[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #13

quote:

Op donderdag 10 augustus 2017 16:38 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Ja precies dat dacht ik dus ook.
En het is netto helaas dus
Wajong is nu 988 en bijstand is 982

Bijstand is 933, die 982 is met vakantiegeld erbij gerekend.
Ik heb het even gegoogled.

Neemt niet weg dat het ontzettend klote is!

quote:

Op donderdag 7 september 2017 20:39 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Wat fijn! Kan me voorstellen dat dat een grote opluchting is ja. Gefeliciteerd!

Hier loopt de woonbegeleiding inmiddels en sinds deze week ook trajectbegeleiding. Dinsdag gesprek gehad en vandaag belde ze al dat ze bij de instelling zelf redacteuren zoeken voor de nieuwsbrief, dus dat lijkt me wel leuk. Dus volgende week maar even terugbellen en mail sturen met motivatie en hopen dat het doorgaat En dan ook nog wel iets ernaast zoeken hoor, want dit is maar 6 uur per maand ongeveer, dus niet heel veel En is toch weer meeste vanuit huis met af en toe IRL overleg. Wil ook nog wel iets anders waar ik echt de deur voor uit moet.

Dank je. Ben er ook zeer blij mee dat er eindelijk eens op een normale manier word meegedacht.

Dus bij jou loopt alles nu ook? Mooi man. Heb je al eens eerder voor een nieuwsbrief geschreven?

quote:

Op donderdag 7 september 2017 20:57 schreef Tinkepink het volgende:
Kwam deze tegen en moest aan Cots denken. Heb zelf last van depressies en kan bevestigen dat de hypothese van dit onderzoek weleens correct zou kunnen zijn (n=1).

http://www.nu.nl/gezondhe(...)tml?campaign_id=A100

Ergens klinkt het wel een beetje als een open deur.

quote:

Op vrijdag 8 september 2017 09:25 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Ergens klinkt het wel een beetje als een open deur.

Ja. En tegelijkertijd valt me op dat vaak wordt gedaan alsof slaap niet belangrijk is. Als ik voor mezelf spreek: al mijn depressies beginnen met slaapgebrek. En hier viel het mij ook al een aantal keer op dat een slechte episode leek te volgen op een periode met te weinig aandacht voor rust.

quote:

Op donderdag 7 september 2017 21:25 schreef ConqueringChaos het volgende:

[..]

Bijstand is 933, die 982 is met vakantiegeld erbij gerekend.
Ik heb het even gegoogled.

Neemt niet weg dat het ontzettend klote is!

Aha oke! En ja idd

quote:

Op vrijdag 8 september 2017 09:23 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Dank je. Ben er ook zeer blij mee dat er eindelijk eens op een normale manier word meegedacht.

Dus bij jou loopt alles nu ook? Mooi man. Heb je al eens eerder voor een nieuwsbrief geschreven?

Dat is zeker fijn! En nee niet specifiek voor een nieuwsbrief, maar wel voor de Hogeschoolkrant, een ledenmagazine en een website (dat laatste doe ik nu nog).
Dus wel ervaring met redactiewerk

En ik hoef dus niet zelf te schrijven, maar stel de nieuwsbrief op, kijk de artikelen van anderen na en onderhoud de contacten met de "reporters" zeg maar. Als ik het word natuurlijk

quote:

Op vrijdag 8 september 2017 10:04 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ja. En tegelijkertijd valt me op dat vaak wordt gedaan alsof slaap niet belangrijk is. Als ik voor mezelf spreek: al mijn depressies beginnen met slaapgebrek. En hier viel het mij ook al een aantal keer op dat een slechte episode leek te volgen op een periode met te weinig aandacht voor rust.

