Mthld † 15-1-2015quote:Hallo allemaal,dit is de man van Fratz.
Vannacht om 00:45 is Fratz overleden.
Vlak voordat ze wegging heeft ze me nog op het hart gedrukt om hier een bericht te posten.
Ik weet dat ze ontzettend veel steun en kracht heeft gekregen van dit forum.
Als ik mijn emoties wat meer onder controle heb zal ik wat meer posten over wat hoe het gegaan is.
Voor nu wens ik iedereen sterkte en veel kracht.
Mula † 24-7-2018 :quote:Ik kan berichten als haar man.
Dank jullie wel voor de lieve kaarten.
Ik heb ze aan Mthld voorgelezen. De familie was ontroerd.
Dinsdag heeft Mthld gekozen voor palliatieve sedatie. Gisteren, donderdag, is ze (heel vredig) overleden.
De strijd is voorbij.
Eerdere delen: Topicreeks: Mammapoliquote:Brechtje passed away peacefully yesterday
quote:Op maandag 18 september 2017 19:19 schreef Danielle83 het volgende:
Het is gek om hier even binnen te sluipen vandaar als eerste voor Skaai heel veel kracht gewenst in deze onzekere tijd!
Mijn reden ook om even in dit topic te posten.. Vandaag na een bezoek aan de huisarts blijkt dat ze voor de zekerheid een echo wilt laten maken van mijn borst. In het verleden ben ik helaas al eens eerder geconfronteerd met tumoren dat ze met dit plekje geen risico wilt lopen. Het gaat om een bobbeltje wat ik al een aantal weken voel en niet vertrouw. Mijn vraag aan jullie kunnen ze met een echo meteen zien of het goed of kwaadaardig is?
quote:Op dinsdag 19 september 2017 10:45 schreef Brighteyes het volgende:
Wat ik er als totale leek van weet is dat ze, volgens mij dus, wel aan de vorm van wat ze zien het een en ander af kunnen leiden. Maar dat er ook even zo vaak nog een punctie nodig is om uitsluitsel te geven.
Een kennis van mij vertelde me een paar weken geleden nog dat wat de huisarts dacht cyste te zijn door de echoscopist gelijk veranderde in 'het spijt me zeer mevrouw, maar dit is helaas echt geen cyste', zonder punctie dus.
Goed om te weten dat een echo toch een duidelijker beeld geeft. Al vind ik het voor mijn gevoel ook fijner dat weefsel nagekeken wordt. In het verleden had ik een zeldzame tumor (gelukkig toen goedaardig) maar al het weefsel eromheen is toen weggehaald. De tumor zat toen aan de zijkant van mijn buik.quote:Op dinsdag 19 september 2017 12:29 schreef Mula het volgende:
Danielle, een echo geeft bij jongere vrouwen een beter beeld dan een mammografie, maar ook een echo geeft geen 100% uitsluitsel. Persoonlijk zou ik er altijd op aandringen om een biopt te laten nemen. Ik had zelf een behoorlijk grote verharding die op de echo er volkomen normaal uitzag, maar uiteindelijk wel kanker bleek te zijn. En ik hoor en lees over meerdere(vooral jonge) vrouwen bij wie dat voor kwam.
Er zijn bij mij afgelopen week weer uitzaaiingen geconstateerd. De chemo die ik krijg werkt dus niet meer. Volgende week krijg ik een scan en daarna wordt bekeken welke behandeling ik nu ga krijgen.
Skaai, wat fijn dat Rome ondanks alles toch een succes was! Ik mail je vandaag of morgen even. Ben op het moment echt bekaf en kom nauwelijks ergens aan toe.
Deze chemo heb ik 17 maanden gehad. Dat vind ik nog niet eens zo slecht hoor. Qua behandelingen blijkt er toch nog meer mogelijk te zijn dat verwacht, dus dat is wel positief nieuws in ieder geval. Uiteraard wel afwachten of het aanslaat en of het een beetje leefbaar is, maar het blijft kanker, dus dat is altijd de vraag.quote:Op dinsdag 19 september 2017 17:08 schreef mrien het volgende:
Mula alweer slecht nieuws
Hopelijk kunnen ze na de scan een goede chemo voor je vinden, maar zo k*t dat het gewoon niet aanslaat allemaal
Wat fijn om dit te lezen. Hoewel totaal begrijpelijk, lijkt het me zo extra zwaar om in de put te zitten. Klinkt alsof je nu weer een beetje ademruimte voelt en energie om om je heen te kijken naar wat er ook al weer allemaal was. Juist dat 'gewone' leven als bijvoorbeeld je werk.quote:Op donderdag 16 november 2017 19:38 schreef Skaai het volgende:
Hier gaat het momenteel stukken beter. Laatste scan gaf aan dat botten stabiel zijn en op mijn lever niks meer te zien is! In elk geval zo klein dat de radioloog niks zag. Inmiddels met hormoon therapie begonnen en injecties om eierstokken plat te leggen ( ) en een met botversterker. Geen chemo meer .
Vandaag sinds lange tijd naar het werk geweest en dat was heel erg fijn. Kan niet wachten om weer meer te gaan werken! Voel me steeds beter, lichamelijk maar vooral geestelijk.
