R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kan er met de beste wil van de wereld geen man van maken die iets heeft gegeven of bereid was iets te geven. Nemen doet ie wel graag. Kritiek leveren ook. Dat is dan in wezen een parasiet; een emotionele nietsnut.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 18:47 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Nou nou nou. Vind dit wel erg stellig. Soms is het lastig om je twijfels te duiden. Fijn dat TS nu wel duidelijkheid heeft, ook al blijft de situatie natuurlijk k*t.
Mooi verwoord.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 20:21 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ik kan er met de beste wil van de wereld geen man van maken die iets heeft gegeven of bereid was iets te geven. Nemen doet ie wel graag. Kritiek leveren ook. Dat is dan in wezen een parasiet; een emotionele nietsnut.
Eerste wat ik dacht.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 15:11 schreef Godshand het volgende:
Het zou ook nog kunnen zijn dat dit allemaal bullshit is, maar hij het gevoel wil hebben dat hij het in eigen hand houdt en dus de relatie zelf beëindigt.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het komt wel goed met de kleine hoor. Zo te lezen is hij op zich wel goed voor haar. Kan hij er ook letterlijk goed voor zorgen? Want ze is nog klein en heeft nog veel zorg nodig.
Maar hoe jonger, hoe beter. Ga wel voor een flexibele regeling! Niet een week-week regeling de eerste jaren! Daar is ze nog veel te klein voor.
Je zal trouwens gaan zien dat hij zich nou vrij snel gaat herpakken en voor je het weet heeft hij fatsoenlijk werk en is hij wel de man die je graag had gezien tijdens de laatste jaren in de relatie. Dat gaat wel even steken maar sta daarboven.
Laat het nu maar los, en bouw jezelf weer op. Voor zo iemand kan niemand goed genoeg zijn!
Wees blij dat de knoop eindelijk is doorgehakt! Nu nog even alles netjes regelen en dan terug leven!
Komt in orde
Maar hoe jonger, hoe beter. Ga wel voor een flexibele regeling! Niet een week-week regeling de eerste jaren! Daar is ze nog veel te klein voor.
Je zal trouwens gaan zien dat hij zich nou vrij snel gaat herpakken en voor je het weet heeft hij fatsoenlijk werk en is hij wel de man die je graag had gezien tijdens de laatste jaren in de relatie. Dat gaat wel even steken maar sta daarboven.
Laat het nu maar los, en bouw jezelf weer op. Voor zo iemand kan niemand goed genoeg zijn!
Wees blij dat de knoop eindelijk is doorgehakt! Nu nog even alles netjes regelen en dan terug leven!
Komt in orde
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Mijn ex was in de relatie net zo, en toen was hij geen goede vader, nu dat we uit elkaar zijn kan het wel allemaal...quote:Op woensdag 4 oktober 2017 13:56 schreef Mojo.jojo het volgende:
Een gescheiden leef staat inderdaad perfect op Instagram
Dan nog super perfectionistisch zijn (ondanks zijn passieve houding).
Ik mag toch hopen dat hij naar zijn kind toe uit een ander vaatje tapt? Dat hij ook laat merken dat ze iets goed doet, ondanks dat het niet helemaal perfect is bij voorbeeld.
Ik snap dat TS nog eea te verwerken heeft, maar met zo'n persoonlijkheid als hier wordt 'geschilderd' kun je gewoon geen goede vader zijn.
Life is a highway...let's ride it!
Dan haal je elkaar toch (om wat voor reden dan ook) naar beneden ipv dat je met de ander een leuker mens ent. Lijkt me een prima reden om niet meer bij elkaar te zijn.quote:
[..]
Mijn ex was in de relatie net zo, en toen was hij geen goede vader, nu dat we uit elkaar zijn kan het wel allemaal...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Daarom is het mijn ex.quote:
[..]
Dan haal je elkaar toch (om wat voor reden dan ook) naar beneden ipv dat je met de ander een leuker mens ent. Lijkt me een prima reden om niet meer bij elkaar te zijn.
Hij haalde mij meer naar beneden dan dat ie mij vooruit hielp.....en ja dat had weerslag op de kinderen.
Dus besloot ik dat het genoeg geweest was.
Nu inmiddels gelukkig met mijn huidige vriend.
Life is a highway...let's ride it!
Maar jij hem blijkbaar ook, want hij is nu een leukere vader dan met jou.quote:
[..]
Daarom is het mijn ex.
Hij haalde mij meer naar beneden dan dat ie mij vooruit hielp.....en ja dat had weerslag op de kinderen.
Dus besloot ik dat het genoeg geweest was.
Nu inmiddels gelukkig met mijn huidige vriend.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ja, heb je gelijk in.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 10:50 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Maar jij hem blijkbaar ook, want hij is nu een leukere vader dan met jou.
We hielden elkaar tegen, we waren n8et compatibel en dan haal je elkaar inderdaad omlaag.
Life is a highway...let's ride it!
Dat zou me inderdaad ook niks verbazen, zeker als de aannamens van TS aangaande z'n eventuele autisme maar in ieder geval ontbrekende EQ enigszins kloppen. Beetje zoals wanneer je 13 bent en je vriendinnetje zegt 'Cyanide-, we moeten echt eens praten, ik wil zo niet meer ve...' je snel roept 'IK MAAK HET UIT'. Zodat je later tegen je vrienden kan opscheppen dat jij toch echt háár gedumpt hebt.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-10-2017 11:08:28 ]
Welkom in fok 2017quote:
[..]
Je leest met je neus. Ik zeg dat alleen dat als wij van het begin af aan hadden geweten dat dit de stiuatie zou zijn, dat we even iets langer gewacht zouden hebben met het krijgen van kinderen. Maar dat weet je niet van te voren he. En dat alleen omdat iemand opperde dat hij spijt zou hebben van het samenwonen en het kind en het daarom ook allemaal niet meer wist.
Jezus wat een deducties
En even kort want haast: Als ie (nog) geen diagnose heeft, is 't misschien wel een goed idee om dat wel te regelen.
Ik heb best 't 1 en ander geskipt...maar zou dit niet gewoon iets burn-out achtigs kunnen zijn?quote:
[..]
Nope, op sommige punten is hij heel gedreven, zoals het samenwonen en een gezonde leefstijl. Hij gaat dan ook meteen van 0 naar 100 en er is geen tussenweg (wat ook niet grappig is). Op andere punten blijft hij op 0 hangen omdat hij niet duidelijk voor zich ziet hoe hij in 1x naar 100 kan racen (hoewel het voor normale mensen geen 100 hoeft te zijn, soms is 20 of 50 ook prima).
Zou het misschien kunnen helpen als iemand anders met hem gaat praten??quote:
Maar het punt is juist dat ik geen energie meer over heb om te vechten voor dit huwelijk. Het duurt nu al zo lang dat ik gewoon op ben... Hoe graag ik ook wil dat het werkt, ik heb geen energie meer over om er in te steken en toch weer mezelf bij elkaar te rapen om er nog een keer voor te gaan. Daarom wil ik ook dat hij het nu oppakt, zodat ik weer wat ademruimte krijg en mezelf bij elkaar kan rapen....Dat hij laat zien dat hij er voor wil gaan, dat het nut heeft om te blijven vechten.
Overigens, als je zelf compleet leeggestreden bent, kan ik me goed voorstellen dat doorvechten gewoon niet meer een serieuze optie is. ten slotte heb jij ook nog een kind waar je energie in moet (blijven) steken, een huishouden, een eigen sociale kring (of niet, kan ook
) en hopelijk heb je ook iets van een eigen leven, buiten deze relatie om.Ik begrijp trouwens niet waarom meerdere mensen menen dat je een ander niet zou kunnen beïnvloeden. Dat is nml pertinent onwaar.
Er is trouwens best een leven na de scheidingquote:
[..]
Dat laatste vraag ik me dus af en is ook de reden dat ik dit al zo lang vol hou, want ik wil haar absoluut niet schaden. Maar wat ik nou ook hoor, zijn juist positieve verhalen van impact van een scheiding op kinderen, waarbij de moeder beter in haar vel zit, weer energie heeft voor leuke dingen, waarbij de vader juist meer betrokken is (hoewel ik hier 0,0 kritiek op heb bij mijn eigen man), waarbij het kind in een veilige omgeving zit ipv tussen 2 ouders in zit. Ik schrik me rot als mijn dochter ineens met verhalen komt waarbij de vader "verdwijnt" en het kind en de moeder lang en gelukkig leven, dat is het laatste wat ik wil en ook iets dat ik haar absoluut niet voorschotel, maar waar ze dus wél mee bezig is, hoe voorzichtig we ook doen. Wat is in dit geval schadelijker, doorgaan of uit elkaar gaan? Ik weet het niet, dus ik hoopte op ervaringsverhalen van anderen (postiief of negatief!)