Nu je het zegt... Ik heb dat ook altijd als er een depressieve periode aanbreekt. Stom, ik heb er nooit zo snel bij stilgestaan.

quote:

Op vrijdag 8 september 2017 11:16 schreef _Hestia_ het volgende:

Dat is zeker fijn! En nee niet specifiek voor een nieuwsbrief, maar wel voor de Hogeschoolkrant, een ledenmagazine en een website (dat laatste doe ik nu nog).
Dus wel ervaring met redactiewerk

En ik hoef dus niet zelf te schrijven, maar stel de nieuwsbrief op, kijk de artikelen van anderen na en onderhoud de contacten met de "reporters" zeg maar. Als ik het word natuurlijk

Leuk, leuk. Ik ga voor je duimen dat je het word!

quote:

Op vrijdag 8 september 2017 18:44 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Leuk, leuk. Ik ga voor je duimen dat je het word!

Dankjewel

Wat vinden jullie van alle verhalen over borderline?

Toen ik daarvoor werd behandeld werd mij uitgelegd dat het vooral inhoudt dat je je heel minderwaardig voelt, niet goed weet wie je bent en daarom erg instabiele emoties hebt.

Ik hoor echter zoveel dezelfde soort verhalen wat betreft manipuleren en egoistisch gedrag. Zoals in het volgende topic: R&P / Asperger, borderline en scheiden Ik vind het echt heel erg voor die TS dat hem dit wordt aangedaan. Ik kan mij ook wel goed voorstellen wat voor soort gevoelens zijn vriendin heeft waarom ze zo reageert. Maar op den duur moet ze zich toch daarvan bewust worden? Ik zou me in haar geval zo gigantisch schuldig gaan voelen.

Ik hoor zo vaak dezelfde soort verhalen en ik maak het ook zelf mee. Op mijn werk heb ik een leidinggevende met borderline en ik merk dat ook zij heel veel liegt en manipuleert. Ze heeft nogal de pik op mij en met hele subtiele opmerkingen probeert ze mij een kutgevoel te geven. Ze herkent waarschijnlijk in mij wat dingen van zichzelf terug en ik ben dus haar pispaal. Ook wurmt ze zich altijd op de voorgrond en wil zich altijd bewijzen dat ze een sterke persoon is en ze vindt dat ze met haar verleden meer levenservaring heeft dan wie ook.

Ik ben zelf geen heilige hoor. Ik heb ook mijn stemmingswisselingen en er zijn momenten dat ik soms ook erg gemeen doe naar anderen. Maar ik voel mij daar achteraf zo schuldig over.

quote:

Op zondag 1 oktober 2017 08:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Wat vinden jullie van alle verhalen over borderline?

Toen ik daarvoor werd behandeld werd mij uitgelegd dat het vooral inhoudt dat je je heel minderwaardig voelt, niet goed weet wie je bent en daarom erg instabiele emoties hebt.

Ik hoor echter zoveel dezelfde soort verhalen wat betreft manipuleren en egoistisch gedrag. Zoals in het volgende topic: R&P / Asperger, borderline en scheiden Ik vind het echt heel erg voor die TS dat hem dit wordt aangedaan. Ik kan mij ook wel goed voorstellen wat voor soort gevoelens zijn vriendin heeft waarom ze zo reageert. Maar op den duur moet ze zich toch daarvan bewust worden? Ik zou me in haar geval zo gigantisch schuldig gaan voelen.

Ik hoor zo vaak dezelfde soort verhalen en ik maak het ook zelf mee. Op mijn werk heb ik een leidinggevende met borderline en ik merk dat ook zij heel veel liegt en manipuleert. Ze heeft nogal de pik op mij en met hele subtiele opmerkingen probeert ze mij een kutgevoel te geven. Ze herkent waarschijnlijk in mij wat dingen van zichzelf terug en ik ben dus haar pispaal. Ook wurmt ze zich altijd op de voorgrond en wil zich altijd bewijzen dat ze een sterke persoon is en ze vindt dat ze met haar verleden meer levenservaring heeft dan wie ook.

Ik ben zelf geen heilige hoor. Ik heb ook mijn stemmingswisselingen en er zijn momenten dat ik soms ook erg gemeen doe naar anderen. Maar ik voel mij daar achteraf zo schuldig over.

Vind de reacties eerder erger. Ja, je kan het onmogelijk goed praten, maar om alle borderliners nu over één kam te scheren... Dat gaat wel heel erg ver. Zijn wij nou echt zo vreselijk? Moeten we maar vermeden worden zoals dat vroeger werd gedaan met zieken en gehandicapten?

quote:

Op zondag 1 oktober 2017 18:35 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Vind de reacties eerder erger. Ja, je kan het onmogelijk goed praten, maar om alle borderliners nu over één kam te scheren... Dat gaat wel heel erg ver. Zijn wij nou echt zo vreselijk? Moeten we maar vermeden worden zoals dat vroeger werd gedaan met zieken en gehandicapten?

Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ik hoor wel heel vaak dezelfde soort verhalen. En ik heb het gedrag wat in dat topic beschreven wordt zelf ook meegemaakt.

Ik heb in therapie bijvoorbeeld meegemaakt dat een jongen en meisje tegen de regels in intiem werden en seks hadden gehad. Jongen biechtte het op en riskeert daarmee een officiële waarschuwing. Die kreeg hij ook en bij de tweede waarschuwing stopt je behandeling. Het meisje begon heel dramatisch te huilen dat ze zich gedwongen voelde en haalde er ook bij dat ze in het verleden een keer verkracht werd. Veel mensen kregen sympathie voor haar. En toen zag ik op haar gezicht een heel subtiele grijns tevoorschijn komen.

Ook vaak pot-verwijt-ketel dingen meegemaakt. Ik werd altijd aangesproken op mijn agressie. Mensen zouden bang zijn voor me, dus ik voelde mij daar knap schuldig door. Bleek maanden later dat de kwetsbare bange meisjes die in therapie nooit hun boosheid lieten zien buiten therapie om helemaal niet zo onschuldig waren.

Ik weet niet meer wat ik ervan moet denken. Ben ikzelf ook zo manipulatief en egoïstisch zonder dat ik dat doorheb? Ik weet dat ik absoluut geen heilige ben. In mij schuilt een enorme woede en die richt ik meestal op mezelf maar die kan ik ook projecteren op een ander. Ik kan heel onredelijk zijn.

Als ik een partner met autisme zou hebben, zou het ook waarschijnlijk fout gaan. Heb vaker problemen gehad met autistische mensen, want ik denk dan dat ze erop uit zijn om mij te kwetsen. Toen ik er later achterkwam dat ze ASS hebben, kon ik het wel begrijpen en kan ik ook veel meer geduld opbrengen.

Over dat topic: ik kan niet bevatten hoe die vrouw zoiets kan doen zonder zich ontzettend schuldig te voelen. Wellicht voelt ze zich wel degelijk schuldig, maar is alles vertroebeld door haar emoties. Maar verdomme... ze heeft kinderen! Juist als je borderline hebt, wil je toch dat je kinderen in een stabiele omgeving opgroeien?

Is dit iemand die in heel erge mate borderline heeft? Is zij anders dan ons, omdat wij wel erkennen dat we problemen hebben en ons openstellen voor hulp?

Ik heb aan de overkant ook zo'n vrouw wonen. Zit regelmatig de buurt bij elkaar te schreeuwen om ruzie te maken met haar man waar haar kinderen bij zijn. De politie is er meerdere malen bij gehaald. Die kinderen hebben nu ook gedragsproblemen en de jongste van 2 zit ook altijd te gillen. Ik heb serieus meerdere keren zitten janken, omdat ik machteloos moet aanzien hoe die kinderen nu al verpest zijn.

quote:

Op zondag 1 oktober 2017 08:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Wat vinden jullie van alle verhalen over borderline?

Toen ik daarvoor werd behandeld werd mij uitgelegd dat het vooral inhoudt dat je je heel minderwaardig voelt, niet goed weet wie je bent en daarom erg instabiele emoties hebt.

