(ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 43

Livelink alle redenen om trots te zijn. Ik heb J in al jouw verhalen heen door de jaren zien groeien. En hoe mooi om te zien waar hij nu staat!

Die slapeloosheid kan je nekken, Vanyel. Hebben jullie al aan melatonine gedacht? Of wellicht gebruik je dat al wel. J. gebruikt echt een hoge dosis melatonine. Voorgeschreven door de psychiater indertijd. En dan zo'n time-release vorm. In de vakanties neemt hij ze heel soms niet en dan slaapt hij ook nauwelijks.

Wel fijn dat de sprookjes wel iets lijken te helpen.

Livelink, wat super dat hij zo'n lijstje kan maken . Mooi ook om te zien (lezen) hoe hij gegroeid is zo door de jaren heen.
Het lijkt me fijn dat school er geen druk achter zet, dat jullie echt de keuze hebben. Van daaruit keuzes maken lijkt me prettiger dan onder druk.

Vanyel, helaas geen wondermiddel, maar wel fijn dat het iets verschil lijkt te maken.
Onze jongste luistert nog wel eens naar de regenboogtrap, soort meditatie/ontspanningsoefening. Misschien zou dat nog wat kunnen zijn?

Livelink, wat knap die lijst inderdaad!!

Vanyel, zo naar slaapgebrek. Sterkte ermee, ik heb weinig tips toe te voegen. X

quote:

Op donderdag 23 november 2017 07:05 schreef Vanyel het volgende:
Meh, hielp vooral het eerste uur. Daarna nog 100x vanalles. Maar er is een begin. En ze is er zelf wat rustiger onder, dat is iets.

Geen melatonine, geen inslaapproblemen. Voor doorslapen is het effect discutabel wordt hier gezegd.

Hoe is de kamer nu? Een lampje of juist helemaal donker?

Wij hadden door dat Jen absoluut geen licht op haar kamer moet hebben, wel om in te slapen, maar zodra wij naar bed gingen, lampje uit.
Haar raam is ook afgeplakt met vuilniszakken en het andere raam heeft een goed verduisterend gordijn. Als er maar een streepje licht is wordt ze wakker.

quote:

Op donderdag 23 november 2017 11:11 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Ik heb net je link gecheckt en denk dat dat echt van te hoog niveau is voor de onze. Zij functioneert grofweg als een 3 à 4jarige.

Dat zou inderdaad nog wat jong kunnen zijn voor de regenboogtrap.

Hier zijn we ook nog druk bezig, L ex zit volop in de intelligentietests (wat volgens mij prima gaat) volgende week de laatste.

Luus is wat ingewikkelder allemaal. ze gaat vooruit, maar langzaam, een hoop communicatie gaat stukken beter maar veel is nog eenzijdig. Ik heb het idee dat ze qua functioneren minstens een jaar achterloopt op haar leeftijdsgenootjes. Logopedie is gestart (en ze geeft aan dat luus ontzettend leerbaar is (positief!) en ze willen voor haar graag een intelligentietest om uit te sluiten dat het niet iets ánders' is dan alleen een taalachterstand..
zelf gok ik op een vorm van autisme (ze leeft het liefst IN films, deze week kijkt ze bijv alleen de Lion King, en ze is dus ook Simba. ze kent alle bewegingen en geluiden van de film en doet ze na, maar goed.. alles is afwachten he

Hoe bedoel je het "eenzijdig"? Kun je aangeven wat je aan Luus merkt(e)?

Dat van die films is inderdaad wel heel typisch, Kleurdoos. Doet me erg aan Cato denken. Maar goed, het betekent niet dat het dan per se ook autisme hoeft te zijn. Succes met de onderzoeken!

quote:

Op zondag 26 november 2017 10:22 schreef Vanyel het volgende:
Goeie update hier, na de matige sprookjesnacht heeft het kind structureel doorgeslapen

Heel fijn!

Lekker Vanyel!

Hoi,
Mag ik jullie vragen hoe jullie doorkregen dat er "iets" aan de hand was, wat de eerste symptomen waren?
Mijn zoon is nog jong, 2,5, maar begint nu wel duidelijk te worden dat hij op verschillende vlakken achterloopt en alles via zijn maniertjes moet (of anders..).

quote:

Op zondag 26 november 2017 21:38 schreef PinPin15 het volgende:
Hoi,
Mag ik jullie vragen hoe jullie doorkregen dat er "iets" aan de hand was, wat de eerste symptomen waren?
Mijn zoon is nog jong, 2,5, maar begint nu wel duidelijk te worden dat hij op verschillende vlakken achterloopt en alles via zijn maniertjes moet (of anders..).

Vanaf het moment dat babies oogcontact horen te maken.

Maar duidelijker anders dan anders vanaf ongeveer 1,5.

quote:

Op zondag 26 november 2017 21:41 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Vanaf het moment dat babies oogcontact horen te maken.

Maar duidelijker anders dan anders vanaf ongeveer 1,5.

