelmatig complimentjes als het om een nieuw contact gaat. Wel heb ik, als ik er niet op let, de lichaamstaal van een aardappel.

Overigens ben ik 15 jaar geleden gescheiden van haar, op een fatsoenlijke manier, en we zijn altijd vrienden gebleven, dus op een of andere manier kunnen NTs en aspies wel degelijk redelijk lang bij elkaar blijven (bij ons was het 18 jaar). Maar het vereist tolerantie van de NT.

[ Bericht 1% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 03:44:07 ]

quote:

Op maandag 12 februari 2018 03:31 schreef pmf71 het volgende:

[..]

Ik zit redelijk diep in het autistisch spectrum, toch is dit in mijn jeugd onopgemerkt gegaan en mijn eerste vriendin die toen ook mijn vrouw is geworden en de moeder van mijn kinderen, scoort in dezelfde test die ik destijds gedaan heb normaler dan normaal. Wel is ze supertolerant plus we waren heel jong toen we elkaar leerden kennen (16+15). We hebben elkaar toen ook ontmaagd. Ik heb inmiddels een behoorlijk actief sexleven gehad (grotendeels binnen relaties) maar heb wel gemerkt dat ik dominant kan zijn of minstens de leiding neem. Ik probeer dat sinds kort wat in te dimmen, als het lukt om er dan aan te denken, dat is best moeilijk op zo'n moment Bovendien krijg ik nooit klachten over de sex, blijkbaar zijn mijn moves dan wel goed, want ik krijg regelmatig complimentjes als het om een nieuw contact gaat. Wel heb ik, als ik er niet op let, de lichaamstaal van een aardappel.

Overigens ben ik 15 jaar geleden gescheiden van haar, op een fatsoenlijke manier, en we zijn altijd vrienden gebleven, dus op een of andere manier kunnen NTs en aspies wel degelijk redelijk lang bij elkaar blijven (bij ons was het 18 jaar). Maar het vereist tolerantie van de NT.

Aha oke, dank je.

Voor mijn berldvorming: waar staan respectievelijk NTer en Aspie voor?

Als je kijkt naar IQ en ASS dan kun je ook naar introverte mensen kijken, want dat kan het deel van ASS zijn waar het om gaat.
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.
Overigens schijnt dat ook de reden te zijn dat "negers dommer zijn": de vragen in IQ tests sluiten niet aan bij de wereld zoals mensen die in Afrika kennen. Een IQ test is dan ook niet bedoeld om verschillen tussen populaties te meten, alleen de variaties binnen een populatie.

quote:

Op maandag 12 februari 2018 12:48 schreef Dactylus het volgende:

[..]

Aha oke, dank je.

Voor mijn berldvorming: waar staan respectievelijk NTer en Aspie voor?

NT= Neurotypisch ("iemand zonder stoornis", omdat "normaal" niet politiek correct is)
Aspie= iemand met het syndroom van Asperger.

Waar die autistische vrouwen zijn: je krijgt pas een diagnose als je aanklopt bij de ggz/ha als je een probleem hebt. Kijk je naar de klassieke vrouw, dan kan die weinig last hebben: de hele dag lekker in je eentje het huishouden doen en wat lezen. Je laat je echtgenoot het woord doen zoals het hoort. Even een "schoonheidsslaapje" doen wordt geaccepteerd. Dromerig wat voor je uitstaren is romantisch. Etc.
Stil zitten in de klas en geconcentreerd werken wordt in meisjes zeer gewaardeerd.

Nu die traditionele rol van de vrouw afbrokkelt zie je dus ook meer vrouwen die problemen krijgen, hulp zoeken en dan een diagnose ASS krijgen.

quote:

Op maandag 4 december 2017 10:04 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]

Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.

Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.

Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.

Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.

Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.

Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.

Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.

Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!

Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.

Ik was jaren terug een keer bij de mac en bestelde daar een burger (weet niet meer wat voor 1) "Het wordt zo gebracht!" dus ik wachten...en wachten....volgens mij heb ik ongeveer een uur gewacht totdat ik ging vragen waar m'n burger nou bleef?

"Ow sorrysorrysorry!" en vlak daarna gaf ze er 2

Trouwens, je had er 't beste meteen wat van kunnen zeggen. Aangeven dat je niet 3 menu's maar 2 menu's + dat andere ding had besteld. Ik vind dat je anderen wel de kans moet kunnen geven een fout te herstellen, omdat het heel goed kan dat deze fout hun niet aan te rekenen viel.

Dat met die ster? Tsja, heb ik niet echt een mening over.
Wel herlenbaar om er dan consequent 1 af te trekken.

