Om antwoord te vinden op die vragen ben ik gaan doen wat je nu eenmaal moet doen om jezelf te vinden: backpacken.
Echter, door omstandigheden (gokschulden) had ik geen geld om naar Australië of Zuid Amerika te gaan. Daarom besloot ik te gaan backpacken in Nederland. In augustus ben ik begonnen aan dit geweldige avontuur en nu ik terug ben zou ik graag wat van mijn belevenissen met jullie delen.
Dag 1, Den Helder, zaterdag 26 augustus
Vroeg in de ochtend vertrok ik met de trein van Utrecht Centraal naar de eerste stop op mijn backpackavontuur; Den Helder. Vrienden en familie waren naar het station gekomen om mij uit te zwaaien. Na een laatste FrupieFrappieCaramelloChino bij de Starbucks op Utrecht CS was het tijd om in te checken en mijn plaats op te zoeken. Je vraag je misschien af waarom iemand naar Den Helder gaat en ik kan nu zeggen dat dit een hele terechte vraag is. Den Helder is namelijk ontzettend lelijk, maar dan ook echt. Voor iemand die nog nooit buiten Utrecht is geweest, was het nogal een shock dat mensen in zulke erbarmelijke omstandigheden kunnen leven. Maar goed, op zo’n backpacktrip moet je natuurlijk wel een open view houden om jezelf buiten het kader van het alledaagse te kunnen plaatsen, dus ik besloot om van de nood een deugd te maken en proberen te leren van de Heldenaren. Als je ziet hoe weinig die mensen hebben, dan ervaar je pas hoe rijk je eigenlijk bent in een stad als Utrecht.
Na een reis van bijna 2 uur (met een beetje vertraging bij Castricum) kwam ik aan op het grijze station van Den Helder. Na zo’n uitputtende reis was ik wel weer toe aan de Starbucks, maar die hebben ze dus helemaal niet in Den Helder! Ja, dat zijn dan toch wel de dingen die je gaat missen, maar je moet er wat voor over hebben om jezelf te vinden. Niet ver lopen van het station van Den Helder zit een McDonald’s waar ze blijkbaar ook koffie schenken, dus het was niet zoals thuis maar toch een hele ervaring rijker! In de McDonald’s ontmoette ik enkele verveelde locals die mij niet konden vertellen wat er in Den Helder te doen was. Dat viel tegen; ik had eigenlijk verwacht die avond bij hen aan te kunnen sluiten bij een fantastische rooftop BBQ annex poolparty zoals ik vaker hoor in backpackverhalen, maar de werkelijkheid in Den Helder was toch even anders. Ik besloot mijn telefoon te pakken en gebruik te maken van de gratis Wifi in de McDonald’s. Hierdoor kon ik – terwijl ik een Big Tasty naar binnen werkte voor de lunch – mijn mail checken terwijl ik door mijn Lonely Plant The Netherlands bladerde. Deze had ik voor vertrek gekregen van mijn lieve collega’s. Zij schrijven over Den Helder:
The workmanlike naval town of Den Helder has a couple of interesting sights worth checking out before you hop on the ferry to Texel
De Lonely Planet raadde mij aan om naar Fort Kijkduin te gaan, een oud verdedigingsfort uit de tijd van Napoleon. Het is gebouwd in 1811 op bevel van Napoleon zelf, die destijds deze plek had bezocht en de grote waarde in de strategische ligging van Den Helder had gezien. Ik wandelde terug naar het station, huurde daar een OV-fiets (dat is echt heel goedkoop!) en reed richting het Fort, gelegen in een heel klein maar authentiek kustdorpje genaamd Huisduinen (dat weer in de gemeente Den Helder ligt). Ik heb diverse uren rondgelopen in het Fort en het Aquarium dat ze daar ook hebben. Ik heb er veel van geleerd. Na afloop ben ik wat gaan drinken in het naastgelegen café Storm aan Zee, met uitzicht over de Noordzee. Daar – aan een tafeltje – en met uitzicht over dat woeste water ben ik eens oven goed over mezelf gaan nadenken. Het (leuke) meisje achter de bar vroeg of ik alleen was en ik vertelde mijn verhaal. Ze zei dat ze nog een paar uur moest werken maar vroeg of ik vanavond mee wilde naar een metalbandje in (rock)café De Bliksem. Aan de hand van mijn versleten Metallica t-shirt had ze een beetje mijn muzieksmaak weten in te schatten. Ik was eigenlijk van plan om de laatste ferry naar Texel te nemen (een groepje jongeren in de trein van Utrecht naar Den Helder had mij gezegd dat ze daar heen gingen om te zuipen en feesten, dus dat leek me ook wel wat) maar was ook wel benieuwd naar het bandje in de kroeg, dus ik besloot in te gaan op haar aanbod. Ik had ook nog geen plek om te slapen, dus hoopte eigenlijk dat ik dit bij haar zou kunnen doen. Na nog een koffie fietste ik terug naar het centrum van Den Helder om wat inkopen te doen. Bij de Blokker kocht ik regenponcho’s (had ik in Utrecht laten liggen) en bij de Albert Heijn wat kokoswater om eventuele dorst te lessen. Ik wandelde door de troosteloze (woon)wijken van Den Helder waar echt niets te beleven was.
Tegen etenstijd had ik zin in pizza, dus een korte blik op Google Maps leerde mij dat er dichtbij het café waar ik 's avonds moest zijn een pizzeria zat (Costa Smeralda). Nadat mijn buikje was gevuld (pizza Hawaï) was het rond 20:00 uur tijd om naar de Bliksem te gaan. De band was al aan het soundchecken maar Laura – het meisje van vanmiddag – was er nog niet. Ik bestelde een biertje, en nog een, en nog een en toen kwam Laura met een groepje vriendinnen binnen. Om mij van mijn beste kant te laten zien trakteerde ik haar en haar hele groepje op drankjes ook al was dat meer dan wat ik vanuit mijn dagbudget kon veroorloven (maar ach YOLO). Het bandje viel wat tegen en Laura en haar vriendinnen waren vooral met elkaar aan het praten. Laura kocht nog wel een biertje voor me, maar de zeugen die ze had meegenomen waren allemaal te gierig om mij te trakteren. Ik kreeg eigenlijk spijt van mijn beslissing om hier naartoe te komen en wilde eigenlijk dat ik op Texel zat. Ik checkte het vaarschema op mijn telefoon en zag dat ik net de laatste ferry had gemist. Toen de band klaar was gingen Laura en haar vriendinnen naar huis (“sorry, ik moet morgen weer vroeg op om te werken”) en ik bleef alleen achter in De Bliksem. Tegen sluitingstijd vroeg ik nog aan de aanwezige kroegbezoekers of zij wisten van een after-party (dat is heel normaal in Utrecht), maar iedereen keek me maar vreemd aan. De barman verzocht mij rond 4:00 uur toch echt om naar buiten te gaan en daar stond ik toen; zonder bestemming. Ik fietste naar de McDonald’s die om 08:00 uur zou open gaan en heb daar uren in de kou zitten wachten. Doodop bestelde ik om 08:00 uur een koffie en ontbijt om daarna mijn fiets terug te brengen naar het verhuurpunt. Ik nam de bus naar de haven van Den Helder en vervolgens de boot naar mijn tweede bestemming: het beroemde party-eiland Texel! Ik was enorm blij dat ik Den Helder achter me kon laten en keek uit naar mijn nieuwe backpackavontuur!
Tot zover, volg dit topic voor updates!
[ Bericht 0% gewijzigd door Nielsch op 09-09-2017 17:18:55 ]
Je had trouwens gewoon ff naar de andere mac moeten fietsen, die is een uur eerder open.
Succes op texel!
Kijk, dit zijn tips van de inboorlingen waar TS wat aan heeft!quote:Op zaterdag 9 september 2017 14:01 schreef Ticootje het volgende:
Dit ga ik even volgen!
Je had trouwens gewoon ff naar de andere mac moeten fietsen, die is een uur eerder open.
Succes op texel!
verder mooi verslag 
Op de boot naar Texel zat de stemming er al goed in! Er waren wadlopers, een aantal bejaarden op ouderenvakantie en groepjes laagniet-opgeleiden uit Den Helder die naar het eiland werden vervoerd om bungalows schoon te maken. Ik had voor die avond een reservering op de populaire jongerencamping De Appelhof. Zon, zee en zuipen! Het Chersonissos van de Lage Landen! Ik keek er al erg naar uit om die middag mijn eerste toren van bierkratjes te maken. Alleen was er een probleem. Ik kwam er op de boot naar Texel achter dat ik in de war was met een ander Waddeneiland: Terschelling. Dat ging hem vandaag dus niet meer worden en ik moest dus hoe dan ook op zoek naar een andere slaapplaats. Wel vervelend in verband met het budget, maarja, dit soort ervaringen zijn natuurlijk wel hetgeen een backpackavontuur zo bijzonder maakt. Deze momenten zorgen ervoor dat backpackers wereldwijd zichzelf weten te vinden.
Eenmaal aangekomen op het eiland gleed de stress van het alledaagse van mij af. Dat is toch wat zo’n ongerept eiland met je doet. Ik nam een bus naar Den Burg, het grootste dorp op Texel. Daar wandelde ik door de pittoreske straatjes en authentieke steegjes waar het soms leek alsof de tijd had stilgestaan. Maarja, na 15 minuten ben je daar ook wel weer klaar mee en dus ging ik op een bankje zitten om wat zaken te regelen. Via booking.com boekte ik een bed op een slaapzaal van de Stayokay Texel. Dit was toch wel ultiem backpacken natuurlijk; een hostel met slaapzalen vol brakke stapelbedjes die ik zou gaan delen met mijn geestverwanten, mijn zielsgenoten, mijn backpackbroeders en -zussen. Feesten, samen het eiland ontdekken, poolen en bier drinken in het hostel, ja ik keek er al echt naar uit. Nadat de slaapplaats geregeld was, was het tijd voor mijn volgende move.
Mijn hele leven heb ik al een grote wens; zwemmen met dolfijnen! Dit is iets wat veel backpackers ook altijd doen en natuurlijk kon ik niet achter blijven. Op naar Ecomare. Volgens hun website een Duik in de Zee! Een spetterend dagje uit! Ik pakte een stukje karton uit mijn backpack, schreef daar met grote letters ECOMARE op en ging aan de rand van de weg staan. Na een uur wachten stopte er eindelijk een auto. De bestuurder ging met zijn kinderen naar Ecomare en wilde mij ook wel meenemen. Hij was zelfs zo aardig om eerst mijn backpack naar ’t hostel te brengen. Eenmaal bij Ecomare aangekomen bedankte ik de man en kocht ik bij de kassa een kaartje. Vol verwachting en met groot enthousiasme informeerde ik naar de mogelijkheden om te zwemmen met dolfijnen. Nou, die waren er dus niet aldus het betweterige meisje aan de kassa. Serieus, klantenservice is hier echt iets waar ze nog nooit van hebben gehoord. Ik baalde even, maar besloot om deze mooie dag niet te laten verpesten door deze tegenslag. In Ecomare hebben ze veel zeedieren en daar word ik altijd snel weer vrolijk van. Hoe deze dieren door het water zwemmen is echt fascinerend. Het voeren van de zeeleeuwen was toch echt wel een hoogtepunt van deze reis tot nu toe. Hoe die beesten reageren op zo’n visje is echt machtig om te zien!
Na me goed vermaakt te hebben bij Ecomare wandelde ik naar het strand van Texel. Bij Strandpaviljoen Paal 17 stopte ik voor een zomerse cocktail en een uitsmijter. Het was al lang na lunchtijd en ik had behoorlijk honger gekregen. In de strandtent raakte ik aan de praat met een groepje vakantiegangers uit Breda en omstreken. Ze zouden die avond een feestje geven op het strand en vroegen of ik zin had om met ze mee te gaan. Dat leek me wel wat en gaf ze 20 euro zodat ze wat inkopen konden doen voor het feest (vlees, bier, wijn en rum enzo). Omdat ik best wel moe was na de brakke nacht in Den Helder en de reis naar Texel, besloot ik m’n roes uit te slapen op het strand. Al snel viel ik in het zonnetje in slaap en vele uren later werd ik wakker van een irritant kind dat over mij heen struikelde. Ondertussen had ik behoorlijk honger gekregen en hoopte eigenlijk dat de BBQ snel zou beginnen. Ik probeerde een van de jongens uit Breda te bellen maar deze nam niet op. 5 minuten later kreeg ik een Whatsappje: “feest gaat niet door, we gaan ergens anders heen”. Ik appte terug om te vragen waar ze dan heen gingen, maar ik kreeg geen reactie meer ook al wist ik door middel van de twee blauwe vinkjes dat hij mijn berichtje had gelezen. Teleurgesteld droop ik af; door het weggeven van die 20 euro had ik geen geld meer om een taxi te nemen naar mijn hostel. Ik wandelde ruim een uur terug naar Den Burg en daar was ik nog net op tijd om bij de Albert Heijn een maaltijdsalade te kopen. Ik wandelde verder naar de Stayokay, checkte in en zocht mijn bed op.
Ik was de enige op de slaapzaal; al mijn kamergenoten waren er nog niet. Ik at mijn salade en probeerde me op te laden om even een kroeg op te zoeken. Door de vele tegenslagen van vandaag (eerst het verkeerde eiland, daarna het niet kunnen zwemmen met dolfijnen en tot slot het bedrog van de groep uit Breda en omstreken) was ik echter zo moe en uitgeput dat ik al snel in slaap viel. Pas midden in de nacht, rond 03:30 uur, werd ik wakker van mijn luidruchtige kamergenoten die binnen kwamen. Het bleek de groep uit Breda en omstreken te zijn. Slaapdronken en in emotionele staat begon ik tegen ze te schreeuwen vanwege de streek die ze me hadden geflikt. Eerst waren ze nogal verbaasd om mij te zien, maar daarna moesten ze er vooral om lachen waardoor ik nog bozer werd. Na een tijdje kwam het personeel van de Stayokay binnen. Nog voordat ik kon uitleggen wat er was gebeurd hing de groep een slap lulverhaal op dat ze zich niet veilig voelden om samen met een dronken gek op de kamer te liggen. Het personeel was het ook nog eens met hen eens en ik werd het hostel uitgezet vanwege "openbare dronkenschap" en “het verstoren van de orde”.
Buiten had ik wel even een huilmomentje maar herpakte mezelf al snel. Vandaag stond immers de volgende stop op het programma: Alkmaar. Een oud studiegenoot van mij woont daar en omdat hij met zijn vriendin op vakantie is in Griekenland mag ik in zijn appartement gebruiken. Dat scheelt weer in de kosten. Ik wandelde in de (hele) vroege ochtend richting de haven, nam enkele uren later de boot naar Den Helder en vervolgens de trein naar Alkmaar. Ik was blij dat ik Texel achter me kon laten; ik heb hier hoogtepunten beleefd maar ook vele dieptepunten. Daar leer je van en die momenten maken je sterker. Vanaf nu kon het echter alleen maar beter gaan.
[ Bericht 0% gewijzigd door Nielsch op 09-09-2017 17:19:22 ]
quote:Op zaterdag 9 september 2017 13:38 schreef Oerbeer het volgende:
Leuk topic. Ik ben benieuwd naar de rest van je avonturen.
Anders lees je even.quote:
Hahahaha fakeeee!! De appelhof staat op terschelling
Om een beetje in deze sfeer te blijven zou ik zeker heerhugowaard, middenmeer en schagen niet overslaan.
Misschien kun je zelfs even snel schoorl en petten meepakken en hopen op een radioactief konijn.
Ha oeps, sorry! Ik was zo enthousiast met lezen dat ik mij niet kon inhouden een opgemerkte fout te laten liggen..quote:
Ik ben groot fan!!
daar wil ik zeker naar toe! staat dus in mijn planning; ik heb goede dingen gehoord over Maastricht, de vlaaien en de kastelen.quote:Op zaterdag 9 september 2017 17:05 schreef Individual het volgende:
Als je zo dadelijk nog echt avontuur wil hebben in een plaats waar Nederlands soms wel wordt gesproken en soms niet de NS rijd nu ook naar Limburg.
