PTA Planes, Trains & Automobiles
Gemotoriseerd of niet, alles op wielen heeft hier een plek. Van oldtimers tot je nieuwe fiets, van Smart tot brandweerwagen, post het hier!
Op 
geen ongeluk gehad oid maar tijdens het rijden stopte de motor ineens en wil niet meer starten.quote:
Hij probeert het wel maar slaat niet aan(motor lampje gaat ook knipperen).
Benzine, olie kvs allemaal gecheckt en in orde en het enige wat ik me kan bedenken is dat ik wanneer ik contact aanzet ik het gezoem van, wat volgens mij,de brandstofpomp is niet hoor dus de leek in mij denkt dat het probleem daar zit.
Probleem 2 is dat ik in het oosten van IJsland zit waar eigenlijk niemand behalve toeristen motor rijdt. Er zijn hier alleen maar autogarages dus zoals het er nu naar uit ziet gaan de motor en ik retour Reykjavik en zit de motorreis er op.
Dat is kut.quote:Op maandag 17 juli 2017 13:09 schreef Salatrel het volgende:
[..]
geen ongeluk gehad oid maar tijdens het rijden stopte de motor ineens en wil niet meer starten.
Hij probeert het wel maar slaat niet aan(motor lampje gaat ook knipperen).
Benzine, olie kvs allemaal gecheckt en in orde en het enige wat ik me kan bedenken is dat ik wanneer ik contact aanzet ik het gezoem van, wat volgens mij,de brandstofpomp is niet hoor dus de leek in mij denkt dat het probleem daar zit.
Probleem 2 is dat ik in het oosten van IJsland zit waar eigenlijk niemand behalve toeristen motor rijdt. Er zijn hier alleen maar autogarages dus zoals het er nu naar uit ziet gaan de motor en ik retour Reykjavik en zit de motorreis er op.
In Reykjavik zitten toch wel motorgarages? Reykjavik Motor Center (http://www.rmc.is even vertalen met Google Translate)?
Wellicht is het iets kleins en kunnen ze je zo weer op weg helpen!
ja alleen tegen de tijd dat ik daar ben heeft het geen zin meer. Ik zit in egilsstadir dat is 600km verderop. Vrijdagochtend moet ik de motor weer inleveren in de haven dus dan wordt nu waarschijnlijk gewoon iets eerder.quote:Op maandag 17 juli 2017 14:06 schreef Tankiej het volgende:
[..]
Dat is kut.
In Reykjavik zitten toch wel motorgarages? Reykjavik Motor Center (http://www.rmc.is even vertalen met Google Translate)?
Wellicht is het iets kleins en kunnen ze je zo weer op weg helpen!
Anwb is alleen gruwelijk traag met de boel regelen want ik sta inmiddels alweer bijna 4 uur te wachten op een oplossing...
Ah, dat wordt dan wel krap inderdaad. Ik dacht dat je daar langer zou zijnquote:
[..]
ja alleen tegen de tijd dat ik daar ben heeft het geen zin meer. Ik zit in egilsstadir dat is 600km verderop. Vrijdagochtend moet ik de motor weer inleveren in de haven dus dan wordt nu waarschijnlijk gewoon iets eerder.
Anwb is alleen gruwelijk traag met de boel regelen want ik sta inmiddels alweer bijna 4 uur te wachten op een oplossing...
Sterkte met het wachten dan!
Mjaquote:
[..]
Gelukkig ben je niet de enige
[ afbeelding ]
Mijn CB klonk destijds alsof hij elk moment uit elkaar zou vliegen
Ik heb het met de Bandit ook een keer zo gehad ja. Denk dat het komt omdat de klepstoter wel gewoon gaat bewegen en op gegeven moment die klep tegenkomt, en daar tegenaan slaat. Een bijzonder geluid is het zeker Hoe heb jij dat opgelost? Ik heb toen met een magneet op een stokje één van de onderdelen bovenuit de cilinderkop weten te vissen, de andere lag onderin het carter. Motor op zijn kant, carterpan er onderuit, boutje gevonden.
