Britse politiek #20 London calling..

quote:

Op donderdag 26 oktober 2017 14:33 schreef Sjeunie het volgende:
David Davis heeft aangegeven dat de brexit impact studies niet vrijgegeven zullen worden, dan weet je wel hoe laat het is...

quote:

Op donderdag 26 oktober 2017 14:35 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

ook niet voor het Britse parlement?

quote:

Joris Luyendijk keert na zes jaar Londen terug naar Nederland. Hij is “teleurgesteld, gekwetst en bezorgd” schrijft hij in Vrij Nederland. Luyendijk “geeft zijn ‘inner Dutchman de vrije hand” en is snoeihard over de Engelse samenleving. De Brexit lijkt hem dan ook een goed idee. Enkele citaten:

Brexit
“Toen de uitslag binnenkwam in de nacht na het referendum, deed ik een diepgevoelde fist pump van blijdschap. Ik was inmiddels namelijk een voorstander van Brexit geworden. Het spijt me voor de vrienden die ik heb gemaakt in Londen, en meer nog voor al die straatarme working class sukkels die niet eens doorhadden dat ze zichzelf met hun stem voor Brexit nog armer gingen maken. Maar dit is Engelands probleem. Het land heeft volgens mij echt tijd nodig voor zichzelf. Tot die tijd is de EU veel beter af zonder de Engelsen.”

Tabloids
Luyendijk noemt de macht van de tabloids een totale ramp. “De tabloids wekten de indruk dat de EU op sterven lag en andere landen ook snel zouden volgen met hun eigen exit (The Daily Mail had het over ‘Broken, dying Europe’). Of dat de Britten de verplichtingen van de EU voortaan konden ontlopen zonder dan ook de voordelen te verliezen. En natuurlijk pompten de tabloids eindeloos de leugen de wereld in dat vertrek uit de EU geen geld zou kosten maar juist zou opleveren. Ik zie dan ook niet hoe Engeland ooit het spoor kan hervinden wanneer niet eerst deze kranten en tabloids worden bevrijd van het juk van de miljardairs die ze inzetten als instrument voor politieke macht.”

Onrechtvaardigheid
Een ander probleem vindt hij de onrechtvaardigheid in de “hypercompetitieve” Engelse samenleving. “Het grote voordeel is dat het in Nederland voor je identiteit niet allesbepalend is naar welke school en universiteit je bent gegaan. In Engeland heb je daar hele rituelen voor: staatsschool of privéschool? Oxford/ Cambridge of een andere universiteit? En indien ‘Oxbridge’, op welk college zat je?”

“Ik heb Engelse middenklasse-ouders door de raarste hoepels zien springen om hun kind maar op de ‘juiste’ school te krijgen. Vriendschappen heb ik zien stuklopen wanneer het ene echtpaar hun kind naar een privéschool stuurt en het andere niet. Zelfs relaties kunnen er op stranden. Het eerste huwelijk van de huidige Labour-leider Jeremy Corbyn liep op de klippen op schoolkeuze.”

Verbaasd schrijft hij: “Toch wel gek dat het land dat de wereld de term fair play schonk het heel normaal vindt wanneer rijke kinderen een betere opleiding krijgen dan arme. Ik weet nog goed hoe ik bij The Guardian, waar ik jaren werkte, rondvroeg: waarom stellen we in onze berichtgeving het schoolsysteem centraal, want zo kloont de elite zich toch elke generatie opnieuw? Het antwoord: de hoofdredactie en de belangrijkste schrijvers en journalisten komen zelf van privéscholen en sturen hun kinderen daar weer naartoe. Dus dat zou hypocriet zijn. Het erge is dat ik die Guardian-collega’s niet eens ongelijk kan geven. Tweederde van alle goede banen gaan naar de zeven procent kinderen van privéscholen.

Tegelijk kan ik de working class-mensen geen ongelijk geven dat ze zo woedend zijn. Op je twaalfde is de boel al bekeken in Engeland. En intussen krijg je steeds weer te horen dat je land een ‘meritocratie’ is waar hard werken wordt beloond en mensen die niet succesvol zijn dit dus aan zichzelf te wijten hebben. Die combinatie van onrechtvaardigheid en huichelachtige propaganda maakt mensen extreem bitter – een bitterheid die het ‘Leave’-kamp heel slim heeft opgestookt en daarna tegen de EU gericht.”

