Depressief door de hormonen, deel 11

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 13:06 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Hm, dus het is de schuld van andere vrouwen als je niet goed geholpen wordt? Sorry, kan het niet laten om dat toch even aan te stippen, al bedoel je het vast niet zo. Het lijkt me dat een arts het kaf van het koren wel kan scheiden door goed door te vragen.

Het lijkt me echt heel rot als je zo last hebt van die hormonen.

Nee, dat bedoel ik uiteraard niet. Woordje dus is onhandig geplaatst. Wat ik wel bedoelde is dat PMS in de volksmond voor van alles wordt gebruikt. Niet alleen door vrouwen, trouwens. En dat artsen inderdaad goed moeten doorvragen en nieuwsgierig moeten zijn als ze op iets stuiten dat ze niet goed kennen. Maar dat is niet altijd het geval, en daarom linkte ik het artikel. Maar was te kort door de bocht.

Oh wauw wat veel herkenning (helaas)! ik ga op een later tijdstip alles even rustig doorlezen, maar wat fijn, al deze reacties

En ook ik herken helaas veel van jullie verhalen.

Een spiraaltje heb ik al daar wordt het niet beter van. Maar ik ga even verder zoeken op wat jullie nog meer als advies geven.

Mies mocht je nog andere tips weten na je bezoek aan de huisarts laat je het dan weten?

De groene vrouw heeft er ook meerdere blogs over, visolie slikken schijnt ook veel te helpen bij het in balans brengen van je hormonen.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 10:09 schreef Brighteyes het volgende:

[..]


LDN heb ik ook geprobeerd, dat werkte voor mij niet. (Volgens mij heb ik dat toen nog zelf zitten prutsen met kleine doseringen opgelost in weetikveelwat. )

zo neem je het ook. Je lost 1 pil op in 50ML en neemt elke avond 4.5ML

Blij dat jij iets hebt gevonden wat voor jou werkt!

Wat is het toch ook een verschrikkelijk iets en gewoon bijna niemand die je dan serieus neemt.

Ik moet even kijken waar ik het de laatste keer besteld heb. Het wordt steeds moeilijker om het te vinden. Je kan het natuurlijk altijd via je huisarts proberen (naltrexone) heet het.

Duphaston kan je eigenlijk alleen gebruiken als je weet hoe je cyclus is?
En bij LDN hoef je dat niet per se te weten toch?

Bestel jij dat nog steeds in Engeland skoap? (Vraag is inmiddels beantwoord )
Heb je dat wel onder begeleiding van iemand gebruikt? Ik ben er namelijk een beetje huiverig voor om zomaar iets te gaan proberen.

Nee zonder begeleiding, had weinig keus, niemand wilde mij helpen..

Maar je kan het heel langzaam opbouwen!

[ Bericht 100% gewijzigd door Cygne op 14-04-2018 11:54:35 (Toch maar niet.) ]

Cygne, je hoeft geen vliegramp te overleven of zoiets om recht te hebben op wat jij beschreef. Iedereen heeft zijn eigen grens en ik denk dat wat jij hebt meegemaakt voor heel veel mensen over de grens is van wat je makkelijk zelf verwerkt. Ik hoop dat ze je verder kunnen helpen!

Bericht van Cygne niet gelezen, toch een

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 13:21 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Uit dat artikel:
"Hoewel de hormonale veranderingen tijdens de cyclus per definitie een voorwaarde zijn voor het ontstaan van PMS, heeft men nooit een hormonale oorzaak voor PMS kunnen aantonen."

Dat vroeg ik me laatst nog af, of dit niet te prikken valt ofzo, maar niet dus.

_{Dat kwam oa. omdat ik me altijd suf zoek naar mijn eisprong, om zo de juiste dag van de cyclus te bepalen om met de Dupaston te beginnen. Mijn menstruatie verloopt namelijk bloedirritant met eerst een dag of 5-6 minimale hoeveelheden bloed (voor de cup-gebruikers, een derde cupje ongeveer per dag) en dan ineens een heftige bloeding waarbij ik binnen 24u dat ding meerdere malen moet legen echt omdat hij vol zit en dan weer een dag of 2 heel weinig en dan is het klaar. Duurt me wel veel te lang ook, maar ja, er zitten geen vleesbomen oid, dat is al gecheckt dus ik moet het er maar mee doen.}

Brighteyes.... Allereerste keer dat ik hoor over een zelfde menstruatie patroon als mijzelf... eerst 5/6 dagen bloedverlies voordat de dijken echt open breken. Ik gebruik geen cup, maar heel irritant omdat je menstruatie daardoor lang duurt. Ik ga me ook eens inlezen in die Dupaston.