Tsja, ik kan het me wel goed voorstellen.
Als ik mijn collega's en vrienden/bekenden zou vertellen dat ik borderline heb, die merken het niet omdat ik daar afstand houd. Daar kan ik me goed gedragen buiten dat ik onzeker kan zijn.
Bij vrienden en bekenden daar spreek ik enkel mee af als ik me oké voel en anders laat ik niks horen.

Als je het mijn partner vraagt dan kan ik nogal hysterisch zijn soms.
Gillen, krijsen, schreeuwen, stampen, gooien met deuren en met spullen, huilen vanuit mijn tenen. Puur omdat ik niet weet hoe ik met emoties moet omgaan, als het teveel wordt. Niet eens naar m'n vriend toe, of dat we dan ruzie hebben.
Wel ben ik dan heel bang dat hij mij op zo'n moment alleen laat of verlaat. Helemaal als we wel een keer ruzie hebben en ik doe zo.

Manipulatie ben ik mee gestopt, want vind ik zo minderwaardig voor een ander ook.
Niet bewust in ieder geval of met grote dingen.

Wat mij opviel bij mijn diagnosestelling is dat er bij mij ook een stukje theatrale persoonlijkheid uitkwam. Dat kwam blijkbaar vaak voor in combinatie met borderline, vaak niet kloppend dat dit een op zichzelfstaande persoonlijkheidsstoornis is.
Nou klopte dat totaal niet met de werkelijkheid bij mij en dat beaamde de psycholoog ook, maar dat zou komen door de borderline. Logisch ook omdat dat borderliners zich best theatraal kunnen uiten, of zich in iedere geval in de extremen kunnen voelen.
Manipulatie kan ook wel een beetje horen bij het theatrale, namelijk aandikken van gevoelens. Of net wat veranderen om aandacht te krijgen. Het kan een coping zijn om er zelf mee om te kunnen gaan.

[ Bericht 10% gewijzigd door appelsap op 02-10-2017 05:06:51 ]

Ik las goede uwv-berichten! Alleen jammer dat je er op achteruit gaat Hestia.
Voor jou vind ik het jammer. Jij bent al die tijd al zo goed bezig dat zou juist beloond moeten worden, want zo kom je juist aan het werk.

Heb zelf geen Wajong maar ik snap de spanning.
Mijn vriend is net met zijn Wajong van studie naar 2 dagen per week werk aan het gaan + aanvulling met Wajong.

Met mijzelf gaat het helaas niet goed. Afgelopen maanden in een hele forse depresssie terecht gekomen en een beginnende psychose. Ik was de weg kwijt en in de war. Inmiddels 7 weken opgenomen op de crisisopname en hoop over 2 weken naar huis te mogen met intensieve ondersteuning thuis.
Gelukkig inmiddels wel uit de psychose met medicatie. Nog wel restklachten maar die horen misschien ook bij de depressie. De depressie zit nog wel erg diep maar het lijkt er heel voorzichtig op dat de medicatie gaat aanslaan/aanslaat.
Had het allemaal al wel eens eerder meegemaakt maar nog nooit zo diep gezeten als nu.
De oorzaak: stoffen in m'n lichaam van slag en verder was ik al bekend met wanen en paranoïde gedachten vanuit de borderline en ook passend bij cluster A.
Het moeilijkste vind ik om m'n grenzen aan te moeten geven. Ik kan niet zoveel. Veel van wat ik eerder deed is te zwaar. Alles gaat langzaam. Ik moet extra nadenken over simpele dingen. M'n lichaam en brein werken nog niet zo mee.
Maar dat komt wel weer zeggen de dokters.

Dat aandikken van gevoelens herken ik ook. Ik snap ook heel goed waarom, want ik wil gewoon aandacht. Ik zou bij wijze van spreke kunnen vertellen dat ik gedurende mijn jeugd in een kelder werd opgesloten en alleen maar water en brood te eten kreeg. Maar ik realiseer mij tegelijkertijd de gevolgen als ik dat doe.

Maar zodoende heb ik altijd het idee dat de dingen die ik vertel stiekem zijn aangedikt en dat ik de sympathie die ik krijg niet verdien. Maar ik kan dingen ook bagetalliseren. Ik zit er altijd mee te worstelen.

