Alles wat cursief staat hebben wij niet te danken aan TS maar aan Sophie Stadhouders, de schrijfster van het artikel. Sowieso een wonderkind op het gebied van de filosofie en ook onderzoeksjournalistiek zo blijkt. Hulde.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 15:50 schreef Oud_student het volgende:
Eens met TS, een ander voorbeeld is onderzoek dat toegepast wordt in de farmaceutische industrie.
De universiteiten doen onderzoek met gemeenschapsgeld, de resultaten worden gepubliceerd en de industrie gaat met de bruikbare resultaten veel geld verdienen.
Mijn verdienmodel! Wat doe je?quote:Op zaterdag 24 juni 2017 15:55 schreef jatochneetoch het volgende:
https://www.rijksoverheid(...)20-vrij-toegankelijk
Ik vind dit nogal naïef en oneerlijk, want de belastingbetaler financiert het onderzoek en de multinationals verdienen veel geld met de resultaten. Het laat weer eens zien dat de EU er niet voor de burger is maar voor de grote bedrijven.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 15:55 schreef jatochneetoch het volgende:
https://www.rijksoverheid(...)20-vrij-toegankelijk
wat?quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:00 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik vind dit nogal naïef en oneerlijk, want de belastingbetaler financiert het onderzoek en de multinationals verdienen veel geld met de resultaten. Het laat weer eens zien dat de EU er niet voor de burger is maar voor de grote bedrijven.
Wacht even. Maar wat wij daar lezen zet wat er hier beschreven wordt toch op losse schroeven zou je zeggen? Of interpreteer ik "Alle Europese wetenschappelijke artikelen in 2020 vrij toegankelijk" niet op de juiste manier?quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:00 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Ik vind dit nogal naïef en oneerlijk, want de belastingbetaler financiert het onderzoek en de multinationals verdienen veel geld met de resultaten. Het laat weer eens zien dat de EU er niet voor de burger is maar voor de grote bedrijven.
Er wordt gesuggereerd dat start-ups hier voordeel van hebben. Dat zou best incidenteel kunnen, maar voor innovatieve ideeën zoals nieuwe medicijnen is heel veel geld nodig om er een product van te maken, een start-up kan dat nooit financieren (in de VS misschien wel)quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:04 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Wacht even. Maar wat wij daar lezen zet wat er hier beschreven wordt toch op losse schroeven zou je zeggen? Of interpreteer ik "Alle Europese wetenschappelijke artikelen in 2020 vrij toegankelijk" niet op de juiste manier?
Maar dat is altijd al zo. Voor bepaalde ideeën heb je nou eenmaal kapitaal nodig en daarvoor moeten start-ups investeerders zoeken.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:07 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Er wordt gesuggereerd dat start-ups hier voordeel van hebben. Dat zou best incidenteel kunnen, maar voor innovatieve ideeën zoals nieuwe medicijnen is heel veel geld nodig om er een product van te maken, een start-up kan dat nooit financieren (in de VS misschien wel)
Het idee is dat kennis voor iedereen gratis wordt en jouw bezwaar is dat multinationals meer met die gratis kennis kunnen omdat ze meer geld hebben? Ze konden natuurlijk al meer met die kennis, maar dan zijn zij iig niet meer de enigen die over de kennis kunnen beschikkenquote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:07 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Er wordt gesuggereerd dat start-ups hier voordeel van hebben. Dat zou best incidenteel kunnen, maar voor innovatieve ideeën zoals nieuwe medicijnen is heel veel geld nodig om er een product van te maken, een start-up kan dat nooit financieren (in de VS misschien wel)
Het volgende artikel in de reeks van Sophie Stadhouders gaat hierover.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:46 schreef TruusHenk het volgende:
Gelukkig denken de uitgevers met ons mee en omarmen ze Open Access graag! Sterker nog, in mijn vakgebied (wiskunde) bieden vakbladen gerund door de genoemde uitgevers graag aan om voor een kleine vergoeding, denk iets van 1000 euro of zo, je artikel als Open Access aan te bieden op hun websites. .
