F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Jonge, geïnspireerde mensen die de hemel willen bestormen, die bij volwassenwording hun esprit verliezen en verdwijnen in de maalstroom; daar moet een of andere factor aan ten grondslag liggen.
Is het het burgerlijke verlangen naar zekerheid? Is het het neerleggen bij de status quo die ze verwarren met werkelijkheid die ze op haar beurt verwarren met waarheid? Is het apathie als legitiem resultaat van de controntatie met een verziekt systeem? Is het een onderworpenheid aan interne en externe prestatieverwachtingen? Is het het geloof aan de maakbare zelf die verantwoordelijk is voor zijn eigen succes en falen?
Voor jullie geldt de gestelde stelling; graag hoor ik jullie antwoord.
Is het het burgerlijke verlangen naar zekerheid? Is het het neerleggen bij de status quo die ze verwarren met werkelijkheid die ze op haar beurt verwarren met waarheid? Is het apathie als legitiem resultaat van de controntatie met een verziekt systeem? Is het een onderworpenheid aan interne en externe prestatieverwachtingen? Is het het geloof aan de maakbare zelf die verantwoordelijk is voor zijn eigen succes en falen?
Voor jullie geldt de gestelde stelling; graag hoor ik jullie antwoord.
Niks mis met Jan Burger.
Ook niet met hemelbestormers trouwens.
Ook niet met hemelbestormers trouwens.
You know, you come from nothing
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
Een groeiende angst voor falen en dat niet meer kunnen permitteren door het verlies van de kracht van de jeugdigheid en het grotere besef van de sterfelijkheid. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel één kort moment heeft gehad dat hij zijn roeping heeft gehoord. Die roeping negeren, is een leven leiden van middelmatigheid, ontevredenheid en spijt, die allemaal gemaskeerd worden door veilig, zeker en burgerlijk leven. Ik 'verkloot' zo veel liever mijn leven dan dat ik 'het' uitgestippelde leven leid van de status quo.
Maar een existentialist moet dit soort vragen niet beantwoorden om half vier 's nachts.
[ Bericht 33% gewijzigd door Gary_Oak op 19-09-2017 03:38:22 ]
Maar een existentialist moet dit soort vragen niet beantwoorden om half vier 's nachts.
[ Bericht 33% gewijzigd door Gary_Oak op 19-09-2017 03:38:22 ]
Maar wat als je roeping juist dat is wat je doet, maar dat het niet gezien wordt (maatschappelijk) als een roeping. Wordt het niet een last als je juist probeert je roeping te ontlopen door meer van het leven te verwachten dan het is.quote:Op dinsdag 19 september 2017 03:32 schreef Gary_Oak het volgende:
Een groeiende angst voor falen en dat niet meer kunnen permitteren door het verlies van de kracht van de jeugdigheid en het grotere besef van de sterfelijkheid. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel één kort moment heeft gehad dat hij zijn roeping heeft gehoord. Die roeping negeren, is een leven leiden van middelmatigheid, ontevredenheid en spijt, die allemaal gemaskeerd worden door veilig, zeker en burgerlijk leven. Ik 'verkloot' zo veel liever mijn leven dan dat ik 'het' uitgestippelde leven leid van de status quo.
Maar een existentialist moet dit soort vragen niet beantwoorden om half vier 's nachts.
Ik weet niet wat ik ben trouwens als dat er iets toe doet, midden in de nacht.
You know, you come from nothing
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
you're going back to nothing
what have you lost? Nothing!
De enige manier om dat te doen, is om (ontzettend cliché) je hart te volgen. Niet settelen voor een stabiele en saaie baan, terwijl je eigenlijk wat anders wil (maar als dat is wat je écht wilt, ga je gang). Anders ben je 50 en kom je in de befaamde midlifecrisis terecht en ga je ineens een sportwagen kopen.quote:Op dinsdag 19 september 2017 03:48 schreef Impressme het volgende:
[..]
Maar wat als je roeping juist dat is wat je doet, maar dat het niet gezien wordt (maatschappelijk) als een roeping. Wordt het niet een last als je juist probeert je roeping te ontlopen door meer van het leven te verwachten dan het is.
Ik weet niet wat ik ben trouwens als dat er iets toe doet, midden in de nacht.
Dat gaat gewoon zo. Vroeger wilde je astronaut/ridder/brandweerman worden en uiteindelijk werd je gemeentemedewerker/leraar/commercieel adviseur.
