"Slachtofferrol"

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 11:57 schreef Droopie het volgende:
Als mijn vader 5 jaar geleden had gezegd knul je moet stoppen, had ik gezegd dat gaat niet en lukt mij niet. Omdat ik toen niet van overtuigd was dat het moest.
Alles lag aan andere, mijn moeder en mijn werk waren de schuldige dat ik mij zo klote voelde en iedereen moest medelijden hebben met mij, want mijn schuld was het niet.

Terwijl ik ook gewoon niet had kunnen drinken en naar de dokter kunnen gaan, maar ik koos voor de makkelijke weg, drinken en eenzaam wegkwijnen.

Dus mensen blijven maar wachten wachten op een oplossing, met minimale inspanningen, en voor je het weet ben je oud en/ of is het probleem onomkeerbaar geworden.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus slachtofferrol?
Proost.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:27 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ze klagen misschien minder snel maar doen het wel, maar ze zijn van nature zeg maar voorzichtiger met zich uiten, dus ook als het om het aangeven van klachten gaat.

Laat ik het zo zeggen: Als ik een introvert iemand vraag hoe het gaat en ze zeggen (bijvoorbeeld) "gaat wel", dan zou het makkelijk kunnen dat ze 5 seconden voor ik het ze vroeg, nog zaten in te beelden dat ze zichzelf door hun kop zouden willen schieten (ze onderdrijven eerder dan dat ze overdrijven).

Dit is een beetje het tegengestelde van iemand die klaagt over verzonnen klachten of ze (schromelijk) overdrijft.

Dat ze minder vaak naar de HA gaan...zou op zich wel kunnen, maar kan daar niet echt wat over zeggen denk ik.

Ik woon in Groningen...
Mn pa loopt liever een week met kiespijn dan dat ie naar een tandarts zou gaan.. En het is dat je ziet dat ie pijn heeft.. maar anders zou je het niet merken..

Dat zie je hier wel vaker... De huisarts roept hier 9 vd 10 keer dat mensen eerder moeten komen..

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:15 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Oké....moment....hoe kan iemand die in de slachtofferrol zit nou het beste geholpen worden?
Wat moet je tegen zoiemand zeggen?
Wat heeft die persoon nodig?
Waaraan heeft iemand in de slachtofferrol een gebrek? Blijkbaar komen ze wel -iets- tekort? Want anders zouden ze het toch niet extern gaan zoeken?

help me even

1. vertel je probleem
2. wat kan je er zelf aan doen
3. wat kunnen we er samen aan doen.

mensen die door 'klagen' in de hulpverlening terecht komen wordt vaak 'medicatie' aangeboden, als onderdrukking van 't probleem, al werkt dat niet oplossingsgericht.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:21 schreef Droopie het volgende:

[..]

Aangeven dat ze in de slachtoffer rol zitten.

Stel ik hoor persoon X iets heeft meegemaakt.

1. troost bieden
2. erkennen van zijn probleem
3. hulp aanbieden
4. vragen waarom hij de hulp niet accepteert
5. aangeven dat hulp de beste optie is
6. klaar

en dat is niet op dag 1 allemaal, niet meegaan in dat cirkeltje, want idd dat slurpt energie

Maar als dat niet werkt (zeggen tene de slachtofferol-persoon dat ze in de slachtofferrol zitten), dan is dat toch ook gewoon zinloos?

En bovendien pak je zo ook de daadwerkelijke slachtoffers verkeerd aan, waarmee je alleen maar meer schade veroorzaakt aan iemand die oprecht om hulp vraagt.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:29 schreef avotar het volgende:

[..]

Dus slachtofferrol?
Proost.

Yup..

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:33 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Maar als dat niet werkt (zeggen tene de slachtofferol-persoon dat ze in de slachtofferrol zitten), dan is dat toch ook gewoon zinloos?