Zo ging het bij de GSX niet. Ik vond stukken pakking of afdichting van het één of ander, maar waar ik me meer zorgen over maak was de doorgebroken circlip die onderin lag
Ergens zit er dus iets los op een as, wat waarschijnlijk niet voor niks vast hoort te zitten.Ik ben nu de bouwtekeningen van het blok één voor één aan het doorspitten. Ik was er even bang voor dat die circlip mogelijkerwijs bij de zuigerpin afkomstig was, maar schijnbaar is de enige plek waar zo'n clip zit bij de oliepomp. Die zit wel zo'n beetje middenin het blok maar is nog aardig bereikbaar van buitenaf, dus daar ga ik morgen even kijken. Als dat het is valt het allemaal wel mee. Maar links- of rechtsom moet ik nog wel dar borgmoertje vinden wat nog steeds ergens rondzwerft.
Wat mij betreft moeten er gevangenisstraffen worden uitgedeeld voor kleppenstellen zonder momentsleutel op dergelijke klepstoters
Nu is het tijd om de democratie te verdedigen.
totaal 12 dagen waarvan 8 met motor (oorspronkelijk 9 maar vaarschema van de boot werd tussentijds aangepast)quote:
[..]
Ah, dat wordt dan wel krap inderdaad. Ik dacht dat je daar langer zou zijn
Sterkte met het wachten dan!
Kun je de brandstof pomp niet omzeilen met een volle tank?
Sommige motoren wil dat nog wel, moet je alleen constant tanken om de druk beetje hoog genoeg te houden. Je kunt er geen reis mee maken, maar misschien beter dan lang wachten.
Al met al mooi zuur.
Sommige motoren wil dat nog wel, moet je alleen constant tanken om de druk beetje hoog genoeg te houden. Je kunt er geen reis mee maken, maar misschien beter dan lang wachten.
Al met al mooi zuur.
's avonds een reus, 'smorgens een kneus
Xbox: kneusteun
PSN: kneusteun
Steam:kneusteun
Xbox: kneusteun
PSN: kneusteun
Steam:kneusteun
..
ik weet niet hoe technisch dat jij denkt dat ik ben maar daar ga ik niet aan beginnenquote:
Kun je de brandstof pomp niet omzeilen met een volle tank?
Sommige motoren wil dat nog wel, moet je alleen constant tanken om de druk beetje hoog genoeg te houden. Je kunt er geen reis mee maken, maar misschien beter dan lang wachten.
Al met al mooi zuur.
zou nog eerder met sleepkabel langs de weg gaan staan aangezien de xt een sleepoog heeft aan de voorkant.Anywho het is gewoon wachten op transport en meer zit er helaas niet in
DAG 4
Vandaag wederom een relatief vlakke rit door Oostenrijk en Duitsland.
Gelukkig beloofd het vandaag niet zo heet te worden als de afgelopen dagen.
Rond half negen rij ik weer weg bij het Gastehaus en zet koers richting Imst.
Gisteren in regen de Hahntennjoch op en af, vandaag gelukkig in droog weer naar boven (en aan de andere kant naar beneden).
Ondanks dat er op de top de nodige motorrijders staan valt het op de pas zelf mee met de drukte.
Lekker op het gemak de combinatie van bochten door.
Onderaan rij ik een paar kilometer door het Lechtal om daar uiteindelijk rechtsaf het Namlostal in te rijden.
Als deze weg in Nederland had gelegen, was dit waarschijnlijk DE motorweg van Nederland geweest, hier rijdt er echter amper verkeer.
Veel, heel veel bochten door dit dal in. Van 3 tot 180 graden links of rechtsom. Alles zit er wel in.
25km verder pak ik een klein stukje van de B179 tussen de Fernpas en duitse grens om daarna koers te zetten naar de Ammersattel.
Deze bochtige is niet extreem, maar het rijden langs de oevers van de Plansee maakt deze weg de moeite waard. Hier ben ik dan ook een paar keer gestopt vanwege de mooie fotolocatie’s.
Bij het nabijgelegen hotel stop ik voor de lunchpauze en geniet ik van het uitzicht over de see.
Na de lunch weer op weg en na enkele kilometers bereik ik de pashoogte en rij ik weer Beieren binnen (jammer genoeg geen bordje oid te vinden met daarop de pashoogte). Ook aan deze zijde van de grens is er vrijwel niks van haarspelden oid en via de Ettaler sattel (869mtr.) zet ik koers naar Garmisch-Partenkirchen.
Net als vorig jaar ook hier weer even een foto gemaakt in het aftandse skispringstadion.
Omdat ik ruim de tijd heb besluit ik om eens een rondje rondom de schans te lopen, helaas kun je deze niet tot aan de top bezoeken.
Na Garmisch is het weer koers zetten richting Oostenrijk. Ondanks dat de Zugspitze (met 2962mtr de hoogste berg van Duitsland) hier om de hoek ligt zie je deze pas bij het binnenrijden van Ehrwald.
Vandaag weer over de Fernpas die toch een stuk minder druk is dan in het weekend.
Jammer genoeg wel een vrachtwage en een rijtje auto’s voor me, dus echt doorrijden zit er niet in.
Dat heeft sowiezo hier weinig zin want er zijn de nodige lasercontroles. Zowel zaterdag, zondag als vandaag zie ik minstens 1x de politie op snelheid controleren.
Via de Holzleitsattel rij ik enkele kilometers over het Mieminger plateau om daarna af te dalen richting Inntal bij Mötz.
Eerst even een korte stop bij de kleine schans in Stams.
Daarna via Silz naar Haiming, Leuk om te vermelden is dat in 1857 er enkele mensen uit dit dorp geëmigreerd zijn naar Pozuzo in Peru, waar nu een dorp compleet in Oostenrijkse stijl midden in de jungle ligt.
In Haiming besluit ik om even te stoppen bij Oilers69 (www.oilers69.com) jammer genoeg is dit wegrestaurant op maandag gesloten.
Vervolgens gaat het steil omhoog de Haimingerberg op. Al na een paar kilometer lijkt het wegrestaurant nog op een puntje in de diepte.
Slingerend door het bos kom ik uit in Ochsengarten en vanaf hier rij ik nog even een paar kilometer door naar Kuhtai. Onderweg nog even in de remmen voor een wel heel bijzondere file.
Bovenop de Kuhtaisattel (mtr) een sticker gescoord voor op de zijkoffer en daarna weer afdalen richting Ochsengarten en Oetz. Onderweg opnieuw in de remmen. Dit keer voor paarden op weg.
Rond 17/17:30u zit de route voor vandaag erop.
DAG 5
Vandaag de langste ronde van deze week. 366km!
Toegeven, redelijk wat kilometers maar in je eentje is dit net wat makkelijker te doen dan in een groep. Ik had eigenlijk de Sellaronde willen rijden, maar omdat ik dan 400km onderweg was (waarvan 90% dezelfde weg was) heb ik er een ronde rondom Bolzano gemaakt.
De Vele kilometers komt mede doordat ik de Timmelsjoch 2x over moet. Van Dal naar Dal toch al snel 60km (x2 maakt dat 120km)
Om half 8 zit ik al op de motor (onder mijn motorjas nog een t-shirt en vest aangedaan), en een 45min. Later sta ik als enige op de Timmelsjoch.
Super rustig hier op de pas, en ook in de afdaling kom ik niet veel verkeer tegen.
Pas onderin het Passeiertal begint het wat drukker te worden.Jammer genoeg ook vandaag weer een vrachtwagen voor me, en door de bochten en vele tegemoetkomend verkeer is inhalen niet mogelijk. Jammer, maar we hebben vakantie en doen rustig aan.
Bij het binnenkomen van Meran gaat het links omhoog richting Hafling. De Temperatuur is inmiddels aardig gestegen en besluit om mijn vest uit te doen. Lekker in het zonnetje de berg omhoog, alsof het zo moet zijn ook hier weer een vrachtwagen voor me die ik pas kilometers later kan inhalen. Na Meltina op de SP99 is het gedaan met de drukte, wat zeg ik Op een stuk van 20km kom ik welgeteld 3 motorrijders en 4 auto’s tegen. Ik ben eigenlijk wel toe aan een korte stop, maar de enige horecagelegenheid op deze weg blijkt uitgerekend vandaag dicht te zijn.
Dan maar door bossen en weilanden door rijden naar Bolzano. Langzaam gaat de weg omlaag, en in de verte zie ik Bolzano al liggen.
De laatste kilometers van deze weg lijken wel een achtbaan.
1x meer dan 180graden rond, grotendeels door een tunnel.
Daarna zelfs een bocht van meer dan 360graden!
In Bolzano even een foto maken bij het lokale stadion. Jammer genoeg is de naast gelegen lunchroom nog gesloten tot 12u, en verder kom ik in deze stad niet heel veel leuke zaken tegen.
Ik rij langs het politiebureau en het valt me op dat hier enorm veel mensen van afrikaanse komaf staan te wachten (vluchtelingen?)
Nadat ik de stad door ben klimt de weg weer slingerend omhoog, en niet veel later zie ik een bordje staan met Hofschank Weidenhof. Dat klinkt goed, links een smal weggetje in en daar ligt idd een horecauitspanning ‘ in the middle of nowhere’ maar met een uitzicht om U tegen te zeggen.
Onder het genot van een Kaiserschmarn genieten van het uitzicht en daarna weer snel op weg om weer wat passen te trotseren. Het enige nadeel is dat het vandaag niet heel helder weer is waardoor je de bergen en rotsen niet heel goed kunt zien.
De stuurwegen zijn hier echt heerlijk. Verbazend goed asfalt en niet alleen maar haarspeldbochten. Volgend jaar toch eens een weekje dolomieten plannen.
Na de Lavezapas (1808mtr) gat het al slingerend richting de Mendelpas (1363mtr). Niet heel hoog, maar wel veel bochtenwerk. Op deze pas nog even een sticker gescoord. En dan door naar de volgende pas. De Gampenpas (1518mtr). Het voordeel van de Dolomieten is dat de passen relatief dicht bij elkaar liggen, waardoor je veel passen in weinig kilometers krijgt.
Net voor ik weer beneden bent begint het te druppelen en ik zie bij een tankstation wat motorrijders schuilen. Omdat ik ook moet tanken besluit ik hier maar te stoppen. Maar wat ik ook probeer, er komt geen druppel uit de pomp (tsja de italiaanse taal ben ik niet machtig dus geen idee welke knopjes ik in moet drukken). Dan maar in het naastgelegen café wat drinken. Na een half uur is het buitje voorbij en rijdt ik verder naar Meran, waar ik dit keer wel met succes kan tanken. De benzine is hier overigens een stuk duurder dan in Oostenrijk (gem. 1,20 tegen 1,49 de liter). Net na Meran WEER een vrachtwagen voor me. Dit keer met een shovel erop, dus de automobilisten erachter kunnen onmogelijk inhalen. Verderop in het passeierdal zie ik de regenbui al hangen. Nog 18km tot de timmelsjoch, ga ik droog daar komen, nog 17, nog 10, nog 8, 5km voor de TImmelsjoch besluit ik toch maar het regenpak aan te trekken. En inderdaad 3km voor de pas begint het even stevig te regenen. Ik krijg wel medelijden met de wegwerkers die bezig zijn om de fundering voor een muurtje te maken, in de korte tijd dat het regende is het meer een overgelopen goot geworden.
Halverwege de Timmelsjoch is het weer droog en kan ik het regenpak weer opbergen. Net na half zes ben ik op de top. En 45min. Later ben ik weer terug bij mijn verblijfsplaats. Net voor een nieuwe regenbui.
DAG 6.
Vandaag een soort van Rustdag.
Geen motorrijden maar 390km met de auto.
In December een andere auto gekocht, en ik had mijn vader zover gekregen om daar mee naar Oostenrijk te gaan. Zo kon ik ook de auto eens ‘testen’ in de alpen.
Net voor 8u vertrokken in direct de Timmelsjoch op. Ook vandaag ben ik op dit tijdstip de enige boven op de pas.
Dat levert wel mooie plaatjes op.
Tussen de Timmelsjoch en Meran een of andere duitser voor me die het nodig vind om voor elke bocht kort de rem aan te tikken. Na een km of 25 merkt hij dan toch de file achter zich op en laat eindelijk het verkeer passeren.
Net na Meran een korte pauze ingelast en dan door de Vinschgau op weg naar Prad am Stilfser.
Oftewel: De Stelviopas op.
Helaas is het rond de middag en is het hier (zeker in het bos) ook filerijden. Notabene een porscherijder durft amper gas te geven waardoor de colonne achter hem snel langer wordt.
Mijn vader en tante zijn passagier en weten niet wat ze zien op deze pas. Dit hadden ze niet verwacht.
Zeker boven op de top is het een komen en gaan van motorrijders, automobilisten, (prof)wielrenners en zelfs iemand die op skeelers!!! De berg op komt.
Na een uurtje rondkijken (en het kopen van een shirtje) rijden we aan de andere kant even kort de Umbrailpas op (we zijn er nu toch)
In de afdaling richting Bormio komt voor ons een wielrenner ten val. Zijn 2 vrienden stoppen snel, en ook ik help de onfortuinlijke man overeind. Buiten wat bloed op zijn knie en wenkbrauw die open ligt valt het gelukkig mee.
Via de Foscagnopas en aansluitende Passo d’ Eira zaten we koers naar Livigno.
Ondertussen passeren we de nodige profrenners die met hun ploegen hier op hoogtestage zijn.