Deels doordat iedereen je wijsmaakt dat je toch nooit astronaut zult worden. Het is soms net een bak vol kreeften, deze samenleving.quote:
Dat gaat gewoon zo. Vroeger wilde je astronaut/ridder/brandweerman worden en uiteindelijk werd je gemeentemedewerker/leraar/commercieel adviseur.
Wie is Jan Burger precies? Ik zou daar eens eerder over gaan nadenken dan zomaar iets posten.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Niets mis met middelmatigheid. Dat begrijp je als je wat ouder en wijzer wordt.quote:
Een groeiende angst voor falen en dat niet meer kunnen permitteren door het verlies van de kracht van de jeugdigheid en het grotere besef van de sterfelijkheid. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel één kort moment heeft gehad dat hij zijn roeping heeft gehoord. Die roeping negeren, is een leven leiden van middelmatigheid, ontevredenheid en spijt, die allemaal gemaskeerd worden door veilig, zeker en burgerlijk leven. Ik 'verkloot' zo veel liever mijn leven dan dat ik 'het' uitgestippelde leven leid van de status quo.
Maar een existentialist moet dit soort vragen niet beantwoorden om half vier 's nachts.
Definieer 'ouder'?quote:
[..]
Niets mis met middelmatigheid. Dat begrijp je als je wat ouder en wijzer wordt.
Het ligt aan individualisme en atheisme. Ze moeten alles zelf doen, huishouden, een baan, relatie (2e baan dus). Zin moeten ze ook zelf maken, want het is hun ding, en die zin moet zonder moeite maar even uit de mouw geschud worden. De sfeer is vooral een leeg nationalistisch positivisme en een net zo leeg negatief gezeik, waar dus zowel positief als negatief geen echte mensen motivatie uit te halen valt. Spirit bestaat niet, want het kan niet gemeten worden, dus zo komen ze niet vooruit.
Een combinatie van biologische ouderdom met de verworven ervaringen van het persoonlijke bestaan.quote:
Op Elk afgesloten decennium laat vaak zo'n persoonlijke en sociale verandering zien.
Naarmate je ouder wordt zal je blikveld van persoonlijke zelfreflectie ruimer worden.
Nou ja, ik doelde meer op een bepaalde leeftijd.quote:
[..]
Een combinatie van biologische ouderdom met de verworven ervaringen van het persoonlijke bestaan.
Elk afgesloten decennium laat vaak zo'n persoonlijke en sociale verandering zien.
Naarmate je ouder wordt zal je blikveld van persoonlijke zelfreflectie ruimer worden.
Ik ging ervan uit dat jij schijnbaar ook in het leven stond als ik nu. Dan was ik wel benieuwd vanaf welke leeftijd je anders begon te denken. 
Ik ben zelf midden 20 trouwens.
Midden twintig is veel meer het decennium van doelen verwezenlijken. Zoals een opleiding afronden, beginnen aan een carrière of een serieuze relatie. Men nog iets meer in idealen geloofd bij gebrek aan levenservaring. Tegelijkertijd ook het decennium van groepsdruk, prestatiedrang, het eigen ego belangrijk vinden. Als gevolg hiervan ben je op die leeftijd vaker onzekerder dan wanneer je wat ouder wordt.quote:
[..]
Nou ja, ik doelde meer op een bepaalde leeftijd.
Het decennium als dertigjarige is meer de vervulling van de eigen carrière, eigen huis, kinderen. Hierdoor andere prioriteiten stellen dan als een twintigjarige.
Het decennium als veertigjarige luidt meer de zelfreflectie in. Hoe sta ik nu? Wat heb ik wel of niet bereikt? Wat wil ik nog? Etc.
Hmmm, interessant. Ik vraag me oprecht af of ik het ook zo zal gaan meemaken. Ik kan me dat middelmatige nu gewoon nog erg moeilijk voorstellen.quote:
[..]
Midden twintig is veel meer het decennium van doelen verwezenlijken. Zoals een opleiding afronden, beginnen aan een carrière of een serieuze relatie. Men nog iets meer in idealen geloofd bij gebrek aan levenservaring. Tegelijkertijd ook het decennium van groepsdruk, prestatiedrang, het eigen ego belangrijk vinden. Als gevolg hiervan ben je op die leeftijd vaker onzekerder dan wanneer je wat ouder wordt.
Het decennium als dertigjarige is meer de vervulling van de eigen carrière, eigen huis, kinderen. Hierdoor andere prioriteiten stellen dan als een twintigjarige.
Het decennium als veertigjarige luidt meer de zelfreflectie in. Hoe sta ik nu? Wat heb ik wel of niet bereikt? Wat wil ik nog? Etc.
|
|