En bovendien pak je zo ook de daadwerkelijke slachtoffers verkeerd aan, waarmee je alleen maar meer schade veroorzaakt aan iemand die oprecht om hulp vraagt.

Als iemand oprecht hulp vraagt kan hij na 2 maanden toch de uitgestoken hand aannemen.

Wilt hij dat niet, moet toch het zelfbesef komen dat hij de hand moet aanreiken.

Hoevaak je ook zegt ga naar een huisarts of psycholoog, ze moeten zelf gaan.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:17 schreef Droopie het volgende:

[..]

Maar dan schiet vaak ook het slachtoffer in de verdediging, als in, erken jij niet wat mij is aangedaan.. Ben jij dan voor die andere persoon.

Als je niet voor mij bent, dan ben je automatisch voor de tegenpartij.

Dat gebeurt ook vaak.

Ik heb het over de slachtofferrol zelf, niet over de personen die erin zitten.

Toch denk ik bij nader inzien dat het inderdaad beter is om positief gedrag te belonen dan om negatief gedrag neer te halen, onder andere door wat jij zegt.


Laten we ons richten op hoe goed mensen het doen zodra ze (in een bepaalde mate) vooruitgangsgedrag vertonen, niet op hoe slecht ze het doen wanneer ze in de slachtofferrol zitten.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:21 schreef Droopie het volgende:

[..]

Aangeven dat ze in de slachtoffer rol zitten.

Stel ik hoor persoon X iets heeft meegemaakt.

1. troost bieden
2. erkennen van zijn probleem
3. hulp aanbieden
4. vragen waarom hij de hulp niet accepteert
5. aangeven dat hulp de beste optie is
6. klaar

en dat is niet op dag 1 allemaal, niet meegaan in dat cirkeltje, want idd dat slurpt energie

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:31 schreef sturmpie het volgende:

[..]

1. vertel je probleem
2. wat kan je er zelf aan doen
3. wat kunnen we er samen aan doen.

Hiermee kun je iemand idd direct helpen zijn/haar probleem op te lossen.

Je kunt echter iemand ook indirect (en in bepaalde gevallen zelfs effectiever) helpen, simpelweg door met diegene om te gaan. Hiermee kun je iemands behoefte aan aandacht & afleiding deels vervullen en hiermee zijn/haar energie & zelfvertrouwen vergroten.
En bovendien kan het nog leuk zijn voor jou ook. De slachtofferrol is maar een klein deel van de persoon; wie weet wie & wat hij/zij allemaal nog meer is.

[ Bericht 44% gewijzigd door naoomx op 21-04-2017 13:51:02 ]

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:35 schreef -PesteNoire- het volgende:

[..]

Ik weet het niet. Kan je het best aan die mensen vragen.

Roeptoeteren dat iemand in de slachtofferrol zit is vooral een loze kreet. Nogmaals, ik ben het tot nu toe alleen op FOK! tegengekomen.

Ik ook hoor.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:20 schreef sturmpie het volgende:

[..]

dat is de moeilijkheid in de hulpverlening. de intelligentie hebben als hulpverlener om de situatie van de hulpbehoevende te begrijpen. als 't begrip er niet is, dan is de hulp niet toereikend en dan valt de cliënt dagelijks terug in zijn/haar slachtofferrol.

ervaringsdeskundigen, dat zijn mensen die zelf slachtoffer zijn geweest, die weten vaak sneller hulp te bieden dan iemand met een mbo2 als sociaal begeleider.

werken in de hulpverlening is niet voor iedereen weggelegd, 't komt veel voor dat men de situatie juist erger maakt door de cliënt verkeerd te benaderen waardoor de problemen voor diegene erger worden. en dan probeert men te vluchten uit de hulpverlening met alle gevolgen van dien, dan gaan ze richting isoleercel, worden plat gespoten, zelfmoordpogingen omdat er geen hulp is of dakloos/zwerver-gevallen.