Livigno is belastingvrij dus goedkoop tanken
We besluiten even lekker een rondje door het dorp te lopen en wat te genieten van het weer (23graden wat voor Livigno op 1800mtr hoogte zeldzaam warm is).
Door de Toltunnel komen we weer in Zwitserland uit waar we via de Ofenpas uiteindelijk bij de Reschensee aankomen. Hier weer even een fotostop bij de beroemde kerktoren in het water.
Via de Norbertshöhe (11 haarspeldbochten) komen we uiteindelijk weer in Oostenrijk terecht.
Via de Pillerhöhe en het Pitztal rijden we rond 19u Oetz binnen waar we nog besluiten wat te eten.
Morgen weer lekker op de motor.
Vandaag wederom een relatief vlakke rit door Oostenrijk en Duitsland.
Gelukkig beloofd het vandaag niet zo heet te worden als de afgelopen dagen.
Rond half negen rij ik weer weg bij het Gastehaus en zet koers richting Imst.
Gisteren in regen de Hahntennjoch op en af, vandaag gelukkig in droog weer naar boven (en aan de andere kant naar beneden).
Ondanks dat er op de top de nodige motorrijders staan valt het op de pas zelf mee met de drukte.
Lekker op het gemak de combinatie van bochten door.
Onderaan rij ik een paar kilometer door het Lechtal om daar uiteindelijk rechtsaf het Namlostal in te rijden.
Als deze weg in Nederland had gelegen, was dit waarschijnlijk DE motorweg van Nederland geweest, hier rijdt er echter amper verkeer.
Veel, heel veel bochten door dit dal in. Van 3 tot 180 graden links of rechtsom. Alles zit er wel in.
25km verder pak ik een klein stukje van de B179 tussen de Fernpas en duitse grens om daarna koers te zetten naar de Ammersattel.
Deze bochtige is niet extreem, maar het rijden langs de oevers van de Plansee maakt deze weg de moeite waard. Hier ben ik dan ook een paar keer gestopt vanwege de mooie fotolocatie’s.
Bij het nabijgelegen hotel stop ik voor de lunchpauze en geniet ik van het uitzicht over de see.
Na de lunch weer op weg en na enkele kilometers bereik ik de pashoogte en rij ik weer Beieren binnen (jammer genoeg geen bordje oid te vinden met daarop de pashoogte). Ook aan deze zijde van de grens is er vrijwel niks van haarspelden oid en via de Ettaler sattel (869mtr.) zet ik koers naar Garmisch-Partenkirchen.
Net als vorig jaar ook hier weer even een foto gemaakt in het aftandse skispringstadion.
Omdat ik ruim de tijd heb besluit ik om eens een rondje rondom de schans te lopen, helaas kun je deze niet tot aan de top bezoeken.
Na Garmisch is het weer koers zetten richting Oostenrijk. Ondanks dat de Zugspitze (met 2962mtr de hoogste berg van Duitsland) hier om de hoek ligt zie je deze pas bij het binnenrijden van Ehrwald.
Vandaag weer over de Fernpas die toch een stuk minder druk is dan in het weekend.
Jammer genoeg wel een vrachtwage en een rijtje auto’s voor me, dus echt doorrijden zit er niet in.
Dat heeft sowiezo hier weinig zin want er zijn de nodige lasercontroles. Zowel zaterdag, zondag als vandaag zie ik minstens 1x de politie op snelheid controleren.
Via de Holzleitsattel rij ik enkele kilometers over het Mieminger plateau om daarna af te dalen richting Inntal bij Mötz.
Eerst even een korte stop bij de kleine schans in Stams.
Daarna via Silz naar Haiming, Leuk om te vermelden is dat in 1857 er enkele mensen uit dit dorp geëmigreerd zijn naar Pozuzo in Peru, waar nu een dorp compleet in Oostenrijkse stijl midden in de jungle ligt.
In Haiming besluit ik om even te stoppen bij Oilers69 (www.oilers69.com) jammer genoeg is dit wegrestaurant op maandag gesloten.
Vervolgens gaat het steil omhoog de Haimingerberg op. Al na een paar kilometer lijkt het wegrestaurant nog op een puntje in de diepte.
Slingerend door het bos kom ik uit in Ochsengarten en vanaf hier rij ik nog even een paar kilometer door naar Kuhtai. Onderweg nog even in de remmen voor een wel heel bijzondere file.