Mijn post lijkt me duidelijk toch? Ze hebben gewoon een nieuw 'business model' op basis van Open Access gebouwd, en gaan rustig verder met hun criminele praktijken.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:50 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Ik kan nergens vinden wat de in de OP genoemde uitgeverijen daar van vinden. Het lijkt me dat ze niet staan te juichen bij dit initiatief. Het volgende artikel in de reeks van Sophie Stadhouders gaat hierover.
Je hebt gelijk. Ik reageerde eigenlijk al voordat ik het had gelezen. Hardnekkig kwaaltje hier.quote:Op zaterdag 24 juni 2017 16:52 schreef TruusHenk het volgende:
[..]
Mijn post lijkt me duidelijk toch? Ze hebben gewoon een nieuw 'business model' op basis van Open Access gebouwd, en gaan rustig verder met hun criminele praktijken.
Als ik een literatuuronderzoek doe ben ik op zoek naar peer reviewed papers in journals, dan kom ik niet gauw uit op arxiv of op de persoonlijke websites van professoren. Als ik eerst via de reguliere kanalen papers moet gaan zoeken en dan gaan googlen of iemand ze wellicht ook ergens anders heeft geupload maakt dat mijn werk niet echt veel handigerquote:Op dinsdag 27 juni 2017 18:47 schreef papernote het volgende:
Het is een beetje non-nieuws dit. In de SHERPA/RoMEO database kun je heel eenvoudig opzoeken welke tijdschriften het toestaan dat een wetenschapper zelf zijn artikelen open-acces maakt op bijvoorbeeld zijn eigen website, arxiv, et cetera.
Een grote uitgever als Elsevier vind het bijvoorbeeld prima dat teksten pre/post review door de auteur online worden gezet. Het enige dat niet mag is de layout/opmaak van het tijdschrift zelf gebruiken. Idem voor Springer Verlag. Idem voor Kluwer.
Ik ken echter nauwelijks wetenschappers die dat ook daadwerkelijk doen. Als men zo begaan is met open-access... waarom doen ze het dan niet? 90% van mijn publicaties is open-access te vinden, ook al is het journal gesloten; ik zet het gewoon zelf online.
Ja, ho, vaak is er wel een embargoperiode van een jaar of twee. Ik vind het zelf bovendien nogal dubieus om de versie van een artikel te delen zoals je dat hebt ingediend, dus de versie die nog niet is verbeterd aan de hand van peerreview. Zo krijg je dat de makkelijk vindbare versies van artikelen online die versies zijn waar geen externe kwaliteitscontrole op heeft plaatsgevonden.quote:Op dinsdag 27 juni 2017 18:47 schreef papernote het volgende:
Het is een beetje non-nieuws dit. In de SHERPA/RoMEO database kun je heel eenvoudig opzoeken welke tijdschriften het toestaan dat een wetenschapper zelf zijn artikelen open-acces maakt op bijvoorbeeld zijn eigen website, arxiv, et cetera.
Een grote uitgever als Elsevier vind het bijvoorbeeld prima dat teksten pre/post review door de auteur online worden gezet. Het enige dat niet mag is de layout/opmaak van het tijdschrift zelf gebruiken. Idem voor Springer Verlag. Idem voor Kluwer.
Ik ken echter nauwelijks wetenschappers die dat ook daadwerkelijk doen. Als men zo begaan is met open-access... waarom doen ze het dan niet? 90% van mijn publicaties is open-access te vinden, ook al is het journal gesloten; ik zet het gewoon zelf online.
Ach ja, platforms zoals ResearchGate (die natuurlijk ook weer commercieel zijn) gaan steeds meer een alternatief vormen voor traditionele manieren van publiceren en zoeken.quote:Op woensdag 28 juni 2017 10:22 schreef Doomslayer het volgende:
[..]