Hier heb je ab-so-luut een goed punt
Veel mensen beseffen niet wat voor mijnenveld dit kan zijn, denken dat het allemaal maar lopendeband-werk is ofzo.
Ik ben al langer van mening dat veel mensen die als hulpverlener werken, eigenlijk helemaal niet geschikt zijn voor wat ze doen of wat ze zouden willen. Ze willen vooral de specialist uithangen, maar zijn dit niet.

Ik ben zelf groot voorstander van ervaringsdeskundigen geworden. Ik vind ze zelfs capabeler dan psychologen, zelfs al weten ze zelf niks van autisme. Wel is dit een pittig beroep, maar het gaat vooral om begrip en dat kan je niet uit een boekje leren.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:22 schreef sturmpie het volgende:

[..]

dat zijn imo mensen die (door omstandigheden) moeite hebben om zich aan te passen aan de situatie, wils/handelingsonbekwaamheid zonder diagnose. mensen met gedragsproblemen, cq mensen met een probleem.

Wie beschrijf je hier? De slachtoffers of de slachtofferrol-personen?

Ik neem aan dat je hier slachtoffers beschrijft, maar weet dit dus weer niet zeker

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:36 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hier heb je ab-so-luut een goed punt [ afbeelding ]
Veel mensen beseffen niet wat voor mijnenveld dit kan zijn, denken dat het allemaal maar lopendeband-werk is ofzo.
Ik ben al langer van mening dat veel mensen die als hulpverlener werken, eigenlijk helemaal niet geschikt zijn voor wat ze doen of wat ze zouden willen. Ze willen vooral de specialist uithangen, maar zijn dit niet.

Ik ben zelf groot voorstander van ervaringsdeskundigen geworden. Ik vind ze zelfs capabeler dan psychologen, zelfs al weten ze zelf niks van autisme. Wel is dit een pittig beroep, maar het gaat vooral om begrip en dat kan je niet uit een boekje leren.

Ervaringsdeskundigen hebben vaak een emotionele band met het onderwerp, en dat scheiden is soms verdomd lastig.
Omdat ze eigenlijk schreeuwen naar hun oude persoon die ze verafschuwen als ze niet lekker in hun vel zitten

Maar idd ervaringsdeskundige mistte ik ook in mijn therapie.
Met zijn "je kan toch ook gewoon plezier hebben zonder drank" 3 weken nadat je uit een kliniek komt.

Nou ehh nee toen zeker niet.
Met je HBO know how uit een boekje

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:26 schreef Droopie het volgende:

[..]

Je doet het uiteraard niet de 2e maand nadat iemand zijn vader of moeder is overleden.

Maar na 8 maanden dat iemand liefdesverdriet blijft houden bv. is de koek wel op.
Dan blijf je maar lekker in je huillie huillie mood.

Daarom ben ik ook gestopt bij de AA.
De mensen die stopte met drinken verdwenen na een 6 of 8 maanden, en bleef je met een hardnekkige groep die 7 jaar lang hetzelfde riedeltjes herhaalden.

Ja maar ik vind het moeilijk om te stoppen en dan gewoon medicatie bv vergeten in te nemen en de fles drank die ze thuis hebben (voor visite) wegtikken.

Ja doei, ieder begin is moeilijk en je mag best een paar keer op je bek gaan.. Maar kom op, niet 7 jaar later nog alles buiten jezelf leggen.

Ik weet uit ervaring dat de tijdsduur van het blijven voortbestaan van (in elk geval) psychische problemen totaal geen goede indicator zijn voor het al dan niet zijn van een slachtofferrol-persoon. Je kunt niet zeggen "na 2 maanden moet het klaar zijn, anders ben je waarschijnlijk iemand die in de slachtofferrol zit" of zo, zo werkt het in de praktijk helemaal niet. Veel psychiatrisch patienten kampen jarenlang met klachten voordat ze daadwerkelijk de hulp krijgen die ze nodig hebben, terwijl ze wel daadwerkelijk slachtoffer zijn.

Bij mij duurde dat zelfs 13 jaar, terwijl ik al die tijd non-stop in de hulpverlening zat en er zelfs conflicten zijn geweest omdat ze ervan overtuigd waren dat ik mijn klachten zou verzinnen ofzo. Had echt niks met slachtofferol te maken. Veel andere psychiatrisch patienten zijn zelfs nog veel langer bezig voordat ze dan eindelijk wel de juiste diagnoses krijgen.

Een tijdslijn naast de klacht leggen is een heel foute manier om deze 2 groepen van elkaar te onderscheiden.

Droopie, wat voor karakter hadden de alcoholisten waar jij het over hebt die zeg maar wel slachtofferrol-personen waren? (ik neem aan dat je dat met die mensen die al 7 jaar bezig waren bedoelde??).

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:36 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ik heb het over de slachtofferrol zelf, niet over de personen die erin zitten.

Toch denk ik bij nader inzien dat het inderdaad beter is om positief gedrag te belonen dan om negatief gedrag neer te halen, onder andere door wat jij zegt.


Laten we ons richten op hoe goed mensen het doen zodra ze (in een bepaalde mate) vooruitgangsgedrag vertonen, niet op hoe slecht ze het doen wanneer ze in de slachtofferrol zitten.

Het een sluit het andere niet uit.
Maar er moet wel vooruitgang inzitten, soms zie je mensen op Fok! maanden lang het zelfde cirkeltje herhalen.

Dan raakt het geduld bij velen op.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:37 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wie beschrijf je hier? De slachtoffers of de slachtofferrol-personen?

Ik neem aan dat je hier slachtoffers beschrijft, maar weet dit dus weer niet zeker

slachtofferrol-personen.
personen die vaak in 'n slachtofferrol vallen: omdat ze graag klagen.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:28 schreef sturmpie het volgende:

[..]

iemand met hypochondrie klaagt graag en is 'n slachtoffer van de "aandoening": hypochondrie.

't is een beetje moelijk om in 1 zin 't onderscheid te geven. je beschrijft mensen met 'n eigenschap die elkaar kunnen raken, iemand die klaagt kan slachtoffer zijn, er zijn verschillende gradaties in klagen, klagen omdat 't regent of omdat je een auto-ongeluk hebt gehad omdat iemand je geen voorrang verleende.

Klopt.

Wel is het zo dat hypochondrie een daadwerkelijke klacht en is niet is verzonnen.
Wel lijkt het er wel op (vooral voor mensen die de nuances niet kunnen onderscheiden of daar geen moeite voor doen ofzo). Zelf had ik wel trekken van en soms komt het even terug. M'n HA gaat hier heel goed mee om, ook omdat ik hem heb uitgelegd hoe dit bij me werkt (komt vooral door stress en omdat ik moeite heb m'n eigen emoties te omschrijven (bijvoorbeeld dat ik niet altijd precies kan aangeven -waar- ik pijn voel)).

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:43 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet uit ervaring dat de tijdsduur van het blijven voortbestaan van (in elk geval) psychische problemen totaal geen goede indicator zijn voor het al dan niet zijn van een slachtofferrol-persoon. Je kunt niet zeggen "na 2 maanden moet het klaar zijn, anders ben je waarschijnlijk iemand die in de slachtofferrol zit" of zo, zo werkt het in de praktijk helemaal niet. Veel psychiatrisch patienten kampen jarenlang met klachten voordat ze daadwerkelijk de hulp krijgen die ze nodig hebben, terwijl ze wel daadwerkelijk slachtoffer zijn.

Bij mij duurde dat zelfs 13 jaar, terwijl ik al die tijd non-stop in de hulpverlening zat en er zelfs conflicten zijn geweest omdat ze ervan overtuigd waren dat ik mijn klachten zou verzinnen ofzo. Had echt niks met slachtofferol te maken. Veel andere psychiatrisch patienten zijn zelfs nog veel langer bezig voordat ze dan eindelijk wel de juiste diagnoses krijgen.