Winnen
De Engelsen zijn altijd gericht op winnen. Van een dansavond op school tot een politiek debat: “Een proces is pas afgesloten als er de winnaar bekend is – en dus ook de verliezer. De Engelsen noemen dit systeem adverserial en hun rechtspraak en politiek is zo ingericht: doelbewust polariserend. Het o zo Nederlandse idee van ‘1 + 1 = 3’ zegt Engelsen heel weinig, zoals het idee van samenwerking in plaats van competitie ze oprecht vreemd voorkomt.

Het is moeilijk te bewijzen, maar ik geloof dat Engelsen het idee van ‘Europese samenwerking’ daarom ook zo onbegrijpelijk vinden. Het woord ‘compromis’ heeft echt een negatieve klank in de Engelse populaire cultuur (‘doormodderen’).”

Superioriteitsgevoel
Tenslotte noemt hij het misplaatste superioriteitsgevoel van Engeland. “Cameron, bijvoorbeeld, wilde altijd ‘concessies’ van de EU. Kennelijk was het Britse lidmaatschap een soort gunst aan de EU in ruil waarvoor er speciale opt-outs en uitzonderingen konden worden geëist. Letterlijk iedere ‘Leave’- en ‘Remain’-kiezer ging ervanuit dat ik als EU national natuurlijk tegen Brexit zou zijn. Treffend is ook hoeveel mensen er gevallen zijn voor de slogan ‘De EU heeft de Britten meer nodig dan andersom’: dit was de basis voor het misverstand dat de EU het Verenigd Koninkrijk een sweet soft Brexit deal zou geven.”

Bezorgdheid
Luyendijk besluit met bezorgdheid. “Het is extreem moeilijk om een scenario te vinden waarin Brexit goed afloopt. Miljoenen Britten hebben gestemd op een optie die nooit op het menu stond, namelijk wel de voordelen van de EU maar niet de verplichtingen. Hoe kun je recht doen aan de wil van de meerderheid wanneer die heeft gestemd voor iets dat politiek, juridisch en ook gewoon puur logisch onmogelijk valt te realiseren? Óf het Verenigd Koninkrijk krijgt de snoeiharde Brexit die de hardcore aanhangers en de tabloids eisen. Dat wordt een economische ramp van de eerste orde, waar Europa en de EU dan de schuld van krijgen (‘ze gunnen ons onze vrijheid niet’), óf Groot-Brittannië probeert alsnog de schade te beperken door zo dicht mogelijk bij de EU te blijven – met als gevolg dat de hardcore Brexiters ‘verraad!’ kunnen roepen en alle ellende die er nog steeds aankomt zullen afschuiven op de ‘volksverraders’ die het land niet helemaal van de EU hebben losgescheurd.”

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 13:26 schreef Falco het volgende:
Ben er ook nog steeds niet rouwig om dat die altijd dwarsliggende Britse retards de EU verlaten. Laat ze maar even een paar decennia in zelfvekozen armoe leven. Ze zijn zo dom en gullible geweest om voor allerlei debiele leugens te vallen. Wel een smerige streek van Murdoch en zijn vriendjes, maar ja naast de ranzige tabloids heeft ook onderwijs een grote invloed op het denkvermogen van het volk. Dat blijkt ook gewoon heel matig te zijn.

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 15:51 schreef Individual het volgende:

[..]

Als het goed is dat de Britse retards zo dadelijk weg zijn zou het dan ook niet goed zijn dat de Griekse, Italiaanse, Spaanse, Portugese, Oost Europese retards etc, etc ook niet weggaan?

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 19:53 schreef Sjeunie het volgende:
Brexit rapport over gepensioeneerden is gelekt en het ziet er niet al te best uit: https://www.gov.uk/govern(...)f_leaving_the_EU.pdf

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 19:53 schreef Sjeunie het volgende:
Brexit rapport over gepensioeneerden is gelekt en het ziet er niet al te best uit: https://www.gov.uk/govern(...)f_leaving_the_EU.pdf

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 20:01 schreef agter het volgende:

[..]