Ik denk idd dat alle borderliners dat theatrale hebben. De hamvraag is: in hoeverre zijn ze zich ervan bewust en kunnen ze zich begrenzen?

De allerergste borderliners kunnen niet behandeld worden, denk ik. Ze kunnen niet uit die emoties komen. Er moet iets van een gezonde modus in je zitten. De realisatie dat de problemen in jezelf zitten en dat je de confrontatie met jezelf moet aangaan.

Ik zou me overigens niet teveel aantrekken van je zogenaamde theatrale persoonlijkheidsstoornis.

Ben ik het niet mee eens. Ik dik eigelijk gevoelens nooit aan. Ik neig eerder tot bagetaliseren.

Ik heb in een kliniek gezeten met een hoop andere borderliners. En er waren er maar weinig die dit wel deden. Ik heb aan mijn therapeut gevraagd of ik wel echt borderline heb. Want ik was dus niet zo,en bijna niemand bij ons. Dus was borderline niet gewoon een verzonnen diagnose om wat geld aan labiele personen te verdienen?
Hij legde uit dat je dus 2 types had kort gezegd. De mensen die heel theatraal waren en aandacht vragen en vooral naar buiten gericht bordeline gedrag vertonen en de mensen die vooral borderline naar binnen gericht waren. Heel erg op zichzelf gerichte woede etc.

Die mensen willen evengoed aandacht maar vinden het moeilijk om te vragen. Echt theatrale mensen heb ik van de 10 mensen maar 2 groepsgenoten gezien.

Of alle verhalen echt waren zul je nooit 100% weten maar heel veel groepsgenoten leerden toen pas echt dat bepaalde gebeurtenissen in hun leven, gezins-dynamieken etc niet zo normaal waren al dat ze dachten. En het wel degelijk aandacht en therapie nodig had

Maar heb je ook gevraagd hoe hij erop kwam dat je 2 soorten borderliners had, v wat voor soort studie dat is aangetoond? Dan vooral het borderline gedeelte, want dat je 2 type mensen heb begrijp ik (puur in de ogen van anderen die letten op het zichtbare gedrag), maar waarom zouden die mensen een stoornis hebben?
En wie bepaalt wat een normale gezinsdynamiek is? Is er een anonieme steekproef gedaan onder de bevolking?

Volgens mij klopt dat wel van die 2 types Borderline hoor. Je hebt zeg maar meer de excentrieke Borderline, met kenmerken als liegen, manipuleren, dreigen, aantrekken en afstoten etc.
En het intrinsieke wat meer gaat om het zwart-wit denken, gevoel van leegte, woede op zichzelf richten, automutilatie etc. want bij mij is ook altijd gezegd dat ik kenmerken van de intrinsieke Borderline heb ( heb geen volledige diagnose wat betreft die persoonlijkheidsstoornis, maar wel kenmerken dus).

De meeste aandacht gaat vaak uit naar die eerste groep, omdat andere mensen daar het meest last van hebben. Maar die tweede groep is veel groter idd, maar daar hebben de mensen zelf het meest last van.

quote:

Op maandag 2 oktober 2017 05:37 schreef appelsap het volgende:
Ik las goede uwv-berichten! Alleen jammer dat je er op achteruit gaat Hestia.
Voor jou vind ik het jammer. Jij bent al die tijd al zo goed bezig dat zou juist beloond moeten worden, want zo kom je juist aan het werk.

Heb zelf geen Wajong maar ik snap de spanning.
Mijn vriend is net met zijn Wajong van studie naar 2 dagen per week werk aan het gaan + aanvulling met Wajong.