[ afbeelding ]
Na twee minder geslaagde eerste stops in Den Helder en op Texel kan ik jullie gerust stellen, Alkmaar was in één woord fantastisch! Serieus, wie nog nooit in Alkmaar is geweest moet daar echt een keer naar toe. Een heel lieflijk stadje met leuke winkelstraatjes (niet dat ik van winkelen hou, maar okee), gezellige steegjes en terrasjes aan ‘t water. Nadat ik met de trein aan kwam op het station ben ik linea recta naar het appartement van die maat van me gegaan. Hoewel de charme van het backpacken natuurlijk is dat je ‘s ochtends niet weet waar je ‘s avonds gaat slapen was het toch ook wel een keer relaxed om gewoon vooraf een plek voor jezelf te hebben (en waar je niet eens voor hoeft te betalen). Het appartement lag midden in het centrum, dus dat was helemaal top!
Goed, Alkmaar is dus mooi! Ik besloot naar het Beatles Museum te gaan, dat helaas op maandag gesloten was. Gelukkig was het Biermuseum De Boom wel open en kon ik met mijn Museumkaart gratis naar binnen. Dit museum bevindt zich in een oud monumentaal pand en vertelt aan de hand van gereedschappen, apparatuur en machines waarmee de afgelopen tweehonderd jaar bier werd gebrouwen de geschiedenis van deze drank. Ze hebben daar ook een heerlijk proeflokaal waar ik na afloop lekker wat biertjes heb gedronken.
Tijdens de wandeling in het museum had ik al twee leuke (na later bleek: Canadese) meisjes gespot en terwijl ik mijn derde of vierde biertje bestelde kwamen zij ook in het proeflokaal zitten. Aangemoedigd door de sterke speciaalbieren knoopte ik een gesprek met hen aan en dat ging wonderbaarlijk zeer vlot. De meisjes waren aan het backpacken door Europa en waren speciaal van Amsterdam (waar ze in een hostel verbleven) naar Alkmaar gekomen omdat de grootmoeder van een van de twee hier ooit is opgegroeid voordat ze als jonge tiener naar Canada emigreerde. Het bier vloeide en het werd steeds gezelliger. We besloten uiteindelijk met z’n drieen ergens te gaan eten (sushi bij Motto, aan de overkant van proeflokaal De Boom). Daarna werd het later en later in de kroegjes aan het karakteristieke Waagplein.
Ik wist dat het moment zou komen dat een van de meisje zou zeggen: “we moeten nu echt de laatste trein naar Amsterdam halen” en dat gevreesde moment kwam ook. Nadat het afscheid werd aangekondigd liet ik quasi-nonchalant (althans, dat was mijn bedoeling) vallen dat ze ook best bij mij in het appartement konden slapen. Tot mijn grote verbazing was hun antwoord direct: ja! Achteraf bleek dat ze in Amsterdam een heel crappy hostel hadden met veel vieze stinkende Spanjaarden en Roemenen op de kamer, dus ze waren wel erg blij met het aanbod eigenlijk. We dronken nog veel meer bier en namen tegen sluitingstijd laveloos een taxi naar het appartement van mijn maat. Dit is de enige negatieve ervaring die ik in Alkmaar heb meegemaakt; de taxichauffeur heeft mij dik afgezet want toen ik de volgende dag op de kaart keek zag ik dat het appartment op slechts 200 meter lopen van de laatste kroeg lag. Maar ach, afgezet worden door een taxichauffeur is natuurlijk wel iets dat typisch bij het backpacken hoort. Mooie levensles en onderdeel van jezelf vinden zullen we maar zeggen.
De volgende ochtend heb ik ontbijt gemaakt voor Jessica en Laura en heb ik hen naar het station gewandeld om ze op de trein naar Amsterdam te zetten. Ergens wilde ik wel met ze mee, maar als levenslange Beatlesfan wilde ik toch nog naar het Beatles Museum (domme keus wellicht, maar ja die maak ik soms). Anyway, ze zouden die avond toch al de trein naar Berlijn nemen dus misschien was het ook maar beter zo.
Ik ging nog even terug naar het appartement om nog wat te slapen en kwam tegen lunchtijd pas weer m’n bed uit. Ik maakte wat lunch en ging uiteindelijk op weg naar het Beatles Museum. Ik vond het een interessante plek en raakte ook nog in gesprek met een oudere man van bijna 70. Hij beweerde dat hij in 1964 aanwezig was bij het enige concert dat de Beatles ooit in Nederland gaven; in het Noord-Hollandse plaatsje Blokker op ongeveer 30 kilometer van Alkmaar. Hij vroeg of ik mee wilde naar Blokker om te kijken naar de veilinghal waar het concert heeft plaatsgevonden. Nou, daar had ik wel oren naar en even later zaten we in zijn auto op weg naar Blokker. De Veilinghal – dat nu een gemeentelijk monument is – viel best tegen en verder was er in Blokker echt geen ene reet te doen dus zaten we al weer snel terug in de auto naar Alkmaar. Wel kon ik aan Henk (zo heette de man) zien dat hij geroerd was door het weerzien met de veilinghal waarin hij ruim 50 jaar geleden zijn helden (minus Ringo Starr, die ziek was) zag spelen.
Terug in Alkmaar nam ik afscheid van Henk en besloot ik wat te chillen in m’n appartement. Ik bestelde een pulled pork burger via thuisbezord en keek wat TV. Hoewel ik nog best brak was van de avond ervoor besloot ik naar de Kaasmarkt te gaan (elke vrijdagochtend, sommige dinsdagavonden). Het was een leuke markt met kraampjes en mannen in klederdracht die planken met kaas droegen. Ik kocht een kaas voor Joep (degene in wiens appartement ik bleef) bij wijze van bedankje en ging op tijd naar bed. De volgende ochtend zou ik namelijk doorreizen naar de hoofdstad van de provincie Noord-Holland; Haarlem. Toen ik in bed lag kreeg ik nog een appje van Jessica; ze zaten veilig in de trein naar Berlijn, vonden het erg leuk om me te leren kennen en wensten me nog een goede trip. Daarna kreeg ik nog een boobfoto van haar die ik hieronder in een spoiler heb gedeeld.