Toen onze ouders gingen scheiden, waren we juist blij dat die ellende eindelijk voorbij was.
Jullie kind is denk ik nog te jong daarvoor, maar er is duidelijk iets mis aan het gaan hier, iets aan het vastlopen ergens bij jullie.
Zijn verhaal klinkt een beetje als een soort burn-out en die kan best komen doordat ie vastloopt op iets. Als ie autistisch is, heb je kans dat forceren op middellange termijn alleen maar tot meer uitputting gaat 'lijden', weet niet of dat wel zo verstandig is.
Dat je voor je gevoel geen andere opties meer hebt, zou trouwens geen goede reden zijn om dan iets te gaan doen waarvan je eigenlijk wel weet dat 't toch niet gaat werken.
Wat vond jullie huisarts hiervan?? (weet niet zeker of dat al gebeurd is, ben net pas weer thuis en had 'beloofd' nog even te reageren).
Ik merk nu dat ik zelf niet veel energie heb, dus ik laat 't voor nu hierbij
Nogmaals bedankt allemaal, voor de lieve woorden en het mee proberen te denken. Doet me echt enorm goed. Niet om hem naar beneden te trekken of mezelf beter te praten... zoveel mensen, zoveel meningen. Maar toch 
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Iemand in het topic opperde ook depressie. Ik heb dat 2 dagen terug voorzichtig laten vallen en hij kwam er gisteren op terug dat hij op internet had gezocht en inderdaad bij zichzelf veel overeenkomsten zag. Heb weer voorzichtig laten vallen dat hij dan misschien niet moet wachten op zijn volgende gesprek bij de psycholoog (over enkele weken) maar misschien eerder een afspraak bij de huisarts moet maken. Het is aan hem om daar al dan niet iets mee te doen. Ik kan het gelukkig al een stuk beter loslaten en dat is ook voor hem fijn.quote:
[..]
Zijn verhaal klinkt een beetje als een soort burn-out en die kan best komen doordat ie vastloopt op iets. Als ie autistisch is, heb je kans dat forceren op middellange termijn alleen maar tot meer uitputting gaat 'lijden', weet niet of dat wel zo verstandig is.
Dat je voor je gevoel geen andere opties meer hebt, zou trouwens geen goede reden zijn om dan iets te gaan doen waarvan je eigenlijk wel weet dat 't toch niet gaat werken.
Wat vond jullie huisarts hiervan?? (weet niet zeker of dat al gebeurd is, ben net pas weer thuis en had 'beloofd' nog even te reageren).
Ik merk nu dat ik zelf niet veel energie heb, dus ik laat 't voor nu hierbij
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Sarcasme. Herken het.
Is opluchting/ontlading van zijn kant. Niet op toegeven. 
En gelukkig zie je zelf ook dat hij niet jouw probleem is. Maar zorgen maken, dat toont ook jouw menselijkheid, dus begrijpelijk.
En gelukkig zie je zelf ook dat hij niet jouw probleem is. Maar zorgen maken, dat toont ook jouw menselijkheid, dus begrijpelijk.
Somebody that I used to know
Nou ja als je de komende 12 jaar alimentatie mag betalen is het natuurlijk wel een beetje jouw probleem. Dus ik zou wel hopen dat hij er weer snel bovenop komt en er echt weer voor gaat ja.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Elkaar beïnvloeden..is zeker mogelijk (gebeurt bijna in elke relatie wel, vooral langlopende). Er zit alleen een verschil tussen het vrijwillig aanpassen aan de ander en het actief proberen te veranderen van je partner. Laatstgenoemde zou in geen enkele relatie de bedoeling moeten zijn.quote:Ik begrijp trouwens niet waarom meerdere mensen menen dat je een ander niet zou kunnen beïnvloeden. Dat is nml pertinent onwaar.
Sorry ik reageer hier normaal bijna nooit, maar wat een asociale reden van hem (klinkt ook een beetje als bullshit) om er mee te kappen en aan te geven dat jij zogenaamd niet goed genoeg voor hem bent.quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Bah Sterkte, en ook vooral voor jullie kind. Als ervaringsdeskundige op dat vlak kan ik me helaas voorstellen hoe vervelend dit is voor jullie dochter.
