Overigens betekent geen tikken geven niet per se dat ouders te soft zijn. Er zijn zat ouders die wel overwicht kunnen hebben zonder een tik uit te delen. Ik weet wel dat veel ouders er vaak moeite mee hebben om een balans te vinden tussen 'te makkelijk' en ' te streng'.
Te makkelijk heb ik ook al meegemaakt, ik viel in op een kinderdagverblijf en kinderen mochten niet in de zandbak. Als ze het toch deden dan zei ik met een kleine stemverheffing: 'NEE, we gaan niet in de zandbak' en dan deden ze wel wat ik zei, maar dat vond de andere leidster al te streng, ik had volgens haar moeten zeggen: 'Doe maar liever niet'. Dat andere was te hard voor kinderen van twee, drie jaar, volgens haar dan. Maar dingen als 'doe maar liever niet' zijn m.i. niet zozeer te soft, maar vooral veel te vaag voor een kind van die leeftijd. Dat is dan iemand die gewoon absoluut niet streng DURFT te zijn en dat heeft niet alleen te maken met een tik. Kinderen hebben gewoon duidelijkheid nodig en daar schort het vaak in de eerste plaats aan. Ouders bepalen gewoon de regels als ze zo klein zijn en veel ouders kunnen dat niet. Maar het moet wel kunnen en ook zonder tik.
Kinderen opvoeden is heel moeilijk, en de meeste ouders hebben er geen les in gehad. Het is helemaal geen schande als je er moeilijkheden mee hebt.
Willie - welopgevoed en zonder tikken
PS: Veel kinderen worden tegenwoordig te 'zacht' opgevoed. Niet omdat ze niet geslagen worden, maar omdat ze geen grenzen gesteld wordt. Ouders zijn de baas, die moeten niet onderhandelen. Wat zij zeggen is de wet.
Omdat ik bijna misselijk werd. Zoveel mensen die voor een zgn 'pedagogische' tik zijn. Yuk.
Hoe vind je het als jouw partner je een tik zou geven?
Goed bedoeld hoor. En ook niet te vaak, anders werkt het niet meer 
.
Neem een kind serieus. Beschouw een kind als gelijkwaardig. Geef het kind het goede voorbeeld. Geef duidelijk je grenzen aan. Ben consequent. Erken de gevoelens van een kind. Laat ook je eigen gevoelens zien aan een kind. Leg een kind uit waarom iets niet mag. Vertel ook vooral wat een kind wel mag. Leef je eens in in de situatie van een kind.
Het kan best hoor, zonder tikken. Maar je moet het wel willen.
Ik hoef ze in de klas ook nooit uit te delen. Sterker nog, ik hoef zelfs nooit mijn stem, te verheffen, en ik hoef nauwelijks te 'mopperen'.
Ik zorg voor een goede sfeer en ik heb hart voor mijn kinderen. Ze zijn dol op me en ze hebben het naar hun zin.
Slaan is onmacht.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:situatie in een klas is niet te vergelijken met een thuissituatie. dat jij de kinderen in de klas zo kunt laten functioneren komt doordat de binding anders is. maar als goede leerkracht besef je dat zelf ook wel
Op dinsdag 17 december 2002 23:06 schreef Moonah het volgende:
Na twee pagina's ben ik gestopt met lezen. Waarom?
Omdat ik bijna misselijk werd. Zoveel mensen die voor een zgn 'pedagogische' tik zijn. Yuk.Hoe vind je het als jouw partner je een tik zou geven?
Goed bedoeld hoor. En ook niet te vaak, anders werkt het niet meerNeem een kind serieus. Beschouw een kind als gelijkwaardig. Geef het kind het goede voorbeeld. Geef duidelijk je grenzen aan. Ben consequent. Erken de gevoelens van een kind. Laat ook je eigen gevoelens zien aan een kind. Leg een kind uit waarom iets niet mag. Vertel ook vooral wat een kind wel mag. Leef je eens in in de situatie van een kind.
Het kan best hoor, zonder tikken. Maar je moet het wel willen.