Een tijdslijn naast de klacht leggen is een heel foute manier om deze 2 groepen van elkaar te onderscheiden.

Droopie, wat voor karakter hadden de alcoholisten waar jij het over hebt die zeg maar wel slachtofferrol-personen waren? (ik neem aan dat je dat met die mensen die al 7 jaar bezig waren bedoelde??).

De 2 maanden gaf ik als voorbeeld.
Je kan als vriend of partner niet continue de hand uitreiken, want dan trekt het slachtoffer de helpende hand mee in zijn ellende en dan ga je met wat pech zelf ook nog geloven dat alles op de wereld kut is.

Dat is niet de taak van de omgeving.

Die persoon weigerde pertinent naar een kliniek te gaan, rijk vrouwtje enzo. met rijke man die zorgde dat haar leventje niets te kort kwam.

Die zei letterlijk, ik ga niet naar een kliniek, heb je wel eens gezien wat voor mensen daar zitten en wat voor kleding ze hebben daar... Ehh nou dat wisten wij, in onze groep wel want de helft had er ook gezeten.. Zij voelde zich nog steeds boven andere mensen staan, terwijl de enige reden dat zij nog een dak boven haar hoofd had en mooie kleren heeft was haar man.

Ja dat hebben we haar even voor de voeten gegooid. (trigger )

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:30 schreef Zolderkamer het volgende:

[..]

Ik woon in Groningen...
Mn pa loopt liever een week met kiespijn dan dat ie naar een tandarts zou gaan.. En het is dat je ziet dat ie pijn heeft.. maar anders zou je het niet merken..

Dat zie je hier wel vaker... De huisarts roept hier 9 vd 10 keer dat mensen eerder moeten komen..

Geef mij maar Groningen

Telt het ook als je tegen je hulpverlener zegt dat je niet suïcidaal bent, terwijl je daar zeg maar niet helemaal eerlijk in bent omdat je gewoon geen zin in extra gedoe hebt?

Meestal verdwijnt dat na een tijdje toch weer en ik ken de oorzaken daar tegenwoordig ook wel van (is meestal stress, meestal ook langdurige en complexe stress).

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:49 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Geef mij maar Groningen

Telt het ook als je tegen je hulpverlener zegt dat je niet suïcidaal bent, terwijl je daar zeg maar niet helemaal eerlijk in bent omdat je gewoon geen zin in extra gedoe hebt?

Meestal verdwijnt dat na een tijdje toch weer en ik ken de oorzaken daar tegenwoordig ook wel van (is meestal stress, meestal ook langdurige en complexe stress).

Hier fietsen ze stilletjes met een touw naar een boom... (al 2 mensen gevonden.. en ik ben niet de enige in mn omgeving..)

Maar verder moet je vooral kunnen genieten van kleine dingen in het leven.. dan kom je het verst denk ik... (buurjochie van 15 hing zich op omdat zn vriendinnetje het had uitgemaakt)

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:36 schreef Droopie het volgende:

[..]

Als iemand oprecht hulp vraagt kan hij na 2 maanden toch de uitgestoken hand aannemen.

Wilt hij dat niet, moet toch het zelfbesef komen dat hij de hand moet aanreiken.

Hoevaak je ook zegt ga naar een huisarts of psycholoog, ze moeten zelf gaan.

Maar iemand die in de slachtofferrol zit, kan toch ook gewoon liegen dat ie wel naar de HA en de psychiater en wat dan ook is gegaan?

Ow ik heb 't!! Iemand die in de slachtofferrol zit, onderscheidt zich van een daadwerkelijk slachtoffer doordat de slachtofferrol-persoon liegt!!!

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:31 schreef sturmpie het volgende:

[..]