SPOILER
Leuk om te lezen, en zien
Verkopen ze ook selfie sticks op de "khao san road" van Alkmaar?
Ik had vandaag een drukke dag, sorry. Morgen komt Haarlem.quote:
Ja godverdikkeme. Ik.zit op een nieuwe aflevering te wachten. Schrijf eens door!
Jopenkerk !quote:
[..]
Ik had vandaag een drukke dag, sorry. Morgen komt Haarlem.
Of je kijkt net als ts even op reddit...quote:
Is dit de enige foto die je van 'r gekregen hebt? met google image search vind je nog meer van d'r
Had ik al gevonden via image searchquote:
[..]
Of je kijkt net als ts even op reddit...
Wat flauw van die Canadese om zomaar random een boobie-foto te gebruiken en te versturen om zo de TS te belazeren. Toch weer een domper (de zoveelste) voor hem tijdens de backpacktripquote:
[..]
Had ik al gevonden via image search
Kom op allemaal, niet zo serieus
Na een goede tweede nacht slaap in Alkmaar was ik redelijk opgeladen om verder te reizen. Ditmaal ging de reis per trein naar Haarlem. De duur van de reis was 30 minuten, dus dat viel alles mee. Op het station van Haarlem ben ik eerst koffie gaan drinken in de Starbucks, want die miste ik toch wel van thuis. Het eerste dat opvalt als je in Haarlem bent is dat het station van Haarlem heel erg mooi is. Het leek zelfs wel alsof er zich één of twee woningen in het station bevonden. Ik zou daar echt heel graag wonen, al zal het voor mij ongetwijfeld onbetaalbaar zijn. Uiteraard ging ik ook nog even kijken bij de Wachtkamer Eerste Klasse waar Brad Pitt en Matt Damon ooit een scene opnamen voor de film Ocean’s Twelve. Toen deden ze trouwens net alsof het Amsterdam was; laat je niet bedonderen mensen!
Ook in Haarlem had ik al een slaapplaats; een huis van een bevriend stel van mijn ouders. Die waren op vakantie en dus mocht ik hier slapen. Het was een gigantisch huis in een dure wijk van Haarlem met veel etages en een enorme kelder. Nadat ik mijn backpack daar naartoe had gesleept was het tijd om de stad in te gaan. Maar eerste speelde ik nog een stukje op de vleugel, het enige wat toen nog ontbrak was een zakje lavendel om aan te ruiken.
Haarlem is een erg mooie stad. Het is natuurlijk geen Utrecht, maar het mag er zijn. Grachten, monumentale panden, een grote kerk (De Grote of Sint Bavokerk), kleinere kerken én het Frans Halsmuseum. Voor wie deze man niet kent: van 1970 tot en met 1990 stond hij op het biljet van 10 gulden. Voor wie dit biljet niet kent: Frans Hals was een schilder die geldt als een van de belangrijkste Oude Hollandse Meesters die z’n hele leven (dat eindigde in 1666) in Haarlem heeft gewerkte. Na zijn dood zijn veel van zijn schilderijen in Haarlem opgegraven en in een interessant museum aldaar gehangen. Daarnaast staan er ook persoonlijke spullen van Frans, zoals zijn bed. Tip: ga daar niet op liggen als je even wilt uitrusten, want dan word je echt het museum uitgezet.
Na mijn stadswandeling en gedwongen vertrek uit het museum was het tijd om iets te gaan drinken. Nu is er op FOK! een user (Scjvb) die altijd hele topics verzint om maar een beetje interessant te doen. Zo kinderachtig altijd, die aandachttrekkerij van die user. Enfin, hij heeft het altijd over de Jopenkerk en het bier dat ze daar brouwen/schenken, dus het leek me een goed idee om daar naartoe te gaan. Zo geschreven, zo gedaan en een wandeling later stond ik in de kerk om eens wat Jopen uit te proberen. Ik moet zeggen dat het me wel smaakte. Het was geen bier van De Leckere of Maximus maar zeker niet onaardig. Het leuke van de Jopenkerk is dat je het brouwproces zelf kan aanschouwen. De glimmende koperen ketels voegen wel een mooi industrieel tintje toe aan het geheel van de kerk. Ik praatte met wat plaatselijke mensen (in backpacktermen noemen we die ook wel locals) en dagjesmensen.
Het werd inmiddels later en later en ik besloot ook te dineren in de Jopenkerk. Tijdens het eten kwam ik in contact met Marloes, een tandarts uit Haarlem die uit eten was met enkele collega’s. Na het eten zouden ze naar de bioscoop gaan en ze vroegen of ik mee wilde. Aangezien ik toch geen plannen had stemde ik toe en even later zaten we in de Pathé Haarlem te kijken naar Dunkirk. Ik moet zeggen: het viel me niet tegen. Het ontbreken van een slap liefdesverhaaltje tegen de achtergrond van een oorlogsgebeurtenis kon me bekoren; het ging echt om de gebeurtenis zelf en vormde niet slechts een kader waarin een soldaat op een heldhaftige manier een vijand moest overwinnen om zijn zwangere vrouw ooit nog terug te zien. Bovendien bestond de film uit hele mooie beelden. Alleen de weigering van Nolan om geen CGI te gebruiken deed de film soms “leeg” aanvoelen. De schaal van de evacuatie, de luchtgevechten en de reddingsoperatie deed nogal klein aan, terwijl deze in werkelijkheid echt gigantisch moest zijn geweest. Anyway, tijdens het bezoek in de bioscoop greep Marloes naar mijn kruis en liet haar hand daar rusten terwijl ze me een knipoog gaf. Na de film gingen haar collega’s naar huis terwijl wij nog een biertje deden in een nabij gelegen kroeg.
Uiteindelijk besloten we een taxi te nemen naar mijn logeeradres. Ik had Marloes trouwens wijs gemaakt dat dit niet mijn logeeradres was maar daadwerkelijk mijn eigen huis. Waarom ik dit deed weet ik ook niet, maar soms heb ik nu eenmaal de neiging om over zaken te liegen. Nou, dat ik zo’n groot en duur huis had vond ze wel interessant en ze wilde dan ook graag een rondleiding door het huis. Dat begon op zich nog best redelijk in de hal gevolgd door de woonkamer, de eetkamer, de serre en de keuken maar ging fout toen ze ook de kelder wilde zien. Ik opende de deur naar de kelder en zij liep voor mij uit naar beneden. Waar ik geen rekening mee had gehouden (want ja, waarom zou je met zoiets rekening houden) was dat de kelder ingericht was in SM-stijl, inclusief een Andreaskruis, een rek met attributen (zwepen, canes, een masker, tepelklemmen en diverse boeien) en een kooi waarin ongetwijfeld op zeer oncomfortabele wijze mensen opgesloten konden worden. Ook stond er nog een ventilator. Ja, dat was een vrij pijnlijk moment. Blijkbaar was Marloes niet echt into 50 Shades dingen want ze liep naar boven, pakte haar jas en verliet zo snel als ze kon het huis. Ik heb tot nu toe nooit meer iets van haar gehoord.
Na deze opvallende episode besloot ik maar wat TV te gaan kijken totdat ik moe werd en gebruik maakte van het zeer comfortabele bed in de logeerkamer. Helaas zonder Marloes, maarja je kan niet alles hebben als backpacker.
[ Bericht 0% gewijzigd door Nielsch op 11-09-2017 13:09:30 ]
SPOILER
Nielsch. Zo maak je nog iets moois van je moeilijke jaar.Hij is al weer veilig op zijn zolderkamer.quote:
Waar ga je nu heen of blijf je in Haarlem tijdens de storm?
wel een beetje een spoiler om te weten dat hij alle avonturen levend doorstaan heeftquote:Op maandag 11 september 2017 17:01 schreef potjecreme het volgende:
[..]
Hij is al weer veilig op zijn zolderkamer.
Ik ben nog steeds aan het backpacken hoor...quote:
[..]
wel een beetje een spoiler om te weten dat hij alle avonturen levend doorstaan heeft
quote:
[..]
Ik ben nog steeds aan het backpacken hoor...
Waarom lees ik niks over de regen enzo danquote:
[..]
Ik ben nog steeds aan het backpacken hoor...
Omdat dit het begin van mn reis is, eind augustus. Ik ben zondag gaan schrijven omdat het toen zo'n kutweer was en ik mn hostel niet uitkwam.quote:
[..]
Waarom lees ik niks over de regen enzo dan
Wat is de volgende bestemming?quote:
[..]
Omdat dit het begin van mn reis is, eind augustus. Ik ben zondag gaan schrijven omdat het toen zo'n kutweer was en ik mn hostel niet uitkwam.
Nu is het ook kutweerquote:
[..]
Omdat dit het begin van mn reis is, eind augustus. Ik ben zondag gaan schrijven omdat het toen zo'n kutweer was en ik mn hostel niet uitkwam.
quote:Op maandag 11 september 2017 12:58 schreef Nielsch het volgende:
Daarnaast staan er ook persoonlijke spullen van Frans, zoals zijn bed. Tip: ga daar niet op liggen als je even wilt uitrusten, want dan word je echt het museum uitgezet.
Na mijn stadswandeling en gedwongen vertrek uit het museum was het tijd om iets te gaan drinken.
Dat wist hij vast wel. Dat is zo'n typisch backpackerweetje.quote:
Wist je dat de film Zwartboek ook een scène heeft waar station Haarlem in voorkomt?
Love it.quote:
Maar eerste speelde ik nog een stukje op de vleugel, het enige wat toen nog ontbrak was een zakje lavendel om aan te ruiken.
Ga zo door, Nielsch. Ik heb net in 1x al je updates gelezen en kan niet wachten op alle wonderbaarlijke avonturen die nog komen gaan.
Jij bent vast heel gezellig op verjaardagen.quote:
Jammer dat je je geloofwaardigheid teniet doet met die fake boobies en sm kelder
Dit, hier schaterde ik.quote:
Weer een topverslag!
Zelfs de NS rijd er nu heen.quote:
Mooie verhalen Nielsch! Mocht je er nog niet geweest zijn inmiddels; dan is Maastricht ook leuk om heen te gaan!
Wel een forse taalbarrière. Je verstaat ze niet, die Limbo's. TS kan beter eerst een boekje Wat en hoe in het Limburgs kopen.quote:
Wist je dat Zwartboek ook een scène heeft met de borsten van Carice?quote:
Wist je dat de film Zwartboek ook een scène heeft waar station Haarlem in voorkomt?
Van wanneer is deze foto?quote:
[ afbeelding ]
SPOILER[ afbeelding ]
En waarin ze haar schaamhaar blond verft?quote:
[..]
Wist je dat Zwartboek ook een scène heeft met de borsten van Carice?
wist je dat er films zijn zonder de borsten van Caricequote:
[..]
Wist je dat Zwartboek ook een scène heeft met de borsten van Carice?
quote:
[..]
En waarin ze haar schaamhaar blond verft?