Ik hoef ze in de klas ook nooit uit te delen. Sterker nog, ik hoef zelfs nooit mijn stem, te verheffen, en ik hoef nauwelijks te 'mopperen'.
Ik zorg voor een goede sfeer en ik heb hart voor mijn kinderen. Ze zijn dol op me en ze hebben het naar hun zin.Slaan is onmacht.
Ik ken mensen die tegen zo'n tik zijn, en die kinderen zijn stierlijk vervelend.
Ik bedoel hier niet mee dat ik mijn kind verrot zou slaan, of een tik daadwerkelijk zou gebruiken om een kind pijn te laten hebben voor mijn plezier.
Kinderen kunnen niet alleen maar praten aanhoren, heeft iemand van jullie weleens het verrote leven van floortje bloem gelezen? Dan weten jullie wat praten en alleen maar praten met iemand doet.
het is niet zo dat je iemand bij de eerste waarschuwing al gelijk een tik voor zijn bol moet geven, maar wanneer het klerejong of door blijft vragen, of gewoon door blijft gaan met de actie waarmee hij bezig is(en dus zijn grenzen aan het ontdekken is) dan zou ik wel een tik geven ja. Hij weet zo zijn grenzen, en praten word een kind ook immuum voor, net zoals een tik. Dus praat zoveel je wil, daar ben ik OOK voor. Maar een tik moet kunnen, dat is altijd zo geweesd en zal niet snel veranderen.
En al die mensen die tegen de pedagogische tik zijn, kom maar eens een middag met mijn neefjes spelen, dan denk je wel anders 
Everybody wants a box of chocolates"
~Leonard Cohen
quote:De verhouding partner-partner is gelijkwaardig en niet bedoeld om de ander op te voeden. Niet te vergelijken dus.
Op dinsdag 17 december 2002 23:06 schreef Moonah het volgende:
Na twee pagina's ben ik gestopt met lezen. Waarom?
Omdat ik bijna misselijk werd. Zoveel mensen die voor een zgn 'pedagogische' tik zijn. Yuk.Hoe vind je het als jouw partner je een tik zou geven?
Goed bedoeld hoor. En ook niet te vaak, anders werkt het niet meer
quote:Een kind IS niet gelijkwaardig. Er is een opvoeder-kind relatie.
Neem een kind serieus. Beschouw een kind als gelijkwaardig. Geef het kind het goede voorbeeld. Geef duidelijk je grenzen aan. Ben consequent. Erken de gevoelens van een kind. Laat ook je eigen gevoelens zien aan een kind. Leg een kind uit waarom iets niet mag. Vertel ook vooral wat een kind wel mag. Leef je eens in in de situatie van een kind.
quote:Het kan. Het kan soms ook niet.
Het kan best hoor, zonder tikken. Maar je moet het wel willen.
Mij kon je dus echt niet houden tijdens me pubertijd zonder een flinke hoek zo nu en dan.
quote:Nee.
Ik hoef ze in de klas ook nooit uit te delen. Sterker nog, ik hoef zelfs nooit mijn stem, te verheffen, en ik hoef nauwelijks te 'mopperen'.
Ik zorg voor een goede sfeer en ik heb hart voor mijn kinderen. Ze zijn dol op me en ze hebben het naar hun zin.Slaan is onmacht.
Slaan is niet altijd nodig en ook zeker niet bij ieder kind, maar bij sommige wel. Niet je kind goed kunnen opvoeden, en een vervelende etterbak creeeren. DAT is pas onmacht
Niet te veel huilen he?
Gegen die Mauer und Abschießen
quote:Maar niet gelijk bij de eerste waarschuwing he
Op woensdag 18 december 2002 10:43 schreef fokje het volgende:
een tik is niet bedoeld om pijn te doen, dan ben je bezig met slaan. Tis om te laten schrikken, sommige kinderen moeten het ff voelen. Een soort van 'lik op stuk'. Lang niet ieder kind heeft dat nodig, sommigen zijn erbij gebaat.
Everybody wants a box of chocolates"
~Leonard Cohen
quote:ofcourse
Op woensdag 18 december 2002 10:51 schreef Forau_Diavolina het volgende:[..]
Maar niet gelijk bij de eerste waarschuwing he
Ik denk persoonlijk aan situaties waarbij (kleine) kinderen voor de zoveelste keer na een duidelijk "nee" aan de videorecorder e.d. zit te prutsen. (favoriet item bij de kleintjes, zo lijkt het.)
quote:
Op woensdag 18 december 2002 09:47 schreef dolle_hond het volgende:[..]
situatie in een klas is niet te vergelijken met een thuissituatie. dat jij de kinderen in de klas zo kunt laten functioneren komt doordat de binding anders is. maar als goede leerkracht besef je dat zelf ook wel
Ja. ik weet idd wel dat de situaties niet helemaal te vergelijken zijn.
Als leerkracht heb je uiteraard een andere positie en een andere band.
Neemt niet weg dat ik mijn argumenten nog steeds onderschrijf.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Kinderen en opvoeders zijn niet gelijk, dat klopt.
Op woensdag 18 december 2002 10:42 schreef X-Ray het volgende:
De verhouding partner-partner is gelijkwaardig en niet bedoeld om de ander op te voeden. Niet te vergelijken dus.
[..]Een kind IS niet gelijkwaardig. Er is een opvoeder-kind relatie.
Maar ze zijn wel gelijkwaardig. Daar zit een essentieel verschil tussen.
En natuurlijk hoef je je partner niet op te voeden (mag ik hopen
). Ik haalde dat aan omdat ik vind dat een mens een ander mens niet hoort te slaan.quote:Nou, als ik een mep kreeg voelde ik alleen maar triomf. Mijn (stief)pa had dan verloren in mijn optiek. Hij kon het niet winnen op argumenten.
Mij kon je dus echt niet houden tijdens me pubertijd zonder een flinke hoek zo nu en dan.
En natuurlijk is mijn mening door die ervaringen gekleurd.
Een tik is ook niet hetzelfde als slaan.
En toch ben ik er faliekant op tegen.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Nee, kinderen en opvoeders zijn ook NIET gelijkwaardig. Er is een duidelijke leraar-leerling situatie. De ouder is de baas. OOK wettelijk trouwens.
Op woensdag 18 december 2002 12:12 schreef Moonah het volgende:[..]
Kinderen en opvoeders zijn niet gelijk, dat klopt.
Maar ze zijn wel gelijkwaardig. Daar zit een essentieel verschil tussen.
quote:Daar ben ik het al helemaal niet mee eens.
En natuurlijk hoef je je partner niet op te voeden (mag ik hopen
. Ik zou wel heel wat meer mensen willen slaan.quote:Nou ik niet. Ik stond dan opeens weer op de grond en durfde me te grote bek niet meer open te trekken.... Verder was ik anders gewoon doorgegaan met doen wat ik wou. Dus deze manier was dan echt de enige om mij te stoppen.
Nou, als ik een mep kreeg voelde ik alleen maar triomf. Mijn (stief)pa had dan verloren in mijn optiek. Hij kon het niet winnen op argumenten.
quote:Een tik is niet hetzelfde als slaan nee. Maar je weet best wat ik bedoel.
En natuurlijk is mijn mening door die ervaringen gekleurd.
Een tik is ook niet hetzelfde als slaan.
En toch ben ik er faliekant op tegen.
Niet te veel huilen he?
Gegen die Mauer und Abschießen
quote:Ja
Op woensdag 18 december 2002 12:21 schreef X-Ray het volgende:
Een tik is niet hetzelfde als slaan nee. Maar je weet best wat ik bedoel.
, ik weet zeker wel wat jij bedoelt.Maar dan kunnen we nog wel van mening verschillen
.Overigens denk ik dat wij een verschillende definitie geven aan het begrip 'gelijkwaardig'.
Ik bedoel daarmee dat de maatschappelijke positie, de levenservaring, de verwachtingen, de plichten blablabla wel kunnen verschillen, maar dat kind en volwassene, in wat voor positie dan ook, evenveel waard zijn. De een is niet beter dan de ander.
Maar wellicht vind je dat te soft... .
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Al die meppen corrigerende tikjes tijdens je opvoeding hebben je duidelijk niet genoeg respect meegegeven.
Op maandag 16 december 2002 09:54 schreef Punica het volgende:[..]
softy
quote:Bij voorbaat dit: Ik kan alleen afgaan op hetgeen je nu en in het verleden heb gepost, daar ben ik me terdege van bewust.
Op woensdag 18 december 2002 12:21 schreef X-Ray het volgende:
Nou ik niet. Ik stond dan opeens weer op de grond en durfde me te grote bek niet meer open te trekken.... Verder was ik anders gewoon doorgegaan met doen wat ik wou. Dus deze manier was dan echt de enige om mij te stoppen.
Als je een kind van jongs afaan met veel liefde, begrip, geduld, duidelijkheid, consequentie etc opvoedt, heb je imo die tikken niet nodig. Een kind weet dan waar ie aan toe is.
Echter, als je dat een tijd (door wat voor omstandigheden dan ook) hebt laten varen, lijkt het me moeilijk om dat dan 'ineens' in te voeren. Ik denk dat ouders dan onmachtig zijn. Geen andere middelen meer tot hun beschikking hebben om een kind weer 'op de grond te krijgen' zoals jij dat noemt.
Mag ik dat vragen aan jou X-Ray? Is het bij jou 'van kwaad tot erger' gegaan? Dat je ouders je na verloop van tijd niet meer in de hand konden houden zonder tik/slaan?
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik vind toch dat je op moet passen dat gelijkwaardig niet te ver door te trekken. Een ouder moet de opvoeder zijn voor een kind, en niet teveel een beetje de populaire vader/moeder uit willen hangen.
Op woensdag 18 december 2002 12:31 schreef Moonah het volgende:[..]
Ja
Maar dan kunnen we nog wel van mening verschillenOverigens denk ik dat wij een verschillende definitie geven aan het begrip 'gelijkwaardig'.
Ik bedoel daarmee dat de maatschappelijke positie, de levenservaring, de verwachtingen, de plichten blablabla wel kunnen verschillen, maar dat kind en volwassene, in wat voor positie dan ook, evenveel waard zijn. De een is niet beter dan de ander.
Maar wellicht vind je dat te soft...
Heel vaak gaat dat fout en krijg je verschrikkelijk verwende, vervelende kinderen omdat pa/ma niet streng genoeg durfde te zijn.
Wat trouwens 1 vd oorzaken is van al dat gajes dat de boel loopt te verzieken heden ten dage... een te slappe en softe jaren 60/70 opvoeding.
Niet te veel huilen he?
Gegen die Mauer und Abschießen
quote:Volledig met je eens.
Op woensdag 18 december 2002 12:39 schreef X-Ray het volgende:
Ik vind toch dat je op moet passen dat gelijkwaardig niet te ver door te trekken. Een ouder moet de opvoeder zijn voor een kind, en niet teveel een beetje de populaire vader/moeder uit willen hangen.Heel vaak gaat dat fout en krijg je verschrikkelijk verwende, vervelende kinderen omdat pa/ma niet streng genoeg durfde te zijn.
Wat trouwens 1 vd oorzaken is van al dat gajes dat de boel loopt te verzieken heden ten dage... een te slappe en softe jaren 60/70 opvoeding.
Maar, ik bedoel met gelijkwaardig ook absoluut niet 'populair' en 'als vriendjes met elkaar omgaan'. Dat versta ik onder 'gelijk'.
Maar als je gelijkwaardig bent kun je nog steeds streng (ik noem het duidelijk en consequent) zijn. Daarnaast kun je ook een liefdevolle, respectvolle band hebben. En dat is iets anders dan 'een van/met de kinderen zijn'.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik ben met liefde, begrip en geduld opgevoed. Maar jij schijnt nog in de utopie te verkeren dat een kind dan automatisch niet over de scheef gaat en opeens een wonderwel lief iemand wordt. Kinderen blijven de grens zoeken als je niet strikt genoeg bent.
Op woensdag 18 december 2002 12:37 schreef Moonah het volgende:[..]
Bij voorbaat dit: Ik kan alleen afgaan op hetgeen je nu en in het verleden heb gepost, daar ben ik me terdege van bewust.
Als je een kind van jongs afaan met veel liefde, begrip, geduld, duidelijkheid, consequentie etc opvoedt, heb je imo die tikken niet nodig. Een kind weet dan waar ie aan toe is.
quote:Nee totaal niet. Ik ben ook absoluut niet vaak geslagen. Ik denk misschien in mijn hele leven een klap of 8. Serieus. Alleen in excessieve gevallen (lees een verschrikkelijk vervelende irritante doordrammerige te grote puber waar geen land mee te bezeilen was) kreeg ik wel eens een tik. That's it. En dat heeft me niets kwaads gedaan. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een tik heb gehad toen ik jonger dan 14 was.
Echter, als je dat een tijd (door wat voor omstandigheden dan ook) hebt laten varen, lijkt het me moeilijk om dat dan 'ineens' in te voeren. Ik denk dat ouders dan onmachtig zijn. Geen andere middelen meer tot hun beschikking hebben om een kind weer 'op de grond te krijgen' zoals jij dat noemt.Mag ik dat vragen aan jou X-Ray? Is het bij jou 'van kwaad tot erger' gegaan? Dat je ouders je na verloop van tijd niet meer in de hand konden houden zonder tik/slaan?
Mijn vriendin zegt wel eens tegen mij als we het over dit soort zaken hebben: HAD mijn vader me maar eens een keer een pak slaag gegeven, dan was het allemaal niet zo uit de hand gelopen. Zij is op dr 14e helemaal ontspoord en het huis uit geplaatst, omdat ze dr gewoon niet aan konden.
Niet te veel huilen he?
Gegen die Mauer und Abschießen
quote:Gelukkig
Op woensdag 18 december 2002 12:43 schreef X-Ray het volgende:[..]
Ik ben met liefde, begrip en geduld opgevoed.
.quote:Ja, ik weet dat ik idealistisch van aard ben.
Maar jij schijnt nog in de utopie te verkeren dat een kind dan automatisch niet over de scheef gaat en opeens een wonderwel lief iemand wordt. Kinderen blijven de grens zoeken als je niet strikt genoeg bent.
En ja, kinderen zoeken de grens. Maar nogmaals, die kun je ook heel duidelijk op andere manieren dan met tikken aangeven.
Maar ik val in herhaling.
Bedankt dat je antwoord wilde geven, ik twijfelde of de vraag te persoonlijk zou zijn.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik ben niet zo'n moeilijk persoon hoor
Op woensdag 18 december 2002 12:47 schreef Moonah het volgende:[..]
Bedankt dat je antwoord wilde geven, ik twijfelde of de vraag te persoonlijk zou zijn.
.
Niet te veel huilen he?
Gegen die Mauer und Abschießen
quote:
Op woensdag 18 december 2002 12:49 schreef X-Ray het volgende:[..]
Ik ben niet zo'n moeilijk persoon hoor
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Sorry hoor maar dan heb je dat indirect ook tegen mij.
Op woensdag 18 december 2002 12:35 schreef jerney het volgende:[..]
Al die meppen corrigerende tikjes tijdens je opvoeding hebben je duidelijk niet genoeg respect meegegeven.
Ik heb vroeger ook wel 'ns een corrigerende tik gehad, maar ik ben er echt niet slechter van geworden, zelfs beter. en ik HEB respect voor andere mensen, meer dan dat de meeste kunnen zeggen.
En daar komt ook dit nog bij, ik ben ook zeker met liefde en geduld en understanding opgevoed, echt wel, ben niks te kort gekomen, no way.
quote:Jij bent me niet echt opgevallen, dus ik heb geen idee waarom je je aangesproken voelt.
Op woensdag 18 december 2002 14:20 schreef Blademaster het volgende:[..]
Sorry hoor maar dan heb je dat indirect ook tegen mij.
Ik heb vroeger ook wel 'ns een corrigerende tik gehad, maar ik ben er echt niet slechter van geworden, zelfs beter. en ik HEB respect voor andere mensen, meer dan dat de meeste kunnen zeggen.
En daar komt ook dit nog bij, ik ben ook zeker met liefde en geduld en understanding opgevoed, echt wel, ben niks te kort gekomen, no way.
Ik reageerde zo omdat een mening van iemand niet respecteerde omdat het niet de zijne was.
En nee, ik ben nooit geslagen, zelfs geen corrigerende tik gehad. Mijn ouders hebben me altijd uitgelegd waarom ik iets niet mocht. Vaak was dat omdat iets gevaarlijk was, maar soms ook omdat het storend was voor anderen. Dit hielp bij, mij in ieder geval, altijd.
Ze waren ook geen softies.. want als ze echt boos waren maakte dat ook heel veel indruk op me en daar hoefden ze niet eens voor te slaan of te schreeuwen.
Ik ben dus ook niet voor die corrigerende tik. Dat kan mij te snel omslaan in slaan. Ik zie het zo vaak om me heen.. Krijg er altijd een naar gevoel van en het werkt 9 van de 10 keer niet eens aangezien zo'n kind dan drie keer zo hard gaat brullen.
Ik ben het absoluut eens met het feit dat je kinderen een corrigerende tik kan geven op zijn tijd.
Maar ik ken het gevoel ook dat als je teveel krijgt dat je gruwelijk onzeker word in je dagelijks leven en dat komt nooit meer goed. Ik voel me altijd nog steeds als een bang vogeltje als ik voor mijzelf opkom of ik heb ruzie bijvoorbeeld met iemand. Nou dan voel ik me helemaal ongemakkelijk, durf weinig te zeggen omdat ik bang ben wat er komen gaat.
Ik wou dat ik net zo'n fantastische opvoeding had gehad en dat ik me net zo relaxed voelde als menig ander heeft geschreven op deze website.
In de zin van slaan... absoluut niet !!!
Een pedagogische tik... ja hoor dat heb ik weleens gedaan...,
maar ik denk het anders dan dat jullie een tik bedoelen...
Soms zijn kinderen ( peuters )zo aan het uittesten en grenzen verleggen.. er is dan geen land mee te bezeilen..
streng spreken --> peuter die je na doet ! en dus boos terug kijkt ( en dan maar neit proberen te lachen )
In de hoek zetten --> " kiekeboe spel " wordt er dan van gemaakt.
etcetera etcetera... Iedere peuter heeft deze buien... heel normaal, maar dít zijn juist de momenten dat je even moet laten zien wie er hier de ouder is.
Ikzelf dring tot hem door door iets totaal anders te doen dan normaal... ik sla nooit... dus als ik dan opeens hem een pets voor zijn billen geef ( zacht en beheerst )... dan doet dat geen pijn, wél brengt dit een soort " wakker wordt reactie " teweeg.. júist omdat ik het nooit doe...
Een andere keer klap ik opeens keihard in mijn handen en roep hem dan tot de orde... " schrik " ..wat gebeurd er ??? ....
Wat ik ook wel eens doe is tijdens een " driftbui" naast hem op de grond ga staan stampen en springen... dit maakt hem meestal eerst verbaasd.. dan nog bozer....om vervolgens in een lachsalvo uit te barsten...
Slaan is áltijd verkeerd.. corrigeren en opvoeden doe je ook NIET lees NIET vanuit emotie...
zodra je emotie hebt... weglopen !!!!!!!!!!
Opvoeden/ corrigeren/ tot de orde roepen die je vanuit opvoedkundig oogpunt.. gewoonweg omdat dat het huishouden makkelijker maakt, het gezin fijn...en je KINDJE op deze manier leert hoe in de wereld te staan..
Boosheid hoort hier NIET bij.
Je spéélt boos... je bént streng... géén emoties van binnen...
( ik heb he tniet over houden van ed... ik bedoel hier alleen dat je bij de opvoeding niet vanuit emotie moet HANDELEN.. )
Sir Winston Churchill
|
|