Mula, ik wens je het beste want zoiets raakt me.quote:Op zondag 19 november 2017 14:31 schreef Mula het volgende:
Hier lijkt het erop dat mijn nieuwe chemo aanslaat. Geen klachten meer en mijn bloedwaarden zijn verbeterd. Ik vond mijn vorige chemo wel echt stukken fijner, maar het gaat elke keer wel weer beter, dus hopelijk is het alleen een gevalletje 'even je weg in vinden'.
De laatste maanden zijn wel heel erg heftig geweest en dat merk ik echt. Ik heb het gevoel alsof ik chronisch achter de feiten aan loop. Heel frustrerend.
klinkt voor mij als leek best als ziek, is deze chemo cyclus van lange duur?quote:Op maandag 20 november 2017 23:02 schreef Mula het volgende:
Slaapmeisje, sararaats:
Ik ben niet heel erg ziek van deze chemo hoor. Wel geweest en dat heeft er ingehakt. Het is nu meer dat ik me niet 100% voel (want veel last van mn maag, vieze smaak en dat soort dingen) en dat alles zo veel tijd kost. Ik word standaard wakker met hoofdpijn. Voordat de paracetamol werkt, ben je een uur verder. Dan eten in bed (want van opstaan word ik misselijk), pillen nemen en rustig aandoen totdat mn maag rustiger is zodat ik niet meteen alle pillen er weer uitgooi. Dan heb ik nog niks gedaan, maar is wel het grootste deel vd ochtend al voorbij.
quote:Op dinsdag 21 november 2017 12:54 schreef Mula het volgende:
Ik krijg nu twee weken pillen, een week niet. Dus ik weet dat hoe kut ik me ook zou voelen tijdens die twee weken, ik me daarna een week normaal voel. Zonder die week is het -iig voor mij- inderdaad niet te doen. En wat dat betreft heb ik ook wel erg duidelijk voor ogen wat ik nog wel en niet wil hoor.
Dit klinkt heel wat dramatischer dan het is, maar ik ben eigenlijk wel klaar met alles. Ik heb sinds ik weet dat ik uitzaaiingen heb, alles gedaan wat ik nog echt nodig vond. Ik hoef niet dood en ik vermaak me nog prima gedurende de tijd dat ze me nog in leven kunnen houden, maar de paniek en onrust over doodgaan is eigenlijk wel een beetje weg. Of zoals de tekst op mn rouwkaart zegt:
“En ik weet...
Er komt altijd een einde aan
Je mag alleen van iets genieten
Als je belooft, dat je het ooit voorbij laat gaan
Vandaag gedaan!”
Ik ga steeds vaker naar Schiphol dus wie weet kom ik je eindelijk eens tegen .quote:Op zondag 24 december 2017 10:27 schreef Brighteyes het volgende:
Wat fijn Skaai!
Ik was vorige week nog bij je werk en ik hoop je nog altijd een keer tegen te komen!
Fijne kerstdagen en op naar een goed 2018! Ook van die stinkerd.
Wat spannend Rottdog, nog een paar dagen en dan is het zover .quote:Op vrijdag 23 maart 2018 21:30 schreef Rottdog het volgende:
Fijn dat het hier zo stil is maar hoe is het met de dames?
Nadat ik in December tissue expanders heb laten plaatsen, ga ik op 4 april voor de definitieve borsten en damn wat vind ik het spannend. Ga me straks aansluiten bij sillicon valley 😉. Normaal duurt de wissel iets langer maar ze hebben er 1 lek geprikt dus alles wordt nu naar voren geschoven.
Knuffie voor iedereenquote:Op vrijdag 11 mei 2018 12:55 schreef Ole het volgende:
kom ook even langs hier. Ben net bij de huisarts geweest en die heeft me doorverwezen. het is niet een knobbeltje maar meer een soort verdikking (?). mijn lijf is nogal veranderd omdat ik veel ben afgevallen. Kan pas 30 mei terecht. Ik wil niet van het ergste uitgaan meteen maar het wachten is wel kut.
wel fijn dat mijn huisarts me wel altijd serieus neemt.
Nu maar duimen en proberen me nog niet al teveel zorgen te maken.
en voor iedereen hier sterkte gewenst
Balen. Knuffie.quote:Op vrijdag 11 mei 2018 14:16 schreef Mula het volgende:
Balen Ole! Hopelijk snel goed nieuws.
Hier gaat het niet goed. Mijn huidige medicatie werkt niet meer en er is nog maar een optie over- en dat is schijnbaar niet een volwaardige behandeling en de dokter is er niet heel erg positief over. Lig nu met complicaties in het ziekenhuis (3e keer in 9 dagen al ) en krijg waarschijnlijk morgen de nieuwe medicatie. En dan is het afwachten.
13l is veeeeel. Het werd pas erg toen het eruit was trouwens. Met vocht was onprettig (er was geen ruimte meer voor mn maag, dus kon nauwelijks eten, kon niet bewegen en kreeg het steeds benauwder) maar zogauw dat vocht weg was, moesten mn organen hun plek weer terugvinden en dat doet pijn joh, dat wil je niet weten. Heb een dag of 2 aan de oxy gezeten omdat het niet uit te houden was. Net alsof de hele binnenkant van mn buik zwaar gekneusd was.quote:Op donderdag 24 mei 2018 09:04 schreef Brighteyes het volgende:
Jeumig, 13 liter!
Ik ga duimen dat je nog wat extra tijd krijgt door deze niewue combinatie! Sterkte Mula!
Pfoeh... heftig hoor! Nu weer ietsje beter?quote:Op donderdag 24 mei 2018 10:07 schreef Mula het volgende:
[..]
13l is veeeeel. Het werd pas erg toen het eruit was trouwens. Met vocht was onprettig (er was geen ruimte meer voor mn maag, dus kon nauwelijks eten, kon niet bewegen en kreeg het steeds benauwder) maar zogauw dat vocht weg was, moesten mn organen hun plek weer terugvinden en dat doet pijn joh, dat wil je niet weten. Heb een dag of 2 aan de oxy gezeten omdat het niet uit te houden was. Net alsof de hele binnenkant van mn buik zwaar gekneusd was.
quote:Op zaterdag 2 juni 2018 13:14 schreef Ole het volgende:
goed nieuws hier! mammo en echo gehad. Ze voelden de enorme bult ook. Maar blijkt gewoon weefsel. Heel erg blij en heb feestje gebouwd met beste vriend. Voor nu dus ok. Jullie allemaal sterkte
Mula, ik ken je niet, maar vind dit echt zo fijn voor je! Ik lees regelmatig in dit topic mee. Jullie zijn stuk voor stuk kanjers !quote:Op zaterdag 2 juni 2018 20:05 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws Ole! Ik wil niet de feestvreugde bederven, maar ik gooi hem er toch maar even in: houd je het wel in de gaten om te zien of er iets verandert? Ik had ook een grote verdikking die op eerste mammo en echo er goed uit zag, maar toch foute boel bleek te zijn. Zal niet vaak voorkomen, maar kan dus wel.
Vicky, het gaat verbazingwekkend goed. Heb inmiddels twee chemos gehad (derde werd gecanceld vanwege lage leucos) en ik voel me hartstikke goed. Conditie is nog erg brak, heb nog wat vochtproblemen in mn been en als ik moe ben, ben ik ook echt moe, maar het gaat elke dag beter! Bloedwaarden gaat ook de leucos na ook goed!
Gelukkig gaat het weer wat beter.quote:Op zaterdag 2 juni 2018 20:05 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws Ole! Ik wil niet de feestvreugde bederven, maar ik gooi hem er toch maar even in: houd je het wel in de gaten om te zien of er iets verandert? Ik had ook een grote verdikking die op eerste mammo en echo er goed uit zag, maar toch foute boel bleek te zijn. Zal niet vaak voorkomen, maar kan dus wel.
Vicky, het gaat verbazingwekkend goed. Heb inmiddels twee chemos gehad (derde werd gecanceld vanwege lage leucos) en ik voel me hartstikke goed. Conditie is nog erg brak, heb nog wat vochtproblemen in mn been en als ik moe ben, ben ik ook echt moe, maar het gaat elke dag beter! Bloedwaarden gaat ook de leucos na ook goed!
Wat fijn dat je jezelf zo goed voelt, mag ook wel na alle ellende vorige maandquote:Op zaterdag 2 juni 2018 20:05 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws Ole! Ik wil niet de feestvreugde bederven, maar ik gooi hem er toch maar even in: houd je het wel in de gaten om te zien of er iets verandert? Ik had ook een grote verdikking die op eerste mammo en echo er goed uit zag, maar toch foute boel bleek te zijn. Zal niet vaak voorkomen, maar kan dus wel.
Vicky, het gaat verbazingwekkend goed. Heb inmiddels twee chemos gehad (derde werd gecanceld vanwege lage leucos) en ik voel me hartstikke goed. Conditie is nog erg brak, heb nog wat vochtproblemen in mn been en als ik moe ben, ben ik ook echt moe, maar het gaat elke dag beter! Bloedwaarden gaat ook de leucos na ook goed!
goh wat kunnen ze toch al veel bij zo’n late diagnosequote:Op dinsdag 5 juni 2018 21:06 schreef Skaai het volgende:
[..]
Wat fijn dat je jezelf zo goed voelt, mag ook wel na alle ellende vorige maand
Hier gaat het goed, tumormarkers zijn nog dalende, de plekken in mijn botten zijn beter zichtbaar wat op botherstel kan duiden, ik voel me goed, ben weer meer gaan werken en ben mijn volgende vakantie alweer aan het plannen
Wat een fijn nieuwsquote:Op donderdag 14 juni 2018 20:10 schreef Mula het volgende:
Heb inmiddels al drie weken geen chemo gehad, maar de bloedwaarden gaan nog steeds erg goed. Geloof dat mn dokter wel tevreden is.
Wat ruk dat je vap stom doet. Die plaatsen ze toch ook wel eens in je arm? (In het AMC schijnen ze dat sneller dan in je borst te doen)quote:Mn vap heeft er alleen de brui aan gegeven. Komende chemos ga ik het proberen op de ouderwetse manier. Het alternatief is een picc-lijn: een slang die via je bovenarm een ader ingaat en daar langere tijd kan blijven zitten. Dat zie ik al helemaal niet zitten.
quote:Op zaterdag 2 juni 2018 20:05 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws Ole! Ik wil niet de feestvreugde bederven, maar ik gooi hem er toch maar even in: houd je het wel in de gaten om te zien of er iets verandert? Ik had ook een grote verdikking die op eerste mammo en echo er goed uit zag, maar toch foute boel bleek te zijn. Zal niet vaak voorkomen, maar kan dus wel.
Het is eigenlijk heel snel gegaan. Ik had vorige week nog contact met haar, ze had toen zelf besloten haar behandeling stop te zetten.quote:Op woensdag 25 juli 2018 09:08 schreef Slaapmeisje het volgende:
Lieve meiden, ik heb helaas triest nieuws. Op haar Facebookpagina staat dat Mula (Brechtje) gisteren is overleden:
"Brechtje passed away peacefully yesterday"
😢
En jij dan!? Gaat het de goeie kant op of is alles nog onzeker!?quote:Op woensdag 25 juli 2018 09:48 schreef Skaai het volgende:
[..]
Het is eigenlijk heel snel gegaan. Ik had vorige week nog contact met haar, ze had toen zelf besloten haar behandeling stop te zetten.
Ze was echt zo'n bikkel, als ik haar mails lees dan zie ik een onbevreesde vrouw voor me die de touwtjes zelf in handen heeft. Ze zei heel stoer 'ik heb alles gedaan wat ik wilde doen'. Die kracht koester ik
Oh nee. Ik ben er stil van.quote:Op woensdag 25 juli 2018 09:08 schreef Slaapmeisje het volgende:
Lieve meiden, ik heb helaas triest nieuws. Op haar Facebookpagina staat dat Mula (Brechtje) gisteren is overleden:
"Brechtje passed away peacefully yesterday"
😢
Het is vanaf diagnose onzeker geweest, ik zal niet genezen. Tenzij er een wonder geschied of er op korte termijn een super middel op de markt komt, ik houd goede moed .quote:Op vrijdag 27 juli 2018 03:22 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
En jij dan!? Gaat het de goeie kant op of is alles nog onzeker!?
Je zal nooit meer genezen!? Maar hoe lang kun je dan blijven leven met jouw situatie / jouw vorm van kanker!?quote:Op zondag 5 augustus 2018 22:39 schreef Skaai het volgende:
[..]
Het is vanaf diagnose onzeker geweest, ik zal niet genezen. Tenzij er een wonder geschied of er op korte termijn een super middel op de markt komt, ik houd goede moed .
Maar ik reageer goed op de medicatie, mijn markers zijn gestabiliseerd en ik voel me goed. Heb wel wat meer spierpijn maar dat komt door de Tamoxifen. Ik zweet me lens met dit weer maar dat doet iedereen dus daar ben ik niet speciaal in . Verder werk ik 3 dagen in de week (ipv 36 uur) (heb al mijn verlof van vorig jaar ingezet hiervoor) en dat gaat lekker.
Na alle persoonlijke drama's (neefje van 3,5 verdronken, ik en vriend die per 1 januari onze baan kwijt zijn) ben ik blij dat ik mij goed voel. Ben een mooie reis naar Florida aan het plannen, zin in .
Ze is nu schoon, maar als je niet schoon bent lijkt het mij gevaarlijk, ja. Nu is ze 4 jaar in de overgang door spuiten en pillen, eerst maar zien of de boel weer op gang kan komen. Kan ook zijn dat de chemo alles kapot heeft gemaakt.quote:Op maandag 27 augustus 2018 20:06 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Is een zwangerschap niet enorm riskant bij hormoongevoelige kanker?
Wat goed !quote:Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb eennhuusgeen huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik heb ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!
Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend
Fijn te horen dat het goed gaat en je lekker bezig bent!quote:Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb een huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik had ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!
Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend
quote:Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb een huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik had ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!
Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend
Ja, waar blijft dat reisverslag ...quote:
Oh, wat vreselijk. Heel veel sterkte allemaal, de komende tijd.quote:Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Ja, waar blijft dat reisverslag ...
Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet naar haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.
quote:Op maandag 30 september 2019 19:20 schreef Gia het volgende:
Oh, wat vreselijk. Heel veel sterkte allemaal, de komende tijd.
Bedankt!quote:Op maandag 30 september 2019 21:30 schreef Brighteyes het volgende:
Oh UIO... Sterkte de komende tijd.
Och lieverd Enorme knuffel en sterkte.quote:Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:
Ja, waar blijft dat reisverslag ...
Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.
Wat heftig man, ik hoop dat je moeder lang pijnvrij blijft voor zover dat mogelijk is. Heel veel sterktequote:Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Ja, waar blijft dat reisverslag ...
Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.
Late reactie van mij. We zijn hard bezig met proberen op de natuurlijke manier. De menstruatiecyclus is er weer, dus dat is goed. Alleen niet als je zwanger wil zijn. Verder hier gelukkig alles best ok, met jaarlijkse checks. Alleen gewicht moet nog wat omlaag, maar dat werkt ze aan. Gelukkig vergeet ik de ellende die we hebben meegemaakt soms, maar toch blijft het altijd nog wel spoken in mijn hoofd.quote:Op maandag 3 september 2018 09:52 schreef trui het volgende:
JK, ik hoop voor jullie dat er nog mogelijkheden zijn voor een zwangerschap, succes!!!
Ach..alsof je het over mijn (inmiddels overleden) moeder hebt. ik hoop dat jullie nog mooie herinneringen kunnen maken. Sterkte!quote:Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
Ja, waar blijft dat reisverslag ...
Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.
Oh jongens toch, sterkte!!quote:Op maandag 2 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Bedankt allemaal nog.
Ondertussen leeft mijn moeder nog steeds, maar ze is inmiddels wel ruim 20kg kwijt. Ze is een taaie en heeft duidelijk haar zinnen gezet op nog één keer Sinterklaas, maar Kerst wordt wel een hele opgave. Ze heeft veel pijn en is heel moe.
Gecondoleerd.quote:Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.
Sterktequote:Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.
Heel veel sterktequote:Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.
Gecondoleerd en sterkte!quote:Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.
Je zit nu waarschijnlijk in dat gekke niemandsland na de uitvaart. Ik hoop dat je met een goed gevoel kunt terugkijken op het verdrietige afscheid.quote:Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.
Dank je.quote:Op donderdag 19 december 2019 10:15 schreef Duderinnetje het volgende:
Je zit nu waarschijnlijk in dat gekke niemandsland na de uitvaart. Ik hoop dat je met een goed gevoel kunt terugkijken op het verdrietige afscheid.
Liefs en sterkte!
quote:[EVEN WACHTEN TOT HET STIL IS]
Zo stil als nu was het vroeger bij ons nooit. Daar zorgde mijn moeder wel voor. Vroeger dacht ik wel eens dat de zegswijze ‘Spreken voor Tien’ ontstaan was met mijn moeder in gedachten. Ik grapte soms dat ik dankzij mijn moeder aan beide oren blijvend Oost-Indisch doof was geworden.
Rondom dit gegeven had ik vorige week een toespraak geschreven voor de uitvaart. Op de avond voor haar dood droegen we onze afscheidsredes voor aan mam. We konden natuurlijk niet zomaar iets vertellen en mam wilde de touwtjes in handen houden. Alles op haar voorwaarden.
Ze gaf mij haar goedkeuring, maar tijdens het uitspreken realiseerde ik mij dat ik er zelf niet tevreden over was. Het belichtte maar een paar aspecten van haar leven en dat vond ik afbreuk doen aan haar bestaan.
De volgende morgen vertelde ik haar dit en ik beloofde haar een betere speech te schrijven en als dat niet zou lukken, zou ik geen afscheidsrede houden.
Het is mij niet gelukt.
Mijn moeder was beter, dan de beste woorden die ik kan vinden om haar te beschrijven. Wat ik ook schrijf, het lijkt afbreuk te doen aan haar bestaan en dat wil ik niet.
Misschien vraagt u zich af wat ik dan nu op het podium doe. Dat is een hele goede vraag. Ik wil iets rectificeren.
Denk aan mij terug,
Maar niet in de dagen van pijn en verdriet.
Denk aan mij terug in de stralende zon,
Hoe ik was toen ik alles nog kon.
Dit was het gedicht dat we met mijn moeder hadden uitgezocht voor op de rouwkaart en in het krantbericht. Toen de rouwkaarten verzonden waren en het krantbericht al geplaatst, realiseerde ik mij, dat ik het met deze woorden eigenlijk niet eens ben. Ook deze lijken afbreuk te doen aan haar bestaan.
Ik wil mij haar namelijk ook herinneren hoe zij de laatste weken van haar leven was. Fysiek was ze misschien wel op, maar mentaal was zij sterker dan ooit. In die laatste weken zag ik haar vrienden en familie ontvangen en hen geruststellen en troosten. Het was mooi zo.
De laatste avond kregen wij een tour de force van mijn moeder te zien die ongekend was. Bij het afscheid van de kleinkinderen hield niemand het droog. Behalve mijn moeder. Zij stond op en knuffelde en troostte elk kleinkind zonder een traan te laten. En zo stelde zij ze één voor één gerust.
Misschien kwam het door de medicijnen dat ze niet meer kon huilen, maar ik denk eerder dat dit haar ware aard was. Keihard voor zichzelf door haar eigen tranen de baas te zijn en zacht voor alle anderen.
Haar laatste wapenfeit maakte al net zo’n indruk op mij. Nadat ze van ons op vrijdag afscheid had genomen ging ze in bed liggen. Zonder spanning of twijfel. Toen de dokter aan haar vroeg of ze er klaar voor was, sloot ze haar ogen en zei ‘Kom maar op.’
‘Kom maar op.’
Volgens mij zei ze dat helemaal niet tegen de dokter, maar tegen de onvermijdelijke Dood. Alsof ze de Dood duidelijk wilde maken, dat hij haar niet plotseling sommeerde, maar dat zij hem op haar voorwaarden tegemoet trad. En wat mij betreft is dat een grootse overwinning van haar karakter.
Dit zijn herinneringen die ik zal koesteren en die ik aan jullie wil meegeven.
U hoeft mij straks niet te condoleren met het verlies van mijn moeder. Ten eerste heeft zij mij al getroost op een manier die niemand van u kan evenaren en ten tweede vind ik het woord ‘verlies’ na haar grootse overwinning een beetje vreemd klinken. Liever loop ik straks in de afscheidsruimte rond en haal ik met u herinneringen op. En volgens mij denken mijn vader en zus daar net zo over.
Dank je voor alles mam.
Hoi, still alive! Wel weer progressie in mijn lever. Houden het in de gaten en met een paar weken plan de campagne maken. Verder gaat het best goed, fulltime aan het werk, ondertussen de vrouw van iemand geworden, puppy in huis, tuin wordt verbouwd, voel me ondanks sommige kwaaltjes heel goed. Heb niet zoveel te klagen gelukkigquote:
Wow, wat goed om te horenquote:Op zondag 19 april 2020 21:45 schreef Skaai het volgende:
[..]
Hoi, still alive! Wel weer progressie in mijn lever. Houden het in de gaten en met een paar weken plan de campagne maken. Verder gaat het best goed, fulltime aan het werk, ondertussen de vrouw van iemand geworden, puppy in huis, tuin wordt verbouwd, voel me ondanks sommige kwaaltjes heel goed. Heb niet zoveel te klagen gelukkig
!quote:Op zondag 19 april 2020 21:45 schreef Skaai het volgende:
[..]
Hoi, still alive! Wel weer progressie in mijn lever. Houden het in de gaten en met een paar weken plan de campagne maken. Verder gaat het best goed, fulltime aan het werk, ondertussen de vrouw van iemand geworden, puppy in huis, tuin wordt verbouwd, voel me ondanks sommige kwaaltjes heel goed. Heb niet zoveel te klagen gelukkig
quote:Op zondag 19 april 2020 21:45 schreef Skaai het volgende:
[..]
Hoi, still alive! Wel weer progressie in mijn lever. Houden het in de gaten en met een paar weken plan de campagne maken. Verder gaat het best goed, fulltime aan het werk, ondertussen de vrouw van iemand geworden, puppy in huis, tuin wordt verbouwd, voel me ondanks sommige kwaaltjes heel goed. Heb niet zoveel te klagen gelukkig
Hoe gaat het met je maatje?quote:Op maandag 21 maart 2022 15:38 schreef RobjeGeus het volgende:
Pff wat een topic...een maatje van mij heeft het helaas ook...ze heeft nog een erg lange weg te gaan zo te zien.
Opzich redelijk goed, nog 4 kuren moet ze ondergaan. Daarna nog een operatie en eventuele bestraling.quote:
Geen lotgenoot hier, maar wie weet wat de toekomst nog brengt.. het blijft een enge ziekte.quote:
Sterkte en spui maar hoor!quote:Op maandag 30 mei 2022 12:05 schreef Quoi het volgende:
Ik vond het maar spannend om hier te posten, maar geloof dat ik het nu wel aandurf. De angst om (sneller) dood te gaan grijpt me af en toe nog aan, maar het krijgt ook een plek. De overlijdensadvertenties in dit topic zijn zo confronterend En toch weet ik dat er heel veel meer verhalen zijn met een goede afloop.
Ik volg dit topic helaas al jaren omdat ik zelf regelmatig naar de mammapoli moest met (achteraf gezien) cystes. Telkens weer spannend. En nu was het in januari helaas borstkanker: triple negatief met 1 uitzaaiing in de oksel. Nadat ik 3 maanden doorliep met een bobbel en dacht: vast weer een cyste. Inmiddels ben ik bijna 5 maanden bezig met neo-adjuvante chemo's - nog 4 kuren te gaan. We bespreken over een paar weken de operatie. Daarna volgen nog bestralingen en krijg ik chemopillen. Alles om te genezen, dat is het goede nieuws
Misschien dwalen er nog meer 'lotgenoten' op Fok rond. Af en toe even spuien over de hele 'kankerzooi' vind ik wel fijn.
Ja,of te druk,of vergeten, of de brief ligt al bij het oud papier.quote:Op maandag 30 mei 2022 12:09 schreef sigme het volgende:
[..]
Geen lotgenoot hier, maar wie weet wat de toekomst nog brengt.. het blijft een enge ziekte.
Dapper dat je toch post, ik kan me je vrees wel voorstellen. Heel veel sterkte
Ik kreeg vandaag de 1e oproep voor bevolkingsonderzoek borstkanker. Ik heb een grote neiging tot struisvogelen.
quote:Op maandag 30 mei 2022 12:05 schreef Quoi het volgende:
Ik vond het maar spannend om hier te posten, maar geloof dat ik het nu wel aandurf. De angst om (sneller) dood te gaan grijpt me af en toe nog aan, maar het krijgt ook een plek. De overlijdensadvertenties in dit topic zijn zo confronterend En toch weet ik dat er heel veel meer verhalen zijn met een goede afloop.
Ik volg dit topic helaas al jaren omdat ik zelf regelmatig naar de mammapoli moest met (achteraf gezien) cystes. Telkens weer spannend. En nu was het in januari helaas borstkanker: triple negatief met 1 uitzaaiing in de oksel. Nadat ik 3 maanden doorliep met een bobbel en dacht: vast weer een cyste. Inmiddels ben ik bijna 5 maanden bezig met neo-adjuvante chemo's - nog 4 kuren te gaan. We bespreken over een paar weken de operatie. Daarna volgen nog bestralingen en krijg ik chemopillen. Alles om te genezen, dat is het goede nieuws
Misschien dwalen er nog meer 'lotgenoten' op Fok rond. Af en toe even spuien over de hele 'kankerzooi' vind ik wel fijn.
Struisvogelen lijkt zoveel gemakkelijker. En het bevolkingsonderzoek is niet tof. Toch sla ik ze nooit over. Gewoon, voor de zekerheid.quote:Op maandag 30 mei 2022 12:09 schreef sigme het volgende:
[..]
Geen lotgenoot hier, maar wie weet wat de toekomst nog brengt.. het blijft een enge ziekte.
Dapper dat je toch post, ik kan me je vrees wel voorstellen. Heel veel sterkte
Ik kreeg vandaag de 1e oproep voor bevolkingsonderzoek borstkanker. Ik heb een grote neiging tot struisvogelen.
Mijn moeder was vorig jaar 73, bijna 74, toen er een tumor werd ontdekt. Bij een CT-scan om een longembolie uit te sluiten. Die longembolie had ze niet. Wel een tumor in de borst en een aneurysma bij de milt. Zelf zei ze dat ze wel wat had gevoeld, maar ze dacht dat je na je 70e geen borstkanker meer kon krijgenquote:Op maandag 30 mei 2022 13:12 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja,of te druk,of vergeten, of de brief ligt al bij het oud papier.
Achteraf weet ik nog steeds niet of ik gegaan zou zijn, in mijn geval hadden ze m'n tumor never "gevangen", omdat hij precies zich tegen m'n borstspier had genesteld, die kwam er niet op.
Ga nou maar
Fijn een huisarts die doorpakt en het zekere voor het onzekere neemtquote:Op maandag 30 mei 2022 19:07 schreef BE het volgende:
Mijn moeder had ooit een deukje dat ze niet vertrouwde. En haar huisarts zei gelukkig: 'Het zal wel niets zijn, maar laten we het zekere voor het onzekere nemen'.
Thuistest voor de tettenpletter? Die is er toch niet?quote:Op vrijdag 10 juni 2022 13:50 schreef Rottdog het volgende:
Dames mocht je de struisvogelpolitiek heel ernstig nemen 😉. Vraag in vredesnaam een thuistest aan.
Ik herinner me jullie beiden nog. Wat een verdrietig bericht. Heel veel sterkte voor jou en je zoon, morgen met de crematie maar zeker ook daarnaquote:Op maandag 27 juni 2022 21:05 schreef Spooky4u het volgende:
Waarschijnlijk kennen velen van jullie Githa niet, en mij waarschijnlijk ook niet, maar we hebben beide een redelijke history op Fok!. Githa veel in OUD en ik vanalles met Sport en onzin. We lurkten beide nog wel, maar actief posten was er al even niet bij.
Morgen is haar crematie na een zwaar en moedig gevecht van 3,5 jaar.
Ik weet niet eens of ik deze post ga plaatsen, maar wil toch onze ervaring opgeschreven hebben.
Net na kerst 2018 hebben we een afspraak bij de Radioloog. De huisarts kon ook een verwijzing voor kerst regelen, maar Githa wou zorgeloos eerst de feestdag door. Dat deze voor haar al niet meer zorgeloos waren werd mij snel duidelijk, ze had er een slecht gevoel over. 2 januari werd haar slechte gevoel bevestigd. Kanker. Trippel negatief. Waarschijnlijk erfelijk, maar zeer snel gevonden en geen uitzaaing te vinden.
Kort daarop zijn we begonnen met chemo. 4 AC kuren en nog 18 van een andere, ben de naam vergeten. Na 3 maanden de eerste scan te zien te krijgen was het feest. Niets meer terug te vinden, dus snel schakelen voor een operatie. Githa wilde geen enkel risico en koos voor dubbele amputatie met directe reconstructie.
Tijdens deze operatie is ook direct een okseltoilet uitgevoerd. Tijdens de poortwachterklier-check vonden ze een klein celletje, vandaar dat dan alles eruit gehaald werd. Ongeveer 25 klieren zijn verwijderd, alle 25 waren schoon na inspectie in het lab. Tijd voor een feestje dus. Dat vervolgens de borstrecontructie faalde door een E. colie besmetting mocht de pret eigenlijk niet drukken. Dat was iets voor later.
Githa sterkte weer aan. Begon haar pruik thuis te laten en was wel content met de GI Jane look. Uitjes werden weer volop gepland en beleefd. Tot ze na 3 maanden iets in haar oksel voelde. Weer naar de radioloog, weer die blik waarin je kunt zien dat het niet ok is, en weer daarin bevestigd worden. Het is weer terug. Wat we apart vonden is dat de artsen dit nog steeds geen uitgezaaide borstkanker wilde noemen. In een klier is behandelbaar en opereren is mogelijk. En Githa was er weer snel bij, dus het is allemaal klein en de hoop bleef hoog op genezing. "De klier die besmet was hoorde bij het okseltoilet verwijderd te zijn, maar zat dieper als verwacht en is gemist", was het antwoord op de vraag hoe het daar kon komen. Dikke dikke pech dus gewoon. Tijdens deze reeks chemo behandelingen kwam er op een scan ook een klein vlekje achter haar sleutelbeen naar voren.
Dit vlekje bleek echter niet te opereren en bleken opeens afhankelijk van bestralingen en chemo. Vragen of armamputatie als redding voor ons ook prima was, werd vakkundig als onmogelijk uitgelegd, maar ja, als patient wil je veel doen om te overleven.
Helaas bleek voor Githa het allemaal net te weinig of net te laat te zijn. We hebben de laatste maanden van elke dag het beste proberen te maken en hoe slecht het ook ging, dat bleef ons motto. Ze is ondanks dat ze als de dood was voor het einde, rustig maar compleet op ingeslapen. Met mij en onze 17 jarige zoon aan haar zijde is ze gegaan zoals ze graag gewild had. Thuis samen met ons.