Nou volgens mij gaat ts weer een aan een heel mooi nieuw hoofdstuk in haar leven te beginnen. TS heeft ze goed op een rij, die gozert spoort niet!
Of dat de gemeente bij haar aanklopt voor zijn uitkering.quote:
Nou ja als je de komende 12 jaar alimentatie mag betalen is het natuurlijk wel een beetje jouw probleem. Dus ik zou wel hopen dat hij er weer snel bovenop komt en er echt weer voor gaat ja.
"Pools are perfect for holding water"
Blijf duidelijk je grenzen aangeven. Het kan zo verleidelijk zijn om erin mee te gaan, nu het aan één kant veilig is (hij heeft de knoop doorgehakt, dus weg verwachtingen en faals waiting to happen). Jouw safe zone lijkt juist die lieve kant van hem te zijn, alsof hij jou nu wel bevestigd in je waarde. Maar dit is een afscheid van jullie samenleven zoals het was en dat kun je ook mooi en netjes afsluiten met enige gepaste afstand. Passioneel neuken alsof de wereld vergaat is hartstikke geil en leuk enzo, maar niet als het jullie laat twijfelen. Te groot risico om toch nog door te gaan, tot er weer sleur komt en dan begint het weer. Als je toch voor de bijl wil gaan, doe het dan als er een harde datum is voor een andere woning ofzo. Dan heb je net wat meer overzicht en eindigheid, wat een steun kan zijn om door te pakken ipv te blijven hangen.quote:
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Be that 8 and go on a date
With someone else though, als jullie niet meer samenwonen. Omdat je het sowieso waard bent hè en niet als je een ander nodig hebt om je even een 8 te laten voelen.Goedzo en succes met woning zoekenquote:Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Arjen Lubach maakt zojuist dezelfde grapquote:
[..]
Dat zou me inderdaad ook niks verbazen, zeker als de aannamens van TS aangaande z'n eventuele autisme maar in ieder geval ontbrekende EQ enigszins kloppen. Beetje zoals wanneer je 13 bent en je vriendinnetje zegt 'Cyanide-, we moeten echt eens praten, ik wil zo niet meer ve...' je snel roept 'IK MAAK HET UIT'. Zodat je later tegen je vrienden kan opscheppen dat jij toch echt háár gedumpt hebt.
Zou hij 'm gejat hebben? 
Somebody that I used to know
Ik heb alleen de openingspost gelezen en niet de discussie in het topic.
Zijn vermoedelijke autisme lijkt mij niet zo heel relevant, ook al wekt dat natuurlijk ook wel wat extra irritatie op. Het klinkt alsof hij met een depressie of burn-out zit.
Wat in ieder geval niet werkt is zelf het huis te verlaten om hem niet verder te ontlasten. Het kan niet de bedoeling zijn dat door zijn schuld jij het huis moet verlaten, wees reëel. Zo zal hij nooit denken dat het aan hem ligt.
Zijn vermoedelijke autisme lijkt mij niet zo heel relevant, ook al wekt dat natuurlijk ook wel wat extra irritatie op. Het klinkt alsof hij met een depressie of burn-out zit.
Wat in ieder geval niet werkt is zelf het huis te verlaten om hem niet verder te ontlasten. Het kan niet de bedoeling zijn dat door zijn schuld jij het huis moet verlaten, wees reëel. Zo zal hij nooit denken dat het aan hem ligt.
Het topic gelezen en ik vind het knap je dat het zolang hebt uitgehouden.
Je hebt het geprobeerd en anderen hebben het advies al gegeven. Als je uit elkaar gaat betekent dat niet meteen dat hij niet meer in jouw leven, en dat van je kind, is. En je moet het niet alleen voor hem doen, maar ook voor jezelf.
Hopelijk heb je snel iets moois voor jezelf!
Je hebt het geprobeerd en anderen hebben het advies al gegeven. Als je uit elkaar gaat betekent dat niet meteen dat hij niet meer in jouw leven, en dat van je kind, is. En je moet het niet alleen voor hem doen, maar ook voor jezelf.
Hopelijk heb je snel iets moois voor jezelf!
Pauperz