Als ik een literatuuronderzoek doe ben ik op zoek naar peer reviewed papers in journals, dan kom ik niet gauw uit op arxiv of op de persoonlijke websites van professoren. Als ik eerst via de reguliere kanalen papers moet gaan zoeken en dan gaan googlen of iemand ze wellicht ook ergens anders heeft geupload maakt dat mijn werk niet echt veel handiger
Google Scholar linkt naar alle versies, de officiële op sciencedirect en de open versie op mijn website. Maar inderdaad, veel databases zoeken alleen in de officiële publicaties van journals en niet naar alternatieve versies. Dat is wel een nadeel. Maar als de keuze is een artikel niet op te nemen in je literatuuronderzoek of deze even op te zoeken in Google; dan lijkt het me voor de volledigheid niet veel extra werk om de titels even in Google Scholar te gooien.quote:Op woensdag 28 juni 2017 10:22 schreef Doomslayer het volgende:
[..]
Als ik een literatuuronderzoek doe ben ik op zoek naar peer reviewed papers in journals, dan kom ik niet gauw uit op arxiv of op de persoonlijke websites van professoren. Als ik eerst via de reguliere kanalen papers moet gaan zoeken en dan gaan googlen of iemand ze wellicht ook ergens anders heeft geupload maakt dat mijn werk niet echt veel handiger
Wat is "vaak"? Ik heb een embargo bij minder dan 10 % van m'n eigen publicaties meegemaakt. Ook heb ik altijd nog de post-review versie online mogen zetten.quote:Op donderdag 29 juni 2017 14:43 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ja, ho, vaak is er wel een embargoperiode van een jaar of twee. Ik vind het zelf bovendien nogal dubieus om de versie van een artikel te delen zoals je dat hebt ingediend, dus de versie die nog niet is verbeterd aan de hand van peerreview. Zo krijg je dat de makkelijk vindbare versies van artikelen online die versies zijn waar geen externe kwaliteitscontrole op heeft plaatsgevonden.
Klopt, maar ik weet niet of google scholar een standaard is, dat is het hier zeker niet. Over het algemeen gebruiken wij scopus of scifinder. Mocht ik dan een zeldzaam artikel tegen komen waar we niet op geabonneerd zijn (om de een of andere reden zijn we niet geabonneerd op Science), dan wordt er pas gegoogled.quote:Op dinsdag 4 juli 2017 08:04 schreef papernote het volgende:
[..]
Google Scholar linkt naar alle versies, de officiële op sciencedirect en de open versie op mijn website. Maar inderdaad, veel databases zoeken alleen in de officiële publicaties van journals en niet naar alternatieve versies. Dat is wel een nadeel. Maar als de keuze is een artikel niet op te nemen in je literatuuronderzoek of deze even op te zoeken in Google; dan lijkt het me voor de volledigheid niet veel extra werk om de titels even in Google Scholar te gooien.
Zal vast aan het vakgebied liggen. Maar scopus == elsevier, dus dan beperk je je nogal tot één uitgever, wat me niet handig lijkt. Scifinder ken ik niet. Ik zoek veel op pubmed of Google Scholar. Beiden bevatten veel tijdschriften en meer dan één uitgever.quote:Op vrijdag 7 juli 2017 17:15 schreef Doomslayer het volgende:
[..]
Klopt, maar ik weet niet of google scholar een standaard is, dat is het hier zeker niet. Over het algemeen gebruiken wij scopus of scifinder. Mocht ik dan een zeldzaam artikel tegen komen waar we niet op geabonneerd zijn (om de een of andere reden zijn we niet geabonneerd op Science), dan wordt er pas gegoogled.
Ik wil hier wel bij zeggen dat scopus misschien van elsevier is, maar niet alleen zoekt in journals van elsevier.quote:Op vrijdag 14 juli 2017 11:12 schreef papernote het volgende:
[..]
Zal vast aan het vakgebied liggen. Maar scopus == elsevier, dus dan beperk je je nogal tot één uitgever, wat me niet handig lijkt. Scifinder ken ik niet. Ik zoek veel op pubmed of Google Scholar. Beiden bevatten veel tijdschriften en meer dan één uitgever.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |