Hallo,
Korte situatieschets:
Belgisch koppel (26 jaar) met een netto inkomen van ongeveer 4 KEUR (ik als consultant en wederhelft advocate).
Maandelijkse kosten incl lening zijn ongeveer 2300 euro.
We kunnen hier dus wel goed van leven en zeker mijn vrouw haar loon zal toenemen in de toekomst. Zij is namelijk op zoek naar ander (beter betaald) werk waardoor ons inkomen met 800 euro zou stijgen (concreet voorstel momenteel).
Na aankoop woning, trouw en interieurinrichting (gordijnen zijn duur
) hebben we momenteel ongeveer nog 10 KEUR spaargeld.
De snelle rekenaar heeft al gezien dat dit per maand met ongeveer 1500 euro aandikt.
Nu willen we graag eind dit jaar een reis maken door Zuid-Amerika, iets dat ongeveer evenveel zal kosten als ons spaargeld op dit moment.
De reden dat we dit graag nu doen, is dat er volgend jaar misschien gezinsuitbreiding zit aan te komen...
In principe kunnen we de reis volledig zelf financieren, maar via onze bank zouden we aan 2% ook een vakantielening kunnen aangaan.
Stel dat we 5K lenen over 2 jaar, dan kost dit maandelijks +-220 EUR, iets dat we met onze huidige levensstandaard dus makkelijk aankunnen.
De reden dat ik voor een lening zou opteren is dat we dan nog altijd een kleine financiële buffer hebben voor onvoorziene kosten.
In de toekomst zullen onze lonen allesbehalve dalen, dus vind ik het minder erg dat we deze grote kost spreiden over een langere tijd.
Alleen vind ik het precies maatschappelijk niet aanvaard dat je leent voor een vakantie...Wat vinden jullie?
Ik hoop en denk dat het wel duidelijk is dat we niet voor van alles leningen hebben lopen. Enkel onze woonlening is er. Voor een auto moeten we niet lenen omdat we een bedrijfswagen hebben. Dus niet voor een TV, wasmachine, ...
Objectief gezien denk ik dat het in ons geval wel verantwoord is, omdat we in een situatie zitten waar we gewoon op dit moment niet voldoende spaargeld hebben (ok eigenlijk wel, maar ik wil een buffer), maar wel voldoende financiële draagkracht hebben om deze reis te verantwoorden...
Thoughts?