Die vriendin, ze drukte je met je neus op welke feiten?

Ik vind kerstbomen wel lekker ruiken

edit: En ik heb geen flauw idee waarom ik nu reageer op een bericht van eind vorig jaar maar ik dacht dat als je in myat op dat pijltje klikte, je bij de laatste ongelezen post begint, dus vandaar

quote:

Op maandag 12 februari 2018 13:42 schreef Lunatiek het volgende:
Waar die autistische vrouwen zijn: je krijgt pas een diagnose als je aanklopt bij de ggz/ha als je een probleem hebt. Kijk je naar de klassieke vrouw, dan kan die weinig last hebben: de hele dag lekker in je eentje het huishouden doen en wat lezen. Je laat je echtgenoot het woord doen zoals het hoort. Even een "schoonheidsslaapje" doen wordt geaccepteerd. Dromerig wat voor je uitstaren is romantisch. Etc.
Stil zitten in de klas en geconcentreerd werken wordt in meisjes zeer gewaardeerd.

Nu die traditionele rol van de vrouw afbrokkelt zie je dus ook meer vrouwen die problemen krijgen, hulp zoeken en dan een diagnose ASS krijgen.

Goeie. Maar het is uiteraard niet de enige factor. Meerdere gebeurtenissen komen hier bij elkaar (denk daarbij aan bijvoorbeeld de steeds groter wordende bekendheid van dit onderwerp).

Dat onderstreepte herken ik wel, heb ik al vaker gehoord.
Wel gek dat dit van jongens dan weer niet verwacht wordt, ook al had ik zelf nooit klachten van m'n docenten hierover

Daarom ga je na de easy order display van de Mac... rustig uitzoeken wat je wilt, geen communicatiefouten met personeel, je bonnetje als bewijs in handen...

quote:

Op maandag 12 februari 2018 13:29 schreef Lunatiek het volgende:
Als je kijkt naar IQ en ASS dan kun je ook naar introverte mensen kijken, want dat kan het deel van ASS zijn waar het om gaat.
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.
Overigens schijnt dat ook de reden te zijn dat "negers dommer zijn": de vragen in IQ tests sluiten niet aan bij de wereld zoals mensen die in Afrika kennen. Een IQ test is dan ook niet bedoeld om verschillen tussen populaties te meten, alleen de variaties binnen een populatie.

Ik begrijp niet waarom dit stukje:

quote:

Als je kijkt naar IQ en ASS dan kun je ook naar introverte mensen kijken, want dat kan het deel van ASS zijn waar het om gaat.
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.

te maken heeft met afrikanen?

quote:

Op maandag 12 februari 2018 13:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Goeie. Maar het is uiteraard niet de enige factor. Meerdere gebeurtenissen komen hier bij elkaar (denk daarbij aan bijvoorbeeld de steeds groter wordende bekendheid van dit onderwerp).

Wat dacht je dan van het onderzoek waaruit bleek dat vrouwelijke autisten vaker dan neurotypische vrouwen aseksueeel zijn, lesbisch, bi-seksueel of zelfs transseksuele gevoelens hebben?

quote:

Op maandag 12 februari 2018 00:27 schreef The_Pink_Lady het volgende:
Hoi!
Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.

Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen

Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei

Wees welkom

Welke dingen herken je hier?

Lente 2016 is nog niet zo lang. Ik heb zeker wel een jaartje nodig gehad voordat ik m'n diagnose echt begon te accepteren. Dit had achteraf gezien ook mede te maken met de algemene negatieve kijk op autisme.

Als je iets wilt bijdragen, prima
Ik heb ook niet altijd wat te melden, maakt verder ook niet uit

Verder ben je niet verplicht of zo om -alles- bij te lezen, maar je kunt 't wel doen als dat je leuk lijkt

quote:

Op maandag 12 februari 2018 00:14 schreef pmf71 het volgende:

[..]

Ik herken je verhaal wat je broer betreft, Ik heb een zus waar ik onlangs het contact simpelweg mee verbroken heb, zij vond vrienden en geld belangrijker dan een broer in nood. Toegegeven ze heeft onderdak voor me geregeld toen ik ineens dakloos werd, maar dat is me uiteindelijk duur komen te staan, terwijl ik ook zo goed als bankroet was. Helaas geen andere broers of zussen gelukkig wel een nicht die als een grote zus voor me is. Helaas zijn mijn beide ouders al overleden.

Ach, nu snap ik waarom ik op een post reageerde van eind vorig jaar

quote:

pmf71

geregistreerd op: maandag 3 maart 2003 @ 08:55
aantal posts: 30 (gemiddeld 1 per dag)

Loool! haha!
Jij bent een ouwe rot hiero!

quote:

Op maandag 12 februari 2018 13:53 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik begrijp niet waarom dit stukje:

[..]

te maken heeft met afrikanen?

Een IQ-test heeft te maken met taal, cultuur, omgeving., perceptie Als je de vragen niet voldoende afstelt op de populatie, dan lijkt het of mensen een laag IQ hebben, terwijl het gewoon zo is dat de vragen en antwoorden voor hun cultuur niet logisch zijn. Zelfs een simpele vraag met strepen kan al lastig zijn, omdat conditionering aan het oerwoud een andere perceptie geeft van horizontale lijnen (is onderzoek naar gedaan, net als naar de perceptie van kleuren).

Op dezelfde manier kan je beargumenteren dat introverte mensen (en anderen van het autistisch spectrum) een ander soort IQ hebben door een andere manier van waarnemen.
Als er veel introverte mensen op universiteiten zijn te vinden en dus die tests maken, zijn die tests vermoedelijk onvoldoende aangepast aan de perceptie van extraverte mensen, waardoor die dommer lijken.

quote:

Op maandag 12 februari 2018 13:55 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Wat dacht je dan van het onderzoek waaruit bleek dat vrouwelijke autisten vaker dan neurotypische vrouwen aseksueeel zijn, lesbisch, bi-seksueel of zelfs transseksuele gevoelens hebben?

Klopt, ook van dat transgendergebeuren. En je androgyn voelen maar wel hetero zijn.

^{Op zich is seksuele geaardheid trouwens niet een reden om aan autismediagnostiek te gaan beginnen}

quote:

Op maandag 12 februari 2018 14:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Klopt, ook van dat transgendergebeuren. En je androgyn voelen maar wel hetero zijn.

^{Op zich is seksuele geaardheid trouwens niet een reden om aan autismediagnostiek te gaan beginnen}

Ha, nee. Maar tot in de jaren '50 was homoseksualiteit een psychische aan doening en nog steeds is aseksualiteit niet geaccepteerd, om over transseksualiteit maar te zwijgen, dus zullen die vrouwen eerst daarvoor behandeld worden en de vraag is of ze dan ooit nog aan de diagnose-test voor autisme toekomen.

quote:

Op maandag 12 februari 2018 14:04 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Een IQ-test heeft te maken met taal, cultuur, omgeving.

En als ze een IQ test maken die niet te maken heeft met taal, cultuur en omgeving? Dan is dat probleem toch alvast opgelost?

quote:

Als je de vragen niet voldoende afstelt op de populatie, dan lijkt het of mensen een laag IQ hebben, terwijl het gewoon zo is dat de vragen en antwoorden voor hun cultuur niet logisch zijn. Zelfs een simpele vraag met strepen kan al lastig zijn, omdat conditionering aan het oerwoud een andere perceptie geeft van horizontale lijnen (is onderzoek naar gedaan, net als naar de perceptie van kleuren).

Op dezelfde manier kan je beargumenteren dat introverte mensen (en anderen van het autistisch spectrum) een ander soort IQ hebben door een andere manier van waarnemen.
Als er veel introverte mensen op universiteiten zijn te vinden en dus die tests maken, zijn die tests vermoedelijk onvoldoende aangepast aan de perceptie van extraverte mensen, waardoor die dommer lijken.

Eerlijk gezegd krijg ik een beetje de kriegels bij de gedachte van "verschillende soorten IQ's". Doet me ook denken aan die onzin die m'n psychologe een keertje zei over "Jij hebt jouw waarheid en iemand anders heeft zijn eigen waarheid"
Er is maar 1 waarheid, wat maken mesnen het toch onnodig ingewikkeld.

Ik had niet lang geleden al over IQ geschreven ergens op fok en ik ben nog steeds van mening dat intelligentie als een universeel iets gemeten zou moeten kunnen worden. Uiteraard zullen daar ook meetfouten bij gaan zitten.
Ik vergeleek het een beetje met het meten van het beklimmen van een berg. Bij de ene berg doet Jantje het misschien ook net wat beter en bij een volgende is Keesje misschien net weer even wat sneller, afhankelijk van het type berg dat beklommen wordt.

Bestaat er een ideale klimberg of klimmuur?

edit: Je editte je post terwijl ik nog op het oude zat te reageren. Dat met die strepen, zie het opgroeien als een deel van je opvoeding. Ik ben van mening dat als je daardoor minder goed bent in het kunnen denken met strepen, dat dat je IQ wel degelijk kan verlagen (in jouw voorbeeld even dan he?)
Ik zou het trouwens interessant vinden of deze mensen andere bepaalde dingen dan wel weer beter zouden kunnen dan bijvoorbeeld westerlingen. Misschien beter omgaan met bewegende dingen of met 3D?? Of analyseren van chaotische structuren?

Dat met die strepen is hier dan geen cultureel verschil, maar een opvoedingsverschil.

quote:

Op maandag 12 februari 2018 14:09 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Ha, nee. Maar tot in de jaren '50 was homoseksualiteit een psychische aan doening en nog steeds is aseksualiteit niet geaccepteerd, om over transseksualiteit maar te zwijgen, dus zullen die vrouwen eerst daarvoor behandeld worden en de vraag is of ze dan ooit nog aan de diagnose-test voor autisme toekomen.

Maar transseksualiteit is toch juist wel al geaccepteerd? Of bedoel je heel specifiek het kleden als het andere geslacht? Ik heb het zelf meer over (alle vormen van) genderdysforie. En daar zijn wel al behandelingen voor.

Een ding met hersenen was ook dat de hersenen 1 nadeel hebben wat de maximale warmteproductie betreft. Hersenen konden niet nog harder werken omdat ze hun warmte niet voldoende kwijt konden.

Als dit idd zo is (ik heb op 't moment even geen zin deze info weer op te gaan graven), dan zou je wel kunnen beredeneren dat in warmere landen de hersenen een wat lager maximaal vermogen hebben, omdat ze daar minder goed kunnen afkoelen. In dat geval zou je een beetje een soort tendens moeten kunnen zien van een stijgend IQ hoe verder van de evenaar.

edit:
Even wat plaatjes van 't internet geplukt en in een spoiler gedumpt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 36% gewijzigd door magnetronkoffie op 12-02-2018 14:33:10 ]

Thanks voor de antwoorden. Als jullie het geen probleem vinden ga ik niet alles terug quoten dan ben ik vrij lang bezig. Ik zit mobiel. Alles kopiëren enzo...
Maargoed
Ik herken de typische auti dingen.
Mensen die je niet begrijpen. Het moeten uitleggen blabla...nouja erg veel.

Ook herken ik het fenomeen aspiegirl.
Mensen denken dat je NT bent om dr je sociaal en extravert overkomt.

Ik kan heel sociaal doen en zo overkomen.
Maar achteraf moet ik weer opladen en ga ik nadenken of ik alles wel goed heb gedaan.

Hier wilde ik nog een stukje plakken die ik ook op Facebook gezet heb. Daar hoor ik graag jullie mening over:


Dat ik mensen soms niet begrijp heeft een reden.
Ik snap ze soms niet meteen maar dan toon ik interesse omdat ik mensen graag wil begrijpen. Ik wil graag leren.
Maar vaak word ik daar op aangekeken.
Dat ik nieuwsgierig ben waarom ze iets denken of voelen.
Word niet gewaardeerd in heel veel gevallen.

Dus ik word er op afgerekend dat ik ze niet begrijp. En ik word er op afgerekend dat ik moeite doe.

Soms zegt iemand iets en dan zie ik wel signalen dat hetgeen wat ze zeggen niet klopt met hun houding. Dus ik heb het gevoel dat er iets is.
Dus ik ga dan interesse tonen.

Maar ik vind dat zo vreemd want mensen snappen mij dan niet. En ze worden boos.
En ik snap dan vaak niet wat ik verkeerd heb gedaan maar dit word ook niet uitgelegd.
Maar ze doen vaak ook geen moeite om mij te begrijpen.
Er word wel van mij verwacht dat ik het maar moet snappen. En dat ik het allemaal maar begrijp.

Dus vaak voelt dat heel erg oneerlijk.

Dit is een voorbeeldje van situaties die ik wel eens tegen kom in mijn leven.
Het is niet altijd makkelijk als Auti-meisje.
Maar er word vaak ook door de "Gewone mensen" gedacht dat we allemaal hetzelfde zijn en dat iedereen de gewone dingen maar snapt.

Autisten worden bestempeld als mensen met weinig inlevingsvermogen, maar zodra ik iets niet snap kunnen ze zich niet in mij verplaatsen en invoelen dat ik graag uitleg zou willen over t een of ander.

Dus wie toont hier dan kortzichtig gedrag?
De autist toont interesse.....
En de ander gooit de deur dicht.

#hetishierautistisch