Bovenop de Kuhtaisattel (mtr) een sticker gescoord voor op de zijkoffer en daarna weer afdalen richting Ochsengarten en Oetz. Onderweg opnieuw in de remmen. Dit keer voor paarden op weg.
Rond 17/17:30u zit de route voor vandaag erop.
DAG 5
Vandaag de langste ronde van deze week. 366km!
Toegeven, redelijk wat kilometers maar in je eentje is dit net wat makkelijker te doen dan in een groep. Ik had eigenlijk de Sellaronde willen rijden, maar omdat ik dan 400km onderweg was (waarvan 90% dezelfde weg was) heb ik er een ronde rondom Bolzano gemaakt.
De Vele kilometers komt mede doordat ik de Timmelsjoch 2x over moet. Van Dal naar Dal toch al snel 60km (x2 maakt dat 120km)
Om half 8 zit ik al op de motor (onder mijn motorjas nog een t-shirt en vest aangedaan), en een 45min. Later sta ik als enige op de Timmelsjoch.
Super rustig hier op de pas, en ook in de afdaling kom ik niet veel verkeer tegen.
Pas onderin het Passeiertal begint het wat drukker te worden.Jammer genoeg ook vandaag weer een vrachtwagen voor me, en door de bochten en vele tegemoetkomend verkeer is inhalen niet mogelijk. Jammer, maar we hebben vakantie en doen rustig aan.
Bij het binnenkomen van Meran gaat het links omhoog richting Hafling. De Temperatuur is inmiddels aardig gestegen en besluit om mijn vest uit te doen. Lekker in het zonnetje de berg omhoog, alsof het zo moet zijn ook hier weer een vrachtwagen voor me die ik pas kilometers later kan inhalen. Na Meltina op de SP99 is het gedaan met de drukte, wat zeg ik Op een stuk van 20km kom ik welgeteld 3 motorrijders en 4 auto’s tegen. Ik ben eigenlijk wel toe aan een korte stop, maar de enige horecagelegenheid op deze weg blijkt uitgerekend vandaag dicht te zijn.
Dan maar door bossen en weilanden door rijden naar Bolzano. Langzaam gaat de weg omlaag, en in de verte zie ik Bolzano al liggen.
De laatste kilometers van deze weg lijken wel een achtbaan.
1x meer dan 180graden rond, grotendeels door een tunnel.
Daarna zelfs een bocht van meer dan 360graden!
In Bolzano even een foto maken bij het lokale stadion. Jammer genoeg is de naast gelegen lunchroom nog gesloten tot 12u, en verder kom ik in deze stad niet heel veel leuke zaken tegen.
Ik rij langs het politiebureau en het valt me op dat hier enorm veel mensen van afrikaanse komaf staan te wachten (vluchtelingen?)
Nadat ik de stad door ben klimt de weg weer slingerend omhoog, en niet veel later zie ik een bordje staan met Hofschank Weidenhof. Dat klinkt goed, links een smal weggetje in en daar ligt idd een horecauitspanning ‘ in the middle of nowhere’ maar met een uitzicht om U tegen te zeggen.
Onder het genot van een Kaiserschmarn genieten van het uitzicht en daarna weer snel op weg om weer wat passen te trotseren. Het enige nadeel is dat het vandaag niet heel helder weer is waardoor je de bergen en rotsen niet heel goed kunt zien.
De stuurwegen zijn hier echt heerlijk. Verbazend goed asfalt en niet alleen maar haarspeldbochten. Volgend jaar toch eens een weekje dolomieten plannen.
Na de Lavezapas (1808mtr) gat het al slingerend richting de Mendelpas (1363mtr). Niet heel hoog, maar wel veel bochtenwerk. Op deze pas nog even een sticker gescoord. En dan door naar de volgende pas. De Gampenpas (1518mtr). Het voordeel van de Dolomieten is dat de passen relatief dicht bij elkaar liggen, waardoor je veel passen in weinig kilometers krijgt.