Met mijzelf gaat het helaas niet goed. Afgelopen maanden in een hele forse depresssie terecht gekomen en een beginnende psychose. Ik was de weg kwijt en in de war. Inmiddels 7 weken opgenomen op de crisisopname en hoop over 2 weken naar huis te mogen met intensieve ondersteuning thuis.
Gelukkig inmiddels wel uit de psychose met medicatie. Nog wel restklachten maar die horen misschien ook bij de depressie. De depressie zit nog wel erg diep maar het lijkt er heel voorzichtig op dat de medicatie gaat aanslaan/aanslaat.
Had het allemaal al wel eens eerder meegemaakt maar nog nooit zo diep gezeten als nu.
De oorzaak: stoffen in m'n lichaam van slag en verder was ik al bekend met wanen en paranoïde gedachten vanuit de borderline en ook passend bij cluster A.
Het moeilijkste vind ik om m'n grenzen aan te moeten geven. Ik kan niet zoveel. Veel van wat ik eerder deed is te zwaar. Alles gaat langzaam. Ik moet extra nadenken over simpele dingen. M'n lichaam en brein werken nog niet zo mee.
Maar dat komt wel weer zeggen de dokters.

Dankjewel! Ik heb vandaag met woonbegeleiding gekeken/berekend en als ik die korting heb dan kom ik onder het sociaal minimum en dan kan ik die toeslag dus krijgen. Dus eind van het jaar maar aanvragen. Ik ga er dan wel iets op achteruit netto, maar niet zoveel als zonder toeslag.

Rot dat het met jou weer zo slecht gaat en je weer zo depressief bent en die psychose hebt gehad. Maar zeker nu is het dan extra belangrijk om wel die grenzen aan te geven. Hopelijk gaat het snel weer wat beter met je en mag je weer naar huis met de juiste ondersteuning

[ Bericht 14% gewijzigd door _Hestia_ op 02-10-2017 11:34:57 ]

quote:

Op maandag 2 oktober 2017 11:28 schreef _Hestia_ het volgende:
Volgens mij klopt dat wel van die 2 types Borderline hoor. Je hebt zeg maar meer de excentrieke Borderline, met kenmerken als liegen, manipuleren, dreigen, aantrekken en afstoten etc.
En het intrinsieke wat meer gaat om het zwart-wit denken, gevoel van leegte, woede op zichzelf richten, automutilatie etc. want bij mij is ook altijd gezegd dat ik kenmerken van de intrinsieke Borderline heb ( heb geen volledige diagnose wat betreft die persoonlijkheidsstoornis, maar wel kenmerken dus).

De meeste aandacht gaat vaak uit naar die eerste groep, omdat andere mensen daar het meest last van hebben. Maar die tweede groep is veel groter idd, maar daar hebben de mensen zelf het meeste last van

Ja dat zijn symptomen en gedrag wat mensen produceren, waarom zou dit echter veroorzaakt moeten worden door borderline? Wat is borderline in dit geval? Stress? Waarom heet het dan niet zo? Iets wat aan te tonen is op hersenscans? Waarom zijn er dan borderliners die nooit een hersenscan hebben gehad? Ze zeggen dat borderliners intensere emoties ervaren, waarom wordt dit dan niet structureel gemeten en vergeleken met "normale" mensen? Zal vast geldgebrek zijn maar dat brengt me tot het volgende

Als geldgebrek een acceptabele reden is om onnauwkeurige diagnoses te stellen, als persoonlijkheidsstoornissen niets anders zijn dan journaalaantekeningen door subjectieve psychologen om door middel van observatie beschreven typen mens een schijn van objectiviteit te kunnen toekennen aan hun classificeren van de mens alsof het mieren zijn, wat hebben zo geheten "clienten" er dan in godsnaam aan om zich te onderwerpen aan zo'n autoriteitsfiguur?
Als je geluk hebt stoppen ze je in een categorie met door hen geobserveerde symptomen die hetzelfde zijn als de symptomen waar je voor kwam om die te behandelen. Bij mij was dat eerst wel zo (vooral omdat de omgeving er last van had), daarna niet.
Behandeling is vaak het aanleren van technieken om de symptomen te bestrijden. Die in principe ook uit boeken te leren vallen, maar goed, lotgenoten contact (voor zover het dat daadwerkelijk is) is ook wat waard. Noem het dan alleen zo is mijn klacht.
Maar mensen ZIJN geen borderliner, autist of whatever. Dat is hetzelfde als dat je zou zeggen die persoon IS rugklachten. Mensen WILLEN in een hokje worden gestopt door de eerste de beste autoriteitsfiguur, dat is heel wat anders. Het is puur opportunisme - men wordt gepaaid met woorden als "het ligt niet aan jou, het ligt aan je stoornis". Mijn haat jegens de ggz is al even opportunistisch, maar ik geef het ten minste toe. Ik maak er geen geheim van dat het mij niet geholpen heeft en dat invloed heeft op mijn mening.

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 02-10-2017 13:17:31 ]

Hmm... dan ben ik denk ik een mix tussen die twee types. Echt dingen compleet verdraaien heb ik niet gedaan.

Anderzijds ben ik ook veel te open en te eerlijk. Waar de meesten het moeilijk vonden om wat te zeggen, vond ik het juist moeilijk om mijn bek te houden. Ik was mij wel bewust dat anderen net zoveel ruimte nodig hebben dan ik. Als ik onder spanning stond, moest ik mij tien keer afvragen "Is het relevant genoeg om in te brengen? Wat schiet ik ermee op? Zullen anderen mij een aansteller vinden die met zielige verhalen op de voorgrond treedt?"

Ik werd trouwens wel door de meesten ervaren als oprecht. Ik was ook oprecht geinteresseerd in andere mensen.

quote:

Op maandag 2 oktober 2017 11:28 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Dankjewel! Ik heb vandaag met woonbegeleiding gekeken/berekend en als ik die korting heb dan kom ik onder het sociaal minimum en dan kan ik die toeslag dus krijgen. Dus eind van het jaar maar aanvragen. Ik ga er dan wel iets op achteruit netto, maar niet zoveel als zonder toeslag.

Mag ik vragen hoe je dat berekend hebt? Ik zit namelijk ook met een wajong en word gekort vanaf 2018. Ik ben wel bezig met werk zoeken, maar zo vlot loopt dat ook allemaal niet.

Maar wat ik kan vinden is dat we rond bijstandniveau uitkomen en dat bijstand het sociaal minium is. Ik heb me suf gegoogled, kan er alleen niks fatsoenlijks uit halen. En ik probeerde het wajong-forum, maar daar vond ik eigelijk ook geen antwoord vinden.

quote:

Op maandag 2 oktober 2017 08:17 schreef ConqueringChaos het volgende:
Ik heb in een kliniek gezeten met een hoop andere borderliners. En er waren er maar weinig die dit wel deden. Ik heb aan mijn therapeut gevraagd of ik wel echt borderline heb. Want ik was dus niet zo,en bijna niemand bij ons. Dus was borderline niet gewoon een verzonnen diagnose om wat geld aan labiele personen te verdienen?

Ik bedoel niet overdrijven of theatraal in die zin dat je bijvoorbeeld verzint dat je kanker hebt ofzo.

Ik ervaar vooral dat ik het gewoon niet weet. Is wel minder nu dan vroeger hoor.

Maar stel dat je bij dingen kan vaststellen hoe erg iets is bij een schaal van 1 tot 10. En stel dat ik iets heb meegemaakt wat het cijfer 4 zou hebben. Ik weet het dan gewoon niet. Is het een 2 of 7? Is het iets wat een ander zou ervaren als niet erg? Hoor ik de gevoelens die ik nu heb gewoon net als alle andere volwassenen te verdragen en moet ik mezelf daarin trainen door gewoon te bikkelen? Ik bagatelliseer vaak ook in eerste instantie. Ik voel dingen trouwens niet eens gelijk: het sijpelt er heel langzaam in en als ik het opmerk is het al te laat, maar dat merk ik meestal aan hoe mijn gedrag is. Ik heb vooral dat "gatverdamme-ik-voel-me-kut-terwijl-er-niks-aan-de-hand-is".

Als ik mij erkend voel door iemand, ga ik vanzelf de nare ervaringen ook hoger schalen. Ik heb weleens de neiging om er dingen bij te verzinnen, maar ik ben mij daarvan bewust en ik hou dat tegen. Ik wil graag aandacht, maar niet op deze manier, want ik wil gelijkwaardig contact en niet aandacht krijgen door mezelf als zielig te presenteren. Als de spanning echt heel erg hoog is opgelopen, betrap ik mezelf (vaak achteraf pas maar ook weleens op het moment zelf) dat ik dingen een beetje heb aangedikt. Dat moet je je voorstellen als dat ik zeg dat ik bronchitis heb terwijl het in werkelijkheid een hele zware doch normale verkoudheid is. Ik voel mij ook schuldig dat ik dat doe. Maar ik zou er nooit iets van maken wat veel erger is en ik wil ook niet dat mensen zich heel erg zorgen gaan maken over mij door dingen die ik heb verzonnen. Heb ik godzijdank ook nog nooit gedaan. Het is weleens in mij opgekomen, maar ik zie meteen de gevolgen die dat met zich meebrengt ook voor mij.

Ik ben wel met de jaren extraverter en socialer geworden en heb gemerkt dat de neiging tot theatraal gedrag daarmee afneemt. Aandacht willen zie ik ook niet als iets wat erg is. Maar dat kan je ook op constructieve manieren krijgen. Zolang jij jezelf niet boven anderen gaat plaatsen of mensen schade toe richt.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2017 13:56 schreef ConqueringChaos het volgende:

[..]

Mag ik vragen hoe je dat berekend hebt? Ik zit namelijk ook met een wajong en word gekort vanaf 2018. Ik ben wel bezig met werk zoeken, maar zo vlot loopt dat ook allemaal niet.

Maar wat ik kan vinden is dat we rond bijstandniveau uitkomen en dat bijstand het sociaal minium is. Ik heb me suf gegoogled, kan er alleen niks fatsoenlijks uit halen. En ik probeerde het wajong-forum, maar daar vond ik eigelijk ook geen antwoord vinden.

Ik ben eerder benieuwd naar hoeveel mensen de volledige wajong mogen behouden.

quote:

Op maandag 2 oktober 2017 11:21 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Maar heb je ook gevraagd hoe hij erop kwam dat je 2 soorten borderliners had, v wat voor soort studie dat is aangetoond? Dan vooral het borderline gedeelte, want dat je 2 type mensen heb begrijp ik (puur in de ogen van anderen die letten op het zichtbare gedrag), maar waarom zouden die mensen een stoornis hebben?
En wie bepaalt wat een normale gezinsdynamiek is? Is er een anonieme steekproef gedaan onder de bevolking?

Theodore Millon beweert zelfs dat er 4 types bestaan. Ik voel mij nu heel bevoorrecht.

quote:

Op dinsdag 3 oktober 2017 18:50 schreef Mutiilation het volgende:

[..]

Ik mag mijn volledige Wajong behouden. Ben nogal een ernstig geval blijkbaar.

Heb het wel intensief gevolgd de afgelopen jaren, al dat gedoe met herkeuringen. Toen het zooitje op de schop ging (2010? 2011?) ben ik al eens herkeurd. Hadden ze gewoon 2000 willekeurige Wajongers uitgenodigd. Die keuringsarts zei dat er niet vaak realistische arbeidsmogelijkheden waren bij de mensen die hij zag.

Ik zat er eerlijk gezegd ook druk om te maken. Als er een wonderpil was die schizofrenie kon genezen zou ik direct opzoek gaan naar een fulltime baan. Maar het kan gewoon echt niet. Lichamelijk ben ik OK maar in mijn hoofd compleet verknipt.

Ik heb het ook gevolgd ja. Wilde toch weten waar ik aan toe was. Mijn jobcoach was na de herkeuring ook nog niet zo enthousiast en dat snap ik wel.

Toch fijn voor je dat jij het kunt behouden. Dan moet je wel een zwaar geval zijn, haha.