quote:
Ja, niks behulpzaams eigenlijk. Ik legde uit waarom ik belde en toen vroeg ze "en wat wil u nu? Langskomen?"
Ja eh. Nee. Ik belde dus om te overleggen of dat nodig is? Ja dat kon ze zo telefonisch niet inschatten..
. Toen heb ik zelf maar besloten het aan te zien. Ze zou een notitie maken en mocht W. nu toch veel pijn hebben 's nachts dan moest ik weer bellen.
Maar dat had W. niet; hij sliep prima. Vanochtend liep hij wel nog moeilijk, maar ik had meer het idee dat hij bang was dat het pijn zou doen dan dat het echt pijn deed. Uiteindelijk liep hij aan mijn hand prima mee (niet meer mank), en eenmaal bij opa en oma rende hij door de kamer. Ik hou het nog even in de gaten, maar ik denk dat het gewoon beurs is van het vallen.
En wat Kazy zegt over vallen. Ik sta ook niet overal bij (gaat ook niet, want ik moet ook dingen doen). En de val waarbij hij dus zijn voet zo bezeerde was gewoon op de grond, pal voor mn neus. Hij struikelde over zn speelgoed.
FF: W. heeft traplopen geoefend bij de fysio. Haar techniek vind ik wel een goede; de trap op gaat trede voor trede (handen op de trede boven zichzelf, knie op een trede eronder, andere knie ernaast, gaan staan en dan knie voor knie weer een trede hoger). Trap af gaat hetzelfde, maar dan dus vanaf knieen steeds 1 voet omlaag, weer naar knieen zakken etc. zo houden ze altijd de trap zelf goed vast.