quote:
Op zaterdag 16 september 2017 04:35 schreef alilami het volgende:.....
Islamisten die oorlogen winnen (Afghanistan) of iig stand houden Hezbollah/Israël in 2006, landen overnemen d.m.v. revolutie (Iran), terwijl hun concurrenten commies/seculieren/nationalisten verlies lijden vertaalt zich in populariteit, politieke macht en herislamisering van de maatschappij.
Is het niet eerder zo dat de islam vanuit haar ideologie (niet te verwarren met religie) oorlog voert op het moment dat er weerstand cq. verzet komt ?
De verwarring in het "vrijje Westen" ontstaat omdat er weinig kennis is dat de islam naast religie ook een ideologie is. Zodra de één of de ander in twijfel wordt getrokken, ontstaat er (geloofs)verzet.
quote:
Je had dus de opkomst van de politieke islam (meer gericht op de massa) en al-Qaeda werd opgericht in Afghanistan (meer gericht op de extreemrechtse minderheid). In Algerije wonnen de politieke islamisten rond de tijd die Shariff beschrijft de "democratische" verkiezingen. Hun winst werd niet gerespecteerd en er brak een bloedige burgeroorlog uit in Algerije (Frankrijk steunde volgens mij de groep die de uitslag van de verkiezingen niet respecteerde > repressie en desillusionering), het land is vandaag de dag nog steeds een dictatuur.
Doordat Islam, ook een ideologie is, staat die geen andere denkbeelden toe. De democratie die er is, is beperkt door de religie.
Wat er destijds in Algerije gebeurde (Pied Noir) staat imho wat los van Islam en is meer het gevolg van (de)kolonisatie. Hoe door koloniale heersers is om gegaan met lokale bevolking en in steek gelaten "loyalisten"; is een inktzwarte bladzijde. Dat daardoor de islamisering is/wordt aangewakkerd is imho meer een gevolg dan een oorzaak.
quote:
De politieke islamisten verloren de oorlog in Algerije en velen van hen werden dus in de armen Ik denk zelf dus dat het met een combinatie van (her)islamisering, repressie/desillusionering en radicalisering te maken heeft. De islam blijft gewoon dezelfde islam, maar de mate waarin die maatschappijen hun religie praktiseren verandert door de tijden heen (door herislamisering en het bewuster worden van de religieuze voorschriften en een grotere rol voor religie in het publieke domein).
De islam staat geen hervorming toe en kan (cq zal) zichzelf dus ook niet verlichten.
Het opgetekende woord van Mohammed staat geen enkele wijziging toe omtrent bedoeling en interpretatie.
Er is ook geen geen synode of zo iets van een serie kardinalen, een sturende Paus of sektarisch leider, die daar ergens in/over kan beslissen. Het islamitisch geloof en daarmee ideologie zit muurvast en kan zichzelf niet veranderen zonder zichzelf te ontkennen.
In zekere zin is het islamitisch geloof vanuit andere geloven en ook politiek ideologisch gezien, hypocriet en onbetrouwbaar. De islam is zeer dynamisch en staat alles toe zolang het de verbreiding van de islam op termijn zal, kan (en gaat) bevorderen.
Afwijken van de islamitische grondregels is daarbij geen probleem waarmee imho ook alle door moslims gedane en goede bedoelingen ten spijt, in principe op drijfzand staan.
In dit verband kan je zelfs verklaren waarom in sommige landen er een (schijnbare)
verlichting is. Het is
goed voor de islam als geheel dat de islam niet negatief wordt beleefd. Je moet immers ook zieltjes winnen......
Op het moment dat er (of "wel") een moslimmeerderheid is, wordt alsnog Sharia als staatsrecht ingevoerd die de bepaalde verworvenheden ongedaan zal maken. Niet onmiddellijk, maar stapje voor stapje. Voorbeeld hiervan is Iran en deels ook Turkije.