Ik lees nu De Thibaults van Roger Martin du Gard.
De Nederlandse vertaling, dat wel. Zo goed is mijn Frans niet.
Het boek is (of liever: de boeken zijn) tussen 1922 en 1940 verschenen en de nieuwe vertaling was in 2014 een soort van hypeje.
En nu ben ik er dus in bezig.
Ik moet helaas zeggen dat ik het meer een soap vind en er tot nu toe (pagina 400 van de ca. 1800) niet zoveel literairs in kan ontdekken.
Vooral het voortdurend zwabberende perspectief werkt op mijn zenuwen. Als er twee personages met elkaar in gesprek zijn, lees je van beide personages de gedachten en gevoelens: naar tegenwoordige literaire maatstaven een absolute faux-pas en het doet wat onbeholpen aan.
Maar het leest lekker weg en geeft in de details een prachtig tijdsbeeld van de vroege twintigste eeuw. Dus ik lees lekker door