Net voor ik weer beneden bent begint het te druppelen en ik zie bij een tankstation wat motorrijders schuilen. Omdat ik ook moet tanken besluit ik hier maar te stoppen. Maar wat ik ook probeer, er komt geen druppel uit de pomp (tsja de italiaanse taal ben ik niet machtig dus geen idee welke knopjes ik in moet drukken). Dan maar in het naastgelegen café wat drinken. Na een half uur is het buitje voorbij en rijdt ik verder naar Meran, waar ik dit keer wel met succes kan tanken. De benzine is hier overigens een stuk duurder dan in Oostenrijk (gem. 1,20 tegen 1,49 de liter). Net na Meran WEER een vrachtwagen voor me. Dit keer met een shovel erop, dus de automobilisten erachter kunnen onmogelijk inhalen. Verderop in het passeierdal zie ik de regenbui al hangen. Nog 18km tot de timmelsjoch, ga ik droog daar komen, nog 17, nog 10, nog 8, 5km voor de TImmelsjoch besluit ik toch maar het regenpak aan te trekken. En inderdaad 3km voor de pas begint het even stevig te regenen. Ik krijg wel medelijden met de wegwerkers die bezig zijn om de fundering voor een muurtje te maken, in de korte tijd dat het regende is het meer een overgelopen goot geworden.
Halverwege de Timmelsjoch is het weer droog en kan ik het regenpak weer opbergen. Net na half zes ben ik op de top. En 45min. Later ben ik weer terug bij mijn verblijfsplaats. Net voor een nieuwe regenbui.
DAG 6.
Vandaag een soort van Rustdag.
Geen motorrijden maar 390km met de auto.
In December een andere auto gekocht, en ik had mijn vader zover gekregen om daar mee naar Oostenrijk te gaan. Zo kon ik ook de auto eens ‘testen’ in de alpen.
Net voor 8u vertrokken in direct de Timmelsjoch op. Ook vandaag ben ik op dit tijdstip de enige boven op de pas.
Dat levert wel mooie plaatjes op.
Tussen de Timmelsjoch en Meran een of andere duitser voor me die het nodig vind om voor elke bocht kort de rem aan te tikken. Na een km of 25 merkt hij dan toch de file achter zich op en laat eindelijk het verkeer passeren.
Net na Meran een korte pauze ingelast en dan door de Vinschgau op weg naar Prad am Stilfser.
Oftewel: De Stelviopas op.
Helaas is het rond de middag en is het hier (zeker in het bos) ook filerijden. Notabene een porscherijder durft amper gas te geven waardoor de colonne achter hem snel langer wordt.
Mijn vader en tante zijn passagier en weten niet wat ze zien op deze pas. Dit hadden ze niet verwacht.
Zeker boven op de top is het een komen en gaan van motorrijders, automobilisten, (prof)wielrenners en zelfs iemand die op skeelers!!! De berg op komt.
Na een uurtje rondkijken (en het kopen van een shirtje) rijden we aan de andere kant even kort de Umbrailpas op (we zijn er nu toch)
In de afdaling richting Bormio komt voor ons een wielrenner ten val. Zijn 2 vrienden stoppen snel, en ook ik help de onfortuinlijke man overeind. Buiten wat bloed op zijn knie en wenkbrauw die open ligt valt het gelukkig mee.
Via de Foscagnopas en aansluitende Passo d’ Eira zaten we koers naar Livigno.
Ondertussen passeren we de nodige profrenners die met hun ploegen hier op hoogtestage zijn.
Livigno is belastingvrij dus goedkoop tanken
We besluiten even lekker een rondje door het dorp te lopen en wat te genieten van het weer (23graden wat voor Livigno op 1800mtr hoogte zeldzaam warm is).
Door de Toltunnel komen we weer in Zwitserland uit waar we via de Ofenpas uiteindelijk bij de Reschensee aankomen. Hier weer even een fotostop bij de beroemde kerktoren in het water.
Via de Norbertshöhe (11 haarspeldbochten) komen we uiteindelijk weer in Oostenrijk terecht.
Via de Pillerhöhe en het Pitztal rijden we rond 19u Oetz binnen waar we nog besluiten wat te eten.
Morgen weer lekker op de motor.
Net efkes anges
ik blijf het mooi vinden dat ik bijna exact dezelfde routes heb gereden als jijquote:
die SP99 via Hafling vond ik zelf erg mooi, was inderdaad helemaal niemand. Ga ik volgend jaar zeker opnieuw doen. Heb jij nog mist gehad op de Timmelsjoch? Ik drie keer echte zware mist waarbij je misschien 20 à 30 meter zicht had
Wow, wat een mooie verhalen hier!
Ik moet ook gauw maar eens met de motor op vakantie.
Ik moet ook gauw maar eens met de motor op vakantie.
Ook zag ik, dat al het zwoegen, alsook alle bekwaamheid in het werk, louter naijver is van de een op de ander; ook dit is ijdelheid en najagen van wind.
