abonnement Unibet Coolblue
pi_171746013
Volgens onderzoeken ontwikkel je je persoonlijke muziekvoorkeur rond je 12de.
Bij mij klopt dit aardig.

En ik had toen gelijk een wow moment toen ik Never mind the bollocks here's the Sex Pistols hoorde.

En als ik hem nu nog luister, ik vind hem nog steeds tijdloos en grandioos.
En is ook toen heel erg bepalend geweest voor mijn muziek keuze.

Voor de mensen die het niet kennen:

Voor mij een echte wow factor, en naar mijn smaak nooit meer een album als deze gehoord.

Wat zijn jullie wow albums, en waarom?
Misschien zitten er een paar pareltjes tussen waar mensen nog nooit van gehoord hebben, of waarvan meerdere mensen vinden dat het echt een wow plaat/cd is.

Ik ben benieuwd.
pi_171746032
*jouw

Pink Floyd - Shine on you Crazy Diamond
pi_171746034
quote:
14s.gif Op zaterdag 17 juni 2017 05:47 schreef d4v1d het volgende:
*jouw

Pink Floyd - Shine on you Crazy Diamond
En waarom?

En ja, plus W in de TT. ;)

Thanks, had hem zelf niet gezien. ^O^
  † In Memoriam † zaterdag 17 juni 2017 @ 06:45:22 #4
4036 crew  Cynix ®
Verzuurde hork
pi_171746092
Voor mij was dat onder andere: Judas Priest - Killing Machine, uitgebracht in 1978.

Ik luisterde als kind op een bepaalde moment, zal ook rond mijn 12e of 13e zijn geweest, veel naar de radio en begon ook liedjes op te nemen op een simpele cassetterecorder, eerst door gewoon de microfoon voor de radio te houden, later met een 'DIN-kabeltje'. ;)

Mijn muzieksmaak was beperkt en werd bepaald door 'Hilversum 3'. Top 40, top 50 etc. Ik ontdekte later de 'Platenbus', een soort rijdende bibliotheek, maar dan met langspeelplaten, die elke zaterdag bij ons in de stad stond. Toen begon ik andere muziek te ontdekken én te waarderen.

Een schoolvriendje, die ik toevallig een keer in die bus tegenkwam tipte me bovenstaande plaat en dat was mijn kennismaking met Heavy Metal. Er ging een wereld voor me open! En zo is het begonnen, met die plaat dus. :)
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
pi_171746359
Coldplay - Viva la Vida or Death and All His Friends
Dire Straits - Alchemy

Coldplay luisterde een vriend van me naar, die mij hiermee bekend maakte.

En Mark Knopflers magie bij Alchemy, daar raakt iedereen van onder de indruk.
  Moderator zaterdag 17 juni 2017 @ 08:41:44 #6
1025 crew  Armani XL
Taggen heeft geen zin
pi_171746427
R.E.M. - Automatic for the People

En dan met name door "Everybody Hurts". Plaat kwam uit tijdens mijn (jonge) puberteit waarin je als kind toch veel veranderingen mee maakt. Ik werd ook op school veel gepest en juist dit nummer verwoorde veel van die gevoelens. Alle albums van R.E.M. ook gekocht (tot aan "Up", daarna verloor ik mijn interesse).

Meeste indruk later heeft Brand New gemaakt met The Devil and God Are Raging Inside of Me (2006), om maar even te quoten:
quote:
The Devil and God Are Raging Inside Me received rave reviews from critics initially, with many music publications pronouncing it as one of the best albums of the decade.
Het album heeft het meest indruk gemaakt door het nummer Limousine (MS Rebridge) dat een waargebeurd verhaal verteld:
quote:
Fifth song on the album "Limousine" is about the death of seven-year-old Katie Flynn from the band's hometown of Long Island. Travelling home with her family after a wedding, their limousine was hit by drunk driver Martin Heidgen, a few miles from where Lacey was living at the time, leading to the decapitation of the young Flynn, whose severed head fell into her mother's arms. In the track, Lacey tells the story from various perspectives including that of Heidgen.
wikipedia

[ Bericht 62% gewijzigd door Armani XL op 17-06-2017 08:48:55 ]
  Trouwste user 2022 zaterdag 17 juni 2017 @ 08:50:39 #7
7889 tong80
Spleenheup
pi_171746500
Goed beschreven op Wiki......

London Calling is de titel van het derde album van de Engelse punkband The Clash. Op het dubbelalbum London Calling verlaten de frontmannen Joe Strummer en Mick Jones het pad van de traditionele punk. Ze staan open voor tal van muziekstijlen, variërend van rock-'n-roll tot ballroom en ska. De beide componisten hebben een zeer inspirerende invloed op elkaar en stuwen elkaar op tot grote hoogten. Het album London Calling wordt door vele popcritici en -liefhebbers beschouwd als een van de beste albums ooit gemaakt.



Had hun twee eerdere LP's. Pure punk. Heerlijke muziek en nog steeds draaibare albums. Toen kwam London Calling. Bij de eerste tonen van het nummer London Calling zat ik verbijsterd met m'n oren te klappen. Nooit eerder gehoord en vernieuwend tot op het bot. Net naar hoe mijn stemming is, hij staat altijd in mijn top-5 aller-tijden.

:P
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
pi_171746764
The Smiths - The Queen Is Dead
Terwijl de britpop op zijn hoogtepunt was hoorde en las ik steeds over een bijna mythische band uit Manchester met de weinig inspirerende naam The Smiths. In die tijd ging ik ongeveer 2 keer per maand naar Groningen om daar vooral nieuwe platen te kopen. Dankzij interviews met de britpop helden dook ik ook steeds meer het verleden in.Zo kocht ik op een mooie dag in 1996 The Queen Is Dead van The Smiths, Unknown Pleasures van Joy Division en Screamadelica van Primal Scream. Allemaal geweldige platen maar The Queen Is Dead was degene die het meest bij mij binnenkwam. Alles klopte aan deze plaat, muzikaal was het briljant, de teksten zaten vol humor en cynisme en natuurlijk de markante stem van Morrissey. Het is niet mijn favoriete album ooit maar wel het album dat mijn muzikale blik heeft verruimd,
pi_171747394
Ik heb dat nog steeds die wauw momenten.
Weliswaar veel minder als in mijn jonge jaren.
  User die je het meest gemist hebt 2022 zaterdag 17 juni 2017 @ 10:48:20 #10
78918 SeLang
Black swans matter
pi_171747698
Zoals alles in mij leven heeft muziek ook een heel spectrum doorlopen van Italo disco tot rock tot Joy Division. Ik ben wel duidelijk een product van de jaren '80 (mijn middelbare school + studententijd) dus de muziek die de meeste impact heeft gehad op mij stamt ook uit die jaren.

Wat nu nog steeds overeind staat voor mij is The Smiths. Er is niets waar ik tegenwoordig zo vaak naar luister als die muziek van hun.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
  zaterdag 17 juni 2017 @ 11:12:17 #11
303802 nogeenoudebekende
The future is shit...
pi_171748024
Tool - Undertow.


De energie van MJK gecombineerd met de virtuozen op de instrumenten. _O_.
And so is the past
pi_171801860
Heb er meerdere, maar voor mij is het come what (ever) may van stone sour. De eerste plaat van hun was goed, maar deze plaat is veel afwisselender en lijkt of er voor elke stemming waar in je bent een nummer voor is.
“Satan has been the best friend the church has ever had, as he has kept it in business all these years!”
pi_171801902
Wow! was toch die groep van Patty Brard? Daar heb ik geen cd's van.
standaarddrinker
pi_171802553
Tool - Ænima


Wat een plaat _O_
Rauw en spiritueel, analytisch en vol emotie, complex en toch doeltreffend.
Het is een album vol met dit soort schijnbare tegenstellingen en het weet je aan het denken te zetten.
Hetzelfde gevoel heb ik trouwens bij Lateralus, maar prefereer Ænima toch iets meer aangezien die wat rauwer voelt.

Opeth - Still Life


Ik houd van muziek die ervoor zorgt dat ik in een andere wereld beland en Still Life is de plaat die daar voor mij het best in slaagt. Telkens als ik dit album opzet is het net alsof ik mij in een donker mysterieus bos bedekt onder een dikke laag rode mist bevind. Brute riffs en grunts worden afgewisseld met bloedmooie akoestische passages en dankzij die dynamiek kan ik het album aan een stuk door blijven luisteren.
  dinsdag 20 juni 2017 @ 05:34:54 #15
423997 Lunatiek
RadicaalFilosoof
pi_171804650
Mijn Wow! plaat is Eloise van The Damned. Dat nummer is enkele keren in De Avonspits gedraaid en ik wilde per se de LP hebben waar dat nummer op stond (Phantasmagoria). Nu is dat op zich niet zo'n Wow! plaat, maar voor mij was Eloise de sleutel naar de gothrock, naar punk en new wave, naar garagerock en nog veel meer dat nooit op de radio werd gedraaid, of in elk geval niet voor zover ik wist.
Dat ging nog ouderwets natuurlijk. Ik was speciaal naar Den Haag gegaan om meer van The Damned te kopen. Ik kon niets van hen vinden in de reguliere platenzaak, maar iemand verwees me naar Any Record, toen nog in de Piet Heinstraat. Daar kocht ik later regelmatig platen van mij totaal onbekende bands. Zonder Eloise zou ik daar nooit zijn gekomen.
  User die je het meest gemist hebt 2022 dinsdag 20 juni 2017 @ 08:10:11 #16
78918 SeLang
Black swans matter
pi_171805103
quote:
0s.gif Op maandag 19 juni 2017 23:12 schreef DrDentz het volgende:
Wow! was toch die groep van Patty Brard? Daar heb ik geen cd's van.
De enige Wow die ik ken was zo'n meidengroepje uit de jaren '90

"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
pi_171805355
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 juni 2017 08:10 schreef SeLang het volgende:

[..]

De enige Wow die ik ken was zo'n meidengroepje uit de jaren '90

Ja daar had Patty Brard iets mee te maken dacht ik.
standaarddrinker
  dinsdag 20 juni 2017 @ 09:48:04 #18
406034 Bugno
Campione d. Mondo 91/92
pi_171806511


Niet langer mijn nummer 1 album (ingehaald door Dummy van Portishead en nr. 1 In Rainbows van Radiohead).

Wel het enige album dat ik eigenlijk altijd van begin tot eind luister. Van verdriet, naar wanhoop, naar melancholie, naar disintegratie en vervolgens een soort berusting. Geniaal.
Fitter. Happier. More productive
---------------------------------------------------
If you think in terms of a year, plant a seed; if in terms of ten years, plant trees; if in terms of 100 years, teach the people. - Confucius
pi_171806843
The Smiths - Hatful of Hollow

1985, een vriendin op de middelbare school liet me bij haar thuis een nieuw Brits bandje horen.

the rain falls hard on a humdrum town, his town has dragged you down

was het eerste dat ik hoorde.
Die stem!
Meteen verkocht.
Zie ook mijn UI. :)

En wat recenter was Them Crooked Vultures ook wel een wow!-plaat.
Wer lesen kann, ist klar im Vorteil.
  Moderator dinsdag 20 juni 2017 @ 10:44:47 #20
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_171807591


Misschien wat laat voor een echte wow plaat ik kocht hem toen ik 17 was, maar dit heeft voor mij het hele muzikale spectrum open gebroken.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  dinsdag 20 juni 2017 @ 11:26:38 #21
466913 Eightyone
Bejaarde millennial
pi_171808494
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 juni 2017 08:38 schreef DrDentz het volgende:

[..]

Ja daar had Patty Brard iets mee te maken dacht ik.
Nee, dat was weer een ander groepje. Deze waren van Bolland & Bolland.

(Aldus iemand die Hitkrant in de jaren 90 verslond.)
pi_172390174
Arcade Fire - Funeral
Thelonious Monk - Monk's Dream
[i]Sometimes we live
no particular way
but our own[/i]
pi_172390371
Coldplay - A Rush of Blood to the Head.

Was 15 toen deze plaat uitkwam. Rond die leeftijd was het vooral heel stoer om naar 538 en trance te luisteren.
Maar toen kwam de clip van The Scientist op tv. Sowieso al een bijzondere clip, maar vooral een bloedmooi nummer. Daar kwam ik dus achter dat er veel meer was dan die simpele 538 / top 40 meuk.

Toen was het voor mij echt een eyeopener van heb ik jou daar.
Dat tegenwoordig het gemiddelde Coldplay nummer ook "top 40 meuk" is, is tot daaraan toe. Dit album blijft mij altijd dierbaar en voor altijd in de top 3 van beste album ooit.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bronson op 13-07-2017 16:44:19 ]
pi_172391016
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 juni 2017 05:34 schreef Lunatiek het volgende:
Mijn Wow! plaat is Eloise van The Damned. Dat nummer is enkele keren in De Avonspits gedraaid en ik wilde per se de LP hebben waar dat nummer op stond (Phantasmagoria). Nu is dat op zich niet zo'n Wow! plaat, maar voor mij was Eloise de sleutel naar de gothrock, naar punk en new wave, naar garagerock en nog veel meer dat nooit op de radio werd gedraaid, of in elk geval niet voor zover ik wist.
Dat ging nog ouderwets natuurlijk. Ik was speciaal naar Den Haag gegaan om meer van The Damned te kopen. Ik kon niets van hen vinden in de reguliere platenzaak, maar iemand verwees me naar Any Record, toen nog in de Piet Heinstraat. Daar kocht ik later regelmatig platen van mij totaal onbekende bands. Zonder Eloise zou ik daar nooit zijn gekomen.
Hier heb je de originele versie uit 1968:

  donderdag 13 juli 2017 @ 16:22:05 #25
423997 Lunatiek
RadicaalFilosoof
pi_172391228
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juli 2017 16:15 schreef Hiddendoe het volgende:

[..]

Hier heb je de originele versie uit 1968:

Uiteraard ken ik die ook, dat was een van de vele deuren die werd geopend. Ik heb ook andere miziek van Barry Ryan. Een andere deur via the Damned was Give Daddy the Knife Cindy van Naz Nomad and the Nightmares met covers van meer onbekende sixties-nummers (en, via een zijstraatje, het werk van The Canvey Island All Stars). Maar daarom is Eloise dus mijn Wow-plaat die de deuren opende naar al dat andere.
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')