Hoe kon ik die scene vergeten!Nauwelijks. Ben nu een paar seizoenen Game of Thrones aan het inhalen. Heb die jongens al een paar keer gezien. Geen straf trouwens.quote:
[..]
wist je dat er films zijn zonder de borsten van Carice
Daar heb ik ooit nog een topic over gehad na een Twittergesprek met Caricequote:
[..]
wist je dat er films zijn zonder de borsten van Carice
KLB / Carice van Houten snapt mijn grap niet
Carice fucken en daarna meer avonturen. Dat zou een ideaal compromis zijn. Ik weet niet of Carine daar ook voor te porren is.quote:
Fuck Carice. Komt er nog een avontuur vandaag?
Patricia houdt van rubberen dildo's.quote:
[..]
Daar heb ik ooit nog een topic over gehad na een Twittergesprek met Carice
KLB / Carice van Houten snapt mijn grap niet
Carice van houten.
Na een goede nacht slaap in Haarlem wilde ik eigenlijk een dagje relaxen op het strand van Zandvoort, maar het weer was er niet echt naar. Daarom besloot ik heel impulsief en spontaan om mijn plannen om te gooien (ja ja, zo rollen wij in backpackland). In plaats van het strand besloot ik de trein te nemen naar de hoofdstad van ons land: Amsterdam. Nu heb ik als echte Utrechter natuurlijk een tyfushekel aan 020, maar omwille van deze reis en mijn persoonlijke ontwikkeling besloot ik met een open blik dat middeleeuwse open riool in te stappen. Nee geintje hoor, ik ben al regelmatig in Amsterdam geweest en heb er niets op tegen. Behalve natuurlijk als FC Utrecht tegen Ajax Abcoude-Noord speelt. Enfin, Amsterdam is toch wel een beetje het backpackmekka van de Lage Landen dus mocht deze stop niet ontbreken op mijn trip.
Na een korte treinreis reed de trein het station van Amsterdam binnen. Ik stapte uit, dronk een koffie bij de Starbucks op perron 2 om daarna de stad in te gaan. Ik wilde een jonko roken bij coffeeshop Resin maar die ging pas om 18:00 uur open (ik dacht om 10:00 uur maar dat is alleen in het weekend). Dus ik dacht: fuck dit, ben weer teruggelopen naar het station om op de trein naar Rotterdam te stappen (tudududum, plotwending!). Want ja, Rotterdam is natuurlijk veel leuker dan Amsterdam. Ik bedoel maar, Amsterdam is toch net Utrecht maar dan volgestouwd met massatoeristen en gare pannenkoekenwinkeltjes. Bovendien heb ik alles in Amsterdam al een keer gedaan (Van Gogh, Rijks, Anne Frank, NEMO, Artis en rondvaart) dus het was zo ook wel een beetje klaar.
Na een reis van zo’n 40 minuten (wel met toeslag) kwam ik aan in de stad van Lee Towers, De Kuip, De Doelen en Bep van Klaveren. Echt hoor, ik heb hier de tijd van mijn leven gehad. Tas in een kluis op het station en gaan! Van mijn tante had ik een gratis kaartje voor Miniworld gekregen dus daar ging ik eerst heen. Leuk! Vervolgens heb ik een lange wandeling gemaakt over de Erasmusbrug om naar Hotel New York te kijken. Een vooroorlogs stukje Rotterdam, een schitterend monument waar ooit de directie van de Holland-Amerika Lijn was gevestigd. Sowieso, die Kop van Zuid he, want een tof stukje Nederland. Al die hoge torens en die oude havens, ik vind het wel wat hoor. Na wat foto’s te hebben geschoten nam ik de metro naar Beurs en wandelde vanaf daar naar de Markthal. Sommige mensen vinden het niks, maar mij kon het wel bekoren. Lekker eten, niet heel duur, toffe moderne architectuur.
In de trein van Amsterdam naar Rotterdam had ik een oude vriend van mijn geappt. Het betrof Paul, een jongen waarmee ik naar de middelbare school ben gegaan. Tijdens onze studententijd (ik in Utrecht, hij in Rotterdam) zagen we elkaar nog regelmatig maar het contact was inmiddels een beetje verwaterd. Hij woont (voorlopig) echter nog steeds in Rotterdam en had wel zin in een biertje. Sterker nog, zijn vriendin was een weekendje weg met vriendinnen dus als ik wilde mocht ik blijven slapen. Prima! We hadden afgesproken op een terrasje aan het water van de Oudehaven, met uitzicht op een prachtig gebouw waarvan ik nog niet heb kunnen achterhalen wat het is of hoe het heet. Als er Rotterdammers zijn die het weten, dan hoor ik het graag!
Na diverse drankjes en een hapje en nog meer drankjes gaf Paul aan dat hij bezig is met het afwerken van zijn Rotterdamse bucketlist. Deze wilde hij afwerken voordat hij in november van dit jaar gaat verhuizen naar Londen. Samen namen we een aantal items op de lijst door en het plan voor de avond werd:
’S NACHTS RONDLOPEN IN DIERGAARDE BLIJDORP
Na de keuze voor het item belden we een vriend van Paul (Willem) die ons zou helpen met de uitvoering. Willem zou ons ontmoeten op de Stadhoudersweg met een ladder. Wij namen de metro naar Blijdorp en liepen naar het afgesproken punt. Het was inmiddels donker geworden en dus tijd om het plan uit te voeren. Met de ladder van Willem klommen we over de muur van de dierentuin. Dat ging op zich best goed, alleen was er ook nog een heg waar we over heen moesten. Dit deed me echt een gloeiende pijn en het is zeker geen aanrader om dit met nieuwe kleren te doen. Uiteindelijk lukte het ons om los te komen van de heg en bevonden we ons in de dierentuin. Met meegebrachte zaklampen waren we in staat om een weg door het park te banen. Nou was er niet heel veel te doen, want dieren slapen blijkbaar ook gewoon ’s nachts. Alleen de zebra’s waren wakker, dus daar heb ik een foto van gemaakt.
Na een kort rondje door de dierentuin besloten we terug te gaan naar waar we de dierentuin binnen waren gekomen. Eigenlijk waren we fucking bang dat we gepakt zouden worden, dus was het best een kutidee om dit te doen. Bij het afgesproken punt – aan de andere kant van de muur – stond Willem nog steeds te wachten met de ladder. De ladder werd over de muur en de heg getild en zo konden we de dierentuin weer verlaten. We zijn geen bewakers tegen gekomen, de politie is niet gewaarschuwd en we zijn niet in de cel beland. Dat is op zich positief, maar eigenlijk was het maar een suffe actie. Er is geen reet te zien en die spanning is ook niet heel goed voor je gemoedsrust.
Na ons nachtelijke avontuur reden we met Willem naar zijn huis om de ladder weg te brengen en nog een paar biertjes te doen bij een café bij hem om de hoek. Paul en ik namen een taxi naar zijn huis en hebben het item van de bucket list gestreept.
Het witte huis. Maar dat had je zelf ook wel kunnen achterhalen toch?quote:
Owja, het gebouw aan de Oudehaven. Wie weet wat dit is?
[ afbeelding ]
Wel minpunten dat je weer bent vertrokken uit Amsterdam
Humor heeft ze niet. Jammer. Een vrouw zonder humor vind ik niet aantrekkelijk. Mooie borsten of niet.quote:
[..]
Daar heb ik ooit nog een topic over gehad na een Twittergesprek met Carice
KLB / Carice van Houten snapt mijn grap niet
Dit soort heerlijke details maakt het lezen top.quote:
Jammer, maar fijn dat de zebra's wel even meededen..quote:
Nou was er niet heel veel te doen, want dieren slapen blijkbaar ook gewoon 's nachts.
Als inwoner van Amsterdam vind ik wel dat je het geen kans hebt gegeven, je had het centrum uit moeten gaan. Er is zoveel meer.
Paul betaaldequote:
Je pakt best vaak de taxi, past dat wel binnen je backpackersbudget?
Ik kan je een point-it boekje aanraden. Reuze handig bij taalbarierequote:
[..]
Wel een forse taalbarrière. Je verstaat ze niet, die Limbo's. TS kan beter eerst een boekje Wat en hoe in het Limburgs kopen.
Maar die Limburgers mogen ook wel wat moeite doen voor toeristen. Een paar woordjes Nederlands maar.quote:
[..]
Ik kan je een point-it boekje aanraden. Reuze handig bij taalbariere
In Sloterdijk is ook heel wat te beleven?quote:
[..]
Dit soort heerlijke details maakt het lezen top.
[..]
Jammer, maar fijn dat de zebra's wel even meededen..
Als inwoner van Amsterdam vind ik wel dat je het geen kans hebt gegeven, je had het centrum uit moeten gaan. Er is zoveel meer.
Raar dat je met dit weer op een terras gaat zitten. En Rotterdam sowiesoquote:
Die dag was het redelijk weer. En Rotterdam is super!quote:
[..]
Raar dat je met dit weer op een terras gaat zitten. En Rotterdam sowieso
in de Pijp welquote:
[..]
In Sloterdijk is ook heel wat te beleven?
Mag je daar zonder hipsterbaard in?quote:
quote:
[..]
Ik kan je een point-it boekje aanraden. Reuze handig bij taalbariere
quote:phrase book for flyers downed in enemy territory
Misschien momenteel geen beschikking over internet?quote:Op zaterdag 16 september 2017 15:37 schreef Mr.Ping het volgende:
We hebben al een paar dagen niets van onze Nielsch gehoord, ik begin me een beetje zorgen te maken.
Hopelijk dat en niet dat hij ergens verdoofd door ghb in een motel ligt.quote:
[..]
Misschien momenteel geen beschikking over internet?
quote:Op zaterdag 16 september 2017 16:12 schreef potjecreme het volgende:
[..]
Hopelijk dat en niet dat hij ergens verdoofd door ghb in een motel ligt.
Laat je nog wat van je horen?
Groeten uit Utrecht
quote:
Hoi Nielsch, het regent hier al een paar dagen best veel, en ze hebben besloten de winkels op Hoog Cathrijne toch langer open te houden doordeweeks. Bij de fietsenstalling vordert het werk gestaag, maar er zijn geen grote veranderingen, maak je geen zorgen.
Laat je nog wat van je horen?
Groeten uit Utrecht
Hij is gewoon in leven mensen!quote:
[..]
Deze situatie is toch compleet anders. Bij een staking vallen meestal een dag of twee veel vluchten uit ja, dat klopt. Nu zitten reizigers 6 weken lang in onzekerheid of hun vlucht doorgaat; een 2% kans dat deze niet door gaat is gewoon erg hoog. Bovendien, een staking is vaak ook al redelijk ver van tevoren bekend zodat reizigers (met hulp van de maatschappij) genoeg tijd hebben om een alternatief te zoeken. Hier krijgen ze alleen een mailtje dat ze morgen niet kunnen vliegen en zoek het lekker zelf maar uit. Een staking is ook een actie van het personeel, niet van de werkgevers zelf.
Beetje andere topics spammen terwijl alle fans hier van de zenuwen op hun nagels zitten bijten.quote:
[..]
Hij is gewoon in leven mensen!