1x dit jaar. Maar toen zicht van zo'n 50/100mtr in 2012 was het extremer toen ook 20/30mtr zicht
Net efkes anges
Ik schrok al toen ik die foto van de Ten op een flatbed zag langskomen. Het zal toch niet weer he!quote:
[..]
ik weet niet hoe technisch dat jij denkt dat ik ben maar daar ga ik niet aan beginnen
Anywho het is gewoon wachten op transport en meer zit er helaas niet in
Maar mooi kut man, dit zijn juist die trips waar gezeik met de motor nog vele malen kutter is dan normaal. Sterkte goos!
quote:
[..]
geen ongeluk gehad oid maar tijdens het rijden stopte de motor ineens en wil niet meer starten.
Hij probeert het wel maar slaat niet aan(motor lampje gaat ook knipperen).
Benzine, olie kvs allemaal gecheckt en in orde en het enige wat ik me kan bedenken is dat ik wanneer ik contact aanzet ik het gezoem van, wat volgens mij,de brandstofpomp is niet hoor dus de leek in mij denkt dat het probleem daar zit.
Probleem 2 is dat ik in het oosten van IJsland zit waar eigenlijk niemand behalve toeristen motor rijdt. Er zijn hier alleen maar autogarages dus zoals het er nu naar uit ziet gaan de motor en ik retour Reykjavik en zit de motorreis er op.
Nu is het tijd om de democratie te verdedigen.
Ik vreesde ook het ergste, maar toen ik het kleppendeksel loshad (motorblok moet daarvoor eruitquote:
[..]
Mja
Hoe heb jij dat opgelost? Ik heb toen met een magneet op een stokje één van de onderdelen bovenuit de cilinderkop weten te vissen, de andere lag onderin het carter. Motor op zijn kant, carterpan er onderuit, boutje gevonden.
), lag het moertje doodleuk naast de klep. Het stelboutje zat gelukkig nog net een stukje ingedraaid en kon niet loskomen, omdat het tegen het kleppendeksel aan het slaan was. Had het op de foto al eruit gedraaid.Allemaal veel minder spannend dan bij jou, maar heb gewoon geluk gehad. Anders zat ik waarschijnlijk ook een dag te hengelen met een magneetje
It's Alive! The journey continues!
Bleek gelukkig niet de pomp te zijn maar bedrading die kortgesloten had.
Kwam gisteravond een hele groep motorrijders de camping opzetten van een georganiseerde reis en die hadden een monteur bij zich...
Bleek gelukkig niet de pomp te zijn maar bedrading die kortgesloten had.
Kwam gisteravond een hele groep motorrijders de camping opzetten van een georganiseerde reis en die hadden een monteur bij zich...
Nice! Veel plezier nog de rest van de dagen die je over hebtquote:
It's Alive! The journey continues!
Bleek gelukkig niet de pomp te zijn maar bedrading die kortgesloten had.
Kwam gisteravond een hele groep motorrijders de camping opzetten van een georganiseerde reis en die hadden een monteur bij zich...
Was van korte duur. Kort na vertrek opnieuw uitgevallen. Dit keer weer aan de praat met een zwaardere zekering maar toch terug gereden naar waar ik was en bij anwb aangegeven dat hij toch op transport moet
Nou zoals ik al zei was de vreugde van korte duur. Gelukkig liep het deze keer allemaal was sneller en staat de motor inmiddels bij de transporteur (dezelfde als die ook het transport naar Rotterdam doet! )
Zometeen om 15:00 moet ik nog even terug om te checken of de chauffeur mij mee wil nemen want die beslissing is uiteindelijk aan hem. Ga ik in ieder geval de goede kant op en waarschijnlijk nog via het noorden ook dus het gedeelte waar ik niet geweest was.
Stay tuned...
)Zometeen om 15:00 moet ik nog even terug om te checken of de chauffeur mij mee wil nemen want die beslissing is uiteindelijk aan hem. Ga ik in ieder geval de goede kant op en waarschijnlijk nog via het noorden ook dus het gedeelte waar ik niet geweest was.
Stay tuned...
wat ik op internet komt het idd wel eens voor dat de insulatietape doorslijt omdat de kabelboom aan het frame vastzit getiewrapt meestal zo rond de 30 a 40k die van mij staat al op 56. Het meest kritieke punt wat dat betreft zit echter onder de benzinetank wat ik lees dus daar ga ik zo niet bijkomen.quote:
Sala minder man! Dooresleten kabels ofzo ?
