Waar zal ik eens beginnen?:
• Collega's die alleen maar over hun fucking kind kunnen praten terwijl ik gewoon niet naar die verhalen luister.
• Collega's die je continu ongevraagd foto's van hun kind in het gezicht drukken.
• Domme, incompetente collega's die niets begrijpen.
• Als je eerder naar huis gaat (terwijl je al om 6:00 wakker gebeld was) vragen: "halve verlofdag opgenomen?"
• Managers die je nooit ziet.
• Managers die loze beloftes doen.
• 5 managers verslijten in 5 jaar.
• Een hoofdkantoor dat zich geen fuck aantrekt van jouw lokale vestiging.
• Helpdeskpersoneel in de Filipijnen.
• Mensen die zelf gaan knutselen terwijl ze er geen verstand van hebben en uiteindelijk met hun zelf veroorzaakte probleem bij jou komen om het op te laten lossen.
• Moeten inklokken (ooit van het nieuwe werken gehoord??)
• Collega's die je al vijftien keer een uitleg hebt gegeven en een week later weer doodleuk hetzelfde vragen.
• Managersjargon die de bullshitbingokaart snel doet vullen.
• De "alles moet met spoed" houding.
• Collega's die menen zonder overleg recht te hebben op kortere werkdagen omdat ze een kind hebben, maar te gierig zijn om fatsoenlijke kinderopvang te betalen.
• Collega die aan bodybuilding doet en daardoor wekenlang voor een wedstrijd zich niet meer kan concentreren op zijn werk door zijn achterlijke dieet.
• Secretaresses die doen alsof ze de belangrijkste persoon van het hele bedrijf zijn.
• Managers die op andere mensen neerkijken.
• Mensen die je kantoor binnenstormen en menen dat je altid maar even tijd voor ze kunt maken.
• Mensen die denken dat je de hele dag maar op hen zit te wachten en niks te doen totdat zij binnenkomen met hun onbenullige kutprobleempjes.
• Mensen die hele standaarddingen op de computer nog niet kunnen.
• De HR afdeling die het altijd te koud heeft waardoor de airco in ons kantoor ook niet aan kan.
• Mensen die op maandag al roepen "Bijna weekend"
• Als ik op CC sta, maar helemaal niets met het onderwerp te maken heb.
• Collega's die hard gaan praten terwijl jij een telefoontje probeert te plegen.
• Steeds minder rechten krijgen omdat het hoofdkantoor beslist, hierdoor word je beperkt in je werk.
• Mensen die voor elke scheet een meeting willen inplannen.
• Mensen die denken dat ik alles onthoud wat ze me ergens in de gang vertellen.
• Mensen die denken dat ik alles onthoud wat ik drie jaar geleden eens voor ze gedaan heb.
• Verhalen moeten aanhoren van collega's die je echt niet interesseren.
• Te weinig leuke vrouwen in de buurt.
• Altijd dezelfde grapjes te horen moeten krijgen waarbij iedereen ook nog denkt altijd origineel te zijn.
• Mensen die denken dat je in de pauze zit te wachten over hun problemen thuis (ik werk als IT-er)
• Een chronisch tekort aan vergaderruimtes.
• Collega's die in het openbaar (op de speaker) privégesprekken gaan voeren.
• Telefoontjes van vertegenwoordigers die denken dat ze wel even binnen kunnen komen terwijl we onze vaste leveranciers hebben en ik daar niet over mag beslissen.
Om eens te beginnen...