Wat heftig zeg.
En dit rapport is van voor het referendum, zo te lezen?

Waarom was deze info er niet voor het referendum?

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 20:01 schreef agter het volgende:

[..]

Wat heftig zeg.
En dit rapport is van voor het referendum, zo te lezen?

Waarom was deze info er niet voor het referendum?

quote:

Brexit: why are these lying bastards lying to us?

The committee noted that a distinct bilateral deal in this area may be in the mutual interests of the UK and EU – without noting the need for the wider bilateral deals with other third countries. It did observe, though, that negotiations on aviation services "will still be just one element within a wide-ranging and immensely complex negotiation".

If we were to rely strictly on evidence – bankable evidence in the public domain – that the government had a grip on this issue, then we would have to conclude that there was room for considerable alarm. And, where we do rely on evidence in the public domain, we must also conclude that it is extremely unlikely that UK Airlines can keep flying overseas in the immediate aftermath of Brexit.

And, if that is the case, we really do have to ask why those lying bastards are lying to us.

quote:

Boris Johnson in spotlight as questions raised over Russian influence on UK
Foreign secretary among three ministers targeted by people linked to FBI investigation into Donald Trump’s alleged collusion with Moscow

Three senior past and present Foreign Office ministers, including the foreign secretary, Boris Johnson, were targeted by individuals identified by the FBI last week as central to their investigation into Trump-Russia collusion, the Observer has learned.

Tom Watson, deputy leader of the Labour party, called the revelations “extraordinary” and said the government must say whether other ministers were targeted or had meetings. The reports from the US had shocked MPs, he said, and it was vital to know if the Russian state had also sought to influence British politics.

The Observer has learned of meetings and encounters between British ministers and two individuals named in FBI indictments unsealed last week – George Papadopoulos, a foreign policy adviser for Donald Trump’s campaign, and a “London professor” with high-level connections to the Russian state, subsequently identified as a Maltese academic, Joseph Mifsud.

Alok Sharma, a Foreign Office minister until June this year and MP for Reading West, confirmed he had met Mifsud “a couple of times” and he had attended a fundraising dinner in his constituency on 19 October this year, where he had “briefly greeted” him.

An email from Mifsud to a colleague, seen by the Observer and uncovered by Byline, the crowdfunded independent journalism site, revealed Mifsud had told a colleague he would be “meeting Boris Johnson for dinner re Brexit” on that date. Sharma confirmed Johnson was the guest speaker at the event.

A Foreign Office source said: “The foreign secretary has not knowingly met this person, planned to meet this person, or indeed ever heard of this person before.”

Sharma said: “I did not introduce him to Boris Johnson and I don’t think anyone else did either.” But indications of Russian efforts to make contacts with British officials could prove embarrassing for Johnson, who was asked about possible foreign interference in Britain last week and replied: “I haven’t seen a sausage.”

The revelation comes as the Observer investigation into foreign influence places him in a web of relationships between a known Russian spy, Sergey Nalobin, expelled from Britain in 2015, and Matthew Elliott, the chief executive of Vote Leave, the official Leave campaign headed by Johnson.

Watson said: “We’re starting to have a much clearer picture from America of how the Russian state sought to influence the US election and I think there are multiple questions to be asked about how and in what ways the Russian state may have been exerting influence in British politics. Given the gravity of the allegations against Mr Papadopoulos, the government should make public any meetings these two individuals had with British officials and what was discussed.”

Even more questions are raised by a meeting the Observer has discovered between Papadopoulos and Tobias Ellwood, then a senior minister in the Foreign Office, at the UN general assembly in September 2016.

This was when Papadopoulos was still working for the Trump campaign and, according to the FBI’s documents, had made multiple contacts through his intermediary – the “London professor” – with “high-level Russian officials”. Ellwood’s meeting occurred after Papadopoulos had discovered in April that the Russians had “dirt on Hillary [Clinton]” in the form of “thousands of emails” but before WikiLeaks started publishing her emails in October.

Ben Bradshaw, the MP who has been one of the few voices asking questions about possible Russian interference in British democracy, said the Foreign Office’s explanation that such a meeting was “routine” was implausible. “In my experience, it is not normal for a minister to meet party campaign operatives while on official government business.” He added: “If Mr Papadopoulos’s role was as junior as Trump has been claiming, I would be surprised that a minister as senior and experienced as Mr Ellwood would agree to meet him.”

Tom Brake, the Liberal Democrat spokesman for Brexit, said it was time to launch a formal inquiry. “With concerns emerging about possible Russian interference here in the EU referendum, the [Commons] intelligence and security committee needs to be reconstituted as a matter of urgency.”

“Their first inquiry should focus on possible Russian meddling in the EU referendum. People need to know if Russian roubles played any part in securing the small majority for Brexit on 23June 2016.”

quote:

Op zaterdag 28 oktober 2017 17:52 schreef Perrin het volgende:
Idd, Brexit ftw!

Liever een zachte, wegens onze handelsbelangen, maar desnoods een harde. Beter voor de EU zo zonder die klagende, saboterende Britten.

Wie weet kunnen we over een paar decennia weer politiek door één deur, maar laat ze tot die tijd maar ff lekker in hun sop gaarkoken.

quote:

Op zondag 5 november 2017 13:58 schreef Falco het volgende:
Ohjee, Boris Johnson heeft iets uit te leggen: https://www.theguardian.c(...)-brexit-russia-trump

[..]

quote:

Op maandag 6 november 2017 06:49 schreef Braindead2000 het volgende:

[..]

Ik begin ook meer en meer voor een harde Brexit te voelen. Niet uit haat tegen het VK, ik gun ze het beste, maar omdat ik denk dat de EU een zoveelste diepe economische crisis niet zal overleven of iig nog kreupeler maakt dan ze al is.

quote:

Op maandag 6 november 2017 06:58 schreef Ulx het volgende:

[..]

Je hoopt op een diepe recessie in Nederland?

Mmmkay.

quote:

Op maandag 6 november 2017 07:08 schreef Braindead2000 het volgende:

[..]

Waarom stel je die vraag nu pas? Heel dit topic staat vol met reacties van eurofielen die hopen dat het VK keihard afgestraft wordt en dientengevolge ook een keiharde economische crisis voor Nederland (en de EU) op de koop toe nemen. En toch stel je die vraag nu pas terwijl je duizenden gelegenheden had om dat je eurofiele vrienden onder de neus te wrijven.

quote:

Op maandag 6 november 2017 08:16 schreef Ulx het volgende:

[..]

Die vraag heb ik al eerder gesteld. Maar the usual suspects gaven er geen antwoord op.

Dus hoop je nou op een flinke recessie in ons land?

quote:

Op maandag 6 november 2017 06:49 schreef Braindead2000 het volgende:

[..]

Ik begin ook meer en meer voor een harde Brexit te voelen. Niet uit haat tegen het VK, ik gun ze het beste, maar omdat ik denk dat de EU een zoveelste diepe economische crisis niet zal overleven of iig nog kreupeler maakt dan ze al is.

quote:

Op maandag 6 november 2017 13:20 schreef Tijger_m het volgende:

[..]

Er is er maar een die in een diepe economische crisis terecht gaat komen en dat is het VK als het zo doorgaat, terwijl de hele EU groeit bungelen zij achteraan in alle relevante indicatoren behalve inflatie, die is het hoogst in het VK en ze zijn nog niet eens weg.

Je kan hopen wat je wil maar de EU is nu eenmaal veel groter en sterker dan een land en kan zich door de bundeling veel beter weren tegen dit soort situaties.

quote:

Op maandag 6 november 2017 13:40 schreef HiZ het volgende:

[..]

In delen van de EU kan de klap natuurlijk wel behoorlijk hard aankomen. Ierland en Nederland gaan wel problemen ondervinden bij een harde Brexit of een no-deal Brexit.

Ik hoef niet zo nodig een harde Brexit, maar ik wil wel een Brexit waarin alle restanten van VK invloed in de EU uitgesloten zijn. Dus geen sweet deals met voorrangsbehandeling van sectoren.