1. vertel je probleem
2. wat kan je er zelf aan doen
3. wat kunnen we er samen aan doen.

mensen die door 'klagen' in de hulpverlening terecht komen wordt vaak 'medicatie' aangeboden, als onderdrukking van 't probleem, al werkt dat niet oplossingsgericht.

Bij mij werkte dat ook niet nee en nu zit ik met de gebakken peren, stelletje eikels zijn het, die hulp"verleners"

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:44 schreef Droopie het volgende:

[..]

Het een sluit het andere niet uit.
Maar er moet wel vooruitgang inzitten, soms zie je mensen op Fok! maanden lang het zelfde cirkeltje herhalen.

Dan raakt het geduld bij velen op.

Aan jou dit antwoord:

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:43 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik weet uit ervaring dat de tijdsduur van het blijven voortbestaan van (in elk geval) psychische problemen totaal geen goede indicator zijn voor het al dan niet zijn van een slachtofferrol-persoon. Je kunt niet zeggen "na 2 maanden moet het klaar zijn, anders ben je waarschijnlijk iemand die in de slachtofferrol zit" of zo, zo werkt het in de praktijk helemaal niet. Veel psychiatrisch patienten kampen jarenlang met klachten voordat ze daadwerkelijk de hulp krijgen die ze nodig hebben, terwijl ze wel daadwerkelijk slachtoffer zijn.

Sommige psychische klachten zijn moeilijker te behandelen dan andere. Sommige mensen doen na een jarenlange depressie met één vinger in hun neus cognitieve gedragstherapie voor twee maanden lang en komen er daarna overheen. Andere mensen trekken misschien na een depressie van één maand al aan de bel, maar kampen hun hele leven met de depressie en leren na vijf jaar er eindelijk mee om te gaan.

Natuurlijk zijn dit nogal extreme voorbeelden van je, maar begrijp je wat ik bedoel?

Sommige mensen zijn lui ja, maar anderen hebben het gewoon veel zwaarder vanwege genetische en/of omgevingsfactoren.. En daar is geen pijl op te trekken idd, maar besef je iig wel dat "je psyche behandelen" niet voor iedereen even makkelijk is.
Dus veroordeel mensen niet púúr, omdat ze na maanden knokken nog geen stap verder gekomen zijn. Want dat hoeft niets/veel met hun inzet te maken te hebben.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:35 schreef -PesteNoire- het volgende:

[..]

Ik weet het niet. Kan je het best aan die mensen vragen.

Dat heb ik natuurlijk wel geprobeerd, maar vaak zijn dit soort mensen net zo koppig als slachtofferrol-personen en zijn ze er ook niet altijd even happig op om toe te geven dat ze zelf een fout gemaakt hebben door het zelf niet goed ingeschat te hebben.

quote:

Roeptoeteren dat iemand in de slachtofferrol zit is vooral een loze kreet. Nogmaals, ik ben het tot nu toe alleen op FOK! tegengekomen.

Het is ook een loze kreet. Het helpt blijkbaar onder geen beding. Lijkt wel een klucht zo

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
1. vertel je probleem
2. wat kan je er zelf aan doen
3. wat kunnen we er samen aan doen.

bovenstaande zijn wel ijzersterk hoor imo. 3 simpele vragen die een cliënt & hulpverlener dichter bij elkaar brengt.

quote:

Op vrijdag 21 april 2017 13:59 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat heb ik natuurlijk wel geprobeerd, maar vaak zijn dit soort mensen net zo koppig als slachtofferrol-personen en zijn ze er ook niet altijd even happig op om toe te geven dat ze zelf een fout gemaakt hebben door het zelf niet goed ingeschat te hebben.

[..]

Het is ook een loze kreet. Het helpt blijkbaar onder geen beding. Lijkt wel een klucht zo

Oh het helpt wel om dat te zeggen. De persoon die het slachtoffer uithangt zegt gewoon niks meer. Probleem opgelost.