Oh, zo vroeg al? Merkte toen nog niet echt wat anders, maar hij is enigskind dus ook geen vergelijkingsmateriaal.
Was wat later dat ik hem echt wat traag begon te vinden, maar blijkt dat hij ergens tussen 1-1,5 is geobserveerd op het KDV en hij daar weinig contact maakte en veel staarde. Hij maakt nu meer contact (nog steeds wat minder dan anderen), maar blijkt daar nog steeds veel te staren.
Inmiddels maakt het KDV zich ook echt wel zorgen en dat blijk ik toch best moeilijk te vinden. Ik lees (en las) hier voorlopig nog wat mee

Ik weet de precieze leeftijd niet meer, in elk geval toen ze op de peuterspeelzaal zat. Ik kon daar niet echt de vinger op leggen, had vooral het gevoel dat er iets was, maar wat dat kon ik dan ook niet heel duidelijk zeggen.

quote:

Op zondag 26 november 2017 22:42 schreef PinPin15 het volgende:

[..]

Oh, zo vroeg al? Merkte toen nog niet echt wat anders, maar hij is enigskind dus ook geen vergelijkingsmateriaal.
Was wat later dat ik hem echt wat traag begon te vinden, maar blijkt dat hij ergens tussen 1-1,5 is geobserveerd op het KDV en hij daar weinig contact maakte en veel staarde. Hij maakt nu meer contact (nog steeds wat minder dan anderen), maar blijkt daar nog steeds veel te staren.
Inmiddels maakt het KDV zich ook echt wel zorgen en dat blijk ik toch best moeilijk te vinden. Ik lees (en las) hier voorlopig nog wat mee

Jen is mijn eerste, dus het enige vergelijk dat ik had waren andere kindjes van haar leeftijd. Maar op de opvang waar ze al zat als baby hebben ze ook met de handen in het haar gezeten, Jen had behoorlijk wat aanpassingen nodig.

Maar wat vind je precies moeilijk? Het idee dat je kind anders is dan anderen? Ben je ongerust over de mogelijkheden en onmogelijkheden?
Wat ik je kan meegeven, zeker als alles nog zo onzeker is. Probeer niet teveel te doemdenken en ga staan voor je kind. Laat je niet teveel meeslepen in onderzoekje hier, diagnose daar.

Ik heb ook gewoon onderzoeken of nog eens een herbeoordeling geweigerd omdat ik van mening was dat mijn kind er niet mee geholpen werd om weer een andere hulpverlener te gaan zien en weer te vermoeien met meer onderzoeken, die uiteindelijk niks bijdragen aan een diagnose of behandelplan. Hou de balans in de gaten.

Ook de mening van onderwijzers, of pedagogisch medewerkers, tja hoe lullig ook, die leg ik vaak wel naast me neer. Ze bedoelen het vast goed, maar sommige plakken werkelijk op elk apart gedrag wel een sticker en dat moet je echt eens laten onderzoeken. Kinderen moeten ook gewoon kind kunnen zijn met gewoon rare trekjes. Niet alles hoeft een stempel, zeker niet als het uiteindelijk niks doet.

Voorbeeldje: Jen wordt getest voor dyslexie. Mevrouw van de onderzoeken vind haar gedrag wat apart en merkt geen contactgroei. Jen was wel goed leerbaar en goed geconcenteerd aan het werk met haar. Toch schrijft zij dan in het rapport dat ze vindt dat Jen meer onderzocht en begeleid moet worden omdat haar gedrag afwijkt. Dan denk ik, waar bemoei je je mee, er wordt namelijk gevraagd om een diagnose wat betreft haar dyslexie en de aanmelding was gewoon compleet dat Jen een werkdiagnose PDD-Nos heeft waarvoor er al de nodige begeleiding voor is. Zo'n muts zorgt er op dat moment dus voor dat alle onderzoeken over moeten omdat ze zich ergens mee meent te moeten bemoeien wat haar niet gevraagd werd.

Anyway, we zijn nu een maand of 3 verder en een ander bureau moet zich er nu weer over buigen, of ze Jen toch niet even konden zien......

Kim zat op korfbal, wat ze heel leuk vond. Maar nu moest ze van korfbal zelf stoppen omdat het toch niet goed ging. Motorisch en technisch was de uitleg aan mij.

Maar hoe leg je dat nou goed uit? Ik weet het niet hoor, Kim is wat onzeker van zichzelf, t moet niet nog erger worden.
Ik vind het erg sneu en het kwam ook erg plotseling. Advies was geen teamsport gaan doen, is te moeilijk voor haar.

Is er geen club met een apart team, ingrid? Bij mijn lief op de club hebben ze een apart g-team en die spelen voor de gezelligheid. Ze hebben allemaal er lol in, maar wel allemaal een beperking.

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 19:27 schreef Puala het volgende:
Is er geen club met een apart team, ingrid? Bij mijn lief op de club hebben ze een apart g-team en die spelen voor de gezelligheid. Ze hebben allemaal er lol in, maar wel allemaal een beperking.

Blijkbaar niet, anders hadden ze dat wel genoemd.
Het lullig vind ik, is dat er was gezegd door de coach dat ze over een half jaartje wel wedstrijden mocht spelen. Flink blijven oefenen/trainen.
En dan krijg je ineens dit.
Ze heeft het per ongeluk al gehoord toen haar vader mij belde om erover te praten. ( we zijn gescheiden, ik had het hem gemaild) En was toen begrijpelijk helemaal overstuur.