Wat mij zo trots maakte is dat hoe moeilijk het ook was, dat ze van alle gegeven tijd het beste ervan wou maken. Verwennen van de peetkindjes, lekker drinken met vrienden of spelletjes spelen thuis. Alles wat binnen haar mogelijkheden lagen werd uit de kast gehaald. Ook ben ik trots op mijn zoon, die het liefste 100km ver weg wou zijn, maar toch geen enkele keer verzaakt heeft als hem iets gevraagd werd om te doen.
Githa zou niets liever gehad hebben dan dat wij weer ons leven op gaan pakken en plezier blijven maken. En dat gaan we ook gewoon doen.
He shit, wat een vervelend nieuws. Heel veel sterkte en dank voor het delenquote:Op maandag 27 juni 2022 21:05 schreef Spooky4u het volgende:
Waarschijnlijk kennen velen van jullie Githa niet, en mij waarschijnlijk ook niet, maar we hebben beide een redelijke history op Fok!. Githa veel in OUD en ik vanalles met Sport en onzin. We lurkten beide nog wel, maar actief posten was er al even niet bij.
Morgen is haar crematie na een zwaar en moedig gevecht van 3,5 jaar.
Ik weet niet eens of ik deze post ga plaatsen, maar wil toch onze ervaring opgeschreven hebben.
Net na kerst 2018 hebben we een afspraak bij de Radioloog. De huisarts kon ook een verwijzing voor kerst regelen, maar Githa wou zorgeloos eerst de feestdag door. Dat deze voor haar al niet meer zorgeloos waren werd mij snel duidelijk, ze had er een slecht gevoel over. 2 januari werd haar slechte gevoel bevestigd. Kanker. Trippel negatief. Waarschijnlijk erfelijk, maar zeer snel gevonden en geen uitzaaing te vinden.
Kort daarop zijn we begonnen met chemo. 4 AC kuren en nog 18 van een andere, ben de naam vergeten. Na 3 maanden de eerste scan te zien te krijgen was het feest. Niets meer terug te vinden, dus snel schakelen voor een operatie. Githa wilde geen enkel risico en koos voor dubbele amputatie met directe reconstructie.
Tijdens deze operatie is ook direct een okseltoilet uitgevoerd. Tijdens de poortwachterklier-check vonden ze een klein celletje, vandaar dat dan alles eruit gehaald werd. Ongeveer 25 klieren zijn verwijderd, alle 25 waren schoon na inspectie in het lab. Tijd voor een feestje dus. Dat vervolgens de borstrecontructie faalde door een E. colie besmetting mocht de pret eigenlijk niet drukken. Dat was iets voor later.
Githa sterkte weer aan. Begon haar pruik thuis te laten en was wel content met de GI Jane look. Uitjes werden weer volop gepland en beleefd. Tot ze na 3 maanden iets in haar oksel voelde. Weer naar de radioloog, weer die blik waarin je kunt zien dat het niet ok is, en weer daarin bevestigd worden. Het is weer terug. Wat we apart vonden is dat de artsen dit nog steeds geen uitgezaaide borstkanker wilde noemen. In een klier is behandelbaar en opereren is mogelijk. En Githa was er weer snel bij, dus het is allemaal klein en de hoop bleef hoog op genezing. "De klier die besmet was hoorde bij het okseltoilet verwijderd te zijn, maar zat dieper als verwacht en is gemist", was het antwoord op de vraag hoe het daar kon komen. Dikke dikke pech dus gewoon. Tijdens deze reeks chemo behandelingen kwam er op een scan ook een klein vlekje achter haar sleutelbeen naar voren.
Dit vlekje bleek echter niet te opereren en bleken opeens afhankelijk van bestralingen en chemo. Vragen of armamputatie als redding voor ons ook prima was, werd vakkundig als onmogelijk uitgelegd, maar ja, als patient wil je veel doen om te overleven.
Helaas bleek voor Githa het allemaal net te weinig of net te laat te zijn. We hebben de laatste maanden van elke dag het beste proberen te maken en hoe slecht het ook ging, dat bleef ons motto. Ze is ondanks dat ze als de dood was voor het einde, rustig maar compleet op ingeslapen. Met mij en onze 17 jarige zoon aan haar zijde is ze gegaan zoals ze graag gewild had. Thuis samen met ons.
Wat mij zo trots maakte is dat hoe moeilijk het ook was, dat ze van alle gegeven tijd het beste ervan wou maken. Verwennen van de peetkindjes, lekker drinken met vrienden of spelletjes spelen thuis. Alles wat binnen haar mogelijkheden lagen werd uit de kast gehaald. Ook ben ik trots op mijn zoon, die het liefste 100km ver weg wou zijn, maar toch geen enkele keer verzaakt heeft als hem iets gevraagd werd om te doen.
Githa zou niets liever gehad hebben dan dat wij weer ons leven op gaan pakken en plezier blijven maken. En dat gaan we ook gewoon doen.
Tuurlijk kennen we julliequote:Op dinsdag 28 juni 2022 19:38 schreef Spooky4u het volgende:
Dankbaar voor alle berichten hierboven, maar ongerust wat jullie allemaal in de mammapolie doen... rot eens op Hier wil je niet zijn
Niet van belang dat je de namen niet meer weet Wij 'kennen' jullie zeker wel, mijn dochter is iets ouder dan jullie zoon.quote:Op maandag 27 juni 2022 21:38 schreef Spooky4u het volgende:
Dankjulliewel
We hebben inderdaad wat OUD meetings bezocht ja, sorry als ik de namen niet meer weet
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |