abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_173995358
Jaaaaa, eindelijk een topic *O*

Afgelopen zomer heb ik samen met een vriend van mij de Coast to coast walk in Noord-Engeland gelopen, met backpack en tent. Op verzoek van SeLang een reisverslag voor Fok :P . Het is een beetje hap-snap en taaltechnisch niet volmaakt, maar hoop toch dat jullie meegenieten met de verhalen en de foto’s.

Eerst even wat achtergrondinformatie over de Coast to coast walk (C2C, fonetisch: sea to sea):
• De afstand bedraagt zo’n 310 km / 192 mijl (al vanaf dag 2 zijn we definitief in mijlen gaan praten en denken, aangezien bordjes en reisgidsen altijd in mijlen praatten, en soms ook in km’s).
• De route doorkruist drie nationaal parken: Lake District (heuvels), Yorkshire Dales (valleien en heide), Yorkshire Moors (veengebieden met heide). En uiteindelijk hebben we ook nog een heel klein stukje Pennines gedaan, maar volgens mij is dat geen nationaal park, alleen een gebergte.
• Het is de bekendste niet-national trail in UK. National Trails zijn zeer goed bewegwijzerde en onderhouden langeafstandswandelpaden in UK. Doordat deze wandeling geen national trail is, zijn de paden soms wat moeilijker en is er minder bewegwijzering. Sommige stukken maakten wel gebruik van een national trail. Die waren ook gelijk beter begaanbaar en drukker bewandeld.
• Hij is bedacht door Alfred Wainwright, een fanatiek wandelaar die in de jaren ‘60 zijn favoriete plekken en routes aan elkaar verbond en zo ervoor zorgde dat je van de ene zee naar de andere zee kon lopen door het beste van het beste. Dè C2C bestaat niet, je mag je eigen pad bedenken. De gids geeft vooral suggesties en opties van routes. Maar in de praktijk probeert iedereen toch zoveel mogelijk de route van Wainwright te volgen.

De aanloop
Zo’n drie jaar geleden liep ik in de bieb verveeld rond op afdeling van reisboeken. Mijn vinger gleed gedachteloos langs de boeken van de afdeling Engeland en stopte ineens bij een boekje genaamd ‘coast to coast walk’. Ik was gelijk getriggerd door de naam, pakte het boekje van de plank en dronk de informatie die erin stond. Het hele idee van een land doorkruisen van zee tot zee sprak enorm tot de verbeelding. Een zaadje was geplant: ik zou deze tocht wel eens willen lopen!
Er was echter één probleem: ik had nog nooit een meerdaagse wandeltocht gemaakt, laat staan een kampeertrektocht. In de afgelopen jaren heb ik daarom met een wandelorganisatie verschillende meerdaagse trektochten gemaakt om de tips en trucs te leren (wat neem je mee, hoe pak je een tas in, wat is het ritme van een wandeldag, wat zijn (berg)wandeltechnieken, welke voeding, hoe gaat het allemaal in zijn werk?). Dit jaar zou ik er toe in staat zijn :).
Ik zocht ook nog een wandelmaatje omdat ik de indrukken toch wel heel erg graag wilde delen met iemand en omdat je elkaar kan helpen. Die werd gevonden in een vriend van me (die overigens ook weinig echte wandelervaring heeft, maar het avontuur wel wilde aangaan. Alleen maar beter: samen dingen uitvogelen, leuk!). De voorbereidingen namen steeds concretere vormen aan en half juli was het dan zover: op naar Engeland!

Route


Hoogteprofiel


Bepakking
Oef, wat waren we zwaar beladen! Toen ik vertrok (maar daar zat de eerste avondmaaltijd bij in), droeg ik zo’n 20 kilo incl. 2l water. Toen ik thuiskwam, had ik nog zo’n 16 kilo (excl. 2l water). Ik had gelukkig een goede backpack waardoor ik het nooit als tè zwaar heb ervaren. Alleen met flinke beklimmingen merkte ik wel heel sterk dat het niet relaxed was. Het kost heel veel kracht en energie om jezelf èn 18-20 kg een berg op te slepen.
Toch maakte de bepakking de tocht ook wel episch. We hebben best wel veel bewondering geoogst, want er waren maar weinig mensen die de tocht hebben gelopen op de manier waarop wij hem hebben gelopen (backpack + kamperen). Meeste mensen laten bagage vervoeren en/of verblijven in B&B’s/hostels/hotels (die opties zijn er, maar die waren veel te duur voor ons, plus dat we zeiden: ‘als we het doen, doen we het ook gelijk goed’). Dus ook al was de bepakking erg zwaar, ik had het eigenlijk niet zonder willen doen.

Route-informatie
We hadden twee boekjes bij ons: een (informatie)gids met héél veel informatie over afstanden, routes, dwarsdoorsnedes van de routes, bezienswaardigheden, en een schematische weergave van de route, OV-mogelijkheden, voorzieningen in elk dorpje/stad (winkels, campings, B&B’s, restaurants, hotels, incl. openingstijden en richtprijzen), bankjes, ondergronden en andere aanvullende tips. En we hadden een landkaart in boekvorm met de ingetekende route.
Vooral de combinatie was goud. De kaart gaf het overzicht, vooral als we misliepen of als we een andere route wilden nemen. De gids gaf daarentegen vaak uitsluitsel op punten waar de kaart niet duidelijk of gedetailleerd genoeg was (als je bijvoorbeeld 3km moest lopen en bij een bepaald punt linksaf moest, was het fijn dat de gids gewoon zei: ‘bij het informatiebord naar links’). We hadden kaart en boekje samen in één hoes aan de tas van iemand hangen en dat wisselden we een beetje af.

Onze etappes
(afstanden bij benadering)
Dag 1 | 18km | St. Bees – Cleator
Dag 2 | 11 km | Cleator – Ennerdale Bridge
Dag 3 | 23 km | Ennerdale Bridge – Rosthwaite / Longthwaite / Stonethwaite (Borrowdale)
Dag 4 | Rustdag in Borrowdale
Dag 5 | 16 km | Borrowdale – Grasmere
Dag 6 | 15 km | Grasmere - Patterdale
Dag 7 | 26 km | Patterdale – Shap (meeste hoogtemeters)
Dag 8 | 13 km | Shap - Orton
Dag 9 | 21 km | Orton – Kirkby Stephen
Dag 10 | 21 km | Kirkby Stephen – Keld (heftigste etappe vanwege de Pennines)
Dag 11 | 18 km | Keld - Reeth
Dag 12 | 27 km | Reeth – Colburn (met bus vanaf Richmond)
Dag 13 | 5 km | Rustdag in Richmond (resterende km’s gelopen van de vorige etappe)
Dag 14 | 32 km | Colburn – Ingleby Cross (langste en platste etappe)
Dag 15 | 13 km | Ingleby Cross – Café Lord Stone
Dag 16 | 20 km | Café Lordstones – Blakey Ridge
Dag 17 | 22 km | Blakey Ridge - Grosmont
Dag 18 | 16 km | Grosmont – High Hawsker
Dag 19 | 9 km | High Hawsker – Robin Hood’s Bay

Deel I – Lake District

Grappige spoorwegovergangen hebben ze in Engeland :P Dit is het spoorlijntje bij St. Bees. Oja, alles wordt beboet met 1000 pond in Engeland. Of je nu langs het spoor loopt of het hekje op het station laat openstaan.


Het startbord in St. Bees O+


Onze eerste avond was gelijk een mooi avontuur: we kwamen aan in Cleator en wisten uit de wandelgids dat er niet echt een camping zou zijn. Maar aangezien de gids dit dorpje wel noemde als mogelijke tussenstop, hadden we er wel vertrouwen in dat ze in het dorp wisten wat ze met kampeerders aan moesten. We vroegen aan een voorbijganger of ze ook een camping wist. Nee, wist ze niet. Ze had hier vroeger gewoond, maar ze was ook alweer een aantal jaren weg. Er reed een auto langs op dat pad, en zij sprak de bestuurder aan: ‘weet jij waar hier een camping zit?’ Zegt die man: ‘Die is er niet, maar als jullie willen, mogen jullie je tent wel op het cricketveld zetten (100m terug), ik ben daar beheerder.’ Haha, wat een mop! :D En er bleek ook nog een cricketwedstrijd die avond te zijn!


We hebben die avond onder het genot van een heerlijke pie de wedstrijd bekeken en met behulp van Wikipedia de spelregels van cricket geleerd :D


Zo heerlijk als de eerste wandeldag was, zo beroerd was de tweede dag ;( Regen, mist, wind. We moesten deze dag één heuvel van 400m over, maar het was dusdanig mistig dat we gelijk waren gewaarschuwd voor het Lake District: navigatie in mist is behoorlijk moeilijk dus je moet echt je koppie erbij houden. Gelukkig was hier de route relatief eenvoudig, maar ik stond wel op scherp voor de rest van de tocht. Op de foto staat de Nannycatch Beck. Ik vond het (toen al) één van de mooiste punten van de hele route: zo ruig en liefelijk tegelijkertijd O+.


Onze eerste pot Engelse thee. We waren behoorlijk verkleumd en koud van alle regen die dwars door onze regenkleding heen ging. We zijn in deze pub neergestreken en uiteindelijk naast deze pub in Ennerdale Bridge gekampeerd. Maar goed ook, want hier zat ik tegen een griepje aan dus bijkomen met warme thee was erg welkom!


De eerste echte stappen in het Lake District! We gaan hier richting Grey Knotts.


Na de Grey Knotts een prachtige afdaling naar Borrowdale _O_ We waren al laat (19.00) en we kregen nog spontaan een lift aangeboden, maar nee, hoe aanlokkelijk ook, we moesten en zouden de hele etappe lopen. Achteraf gezien heb ik me wel afgevraagd of we de lift toch niet hadden moeten accepteren in plaats van zo strikt aan de door onszelf opgelegde regels vast te houden. De afdaling was prachtig (zoals jullie op de foto kunnen zien ;) ) maar vroeg wel behoorlijk wat van ons.


Gelukkig hadden we in Borrowdale onze rustdag. Alhoewel… rust? ’s Nachts stormde het hevig. Zo hevig, dat er één tent is weggewaaid :D en er waren nog een paar tenten half ingestort. Ons tentje deed het gelukkig erg goed O+


Op onze rustdag konden we onze voorraden aanvullen. Alhoewel… zoveel keuze was er nou ook weer niet in het dorp. Dit waren alle voorraden :P Je wordt creatief met koken, zeg maar.


Op naar Grasmere via Greenup Edge *O*. Dit was een flinke klim…


Met flink inzoomen zagen we de mensen lopen op het pad voor ons. Slik.. Op dit soort stukken merkten we wel een flink nadeel met onze zware backpacks. Maar goed, je doet het gewoon en je gaat ervoor.


Je wordt uiteindelijk wel beloond met een prachtig uitzicht richting Grasmere (daar bij het groene grasveld en het meer). Je kon hier kiezen tussen twee routes: de lage route door het dal of de hoge route via Calf’s Crag. Aangezien we ons fit voelden, het niet heel veel extra hoogtemeters betrof en we wel zin hadden in een mooie route, gingen we bovenlangs. Eén lange rug, vier knobbels (je ziet er twee op de foto). We deden echter een uur over dat eerste topje, slik… We moesten vaart maken, dit was nog best een eind en we moesten er nog 3! (we hadden nog steeds niet zoveel feeling met afstanden en tijd enzo). Was ook nog eens best moeilijk/intensief terrein, dit vroeg behoorlijk wat concentratievermogen om steeds je voet op de juiste manier op een rots neer te zetten. Maar het was wel erg gaaf om te doen! En ook mooi om uitzicht naar alle kanten te hebben. Blij dat we de route bovenlangs hebben gekozen.


Nogmaals uitzicht op Grasmere, maar dan aan het einde van die richel.


Luxe ontbijtje in Grasmere, met gekookte eitjes en lekker brood enzo.


Grasmere staat bekend om haar Grasmere Gingerbread en de plaatselijke shop is de enige plek waar je dit Gingerbread kan kopen. Dus dat moesten we natuurlijk doen :Y) Ook al zouden we daardoor (weer) laat op pad gaan en laat aankomen in het volgende dorp.


Klein winkeltje :P


Dit is het koekje. Kneiterhard van binnen, met kruimels aan de buitenkant. En een lekkere gembersmaak.


De village store van Shap is een bijzonder winkeltje voor C2C’ers. Dit is de eerste winkel geweest die de C2C-gids van Alfred Wainwright verkocht. Het winkeltje zelf is ook een bezienswaardigheid. Ze verkopen heel veel C2C-souvenirs en je kan het zo gek niet bedenken of ze hebben het in hun assortiment. Gevolg is wel dat de winkel bomvol staat :D Hier hebben we voor onze volgende (zware!!) dag verse stokbroden en chocoladebroodjes gekocht als beloning en brandstof voor de pittige route die ons te wachten stond.


Ze hebben aan de buitenzijde van de winkel ook een C2C-hikersbord hangen waar je je naam op kan schrijven. Leuk! Je ontmoet veel C2C’ers onderweg, maar dit schept toch ook wel een band. Uiteraard hebben wij ook een berichtje achtergelaten. Onze message: ‘Step by step’. Aangezien ik merkte: het gaat niet vanzelf, je moet elke stap toch echt zelf lopen, maar stap voor stap kom je er wel.


YHA-hostels hebben echt schattige bordjes, zoals deze op het damestoilet :D Deze nacht hebben we onszelf verwend met een privékamer in een hostel in Patterdale, zodat we een goede nacht konden maken en de volgende dag geen natte tent hoefden in te pakken en op tijd weg konden voor de zwaarste/langste dag van de hele tocht.


Helaas, vanwege de wind even een paar honderd meter niet op de kaart gelet en gewoon doorgelopen en geprobeerd om het pad te volgen, maar toen liepen we verkeerd :@ Bleken we niet naar The Knott te lopen, maar naar Rest Dodd. Stom...


Kidsty Pike: met 780m het hoogste punt van de route. Schitterend, maar wel erg winderig… Pff, we waaiden hier bijna weg!


Maar de afdaling was dan weer prachtig! Zonnetje begon te schijnen, de heuvel leek wel van goud O+ Recht voor ons, achter die heuvel in de verte, zien we de industrie van Shap al liggen. Maar voordat we daar zijn, zullen we een grote omtrekkende beweging maken. Nog zo'n 20 km te gaan!


Aan het einde van Haweswater Reservoir lopen we het Lake District uit, de weilanden in. Spontaan is het landschap compleet anders. Dat is even wennen!

Deel II – Yorkshire Dales

De weilanden dus… Had ik al gezegd dat dit onze langste dag is geweest? Een klim naar 780m hoogte, een afdaling, en daarna nog zo’n 15km relatief vlak (waarvan enkele kilometers door weilanden, dus dat loopt niet heel vlot door). Om 22.00 ging de winkel in Shap dicht, dus ons streven was om voor die tijd binnen te zijn. Hier zijn we er bijna, we moeten alleen nog even door een kudde koeien. Ik liep voorop, recht op de kudde af. Je zag heel veel koeien nog héél lang twijfelen over of ze aan de kant gingen, maar uiteindelijk maakte iedereen plaats voor mij O+ . Dat doet een boerendochter toch goed. We waren om 21.40 bij de winkel :D Daarna door naar de camping, wat nog even spannend was aangezien deze door omstandigheden een paar dagen gesloten was. Gelukkig mochten we wel onze tent op het veldje neerzetten en gebruik maken van de voorzieningen. Pfieuw! Het leek wel alsof we vaker kampeerden op alternatieve kampeerplekken dan op reguliere campings, maar dat vonden we alleen maar mooi :D


Eén van de mooiere verrassingen op de tocht: een compleet verzorgd tuinhuisje en bijbehorend terras met een waterkoker, verse taart (lekker!), vers fruit, water, gekoelde frisdranken en nog heel wat lekkernijen voor een klein bedrag. Opgezet door twee meiden van 12 en 14 die geld spaarden voor een bepaald paardenconcours. Erg fijn!


Deze dag stonden de Pennines op de planning. De Pennines zijn berucht, dus dat wilden wij wel eens ervaren! Het is mooi om hier even de wandelgids te citeren:

“There are the bogs [moerassen] themselves, where many a trekker has been injured and many more have lost boots, dignity – and even the will to carry on – in the moist, tenacious embrace of these silent dangers.”
En:
“Note that […] it’s wel worth taking your time to avoid the worst bogs by all means possible: backtracking, taking a running jump, using a pole, letting your partner go first (always a sensible tactic) or even using them as a plank; whatever works for you.”

Haha, we waren gewaarschuwd èn we waren nieuwsgierig naar hoe vreselijk dit wel niet moest zijn.
Tot aan Nine Standards Rigg was het nog appeltje eitje. Eén van deze stenen pilaren had een soort van bankje waar we handig konden lunchen. Zo zaten we uit de (harde) wind, met mooi uitzicht over de Pennines. De wolken joegen achter elkaar aan wat een prachtig schouwspel opleverde.

Hier dachten we nog: nou, als het hele pad geplaveid is, dan wordt het wel heel makkelijk… Dat bleek overigens niet het geval. Maar het pad is op dit punt geplaveid omdat dit zo intensief gebruikt wordt dat de natuur niet voldoende kan herstellen. Je ziet hier ook het pad uiteenlopen in twee routes. Ze hebben namelijk in totaal drie routes gemaakt: de groene, de rode en de blauwe. Afhankelijk van de maand van het jaar moet je een bepaalde kleur volgen. Wij volgden de blauwe route, die van augustus tot november gebruikt moet worden. Het was hier begin augustus, dus we hoopten dat onze route nog behoorlijk ongeschonden was. Dat bleek inderdaad wel het geval.


Op sommige delen kan een hele wandelstok in de grond verdwijnen :o


Paaltjes volgen! Gelukkig is het helder zicht (vrij uitzonderlijk. Met mist wil je hier liever niet lopen en kan je echt verdwalen! We hadden voor de zekerheid een kompas bij ons (waarvan ik niet precies weet hoe het werkt, maar waar ik wel uit zou komen in geval van nood), voor onder andere dit gebied, maar gelukkig was dit niet nodig (en anders had ik een andere route gekozen, want dit had ik niet verantwoord gevonden met mist).


En toen waren we aan het einde van het gedeelte met paaltjes (2km, met een aantal pittige, moerassige gedeelten die tegelijkertijd ook legendarisch zijn om doorheen te stappen. Elke stap is spannend of je niet 20cm door de plantjes heenzakt, zo het water in _O- ) en dachten we dat we er bijna waren. Niet dus. Deze rivier moesten we ook nog 3-4km volgen (en daarna nog 5km door weilanden). Heuveltje op, heuveltje af, scheef lopen, modderig, soms moerassig, zwaar, pfoeh! Er leek geen einde aan te komen. Hier hadden we ons niet op ingesteld… Maar het was wel sprookjesachtig mooi, zeker met dat zonnetje en de dreigende lucht achter ons. Maar mijn voeten waren vermoeid ;( En aan het eind van deze tocht deed ineens mijn scheenbeen pijn op een manier die niet oké voelde (!). Waarschijnlijk overbelast. Ik heb tijdens de laatste twee kilometer de wandelstokken van mijn reisgenoot gebruikt als krukken en ben zo naar de camping gestrompeld. Daar om een icepack gevraagd en alleen nog maar gezeten om mijn been rust te geven. Als dit maar geen roet in het eten gaat gooien….


Helaas, soms moet je keuzes maken. In dit geval spande het erom met mijn been, maar uiteindelijk besloten dat ik liever een dagje rust neem om de rest van de tocht uit te kunnen lopen, dan om heel eigenwijs mijn been helemaal de vernieling in te lopen. Dus ik nam afscheid van mijn reisgenoot die de tocht alleen zou gaan lopen, en ik ging verder per bus.


Helaas miste ik wel een schitterende wandeldag door het Swaledale, met prachtige blauwe lucht en witte stapelwolken. Man, wat baalde ik! Maar eenmaal op de camping in Reeth heb ik mijn luchtbedje uitgerold en heb ik een middagdutje gedaan, en dat was toch ook wel heel erg welkom!


In Reeth was ook nog eens een bikers-evenement aan de gang. Gelukkig konden we onze tent nog wel kwijt op de camping (voor caravans was hij vol), en de volgende dag zagen we dat er weilanden vol met bezoekers waren. Het leek wel Lowlands :D


Nog steeds prachtige valleien, dit is nog steeds het Swaledale. Veel muurtjes :P (soms denk ik wel: volgens mij heb ik meer hekjes en muurtjes gepasseerd dan ik kilometers heb gelopen).


En af en toe tref je wel eens wat aanmoediging aan langs de route O+


Of 'nuttige' hekjes.


Enkele kerken langs de route hebben het tot hun missie verheven om gastvrij te zijn voor de C2C-walkers. In deze kerk in Bolton-on-Swale hebben ze wel heel erg uitgepakt, erg leuk! Koffie, thee, instructies over de werking van de lichtknopjes en de toiletten, prachtig! En ook twee kaarten op een prikbord waarop je kan aangeven waar je vandaan komt. Geef een interessant overzicht :)


Eén van die twee groene spelden in Nederland is van ons O+ Nederland is nog best goed vertegenwoordigd op de C2C. Al hadden wij tot nu toe nog maar drie Nederlanders gesproken, en slechts één Nederlandse auto zien rijden. Heerlijk, lekker rustig :)


English Breakfast @Colburn! Ik kreeg dat wel weg hoor, op een ochtend :D Lekker!

Deel III – Yorkshire Moors

Langzamerhand gaan we weer richting de heide, de Yorkshire Moors in dit geval. Een plateau op zo’n 200-300 meter hoogte: één grote paarse zee! Het is augustus, de beste tijd van het jaar. Prachtig! Maar voordat we daar ten volle van konden genieten, moesten we eerst nog onze tweede echt-beroerd-weer-dag moeten doorstaan. Geen (uit)zicht, geen idee in wat voor omgeving we liepen, maar wel een National-Trail-pad (Cleveland Way), dus goede bewegwijzering. Wel weer erg mystiek, maar toch jammer aangezien je hier echt een topuitzicht zou moeten hebben. Plus dat het hier druk is op de route }:| . Verkleumd kwamen we aan bij het café waar we ook zullen gaan kamperen. We waren zo doorweekt dat we gewoon niet eens meer wisten waar we moeten beginnen met het ontdoen van ons natte goed. We hadden twee uur nodig om een beetje op te warmen en hadden toen voldoende moed om onze tent op te zetten.


Het was zulk beroerd weer dat we amper de overkant van ons (ronde) kampeerveld konden zien. We waren door een paar gastvrije Engelsen in hun yurt uitgenodigd om onze spullen te komen drogen en omdat ze het zo zielig vonden dat wij in onze kletsnatte tent in de stromende regen moesten doorbrengen. Die uitnodiging hebben we met alle plezier aangenomen! O+ Onze helden! En ontzettend leuk om kennis te maken met nieuwe mensen :)


Gelukkig was het de volgende dag een stuk beter weer! Alleen die wind… We hebben vaak harde wind gehad, maar dit sloeg alles. We werden gewoon bijna de heide in geblazen. Heb ook nog een filmpje waarop je ziet hoe ik ploeter tegen de wind in.
Op deze foto zie je de vier topjes van de rand van het plateau. Vanaf hier verlaten we die rand en trekken we dwars door de moors: één groot paars heideveld. Zo heerlijk desolaat.


Onze volgende overnachtingsplek is een veldje naast een pub/restaurant dat statig als een veilige toevluchthaven hoog boven de heide uittorent. Dit is ook het enige huis in de verre omtrek, dus hier komen heel veel wandelaars/bezoekers om te overnachten of te eten. Zo ook wij. Hier ontmoeten we weer onze helden van de yurt, en we ontmoeten twee jonge Australische lui die we hierna nog een aantal keren tegen zullen komen. Echt leuk, je maakt veel contacten op zo’n reis!


Nog zes mijlen en we zullen het moors-plateau verlaten. Maar niet voordat we nog een schitterende tocht voor de boeg hebben. Persoonlijk is dit voor mij de mooiste wandeldag. Alles klopt: zwaarte, afstand, weer, temperatuur, afwisselend landschap, hier heb ik echt van genoten.


Op de ‘camping’ in Grosmont (grasveldje van de boer). Geen douche, wel een waterkoker. Hij noemt het terecht: een back-to-basic-camping :P Ook hebben we bezoek van een zeer brutale haan, die als je niet oppast zo je tent inwandelt! :o


Grosmont staat bekend om zijn stoomtreinen. Die wilden we wel zien! Dus we hebben ontbeten op het station en gewacht tot we de trein zagen komen.


Noordzee in zicht! Prachtige kliffenkust.


Nog maar een plaatje dan.


Gehaald *O* :s)


Uitzicht vanaf de camping O+


YHA-hostel in Whitby, direct gelegen naast de abbey-ruïne, die onder andere bekend is van het Dracula-verhaal.


Whitby, prachtig vissersdorp. Hier hebben we onze laatste rustdag doorgebracht.


Met natuurlijk fish ’n chips van The Magpie Café. De beste Fish & Chips van Engeland, naar horen zeggen. Maar anderen beweren dat een tent in Robin Hood’s Bay koploper is. De vis was heel erg lekker, maar de patat was maar slappe en bleke hap.


IJmuiden in zicht!


Afgesloten met een drankje en nacho’s op de boot :)

Conclusie
Engeland is erg mooi en de mensen zijn erg vriendelijk, en het was best eenvoudig om dingen geregeld te krijgen. Natuurlijk is de route niet vergelijkbaar met een tocht door onherbergzaam Schotland of door de hoge Alpen, maar toch vond ik het erg mooi om verschillende landschappen van Engeland aan me voorbij te zien trekken. Erg afwisselend, weinig dezelfde stukken. Wainwright heeft het zeker voor elkaar gekregen om de mooiste paden aan elkaar te verbinden. Vond de hele reis een beleving, zeker voor een eerste keer!! *O*

[ Bericht 0% gewijzigd door Postbus100 op 25-09-2017 23:11:13 ]
Somebody that I used to know
  maandag 25 september 2017 @ 21:26:47 #2
93505 SaskiaR
The sword of ice and fire
pi_173995547
Supergaaf! Die wil ik ook graag nog eens doen :) heb wel de Hadrian's Wall gedaan, dat is ook van kust tot kust, maar wel veel korter ;)

Het weer zat ook niet mee zeg... dapper dat jullie hebben doorgezet!
Carpe diem, quam minimum credula postero.
pi_173995716
O+ wat leuk! Veel herkenbare plekken. En hij staat hier ook nog steeds op de to-do-list ;)
Ja doei.
pi_173995743
_O_ _O_ heel tof!! Lijkt me geweldig om te doen (maar ik durf het met mijn knieën niet meer aan helaas..) en tof verslag zo!! ^O^
pi_173995839
Wat leuk om al allemaal reacties te krijgen O+
quote:
0s.gif Op maandag 25 september 2017 21:33 schreef motorbloempje het volgende:
O+ wat leuk! Veel herkenbare plekken. En hij staat hier ook nog steeds op de to-do-list ;)
Oja, jij woont in Engeland toch? In de buurt van de C2C?
Somebody that I used to know
pi_173995863
quote:
2s.gif Op maandag 25 september 2017 21:37 schreef Postbus100 het volgende:
Wat leuk om al allemaal reacties te krijgen O+

[..]

Oja, jij woont in Engeland toch? In de buurt van de C2C?
Net eronder, op het randje van het Peak District ;) Maar ben veel in de Lakes, de Dales en de Moors geweest. Prachtige gebieden elk, ook zeer verschillend. Petje af hoor!
Ja doei.
pi_173996095
quote:
0s.gif Op maandag 25 september 2017 21:34 schreef Sunnythesun het volgende:
_O_ _O_ heel tof!! Lijkt me geweldig om te doen (maar ik durf het met mijn knieën niet meer aan helaas..) en tof verslag zo!! ^O^
En met bagagetransport? Dat scheelt al héél veel...
quote:
1s.gif Op maandag 25 september 2017 21:26 schreef SaskiaR het volgende:
[..] dapper dat jullie hebben doorgezet!
Thanks :@
Somebody that I used to know
pi_173996330
quote:
2s.gif Op maandag 25 september 2017 21:46 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

En met bagagetransport? Dat scheelt al héél veel...

[..]

Thanks :@
Heb 3 etappes van de West Highland Way gedaan, met bagagetransport en B&B overnachtingen, toen mijn knie kapot was (verslagje staat hier voor wie het leuk vindt).Totaal overbelast. Dus helaas.. Dagtochtjes van 15-20 km met de dag er na weinig inspanning lukt wel, maar een lange astandswandeling durf ik dus niet meer aan -O-
  Meest relativerende user 2022 maandag 25 september 2017 @ 22:07:37 #9
357044 Budapestenaar
pi_173996683
Dit ga ik morgen eens op mijn gemakje lezen. O+

Maar ik ben nu al jaloers. Ik zou zoiets ook graag willen maar weet niemand zo gek te krijgen. ;(
pi_173996895
quote:
0s.gif Op maandag 25 september 2017 21:38 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Net eronder, op het randje van het Peak District ;) Maar ben veel in de Lakes, de Dales en de Moors geweest. Prachtige gebieden elk, ook zeer verschillend. Petje af hoor!
Oja, wat super dat je dan in een auto kan stappen en zo bij één van die parken bent! We zijn veel wandelaars tegengekomen die op een uurtje of twee uurtjes rijden (of treinen) afstand woonden en daar dagtochten of weekendtochten maakten. Dat vind ik dan weer jaloersmakend :P
quote:
0s.gif Op maandag 25 september 2017 21:55 schreef Sunnythesun het volgende:

[..]

Heb 3 etappes van de West Highland Way gedaan, met bagagetransport en B&B overnachtingen, toen mijn knie kapot was (verslagje staat hier voor wie het leuk vindt).Totaal overbelast. Dus helaas.. Dagtochtjes van 15-20 km met de dag er na weinig inspanning lukt wel, maar een lange astandswandeling durf ik dus niet meer aan -O-
Oh, dat is jammer! Je verslag ga ik nog eens bekijken, tof! West Highland Way lijkt me mooi, maar ook te populair. Ik doe dan denk ik liever een route die iets minder bekend is.

quote:
0s.gif Op maandag 25 september 2017 22:07 schreef Budapestenaar het volgende:
Dit ga ik morgen eens op mijn gemakje lezen. O+

Maar ik ben nu al jaloers. Ik zou zoiets ook graag willen maar weet niemand zo gek te krijgen. ;(
Herkenbaar. Denk dat ik zo'n acht mensen heb gepolst voordat iemand toehapte. En ik wilde zelf ook niet met iedereen op stap. Ik bedoel: je trekt drie weken intensief met iemand op. Dan moet je best wel wat van elkaar kunnen hebben.
Somebody that I used to know
  maandag 25 september 2017 @ 22:25:07 #11
93505 SaskiaR
The sword of ice and fire
pi_173997170
Ik doe dat soort wandelingen het liefst alleen :) ben nog steeds bezig met Land's End to John O'Groats, in twee stukken (1x twee weken en 1x 1 week) ben ik van Land's End naar Stafford gekomen. Lekker niemand tegenkomen en dan relaxen in een fijne B&B, want zo luxe ben ik dan wel weer :@ Hopelijk kom ik er ooit aan toe om het af te maken...
Carpe diem, quam minimum credula postero.
  maandag 25 september 2017 @ 22:33:40 #12
280416 Whiskers2009
Maak dat de kat wijs!!
pi_173997413
Tof verslag! *O* En knappe prestatie ^O^
Vind het heerlijk reisverhalen te lezen O+
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
  Moderator maandag 25 september 2017 @ 22:36:54 #13
45833 crew  Fogel
pi_173997496
Tof en knap dit!
Goed bezig :)
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2024:Nederland, UK, Nederland, UK, Nederland
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV 2022: Los Angeles, New York, Nederland, Los Angeles, Nederland/Duitsland/Belgie, Noord-Noorwegen, Nederland, UK
pi_174000831
De vrouwelijke SeLang is opgestaan.
pi_174002166
Heel gaaf Postbus100! Moet geweldig zijn voor het eerst zo'n lange toch. Ik heb zelf alleen ervaring met korte tochten, maar binnenkort ga ik ook een langere maken. Niet in de VK alleen :)

Leuk geschreven verslagje en erg leuke en mooie foto's. Altijd leuk die plekjes waar ze extra aandacht voor de wandelaars hebben :)

Smaakt het naar meer? Als in heb je al een volgende tocht uitgezocht :P
Voor wat foto's, kijk hier
pi_174002177
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 07:52 schreef MCH het volgende:
De vrouwelijke SeLang is opgestaan.
Dan moeten er wel wat meer vogels in komen, 1 haan is wel erg karig vergeleken met SeLang :D
Voor wat foto's, kijk hier
  User die je het meest gemist hebt 2022 dinsdag 26 september 2017 @ 10:02:25 #17
78918 SeLang
Black swans matter
pi_174002249
Schitterend verslag! En leuk geschreven :Y Het enthousiasme straalt er vanaf!

Ook mooi dat je (bijna) overal hebt gekampeerd. Dat maakt het een stuk intenser en avontuurlijker!

De weersomstandigheden en vaak drassige grond maken dit soort tochten een stuk zwaarder dan het op papier lijkt. Heb je nog problemen gehad dat na een aantal dagen je schoenen en al je sokken nat zijn en je ze niet meer gedroogd krijgt?

Jammer van de blessure maar je hebt de juiste keuze gemaakt om het niet te forceren.

Zelf nooit C2C gelopen maar veel plaatsen ken ik natuurlijk wel. St Bees, Yorkshire Moors, Cleveland Way, Robin Hood Bay. Die hele noord-oost kust ben ik trouwens gek op!
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
pi_174003346
Bedankt voor de reacties O+

quote:
1s.gif Op maandag 25 september 2017 22:25 schreef SaskiaR het volgende:
Ik doe dat soort wandelingen het liefst alleen :) ben nog steeds bezig met Land's End to John O'Groats, in twee stukken (1x twee weken en 1x 1 week) ben ik van Land's End naar Stafford gekomen. Lekker niemand tegenkomen en dan relaxen in een fijne B&B, want zo luxe ben ik dan wel weer :@ Hopelijk kom ik er ooit aan toe om het af te maken...
Oh wauw! Het is dat Engeland zo moeilijk bereikbaar is en het wel heel veel tijd en geld kost om steeds twee of drie weken die kant op te gaan voor een stukje wandelen, en de keuze voor de ene tocht betekent dat je andere tochten niet kan maken, maar anders had ik ook wel belangstelling voor deze route. Heb gesmuld van het boek van Jolanda Linschooten (Niet de race maar de reis) waarin zij van zuid naar noord trailrunt. Prachtig! En misschien zou ik een volgende keer ook wel in m'n eentje gaan hoor. Weet nu ongeveer wat ik kan verwachten.

quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 07:52 schreef MCH het volgende:
De vrouwelijke SeLang is opgestaan.
Nou ja, overdrijven is ook een vak.
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 09:57 schreef polariteit het volgende:
Heel gaaf Postbus100! Moet geweldig zijn voor het eerst zo'n lange toch. Ik heb zelf alleen ervaring met korte tochten, maar binnenkort ga ik ook een langere maken. Niet in de VK alleen :)

Leuk geschreven verslagje en erg leuke en mooie foto's. Altijd leuk die plekjes waar ze extra aandacht voor de wandelaars hebben :)

Smaakt het naar meer? Als in heb je al een volgende tocht uitgezocht :P
Waar ga jij heen? Ik ben altijd wel van 'something old, something new', dus ik zit te denken aan een wildkampeertrektocht. Nog geen idee waar, maar wildkamperen heb ik nog nooit gedaan, dus ben wel benieuwd hoe dat is.

quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 09:57 schreef polariteit het volgende:

[..]

Dan moeten er wel wat meer vogels in komen, 1 haan is wel erg karig vergeleken met SeLang :D
Haha, ja, ik ben niet zo van de vogels/beestjes/bijzondere plantjes/ .... Ik ben meer van de panorama's en vergezichten. Ik heb nog wel een red squirrel gespot en mijn reisgenoot heeft een wezel gezien. En verder een aantal herten. En door een weiland met een stier erin :+ (waarbij we later van andere wandelaars hoorden dat één wandelaar door een stier was achterna gezeten _O- Hij kon net op tijd over een hekje klimmen). En schapen natuurlijk, héél veel schapen, in alle soorten en maten.

quote:
14s.gif Op dinsdag 26 september 2017 10:02 schreef SeLang het volgende:
Schitterend verslag! En leuk geschreven :Y Het enthousiasme straalt er vanaf!

Ook mooi dat je (bijna) overal hebt gekampeerd. Dat maakt het een stuk intenser en avontuurlijker!

De weersomstandigheden en vaak drassige grond maken dit soort tochten een stuk zwaarder dan het op papier lijkt. Heb je nog problemen gehad dat na een aantal dagen je schoenen en al je sokken nat zijn en je ze niet meer gedroogd krijgt?

Jammer van de blessure maar je hebt de juiste keuze gemaakt om het niet te forceren.

Zelf nooit C2C gelopen maar veel plaatsen ken ik natuurlijk wel. St Bees, Yorkshire Moors, Cleveland Way, Robin Hood Bay. Die hele noord-oost kust ben ik trouwens gek op!
Dankje! Ja, we zijn nog steeds erg blij met hoe we de tocht hebben vormgegeven. Tent geeft veel vrijheid en flexibiliteit. Bovendien maakt het hele idee van alles op je rug het verhaal natuurlijk wel compleet.
Wij hadden gelukkig geen last van natte sokken of schoenen. Ik liep ook veel met regenbroek aan (gelukkig was het niet warm!) waardoor water goed uit mijn schoenen bleef, zelfs die twee keer dat ik per ongeluk iets te ver in de modder wegzakte O-) . Die drassige grond had ik inderdaad niet helemaal ingecalculeerd en was vaak behoorlijk ploeteren. Mijn reisgenoot was nog iets consequenter in het tussendoor luchten en drogen van zijn schoenen (dat heb ik helemaal niet gedaan), maar nat van binnen zijn ze nooit echt geweest.
De noord-oostkust is inderdaad prachtig, al heb ik dit voorjaar langs de kust in Calais gewandeld en vond ik die kust mooier dan de kliffenkust in Engeland. Maar misschien is dat ook omdat dat mijn eerste liefde was.
Somebody that I used to know
  User die je het meest gemist hebt 2022 dinsdag 26 september 2017 @ 16:30:22 #19
78918 SeLang
Black swans matter
pi_174009632
quote:
2s.gif Op dinsdag 26 september 2017 11:12 schreef Postbus100 het volgende:

Wij hadden gelukkig geen last van natte sokken of schoenen. Ik liep ook veel met regenbroek aan (gelukkig was het niet warm!) waardoor water goed uit mijn schoenen bleef, zelfs die twee keer dat ik per ongeluk iets te ver in de modder wegzakte O-) .
Ja zo doe ik dat ook als het erg nat is. Hoge goretex schoenen en dan een regenbroek eroverheen. Zolang je goretex nog nieuw is blijven je voeten zo prima droog. Ik krijg altijd vooral problemen met natte voeten als ik langdurig door water, bog of nat gras loop en de schoenen al wat ouder zijn.

quote:
Ik ben altijd wel van 'something old, something new', dus ik zit te denken aan een wildkampeertrektocht. Nog geen idee waar, maar wildkamperen heb ik nog nooit gedaan, dus ben wel benieuwd hoe dat is.
De Kungsleden zou een aardige keuze zijn. Je hebt nu voor C2C ook een kampeeruitrusting meegesjouwd en wat betreft afstanden en klimmen is het aardig vergelijkbaar met C2C denk ik, maar het is daar natuurlijk wel veel wilder. Je kunt daar subliem wildkamperen langs vrijwel de hele trail terwijl je wel zo'n beetje elke dag kunt herbevoorraden (in de hutten), met uitzondering van de 96km tussen Jäkkvik en Kvikkjokk.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
pi_174009718
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 16:30 schreef SeLang het volgende:

[..]

De Kungsleden zou een aardige keuze zijn. Je hebt nu voor C2C ook een kampeeruitrusting meegesjouwd en wat betreft afstanden en klimmen is het aardig vergelijkbaar met C2C denk ik, maar het is daar natuurlijk wel veel wilder. Je kunt daar subliem wildkamperen langs vrijwel de hele trail terwijl je wel zo'n beetje elke dag kunt herbevoorraden (in de hutten), met uitzondering van de 96km tussen Jäkkvik en Kvikkjokk.
Ik heb je verslag daar inderdaad van gelezen, maar ik zit nu vooral te denken aan zo'n groepsreis (die ik nu ook heb gebruikt als voorbereiding op deze tocht). Vind het wel fijn om zoiets een eerste keer onder begeleiding te doen: hoe werkt het, waar moet je aan denken, etc. Maar wie weet, in de toekomst!
En misschien pak ik in het voorjaar nog wel een week mijn backpack en ga ik nog een korte National Trail in Engeland doen.
Somebody that I used to know
pi_174048416
quote:
Waar ga jij heen? Ik ben altijd wel van 'something old, something new', dus ik zit te denken aan een wildkampeertrektocht. Nog geen idee waar, maar wildkamperen heb ik nog nooit gedaan, dus ben wel benieuwd hoe dat is.
Schwabische alb, in Zuid Duitsland. Een tocht van 170km over 10 etappes door/langs het Donaudal en de Schwabische Alb. Het is een route in hoefijzervorm, en als ik nog zin/puf heb kan ik hem nog uitbreiden met 70km/4 etappes om er een complete lus van te maken. Officieel het heet de 'Donau-ZOllernalb-weg' en de 'donauberglandweg' :)

Ik speel wel vals: ik ga niet kamperen maar vanuit hotels :D _O-

quote:
Haha, ja, ik ben niet zo van de vogels/beestjes/bijzondere plantjes/ .... Ik ben meer van de panorama's en vergezichten. Ik heb nog wel een red squirrel gespot en mijn reisgenoot heeft een wezel gezien. En verder een aantal herten. En door een weiland met een stier erin :+ (waarbij we later van andere wandelaars hoorden dat één wandelaar door een stier was achterna gezeten _O- Hij kon net op tijd over een hekje klimmen). En schapen natuurlijk, héél veel schapen, in alle soorten en maten.
Ja weidse landschappen vind ik ook het gaafste van dit soort wandelingen, zeker als je wat variatie hebt :D

Stier hoop ik nooit mee te maken, net zoals woedende honden :X

Een wezel zien vind ik trouwens wel bijzonder...

Zijn de campingprijzen op die route trouwens een beetje schappelijk?
Voor wat foto's, kijk hier
pi_174048538
quote:
0s.gif Op donderdag 28 september 2017 10:13 schreef polariteit het volgende:

[..]

Schwabische alb, in Zuid Duitsland. Een tocht van 170km over 10 etappes door/langs het Donaudal en de Schwabische Alb. Het is een route in hoefijzervorm, en als ik nog zin/puf heb kan ik hem nog uitbreiden met 70km/4 etappes om er een complete lus van te maken. Officieel het heet de 'Donau-ZOllernalb-weg' en de 'donauberglandweg' :)

Ik speel wel vals: ik ga niet kamperen maar vanuit hotels :D _O-
Ken ik niet maar klinkt goed! Maar hotels... :{w Nee hoor, grapje. Ieder moet het doen op de manier waarmee hij/zij er het meeste voldoening uit haalt.
quote:
[..]

Een wezel zien vind ik trouwens wel bijzonder...
Terwijl de red squirrel zeldzamer is dan de wezel _O-
quote:
Zijn de campingprijzen op die route trouwens een beetje schappelijk?
Is heel verschillend. Goedkoopste was naast een pub waarbij je alleen 50 penny betaalt voor een douche. De meeste campings liggen op de 5-7,50 pond per persoon of 10-15 pond per kampeerplaats. Bij een YHA-hostel kamperen kostte 12 pond per persoon. Dat vond ik dan weer belachelijk duur, maar daar staat wel tegenover dat je gebruik mag maken van al hun faciliteiten (drying room, self-catering kitchen, game room, lounge). De duurste campings staan aan de kust: richting de 20 pond per plek. En lastig om een plek te vinden, want er zijn veel andere toeristen en weinig tentencampings (vooral caravancampings).

Edit: wat ook scheelt is de gunstige koers van de pond: 1 pond = 1,10 euro. Dat is ook wel eens duurder geweest (1,28 bijvoorbeeld).

[ Bericht 2% gewijzigd door Postbus100 op 28-09-2017 10:47:02 ]
Somebody that I used to know
  Moderator donderdag 28 september 2017 @ 11:29:15 #23
61302 crew  UIO_AMS
Dobbelsteenavonturier
pi_174049538
^O^ Alfred Wainwright _O_

Heb een paar jaar terug de tv-serie van/met O+ Julia Bradbury O+ gezien op de BBC over zijn wandelingen. Onder andere de C2C.

Mooi topic!
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
pi_174058129
Tof verslag. Paar herkenbare punten, en genoeg plekken die ik op het lijstje kan bijschrijven om te bezoeken.
  Meest relativerende user 2022 donderdag 28 september 2017 @ 20:14:27 #25
357044 Budapestenaar
pi_174059187
quote:
2s.gif Op maandag 25 september 2017 22:15 schreef Postbus100 het volgende:

Herkenbaar. Denk dat ik zo'n acht mensen heb gepolst voordat iemand toehapte. En ik wilde zelf ook niet met iedereen op stap. Ik bedoel: je trekt drie weken intensief met iemand op. Dan moet je best wel wat van elkaar kunnen hebben.
Als rasechte Fokker is mijn vriendenkring niet zo uitgebreid dat ik 8 geschikte kandidaten heb om te polsen. :{w

[ Bericht 0% gewijzigd door Budapestenaar op 28-09-2017 20:20:18 ]
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')