Lieve dames, ik wil jullie even een digitale knuffel geven

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 13:21 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Uit dat artikel:
"Hoewel de hormonale veranderingen tijdens de cyclus per definitie een voorwaarde zijn voor het ontstaan van PMS, heeft men nooit een hormonale oorzaak voor PMS kunnen aantonen."

Dat vroeg ik me laatst nog af, of dit niet te prikken valt ofzo, maar niet dus.

_{Dat kwam oa. omdat ik me altijd suf zoek naar mijn eisprong, om zo de juiste dag van de cyclus te bepalen om met de Dupaston te beginnen. Mijn menstruatie verloopt namelijk bloedirritant met eerst een dag of 5-6 minimale hoeveelheden bloed (voor de cup-gebruikers, een derde cupje ongeveer per dag) en dan ineens een heftige bloeding waarbij ik binnen 24u dat ding meerdere malen moet legen echt omdat hij vol zit en dan weer een dag of 2 heel weinig en dan is het klaar. Duurt me wel veel te lang ook, maar ja, er zitten geen vleesbomen oid, dat is al gecheckt dus ik moet het er maar mee doen.}

Heel heftig bloedverlies is wel iets aan te doen. Er zijn medicijnen (daar liet ik me mee wegsturen, maar hb ik niet gebruikt, want die vromen meer stolsels van het bloed, dat beviel me toch niet) of Novasure. Dat is een procedure waarbij ze het basrmoedersljmvlies in de baarmoeder dusdanig behandelen, dat er nog maar heel weinig bloedverlies mogelijk is. Bij de controle op vleesmolen zei de gynaecoloog dat 2at haar betreft de oplossingen Mirena en Novasure allebei veilig en in goed zouden zijn.

Wat een herkenning! Wilde hier al posten met mijn situatie.

Sinds kort ben ik erachter gekomen dat ik behoorlijke pms heb. Zeven maanden geleden ben ik bevallen en hormonaal ging het sowieso met 'n ups and downs. Maar nu ik weer een regelmatige cyclus heb van 28 dagen zit er een duidelijk patroon in. Na mijn eisprong verander ik in een soort van wicked witch of the west. Ik word echt woedend op alles en iedereen en kan letterlijk niks meer hebben. Vooral mijn vriend krijgt het te verduren. Reageer enorm geirriteerd op hem en wil in die periode eigenlijk gewoon van hem af. Ik zeg dan dat het tussens ons gewoon niet werkt en wil uit elkaar. Laatst heb ik nog 's nachts tegen hem geschreeuwd dat ik hem haatte en dat hij dat nóóit moet vergeten

En als ik dan ongesteld word, dan denk ik wtf was dat En dan ben ik twee weken

Ik heb jullie tips doorgelezen en ga het eerst proberen met voeding. Dus puur eten. Zo at ik voor mijn bevalling standaard, dus dat is niet zo heel lastig. Gewicht heeft ook invloed las ik. Ik weeg nu 5 kilo lichter dan voor mijn bevalling. Wie weet heeft dit invloed, anders moet ik maar eens kijken naar een spiraal of wellicht LDN.

Dorothy, het is herkenbaar voor mij om te lezen, mijn vrouw heeft ook pms en kan vreselijke buien hebben voor,tijdens en na zowel ovulatie als menstruatie. Door haar korte cyclus is het met wat pech bijna elke week raak nadat ik voor een andere reden bij de praktijkondersteuner van de huisarts terecht kwam en het daar kort aanstipte, tipte zij mij over Care tor Women. Speciaal voor vrouwen die last hebben van hormoonwisselingen, lichamelijk dan wel mentaal. Helaas voelde vrouwlief er niets voor dus ik kan je geen evaringsverhaal geven, maar ik wilde het even benoemen omdat je er misschien wat aan hebt. Echter kan het zijn dat het regiogebonden is, ik weet dat ze in Zwolle zitten maar of ze ook elders zitten weet ik niet.

Ik hoop voor je dat je iets vindt wat je helpt, want vergeet niet dat jij er zelf ook onder lijdt, niet alleen jouw partner. Als je daarnaast ook met schuldgevoelens blijft zitten omdat je je af hebt gereageerd, wordt het voor jou ook alleen maar moeilijker en zwaarder.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 2 december 2018 06:26 schreef DorothyGale het volgende:
Wat een herkenning! Wilde hier al posten met mijn situatie.

Sinds kort ben ik erachter gekomen dat ik behoorlijke pms heb. Zeven maanden geleden ben ik bevallen en hormonaal ging het sowieso met 'n ups and downs. Maar nu ik weer een regelmatige cyclus heb van 28 dagen zit er een duidelijk patroon in. Na mijn eisprong verander ik in een soort van wicked witch of the west. Ik word echt woedend op alles en iedereen en kan letterlijk niks meer hebben. Vooral mijn vriend krijgt het te verduren. Reageer enorm geirriteerd op hem en wil in die periode eigenlijk gewoon van hem af. Ik zeg dan dat het tussens ons gewoon niet werkt en wil uit elkaar. Laatst heb ik nog 's nachts tegen hem geschreeuwd dat ik hem haatte en dat hij dat nóóit moet vergeten

En als ik dan ongesteld word, dan denk ik wtf was dat En dan ben ik twee weken

Ik heb jullie tips doorgelezen en ga het eerst proberen met voeding. Dus puur eten. Zo at ik voor mijn bevalling standaard, dus dat is niet zo heel lastig. Gewicht heeft ook invloed las ik. Ik weeg nu 5 kilo lichter dan voor mijn bevalling. Wie weet heeft dit invloed, anders moet ik maar eens kijken naar een spiraal of wellicht LDN.

zoveel herkenbaarheid!! hier is het eerst geprobeerd met hormonale ac, Dat maakt het alleen nog maar erger... en mu ga ik starten met fluoxetine laaggedoseerd. Die heb ik al eerder gehad en toen was ik idd ook stabiel in mijn stemming...

Bedankt Schanu voor de tip van Care for Women. Had er nog nooit van gehoord. Ook in mijn regio zijn er voldoende contactpersonen dus zeker een optie om mijn hormoonprobleem aan te pakken. Mooi moment ook voor het aanpassen van de verzekering voor volgend jaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat fijn gewoonmezelf dat je uiteindelijk iets hebt gevonden voor de hormoonproblemen. Daar zie ik nog het meest tegenop, om uit te zoeken wat wel en niet werkt. Er gaat dan een tijd overheen en ik ben ook niet zo'n voorstander van hormonen in mijn lijf. Slechte ervaringen mee.
Maar als dit zo erg blijft, dan ga ik daar wel mee aan de slag.

Nog vijf dagen tot mijn eisprong, ben benieuwd deze maand

[ Bericht 0% gewijzigd door DorothyGale op 04-12-2018 05:24:10 ]

Fijn dat ze ook bij jou in de regio zitten DorothyGale, hopelijk levert het je wat op!

Voor wat betreft mijn medicatie, ik kijk het de komende tijd eerst nog even aan want het doet wel iets en ik heb nagenoeg geen bijwerkingen (meer) wat ook fijn is (ben wel anders gewend namelijk). Mocht er geen verbetering optreden, dan zou ik wel op zoek willen naar wat anders maar dan zal ik vermoed ik weer naar een psychiater moeten en dat vind ik best wel een drempeltje

Nog vier daagjes voor jou, hopelijk merk je nu al wat verschil met een aangepast eetpatroon al zal dat misschien wel wat meer tijd nodig hebben. De tip die een kennis van mij eens kreeg van de huisarts: rondom de menstruatie/ovulatie elke dag een paar blokjes van de meest pure chocola die je kan vinden. Had bij haar niet meteen de indruk dat het hielp, maar als iets opgelost kan worden met chocolade dan is het sowieso wel het proberen waard denk ik

Deze maand ging het alweer een stuk beter, een week voor mijn menstruatie flipte ik pas de pan uit Ik denk dat ik voorlopig nog geen actie onderneem. Het gaat toch wel elke maand beter en ik ben waarschijnlijk ook nog niet helemaal ontzwangerd. En zoals het deze maand gaat, is het echt wel te doen

Het is ook zo lastig om erachter te komen waar het aan ligt. Eetpatroon zal inderdaad pas over een tijd van invloed zijn. Gewicht kan er ook mee te maken hebben, las ik. Nu ben ik weer 4 kilo lichter dan vorige maand.

Hoe gaat het met jou nu Schanu?

Wat fijn dat het deze maand beter ging! Dat ontzwangeren kan echt wel even duren inderdaad, die hormonen zijn niet zomaar je lijf uit dus het zou mij niets verbazen als die nog een grote impact op je hebben. Als het nu al te doen is en het blijft elke maand een beetje beter gaan, dan is het straks helemaal wel te doen

Hier gaat het met ups en downs, niks nieuws Afgelopen weekenden weer ruzies gehad met vrouwlief, dat hakt er altijd heel erg in. Merk dat ik nu wat in een onverschillige houding ben geschoten, mijn gevoel staat zeg maar op een heel laag pitje. Misschien ook een stukje zelfbescherming, ik was zelf ongesteld afgelopen week en merk dat sinds mijn medicatie ook opeens aan mijn emoties (die schieten dan wat meer alle kanten op). Plus de drukte van de feestdagen dus het gaat allemaal wat langs mij heen, alsof ik het tempo niet bij kan benen. Niks wat nooit meer overgaat in ieder geval, dus als de rust is teruggekeerd zal het in mijn hoofd vanzelf ook wel weer wat rustiger worden

Wat naar Schanu, de ruzies Herkenbaar wel, wat betreft het erin hakken.
Hoop dat het gauw rustiger voor je wordt

Joejoe, onverschilligheidsboks yo.
Continu boos gevoel enzulks en geen zin in gerommel/gepluk aan m'n lijf, maar hoi manlief die wel behoeftes heeft... En nu dus denkt dat ik hem niet meer aantrekkelijk vind.
Maar please please PLEASE laat me gewoon even, zeker zo rond m'n menstruatie. Nee, het is niet leuk voor manlief maar verdomme, hoe denk je dat het in mijn hoofd is?
Ik ben gewoon fucking moe, werk 32u, heb 2 kinderen om voor te zorgen, drukte op werk. Ik ben niet in the mood om m'n man te bespringen.

Anyway. Nu al een jaar of 2 aan citalopram en dat gaat in principe prima, nog combinatie geprobeerd met de prikpil, maar wat een verschrikking was dat Daarna de pil geprobeerd maar daarvan ging ik alleen maar eten had ik het idee
En ik vind mezelf en m'n lijf al niet mooi, dus nu weer een eerste menstruatie zonder die extra hormonen. Maar nu dus een hormonsterheks.

/einderant

Oooh Take a Picture, wat herkenbaar. Ook die behoeftes van je partner trouwens, vrouwlief heeft die ook meer dan ik en ik word ook regelmatig geplaagd door schuldgevoelens omdat ik dan de vraag krijg 'vind je mij nog wel mooi?'. Spelen bij mij meer zaken uit het verleden mee die ervoor zorgen dat ik gewoon veel minder seksueel ben ingesteld, maar een lastige 'strijd' blijft dat soms tussen ons.

Fijn dat de citalopram werkt, ik zit zelf aan de escitalopram en dat doet ook wel wat. Gelukkig hoef ik geen pil te slikken omdat per ongeluk zwanger worden is uitgesloten Maar jeetje wat lastig voor je om daar dan ook nog de balans in de moeten vinden.. Zou een spiraaltje een optie zijn?

Manlief vraagt me ook vaak of ik hem nog wel aantrekkelijk vind. Zeker wel, maar de behoefte om te slapen is groter dan de behoefte hem te bespringen plus hij legt er soms (onbewust) zo’n druk op dat ik dan alleen maar ga steigeren.
Lastig hoor. Wil hem zo graag meer geven maar dat lukt momenteel niet zo erg.

Ik heb ooit de mirena gehad, maar daar had ik dan 2 weken buikpijn van, en daarna 2 weken bloedverlies. En dat dan elke cyclus. Bovendien werd ik er depri van, voelde me niet lekker in m’n vel.
De prikpil deed ongeveer hetzelfde, alleen was ik veeeeel hormonaler en was ik soms 7 weken achter elkaar ongesteld, dan 2 weken niet, dan wekenlang wel weer...

In principe heb ik geen anticonceptie nodig, manlief heeft zich laten steriliseren. Ik probeerde alleen wat uit wat me beter zou kunnen laten voelen. Al dat hormonale gedoe en die hormonale buien zijn soms killing. Dan denk ik, iedereen is beter af zonder mij, ik ben geen goede/leuke vrouw en stomme moeder...

Citalopram haalt de scherpe randjes er wel af en maakt het leefbaar zegmaar, maar het valt niet altijd mee. De ene cyclus gaat het echt super en de andere cyclus ineens weer superkut. Geen pijl op te trekken.