Het gaat meer om deze "persoonlijke" ervaring/aanvaring, niet om wat KIKA directeuren verdienen. Daar geeft dat kind ook niets om, maar hij was wel bezig met het werven van sponsors in deze hitte.quote:Op zaterdag 27 mei 2017 22:42 schreef MAHL het volgende:
https://www.deondernemer.(...)urs-bij-goede-doelen
Ze kunnen het missen TS
Emotionele chantagequote:Op zaterdag 27 mei 2017 22:44 schreef computerprobleems het volgende:
[..]
Het gaat meer om deze "persoonlijke" ervaring/aanvaring, niet om wat KIKA directeuren verdienen. Daar geeft dat kind ook niets om, maar hij was wel bezig met het werven van sponsors in deze hitte.
Neem anders contact op met de organisatie. Wellicht kunnen ze dat kind nog traceren en kun je het alsnog goed maken.quote:Op zaterdag 27 mei 2017 22:44 schreef computerprobleems het volgende:
[..]
Het gaat meer om deze "persoonlijke" ervaring/aanvaring, niet om wat KIKA directeuren verdienen. Daar geeft dat kind ook niets om, maar hij was wel bezig met het werven van sponsors in deze hitte.
Is gewoon kut. Nou ja, heb er wel van geleerd. Zal in de toekomst wat persoonlijker zijn met mensen die aan de deur bellen, ongeacht om wie of wat het gaat.
quote:Op zaterdag 27 mei 2017 22:55 schreef Falco het volgende:
[..]
Neem anders contact op met de organisatie. Wellicht kunnen ze dat kind nog traceren en kun je het alsnog goed maken.
Hier ben ik het wel mee eens. Kinderarbeid, zeker met dit weer. Het was rond een uur of 2 's middags, 35 graden buiten.quote:
Ook wel een punt. Misschien dat ik uit principe voortaan altijd weigerquote:Op zondag 28 mei 2017 08:09 schreef Roces18 het volgende:
sponsorloop donder op man
geld blijft allemaal aan de strijkstok hangen
weenie waarom iemand dat zou willen, maar hier de OP voor de liefhebber van aidsquote:Eerder vandaag belde iemand aan; ik verwachtte een pakket, dus ging ervan uit dat het de postbode was. Bleek een klein kind te zijn, ik schat tussen de 6-8 jaar oud. Hij was bezig met een sponsorloop voor KIKA en vroeg of ik hem wou helpen. Als ware autist antwoordde ik meteen "nee, bedankt" - kind keek droevig naar de grond en sloot het 3-seconde durende gesprek af met een zielige "ok, doei". Deur dicht.
Instant regret.
WHAT THE FUCK.
Dat was niet mijn bedoeling . Waarom ik nee zei? Geen idee; ik had op dat moment denk ik geen zin om een formulier in te vullen?
Normaal geef ik altijd aan collectanten en doneer maandelijks aan een aantal stichtingen. En uitgerekend bij dit arme kind moest ik zo'n kut antwoord geven? Ik hoop dat ik hem niet ontmoedigd heb.
Later op de dag wel een donatie overgemaakt aan KIKA, maar toch voel ik mij nog steeds kut.
Ik hoop dat ik hem nog een keer tegenkom zodat ik hem alsnog kan sponsoren.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |