R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je bent gewend aan de overlevingsmodus, je bent gewend aan de pijn, het verdriet en de vernedering die het contact met hun met zich meebrengt..quote:Op donderdag 11 mei 2017 22:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Eigenlijk niet... maar nu je het zo zegt, heb je wel gelijk.
[..]
Dat vat ik ook helemaal niet zo op! Ik weet dat ik een behoorlijk labiel persoon ben, op zijn aardigst gezegd.
Ik ben blij dat het je gemakkelijk is afgegaan. Jammer dat het omwille een nieuwe vriendin moest gebeuren. En stiekem geef ik je toch de credits, of je nou wilt of niet
[..]
Om heel eerlijk te zijn heb ik nog nooit eerder echt contact verbroken met mensen. Ik heb wel eens iets subtiel laten doodbloeden, maar de confrontatie aangaan durf ik niet.
En zat ben ik het zeker, alleen ja... ik heb soms last van het jezuschristussyndroom (de neiging om iedereen te redden). Ik ben gewoon een zacht ei.
[..]
Bedankt voor de tips. Ik moet daar inderdaad eerst goed over nadenken, zodat ik weet wat ik moet doen, want anders ga ik zo weer in zee ermee. Ik ken mezelf.
[..]True
[..]
Wat fijn dat je je vrij voelt! Dat moet heerlijk zijn. Knap dat je uiteindelijk de knoop hebt doorgehakt. Fijn dat je zo'n steun in de rug hebt!
[..]
Dat gevoel ken ik helaas inderdaad... Gelukkig zijn er ook heel veel mensen die je een warm gevoel kunnen geven.
[..]
Dank je wel voor je lieve woordenIk ben er stil van en weet even niet wat ik moet zeggen... Je hebt gelijk dat het me terugtrekt en pijn doet...
Ik heb geen flauw idee of zijn vrouw op de hoogte is eigenlijk
Het onbekende lijkt vaak enger dan het bekende, zelfs als het bekende heel erg naar en slecht is..
Geen woorden voor. Afschuwelijk. Jouw moeder heeft het niet goed met jou voor. Ze maakt je ziek. In plaats van jou te helpen met je leven vorm te geven, saboteert ze het.quote:[..]
De dingen die mij moeder zegt is dat het mijn schuld is dat de familie niet functioneert, dat ik geen therapie/medicatie mag hebben. Dat ik geen psychische problemen heb (ahem, eetstoornis, ptss en psychotische persoonlijkheidstrekken). Pesten met het feit dat ik geen kinderen kan krijgen, dat ze vindt dat ik eigenlijk nooit geboren mocht worden en dat er beter een kussentje op me gelegd had kunnen worden en zo kan ik wel even doorgaan. Daarnaast heeft ze de neiging om te dreigen met zelfmoord.
Je hebt het RECHT om je te beschermen tegen mensen die jou zoveel kwaad doen, ook als het je moeder is. Mijn hemel, afkappen!!
Nope.quote:
[..]
Ik bel met mijn moeder eens per week/in de twee weken en vier tot zes keer per jaar logeer ik een weekend bij haar. En soms wil ze een dagje uit met mij. Dus eigenlijk maak ik me belachelijk druk om een klein iets
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Dat klopt wel helaas. Ik ben continu bezig met crisismanagement. Daar moet eens een einde aan komen.quote:Op donderdag 11 mei 2017 22:58 schreef madam-april het volgende:
[..]
Je bent gewend aan de overlevingsmodus, je bent gewend aan de pijn, het verdriet en de vernedering die het contact met hun met zich meebrengt..
Het onbekende lijkt vaak enger dan het bekende, zelfs als het bekende heel erg naar en slecht is..
Anderzijds, geheel onbekend is het niet. Mijn moeder verbreekt best wel vaak op pijnlijke momenten het contact (juist van die momenten dat je je naasten het meest nodig hebt). En ik ben dan elke keer weer zo stom haar te vergeven. Met andere woorden: knopen doorhakken dus.
Je hebt gelijk. Volgens mij moet ik door de zure appel heen bijten.quote:
[..]
Geen woorden voor. Afschuwelijk. Jouw moeder heeft het niet goed met jou voor. Ze maakt je ziek. In plaats van jou te helpen met je leven vorm te geven, saboteert ze het.
Je hebt het RECHT om je te beschermen tegen mensen die jou zoveel kwaad doen, ook als het je moeder is. Mijn hemel, afkappen!!
Als ik rationeel een lijstje zou maken met de voor- en nadenken komt het er eigenlijk op neer dat ik te bang ben voor de toekomst. Ik zit dan in de "stel dat..." en vraag me dan af of ik niet te hard naar hen toe ben. Anderzijds trek ik dit ook niet.quote:Op donderdag 11 mei 2017 22:36 schreef Yasmin23 het volgende:
TS serieus denk ik dat jij voor alles gaat. Vind je misschien egoïstisch klinken maar het is jouw leven. En van wat ik nu heb gelezen ben ik eigenlijk van mening dat jouw moeder en broer het niet meer waard zijn. Klinkt misschien hard.
Denk aan wat contact met hun jou oplevert en wat jij er voor moet inleveren. Misschien dat je dan een juiste beslissing kunt maken.
Ik neig steeds meer naar contact verbreken.
Ik heb er een slaappil in gegooidquote:
Tip van mij:
Ga niet over alles lopen piekeren vannacht, maar lees het morgen allemaal nog een keer.
En zorg dat jouw loyaliteit in de toekomst problemen gaat opleveren met anderen zaken (relaties en werk).
Mensen maken er misbruik van en de kans dat ze je laten vallen als je loyaliteit terug verwacht is realistisch aanwezig.
dus geen gepieker aan dit adres. Ik heb het allemaal nagelezen en neig naar het verbreken van contact.Ook ga ik de psych even mailen over mijn loyaliteitsproblemen en assertiviteit. Op dit moment wordt er gewerkt aan de verlatingsangst en ik denk dat dit mooie volgende stappen zijn.
Iedereen, heel erg bedankt voor het meedenken, begrip en steun 
Jullie zijn echt heel erg lief voor me en helpen me enorm. Dank jullie wel
Jullie zijn echt heel erg lief voor me en helpen me enorm. Dank jullie wel
Ik heb de indruk dat het woord dat je zoekt vooral 'assertiviteit' is...
leren voor je zelf en je eigen belangen opkomen, het 'leren' nee te zeggen op een positieve wijze, en hierbij ook het leren omgang met de sociale interactie jegens anderen, maar wel met als doel je eigen belangen te behartigen
https://www.bol.com/nl/f/(...)j-schuldig/34238411/ (is al best een erg oud boek, maar eigenlijk een bijna klassieke basis voor assertiviteitstrainingen waar ook modernere versie's vaak niet enorm van verschillen)
Een goede therapeut zou je eigenlijk nooit zulk een keuze mogen 'opdringen'....
Dat dit nooit buiten jezelf om gaat, en het een proces is dat jij _zelf_ die keuze maakt uit vrije wil en zonder dat dit je 'dringend' opgedragen wordt.
Het kan natuurlijk zo zijn dat het in jouw situatie de optie zal zijn die jou mogelijk het meeste direkte voordeel bied en veel stress zou kunnen weghalen (maar, evengoed soms meer stress kan opleveren, als je die keuze het contact te verminderen niet kunt doorzetten en dit mogelijk een nog sterkere aggressieve reactie van je familie oplevert).
Echter, als je deze stap neemt, doe dat nooit enkel omdat een therapeut je dat 'dringend adviseert' maar vooral omdat je zelf de voors en tegens afweegt en heel neutraal en objectief die keuze neemt;
Dit ook enkel zelf doorzet omdat je van de nodzaak deze stap te doen zelf overtuigd bent en dit naar buiten nooit communiceert als 'dat dat iets is dat iemand anders je opdroeg te doen'
... Ook dat komt overigens weer op assertiviteit neer, alle stappen die je neemt in de sociale interactie met anderen, zoals in dit geval met je familie, moet je doen vanuit je eigen keuze en verantwoordelijkheid, omdat JIJ dat zo wil en niet omdat iemand anders gezegd heeft dat je dat moet doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door RM-rf op 12-05-2017 12:14:21 ]
leren voor je zelf en je eigen belangen opkomen, het 'leren' nee te zeggen op een positieve wijze, en hierbij ook het leren omgang met de sociale interactie jegens anderen, maar wel met als doel je eigen belangen te behartigen
https://www.bol.com/nl/f/(...)j-schuldig/34238411/ (is al best een erg oud boek, maar eigenlijk een bijna klassieke basis voor assertiviteitstrainingen waar ook modernere versie's vaak niet enorm van verschillen)
Eerlijk gezegd vind ik dit een opvallende en vreemde vaststelling...quote:
Hoi allemaal,
In therapie heb ik het nogal dringende advies gekregen om te breken met mijn familie.
Een goede therapeut zou je eigenlijk nooit zulk een keuze mogen 'opdringen'....
Dat dit nooit buiten jezelf om gaat, en het een proces is dat jij _zelf_ die keuze maakt uit vrije wil en zonder dat dit je 'dringend' opgedragen wordt.
Het kan natuurlijk zo zijn dat het in jouw situatie de optie zal zijn die jou mogelijk het meeste direkte voordeel bied en veel stress zou kunnen weghalen (maar, evengoed soms meer stress kan opleveren, als je die keuze het contact te verminderen niet kunt doorzetten en dit mogelijk een nog sterkere aggressieve reactie van je familie oplevert).
Echter, als je deze stap neemt, doe dat nooit enkel omdat een therapeut je dat 'dringend adviseert' maar vooral omdat je zelf de voors en tegens afweegt en heel neutraal en objectief die keuze neemt;
Dit ook enkel zelf doorzet omdat je van de nodzaak deze stap te doen zelf overtuigd bent en dit naar buiten nooit communiceert als 'dat dat iets is dat iemand anders je opdroeg te doen'
... Ook dat komt overigens weer op assertiviteit neer, alle stappen die je neemt in de sociale interactie met anderen, zoals in dit geval met je familie, moet je doen vanuit je eigen keuze en verantwoordelijkheid, omdat JIJ dat zo wil en niet omdat iemand anders gezegd heeft dat je dat moet doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door RM-rf op 12-05-2017 12:14:21 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dank je wel! Ik zal eens kijkenquote:
Ik heb de indruk dat het woord dat je zoekt vooral 'assertiviteit' is...
leren voor je zelf en je eigen belangen opkomen, het 'leren' nee te zeggen op een positieve wijze, en hierbij ook het leren omgang met de sociale interactie jegens anderen, maar wel met als doel je eigen belangen te behartigen
https://www.bol.com/nl/f/(...)j-schuldig/34238411/ (is al best een erg oud boek, maar eigenlijk een bijna klassieke basis voor assertiviteitstrainingen waar ook modernere versie vaak niet enorm van verschillen)p
Oud en goed is prima toch Het is ook niet echt opdringen, het was gewoon een sterk advies. Ik weet dat ik een eigen keuze moet maken en dat is een beetje eng. Anderzijds weet ik dat de "navelstreng" eens doorgeknipt moet worden. Het is moeilijk.quote:[..]
Eerlijk gezegd vind ik dit een opvalende en vreemde vaststelling...
Een goede therapeut zou je eigenlijk noit zulk een keuze mogen 'opdringen'.... en als dit wel buiten jouzelf om en het proces dat jij _zelf_ die keuze maakt uit vrije wil en zonder dat dit je 'dringend' opgdragen wordt.
Hierin heb je gelijk... Het hele punt is dat ik niet echt gewend ben aan eigen keuzes en daar even goed voor moet zitten. Lijstjes maken met belangen en dergelijke. Het is allemaal nogal ingewikkeld helaas.quote:Het kan natuurlijk zo zijn dat het in jouw situatie de optie zal zijn die jou mogelijk het meeste direkte voordeel bied en veel stress zou kunnen weghaln (maar, evengoed soms meer stress kan opleveren als je die keuze het contact te verminderen niet kunt doorzetten en dit ogelijk een nog sterkere aggressieve reactie van je familie oplevert)...
Echter, als je deze stap neemt, doe dat nooit enkel omdat een therapeut je dat 'dringend adviseert' maar vooal omdat je vor jezelf de vors en tegens afweegt en heel neutraal en objectief die keuze voor jezelf neemt en ook enkel zelf dit dorzet omdat je van de nodzaak deze stap te doen zelf overtuigd bent en dit naar buiten noit communiceert als 'dat dat iets is dat iemand anders je opdroeg te doen'
... Ook dat komt overigens weer op assertiviteit neer, alle stapen die je neemt in de sociale interactie met anderen, zoals in dit geval met je familie, moet je doen vanuit je eigen keuze en verantwoordelijkheid, omdat JIJ dat zo wil en niet omdat iemand aners gezegd heeft dat je dat moet doen.
En je hebt gelijk, moet ik mezelf en mijn keuzes op 1 zetten
Ik moet ook zeggen dat ik het ermee eens ben dat ik zorg moet dragen voor mijn moeder. Ik ben de enige die een oogje in het zeil houdt. Zo meteen doet ze zichzelf wat aan wanneer ik ermee kap. Dat is eigenlijk nog wel de grootste zorg in de overweging
Je moet niks. Wel leg je jezelf veel op.quote:
Ik moet ook zeggen dat ik het ermee eens ben dat ik zorg moet dragen voor mijn moeder. Ik ben de enige die een oogje in het zeil houdt. Zo meteen doet ze zichzelf wat aan wanneer ik ermee kap. Dat is eigenlijk nog wel de grootste zorg in de overweging
Je moeder is verantwoordelijk voor haar eigen leven en geluk, net zoals jij dat voor het jouwe bent.
Wat ga je missen als zij uit je leven is? Waar ben je bang voor?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
quote:
[..]
Je moet niks. Wel leg je jezelf veel op.
Je moeder is verantwoordelijk voor haar eigen leven en geluk, net zoals jij dat voor het jouwe bent.
Wat ga je missen als zij uit je leven is? Waar ben je bang voor?
Haar moeder heeft haar in de tang door hiermee te dreigen. Dan is het nóg moeilijker om afstand te houden. Emotionele chantage en in het contact zelf haar dochter blijven beschadigen. Zelfs onafhankelijker worden van haar moeder wordt gesaboteerd.quote:Daarnaast heeft ze de neiging om te dreigen met zelfmoord.
Klopt. Moeder probeert TS verantwoordelijk te maken voor iets waarvoor ze niet verantwoordelijk kan of hoeft te zijn.quote:
[..]
[..]
Haar moeder heeft haar in de tang door hiermee te dreigen. Dan is het nóg moeilijker om afstand te houden. Emotionele chantage en in het contact zelf haar dochter blijven beschadigen. Zelfs onafhankelijker worden van haar moeder wordt gesaboteerd.
En dat is ontzettend lastig en de keuze maken om te breken met haar is moeilijk. En die moet dus ook echt vanuit TS zelf komen.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Het is inderdaad niet mijn verantwoordelijkheid... alleen de gedachte eraan is wel heel eng. Zeker ook omdat mijn vader suïcide heeft gepleegd.
Contact verbreken is iets wat ik wel graag wil. Alleen ik moet er "even" een plan voor verzinnen hoe het aan te pakken. Daarnaast moet ik een lijst met voor- en nadelen maken en deze tegen elkaar afwegen. Poeh, dit is ingewikkeld. Ik denk dat ik ook maar mijn partner om hulp en steun ga vragen.
Mijn grootste angst is geen familie meer te hebben en er alleen voor te staan. Anderzijds maakt dit contact mij ook ongelukkig en bang. Ik heb continu het idee te moeten presteren voor mijn familie (er wordt veel druk op mij gelegd omdat ik hoog opgeleid ben, anderzijds wordt het ook weer even hard afgekraakt en ben ik een 'elitair kreng'). Als ik probeer uit te leggen waar ik bang voor ben, kom ik eigenlijk ook telkens op voordelen... Ik denk dat spijt en schuldgevoelens de grootste factoren zijn.
Contact verbreken is iets wat ik wel graag wil. Alleen ik moet er "even" een plan voor verzinnen hoe het aan te pakken. Daarnaast moet ik een lijst met voor- en nadelen maken en deze tegen elkaar afwegen. Poeh, dit is ingewikkeld. Ik denk dat ik ook maar mijn partner om hulp en steun ga vragen.
Mijn grootste angst is geen familie meer te hebben en er alleen voor te staan. Anderzijds maakt dit contact mij ook ongelukkig en bang. Ik heb continu het idee te moeten presteren voor mijn familie (er wordt veel druk op mij gelegd omdat ik hoog opgeleid ben, anderzijds wordt het ook weer even hard afgekraakt en ben ik een 'elitair kreng'). Als ik probeer uit te leggen waar ik bang voor ben, kom ik eigenlijk ook telkens op voordelen... Ik denk dat spijt en schuldgevoelens de grootste factoren zijn.
Ook dat nog.quote:
Het is inderdaad niet mijn verantwoordelijkheid... alleen de gedachte eraan is wel heel eng. Zeker ook omdat mijn vader suïcide heeft gepleegd.
Ik denk dat je alle hulp kunt gebruiken die je kunt krijgen. Je verdient het!quote:Contact verbreken is iets wat ik wel graag wil. Alleen ik moet er "even" een plan voor verzinnen hoe het aan te pakken. Daarnaast moet ik een lijst met voor- en nadelen maken en deze tegen elkaar afwegen. Poeh, dit is ingewikkeld. Ik denk dat ik ook maar mijn partner om hulp en steun ga vragen.
Ga eens rustig na wat jijzelf wil. Los van je moeder/familie. Wat wil JIJ.
Als jij een hele goede vriendin zou zijn, wat zou jij jezelf dan adviseren?
De onbekende angst is vaak het allermoeilijkst. Je weet nu wat je hebt, bij een keuze nog niet.quote:Mijn grootste angst is geen familie meer te hebben en er alleen voor te staan. Anderzijds maakt dit contact mij ook ongelukkig en bang. Ik heb continu het idee te moeten presteren voor mijn familie (er wordt veel druk op mij gelegd omdat ik hoog opgeleid ben, anderzijds wordt het ook weer even hard afgekraakt en ben ik een 'elitair kreng'). Als ik probeer uit te leggen waar ik bang voor ben, kom ik eigenlijk ook telkens op voordelen... Ik denk dat spijt en schuldgevoelens de grootste factoren zijn.
Misschien is een middenweg mogelijk: minimaal contact. Voor jou véél en véél beter en dit MOET gewoon kunnen.
Het is voor mij bijna niet te geloven dat jij dus familieleden hebt (over jouw moeder heb ik net gelezen en er is ook nog een broer begrijp ik) die niet het beste met jou voor hebben. Sterker nog: die jou ziek maken. Met opzet. Want ik kan er niets anders van maken. Ik kan hier niets anders van maken!
Sta jij er niet al heel erg lang alleen voor, wat familie betreft?quote:
Het is inderdaad niet mijn verantwoordelijkheid... alleen de gedachte eraan is wel heel eng. Zeker ook omdat mijn vader suïcide heeft gepleegd.
Contact verbreken is iets wat ik wel graag wil. Alleen ik moet er "even" een plan voor verzinnen hoe het aan te pakken. Daarnaast moet ik een lijst met voor- en nadelen maken en deze tegen elkaar afwegen. Poeh, dit is ingewikkeld. Ik denk dat ik ook maar mijn partner om hulp en steun ga vragen.
Mijn grootste angst is geen familie meer te hebben en er alleen voor te staan. Anderzijds maakt dit contact mij ook ongelukkig en bang. Ik heb continu het idee te moeten presteren voor mijn familie (er wordt veel druk op mij gelegd omdat ik hoog opgeleid ben, anderzijds wordt het ook weer even hard afgekraakt en ben ik een 'elitair kreng'). Als ik probeer uit te leggen waar ik bang voor ben, kom ik eigenlijk ook telkens op voordelen... Ik denk dat spijt en schuldgevoelens de grootste factoren zijn.
Neem je tijd voor de beslissing want als je er niet 100% achter staat is het lastig vol te houden en wordt je misschien nog meer pijn gedaan.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dank zou ik verbreken of verminderen adviseren en daar rustig te tijd voor nemen en zeggen dat ze moet onderzoeken bij zichzelf wat haar het beste lijkt. Dus dat moet ik ook voor mezelf doen. Het idee van contact verbreken geeft me enorm veel rust, alleen moet ik de stress en alle omliggende zaken laten bezinken. Plannen maken en veel bespreken met mensen. Op die manier mijn eigen weg zoeken en kijken wat het gezondst is voor mij.quote:
[..]
Ook dat nog.
[..]
Ik denk dat je alle hulp kunt gebruiken die je kunt krijgen. Je verdient het!
Ga eens rustig na wat jijzelf wil. Los van je moeder/familie. Wat wil JIJ.
Als jij een hele goede vriendin zou zijn, wat zou jij jezelf dan adviseren?
[..]
De middenweg is sowieso een mooie stap om te nemen. Kijken hoe dat bevalt en dan een beslissing nemen. Sowieso wil ik het rustig afbouwen en niet "uit het niks" afkappen. Gewoon meer ruimte nemen en bij beledigende momenten me terugtrekken uit het contact. En dan stelselmatig minder contact hebben, totdat het doodgebloed is.quote:De onbekende angst is vaak het allermoeilijkst. Je weet nu wat je hebt, bij een keuze nog niet.
Misschien is een middenweg mogelijk: minimaal contact. Voor jou véél en véél beter en dit MOET gewoon kunnen.
Auw ja, daar heb je wel een punt. Ik heb de naïeve aanname dat ze van me houden en het beste voor me willen. Alleen daar gedragen ze zich bepaald niet naar....quote:Het is voor mij bijna niet te geloven dat jij dus familieleden hebt (over jouw moeder heb ik net gelezen en er is ook nog een broer begrijp ik) die niet het beste met jou voor hebben. Sterker nog: die jou ziek maken. Met opzet. Want ik kan er niets anders van maken. Ik kan hier niets anders van maken!
Poeh, soms zou ik willen dat de dingen eenvoudiger waren.
Jaquote:
[..]
Sta jij er niet al heel erg lang alleen voor, wat familie betreft?
Neem je tijd voor de beslissing want als je er niet 100% achter staat is het lastig vol te houden en wordt je misschien nog meer pijn gedaan.
Ik ben altijd de zorger geweest in ons gezin. Ik ben de jongste en toen ik een jaar of acht was werd mij al opvoedadvies omtrent mijn broer aan mij gevraagd en nog jonger werd ik opgezadeld met de psychische problemen van mijn ouders. Om heel eerlijk te zijn ben ik eerder handig voor ze ipv geliefd.Ik doe ook pas wat als ik er zeker van ben. Dat neemt misschien wat tijd in beslag, maar dit is niet een kwestie om overhaaste beslissingen over te maken
Nee ze zegt alleen dat ze je liever niet had gewild en dreigt met zelfmoordquote:
[..]
Mijn moeder is niet verschrikkelijk hoor
Verder alles goed hoor Gewoon advies opvolgen en lekker je eigen leven leiden
Baby we can do it, take the time do it right. We can do it baby, do it tonight _O_
Nudes alleen via DM niet via PM
Nudes alleen via DM niet via PM
Het feit dat je grenzen niet gerespecteerd worden en je assertiviteit afgestraft wordt met het volledig verwerpen en zelfs belachelijk maken van je emotionele ervaringen laat zien dat er toch wel echt iets mis is met je moeders empathische vermogens. Dit neemt wel echt anti-sociale vormen aan.quote:
Ik geef elke keer aan wanneer ze mijn grenzen over gaat en wat het met me doet. Alleen dan word ik uitgelachen en vindt ze me overgevoelig. Wanneer ik echt boos word, vindt ze het allemaal nog grappiger. Dus tja... pogingen zat gedaan
Mensen die zo met je omgaan zijn vergif en een grote belemmering voor je persoonlijke emotionele groei, de groei die in eerste plaats misschien niet eens nodig is geweest als er niet zo met je behoeften, wensen en je stem is omgegaan.
Korthouden en afkappen is mijn advies, je gaat haar niet kunnen veranderen, en met efficiente communicatie ga je ook niet ver komen, je grenzen bestaan voor haar gewoonweg niet.
Die zelfmoord uitspraken zou ik als ik jou was trouwens met een korreltje zand nemen, mensen met verlaagde empathie vermogens zijn vaak niet vies van emotionele manipulatie, en het lijkt me aannemelijk dat ze het zegt om schuldgevoelens en angst bij jou op te wekken om zo controle over je te houden, ze weet op welke knoppen ze moet drukken.
Het is een waardeloze situatie voor je OP, maar als je je issues wilt ontgroeien dan zul je je waarschijnlijk ook los moeten worstelen van de giftigheid die de relatie met je moeder meebrengt. Want juist dit vergif is hoogstwaarschijnlijk een belangrijke oorzaak van de emotionele disbalans die je ervaart, en houdt het ook in stand zolang ze invloed op je heeft.
Jij bent niet degene die binnendringt en over mensen hun grenzen heen walst, mensen walsen bij jou naar binnen en respecteren je grenzen niet, laat je niet emotioneel manipuleren om een andere waarheid te geloven.
Alles komt goed, maar kies voor jezelf.
Laat ze dan wel in niet mis te verstane woorden weten dat het een kutfamilie is, en het het verschrikkelijke nare idioten zijn, want als ze dat weten kunnen ze misschien ook aan zichzelf werken.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Als je het zo stelt heb je zeker gelijk.quote:
[..]
Nee ze zegt alleen dat ze je liever niet had gewild en dreigt met zelfmoord
Je hebt gelijk. Het is hard gesteld, maar het klopt wel. Ik ben te veel gewend geraakt aan een ongezonde situatie en voel me er verantwoordelijk voor. Alleen inmiddels ben ik bijna dertig, dus het is tijd om mijn eigen leven te gaan leiden. Al was het maar om gelukkiger te worden.quote:
[..]
Het feit dat je grenzen niet gerespecteerd worden en je assertiviteit afgestraft wordt met het volledig verwerpen en zelfs belachelijk maken van je emotionele ervaringen laat zien dat er toch wel echt iets mis is met je moeders empathische vermogens. Dit neemt wel echt anti-sociale vormen aan.
Mensen die zo met je omgaan zijn vergif en een grote belemmering voor je persoonlijke emotionele groei, de groei die in eerste plaats misschien niet eens nodig is geweest als er niet zo met je behoeften, wensen en je stem is omgegaan.
Korthouden en afkappen is mijn advies, je gaat haar niet kunnen veranderen, en met efficiente communicatie ga je ook niet ver komen, je grenzen bestaan voor haar gewoonweg niet.
Die zelfmoord uitspraken zou ik als ik jou was trouwens met een korreltje zand nemen, mensen met verlaagde empathie vermogens zijn vaak niet vies van emotionele manipulatie, en het lijkt me aannemelijk dat ze het zegt om schuldgevoelens en angst bij jou op te wekken om zo controle over je te houden, ze weet op welke knoppen ze moet drukken.
Het is een waardeloze situatie voor je OP, maar als je je issues wilt ontgroeien dan zul je je waarschijnlijk ook los moeten worstelen van de giftigheid die de relatie met je moeder meebrengt. Want juist dit vergif is hoogstwaarschijnlijk een belangrijke oorzaak van de emotionele disbalans die je ervaart, en houdt het ook in stand zolang ze invloed op je heeft.
Jij bent niet degene die binnendringt en over mensen hun grenzen heen walst, mensen walsen bij jou naar binnen en respecteren je grenzen niet, laat je niet emotioneel manipuleren om een andere waarheid te geloven.
Alles komt goed, maar kies voor jezelf.
Dank je wel!
Auw ja...quote:
Laat ze dan wel in niet mis te verstane woorden weten dat het een kutfamilie is, en het het verschrikkelijke nare idioten zijn, want als ze dat weten kunnen ze misschien ook aan zichzelf werken.
Even update: Dit weekend ben ik niet online, 'k ga naar mijn schoonouders toe. Die overigens heel tof zijn
Ondertussen bespreek ik dit met hen en denk ik even diep na wat ik ga doen en hoe. Maandag zal ik een update posten.
Iedereen heel erg bedankt voor de reactie en het meedenken. Jullie zijn allemaal echt super lief voor me en dat waardeer ik heel erg.
Bedankt
Ondertussen bespreek ik dit met hen en denk ik even diep na wat ik ga doen en hoe. Maandag zal ik een update posten.
Iedereen heel erg bedankt voor de reactie en het meedenken. Jullie zijn allemaal echt super lief voor me en dat waardeer ik heel erg.
Bedankt
Goed dat je je overwegingen ook deelt met bekenden irl. Fijn weekend!
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Ik heb op 't moment 0 concentratie, maar ik ken je voorgeschiedenis al een beetje.quote:
Hoi allemaal,
In therapie heb ik het nogal dringende advies gekregen om te breken met mijn familie. Elke keer wanneer er contact is worden er nare dingen gezegd en heb ik daarna weer problemen met mijn psyche. Ik begrijp wel waarom het geadviseerd wordt en tot zekere hoogte wil ik er wel wat mee (mijn omgeving is wel erg enthousiast over dat idee, maar ik wil niet alleen op de wereld zijn).
Alleen ik weet niet zeker of ik het durf en ik weet niet zeker of het goed is. Hoe kan ik het beste voor mezelf ontdekken wat het beste is? En hoe doe je zoiets, contact verbreken met je familie? Wanneer zal ik de grens trekken van dat ze te ver zijn gegaan?
En de belangrijkste vraag, zijn hier mensen die gebroken hebben met hun familie en hoe heb je het aangepakt en hoe was het?
Alvast bedankt voor het meedenken
Misschien kan je je ook nog herinneren dat ik binnen m'n eigen familie geregeld brak met mensen. Na een x tijd kwam er om wat voor reden dan ook weer contact terug. Ze bleven (en blijven) grenzen overschrijden en vinden 't blijkbaar heel moeilijk om met m'n door mij gestelde grenzen rekening te houden.
Met m'n zusje heb ik al wat langer gebroken en ik heb daar geen moment spijt van gehad (we waren nooit bondgenoten en na >30 jaar kan ik haar toch wel voldoende inschatten).
Ik heb het gevoel dat ik liever in geen gezelschap zit dan in slecht gezelschap en gelukkig heb ik altijd wel goed gezelschap in de vorm van m'n vrienden en m'n sociale kring.
Contact met m'n familie bleek altijd vermoeiend te zijn. Er was altijd wel -wat- en uiteindelijk waren er altijd ook wel conflicten of wilden ze weer iets gedaan krijgen of invloed over me hebben. Hoe minder contact ik met ze heb, hoe beter ik me voel. Waarom dan nog contact met ze hebben? Ik kies de leuke mensen liever zelf uit. Kansen geef ik genoeg en ik breek niet zomaar met mensen en na jaren en x breuken ben ik tot de conclusie gekomen dat ze me vooral veel stress opleveren ipv dat het energie geeft en ze veranderen ook niet.
Zoals ik al zei, liever geen gezelschap dan slecht gezelschap. Ga met mensen om die rekening met je houden en waartegen je niet steeds het gevoel hebt tegen hun opdringerigheid te moeten opboksen. Dat is vermoeiend, als werken zonder loon.
Kies je eigen contacten en bepaal zelf de frequentie. Op de momenten dat je ze het hardste nodig hebt, leer je wie je beste vrienden zijn, je kent het riedeltje denk ik wel.
0 concentratie, ik ga zo ff in coma liggen.
Het is ingewikkeld.
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 13-05-2017 02:08:59 ]
|
|
