ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #149 GGZ

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 20:32 schreef heywoodu het volgende:
Het is ook echt een beetje van het niveau "neuh we gaan niet verder onderzoeken of je borstkanker hebt, dat is toch vooral een vrouwending dus laat maar, doei he"

Of "Hoezo testen of je het alzheimer-gen hebt, je bent nog niet bejaard.."

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 20:47 schreef User16909 het volgende:

[..]

Of "Hoezo testen of je het alzheimer-gen hebt, je bent nog niet bejaard.."

Ja precies! Dat kan echt niet hoor

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 20:20 schreef User16909 het volgende:
Verdorie, stomme psychiater blijft volhouden dat hij het nut niet inziet van een diagnosetraject. Omdat ik 'vrouw ben en autisme meer een mannending is'. Nu wil ik hem voor zijn kop meppen, maar heb hem nog nodig omdat hij bewijs kan leveren voor mijn UWV-zaak. Zucht.

Kan je niet een psychiater vinden die wel verstand heeft van autisme voor een second opinion... Ik weet niet onder welke steen hij heeft gezeten met zn mannending...

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 20:29 schreef User16909 het volgende:

[..]

Haha, hij is nog best jong en vertrouwt vooral op 'de vakliteratuur'. Hij gelooft ook niet dat ik suïcidaal werd van een mega-lage dosis Lexapro.

Ik kan gewoon niet tegen medicatie, dat heb ik hem vooraf ook gezegd, maar hij denkt dat dat niet kan.

Het kan wel, blinde gek, anders had ik er toch geen last van?

Hij klinkt wel een beetje van: ik heb een diploma dus ik weet precies hoe het zit...
En als er niet in de boekjes staat dat je ook van een lage dosering medicatie last kan hebben, dan kan het dus niet, want het staat er niet... aaargh.
Misschien moet hij eens om zich heen kijken ipv onder die steen blijven zitten...

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 20:55 schreef Nijna het volgende:

[..]

Kan je niet een psychiater vinden die wel verstand heeft van autisme voor een second opinion... Ik weet niet onder welke steen hij heeft gezeten met zn mannending...

[..]

Hij klinkt wel een beetje van: ik heb een diploma dus ik weet precies hoe het zit...
En als er niet in de boekjes staat dat je ook van een lage dosering medicatie last kan hebben, dan kan het dus niet, want het staat er niet... aaargh.
Misschien moet hij eens om zich heen kijken ipv onder die steen blijven zitten...

Dat wil ik ook wel (second opinion), maar psychiater is ook de deskundige (althans, in de ogen van UWV) omdat hij arts is. Ik heb hem in die rol nog nodig.

En ik ben veel te eerlijk. Kan niet (tegen hem of wie dan ook) liegen. Het is óf "sorry, maar je neemt me niet serieus, vaarwel klootviool" (en dan mijn deskundige voor UWV-zaak -waarin hij verklaart dat ik arbeidsongeschikt thuis zit met zware paniekklachten- kwijt zijn), óf mijn klep dichthouden tot na de UWV-zaak en dan meteen mijn biezen pakken.

Optie 3, die ik me net pas bedenk: via huisarts mezelf op een wachtlijst zetten voor een andere psychiater (met het gevaar dat ik daarmee ook mijn psycholoog, bij dezelfde praktijk, kwijtraak) en in de tussentijd oude psychiater te vriend proberen te houden. Of is dat illegaal/klootzakkerig?

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 21:04 schreef User16909 het volgende:
Optie 3, die ik me net pas bedenk: via huisarts mezelf op een wachtlijst zetten voor een andere psychiater (met het gevaar dat ik daarmee ook mijn psycholoog, bij dezelfde praktijk, kwijtraak) en in de tussentijd oude psychiater te vriend proberen te houden. Of is dat illegaal/klootzakkerig?

Klinkt als een hele goede optie! Nee dat is niet illegaal noch klootzakkerig!

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 21:10 schreef madam-april het volgende:

[..]

Klinkt als een hele goede optie! Nee dat is niet illegaal noch klootzakkerig!

Denk je?
Mijn psycholoog (wél tof) vindt een diagnosetraject wel een goed plan. Ze kunnen dat daar in de praktijk doen, met goedkeuring van mijn psychiater, maar zijn daar totaal geen experts in. De diagnose die daar uitkomt zal dus gebaseerd zijn op vragenlijstjes en scoretabelletjes.
Voordeel: dan kan ik bij mijn lieve psych blijven én het kan relatief snel. Nadeel: stomme psychiater moet goedkeuren en bij gesprekken aanwezig zijn.

Ik kan dus ook naar een andere psychiater stappen, hier in de buurt. Er is hier een GGZ met autisme-specialisten.
Voordeel: fatsoenlijke diagnose én het is dichterbij. Nadeel: wachttijd van 6-9 maanden en ik raak dan lieve psycholoog kwijt.

Keuzes, keuzes!

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 21:20 schreef User16909 het volgende:

[..]

Denk je?
Mijn psycholoog (wél tof) vindt een diagnosetraject wel een goed plan. Ze kunnen dat daar in de praktijk doen, met goedkeuring van mijn psychiater, maar zijn daar totaal geen experts in. De diagnose die daar uitkomt zal dus gebaseerd zijn op vragenlijstjes en scoretabelletjes.
Voordeel: dan kan ik bij mijn lieve psych blijven én het kan relatief snel. Nadeel: stomme psychiater moet goedkeuren en bij gesprekken aanwezig zijn.

Ik kan dus ook naar een andere psychiater stappen, hier in de buurt. Er is hier een GGZ met autisme-specialisten.
Voordeel: fatsoenlijke diagnose én het is dichterbij. Nadeel: wachttijd van 6-9 maanden en ik raak dan lieve psycholoog kwijt.

Keuzes, keuzes!

Bespreek het eens met je psycholoog. Misschien kan die je ondersteunen bij het maken van de juiste keuze.

quote:

Op dinsdag 17 oktober 2017 21:04 schreef User16909 het volgende:
Optie 3, die ik me net pas bedenk: via huisarts mezelf op een wachtlijst zetten voor een andere psychiater (met het gevaar dat ik daarmee ook mijn psycholoog, bij dezelfde praktijk, kwijtraak) en in de tussentijd oude psychiater te vriend proberen te houden. Of is dat illegaal/klootzakkerig?

Eens met het advies zoals gegeven door Madam-april.
Je hebt daar blijkbaar wel een traject lopen die (neem ik even aan?) wel goed voor je werkt. Misschien is het beter deze niet cold-turkey te gaan afbreken.

Verder vind ik het eerlijk gezegd hoe teleurstellend de hulpverlening te vaak blijkt te zijn. En dat is gewoon jammer.

Ik kan me wel vinden in optie 3.
En toch eens bij die pyscholoog proberen of die een idee heeft mbt die psychiater.
Denkt die psycholoog dat ze wel zoveel kennis in huis hebben om een goede diagnose te kunnen stellen? Waarom moet die psychiater bij die gesprekken aanwezig zijn voor de diagnose? Ik zou bang zijn dat hij zijn mening al klaar heeft en als hij die diagnose dan zou moeten gaan stellen dan vraag ik me af of je eerlijk beoordeeld wordt wat dat betreft...

Hoe is je verhouding met je huisarts? Anders kan je het die ook eens voorleggen, ook dat je nu "afhankelijk" bent van die psychiater.
Nu denk ik dat het niet per definitie verkeerd is als die psychiater nu verklaart dat je niet kan werken door zware paniekklachten. Hoe lang duurt dat gedoe met het UWV nog? Als je dat voor nu nog kan overzien met deze psychiater dan is dat misschien wel de kortste weg qua uwv.
Maar ik zou het er niet bij laten zitten qua diagnose... en dan toch overwegen of je bij die ggz met ervaring terecht kan.
Misschien kan je verzekering hier nog in bemiddelen qua wachttijd.

Lastige situatie... sterkte

quote:

Op woensdag 18 oktober 2017 14:38 schreef Nijna het volgende:
Ik kan me wel vinden in optie 3.
En toch eens bij die pyscholoog proberen of die een idee heeft mbt die psychiater.
Denkt die psycholoog dat ze wel zoveel kennis in huis hebben om een goede diagnose te kunnen stellen? Waarom moet die psychiater bij die gesprekken aanwezig zijn voor de diagnose? Ik zou bang zijn dat hij zijn mening al klaar heeft en als hij die diagnose dan zou moeten gaan stellen dan vraag ik me af of je eerlijk beoordeeld wordt wat dat betreft...

Hoe is je verhouding met je huisarts? Anders kan je het die ook eens voorleggen, ook dat je nu "afhankelijk" bent van die psychiater.
Nu denk ik dat het niet per definitie verkeerd is als die psychiater nu verklaart dat je niet kan werken door zware paniekklachten. Hoe lang duurt dat gedoe met het UWV nog? Als je dat voor nu nog kan overzien met deze psychiater dan is dat misschien wel de kortste weg qua uwv.
Maar ik zou het er niet bij laten zitten qua diagnose... en dan toch overwegen of je bij die ggz met ervaring terecht kan.
Misschien kan je verzekering hier nog in bemiddelen qua wachttijd.

Lastige situatie... sterkte

Psycholoog wil haar collega niet afvallen. Maar ze zegt zelf dat ze geen expertise hebben op dat gebied. Psychiater moet aanwezig zijn omdat hij de 'baas' is over mijn diagnose(s).

Contact met huisarts was heel goed, maar ze is nu weg bij de praktijk. Ik wacht op een nieuwe huisarts en heb inmiddels contact met PraktijkOndersteuner GGZ, die verwijzingen kan regelen.

Gedoe met UWV gaat nog tot begin 2018 door.

Ik weet het niet meer. Herken zóveel dingen in artikelen over vrouwen met ASS, dat het lijkt alsof die artikelen op mijn leven gebaseerd zijn.

Twijfel nu ook of ik mijn advocaat -die gespecialiseerd is in het bijstaan van mensen met psychische problematiek- moet inlichten over de intentie om ASS-onderzoek te laten doen.

Ik twijfel aan álles!

quote:

Op zaterdag 21 oktober 2017 12:22 schreef User16909 het volgende:

[..]

Psycholoog wil haar collega niet afvallen. Maar ze zegt zelf dat ze geen expertise hebben op dat gebied. Psychiater moet aanwezig zijn omdat hij de 'baas' is over mijn diagnose(s).

Contact met huisarts was heel goed, maar ze is nu weg bij de praktijk. Ik wacht op een nieuwe huisarts en heb inmiddels contact met PraktijkOndersteuner GGZ, die verwijzingen kan regelen.

Gedoe met UWV gaat nog tot begin 2018 door.

Ik weet het niet meer. Herken zóveel dingen in artikelen over vrouwen met ASS, dat het lijkt alsof die artikelen op mijn leven gebaseerd zijn.

Twijfel nu ook of ik mijn advocaat -die gespecialiseerd is in het bijstaan van mensen met psychische problematiek- moet inlichten over de intentie om ASS-onderzoek te laten doen.

Ik twijfel aan álles!

Aan alles twijfelen is wel herkenbaar voor mij (moet meteen denken aan hoe schoenen kopen voor me was... duurde eeuwen, zelfs als ik alle voors en tegens op een rijtje legde). Dit is gelukkig wel steeds beter geworden naarmate ik meer ervaring opdeed. Alleen daar heb jij op dit moment niet veel aan, behalve dan dat je niet de enige bent (voor wat 't waard is).

Ik zou die advocaat wel inlichten. Waarom zou je 't niet doen?

Je zei dat je veel herkende wat artikelen betreft. Zou je daar wat meer over willen vertellen?

Ik ben op 't moment niet erg helder, merk ik. Mijn excuus als ik wat gemist heb

quote:

Op zaterdag 21 oktober 2017 15:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Aan alles twijfelen is wel herkenbaar voor mij (moet meteen denken aan hoe schoenen kopen voor me was... duurde eeuwen, zelfs als ik alle voors en tegens op een rijtje legde). Dit is gelukkig wel steeds beter geworden naarmate ik meer ervaring opdeed. Alleen daar heb jij op dit moment niet veel aan, behalve dan dat je niet de enige bent (voor wat 't waard is).

Ik zou die advocaat wel inlichten. Waarom zou je 't niet doen?

Je zei dat je veel herkende wat artikelen betreft. Zou je daar wat meer over willen vertellen?

Ik ben op 't moment niet erg helder, merk ik. Mijn excuus als ik wat gemist heb

Niet helder is niet erg, ik zie zelf ook niet echt meer een bos, door alle bomen.

Advocaat inlichten is nog niet gedaan en ik twijfel daar ook aan, want het is misschien niet relevant en die arme man heeft al 400 pagina's dossier om doorheen te worstelen. Als we daar nog een theorietje 'misschien ben ik wel autistisch en zit het UWV op dat gebied OOK al fout', wordt het misschien wel veel. I don't know..

Inzake artikelen over auti-vrouwen: Ik las vandaag een artikel dat over mijn brein geschreven lijkt te zijn. https://www.nrc.nl/nieuws(...)me-13592176-a1578058

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 18:18 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Thanks voor het delen van die link! Ik zal later nog wel even kijken.

Ik snap al langer de heisa van de toegenomen aantallen autismediagnoses niet.

Het gaat vooral over ijskastmoeders die theorie
En hoe moeilijk het was voor ouders die een autistisch kind kregen in de jaren 60 en 70 om een diagnose te krijgen en een goede plek te vinden (was er niet)

quote:

Tot in de jaren '70 is autisme nog geen aangeboren hersenontwikkelingsstoornis, maar het gevolg van een harteloze moeder, een zogeheten ijskastmoeder. Andere Tijden praat met een moeder en een zus van een autist over de begintijd: het onbegrip, de lange zoektocht naar wat het beste is voor het kind. Huisartsen die niet weten wat ze ermee aan moeten, specialisten die met de handen in het haar zitten.

quote:

Op zaterdag 21 oktober 2017 19:40 schreef Szikha2 het volgende:

[..]

Het gaat vooral over ijskastmoeders die theorie
En hoe moeilijk het was voor ouders die een autistisch kind kregen in de jaren 60 en 70 om een diagnose te krijgen en een goede plek te vinden (was er niet)

[..]

Tsja, dit soort misverstanden kunnen jarenlang als "algemeen geaccepteerde waarheid" blijven plakken als veel mensen nooit geleerd hebben hoe ze fact van fictie moeten onderscheiden en alle rondlopende verhaaltjes en broodjes aap voor absolute waarheid aannemen. Daar komt nog bij dat veel mensen simpelweg niet in staat zijn om absolute waarheden aan te nemen.

Klopt, die plek was er niet.
En gezien de problematiek onder autisten nu, is die plek er eigenlijk nog steeds niet.

Kreeg net een link met een artikel over autisme bij vrouwen binnen van een vriendin.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)me-13592176-a1578058

Ik denk dat dit artikel voor elke vrouw die een vermoeden van autisme bij haarzelf heeft, wel interessant zou kunnen zijn.

Een stokpaardje van mezelf is al jarenlang de man/vrouw verhouding onder autisme. Jaren terug werd gedacht dat die verhouding 1 op 10 was, maar ik was er toen al van overtuigd dat die verhouding gewoon 1 op 1 moet zijn. En ik heb daar een enorme hoeveelheid tegenwind voor moeten incasseren, vooral in hoe standvastig ik bleef. Maar het is ook gewoon logisch.
Als autisme genetisch is en bij de geboorte al aanwezig is en de helft van al deze baby's als vrouw geboren wordt...waar zijn al die vrouwen dan?
Die krijgen de diagnose niet, omdat deze niet herkend worden.

In dit artikel staat over de man/vrouw verhouding het volgende:

quote:

"Sommige onderzoekers geloven dat de verhouding man-vrouw bij autisme niet 5:1 is, maar 2:1"

De man-vrouwverhouding bij ASS werd tot voor kort geschat op vijf op één. Dat beeld kantelt. In de DSM-5 wordt de autismespectrumstoornis gekenmerkt door ‘beperkingen in de sociale communicatie en interactie’ en ‘repetitief gedrag en specifieke interesses’. Onder dat laatste kenmerk valt in de nieuwe editie ook sensorische overgevoeligheid, wat tot meer diagnoses bij vrouwen zou kunnen leiden. Er verschijnen bovendien steeds meer boeken over vrouwen met autisme, en vorige maand was er in Utrecht een symposium over.

De man/vrouw verhouding autisme bij mannen en vrouwen is 1 op 1, mark my words!

Verder staat er ook o.a. dit:

quote:

Sommige onderzoekers geloven dat de man-vrouwverhouding bij ASS niet 5:1 maar 2:1 is. Alleen wordt dat lang niet altijd opgemerkt: vrouwen camoufleren hun symptomen beter door bijvoorbeeld bewust oogcontact te maken, of sociaal gedrag van anderen te spiegelen. Deze strategie zorgt er ogenschijnlijk voor dat ze makkelijker kunnen meedraaien, maar heeft ook veel nadelen: het continu afstemmen van wat sociaal wenselijk is werkt uitputtend en kan zorgen voor stress, burn-out, angstklachten en depressie. Ook kan het constant nabootsen van andermans gedrag ertoe leiden dat de ontwikkeling van de eigen identiteit stagneert.

Misschien wat confronterend voor sommigen, maar ik denk wel dat dit vrij veel gebeurt. En dat is hartstikke jammer en nergens voor nodig

quote:

Nadeel van een foutieve diagnose is dat vrouwen rondlopen met het gevoel dat er iets mis met ze is: ze hebben vaak al meerdere psychologen bezocht, maar geen enkele therapie lijkt echt aan te slaan. Soms vermoeden ze zelf dat ze autisme hebben, maar worden ze daarin door hun omgeving of de therapeut niet geloofd.

Ik denk trouwens dat dit voor bepaalde mannen met autisme ook opgaat.

Wat me ook wel opvalt, is dat vrouwen met autisme schijnbaar vaker sensorische problemen hebben (overgevoeligheid). Maar 't punt is dat dit geen aanstellerij is.
En uiteraard komt het hoofdstuk "pesten" weer eens aan bod, maar wat verwacht je dan met zo'n verrotte maatschappij.

[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 22-10-2017 14:42:45 ]

Nog een keer dat artikel

quote:

ASS kan ook samengaan met een persoonlijkheidsstoornis: een langdurige, vaak in de jeugd ontstane psychische aandoening die het dagelijks functioneren belemmert. Uit Zweeds onderzoek (Lugnegård, Hallerbäck, Gillberg, 2012), blijkt bijvoorbeeld dat vrouwen met autisme in ongeveer eenderde van de gevallen voldoen aan de criteria voor een persoonlijkheidsstoornis.

Ik dacht dat autisme en persoonlijkheidsstoornissen niet samen konden gaan? Vraag me af sinds wanneer dit veranderd is? Misschien vergiste ik me?

quote:

Op zondag 22 oktober 2017 14:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nog een keer dat artikel

[..]

Ik dacht dat autisme en persoonlijkheidsstoornissen niet samen konden gaan? Vraag me af sinds wanneer dit veranderd is? Misschien vergiste ik me?

Het artikel is niet perfect, maar wel een behoorlijk goed geschreven stuk waarin 'het grote publiek' eindelijk eens informatie krijgt over autistische vrouwen. Ik had werkelijk tranen in mijn ogen toen ik het las. Her-ken-baar-heid!
En ook wel gek, want ik heb (nog) geen diagnose, het is puur zelfdiagnose tot nu toe. Maar als ik dit lees, denk ik echt: "Waarom heb ik me in vredesnaam nooit laten testen?"

quote:

Op zondag 22 oktober 2017 15:01 schreef User16909 het volgende:

[..]

Het artikel is niet perfect, maar wel een behoorlijk goed geschreven stuk waarin 'het grote publiek' eindelijk eens informatie krijgt over autistische vrouwen. Ik had werkelijk tranen in mijn ogen toen ik het las. Her-ken-baar-heid!
En ook wel gek, want ik heb (nog) geen diagnose, het is puur zelfdiagnose tot nu toe. Maar als ik dit lees, denk ik echt: "Waarom heb ik me in vredesnaam nooit laten testen?"

Tsja, helaas is dat ook iets wat veel voorkomt bij autisten, elk op een eigen manier.
De mijne is "Waarom duurde het meer dan 13 jaar voordat ik eindelijk aan m'n trauma's kon werken en waarom gooiden ze -alles- op autisme?".
Niet dat het krijgen van een autismediagnose over rozen ging, maar goed

Ben blij dat je wat aan dit artikel hebt gehad

Overigens vind ik het stukje vanaf "Bijkomende klachten" heel leuk om te lezen!

Klaag, sorry: Ben lid van een forum voor autistische vrouwen, waar ik beter mijn hart kan luchten dan hier op FOK!, omdat er daar minder vaak 'aansteller' wordt geroepen e.d.

Nu is er daar een lid, die vanaf dag 1 al een hekel aan mij heeft. Omdat ik geen diagnose heb, vindt zij dat ik geen recht heb om daar te posten. Echt elke post die ik plaats, wordt door haar onderuit gehaald. "Je moet je niet zo aanstellen", "paniek is niet hetzelfde als autisme", "je weet niet eens zeker of je bij ons thuishoort" etc.

Zak er in, stomme forummevrouw! /klaag.

quote:

Op zondag 22 oktober 2017 17:15 schreef User16909 het volgende:
Klaag, sorry: Ben lid van een forum voor autistische vrouwen, waar ik beter mijn hart kan luchten dan hier op FOK!, omdat er daar minder vaak 'aansteller' wordt geroepen e.d.

Nu is er daar een lid, die vanaf dag 1 al een hekel aan mij heeft. Omdat ik geen diagnose heb, vindt zij dat ik geen recht heb om daar te posten. Echt elke post die ik plaats, wordt door haar onderuit gehaald. "Je moet je niet zo aanstellen", "paniek is niet hetzelfde als autisme", "je weet niet eens zeker of je bij ons thuishoort" etc.

Zak er in, stomme forummevrouw! /klaag.

Ik heb al eerder dergelijke verhalen gehoord van een forum specifiek voor autistische vrouwen. Kan me alleen niet meer herinneren om welk forum dat ging, behalve dat het afgeschermd was zonder lidmaatschap? En ik ben er om duidelijke redenen geen lid van

De vraag is echter wel wat je met dat geklaag wilt bereiken? Als je elk wissewasje online plaatst, wie zou dat dan nog willen lezen?
Zelf schrijf ik dat soort dingen in een dagboek en zet ik dat niet online...wie zou dat nou van me willen weten? Het is trouwens geen hint, maar eerder misschien wel interessant om je te bedenken waarom je dat doet

quote:

Op zondag 22 oktober 2017 23:17 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]

Oh, ik krijg altijd ruzie in forums of Facebook groepen die specifiek over autisme gaan, of voor autisme. Want meestal zitten er van die autisten die een overbeschermende opvoeding gehad hebben.....

Of er zitten gewoon moeders, dus zo graag op internet moeten uiten dat hun zoon of dochter niet meer handelbaar is. Dus van mij hoeven die lotgenoten groepen niet!

Net zoals ik niet met een label op mijn hoofd rondloop: pas op, ik ben een autist. Nee ik reageer hoogsten afentoe wellicht nog, of kijk je niet in de ogen.

Als je als autist in een lotgenotengroep zit voor ouders/broers/zussen/kinderen van, dan zit je in de verkeerde lotgenotengroep

En lotgenotencontact kan natuurlijk ook meer zijn dan alleen maar van die officiële groepen. Zelf ga ik ook graag individueel met autisten om (en ergens is dat ook een bepaalde kwaliteit die groepscontact niet echt bieden kan).